Batman : Li’l Gotham #10 ภารกิจเกรียนโครตมหาประลัย!
เรื่อง : DUSTIN NGUYEN และ DEREK FRIDOLFS
ภาพ : DUSTIN NGUYEN
วางจำหน่าย: 5 พฤษภาคม 2013
สำนักพิมพ์ : DC Comics

 

สวัสดีวันที่ห้าเดือนห้า! นี่คือวัน Cinco de Mayo!

++——————————————————++

เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่ม ควันขาวคลุ้งขโมง ผ้าสีถูกยกขึ้นโบกสบัด ที่เขตประตูเมืองกอทแธมนี่เอง การแข่งขันรถระหว่าง คอลิน (Colin Wilkes – Abuse) และ เบน (Bane) ได้เริ่มต้นขึ้น!

 

 

ที่ปลายทาง เดเมี่ยน (Damian Wayne — Robin) ทิม (Tim Drake — Red Robin) และคาตาน่า (Tatsu Yamashiro — Katana) กำลังรอเพื่อนของพวกเขาอยู่ โดยที่จริงแล้ว การแข่งขันนี้เป็นเพียงฉากหน้าของแผนการบางอย่างต่างหาก

“เราต้องทวนแผนไหม?” สาวชาวญี่ปุ่นเอ่ยลอยๆคล้ายไม่ใส่ใจ ขณะที่เด็กชายอายุน้อยที่สุดในกลุ่มมัวแต่ดูรถอย่างสนใจจนออกนอกหน้า จนรุ่นพี่ต้องเรียกตัว

“เอ้อ เอ้อ ตามหาเจ้าเบน ตามมันไปที่โกดัง เรียกไนท์วิงก์ จับของผิดกฏหมายของมัน เข้าใจล่ะ”

“คอลินมาแล้ว!”

คอลินที่เข้ามาถึงเส้นชัยก่อนนักมวยตัวโต ลงมาชกหมัดกับเดเมี่ยนด้วยความสะใจ แต่เบนผู้ตามมาทีหลังก็รีบแย้งทันทีว่า ใช้รถดัดแปลงนี่โกงกันชัดๆ เด็กชายหัวแดงจึงประชดกลับไปว่า “ย้อนแย้งจัง ที่คำพูดแบบนั้นออกมาจากปากลุงเจ้าของรถที่รถติดไนตรัสผสมสารวีนอม”

เบนท้าต่อยกับคอลิน ซึ่งเด็กชายก็ไม่หยั่น เพราะเขาเองก็สามารถใช้พลังจากสารวีนอมแบบเดียวกับที่นักมวยใช้ ให้กลายร่างเป็นร่างยักษ์ได้เหมือนกัน

“เฮอะ สงสัยข้าจะไม่ใช่คนเดียวที่ใช้วีนอมเสียแล้ว”

หวิดจะต่อยกันอยู่หลัดๆ ทิมเห็นเหตุการจะหลุดแผนเลยรีบกระซิบกับคาตาน่า ซึ่งเธอก็จัดการให้ทันที

“หนุ่มๆจ๊ะ หนุ่มๆ… ไปสู้กันที่อื่นดีกว่านะ”

เดเมี่ยนที่กำลังอินไม่ยินยอม “ไม่เอาหน่า! ต่อยกันตอนนี้แหละ!”

เหมือนฟ้าจะเข้าข้างให้แผนเป็นใจ ลูกน้องเบนเตือนลูกพี่ว่า แถวนี้มันใกล้ถิ่นเจ้าทู-เฟซ (Harvey Dent — Two-Face) นะครับเจ้านาย ไปต่อยกันในถิ่นเราดีกว่า

“เจอกันที่อ่าวกอทแธม ตรงโกดังขนส่งของพวกฟัลโคนีภายในหนึ่งชั่วโมงนะเว้ย!”

เบนชี้หน้าเด็กๆก่อนเดินจากไป

“เออ ได้!” เดเมี่ยนชี้สองนิ้วสวนไปอย่างไม่ยอมแพ้

 

 

ที่โรงรถของคอลิน เด็กๆทุกคนกำลังเตรียมตัวอย่างดีเพื่อไปสู้กับพี่เบน

“ถึงเวลาเรียกไนท์วิงก์ยัง? หรือเรียก… คุณพ่อค้างคาวเลยดี?”

“ไม่มีทางน่ะ คาตาน่า!” เดเมี่ยนโชว์ท่าอย่างไม่เกรงกลัว “คอลินอยากทำตัวโตเมื่อไหร่ก็ได้ ทิมเองก็มีประสบการณ์การเป็นลูกไล่อยู่… ข้าคิดว่านะ และข้ามั่นใจว่าข้าสามารถสอนเจ้าใช้ดาบที่เจ้าชอบพกติดตัวไปไหนได้ แล้วถ้าพวกเจ้าเจออะไรหนักกว่าเกินจะรับไหว เจ้ายังมีข้า”

 

 

คาตาน่าทำหน้าไม่เชื่อถือ แต่เดเมี่ยนไม่สนใจ สาวน้อยชาวญี่ปุ่นจึงได้แต่เซ็ง รู้ว่าป่วยการที่จะคุย จึงถามสถานการณ์อีกฝั่ง ซึ่งทิมบอกให้เธอรายงานไนท์วิงก์เลยว่าพวกเราจัดการกันได้

กลุ่มเด็กๆ แต่งตัวเป็นชุดวอร์มเพื่อไม่ให้เบนรู้ว่าเป็นพวกของแบทแมน และติดอาวุธตามใจชอบไปจัดการกับเบน!

อีกฝากฝั่งหนึ่ง ถ้ำคุณพ่อค้างคาว แบทแมน (Bruce Wayne — Batman) และ เรดฮู้ด (Jason Todd – Red Hood) กำลังแข่งอะไรบางอย่างกันอยู่

“ตาคุณแล้ว บรูซ เดินเกมซิ มันไม่ใช่แค่การใช้ดวง แต่เป็นการวางแผน คุณต้องตัดสินใจด้วยตัวเองให้เร็ว และรับมือกับสิ่งที่คุณได้รับไป มันก็แค่เกม –”

ถึงจะบอกว่ามันเป็นแค่เกม แต่เจสันดูจะเป็นคนที่จริงจังกับมันมากที่สุด ทันใดนั้นเอง เขาก็ลุกพรวดขึ้น เพราะฮันเตรส (Helena Bertinelli — Huntress) ต่อคำศัพท์แปลกๆใส่เขา

“อะไร–? “สภาวะธรรมดา” เรอะ? มันไม่ใช่คำด้วยซ้ำ?!”

“ใช่ซิ! นี่เราจะออกไปข้างนอกได้ยัง? ไปล้มอาชญากรซักคนไหม? แล้วกลับไปสู่สภาวะธรรมดาของเราได้เปล่า? ทำไมเราต้องมานั่งจุ้มปุ๊กอยู่ตรงนี้ด้วย?”

 

“ใจเย็นๆ เฮเลน่า เล่นอีกรอบก็ได้” ซาทานน่า (Zatanna Zatara) พยายามไกล่เกลี่ย “ตานี้สะกดกลับหลังดีไหม?”

“ไม่” ทั้งสามคนที่เหลือตอบพร้อมกัน

ขณะนั้นเอง แบทแมนก็ได้รับการติดต่อมาจากไนท์วิงก์ (Dick Grayson — Nightwing) ว่าเขากำลังรอฟังรายงานจากทิมอยู่ แต่ดูจากตรงนี้ก็สงบดี กระนั้นคุณพ่อจำเป็นก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ บอกให้รายงานมาได้ทุกนาทีถ้าได้ยินอะไร

“ไม่ต้องห่วงหรอกบรูซ ผมจัดการเรื่องนี้ได้”

ดิ๊กทอดสายตาไปอีกฝั่ง ที่แฟนสาวของเขา บาร์บาร่า (Barbara Gordon – Oracle) กำลังกินพริกอาบาเนโร่อยู่อย่างเอร็ดอร่อย ทั้งคู่กำลังดินเนอร์กันท่ามกลางแสงสนธยาและบรรยากาศแม็กซิกัน สมกับที่เป็นวัน Cinco de Mayo เหลือเกิน

“เธอใส่ชุดนั้นแล้วดูมหัศจรรย์มากๆ ไม่ได้ดูเป็นนักสู้อาชญากรเนิร์ดๆด้วยนะ”

“หา–?”

บาร์บาร่าเลื่อนรถเข็นออกมาจากโต๊ะ เผยให้เห็นชุดฮิวพิล (Huipil) สีขาวตัวสวย ที่ขับให้เธอดูงามสะพรั่ง!

“เนิร์ดหรอ?! ฉันยัดอาวุธทั้งแบทเคฟลงชุดนี้ได้เลยนะ มันเป็นชุดที่เจ๋งดีออก!”

ไนท์วิงก์ยิ้มแป้น “ฮ่า! ฉันอยากจะเห็นแบบนั้นนะ!”

ดิ๊กทักแฟนสาวเรื่องที่เธอกินพริกสุดเผ็ดไปโดยไม่ออกอาการ แต่เธอก็ไม่ใส่ใจ ดิ๊กบอกให้เธอเพลาๆหน่อย แต่นักข้อมูลสาวแย้งว่าบรูซจะโผล่มาขัดเมื่อไหร่ก็ได้ แล้วพริกนี่ก็อร่อยเกินกว่าจะมีได้ในกอทแธม เธอจึงเอ็นจอยอี้ตติ้งอย่างมาก

ทั้งคู่เปลี่ยนบทสนทนาไปเป็นเรื่องเดเมี่ยน บาบส์ถามว่าเขาเป็นอย่างไรบ้าง ดิ๊กก็บอกเหมือนเชื่อในเด็กในสังกัดของตนว่า เขาโตแล้ว เขาจัดการทุกอย่างได้ แต่ถึงกระนั้นชายหนุ่มก็ใส่ชุดไนท์วิงก์เตรียมพร้อม คล้ายเตรียมพร้อมเผื่อมีอะไรไม่ดี

 

 

“ไม่เลวนี่หว่าไอ้หนู เอ็งสู้เหมือนข้าตอนหนุ่มๆเลย”

“เร็วกว่าลุงตอนหนุ่มๆอีก”

ที่โกดังแถวอ่าวกอทแธม เบนและแอบบิวส์เข้าสู้กันอย่างไม่มีใครยอมใคร ซึ่งดูท่าจะสนุกไม่น้อย แต่ข้างเวทีกลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะแต่ละคนดูจะเบื่อเสียเหลือเกิน คาตาน่าจึงสร้างสถานการณ์ขึ้นมาอย่างเนียนๆ “โทษนะนาย นายเรียกเพื่อนฉันว่าจิบิใช่เปล่า?”

ทิมที่เบื่อๆก็รับมุขต่ออย่างไม่ขาดช่วง “เฮ้ยไอ้น้อง ไอ้หมอนี่เรียกน้องว่าจิบิว่ะ”

สาวชาวญี่ปุ่นกลัวคุณน้องเล็กไม่เข้าใจภาษาตัวเอง จึงรีบทำตัวเป็นเจ้าของภาษาที่ดีทันที “หมายความว่าตัวเล็ก… แบบ… ตัวกระเปี๊ยกน่ะ”

เหมือนแทงใจดำ เดเมี่ยนผู้โดนล้อว่าตัวกระเปี๊ยกหูตาผึ่ง ก่อนกระโดดต่อยหน้าลูกน้องผู้โชคร้ายคนนั้นทันที!

“แจ่ม!” ทิมกับคาตาน่าแอบยกนิ้วโป้งให้กัน

แล้วความวุ่นวายโกลาหลครั้งใหญ่ก็เกิดขึ้น ขณะที่ฝ่ายเบนและแอบบิวส์ที่ต่อยกันเสร็จแล้วนั่งดูดโซดาดูคนอื่นสู้อย่างสบายอารมณ์

“โอ้โห! ดูเจ้าเปี๊ยกนั่นสู้ซิ หัวเขาโตแต่เท้าเล็กชะมัด ทำข้าขำจะแย่! โอ้– หมวกสวยนี่หว่า ไอ้หนู!”

“ฟอบฟุน!” คอลลินกล่าวโดยไม่หยุดดูดน้ำ

 

SILENCIO! (เงียบได้แล้ว!)

 

เบนบอกว่า เลิกงานเลี้ยงนี้แล้วก็ไปงานเลี้ยงหลังจากนี้ได้แล้ว เขาบอกว่าการแข่งขันนี้สำหรับผู้มีความสามารถและท้องแข็งแรงเท่านั้น และเขายังไม่เคยแพ้เลย

“เตรียมตัวสำหรับ…”

“…การทำทาโก้กินด้วยตัวเอง!”

 

ในโกดังนั้นคือเครื่องวัตถุดิบทำทาโก้มากมายมหาศาล ทันทีที่เดเมียนและคอลลินเห็นนั้นก็แทบน้ำลายหก ส่วนฝ่ายคาตาน่าและทิมพูดพร้อมกันว่า “(นี่น่ะหรือ)ของผิดกฏหมาย?!”

โธ ดูท่าทางแผนของภารกิจจับของผิดฏกหมายของเบนออกจะเหนือความคาดหมายไปเสียแล้ว แต่เพื่อไม่ให้เสียท่า คาตาน่าชักดาบคู่ใจของเธอออกมาพร้อมประกาศกร้าว ว่าถึงเวลาจัดการเรื่องนี้ให้มันจบๆเสียที ทิมถามถึงแผนการ และคำตอบจากผู้มีสายเลือดชาวอาทิตย์อุทัยก็คือ…

“จอมโหดกระทะเหล็กมาแล้ว”

หญิงสาวสบัดดาบควับๆ หั่นผักปาดเนื้อทำทาโก้อย่างชำนาญ ลูกน้องเบนและเดเมี่ยนต่างส่งสายตาวิบวับต่อภาพตรงหน้า “เข้ามาเลยหนุ่มๆ มีเพียงพอแจกจ่ายทุกคน อย่าลืมซอสซาลซ่าล่ะ!”

 

ทุกคนกิน กิน กินจนพุงกาง และตามที่สำนวนกล่าวไว้ว่า “หนังท้องตึง หนังตาหย่อน” เบนและลูกน้องจึงสลบเหมือดไปด้วยความอิ่มหมีพีมัน

เจ้าของฉายานกแดงน้อยบอกว่าเดี๋ยวตำรวจก็คงมาจัดการแล้ว แต่คาตาน่าใส่อะไรลงไปในนั้นหรอ นักมวยแต่ละคนถึงกินกันจนพุงกางขนาดนี้ หญิงสาวบอกว่า เธอไม่ได้ใส่อะไรลงไปเลย นอกจากความบ้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ว่าแต่ เดเมี่ยนอยู่ไหนล่ะ?

ดูจากภาพ เดเมี่ยนเองก็กินทาโก้จนพุงกางสลบเหมือดไปอีกคนเสียแล้ว

“….ม่ายอาวววว… ท-ท-ท-ทาโก้แล้ว…”

 

เจอเรื่องวุ่นวายมากในวัน Cinco de Mayo.. นายเป็นไง?

เป็นเวลาที่ดีมากเลย ไม่ต้องบอกบรูซนะ

ไนท์วิงก์มองภาพกับข้อความในโทรศัพท์มือถือตัวเองด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะกลับมาสนใจแฟนสาวที่ยังกินไม่หยุดตั้งแต่เย็นยันค่ำ

“รับพริกอาบาเนโร่เพิ่มไหมครับ ซินญอริต้า?”

“ค่ะ!”

ซึ่งเขาก็ได้แต่ถอนหายใจ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า บนแทงค์น้ำที่ห่างไปไม่กี่ช่วงตึก แคทวูแมน (Selina Kyle — Catwoman) กำลังเฝ้ามองคู่รักน้อยๆ พร้อมรายงานแบทแมนอยู่ไม่ห่าง

“พวกนกน้อยๆของนายสบายดีจ๊ะบรูซ”

ดูท่าทางเธอจะมาเฝ้าอยู่นานเลยทีเดียว เพราะข้างๆกันนั้น ฮาร์ลีย์ ควินน์ (Harleen Quinzel — Harley Quinn) และแมวของเธอนั้นได้หลับไปหลายตื่นแล้ว

“นี่ ตอนนี้ไปรับไอฟส์ได้ยาง? นี่…คืนนี้เป็นคืนทำทาโก้กินเองในอาร์คัมนะ… คร่อกกกกก…”

 

 

กลับไปที่กลุ่มเด็กๆที่พยายามกลับบ้าน คาตาน่าถามว่าจะเรียกไนท์วิงก์ได้หรือยัง แต่ทิมบอกว่าเขาจัดการได้ ทว่า พอมาถึงรถ กลับพบว่ามันโดนแงะอะไหล่ไปขายหมดแล้ว เด็กๆเลยต้องนั่งรถบัสกลับบ้าน โดยที่ทิมและคาตาน่าเขม่นกันไปตลอดทาง

 

“อาทิตย์หน้า อย่าลืมฉลองวันแม่ (ของอเมริกา) ไปกับ Li’l Gotham นะ!”

“พวกนินจางี่เง่าเอ้ย…”

++——————————————————++

เกร็ดเล็กเกร็ดน้อย

 

Cinco de Mayo

Cinco de Mayo (ซินโค เด เมโย) เป็นภาษาสเปน แปลว่า “วันที่ห้าของเดือนพฤษภาคม” เป็นงานฉลองในวันที่ห้าเดือนห้า มีฉลองทั้งในสหรัฐอเมริกาและระดับภูมิภาคของแม็กซิโก เริ่มต้นจากรัฐพูบลา (Puebla) ที่เรียกวันหยุดนี้ว่า El Día de la Batalla de Puebla หรือ “วันแห่งการต่อสู้ที่พูบลา” วันหยุดนี้เกิดขึ้นโดยกลุ่มคนแม็กซิกัน-อเมริกันในทางตะวันตกของอเมริกา  เพื่อระลึกถึงเหตุการณ์ที่ทำให้พวกเขาได้อิสระและประชาธิปไตยมาในช่วงเวลาระหว่างสงครามกลางเมืองของอเมริกา (American Civil War) ในสหรัฐฯถือว่าวันนี้เป็นวันฉลองทางมรดกประเพณีและความภาคภูมิใจของชาวแม็กซิกัน ส่วนในรัฐพูบลา วันนี้เป็นวันระลึกถึงชัยชนะอันเหลือเชื่อของกองทัพแม็กซิกันต่อกองกำลังฝรั่งเศสในการต่อสู้ที่พูบลา (Battle of Puebla) ในวันที่ 5 พฤษภาคม ปี 1862 โดยการนำทัพของนายพล อิกนาซิโอ ซารากอรา เซกวิน (General Ignacio Zaragoza Seguín)

นายพล อิกนาซิโอ ซารากอรา เซกวิน

แต่ Cinco de Mayo ไม่ใช่วันชาติแม็กซิโก ซึ่งตรงกับวันที่ 16 กันยายน นะ อย่าจำผิดล่ะ

ตอนแรกงานฉลองนี้ก็มีเพียงแต่ในเมืองที่มีชาวแม็กซิกัน-อเมริกันอาศัยอยู่เยอะ เช่น ลอส แองเจลิส, ชิคาโก และ ฮุสตัน  จนกระทั่งการฉลองนี้ขยายไปทั่วสหรัฐอเมริกา ในวันที่ 7 มิถุนายน 2005 สภาคอสเกรสได้มีมติเห็นพ้องต้องกัน ให้ท่านประธานาธิบดีแห่งสหรัฐฯประกาศผลต่อชาวอเมริกาอย่างเป็นทางการ ให้ทำตามประเพณี Cinco de Mayo ด้วยงานฉลองและกิจกรรมที่จัดสรรไว้

สำหรับใครที่อยากหาความรู้เพิ่มเติม เชิญทางด้านล่างต่อได้เลยค่ะ

– Cinco de Mayo (จาก wikipedia)- Ignacio Zaragoza Seguín (จาก wikipedia)

 

Huipil

Huipil (ฮิวพิล) หรือชุดที่บาร์บาร่าใสในตอนนี้นั้น เป็นเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมที่สุดของหญิงชนพื้นเมืองจากใจกลางแม็กซิโกถึงอเมริกากลาง มีรูปร่างเป็นเสื้อคลุมตัวหลวม โดยทั่วไปทำจากผ้าทรงสี่เหลือมผืนผ้าสองถึงสามผืน ที่จะกลายเป็นชุดโดยการเย็บ ผูกโบ หรือฉีกออก เพื่อทำช่องให้หัวใส่ หรือถ้าด้านข้างถูกเย็บไปแล้ว ก็เพื่อให้แขนลอดออกมาได้ ฮิวพิลแบบดั้งเดิม โดยเฉพาะที่เป็นพิธีการนั้น มักจะทำจากผ้าทอมือที่ทำโดยเครื่องจักรสาน และตกแต่งแบบจัดเต็มด้วยผ้าทอที่ออกแบบมาแล้วลงไปในเนื้อผ้า การเย็บปักถักร้อย ผูกโบ ร้อยดิ้น และอื่นๆอีกมากมาย อย่างไรก็ตาม ฮิวพิลบางชุดก็ทำจากผ้าใยสังเคราะห์ โดยความยาวของฮิวพิลนั้นมีมากมาย ได้ตั้งแต่ระดับเสื้อครึ่งตัวถึงยาวลากพื้น

สาวน้อยสาวใหญ่ในชุดฮิวพิล

การตกแต่งฮิวพิลตามแบบดั้งเดิมนั้น มักบ่งบอกถึงลักษณะชาติพันธุ์หรือสังคมของผู้ใส่ เพราะแต่ละที่ก็มีวิธีการสร้างสิ่งทอและตกแต่งในแบบฉบับของตนเอง บ้างก็มีดีไซน์ที่ซับซ้อนที่มีความสำคัญ โดยฮิวพิลอย่างเป็นพิธีการนั้น เป็นชุดที่ทำด้วยความละเอียดที่สุด และมักใช้ในงานแต่งงาน งานศพ ให้ผู้หญิงชั้นสูงใส่ และแม้แต่ใส่ให้รูปปั้นนักบุญก็มี (แบบว่าชุดชนิดเดียวใช้ได้ทุกงาน)

สนใจอ่านประวัติเบื้องลึก ตามมาเลยค่ะ

– Huipil (จาก wikipedia)

 

เผ็ดจริงๆเลยนะตัวแค่นี้ มันจะร้อนอะไรอย่างนั้น ตัวนิดเดียว

Habanero (อ่านว่า “อาบาเนโร่” ไม่ได้พิมพ์ผิดแต่อย่างใด) เป็นพริกเผ็กชนิดหนึ่ง อาบาเนโร่ที่ยังไม่สุกจะมีสีเขียว และเปลี่ยนสีเมื่อโตขึ้น (เหมือนพริกทั่วไป) ปกติจะมีสีส้มและแดง แต่บางทีสีขาว น้ำตาล หรือสีชมพูก็มีมาให้เห็นบ้าง ปกติพริกที่สุกแล้วจะมีขนาด 2-6 เซนติเมตร อาบาเนโร่ถูกจัดส่ามาความเผ็ดมาก ในระดับ 100,000 – 350,000 ขอมาตราสโควิลล์ (Scoville Scale) เลยทีเดียว (ขณะที่พริกขี้หนูบ้านเราถูกจัดอยู่ในระดับ 50,000 – 100,000 เท่านั้น!)

ฉันคงไม่ตาย ยังไงก็เสี่ยงขอชิม!

++——————————————————++

คุยแถมท้าย

 

หายหน้ากันไปนานพอควรค่ะ จากเล่มที่แล้ว เพราะเรากำลังจะขึ้นม.หกสุดโหดแล้วนั่นเอง (และจากนี้อาจไม่ได้โผล่อีกนาน Orz)

Li’l Gotham เล่มนี้ เป็นอะไรที่น่ารักมาก น่ารักสุดๆ ทำเราที่จะนอนอยู่แล้วลุกขึ้นมาอ่านเกือบนอนไม่หลับได้ และเป็นเล่มแรกเลย ที่สปอยล์เสร็จใน 24 ชั่วโมง นับจากเวลาที่เริ่มต้นอ่าน (ราวๆตีสองวันนี้) เพราะสิ่งต่างๆที่อยู่ในเล่มนี้ เป็นความลงตัวแบบไม่น่าเชื่อจริงๆว่าจะเป็นเช่นนี้ได้ ไม่ว่าการปรากฏตัวของแบทแฟมทุกคน (ยกเว้นอัลเฟรด ; w 😉 หรือรายละเอียดเล็กๆน้อยที่คุณดัสตินได้ใส่ไว้ต่อตัวละครต่างๆ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของ ทำให้เรารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกจนสปอยล์จบอย่างรวดเร็วเช่นนี้เอง 555+

ขอบคุณที่ยังคอยติดตามกันนะคะ m(_ _)m

ป.ล. ระหว่างนั่งสปอยล์คอมมิคตอนนี้ มีโอกาสได้กินซอสซาลซ่าด้วย อร่อยและเข้ากับเรื่องมากค่ะ XDDD