Justice League #5
เรื่อง : GEOFF JOHNS
ภาพ : JIM LEE
วางจำหน่าย: มกราคม 2555
สำนักพิมพ์ : DC Comics

Flash เป็นคนแรกที่ได้สติหลังจากที่ Darkseid ได้ปรากฏกายพร้อมปลดปล่อยพลังระเบิดจนพื้นที่แถวนั้นเละตุ่มเป๊ะ พอเขาตื่นขึ้นมาก็ดันมาเห็นภาพ Darkseid ยิงลำแสงโอเมก้าใส่เครื่องบินกองทัพ ระเบิดไปต่อหน้าต่อตา

Flash : อย่านะ! หยุดเดียวนี้!

Darkseid ได้ยินคนเรียกก็หันควับ

Flash ลืมตัวอ้าวนี่เหลือแต่เรานี่ว่าเพื่อนๆนอนกองไปหมดแล้ว

Flash : เฮ้ พวก มีใครตื่นบ้างเนี่ย ฉันเจรจาไม่เก่งนะ

Superman : ฉันตื่นแล้ว แฟลช! แต่ฉันจะไม่คุยกับมันหรอก

พี่ซุปตื่นมากะจะอัดเขา แต่จ้าวแห่ง New God ผู้นี้ก็ชิงยิงแสงใส่ก่อน Flash จึงต้องรีบพาพี่ซุปหนี

Flash : ซุปเปอร์แมน! วิ่ง! เร็วเข้า!

ทั้งสองพยายามหลบหนีโดยแยกไปคนละทางแต่ลำแสงก็แยกออกจากกันตามทั้งคู่เหมือนเดิม

Superman : แสงของมันตรงมาหาเราทั้งคู่เลย แฟลช….แฟลช นายไปไหนแล้ว

Flash เร่งสปีดให้เร็วที่สุดเพื่อเอาตัวรอด

Flash : วิ่งให้เร็ว แบรี่ คิดให้เร็วด้วย

ใกล้ๆกันกลุ่มตำรวจท้องที่กำลังต้านกองทัพสมุนของ Darkseid อยู่ Flash เลยใช้วิชาเคลื่อนไหวทะลุตัวจนลำแสงวิ่งไปโดนพวกเดียวกัน

ตำรวจทั้งสองไม่รู้จัก Flash เลยต้องเอาปืนมาจ่อเขาก่อน

ตำรวจ : นายเป็นใครกัน อย่าเข้ามาใกล้นะ

Flash : ผมไม่…ผมไม่ใช่ศัตรูกับคุณ…ขอหายใจแปป วู้ววว ไม่เคยต้องหยุดหายใจมาก่อนเลย ว่าแต่..ซุปเปอร์แมนล่ะ!

ด้วยความเป็นห่วงเพื่อน Flash กวาดสายตาขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อหาพี่ซุป

ซึ่งพี่ซุปไม่รอด หลบลำแสงไม่พ้น o_O!

Flash : ซุปเปอร์แมน!! ให้ตายเถอะฉันบินไปช่วยไม่ได้นะเฟ้ย ไอ้ปีศาจมันจับเขาไปแล้ว

Flash รีบวิ่งกลับมาจุดเดิมที่เพื่อนๆนอนสลบอยู่และมาบอกข่าวให้ทุกคนฟัง

Flash : พวกมันจับซุปเปอร์แมนไป

Batman : ทำไมกัน

Aquaman : ถามเจ้านั้นดูซิ

Green Lantern : อยากถามอยู่

Cyborg : นี่ผมไม่ได้มากับพวกคุณ

Batman : ฉันว่าเขาคงแยกไม่ออกหรอก

Cyborg : แล้วเราจะทำไงกัน

Green Lantern : ถอยไปแล้วดูโชว์แสงสีละกันไอ้หนู

Green Lantern : กรีนแลนเทิร์น เอาอยู่!

Hal เอาอีกแล้วโชว์พาวแกว่งลูกตุ้มแสงกระโดดเข้าหา Darkseid ฟาดใส่หัวแสงแตกกระจาย

Darkseid โต้กลับด้วยฟาดพลังใส่พื้น โล่ห์ GL ก็แตกอีกร่าง Hal กระแทกใส่พื้น แต่นั้นก็ไม่ทำให้มนุษย์บ้าพลังคนนี้ยอมแพ้

Green Lantern : มีปัญญาแค่นี้เองเหรอ ไม่ได้ครึ่งของฉันหรอกโว้ยย!

พุ่งเข้าไปโดนอีก

แต่ก็ไม่ยอมอีก

Green Lantern : ฉันไม่เลิกกับแกง่ายๆหรอก ฉันไม่..เฮ้ย!

เอาแต่พูดมากโดนเขาจับแขนเลย สมน้ำหน้า

Darkseid เบื่อที่จะต้องสู้กับ Hal แล้วและเขาก็เดินหนีไปหน้าตาเฉย

Green Lantern : นั่นแกจะไปไหน อ้อยยย

Batman : กรีน แลนเทิร์น

Batman : หมอนั่นถล่มแถวนี้พังไปหมดแล้ว เราต้องหยุดโจมตีเขาแล้วหาพวกที่เหลือรวมกลุ่มอีกครั้ง

Green Lantern : อย่ามาขวางทาง แบทแมน ฉันไม่ต้องการนาย ไม่ต้องการใครทั้งนั้น เรื่องนี้ฉันจัดการได้

Batman : นายนี่มันงี่เง่า แขนหักแล้วยังจะพูดมาก

Green Lantern : ก็แหวนมันยังใช้ได้ ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย เอาล่ะถอยไปได้แล้ว

Batman : นายจะตายเอานะ

Green Lantern : เอ่อ! ก็ให้มันตายไปเลย!

ฺBatman : นี่ต้องการจะพิสูจน์อะไรกันแน่ห่ะ

Green Lantern : ฉันไม่ได้จะพิสูจน์อะไรทั้งนั้น

Batman : งั้นนายมีชีวิตอยู่เพื่อใคร

Green Lantern : อย่ามาทำเป็นรู้จักฉันดีหน่อยเถอะ

Batman : พนันว่าไม่มีใครรู้จักนายดีสักคน

Green Lantern : อ่านใจคน นั้นพลังของนายหรือไง

Batman : เราทั้งคู่ก็เหมือนๆกัน

Green Lantern : ฉันกับนายไม่มีอะไรที่เหมือน

Batman : เรายืนอยู่เคียงข้าง มนุษย์ต่างดาว ชาวอเมซอน มนุษย์สายฟ้า ไซบอร์ก และอควอแมน เท่าที่ฉันรู้มีแต่นายกับฉันที่เป็นคนธรรมดา

Green Lantern : ใส่ชุดค้างคาวมันธรรมดาตรงไหน

Batman : อันนั้นเขาไม่เรียกคนธรรมดา เรียกว่าคนบ้า

Green Lantern : แล้วไงนายจะเปิดตัวตอนนี้เนี่ยนะ

Batman : ฉันชื่อ บรูซ เวนย์

Green Lantern : บรูซ เวนย์ ไหนฟร่ะไม่รู้จัก!

Batman : ฉันเห็นพ่อแม่โดนฆ่าตายต่อหน้าตอนสิบขวบ หลังจากนั้นก็อุทิศชีวิตฝึกฝนตัวเองเพื่อต่อสู้กับ อาชญากร พวกนั้น แต่เรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้มันต่างออกไปไม่ใช่เรื่องส่วนตัวของฉันอีกแล้ว

Green Lantern : แล้วมาบอกฉันหาพระแสงดาบเลเซอร์ ทำไม

Batman : เพราะเรื่องนี้มันเป็นมากกว่าปัญหาของฉัน และของนายด้วย อะไรที่คาใจนายอยู่ลืมมันไปซะ ตั้งสติ คิดว่าเรื่องไหนสำคัญกว่ากัน และเมื่อคิดได้แล้ว ก็เลิกเล่นเบสบอลซะที ที่นายต้องเล่นคือฟุตบอล เพราะเราจะเล่นกันเป็นทีม ไปรวมกลุ่มกับคนอื่นซะ

Green Lantern : แล้วไงต่อ

Batman : นายเป็นคนเสียงดังพวกเขาจะฟังนาย และก่อนจะพูดอะไรออกไปก็ขอให้คิดก่อนพูดด้วย

Batman : รักษาชีวิตพวกเขา ถ่วงเวลาดาร์กไซด์ไว้จนกว่าฉันจะกลับมา

Green Lantern : เห้ยแล้วจะไปไหนล่ะนั่น

Batman : ฉันจะไปช่วยซุปเปอร์แมน

Batman วิ่งออกไปในที่โล่งชูมือขึ้นเพื่อให้สมุนของ Darkseid จับตัวไปที่เกาะกลางน้ำ

Green Lantern : บรูซ เวนย์เหรอ หืมม มันบ้ากว่าฉันอีกแหะ

หลังจากนั้น Hal ก็ช่วยทุกคนมาจากซากตึก

Green Lantern : เอาล่ะทุกคนอดทนอีกไม่กี่นาที

Flash : นาทีมันนานไปล่ะ

Green Lantern : งั้นอดทนไม่กี่วิก็ได้

Cyborg : ตาผม..เห็นแขนของคุณหักสองที่

Green Lantern : ก็ดีกว่าสามที่นะ

Wonder Woman : เรากำลังรออะไรกัน

Green Lantern : เราต้อง เอ่อ…เล่นฟุตบอลกันแทนที่จะเล่นเบสบอล

Wonder Woman : ทานโทษแต่ข้าเล่นไม่เป็นทั้งสองอย่าง

Flash : พูดอะไรของนายฟ่ะ แลนเทิร์น

Green Lantern : เจ้านั้นยิงแสงออกมาจากตาใช่ไหม

Wonder Woman : ใช่แล้ว งั้นเราจะต้องแทงให้มันตาบอด!

Green Lantern : ถ้ามีโอกาสจัดก็จัดเลยนะเจ้าหญิง เจ้านั้นไม่รู้เดินเข้าไปในเมืองทำไม เราต้องตามเข้าไปแต่อย่าให้มันรู้ตัว

Aquaman : แล้ว?

Green Lantern : เมื่ออยู่ในระยะโจมตีแล้ว เดียวฉันจะเป็นคนดึงความสนใจมันเอง ส่วนนายไอ้หนู

Cyborg : ครับ

Green Lantern : นายฝีมือดีไหม

Cyborg : ไม่รู้สิครับ ตัวผมเป็นอะไรผมยังไม่รู้เลย

Green Lantern : แล้วอยากอยู่เฉยๆตรงนี้ไหม

Cyborg : ไม่มีทาง

Green Lantern : ดีถ้างั้น..

Green Latnern : เราเอาอยู่!!

Flash : เราเอาอยู่? คำปลุกใจอะไรของแกฟร่ะเนี่ย

Green Lantern : ช่างมันเถอะน่า ทำตามแผนก็พอ

Flash : เป็นคนมีแผนตั้งแต่เมื่อไรกัน

Green Lantern : มีสมาธิหน่อย แบรี่ นี่จุดจบของโลกเชียวนะ ไม่ใช่อะไรที่ฉันทำได้คนเดียว

Flash : อมพระมาพูดยังไม่เชื่อเลย

ตัดมาที่ Batman ตอนนี้เขามาถึงจุดหมายแล้ว จัดการตีลังกาเล่นงานพาหนะ หัวฟาดพื้นสลบไปเลย

Batman : ที่นี่ไม่ใช่อะไรที่คิดไว้เลย ประตูมิติเหรอ

พอ Batman เดินเข้าไปในประตูเขาก็โผล่มายังอีกสถานที่นึงที่เต็มไปด้วยเพลิงนรกมันคือดาว อโพคลิฟ บ้านเกิดที่ตั้งของ Darkseid

Batman : นี่ไม่ได้อยู่ในแผนฉันเลย