Wonder Woman #5 – Lourdes

เรื่อง : Brian Azzarello

ภาพ : Tony Akins

วางจำหน่าย : 18 มกราคม 2012

สำนักพิมพ์ : DC Comics

 

สงครามแย่งชิงบัลลังก์แห่งเทพได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว

ณ กรุงลอนดอน

คนขับเรือ 2 คนกำลังพูดคุยกันเรื่องข่าวกีฬา จนชายคนหนึ่งเห็นอะไรบางอย่างในทะเล

คนเรือ 1: เห้ย อะไรวะนั่น?

คนเรือ 2: ดูเหมือนจะเป็นม้าวะ

คนเรือ 1: ข้าว่าน่าจะเป็นศพม้าวะ ส่องไฟหน่อยซิ

 

คนเรือ 2: โห กลิ่นโคตรเหม็นเลยวะ…

คนเรือ 1: เหมือนมีตัวอะไรกัดมันไว้อยู่ปะ?

คนเรือ 2: นั่นต้องเป็นปลาคาร์พที่ใหญ่ที่สุดที่ข้า–

 

คนเรือ 2: เห้ยอะไรวะนั่น!

 

วันเดอร์ วูแมน: ไม่ได้ เฮอร์มีส จากสภาพของท่าน ณ ตอนนี้ และของโซล่า–

โซล่า: อะไรนะ? พุงฉันยังไม่ออกซะหน่อย!

วันเดอร์ วูแมน: –ถ้าฉันต้องเผชิญหน้ากับเฮร่า ณ ตอนนี้ มันจะทิ้งให้พวกเธอทั้ง 2–

โซล่า: — 3  (รวมเด็กในท้อง)

วันเดอร์ วูแมน: –ไร้คนดูแล ฉันปล่อยให้เป็นแบบนั้นไม่ได้

เฮอร์มีส: แต่ถ้าเรามองกลับกัน

 

วันเดอร์ วูแมน: ยังไงหรอ?

บริกรชาย: นี่ของคุณครับ คุณผู้หญิง

เฮอร์มีส: เฮร่ารู้ว่าเจ้าคือลูกของซูส การที่มีโซล่าไว้ข้างกาย อาจยิ่งเป็นอันตรายต่อนาง

 

โซล่า: มะเขือเทศสำหรับอาหารเช้าเนี่ยนะ?

วันเดอร์ วูแมน: มันดีสำหรับตัวเธอ

โซล่า: ไม่ใช่จากที่ๆ ฉันมาแล้วกัน

เฮอร์มีส: และข้าด้วย

???: สีมันไม่สวยหรือไง? หรือสีมันไม่สดพอสำหรับเจ้า คนสาส์น?

 

???: ข้าเชื่อว่าเจ้าคงชินกับการดื่มไวน์เป็นอาหารเช้า กลางวัน เย็น…

???: นั่นอธิบายนิสัยของพวกเจ้าได้ดี (ชายปริศนาหันไปหาบริกรหญิง) เอาเบียร์มาแก้วสิ คนสวย

???: คงไม่ว่ากันนะ ถ้าข้าจะนั่งด้วย?

วันเดอร์ วูแมน: นายเป็นใคร?

 

???: ข้าหรอ? ชายผู้ถือไพ่เหนืออยู่…

???: ข้ารู้ว่าพวกเจ้าคือใคร อย่างน้อยก็รู้ 2 คนแล้วกัน

วันเดอร์ วูแมน: พวกเรากำลังคุยกันเรื่องส่วนตัวอยู่

???: ส่วนตัว? ข้าเกรงว่าคงไม่อีกแล้วละ

 

???: สายลม หรือที่หลายคนเรียกว่าเสียง พัดพาทุกคำพูดไปกับนาง

???: คำพูดพวกนั้น ใครๆ ก็รับรู้ได้ถ้าตั้งใจฟัง…

 

???: … บุตรสาวของซูส

วันเดอร์ วูแมนดับบุหรี่ของชายปริศนาและทิ้งมันลงในแก้วเบียร์

วันเดอร์ วูแมน: เธอ (โซล่า) ตั้งครรภ์อยู่

 

???: จริงสิ ต้องดูแลไอ้ตัวน้อยสินะ

???: คงรู้สึกแปลกสินะที่ได้รู้ว่าพ่อของเจ้าคือใคร ในวันเดียวกับที่รู้ว่าเขาหนีจาก…

???: … เรียกว่าอะไรดีนะ ความวุ่นวายของพวกอมตะ?

เฮอร์มีส: ข้าควรเรียกเจ้าว่าอะไร?

 

เลนนอกส์: เลนนอกส์ก็พอ

เฮอร์มีส: เลนนอกส์ ข้าสามารถส่งได้มากกว่าแค่สาส์น (เตะส่งแกได้ด้วย)

 

เลนนอกส์: แต่ข้าไม่คิดอย่างนั้น สำหรับเจ้าแล้ว บางคนคงไม่รับสาส์นของเจ้าหรอก (จากสภาพของแก ขู่มาก็ไม่น่ากลัวหรอก)

เฮอร์มีส: เจ้าฉลาดนิ

เลนนอกส์: ขอบคุณที่ชม และจากที่สายลมได้บอกข้ามา…

เลนนอกส์: ในเมื่อตอนนี้ซูสไม่อยู่แล้ว พี่ๆ ของเขาดูเหมือนจะอยากสารต่อสิ่งที่เขาทิ้งเอาไว้

เลนนอกส์: เหล่าเทพเจ้า บางทีก็ทำตัวร้ายบริสุทธิ์ได้เหมือนกัน จริงไหม คนสาส์น?

เฮอร์มีส: ไดอาน่า ถ้าสิ่งที่เลนนอกส์พูดเป็นความจริง–

วันเดอร์ วูแมน: ฉันเคยจัดการกับสิ่งชั่วร้ายมาก่อน

 

วันเดอร์ วูแมน: แล้วตอนนี้ฉันกำลังเผชิญหน้ากับมัน (เลนนอกส์) อยู่หรือเปล่า?

เลนนอกส์: แหม ขอโทษด้วยที่ข้าไม่ชอบเปิดเผยอะไรมากนัก แต่ข้าเองก็ต้องการรู้เรื่องทั้งหมดนี้เหมือนกัน

เลนนอกส์: ข้าขอพูดตรงๆละกัน ข้าเคยสุงสิงกับพวกคนไม่ดีมามาก…

 

เลนนอกส์: แต่พวกเขาก็เป็นแค่มนุษย์

เลนนอกส์: แต่วันนี้ ข้ากำลังเผชิญกับสิ่งที่พยายามเลี่ยงมาตลอด 80 กว่าปี

วันเดอร์ วูแมน: 80– แต่นายดูไม่–

เลนนอกส์: เจ้ามองไม่เห็นความคล้ายคลึงในเครือญาติเลยหรอ…

 

โซล่า: …น้องสาวงั้นหรอ? ไม่อยากเชื่อว่าเธอจะยอมฟังไอ้บ้านั่น

วันเดอร์ วูแมน: ฉันเข้าใจดีโซล่า แต่ถ้าเขาเป็นครอบครัวฉันจริงๆ ละ?

โซล่า: จากที่ฉันเห็น เธอไม่จำเป็นต้องมีไอ้ครอบครัวใหม่นี้ก็ได้

วันเดอร์ วูแมน: หืมม ฉันต้องอยู่โดยไม่มีครอบครัวเก่า

โซล่า: อุ๋ย… ฉัน–

วันเดอร์ วูแมน: เป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวใหม่ของฉัน… คิดดูสิ เธอเป็น… น้าของฉัน?

โซล่า: ไม่จนกว่าเด็กจะเกิดเหอะ!

 

โซล่า: คิดแล้วพิลึกมากอะ เธอแก่กว่าฉัน แต่ฉันกำลังจะมีลูกกับ…

โซล่า: ฉันคิดว่าเขาเป็นเด็กผู้ชายละ

 

วันเดอร์ วูแมน: น้องชายของฉันสินะ และนั่นไม่ได้ฟังดูพิลึกไปกว่าสิ่งที่เลนนอกส์พูดเลย

วันเดอร์ วูแมน: ฉันเชื่อว่าสิ่งที่เขาพูดอาจเป็นจริง เรื่องที่เขาได้เรียนรู้ว่าเขาเป็นใคร… เขาเรียกมันว่าอะไรนะ?…

 

“…การล้างบาปจากสงคราม?” – วันเดอร์ วูแมน

“ประมาณนั้นแหละ” – โซล่า

“และนั่นสำหรับฉัน คือการค้นพบตัวเอง…” – วันเดอร์ วูแมน

“จากสถานการณ์ที่ไม่ใช่ตัวเอง” – วันเดอร์ วูแมน

“แล้วก็…” – วันเดอร์ วูแมน

 

“…การเข้าร่วมสงครามโดยเอาชะตาของโลกไปแขวนไว้ – วันเดอร์ วูแมน

“ความดีกับความชั่ว…” – วันเดอร์ วูแมน

“ผู้ชนะได้ทั้งหมด” – วันเดอร์ วูแมน

“นั่นคือสิ่งที่ฉันเชื่อ” – วันเดอร์ วูแมน

“หรืออยากเชื่อแบบนั้น…” – วันเดอร์ วูแมน

วันเดอร์ วูแมน: มันก็เท่ดีนะ

โซล่า: เออ วันเดอร์ วูแมน ฉันคิดว่าเธอลืมอะไรที่เลนนอกส์พูดอีกนะ

วันเดอร์ วูแมน: อะไรละ?

 

“ก็ที่ผู้ชนะก็เอาไปได้แค่วันเท่านั้นแหละ (สักวันผู้แพ้ก็ต้องกลับมา)” – โซล่า

เฮอร์มีส: ข้าคงไม่เข้าไปในนั้น

เฮอร์มีส: ดูสภาพข้าตอนนี้ แค่เดินก็จะไม่ไหวแล้ว

เลนนอกส์: เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าละ? ข้านึกว่าพวกแบบเจ้าจะไม่มีวันเป็นอะไร

เฮอร์มีส: เจ้าหมายถึงพวกที่เป็นเทพนะหรอ?

เลนนอกส์: ข้าไม่ได้เรียกเจ้าแบบนั้น และคงไม่มีวัน แต่ก็ ประมาณนั้นแหละ

เฮอร์มีส: พวกข้าเป็นอมตะ ใช่ว่าจะเจ็บไม่ได้

เลนนอกส์: หืมม ข้านึกว่ามีแต่มนุษย์เท่านั้นซะอีก พวกเจ้าเองก็บาดเจ็บได้เหมือนกันสินะ

 

เฮอร์มีส: บาดเจ็บงั้นหรอ? นั่นแหละคือจุดประสงค์ของการร่วมโต๊ะอาหารบนเขาโอลิมปัส

เฮอร์มีส: วันหลังเจ้าก็ลองมาร่วมด้วยสิ

เลนนอกส์: ถ้ามีดคมพอ ข้าค่อยรับคำเชิญ– (เป็นความเชื่อของฝรั่งเวลาไปร่วมโต๊ะอาหาร ถ้ามีดยิ่งคมก็จะยิ่งปลอดภัย)

เลนนอกส์: — ถ้าข้ารอดจากไอ้รูนรกนี้โดยที่ไม่ขาดเป็น 2 ท่อน

เลนนอกส์: เตรียมตัวสำหรับสิ่งที่ข้าจะบอกเจ้าด้วยละ คนสาส์น

“เธอหนะ เพอร์เฟคจะตาย–” – โซล่า

 

วันเดอร์ วูแมน: ฉันเนี่ยนะ? ไม่ใกล้เลยแม้่แต่น้อย

วันเดอร์ วูแมน: มีหลายสิ่งที่ฉันได้ทำลงไป ถ้ามีโอกาสอีกครั้งก็อยากจะกลับไปแก้

โซล่า: เหมือนกันแหละ

วันเดอร์ วูแมน: เราไม่ได้ต่างกันนักหรอก

โซล่า: นี่เกือบจะ 6 โมงแล้ว เธอกังวลบ้างไหม

วันเดอร์ วูแมน: ทำไมละ? เพราะเลนนอกส์บอกไว้นะหรอว่าถ้าฉันไม่มาที่สะพานตอน 6 โมงฉันจะเสียใจ?

Big Ben ดังขึ้นเมื่อถึง 6 โมงตรง

วันเดอร์ วูแมน: เป็นไง ฉันใช้เวลาตลอดทั้งบ่ายอยู่กับเธอ ดังนั้น ถึงไม่มีอะไรเกิดขึ้น…

 

วันเดอร์ วูแมน: ฉันก็ไม่เสียใจ

โซล่า: เออคือ… วันเดอร์ วูแมน…

 

“…ฉันว่าเหตุผลของเธอพึ่งมาถึง” – โซล่า

 

วันเดอร์ วูแมน: ให้ตายสิ… ฉันอุสาหวังให้เลนนอกส์พูดผิด

วันเดอร์ วูแมน: อยู่ตรงนี้นะ โซล่า

โซล่า: อะไรนะ-ไม่! ก็เธอเคยบอกให้ฉันอยู่ติดกับเธอ!

วันเดอร์ วูแมน: ฉันพูดหรอ? (พูดไว้เล่ม 1) บางที…

วันเดอร์ วูแมน: ฉันก็ไม่ได้ถูกเสมอไปหรอก

วันเดอร์ วูแมนกระโดดลงจากสะพาน ลงไปยืนอยู่บนผิวน้ำ (ทำไมถึงทำได้ อันนี้ก็ไม่ทราบ)

 

มีบางอย่างกำลังพุ่งเข้ามาทางวันเดอร์ วูแมน

วันเดอร์ วูแมน: ลูกมีนามว่า ไดอาน่า แม่ของลูกคือ ฮิพโพลิต้า

วันเดอร์ วูแมน: ลูกของอุนาญพบท่าน…

 

วันเดอร์ วูแมน: … ท่าน โพไซดอน

 

โพไซดอน: หืมมม เจ้าคือชาวอเมซอน?

โพไซดอน: หืมมม ดูเหมือนจะมีอะไรในตัวเจ้ามากกว่านั้น…

วันเดอร์ วูแมน: ข้ามีเลือดของท่าน

โพไซดอนดมกลิ่นของไดอาน่า

โพไซดอน: ซูส…

โพไซดอน: เลือดของเขาไม่มีความหมายอะไรกับข้าอีกแล้ว

โพไซดอน: จงหลีกไปซะ ข้าไม่มีธุระอะไรกับเจ้า…

อีกด้านหนึ่ง เลนนอกส์ที่บุกเข้าไปในท่อระบายน้ำ

 

“…เจ้าเลือดผสม” – โพไซดอน

“ซูส น้องชายข้า เป็นปีศาจที่เห็นแก่ตัว” – โพไซดอน

จากท่อระบายน้ำ ปรากฏดวงตา 3 คู่

 

“เพราะฉะนั้น ข้าไม่สนใจว่าเจ้าต้องการจะพูดอะไร” – โพไซดอน

 

“และเมื่อสวรรค์ไร้ซึ่งผู้คุม…” – โพไซดอน

 

“ข้าต้องการยึดมันเป็นของข้า…” – โพไซดอน

มีอะไรบางอย่างปรากฏต่อหน้าเลนนอกส์

 

“เพื่อแก้ไขความผิดพลาดที่เคยยกสวรรค์ให้ซูส…” – โพไซดอน

สิ่งนั้นคือหมาสามหัว เซอร์เบรัส ที่กระโจนใส่เลนนอกส์ทันที

 

“และจะไม่มีใครมาหยุดข้าได้” – โพไซดอน

 

เฮดีส: นั่งลง เด็กๆ

“ลูกเข้าใจสิ่งที่ท่านกำลังเป็นห่วง ท่านโพไซดอน…” – วันเดอร์ วูแมน

 

วันเดอร์ วูแมน: … แต่ลูกเกรงว่า เฮร่า ประกาศสวรรค์เป็นของนาง

โพไซดอน: ว่าไงนะ?!

โพไซดอน: นางกล้างั้นหรอ?!?

 

วันเดอร์ วูแมน: ใช่แล้ว นางกล้า

เฮร่า: อะไรนะ?!

ในขนาดที่ทุกคนกำลังให้ความสนใจมาที่วันเดอร์ วูแมนและสัตว์ประหลาดทะเล ลูกสมุนของเฮร่า เซนทอร์ทั้ง 2 ก็ปรากฏตัวขึ้น (จากเล่ม 1) และ เฮร่าเองที่ดูเรื่องราวทั้งหมดจากเขาโอลิมปัสอยู่นั้น ก็ต้องตกใจกับสิ่งที่วันเดอร์ วูแมนพูดกับโพไซดอน!!

 

โพไซดอน จะทำยังไงต่อกับสิ่งที่ไดอาน่าพูด และ เลนนอกส์จะเป็นยังไง ติดตามได้ในตอนหน้า THRONES

 

เกร็ดความรู้ท้ายเล่ม

เล่มนี้ และเล่มหน้า Wonder Woman จะได้นักวาด Tony Akins มาวาดแทน Cliff Chiang โดยส่วนตัวผมว่า Akins เองก็เป็นนักวาดที่เก่ง แต่เหมือนเขาพยายามก๊อบสไตล์ของ Chiang มากเกินจนภาพออกมาแปลกๆ แต่ผมว่าก็ดีเหมือนกัน มันทำให้ feel ของเรื่องกับสไตล์ของภาพไม่ห่างกันเกินไป

ส่วนตัวผมแปลกใจกับ design ของ โพไซดอน แต่ก็คิดว่าดีเหมือนกัน ปกติเราก็จะเห็นลุงหนวดบ่อยๆ ลองกลายเป็นแมวน้ำผสมกับปลาหมึกดูก็แปลกไปอีกแบบ ส่วนเฮดีสก็แปลกไม่แพ้กัน มีหัวเป็นเทียนแล้วหน้าถูกคลุมไว้ด้วยน้ำตาเทียน

ส่วนตัวผมว่าผมมองออกว่าไดอาน่าต้องการจะทำอะไร พยายามปั่นหัวให้เฮร่างานเข้า จะได้ไม่มีเวลามาตามล่าโซล่า คิดเห็นยังไง พูดคุยกันได้นะครับ 🙂