DC Comic : The Flash 04 : Too Much Too Fast
เรื่อง : Francis Manapul, Brian Buccellato
ภาพ : Francis Manapul, Brian Buccellato
วางจำหน่าย: 28 ธันวาคม 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics
ในเล่มนี้จะเปิดเผยปริศนาการเกิดของพวก Mob Rule ซึ่งก็นับว่าเป็นเรื่องราวที่แปลกประหลาดเอาเรื่องทีเดียว
.
.
.
เปิดเรื่องมาที่พื้นที่ทะเลทรายรกร้างนอกเมือง Central City และ Keystone City
(เมืองสองเมืองนี้ตั้งอยู่คนละฟากฝั่งแม่น้ำสายเดียวกัน ประมาณกรุงเทพฯกับฝั่งธนบุรีนั่นแหละครับ)
พวก Mob Rules กำลังแล่นรถติดใบไปตามพื้นที่ทะเลทราย โดยมี Dr.Darwin Elias ที่โดนพาลักตัวมาเมื่อเล่มที่แล้วอยู่ด้วย
(จากการทดลองของพวกนี้เมื่อคืนก่อน ทำให้เกิดคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้ารุนแรงครอบคลุมไปทั่วทั้งเมือง และนั่นก็ทำให้อุปกรณ์อิเล็คโทรนิคส์ทั้งหมดใช้งานไม่ได้ ซึ่งนั่นก็ทำให้รถไม่สามารถสตาร์ตเครื่องได้นั่นเอง)
Mob1 : เมื่อไม่มีเขาเราก็เหมือนกับเด็กหลงทางไปเลยล่ะนะดอกเตอร์เอเลียส แต่ตอนนี้เรามีเป้าหมายแล้ว
Mob1 : เราต้องการที่จะมีชีวิต
Dr.Elias : เรื่ิองนั้นพวกเีราก็เหมือนๆกันหมดทุกคนไม่ใช่หรือไง?
Mob1 : ก็จริง…และนั่นก็คือสาเหตุที่เราต้องการคุณไงล่ะ เราต้องการให้คุณช่วยเรานะดอกเตอร์
Dr.Elias : รวมถึงเครื่องจัดรหัสจีโนมของผมด้วย ถ้าผมจำไม่ผิดนะ
Mob1 : เราจัดการเรื่องนั้นเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้เราก็ได้ตัวคุณมาแล้วเหมือนกัน
Mob1 : มันมีความผิดปกติบางอย่างกับ DNA ของพวกเราที่ทำให้พวกเราเริ่มตายกันไปทีละคนๆ ทั้งทีเราเพิ่งจะเกิดมาได้เพียงไม่กี่เดือนเท่านั้น และเราก็ต้องการให้คุณช่วยแก้ไขปัญหานี้ให้เรา
Dr.Elias : จากเหตุการณ์คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้ารุนแรงเมื่อคืนนี้ทำให้ไฟดับทั้งเมืองเซ็นทรัลซิตี้ ห้องทดลองของผมก็เลยใช้งานไม่ได้ไปด้วย
Dr.Elias : แต่ผมมีแหล่งพลังงานใหม่ที่กำลังพัฒนาอยู่ แต่มันยังไม่เคยถูกทดลองใช้งานจริงเลย
Mob1 : งั้นคราวนี้ก็ได้เวลาเหมาะแล้วนี่นะดอกเตอร์
Dr.Elias : โอเค งั้นช่วยบอกผมเรื่อง “พ่อ” ของพวกคุณ…แล้วก็ที่มาของพวกคุณหน่อยสิ
Mob1 : เราเกิดมาจากมานูเอล ลาร์โก้…
Mob1 : …เขาเป็นเจ้าหน้าที่สายลับของรัฐบาลอเมริกาที่ได้รับพลังการฟื้นสภาพเซลจากการทดลองของโครงการลับสุดยอดของรัฐบาล
Mob1 : ถึงเขาจะได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีมาตั้งแต่แรกแล้ว แต่ด้วยพลังฟื้นสภาพที่สามารถรักษาบาดแผลทุกอย่างได้ก็ทำให้เขากลายเป็นสุดยอดนักรบไปเลย
Mob1 : ขอแค่สั่งเขาไป แล้วเขาก็จัดการได้เรียบร้อยทุกครั้ง
Mob1 : ประมาณเจมส์ บอนด์ ผสม แบทแมนยังงั้นเลยล่ะ
Mob1 : แต่จริงๆแล้วเขาแค่ใช้เวลาในการภารกิจของเขาในการรวบรวมข้อมูลข่าวสารที่เขาต้องการ
Mob1 : หลังจากที่เขาสืบรู้ชื่อของผู้ที่มีส่วนในการตายของพ่อของเขา เขาก็หนีจากหน้าที่ไปทันที
Mob1 : พวกมันเรียกตัวเองว่า “Basilisk”
Mob1 : แต่สำหรับเขาแล้วพวกมันก็แค่คนที่เขาต้องฆ่า
Mob1 : เขาฆ่าพวกมันไปทีละคน
Mob1 : แต่ถึงเขาจะเก่งยังไงก็ตาม…น้ำน้อยก็ย่อมแพ้ไฟ
Mob1 : พวกมันคิดว่าเขาต้องมีผู้ร่วมสมคบคิด พวกมันก็เลยทรมาณเขาให้สารภาพ
Mob1 : พวกมันเริ่มจากตัดนิ้วเขา ตามมาด้วยตัดมือ
Mob1 : เมื่อพวกมันได้รู้ว่าเขาสามารถสร้างอวัยวะที่ถูกตัดไปขึ้นมาใหม่ได้ พวกมันก็ยิ่งตัดชิ้นส่วนของเขามากขึ้นเรื่อยๆ
Mob1 : พวกมันทรมาณเขาอยู่หลายสัปดาห์…มันนานเหมือนชั่วนิรันดร์สำหรับมานูเอล เขายอมแพ้ไปแล้ว เขาอยากจะตายให้มันจบๆไปซะ
Mob1 : แต่บางสิ่งในตัวเขาไม่ยอมให้เขายอมแพ้
Mob1 : และตอนที่ร่างกายของเขาคิดว่าเขายอมแพ้ไปแล้ว…พวกเราก็ถูกสร้างขึ้น ก่อร่างขึ้นมาจากชิ้นส่วนร่างกายที่ถูกตัดออกมาของเขา
Mob1 : พวกมีความทรงจำร่วมกัน และยังมีโทรจิตที่สามารถติดต่อถึงกันและกันได้ แต่ก็มีบุคลิคเป็นของตนเอง เราสามารถฟื้นฟูร่างกายของเราได้เหมือนเขา แต่ไม่ถึงขั้นงอกร่างแยกมาจากชิ้นส่วนร่างกายได้เหมือนเขา
Mob1 : เราเชื่อมโยงกับกันและกัน…เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น
Mob1 : แต่เราก็ยังเป็นส่วนหนึ่งของเขา
Mob1 : เราจึงช่วยผู้ให้กำเนิดของเราออกมา
Mob1 : พวกเราร่วมกันสู้ศึกมาหลายต่อหลายศึก เขานั้นไม่เพียงเป็นผู้นำที่ยอดเยี่ยม แต่เขายังเป็นพ่อของพวกเราอีกด้วย
Mob1 : แต่อยู่มาวันหนึ่ง พวกเราก็เริ่มตายไป
Mob1 : ตายไปโดยแทบไม่มีสัญญาณเตือนเลย ตายไปตามลำดับการเกิดของเราแต่ละคน
Mob1 : เราไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง แต่เราเข้าใจว่ากุญแจในการเอาตัวรอดของเรานั้นอยู่ในตัวของมานูเอล
Mob1 : แต่แทนที่เขาจะช่วยเรา เขากลับหนีไป
Mob1 : เขาทิ้งเราไว้ให้ตาย
Dr.Elias : ผมเสียใจกับพวกคุณด้วย ผมจะช่วยคุณเท่าที่ผมจะทำได้ ผมมีวิธีที่จะช่วยพวกคุณสร้างเครื่องมือที่คุณบอกผมก่อนหน้านี้ขึ้นมาใหม่ในห้องแล็ปของผม ผมก็ไม่กล้ารับปากอะไรมากมายน่ะนะ แต่ผมจะพยายามต่อมันเข้ากับแหล่งพลังงานใหม่ที่ผมคิดขึ้น
Dr.Elias : แต่เพื่อให้มันสำเร็จได้ เราก็ต้องการแผนผัง DNA ที่จะเอามาใช้จัดเรียงยีนส์ของพวกคุณขึ้นมา เราต้องการเซลต้นแบบ เราต้องการมานูเอล
Mob1 : เรื่องนั้นเรากำลังจัดการอยู่…
ตัดมาที่ในเมือง
Manuel กับ Patty Spivot แฟนสาวของ Barry กำลังดูมือของ Manuel ที่งอกออกมาสมบูรณ์แล้วจากการที่โดนตัดไปเมื่อเล่มที่แล้ว
Patty : โอ้โห มานูเอล มือของคุณ! นั่นช่วยอธิบายการที่เซลของคุณมันฟื้นสภาพด้วยความเร็วสูงได้อย่างดีเลย มันเจ็บไหมน่ะ?
Manuel : ก็เจ็บอยู่น่ะนะ แต่ก็น้อยกว่าตอนที่โดนตัดมากเลยล่ะ
Patty : ฉันอยากให้มันเจ็บให้มากๆ นายทิ้งเพื่อนของนายให้ตายอยู่ที่โกดังนั่น!
Manuel : นั่นเจ็บนะเนี่ย นี่ฟังนะ มันไม่ใช่ความผิดของผมที่สะพานมันโดนปิดแบบนี้นะ เราต้องหาทางอื่นออกจากเมืองก่อนที่ผู้คนจะเกิดจราจลบึ้นมา และเชื่อเหอะน้องสาว มันจะรุนแรงแน่เลยล่ะ ผมเคยเห็นมาแล้ว
Patty : ฉันชื่อแพ็ตตี้ สไปว็อต จำไว้ด้วยล่ะเจ้าบ้า และฉันก็ไม่ไปไหนทั้งนั้นด้วย ตำรวจต้องการความช่วยเหลือทุกอย่างที่จะมีได้ ฉันไม่หนีไปทันทีที่เห็นปัญหาหรอก ฉันไม่ใช่คนขี้ขลาดอย่างนาย
Manuel : ผมก็ไม่ใช่คนขี้ขลาดเหมือนกันนั่นแหละ ผมเป็นนักเอาตัวรอด แต่คุณรู้ไหมว่าปัญหาจริงๆมันคืออะไร พวกม็อบรูลไง พวกนั้นจะมาที่นี่ในไม่ช้า และผมก็รู้สึกได้ว่าพวกมันกำลังใกล้เข้ามาแล้ว
Manuel : คุณไม่อยากจะโดนลูกหลงเหมือนที่แบรี่โดนหรอก มันไม่ใช่เรื่องของคุณ มาเถอะ…รีบไปจากที่นี่ก่อนที่จะ…
Patty : ไม่ ฉันจะอยู่เพื่อทำสิ่งที่ฉันต้องทำ
Patty : นี่แบรี่คิดผิดเรื่องของนายถึงขนาดนี้ได้ยังไงกัน?
Patty : เขาไปตามหานาย เขายอมเสี่ยงชีวิตเพื่อ “เพื่อน” เขายอมสละตัวเองโดยไม่มีความหมายอะไรเลย!
Manuel : เขาไม่เป็นไรหรอกน่า พวกมันรู้ว่าเขามีความหมายกับผมขนาดไหน
Patty : ไม่มีใครมีความหมายอะไรกับนายทั้งนั้น!
Patty : นายไม่สนใจอะไรทั้งนั้นนอกจากตัวนายเอง แล้วเมื่อเป็นแบบนั้นพวกม็อบรูลจะสนเรื่องของเขาไปทำไม? แบรี่เพียงแค่ต้องการให้นายปลอดภัย…และเขาก็อาจจะนอนจมกองเลือดอยู่ก็ได้ นายเข้าใจความหมายที่ฉันพูดนี้ไหม!
ตัดมาที่เรือนจำ Iron Heights
Iris West กำลังนั่งอยู่ในห้องขังของ Captain Cold (Len Snart) ที่เจ้าของห้องออกไปนานแล้ว
Iris : ฉันมาที่นี่เพื่อสัมภาษณ์อีตากัปตันโคลด์เรื่องเดอะแฟลช หวังว่ามันจะเป็นพาดหัวข่าวอันใหม่…
Iris : …แต่แทนที่จะได้เรื่องราวของการใช้การกำลังเกินกว่าเหตุของเดอะแฟลช เจ้าบ้านั่นกลับขังฉันเอาไว้ในนี้! แถมยังระหว่างไฟดับด้วย!!
Iris : เจ๋งเลย ทีนี้ฉันก็เริ่มพูดกับตัวเองแล้วสิ…อืมม
ด้วยธรรมชาติของหญิงแกร่ง Iris ใช้ต่างหูของตัวเองขันน็อตของตะแกรงช่องระบายอากาศออกมา แล้วใช้ตะแกรงเหล็กพังน้ำแข็งที่ Captain Cold ใช้ปิดประตูไว้
ตัดมาที่ Manuel คำพูดของ Patty ทำให้เขาตัดสินใจกลับไปหา Barry
Manuel : ฉันขอโทษจริงๆนะแบรี่…ฉันไม่ควรจะหนีมาเลย ฉันไม่น่าจะหายตัวไปจากนาย ทนไว้ก่อนนะแบรี่ ฉันกำลังไป…
ทันใดนั้นที่เบื้องหน้าของเขาก็มีพวก Mob Rule ขวางทาง
Mob2 : เดี๋ยว! นั่นนายกำลังจะไปไหนกัน?!
Manuel : หลีกไปให้พ้นทางฉันซะ!
Mob3 : ลงจากม้าซะ ก่อนที่เราจะลากนายลงมา
Manuel : นั่นแกขู่ฉันงั้นเรอะ?!
Mob2 : จะเรียกยังไงก็ตามใจ แต่นายต้องไปกับเรา
Manuel : ฉันไม่มีเวลาจะมาเสียอยู่ที่นี่นะ ฉันต้องไปหา…
Mob2 : หาแบรี่สินะ ให้เราช่วยแก้ปัญหาให้นายแล้วกัน หมอนั่นมันตายไปแล้วล่ะ ไอ้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นเสมอๆรอบตัวนาย แต่ในเมื่อนายไม่เคยอยู่ดูเลย เราก็จะขอบอกให้นายรู้ไว้อย่าง…
Mob2 : ว่านายจะไม่มีทางเคยชินกับเรื่องแบบนี้ได้หรอก
Manuel : แบรี่…แกฆ่าแบรี่ไปแล้วงั้นหรือ?!
ด้วยความโกรธจนลืมตัว Manuel ก็เข้าลุยกับพวก Mob Rule แต่เขาก็ไม่อาจสู้พวกมันที่มีมากกว่าได้
Manuel น้ำตาตกด้วยความเศร้าจากการที่ได้รู้เรื่องของเพื่อนรักของเขา
จิตใจเขาหวลคิดถึงภาพตอนที่พวกเขายังเป็นเพื่อนสนิทกันอยู่
(สิ่งที่ Manuel ไม่รู้คือ นี่คือเหตุการณ์ภายหลังจากที่สายฟ้าผ่าใส่ Barry ไปเมื่อคืนก่อนหน้าที่ทำให้เขากลายเป็น The Flash)
Manuel : อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันทนมองดูพวกแกไม่ได้ด้วยซ้ำ…
Mob3 : นายไม่ชอบที่นายเห็นงั้นเรอะ? ก็แล้วมันเป็นความผิดของใครกันล่ะ?
Manuel : แกคิดว่าฉันไม่รู้งั้นเรอะ? ฉัน…ฉันปล่อยให้พวกแกพรากเอาสิ่งที่มีความสำคัญต่อฉันไป…ไอ้พวกสารเลว…
Mob3 : นายมีสิทธิ์อะไรมากล่าวโทษเรา? ทุกสิ่งที่เราเป็น…ทุกสิ่งที่เราทำ…มันมาจากนายนั่นแหละมานูเอล! เลิกหนีซะทีแล้วเผชิญหน้ากับความจริงซะ นายไม่มีทางหนีจากเราได้ เหมือนๆกับที่นายไม่มีทางหนีตัวเองได้พ้นนั่นแหละ
Mob3 : เพราะเราก็คือนาย
Manuel : หุบปาก…
Mob3 : เราฆ่าแบรี่ได้ ซึ่งนั่นก็หมายความว่านายก็สามารถจะฆ่าเขาได้เหมือนกัน
Mob3 : เราคือนักเอาตัวรอด นั่นคือสิ่งที่เราทำ ยอมรับมันซะ พวกเราทุกคน…เราทำทุกอย่างที่เราต้องทำ ไม่ว่าจะต้องทำอะไรก็ตาม ไม่มีใครมาขวางเราได้
Mob3 : ไม่มีใครมาแยกเรากับนายออกจากกันได้
Mob3 : นายต้องยอมรับว่าเราเป็นใคร นายไม่ต้องหนีอีกต่อไปแล้ว แค่ยอมรับสิ่งที่นายเป็นก็พอ
ตัดมาที่โกดังร้างที่เคยเป็นที่ซ่อนของพวก Mob Rule
“อูยย…เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?”
“สิ่งสุดท้ายที่จำได้คือ ฉันโดนพวกม็อบรูลล้อมเอาไว้…และด้วยพลังความคิดที่เสริมด้วยสปีดฟอร์ซ ฉันก็เปลี่ยนเป็นเดอะแฟลชแล้วจัดการพวกมัน…?”
“ไม่สิ เดี๋ยวก่อน…”
“ถ้าฉันทำแบบนั้น แล้วทำไมฉันถึงนอนกองอยู่แบบนี้ล่ะ?”
แล้วเขาก็จำได้ถึงชั่วพริบตาที่กระสุนเกือบจะเจาะกระโหลกตรงเหนือคิ้วด้านขวาของเขา…
“ฉันจำได้แล้ว…ฉันเกือบจะต้องกินลูกปืนไปซะแล้ว แต่สัญชาติญาณของฉันมันทำงานเสียก่อน”
“โชคดีที่ประสาทสัมผัสของฉันมันทำงานได้ดีเยี่ยม มันรับรู้สิ่งที่เกินขึ้นแล้วส่งสัญญาณไปยังประสาทส่วนกลางของฉัน”
“พลังความเร็วสูงก็มีส่วนช่วยด้วยเหมือนกัน ร่างกายของฉันส่งสัญญาณความเจ็บปวดไปที่สมอง ด้วยความเร็วสูงระดับที่เสี้ยววินาทีที่ฉันรู้สึกอะไรขึ้นมาร่างกายของฉันก็จะมีปฏิกริยาทันที”
“ฉันสามารถรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงแม้เพียงเล็กน้อยของความกดอากาศรอบๆตัวฉัน…ซึ่งนั่นก็ช่วยให้ไม่ว่าอะไรก็ยางจะทำร้ายฉันได้”
“ซึ่งถ้าพูดตามตรงแล้วมันก็แทบไม่เคยมาถึงขั้นนี้เลย เพราะแม้แต่ลูกปืนก็ไม่เร็วพอที่จะพุ่งเข้ามาหาโดยฉันไม่รู้ตัวได้”
“แต่มันเกิดจากการที่ฉันยังไม่เคยชินกับพลังความคิดของฉัน…และนั่นก็เกือบทำให้ฉันต้องตายไปซะแล้ว”
“ฉันปล่อยให้สติหลุดลอยไปในห้วงความคิด ฉันมัวแต่คิดถึงความเป็นไปได้ทั้งหลายทั้งปวงนั่น ฉันไม่สามารถจะบอกความแตกต่างจากสิ่งที่ฉันทำไปแล้วกับสิ่งที่ฉันกำลังจะทำได้”
“ร่างกายฉันก็เลยหยุดนิ่ง”
“วันนี้สมองของฉันมันทำพลาด แต่สัญชาติญาณได้ช่วยชีวิตของฉันไว้”
“เดี๋ยวนะ…ฉันจำเน็คไทนั่นได้…”
Barry หยิบเน็คไทที่หล่นอยู่ขึ้นมา และรู้ว่ามันเป็นของใคร
Barry : นี่มันของดอกเตอร์เอเลียส…
“นี่พวกมันได้ตัวเขาไปด้วยงั้นรึ?”
แล้ว Barry ก็เห็นระเบิดที่พวก Mob Rule ตั้งไว้เพื่อทำลายหลักฐานกำลังจะระเบิดขึ้น!!
Barry : โอ ตายล่ะ…
แล้วเขาก็เริ่มออกวิ่ง
“รู้อะไรไหม? พอกันทีกับการคิดวิเคราะห์จนเกินเหตุนี่…พวกม็อปรูลไม่หยุดแค่ที่เอเลียสแน่…มานูเอลกับแพ็ตตี้ยังอยู่ในอันตราย”
“ฉันคือชายที่รวดเร็วที่สุด และฉันก็จะไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา”
“ไม่มีวันยอมเด็ดขาด”
แล้วเขาก็เรียกชุด The Flash ออกมาจากแหวนของเขา
“ฉันจะไม่คิดให้มากเกินเหตุอีกแล้ว เพราะเรื่องมันง่ายๆแค่นี้เอง”
“ฉันต้องวิ่งไปหาอันตราย”
“มันเป็นหน้าที่ของฉันที่จะปกป้องเมืองนี้”
“ปกป้องเพื่อนๆของฉัน”
“ไม่ว่าฉันจะต้องจ่ายค่าตอบแทนอะไรก็ตาม”
“ฉันจะไม่หยุดวิ่งเด็ดขาด”
“เพราะฉันคือเดอะแฟลช…”
“นั่นคือสิ่งที่ฉันทำ!
ชะตากรรมของพวก Mob Rule จะเป็นเช่นไร? : โปรดติดตามตอนต่อไป
และนี่คือของแถม
นี่คือดีไซน์ใหม่ของ Captain Cold ของจักรวาลใหม่นี้ โดยในครั้งนี้เขาจะหนุ่มขึ้นกว่าเดิม อีกทั้งยังไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธใดๆอีกต่อไป เพราะตอนนี้เขามีพลังเหนือมนุษย์เป็นของตัวเองแล้ว!!
เขาจะเริ่มมีบทบาทในเรื่องอย่างชัดเจนตั้งแต่เล่ม 7 เป็นต้นไป!!
ดีแล้วที่ แบรี่เลิกคิดมากสักที อ่านแล้วปวดหัวแทน – –
โอ๊ย อ่านตอนจบ จะเป็นลมเลย กัปตันโคลด์ ผมกลายเป็นไอซ์แมนไปซะแล้ว
เวรกรม เฮ้อ ยิ่งอ่านรีบูท ยังไง ยังไง ก็ทำใจลำบากกับการเปลี่ยนแปลงตัวละครแบบนี้
T-T ผมชอบ ตอนถือปืนออกลุยมากกว่า ดิบและ ดูมันไม่เหมือนชาวบ้านดี เฮ้อ
สรุป วอลลี่ เวสต์ จะเป็นไงบ้างหว่า่ อยากรู้จริงหายไปไหน
กัปตันโคลได้เทพซักที ขี่แรดด้วยแหละ! 5555
Captain Cold เป็นแบบนี่
แล้ว Mr.Freeze ก็ตกกระป๋องอะดิ
ผมไม่เห็นด้วยกับการที่ Captain Cold มีพลังพิเศษเลย
แบบว่าเป็นคนธรรมดาใช้อุปกรณ์มันดูฉลาดและเท่กว่านะ
ประมาณว่า โจรปลายแถว แต่ดันตัวเองมาสู้กับฮีโร่แถวหน้า
แปลงร่างได้เท่มาก แบรรี่
เอากัปตันคนเดิมคืนมา
นั้นมัน ซับ ซีโร่
Walley West หายไปไหนอ่ะครับ ? ตั้งแต่รีบูทก็ไม่เห็นแม้แต่เงา
DC เอาอีกเเล้ว captain cold มันต้องเป็นคนธรรมดาที่ถือปืนซิฟะ ไม่ใช่ไอซ์เเมนนะเว้ยยย อยากจะบ้าตายยย
55 ดูเหมือนทุกคนจะอยากได้ กัปตันโคว์แบบเก่านะ แต่แบบนี้มันก็เท่ห์ไปอีกแบบนะ ผมว่า
เท่ห์ขึ้นเยอะ แต่ขอให้ความเกรียนยังอยู่เหมือนเดิมนะ อิอิ
ปล. สรุปว่าแฟรชไม่เป็นคนคิดมากแล้ว แล้วพลังขั้นเทพล่ะ ทำไงดี (ที่ว่าคิดเห็นการณ์ได้ล่วงหน้านี่ มันเหมือนหนังอะไรนะ ทีี่ นิโคลัสเคจแสดง จำชื่อเรื่ิองไม่ได้)
Walley West ยังไม่โผล่มาครับ อาจจะตกกระป๋อง เพราะไม่มีับทก็ได้
Captain Cold กับพลังน้ำแข็ง ผมว่าก็เท่ห์ดีนะ
แต่จนแล้วจนรอดมันก็อยู่ที่เนื้อเรื่องว่าจะทำให้ Cap Cold คนนี้ว่าจะสร้างจุดเด่น และแย่งซีน Cap Cold คนเก่ายังไง!!
(ซึ่งผมว่ายาก เพราะจุดเด่นของ Cap Cold คนเก่า แกเท่ห์ เพราะ ความเป็นคนธรรมดาของพี่แกนี่แหล่ะ)
ปล. ดีแล้วที่ The Flash เลิกคิดมากซะที ฮา