I,Vampire #4 : มิตร หรือ ศัตรู
เรื่อง : Joshua Hale Fialkov
ภาพ : Andrea Sorrentino, Marcelo Maiolo
วางจำหน่าย: 28 ธันวาคม 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics
เกิดอะไรขึ้นเมื่อ คอนสแตนติน พบกับ แอนดริว เบ็นแน็ต
ด้านนอกเมืองโคลัมบัส รัฐโอไฮโอ
โรงแรมราคาถูก แอดริวและสหายใช้ห้องนี้เป็นที่พักผ่อนยามค่ำคืน
“ผมไม่คิดหรอกนะว่า เราควรจะ…”
“เจ้าอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด จอห์น แล้วฉันก็จะไปหาของกินซะหน่อย”
Tig : หาคน
Andrew : ทิก ฉันบอกเธอไปแล้วนี่…
Tig : จ้า แอดริว เบ็นแน็ตจะไม่ทำเรื่องแบบนั้น “ความหิวโหยไม่มีทางครอบงำชั้นหรอก๐”
Andrew : หลับตาลงซะบ้าง ฉันจะกลับมาก่อนพระอาทิตย์ขึ้น
Professor John : “หาว” เป็นเจ้าพ่ออย่างเช่นเคย เพื่อนยาก
หลังจากที่ แอนดริว ออกจากห้อง เขาก็ได้เดินเตร็ดเตร่บนถนนปราดเปลี่ยวครู่หนึ่ง ก่อนเปลี่ยนร่างตนให้กลายเป็นค้างคาวโบยบินท่ามกลางแสงจันทรา
บนถนนสายหนึ่ง ชายผู้ขับรถแวะลงข้างทางเพื่อมองหาอาหาร
??? : ฝ่าฝืนอีกซักหน่อยคงไม่เป็นไรหรอก…
เขาเปิดถังขยะทิ้งของเสียจากโรงพยาบาลเพื่อมองหาถุงเลือด ขณะที่กำลังหยิบอยู่เขาก็ตกใจมากเมื่อมีคนเห็นเขาทำพฤติกรรมแปลกๆ
Andrew : เมนูมื้อค่ำนี้เลือกอะไรล่ะ? เพื่อน
??? : ตายโหงแล้ว!! คุณน่ะคิดผิดถนัดเลยนะ พ่อคุณ
Andrew : ไม่เป็นไรหรอก ข้าก็เป็นเหมือนดั่งเจ้า
ชายคนนั้นแนะนำตัวเองกับ Andrew
Steve : ผมไม่เคยพบคนประเภทเดียวกับผมเลย ผมอนุมานไปว่ามีผมคนเดียวนี่แหละ
Andrew : ก็มีพวกอีกตั้งเยอะ เกินกว่าที่เจ้าจะจินตนการถึง แล้วเรื่องความหิวโหยล่ะ?
Steve : โอ้ ผมก็แบบไม่เคยลองเลยนะ ก็ได้แต่พวกสัตว์แล้วก็พวกบรรจุขวด แล้วคุณล่ะ?
Andrew : ดูดเลือดรึ? ไม่เลย ฉันเคยหิวโหย ฉันเคยบ้ามาแล้ว หาชั้นไม่ได้ดื่มล่ะก็ แต่.. ชั้นก็สุขุมกว่าเดิมเมื่อแก่ลง
Steve : ใช่ ผมเองก็ด้วย ผมหมายถึง ผมยังอยู่ไม่ถึงสิบปีด้วยซ้ำ แต่ไม่ว่าจะหิวโหยเพียงใด ผมมีบางอย่างที่ยั้งใจผมจากข้างใน…
Steve : ผมปล่อยให้สัตว์ประหลาดตนนี้ออกมาไม่ได้ ผมกลัวเหลือเกิน…
Andrew : กลัวเรื่องนั้นน่ะหรือ สตีฟ?
Steve : ตอนที่ผมเปลี่ยนไปครั้งแรก ผมเกือบฆ่าคนที่ผมรักมาก… หลังจากตอนนั้น ผม หาก ผมสัมผัสพลังนั้นอีกครั้ง… ผมไม่คิดนะว่าผมจะคุมมันได้…
Andrew : เดี๋ยวจะแสดงอะไรให้ดู
แอดริวกลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าให้สตีฟเห็น ทำให้สตีฟตกใจหงายหลังทีเดียว
Andrew : เจ้าลองดูสิ
เมื่อสตีฟพยายามแล้วก็ไม่ได้ผลในทีแรก
จนจู่เขาก็กลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าแบบไม่ทันตั้งตัว
Andrew : เจ้ามีความมุ่งมั่นที่จะทำสิ่งนั้น… เจ้ามีความมุ่งมั่นที่จะทำสิ่งใดก็ตาม
Andrew : จำคำนี้เอาไว้
Andrew : เรานั้นไม่ใช่สัตว์และเราจะไม่ทำตามพวกมันเด็ดขาด ขอให้อยู่ดี
เมื่อแอนดริวลับตาไป สตีฟกับหลงระเริงในอำนาจแทบทันที
ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
คอนสแตนติน นั่งดื่มเหล้าอย่างสบายใจ จนกระทั่งเขาคิดจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบ
เจ้าของร้าน : คุณสูบในนี้ไม่ได้นะ คุณลูกค้า
John Constantine : ทำอะไรไม่ได้นะ ที่รักจ๋าจ้ะ?
เจ้าของร้าน : ไม่อนุญาติให้สูบในร้านไงจ้ะ
John Constantine : เห็นเรามาจากแห่งไหนกัน ช่างเป็นร้านที่ไม่ได้ความจริงๆเล้ย งั้นเราขอผ่อนผันกันได้ไหม จ้ะ?
คอนสแตนติน โดนไล่ออกจากร้าน
John Constantine : คนอเมริกันโกรธง่ายชะมัด
John Constantine : เจ้าแวมไพร์กระหายเลือดมักหาตัวจับได้ยากทุกที เชอะ
สตีฟมุ่งหน้าไปร้านอาหารเดียวกับที่คอนสแตนตินเฉ่งออกมา และเกือบเดินชนเขาแล้ว
John Constantine : โว้ย หัดระวังบ้างสิ
ในร้านสตีฟเริ่มออกอาละวาด คอนสแตนตินรีบหันกลับมามองทันทีที่ได้ยินเสียงคนลั่นไกปืน
John Constantine : อะไรกันวะนั่น?
Steve : พวกเจ้าจะตาย ไปทีละคนๆ เลือดพวกเจ้าจะให้ข้าลิ้มลอง!
ในร้านที่ถูกปิดตายไม่สามารถเข้าหรืออกมาได้ คอนสแตนตินก็เข้ามาอย่างได้อย่างสบาย
John Constantine : ไม่เอาน่า พรรคพวก วางเจ้าพวกมีรอยบางลงซะสิ แล้วมานั่งคุยกันได้ไหม?
Steve : แกเข้ามาได้ยังไง?
John Constantin : เรียกมันว่า.. เวทมนตร์ก็ได้นะ ทุกคนที่ไม่ใช่เจ้าปีศาจดูดเลือดก็คงอยากหายตัวไปฉับพลันล่ะนะ
คอนสแตนติน ได้สร้างพระอาทิตย์จำลองขนาดจิ๋วขึ้นมา
John Constantine : ไหน ดูซิ ว่าเรามีไรในนี้บ้าง นับเวทมนตร์ด้วยล่ะกัน แล้วก็ของเล็กๆน้อยอย่างจากเซลติกที่ออกจากเก่านิดนึงผสมกับของชนพื้นเมืองอเมริกา
คอนสแตนติน ปล่อยแสงใส่มนุษย์หมาป่าที่อยู่ตรงหน้าเขา
เมื่อสตีฟโดนแสงพลังเขาก็หดหายไปกลับคืนสู่ร่างมนุษย์
John Constantine : แล้วก็ เห็นแล้วล่ะว่า ร้านนี่ถึงได้แสดงความเป็นร้านอเมริกัน เรามั่นใจนะว่าปืนซ็อตกันอยู่แถวนี่แหละ…
ใช้เวลาไม่นานเขาก็หาเจอ
John Constantine : สมบูรณ์แบบ
John Constantine : เอาล่ะ เจ้าเป็นแวมไพร์ แล้วพระอาทิตย์จำลองที่สร้างขึ้นเองซึ่งได้ดูดพลังเจ้าไปหมด..
John Constantine : ตามธรรมเนียม ควรใช้ลิ่มตอกที่หัวใจแล้วก็สับ สับหัว
John Constantine : แต่นี่ถือเอาสะดวกเข้าว่า
John Constantine : เมื่อเจ้าไปถึงที่เจ้าต้องไป บอกมันด้วยว่า เพื่อนเก่า จอห์น คอนสแตนติน ฝาก “หวัดดี”มา
Andrew : ชั้นคงให้นายลงมือไม่ได้หรอกนะ
John Constantine : อ่า คุณหาจับตัวได้ยาก เข้าใจใช้ไหม พวก ถัดจากเพื่อนแก จากนั้นชั้นอาจหาเวลาลงกับแกได้รู้ไว้ซะ
แอนดริวกลายร่างเป็นหมอก เข้าไปขัดขวางทางเดินหายใจของคอนสแตนติน จนเขาหมดดสติไป ก่อนจะเดินมาหาสตีฟ
Andrew : ชั้นขอโทษ สตีฟ ฉัน… ไม่คิดว่าตอนที่ชั้นแสดงสิ่งที่นายควรจะทำ ชั้นคิดนะ…
Andrew : หนึ่งในพวกเราสามารถทนต่อแรงกระตุ้น หนึ่งในพวกเราแข็งแกร่งพอ ชั้นเคยพบพวกพระแวมไพร์ครั้งหนึ่ง…
Steve : ผะ…ผม แข็งแกร่งพอดูนะ
Andrew : ผิดล่ะ นายไม่ใช่
ถึงคราวนี้สตีฟรู้ถึงผลกรรมที่ตนก่อจึงได้ขอร้องเรื่องหนึ่งกับแอนดริว
Steve : มีเรื่องจะขอร้อง ผมมีเมีย มีลูกสาวยังมีชีวิตอยู่ที่ไหนซักแห่ง พวกเขากำลังตามหาผมอยู่ หากคุณเคยพบเธอหรือเจอเธอ…
Steve : บอกเธอว่า ผมเคยเป็นคนดี มอบสิ่งนี้ให้เธอด้วยนะ
สตีฟมอบจี้ห้อยให้กับแอนดริว ก่อนเขาจะจากโลกนี้ไป
คอนสแตนตินฟื้นขึ้นมาได้ทันจังหวะที่เห็นแอนดริวฆ่าพวกเดียวกัน
John Constantine : แวมไพร์ที่ฆ่าแวมไพร์พวกเดียวกัน หือ?
Andrew : เจ้าคงเป็น จอห์น คอนสแตนติน ผู้มีฉายาว่าเฮลเบลซเซอร์สินะ?
Andrew : สงครามใกล้เข้ามาทุกที มีแวมไพร์ตนหนึ่งที่เรียกตัวเธอเองว่าราชินีนองเลือดผู้นำเหล่าทัพ
Andrew : การโจมตีละรอกใหญ่ทั่วประเทศเกิดเมื่อวานนี้ พวกมันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง
Andrew : ฉันคนนี้ต้องไปหยุดเธอ และในกรณีที่ฉันไม่อาจ… ฝากบอกเพื่อนพ่อมดและจอมขมังเวทย์เจ้าทั้งหมดให้เตรียมพร้อม
Andrew : ทริกง่ายๆในร้านนี้ใช้ไม่ได้ผลกับเธอและพรรคพวกเธอหรอกนะ
John Constantine : ให้ตายเถอะ กรูล่ะเกลียดแวมไพร์ใจป็อดที่สู้ด
แอนดริวเดินออกจากหลังจากที่ฝากข้อความถึงคอนสแตนตินและกลุ่ม JLD โดยที่ผู้รอดในร้านชีวิตต่างมึนงง
แอนดริวได้กลับถึงโรงแรมตอนฟ้าสาง เมื่อเปิดจี้ห้อยที่สตีฟมอบมา ก็พบว่า เขาเป็นพ่อของทิกนั้นเอง
ฉบับต่อไป : ค้างคาว ปะทะ ราชินีนองเลือด
-*- ดราม่าจริงๆ
ตอนนี้ เจ๋งครับ พี่แอนดริวเราสุขุมนุ่มลึกมาก ลงมือก็ทีเดียวจิง ๆ-0-
ชอบลายเส้นซะจริงๆ แสงเงาแบบดิบๆ สวยงามมาก เนื้อเรื่องก็สนุกดีแม้จะยังไม่เข้มข้นเท่าไหร่แต่ก็เริ่มผูกปมไปทีละนิดๆ
ขอบคุณสำหรับบทความค่ะ
ตอนจบช่างน่าเศร้า
ดีนะที่ลุงคอนแสตนตินไม่ตบกะแอนดริวเหมือนปก
ชอบจริงๆ ขอบคุณมากครับที่สปอย
ค้างคาวรัตติกาล(Batman) VS ค้างคาวแวมไพร์ น่าติดตามจริงๆ
เวรกรรม หนอ แท้แท้ -*- ดราม่ายิ่งกว่านิยายจีนอีก
ติดซีรีย์นี้เข้าซะแล้วล่ะ สนุกชะมัด (หลังจากที่คิดว่าเป็นนิยายภาพมาตั้งสองตอน เพราะตัวหนังสือเยอะๆนั่น)
ชอบทุกอย่าง ลายเส้นดิบๆ เนื้อเรื่องดราม่าเก๋ๆ และคอนแสตนติน(ฮา)
ขอบคุณที่แปลนะคะ สนุกมาก
แวมไพร์เรื่องนี้ เมพไปป่าว
แปลงร่างเป็นหมอกได้ด้วย= =
เมือไรจะไปเจอแบทแมน
สงสัยมานานแล้ว จอหน์ มีรูปแบบการใช้เวทย์มนต์ยังไงอ่ะ?…..
สตีฟตายเพราะแกบักแอน !!
เอวัง เป็นพ่อของทริกซี่ ซะงั้น!!
ส่วน Constantine กับ JLD มาครอสโอเวอร์กันเร็วกว่าที่คิดวุ้ย!!!