LEGION OF SUPER-HEROES #3
เรื่อง : PAUL LEVITZ
ภาพ : FRANCIS PORTELA
วางจำหน่าย: 16 พฤศจิกายน 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics
เปิดฉากสงครามดอมิเนเตอร์!
..
คาเมเลี่ยนบอย: คนทรยศ – Renegade คงไม่ได้โม้แล้วล่ะ… ไม่ยักรู้มาก่อนเลยว่าพวกดอมิเนเตอร์จะส่งกำลังเข้ามาใกล้ดาวเคราะห์ในเครือสหประชาพิภพขนาดนี้…
เคมิค่อลคิด: ถ้าอย่างนั้นเราต้องหยุดมันใช่มั้ยเนี่ย?
แฟนท่อมเกิร์ล: ขอต้อนรับสู่สมาพันธ์นะหนู ๆ
แฟนท่อมเกิร์ล: มีทางเดียวที่จะรู้ความจริง…
เธอจึงตัดสินใจบินขึ้นไปขวางหน้าฝูงยานรบ
แฟนท่อมเกิร์ล: นี่พวกคุณกำลังบุกรุกดาวเคราะห์พาน็อพ…
แฟนท่อมเกิร์ล: หืมมมม
..
แฟนท่อมเกิร์ล: คงไม่ได้ขู่แฮะ
ขณะเดียวกัน บนยานแม่ของกองกำลังดอมิเนเตอร์
หัวหน้าดอมิเนเตอร์: รีส-เวอร์พบการจู่โจมไม่คาดฝัน โชคร้ายจริง ๆ
ผู้ติดตาม: เท่าที่เห็นตอนนี้ ดูเหมือนจะมีสมาชิกสมาพันธ์อย่างน้อยสองคนครับหัวหน้า นี่เราควรจะหนีรึเปล่า?
หัวหน้าดอมิเนเตอร์: ไม่ พวกเราได้รับคำสั่งให้ยึดครองรอบอาณาเขตของดาวดวงนี้เพื่อจักรวรรดิ ฉันจะไม่ยอมเสียเกียรติเด็ดขาด
ดอมิเนเตอร์: อีกอย่างหนึ่ง ฉันยังไม่เห็นสมาชิกคนไหนเป็นอันตรายต่อเราอย่างแท้จริงสักคน
“ม… มั่นใจเหรอคะว่านี่จะไม่…อันตราย?”
เบรนี่: นั่นแหละประเด็นเลยล่ะ
เบรนี่: จะวิเคราะห์ประสิทธิผลของม่านพลังของเธอต้องทดสอบด้วยการโจมตีเต็มรูปแบบ หลายครั้งการต่อสู้จริงจะมีตัวแปรขัดจังหวะจนเราไม่สามารถสังเกตได้… อย่าห่วงไปเลย
เบรนี่: สมบูรณ์แบบ
เบรนี่: หืมมม ดูเหมือนจะมีปฏิกิริยาสะท้อนกลับมากเกินไปแฮะ
กลอริธ: หนู… หนูทำไม่…
เบรนี่: ดูเหมือนการโจมตีจะเกินกว่าที่ความสามารถของเธอจะรับไหวแฮะ แต่ไม่ต้องห่วงหรอกเพราะเทคโนโลยีสนามพลังของฉันจะช่วงปกป้องเธอ… แถมฉันก็ได้ผลที่ต้องการส่วนใหญ่แล้ว
เบรนี่: ขั้นต่อไป เดี๋ยวเราจะมาดูความผิดปกติของกระแสเวลากัน ฉันเพิ่งเจอการสั่นสะเทือนสัมพัทธ์…
กลอริธ: แต่คุณไม่คิดจะติดตามความเคลื่อนไหวบนพาน็อพตีสกับคนทรยศคนนั้นหน่อยเหรอคะ?
เบรนี่: มัน-เอลอยู่ที่นั่นแล้ว แล้วเขาจะเคืองทุกทีที่ฉันกระแนะกระแหนสิทธิความเป็นผู้นำของเขา… ถึงฉันจะเป็นฝ่ายถูกก็เถอะ
ดราก้อนวิง: ว้าว
เคมิค่อลคิด: เบรนิแอคไฟว์สอนเทคนิคให้ฉัน… แค่เร่งปฏิกิริยาเผาผลาญเชื้อเพลิงก็พอ
คาเมเลี่ยนบอย: แต่มันไม่ได้ส่งผลต่อยุทโธปกรณ์พลังงานนะเด็ก ๆ
คาเมเลี่ยนบอยแปลงกายเป็นมังกรพาทั้งคู่หลบลำแสงโจมตีออกมา
คาเมเลี่ยนบอย: คาบเรียนทักษะหลบหลีกที่อะคาเดมี่มันอ่อนลงหรือเป็นเพราะพวกเธอโดดเรียนวิชานี้ของลิดด้าล่ะเนี่ย?
แฟนท่อมเกิร์ล: ของเล่นเยอะเลยแฮะ ตั้งสมาธิไว้ทินย่า… เบรนี่เคยบอกไว้ว่าพวกดอมิเนเตอร์ผลิตพลังงานฟิชชั่นเพื่อใช้งาน… ตรองนั้นนั่นไง เสร็จฉันล่ะ
เธอล้วงมือลงไปในเครื่องผลิตพลังงานของยานแล้วจัดการทำลายมันอย่างง่ายดาย
แฟนท่อมเกิร์ล: ดับไปหนึ่ง
ขณะเดียวกันทางด้านคอสมิคบอยและลูกทีม ก็มาถึงดาวดักซัม
คอสมิคบอย: เตรียมเอาเครื่องลงจอดไอล่า อย่าลืมนะว่าแรงโน้มถ่วงของดักซัมสูงกว่าที่อื่น
ไลท์นิ่งแลส: ฉันไม่ใช่เด็กหัดบินนะคอส…
ไลท์นิ่งแลส: แล้วอุบัติเหตุยานตกที่ออรันโด้น่ะมันเป็นกับดัก ไม่ใช่เพราะความผิดของฉันสักหน่อย
คอสมิคบอย: ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลย
ชริงกิ้งไวโอเล็ต: นายยังแก้นิสัยชอบทำตัวเป็นผู้นำไม่ได้สักทีสินะ?
คอสมิคบอย: เปิดม่านกักกันอากาศไว้ด้วยนะ ระวังอย่าให้แร่โลหะหนักรั่วไหล ตรวจสัมภาระให้พร้อมแล้วไปกันเลย
รัน ธาล: ยินดีต้อนรับเหล่าสมาพันธ์ทั้งหลาย ดีใจจริง ๆ ที่พวกคุณมาเยี่ยมเยียนเราบ้าง ไม่ใช่แค่มาให้เรารักษาแผลให้
คอสมิคบอย: คุณช่วยชีวิตพวกเราหลายคนไว้ รัน ธาล และเราต้องขอบคุณจริง ๆ
คอสมิคบอย: คราวนี้เราไม่ได้บาดเจ็บอะไรครับ แต่เรามาเพื่อหยุดยั้งอันตราย
รัน ธาล: คุณก็รู้นี่นาว่าดาวดวงนี้เป็นดาวแห่งสันติ คอสมิคบอย… เรายังคงเศร้าโศกที่ถูกดาร์คไซด์ใช้เป็นเครื่องมือ
คอสมิคบอย: เราก็เช่นกัน รัน ธาล… แต่นี่เป็นเรื่องใหญ่ คุณรู้จักชาวดักซัมที่ชื่อรีส-เวอร์หรือที่เขาเรียกตัวเองว่าคนทรยศบ้างรึเปล่า?
ขณะเดียวกันนั้นเอง คนทรยศที่ว่าก็กำลังโดนมัน-เอลกับอัลตร้าบอยถลุง
มัน-เอล: ใจเย็นนะโจ ความช่วยเหลือกำลังมา
รีส-เวอร์: แต่ไม่มีใครจะแข็งแกร่งไปกว่าพวกเราชาวดักซัมหรอก!
ดักซัมทั้งสองตะลุมบอนกันจนฝุ่นปลิวคลุ้งไปทั่ว!
อัลตร้าบอย: ก็จริง เราอาจถึกไม่เท่า… แค่ความถึกน่ะไม่ได้จะชนะเสมอไปนะเพื่อน
อัลตร้าบอย: ในจักรวาลยังมีพลังอีกหลายรูปแบบเฟ้ย
ทีมของเอเลเมนต์ แล็ดมาช่วยแล้ว!
เอเลเมนต์แล็ด: ชาดี้ ถ่วงเวลาให้ฉันสักนาทีสองนาทีสิ
ชาโดว์แลสสร้างความมืดปกคลุมพื้นที่เอาไว้หมด!
ชาโดว์แลส: จัดไป!
รีส-เวอร์: นังอัปลักษณ์แกทำอะไร!?
มัน-เอล: นั่นไม่ใช่มารยาทที่ดีในการพูดกับสุภาพสตรีนะเฟ้ย! (ถึงเธอจะเป็นแฟนเก่าของฉันก็เถอะ…)
เอเลเมนต์แล็ด: ถ่วงไว้อีกหน่อยชาดี้… ที่เหลือฉันจะจัดการเอง ส่วนพวกนายอีกสามคนไปช่วยที่เหลือจัดการยานรบของพวกดอมิเนเตอร์ซะ
ซันบอย: รับทราบครับ ท่านหัวหน้าทีม
กองตำรวจวิทยะ, ดักซัม
ตำรวจ: แปลกใจจังที่ท่านถามถึงรีส-เวอร์
ตำรวจ: มันประหลาดมากขอรับที่มีนักศึกษาเรื่องราวนอกพิภพหายสาบสูญไป
คอสมิคบอย: นอกพิภพ!? ผมนึกว่าชาวดักซัมไม่สามารถออกไปจากดาวดวงนี้ได้เพราะอาการแพ้ธาตุโลหะเสียอีก… นั่นคือเหตุผลที่ที่นี่ต้องมีการกักกันอย่างเข้มงวดไม่ใช่รึไง?
ตำรวจ: ใช่ขอรับ… เป็นเช่นนั้นแหละขอรับ
ตำรวจ: คือเราจะมีครูผู้สอนวิชาเรื่องราวนอกพิภพน่ะขอรับ ผู้สอนที่ว่าเป็นโปรแกรมภาพจำลองสามมิติ แต่ที่เรางุนงงคือเราไม่พบร่องรอยของเขาบนดาวเคราะห์ดวงนี้เลย
กลับมาที่พาน็อพตีส…
ซันบอยถล่มยานรบของพวกดอมิเนเตอร์อย่างง่ายดาย
ดราก้อนวิง: … ด้วยความร้อนระดับนั้นนะ ถ้าอยู่บนพื้นผิว คุณจะร้อนทะลุโลกเลยล่ะ
ซันบอย: แค่ตั้งใจก็ทำได้… แล้วเดี๋ยวเธอจะรู้เอง
ดราก้อนวิง: แต่แบบนี้มันฝึกกันในชั้นเรียนไม่ได้นี่นา
ส่วนโคเม็ตควีนก็กำลังสนุกสนานกับการหลบหลีกจรวดมิสไซล์
โคเม็ตควีน: ขอบอกนะที่รัก… ตอนนี้เรากำลังเปล่งประกายเจิดจ้าไปเลยล่ะค่า
ขณะเดียวกันโพลาร์บอยก็ทำลายยานรบหลายลำจนพังราบไปตาม ๆ กัน
โพลาร์บอย: แฟนท่อมเกิร์ลขึ้นนำไปแล้ว ตามมาด้วยซันบอย ทีนี้ได้เวลาที่ฉันจะไล่ตามล่ะ
ถึงแม้ว่ายานของพวกมันจะมีเกราะป้องกันความเย็นแต่พวกมันต้องใช้เซ็นเซอร์เพื่อส่งข้อมูลเข้าไปข้างใน นั่นแหละทางลัดที่จะส่งคลื่นศูนย์องศาสัมบูรณ์เข้าไป… แน่นอนว่าระบบยานมันรับไม่สามารถทนรับได้แน่
บนยานแม่ของพวกดอมิเนเตอร์จึงเริ่มร้อน ๆ หนาว ๆ
พลทหาร: ยานของพวกเราถูกพวกสมาพันธ์โจมตีร่วงไปอีกลำแล้วครับ
หัวหน้าดอมิเนเตอร์: ดูท่าเรายังไม่พร้อมที่จะให้กองรบของเราโจมตี แผนของเราอาจไม่เสียหาย แต่เราต้องมอบคำตอบให้พวกสมาพันธ์รู้ไว้
หัวหน้าดอมิเนเตอร์: มุ่งกลับฐานเต็มกำลัง ถ้าพวกมันกล้าก็ให้พวกมันตามไปเจอหายนะได้เลย
มันสั่งการโดยที่ไม่ทันสังเกตว่าลูกน้องของมันคนหนึ่งมีพฤติกรรมแปลก ๆ
ที่แท้ดอมิเนเตอร์ผู้นั้นคือคาเมเลี่ยนบอยปลอมตัวมานั่นเอง!
ดูเหมือนเราจะเลือกขึ้นเรือถูกลำแฮะ
เอเลเมนต์แล็ด: เหมือนฉันจะจับร่องรอยได้แล้ว… ฮัลโหล เบรนี่?
เบรนี่: ว่ามาเลย ฉันรับภาพสัญญาณจากตัวเรือได้แล้ว
เอเลเมนต์แล็ด: ในเซรั่มรักษาอาการแพ้ นอกจากคริปโตไนท์แล้วนายยังใช้องค์ประกอบอะไรอีก… อะไรที่ไม่ใช่ธาตุธรรมชาติน่ะ
เบรนี่: คริปโตไนต์น่ะเป็นแค่ธาตุธรรมดา… นายหมายถึงธาตุที่มีอะตอมสูงกว่ายูเรเนี่ยมสินะ?
เอเลเมนต์แล็ด: ไม่รู้แฮะ
ชาโดว์แลส: รีบหน่อยสิ… เปลี่ยนธาตุที่ว่าให้กลายเป็นโลหะแล้วหยุดมันเสียที
เบรนี่: มันไม่ง่ายอย่างนั้นน่ะสิชาดี้ พลังของจันมีจำกัด
เอเลเมนต์แล็ด: ฉันไม่สามารถเปลี่ยนองค์ประกอบธาตุแล้วส่งมันไปตามเส้นเลือดได้… แต่ถ้าทำได้ นั่นก็จะฆ่าเขา
เบรนี่: งั้นเตรียมเปลี่ยนอ็อกซิเจนเป็นอิเนอร์ตรอนก็แล้วกัน พอชาดี้ลดเงาลงนายก็ใส่กุญแจมือเขาซะ
ชาโดว์แลส: พร้อมรึยังเนี่ย…
เบรนี่: เธอทำหน้าที่ลุล่วงแล้วชาดี้
เบรนี่: พร้อมนะ…
เบรนี่: เตรียม…
แต่ขณะที่เงากำลังจางไป มัน-เอลกับอัลตร้าบอยก็เดินออกมาก่อนแล้ว!
มัน-เอล: ชาวสมาพันธ์ทั้งหลาย เราควบคุมสถานการณ์ได้แล้วล่ะ
อัลตร้าบอย: ขอหนึ่งแต้มให้ฉันกับท่านผู้นำด้วยนะเฟ้ย!
เบรนี่: เจ๋งเป้ง… แต่เป็นไปได้ไง…
มัน-เอล: บังเอิญฉันคุ้นเคยกับการต่อสู้ในเงาน่ะ
เบรนี่: คนฉลาดเขาจะรู้ว่าเวลาไหนไม่ควรพูดนะเพื่อน
..
ขณะเดียวกัน คาเมเลี่ยนบอยก็กำลังมุ่งหน้าสู่จักรวรรดิ
ตอนต่อไป:
TO THE DOMINION!
..
คุยกันท้ายเล่ม
ในเล่มนี้ได้อ้างอิงเหตุการณ์ก่อนรีบู๊ทสองเหตุการณ์ครับ เหตุการณ์แรกคือ Great Darkness Saga อีกหนึ่งเหตุการณ์ใหญ่แห่งประวัติศาสตร์ เมื่อดาร์คไซด์นำเหล่าดักซัมไมท์ออกทำลายล้างจักรวาล ทำให้เหล่าสมาพันธ์และซุปเปอร์แมนต้องรวมหัวกันปราบ ผมได้กล่าวถึงไปบ้างแล้วในเล่มก่อนหน้า
ส่วนเหตุการณ์ยานตก ณ ดาวออรันโด้ที่ไลท์นิ่งแลสพูดถึงนั้นมาจาก Legion of Super-Heroes Annual #1 ที่ออกเมื่อต้นปี (ก่อนรีบู๊ท) ในเล่มนั้น ไลท์นิ่งแลส, ชริงกิ้งไวโอเล็ต, ซันบอย, เกทส์ และ เซ็นเซอร์เกิร์ล ต้องปะทะกับเด็กสาวบนดาวออรันโด้ที่ถูกดวงตามรกตเอ็คครอนยึดครองจิตใจและเปลี่ยนเธอให้กลายเป็น Emerald Empress หนึ่งในศัตรูเก่าแก่ของสมาพันธ์
ขอบคุณที่รับชมครับ 🙂
มัน-เอล: บังเอิญฉันคุ้นเคยกับการต่อสู้ในเงาน่ะ
เบรนี่: คนฉลาดเขาจะรู้ว่าเวลาไหนไม่ควรพูดนะเพื่อน
ที่ว่า “ต่อสู้” เนี่ย มีความหมายแฝงหรือเปล่าล่ะเนี่ย?
รู้สึกว่าทีมในอวกาศจะสนุกกว่าทีมที่อยู่บนโลกตอนนี้นะ >..<)
ขอบคุณที่สปอยครับ ^o^
ป.ล. คอสมิคบอย: ในจักรวาลยังมีพลังอีกหลายรูปแบบเฟ้ย <—– ประโยคนี้อัลตร้าบอยพูดครับ (ตัวละครเรื่องนี้ลงท้าย บอย เยอะมาก…)
@NetNN ผมว่าตั้งใจแฝงเลยครับ 😛
@kakMAN ขอบคุณมากครับ ตัวละครเยอะจริง ๆ ครับผม 55 พิมพ์เองบางทีก็หลงเอง แก้เรียบร้อยแล้วครับ
ตัวละครมันเยอะแท้ Legion เนี่ย
แต่แอบฮา Mon-El พี่ไปสู้กับใคร ในที่มืดๆ มาครับ อิอิอิ
@NetNN ป๊าบๆ กันในความมืดสินะ
มัน-เอลกับชาโดว์แลสคงจะ action กันบ่อย – -“
ทีม นี้สนุกมากครับ อิงของเก่าด้วย เลยสนุก ครับ