SWAMP THING #2
เรื่อง : SCOTT SNYDER
ภาพ : YANICK PAQUETTE
วางจำหน่าย: ตุลาคม 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

นี่คือวันที่ สาม กันยายน ปีหนึ่งพันเก้าร้อยสี่สิบสอง นักบินที่คุณเห็นมีชื่อว่า คาลบราท เอ เฮช ร็อดเจอร์ นั้นคือผมเอง นี่คือภารกิจที่สี่ของผมในกองทัพอากาศ ขณะที่เพิ่งจะอายุ ยี่สิบสอง ปี และคุณกำลังจะเห็นผมตาย

ยิ่งเครื่องกำลังดิ่งพื้นเท่าไร ผมรับรู้ได้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น ผมตกใจกับมันมาก แต่ไม่ใช่ความคิดว่าจะต้องตาย แต่ผมกลับกับชีวิตหลังความตาย ผมต้องไปเจออะไรกับอีกโลกนึงนะ

ชั่วชีวิต ผมรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งรอผมอยู่ บางสิ่งที่น่ากลัว รอผมอยู่โลกหน้า เพราะตั้งแต่ยังเด็ก ผมได้ยินมาเสมอถึงเรื่องโลกสีเขียว โลกแห่งตันไม้ เสียงกระซิบจากใบไม้ ดอกไม้ ที่ได้ยินมาตลอดจากสวนหลังบ้าน นั้นจึงเป็นเหตุผลที่ผมเรื่องมาอยู่กับกองทัพอากาศ จะได้บินหนีจากเหล่าต้นไม้ สูงเท่าที่จะเป็นได้ แต่ในเช้าวันนั้นเองที่ผมรู้แจ้ง ถึงการกระทำของผม แม้แต่ตอนที่ใกล้ตายคลานออกมาจากบ่อน้ำ ผมยังรู้สึกถึงรากไม้ที่เข้ามาในร่าง เหล่าต้นไม้ได้รอคอยมานาน ตอนนี้มันมหาผมแล้ว มาเพื่อทำให้ผมได้มีชีวิตใหม่…

Swamp Thing : กลายเป็นผู้ปกป้องแห่งพงไพร สัตว์ประหลาดที่คุณเรียกว่า สวอม ติง  ผมใช้ชีวิตนี่มาเนินนานหลายปีก่อนที่จะฝั่งตัวอยู่กับบรรพบุรุษเหล่า “สภาแห่งพงไพร” พาเรียเมนท์ ออฟ ทรี จากวันนั้นผมได้จำศีลเป็นเวลานาน จนวันนี้ผมตื่นขึ้นเพื่อมาส่งสารให้แก่คุณ อเล็ก ฮอลแลนด์ สารที่สำคัญยิ่ง คุณจะรับฟังหรือไม่

Alec : งั้นขอบอกคุณก่อนนะ

Swamp Thing : ผมฟังอยู่

Alec : ดีมาก เอาไอ้รากนี่ออกไปจากผมซะ

Swamp Thing : เข้าใจว่าคุณโกรธ คุณฮอลแลนด์ แต่..

Alec : ไม่ต้องพูด พอแล้ว! ผมอุทิศชีวิตให้เหล่าต้นไม้ ทำงานพัฒนาสารเคมีเร่งการเจริญเติบโตให้มัน แล้วผมได้อะไรคืนมารู้ไหม? ความตายไง เมียผมลินดา ก็ตาย แล้วตอนนี้ผมตื่นมาจากความตายมาอยู่บนโลกที่เปลี่ยนไป พร้อมกับความทรงจำที่ผมไม่รู้จัก

Alec : ความทรงจำของสัตว์ประหลาด สวอม ติง แบบเดียวกับคุณ ต่อสู้กับพวกพระเจ้า พวกสัตว์ร้าย โดนเกลียดโดนตามล่า และยังมีเรื่องผู้หญิงผมขาว ผมอยากลืมๆัมันไปซะ

Swamp Thing : คุณมอบชีวิตให้ต้นไม้ก็จริง ด็อกเตอร์ ฮอลแลนด์ เราทุกคนในสภาพงไพร รับรู้ถึงความเสียสละของคุณดี

Alec : งั้นก็ปล่อยผม ไม่เอาอีกแล้วที่ต้องเปลี่ยนร่างเป็นต้นไม้ ไม่มีสัตว์ประหลาดมารบกวนอีก ไม่มีนิมิตโลกสีเขียว หรือเครื่องบินตก ผมเห็นมันมาพอแล้ว ได้โปรด ถ้าคุณยังมีความเป็นมนุษย์เหลืออยู่ผมขอร้องคุณ ปล่อยผมไปเถอะ

 

Swamp Thing : ผมเดินทางมาไกล ด็อกเตอร์ ฮอลแลนด์ และผมพยายามหยุดมาแล้วครั้งแล้ว ผมสามารถบังคับคุณให้ฟังได้ในสิ่งที่ผมจะบอก

Alec : แต่คุณก็ไม่ทำ

Swamp Thing : แน่นอนว่าไม่

Alec : แล้วถ้าผมฟังคุณเล่าจบ คุณจะให้เกียรติทำตามคำที่ผมขอร้องหรือเปล่า

Swamp Thing : ผมสัญญาว่าจะไม่มารบกวนคุณ

Alec : รวมถึงพวกคุณทุกคน

Swamp Thing : จะเป็นผมหรือพวกสภาพงไพร จะไม่มารบกวนคุณอีกเลย

Alec : ก็ได้งั้นผมฟัง

Swamp Thing : จงไปดูกับตา อเล็ก ฮอลแลนด์ กับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

Swamp Thing : เห็นเขาไหมนั้นเช็ธ

Alec : ผมไม่เข้าใจ เขาเป็นตัวอะไร

Swamp Thing : มีการอธิบายถึงเขาว่าคือสิ่งที่เกิดจากงการรวมตัวอารยธรรมของมนุษย์ตั้งแต่กำเนิด สิ่งนี้เป็นผู้นำพาเอา ความโกลาหลมาสู่โลก ค่อท่านลอร์ดแห่งโลกที่สาม โลกแห่งโลกอวลักษณ์เขาเป็นทุกอย่างที่สวนทางกับเรา

Alec : แล้วมีชีวิตหรือป่าว

Swamp Thing : ไม่มี เขาเป็นทุกอย่างแต่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิต สิ่งนี้แหละที่นำพาโรคมาระบาดในศตวรรษที่สอง ฆ่าผู้คนไปกว่าห้าล้านคนไปทั่วกรีก ฆ่าผู้คนยี่สิบห้าล้านคน ในศตวรรษที่หก ด้วยโรคระบาดจัสติเนียน และที่ร้ายแรงที่สุดเหตุการณ์ แบลคเดธ ที่ฆ่าผู้คนไป เจ็ดสิบห้าล้านคนใน ศตวรรษที่สิบสี่ และที่คุณควรจะรู้ไว้ ด็อกเตอร์ ฮอลแลนด์ เซ็ธคือศัตรูที่ สวอม ติง เกิดมาเพื่อต่อกร และเขากำลังรวบรวมกำลังพล

Swamp Thing : ขณะที่ผมอธิบายให้คุณฟัง เซ็ธ กำลังมุ่งหน้าสู่ใจกลางดินแดนแห่งความตาย ที่ๆเขาสามารถสร้างอาณาจักของตนเองได้ สถานที่บนโลกที่พลังแห่งพงไพรอ่อนแอ

Alec : แล้วคุณกับสภาแห่งพงไพร สามารถหยุดเขาได้ไหม

Swamp Thing : มีแต่อัศวินที่แท้จริงเท่านั้นที่เผชิญหน้ากับเขาได้

Alec : แต่ในความทรงจำผม ไม่มีเรื่องของเซ็ธเลยนะ

Swamp Thing : เราไม่เคยพูดเรื่องของเซ็ธจนถึงตอนนี้ ผมได้แต่สงสัยว่าเขาน่าจะรับรู้ถึงตัวตนของคุณแล้ว แต่เซ็ธยังไม่พร้อมส่งคนมาฆ่าคุณก็เท่านั้นเอง

Alec : แต่ทำไมล่ะ

Swamp Thing : เป้าหมายของเซ็ธคือเปลี่ยนโลกใบนี้ให้เป็นของเขา

Alec : ผมไม่ได้ถามเรื่องนั้น ทำไมถึงต้องเป็นผม ทำไมคุณต้องมาหาผมบอกเรื่องพวกนี้ ผมมีอะไรพิเศษงั้นเหรอ

Swamp Thing : สิ่งแรกที่ผมเล่าให้ฟังคือเรื่องราวตอนที่ยังเป็นมนุษย์ ผมรู้สึกได้ถึงเหล่าพงไพรกำลังเรียกหา คอยกระซิบ คอยใบ้ถึงสิ่งที่ผมต้องเผชิญเมื่อกายมนุษย์สิ้นสุดลง คุณเคยมีความรู้สึกพวกนี้บ้างไหม ด็อกเตอร์ฮอลแลนด์ คนบางประเภทเกิดมาแตกต่างจากผู้อื่น ผู้ที่เกิดมาเกี่ยวพันธ์กับพงไพร

Alec : เกี่ยวกันยังไง

Swamp Thing : เซลเลือดพวกนั้นมีความเป็นพงไพรด้วย

Alec : เลือด? นี่คุณกำลังพูดถึงการแตกต่างทางพันธุ์กรรมนะ

Swamp Thing : ใช่แล้ว

Alec : อะไรนะ แล้วเซลเลือดพวกนั้นมันมาจากไหน

Swamp Thing : คนประเภทนี้มีมากมายในสมัยโบราณจากรุ่นสู่รุ่น และทุกคนจะต้องถูกทดสอบ เหมือนกับที่คุณได้พบเจอ

Alec : ผมเนี่ยนะได้ทดสอบตอนไหนกัน

Swamp Thing : ได้โปรด ด็อกเตอร์ ฮอลแลนด์ เราไม่มีเวลาแล้ว คุณผูกพันธ์กับพงไพร ครอบคุณก็เช่นกัน

Alec : ผมไม่เข้าใจ

Swamp Thing : เรื่องราวในอดีตกาลของเราได้เอ่ยถึงนักรบผู้ยิ่งใหญ่ ราชาแห่งนักรบ ในช่วงเวลาที่ เหล่าพงไพร อ่อนแอเขาจะชนะพนังแห่งความมืดและขจัดดินแดนแห่งความตายลงได้ ผู้นำที่ได้ชื่อว่า ผู้ปกป้องแห่งพงไพรที่ไม่มีใครเทียบเท่า และนี่คือช่วงเวลาที่เราเชื่อว่าเป็นเวลาที่พงไพรอ่อนแรง แล้วนักรบผู้นั้นก็คือคุณ

Alec : แต่ผมก็เป็น สวอมป ติง มาแล้วนิ จากความทรงจำที่ผมได้มานั้นมันแค่สัตว์ประหลาดไม่ใช่วีระบุรุษอะไรทั้งนั้น

Swamp Thing : ความทรงจำของสัตว์ประหลาดตนนั้น เขาไม่ใช่คุณ ด็อกเตอร์ ฮอลแลนด์ คุณต้องเข้าใจไว้ด้วย

Swamp Thing : อุบัติเหตุที่เผาร่างคุณทำให้ เหล่าพงไพรไม่สามารถเข้าถึงตัวคุณได้ ทางสภาจึงตัดสินใจที่จะสร้างตัวตนมาแทนที่ด้วยความทรงจำของคุณแทน แทนที่จะหาร่างอื่นเพราะว่าคุณเป็นคนมีคุณสมบัติที่เหมาะที่สุด แปลว่าอุบัีติเหตุครั้งนั้น ไม่ได้เปลี่ยนให้คุณเป็น สวอม ติง แต่มันเลี่ยงไม่ให้คุณเป็นสวอม ติง

Alec : แขนคุณกำลังแห้ง เกิดอะไรขึ้น

Swamp Thing : ใครก็ตามที่ได้รับเลือกจากพงไพร และเมื่อเวลานั้นมาถึง เมื่อความเป็นมนุษย์สิ้นสุดลง แต่ชีวิตหาได้จบสิ้นไม่ เขาจะถูกพงไพร เปลี่ยนร่างเป็น สวอมป ติง แต่ภายใต้สวอมป ติง ยังคงมีเลือดเนื้อ ซึ่งการเปลี่ยนร่างทั้งที่ร่างกายยังอยู่ดีทำให้ สวอมป ติง มีพลังมากขึ้นไปอีก และเมื่อร่างกายข้างในนั้นตาย นั่นคือเวลาที่ เหล่าพืชพรรณจะกลับไปพักผ่อนและไม่เจริญเติบโตบนร่างนั้นอีก นั้นก็คือความตายของพวกเรา

Alec : แต่คุณ..

Swamp Thing : ผมเลือกที่จะตาย และยังคงยืนยันคำเดิม ตอนนี้ถึงตอนที่คุณต้องเลือกแล้ว อเล็ก ฮอลแลนด์

Alec : แต่ที่ผมได้รับรู้ พวกพงไพรมีแต่ความรุนแรง ผมคิดว่าผมคงไม่ใช่วีรบุรษที่คุณตามหาหรอก ขอโทษด้วย

Swamp Thing : ผมเข้าใจ ในฐานะที่เป็นบรรพบุรุษของคุณ ผมได้จ้องมองคุณตั้งแต่คุณกำเนิดขึ้นมาบนโลก และมันเป็นเกียรติมาก ผมขอร้องคุณครั้งสุดท้ายก่อนจะจากไปได้ไหม

Alec : แน่นอนครับ

Swamp Thing : ผู้หญิงที่คุณพูดถึง หญิงสาวที่มีผมสีขาว ผู้หญิงที่คุณเห็นในฝัน

Alec : ใช่ แล้วชื่อของเธอคือ….

Swamp Thing : จงอยู่ห่างๆเธอไว้ ผมขอเตือนคุณ ออกห่างจากเธอ และคุณต้องตัดสินใจเรื่องนี้ซะ

Channar : ฉันเกรงว่าค่าเช่าอาทิตย์หน้าต้องจ่ายพรุ่งนี้นะค่ะ คุณจะเช่าห้องอยู่ต่อหรือป่าว

Alec : เอ่อผมไม่แน่ใจเมื่อกันครับคุณ ชานนา โทษที

Channar : ไม่เป็นไร มาบอกฉันตอนเช้าพรุ่งนี้ก็ได้นะ ถ้าไม่ได้คำตอบสงสัยฉันคงต้องทำให้ห้องคุณว่างซะแล้ว

Channar : อะไรกัน

Channar : คุณฮอลแลนด์ อยู่หรือป่าว

Alec : ครับคุณชานนา

!!!

Alec : เห้ยหยุดนะคุณจะทำอะไร ไม่!

Woman : ขึ้นมาเร็ว

Alec : ข้างหลังคุณ

Woman : เอามันออกไปที

Alec : หยุดรถที เราหนีพวกนั้นได้แล้ว

Woman : คุณหนีพวกนั้นไม่ได้หรอก

Alec : งั้นหยุดรถเดียวนึงได้ไหมล่ะ บอกให้หยุดไง

Woman : มีอะไรนักหนา

Alec : ไม่มีแค่อยากจะขอบคุณที่มาช่วยผม แล้วคุณเป็นใคร

Woman : ไม่ต้องขอบใจฉันหรอก

Abigail : ฉันชื่อ แอบิเกล อาเคน และฉันเนี่ยแหละก็อยากเห็นคุณตาย