Justice League #3

เรื่อง : Geoff Johns

ภาพ : Jim Lee

วางจำหน่าย : 16 พฤศจิกายน 2011

สำนักพิมพ์ : DC Comics

เปิดตัว วันเดอร์ วูแมน!

 

เล่มนี้รับมาสปอยแทนคุณ voeten หนึ่งเล่มนะครับ

 

บันทึกบทสนทนาระหว่างกัปตัน สตีฟ เทรเวอร์ แห่งกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา โปรเจค บินสู่สวรรค์

 

สตีฟ เทรเวอร์: ผมตอบคุณไปแล้ว เจ้าหน้าที่วอลเลอร์

อแมนด้า วอลเลอร์: ฉันทราบดี แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่านักบินมากฝีมือแห่งกองทัพอากาศ หนึ่งในวีรบุรุษสหรัฐที่เข้าร่วมปฎิบัติการ แพนโดร่า แล้วรอดมาได้ ชายผู้ซึ่งช่วยชีวิตทหารบนเรือ 23 ลำที่หายสาบสูญ–

สตีฟ เทรเวอร์: รู้เอาไว้นะว่าผมไม่เคยล้มเหลวในภารกิจของผม

อแมนด้า วอลเลอร์: ถึงอย่างนั้น คุณกลับไม่สามารถบอกตำแหน่งของเกาะที่เครื่องบินของคุณตกบนแผนที่ให้เราได้ และยังไม่ทราบวิธีกลับไปอีก

สตีฟ เทรเวอร์: ถ้าคุณอยากรู้ว่าผมไปบนเกาะนั้นได้ยังไง ทำไมไม่ถามพวกที่ส่งผมเข้าไปในพายุนั้นดูละ

อแมนด้า วอลเลอร์: คุณถูกส่งให้ไปตามหาเรือที่หายไปของเรา

สตีฟ เทรเวอร์: แต่มันไม่มีเรือลำไหนหายไป

อแมนด้า วอลเลอร์: ไม่มีเรือหายงั้นหรอ?

สตีฟ เทรเวอร์: ผมไล่เช็คประวัติดูแล้ว มันไม่มีเรือลำไหนของเราที่หายไป ทุกอย่างเป็นเรื่องโกหก

อแมนด้า วอลเลอร์: หัวหน้างานของคุณโกหกคุณงั้นหรอ?

สตีฟ เทรเวอร์: พวกเขาน่าจะถูกหลอกมาอีกทีมากกว่า พวกเขาส่งผมเข้าไปในใจกลางพายุนั่น โดยที่รู้ว่า–

อแมนด้า วอลเลอร์: รู้ว่าหลังพายุลูกนั้นเป็นเกาะของพวกอเมซอนงั้นหรอ? นั่นคือสิ่งที่เขียนไว้บนกระดาษรายงานของคุณ

สตีฟ เทรเวอร์: ก็นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้นนี่

อแมนด้า วอลเลอร์: และอีกสิ่งที่เกิดขึ้นคือเรือลำนั้นไม่มีใครพบเห็นอีกเลย และลูกเรือทั้งหมดถูกประกาศว่าหายสาบสูญไปในทะเล

สตีฟ เทรเวอร์: มันไม่เคยมีเรือหาย

อแมนด้า วอลเลอร์: ไปบอกเรื่องนั้นกับครอบครัวของพวกเขาสิ กัปตัน เทรเวอร์ และดูเหมือนท้ายที่สุดแล้ว คุณก็เคยล้มเหลวในภารกิจของคุณ รู้สึกยังไงบ้างที่คุณล้มเหลวในหน้าที่?

สตีฟ เทรเวอร์: นี่คุณเป็นจิตแพทย์หรือปีศาจที่รัฐบาลเลี้ยงไว้กันเนี่ย?

อแมนด้า วอลเลอร์: ก็ทั้งคู่หน่อยๆ

*สตีฟ เทรเวอร์ เป็นอดีตคนรักและเพื่อนของ Wonder Woman หัวหน้างานของสตีฟถูก Ares สะกดจิตให้ส่งเขาไปยังสถานที่ตั้งของเกาะเทอร์มิสกิร่า หลอกให้เขาเข้าไปกู้เรือที่หายสาบสูญ แต่บนเครื่องบินของสตีฟแอบมีระเบิดนิวเคลียร์อยู่ การจะผ่านเข้าไปยังเกาะของไดอาน่านั้น จะต้องผ่านกลุ่มพายุที่บังตัวเกาะเอาไว้อยู่ สตีฟถือว่าเป็นผู้ชายคนแรกที่เคยเหยียบเกาะของไดอาน่า*

 

อแมนด้า วอลเลอร์: วันเดอร์ วูแมน พาเราไปยังเกาะของเธอได้ไหม?

สตีฟ เทรเวอร์: เธอไม่มีวันยอมหรอก ถ้าเธอทำได้นะ

อแมนด้า วอลเลอร์: เรื่องนั้นเรายอมไม่ได้

สตีฟ เทรเวอร์: เธอกลับไปยังเกาะของเธอไม่ได้ ฟังผมนะ พวกเขาไม่ใช่ปัญหา ตัวเธอเองไม่ใช่ปัญหา

อแมนด้า วอลเลอร์: ไปบอกเรื่องนั้นกับคนทั้งโลกเองสิ หลังจากสิ่งที่ วันเดอร์ วูแมน ทำลงไปกับโจรลักพาตัวคนนั้น-

สตีฟ เทรเวอร์: เขากำลังจะฆ่าเด็กพวกนั้นนะ

อแมนด้า วอลเลอร์: เธอปาดคอเขาด้วยดาบของเธอ ต่อหน้าต่อตาเด็กๆ พวกนั้น นั่นคือสิ่งที่พวกอเมซอนทำกันงั้นหรอ? ทำร้ายชายที่ไม่มีอาวุธ

สตีฟ เทรเวอร์: แต่เขามีอาวุธ

อแมนด้า วอลเลอร์: ก็เพราะเธอคืออเมซอน ยังมีอีกประเด็น

สตีฟ เทรเวอร์: อะไรอีกครับ

อแมนด้า วอลเลอร์: พวกเขาต้องการอะไร?

สตีฟ เทรเวอร์: พวกเขาต้องการอยู่อย่างสงบ

อแมนด้า วอลเลอร์: แล้ววันเดอร์วูแมนต้องการอะไร? อะไรเป็นแรงจูงใจให้เธอมายังโลกของเรา? ทำไมเธอไม่คิดที่จะหาทางกลับบ้านของเธอละ?

สตีฟ เทรเวอร์: ถ้าคุณสงสัยอะไรก็ฝากไว้ที่ผม เดียวผมจะถามเธอให้เอง อย่าไปยั่วเธอให้มาก

อแมนด้า วอลเลอร์: การยั่วคนทำให้ฉันได้เห็นว่าพวกเขาจะทำตัวยังไง นั่นเป็นงานของฉัน

สตีฟ เทรเวอร์: เธอก็แค่ทำในสิ่งที่เธอถูกสอนมา

อแมนด้า วอลเลอร์: ซึ่งก็คือ?

สตีฟ เทรเวอร์: สู้

*เรื่องการกลับเกาะไม่ได้ ความจริงจะเป็น plot หลักของซีรี่ย์ Wonder Woman ที่ล่มไป idea นี้มาจากความคิดที่ว่า พวกอเมซอนเองก็ไม่รู้ว่าเกาะของพวกเธออยู่ตรงไหนบนโลก ดังนั้น การออกมาจากเกาะก็จะไม่รู้ว่ามันตั้งไว้อยู่ตรงไหน และกลับไปไม่ได้*

 

อแมนด้า วอลเลอร์: ความสัมพันธ์ของพวกคุณลึกซึ้งกันแค่ไหน?

สตีฟ เทรเวอร์: อะไรนะ? คุณจะบ้าหรอ

อแมนด้า วอลเลอร์: เห็นได้ชัดว่าคุณอึดอัดกับคำถามนั้น

สตีฟ เทรเวอร์: ไม่มีอะไรทำให้ผมอึดอัด

อแมนด้า วอลเลอร์: ฉันไม่เชื่อเรื่องนั้น คุณเองก็ไม่เชื่อตัวเองเหมือนกัน คุณเชื่อเรื่องมนุษย์ต่างดาวไหม?

สตีฟ เทรเวอร์: ผมเชื่อเรื่องมนุษย์ต่างดาวไหม? คำถามนี้เกี่ยวอะไรด้วย?

อแมนด้า วอลเลอร์: ตอบมาก็พอ คุณเชื่อเรื่องมนุษย์ต่างดาวไหม?

สตีฟ เทรเวอร์: เขาว่ากันว่า ซุปเปอร์ แมน เป็นมนุษย์ต่างดาวนิ คงเชื่อมั้ง

อแมนด้า วอลเลอร์: แล้ว แอตแลนติส ละ? คุณเชื่อเรื่องแอตแลนติสไหม? ยอดมนุษย์อีกคนที่พึ่งโผล่มา ที่พวกเขาเรียกกันว่า อควอร์แมน บอกว่ามันมีอยู่จริง

สตีฟ เทรเวอร์: อควอร์แมน? คนที่คุยกับปลานะหรอ?

อแมนด้า วอลเลอร์: ไหนจะยังมีรายงานแปลกๆ จากที่ต่างๆ เกี่ยวกับคนพวกนี้ทั่วโลกอีก กลุ่มคนที่ไม่ได้รู้จักกัน แต่กลับพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าถูกผู้พ่อมดอะไรสักอย่างลักพาตัวไป เพื่อทดสอบว่าใครกันที่เหมาะสมกับบางสิ่งที่เรียกว่า “Shazam”

สตีฟ เทรเวอร์: คุณบอกผมเรื่องพวกนี้ทำไมกัน?

อแมนด้า วอลเลอร์: ฉันกำลังแสดงให้คุณเห็นประเด็นข้างหน้าอยู่ กัปตันเทรเวอร์ ในโลกที่เต็มไปด้วยยอดมนุษย์ ทุกอย่างสำคัญหมด ทุกอย่างเชื่อถือไม่ได้เหมือนกันหมด ตำนานกลายเป็นเรื่องจริง ข่าวลือเป็นเรื่องจริง พวกอเมซอน มีอยู่จริง

สตีฟ เทรเวอร์: บอกผมในสิ่งที่คนทั้งโลกยังไม่รู้ที

อแมนด้า วอลเลอร์: ไม่มีใครรู้ว่าจะเตรียมตัวยังไงกับอนาคต ราวกับว่าทุกอย่างที่ David Graves เขียนไว้กำลังจะเกิดขึ้นจริง

สตีฟ เทรเวอร์: ใครคือ David Graves?

อแมนด้า วอลเลอร์: นักเขียนที่เขียนหนังสือเกี่ยวกับสิ่งลึกลับบนโลกนี้ คุณน่าลองหามาอ่านมั่ง กัปตันเทรเวอร์ มีอีกประเด็น ไหนลองบอกฉันเกี่ยวกับบ่วงบาศของเธอสิ

 

ณ กรุงวอชิงตัน ดี ซี

กำลังมีข่าวเกี่ยวกับวันเดอร์ วูแมนและกลุ่มคนที่เกลียดเธอกำลังประท้วงไล่เธออยู่

“ให้ตายเถอะ เธอเชื่อว่าซูสมีอยู่จริง”

“เธอจะเชื่ออะไรมันไม่สำคัญหรอก แต่ดูสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่สิ! เธอเอาดาบแทงคนไปทั่ว!”

“มีคนโดนลูกหลงจากยัยอเมซอนนี่เยอะมาก”

“เธอใช้ทั้งชีวิตเรียนรู้เกี่ยวกับสงคราม”

“สงครามบ้าอะไรกัน?”

“เธอสร้างความเสียหายไปกว่า 100 ล้านดอลลาร์กับตึกที่เสียหาย”

“ซุปเปอร์แมนสร้างความเสียหายไป 300 ล้าน”

“ยังไงเธอก็ยังเลวร้ายกว่าพวกที่เหลืออยู่ดี ดูเวลาเธอแกว่งดาบนั่นไปมาพร้อมกับรอยยิ้มบนหน้าเธอสิ”

“รู้อะไรไหม ช่างหัวซูสเถอะ ยอดมนุษย์พวกนี้ละเทพตัวจริงเลย และพวกเขามีอยู่จริง”

สตีฟ เทรเวอร์: ไดอาน่า?

สตีฟเรียกหาไดอาน่า

ทหาร: เธอไปแล้วครับ ผู้พันเทรเวอร์

สตีฟ เทรเวอร์: ผมเห็นแล้วละว่าเธอไปแล้ว เบน เธอควนที่จะรอผมอยู่ที่นี่ เกิดอะไรขึ้น?

ทหาร: เธอเปลี่ยนช่องทีวีไปมา แล้วก็เริ่มเถียงกับมันครับ… ทำอย่างกับว่ามันจะได้ยินเธอ จนกระทั่งเธอเห็นข่าวเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดมีปีกกำลังก่อกวนผู้คนอยู่ที่ ดาวทาวน์ เธอก็ออกไปตอนนั้นแหละครับ ผู้พันเป็นห่วงเธอหรอครับ?

 

สตีฟ เทรเวอร์: ผมเป็นห่วงคนอื่นต่างหาก! ไดอาน่าเที่ยวหาเรื่องไปทั่ว! และเธอมักเจอมันเสมอ ทำไมพวกนายไม่พยายามห้ามเธอเอาไว้?

ทหาร: ผู้พันล้อพวกผมเล่นใช่ไหม?

นายทหารชี้ให้สตีฟเห็นว่าพวกเขาพยายามแล้ว แต่ทำอะไรไม่ได้

 

วันเดอร์ วูแมน: มีใครเห็น ฮาร์ปี้มั่งไหม?

 

วันเดอร์ วูแมน: ข้าได้ข่าวว่ามีสัตว์ประหลาดมีปีกกำลังก่อกวนพวกเจ้าอยู่นะ

ผู้คนต่างกลัวและเลี่ยงที่จะตอบวันเดอร์ วูแมน

วันเดอร์ วูแมน: ฮาร์ปี้เป็นพวกสัตว์ดุร้าย แต่พวกมันจะไม่กวนใจพวกเราอีกเมื่อหัวของมันถูกตัดออก

ยังไม่มีใครตอบวันเดอร์ วูแมน

วันเดอร์ วูแมน: นี่ข้าพูดภาษาของพวกเจ้าอยู่นะ ใช่ไหม?

เธอเดินไปมา ถามผู้คน แต่ก็ไม่มีใครตอบ จนกระทั่งเด็กหญิงคนหนึ่งมาเห็นเธอเข้า

ราเควล: เจ๋ง! คุณคือวันเดอร์วูแมนนี้!

วันเดอร์ วูแมน: ข้าชื่อไดอาน่า

ราเควล: หนูชื่อราเควล

วันเดอร์ วูแมน: ขอบใจเจ้ามากที่ยอมคุยกับข้า ราเควล เจ้าไม่กลัวข้าหรอ?

ราเควล: ไม่ค่ะ

วันเดอร์ วูแมน: นี่เจ้ากำลังกินอะไรอยู่หนะ?

ไอศครีมของราเควลตกพื้น

ราเควล: อุ๊ย ไอติมค่ะ

วันเดอร์ วูแมน: ไอติมหรอ?

ราเควล: คุณไม่เคยลองไอติมเลยหรอ?

วันเดอร์ วูแมน: ไม่เลย

ราเควล: ถ้าถามหนูนะ มันเป็นอาหารที่อร่อยที่สุดในโลกเลย

เมื่อไดอาน่าได้ยินอย่างนั้น เธอก็อยากลองมันขึ้นมา เธอหันไปหาคนขายไอติม

วันเดอร์ วูแมน: ขอข้าลองไอติมหน่อยได้ไหม?

คนขายยื่นไอติมให้ไดอาน่า

วันเดอร์ วูแมน: ขออีกอันให้เพื่อนตัวน้อยของข้าด้วย

คนขายไอติม: ดะ… ได้ๆ เอาสิ ขอแค่อย่าตัดแขนผมก็พอ โอเคไหม? เห้ย… ให้ตายเถอะ

วันเดอร์ วูแมน: หืมมม ไอติมนี่วิเศษจริงๆ เจ้าควรจะภูมิใจกับผลงานของเจ้านะ!

คนขายไอติม: เออ… ขอบคุณครับ

สตีฟ เทรเวอร์: ไดอาน่า!

 

วันเดอร์ วูแมน: สตีฟ! เจ้าเคยลองไอติมแล้วหรือยัง? เจ้าต้องลองมันนะ! พ่อครัวคนนี้มีพรสวรรค์จริงๆ!

สตีฟ เทรเวอร์: คุณต้องกลับไปกับผมเดียวนี้

วันเดอร์ วูแมน: เจ้าเริ่มพูดเหมือนแม่ข้าขึ้นเรื่อยๆ

สตีฟ เทรเวอร์: ผมได้รับแต่งตั้งให้คอยดูแลคุณ ผมไม่ชอบงานนี้ไม่น้อยไปกว่าคุณหรอก แต่ว่า–

วันเดอร์ วูแมน: สตีฟ ที่นี่ บ้านของเจ้า มันเต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์มากมาย ไอติมเอย ดนตรีร็อคเอย เยอะแยะไปหมด แต่ก็ยังมีสิ่งชั่วร้ายอยู่อีกมาก สิ่งพวกนี้ ข้าจะจัดการกับมันเอง นั่นคือเหตุผลที่ข้ายังอยู่ที่นี่ อยู่เพื่อสู้กับมัน

สตีฟ เทรเวอร์: อย่างเดียวที่คุณต้องการคือหาเรื่องสู้ไปวันๆ

วันเดอร์ วูแมน: ข้าโตขึ้นมาบนเกาะสวรรค์นั่น ถูกเลี้ยงมาเหมือนเด็กตลอดชีวิตของข้า แต่ที่นี่ไม่ใช่เกาะสวรรค์ และข้าเองก็ไม่ใช่เด็กอีกแล้ว ข้าเบื่อกับการฟังคำสั่งแล้ว

สตีฟ เทรเวอร์: ผมแค่ไม่อยากเห็นใครต้องเจ็บตัว โดยเฉพาะคุ–

มีเสียงระเบิดเกิดขึ้น

สตีฟ เทรเวอร์: นั่นมันอะไรหนะ?

วันเดอร์ วูแมน: ไม่ใช่ฮาร์ปี้ก็แล้วกัน

 

จากการระเบิด มีพาราเดม่อนจำนวนมากปรากฏตัวขึ้น

วันเดอร์ วูแมน: แต่ก็พอเป็นคู่มือได้ เยี่ยม! ปล่อยเป็นหน้าที่ข้าเอง

 

ณ S.T.A.R. Labs ศูนย์วิจัยยอดมนุษย์

เหล่าพาราเดม่อนกำลังจับตัวผู้คนเพื่อไปที่ไหนสักแห่ง

ซาร่า ชาร์ลส์: ศาสตราจารย์ไอโว่! พวกมันจับตัวศาสตราจารย์ไอโว่ไป!

ไซลัส สโตน: วิคเตอร์!

โทมัส มอโร่: ไซลัส! ดอกเตอร์สโตน ลูกชายของคุณเขาตายแล้ว! ตายแล้ว! เราต้องรีบหนีกันได้แล้ว! เดี๋ยวนี้!

ไซลัส สโตน: ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น โทมัส

โทมัส มอโร่: แต่ว่า–

 

ไซลัส สโตน: ผมเสียแม่ของเขาไปครั้งหนึ่งแล้ว ผมจะไม่ยอมเสียลูกชายของผมอีกคน

ณ Metropolis โรงพิมพ์สำนักงาน Daily Planet

“ประตูมิติพวกนี้เปิดขึ้นพร้อมกันทั่วโลกและมีกองทัพปีศาจออกมาทั่วทุกที่!”

“นี่ต้องเป็นฝีมือของพวกยอดมนุษย์แน่!”

“นี่ละทุกคน!”

 

“นี่คือวันสิ้นโลก!”

แฟลช: ทุกๆ คน เท่าที่ฟังวิทยุจากหูฟังของผม นี่ไม่ใช่เหตุการที่เกิดขึ้นแค่กับเรา แต่มันกำลังเกิดขึ้นพร้อมกันทั่วทั้งโลก และทั่วโลกกำลังคิดว่าพวกเราเป็นต้นเหตุ

กรีน แลนเทิร์น: มีอะไรใหม่กว่านี้ไหม แฟลช?

แบทแมน: ตั้งใจหน่อยแลนเทิร์น! สิ่งก่อสร้างจากแหวนของนายกำลังแตกตัว นั่นหมายความว่านายกำลังคิดเรื่องอื่นอยู่ ใจเย็นลงก่อน แล้ว–

กรีน แลนเทิร์น: ฉันใจเย็นอยู่น่า แบทแมน ฉันใจเย็นอยู่ตลอดเวลานั่นแหละ

แบทแมน: นั่นไม่เหมือนที่ฉันเห็น

กรีน แลนเทิร์น: เฮ้ สนใจเรื่องของตัวเองไปเถอะ นายเป็นคนเดียวที่ไม่มีพลังอะไร!

แฟลช: แบทแมนไม่มีพลังงั้นหรอ? ผมอุตส่าห์นึกมาตลอดว่าคุณเป็นแวมไพร์

แบทแมน: เราต้องถอยกลับไปตั้งตัวกันก่อน มีพวกมันมากเกินกว่าที่จะลุยไปตรงๆ

แฟลช: ไปบอกกับซุปเปอร์แมนเอาสิ

 

ซุปเปอร์แมนล่อพวกพาราเดม่อนออกมาอัด

ซุปเปอร์แมน: มานี่มา

 

เขาใช้รถบรรทุกฟาดพวกมันกระเด็นออกไป

ซุปเปอร์แมน: ต้องแบบนั้นสิ ยิ้มกันหน่อย

“ข้างล่างนี้! เร็วๆ เข้า!”

 

ซาร่า ชาร์ลส์: พวกเรากำลังไปไหนกันคะเนี่ย?!

ไซลัส สโตน: เราต้องพาเขาเข้าห้องแดง

ซาร่า ชาร์ลส์: ตะ-แต่ฉันเป็นแค่เด็กฝึกงานเองนะคะ ดอกเตอร์สโตน ฉันไม่มีอำนาจที่จะ–

ไซลัส สโตน: ระบบความปลอดภัยหยุดทำงานไปแล้ว ซาร่า เธอเปิดประตูนั้นได้แล้ว

ซาร่าเปิดประตูห้องแดง

ซาร่า ชาร์ลส์: ฮึบบ!

ไซลัส สโตน: สวิตช์ไฟอยู่ทางซ้ายมือ

ซาร่า ชาร์ลส์: โวว

โทมัส มอโร่: ให้ตายเถอะซาร่า เธออย่าแตะอะไรเข้าละ ไซลัส จริงๆ พวกเราเองก็ไม่ควรแตะอะไรในนี้ทั้งนั้น

ไซลัส สโตน: ปิดประตูซะ

ดอกเตอร์ไซลัสนำร่างของลูกชายเขาวางไว้บนเตียง

ไซลัส สโตน: พ่อจะไม่ทิ้งลูกไปไหนทั้งนั้น วิคเตอร์ อย่าทิ้งพ่อไปนะ

 

แฟลช: โวว! ซุปเปอร์แมนใช้รถบรรทุกนั่นอย่างกับไม้เบสบอล

กรีน แลนเทิร์น: ข้าก็ทำได้นะเว้ย เห็นไหม?

ซุปเปอร์แมน: พวกมันกำลังพาพวกเขาไปที่ไหน?

กรีน แลนเทิร์น: พาใคร?

แบทแมน: คนพวกนี้ ซุปเปอร์แมนพูดถูก พวกมันไม่ได้พยายามจะฆ่า คำถามก็คือ แล้วพวกมันต้องการอะไรจากเรา?

ทันใดนั้นเอง ท่ามกลางความวุ่นวาย

วันเดอร์ วูแมน: พวกสัตว์ประหลาดจากนรก!

 

วันเดอร์ วูแมน: กลับไปหาเฮดีส นายของพวกแกซะ!

 

แฟลช: เอิม… โวว!

กรีน แลนเทิร์น: คนนี้จอง

ซุปเปอร์แมน: คุณเก่งนิ

วันเดอร์ วูแมน: ข้ารู้

 

โทมัส มอโร่: นี่มัน… นี่มันน่าทึ่งมาก… เราจับสัญญาณชีพจรของเขาได้แล้ว ดอกเตอร์สโตน

ซาร่า ชาร์ลส์: เขายังมีชีวิต!

วิคเตอร์: พะ- พ่อ?

ไซลัส สโตน: ใช่แล้ววิคเตอร์ พ่ออยู่ตรงนี้ลูก

วิคเตอร์: ผม จ…เจ็บ มัน… มันเจ็บเหลือกะ-เกิน

ไซลัส สโตน: ลูกจะรู้สึกเจ็บ ลูกจะรู้สึกเจ็บมากกว่านี้ แต่ว่า–

วิคเตอร์: อาาา!

โทมัส มอโร่: ไม่ว่าพลังงานนั่นมันคืออะไรก็ตาม มันกำลังกัดกินเขาจากข้างใน หัวใจเขา เขากำลังจะหัวใจวาย!

ไซลัส สโตน: ถ้างั้นเราต้องรีบแล้ว

โทมัส มอโร่: แต่ความเสี่ยง–?

ไซลัส สโตน: ผมมีทางเลือกอื่นหรือไง มอโร่? ในห้องนี้มีเทคโนโลยีมากมายที่เก็บมาจากทั่วโลก ผมศึกษาและทำความเข้าใจพวกมันได้เกือบหมดแล้ว ทั้งชำแหละและประกอบมันกลับมาใหม่ พวกมันสามารถช่วยชีวิตลูกชายผมได้ มันต้องช่วยได้

 

โทมัส มอโร่: แต่ถ้าร่างกายของเขาไม่ตอบรับพวกมัน…

ไซลัส สโตน: ไม่ตอบรับอะไร ดอกเตอร์มอโร่?

โทมัส มอโร่: การปลูกถ่ายผิวหนังโพรมีเทียม

วิไซลัส สโตน: เรื่องนั้นไม่มีปัญหา ผมฉีดนาไนท์สฺ (nanites) เข้าให้ทำงานแล้ว

โทมัส มอโร่: แต่สิ่งนั้นยังไม่มีการทดลอง พวกเราเก็บมันมาจาก–

วิไซลัส สโตน: ทำไปเถอะน่า!

 

 

วันเดอร์ วูแมน: สวัสดี สหายนักรบ ข้าตามเจ้าสิ่งนี้มาจากเมืองหลวงของพวกท่าน ข้าเห็นพวกท่านเข้าพอดีและเห็นว่ากำลังต้องการความช่วยเหลือ

ซุปเปอร์แมนมองไดอาน่าไม่ละสายตา

กรีน แลนเทิร์น: ดูเหมือนพวกเราจะขู่พวกมันหนีไปแล้ว

แบทแมน: ไม่ใช่ พวกมันกำลังรวมตัว

แฟลช: พวกมันกำลังวนอยู่เหนือผิวน้ำ! เห็นนั่นไหม? นี่พวกมันกำลังทำอะไรหนะ?

 

ดูเหมือน nanite ที่เก็บได้จะมาจาก Darkseid ทำให้ Cyborg เห็นภาพ Darkseid

 

เกิดการระเบิดขึ้นจากใต้น้ำ

กรีน แลนเทิร์น: ให้ตายสิ!

 

ไซลัส สโตน: วิคเตอร์?!

 

กรีน แลนเทิร์น: อยู่ดีๆ ก็โผล่ขึ้นมาจากในน้ำ…

 

แฟลช: มันคืออะไรหนะ?

???: ข้าอุตส่าห์หวังว่าพวกเจ้าสักคนจะบอกข้าได้

 

อควอร์แมน: มีพวกมันอยู่ในน้ำเหมือนกัน ถ้างั้นใครจะเป็นหัวหน้ากลุ่ม? ข้าขอเสนอชื่อข้าเอง

(โคตรหล่ออะ)

 

เล่มหน้า Aquaman Rising

(กลับไปเป็นของคุณ voeten เหมือนเดิมครับ)

ท้ายเล่ม

เล่มนี้เปิดตัว Wonder Woman ผมเลยแอบขอมาทำเป็นพิเศษหนึ่งเล่ม จะได้แอบหยอดเกร็ดประวัติของเธอไว้ในช่วงต้นๆ หวังว่าจะสนุกกันนะครับ

Enjoy!