ANIMAL MAN #3
เรื่อง : JEFF LEMIRE
ภาพ : TRAVEL FOREMAN
วางจำหน่าย: 2 พฤศจิกายน 2554
สำนักพิมพ์ : DC Comics

แอนิม่อลแมนกับการผจญภัยในดินแดนสีแดง!

..

บัดดี้: แม็กซีน! จับพ่อไว้!

แม็กซีน: ไม่เป็นไรหรอกค่ะพ่อ…

บัดดี้: ไม่นะ! จับมือพ่อไว้… พ่อจะคลาดกับลูกแล้ว!

 

แม็กซีน: ไม่ต้องกลัวหลงหรอกค่ะพ่อ เพราะที่นี่คือส่วนหนึ่งของเรา

บัดดี้: ได้โปรดเถอะแม็กซีน… พ่อไม่เข้าใจ… ช่วยด้วย!

แม็กซีน: ไม่เป็นไรค่ะพ่อ หนูกอดพ่อไว้แล้ว ไม่ต้องกลัวนะคะ เราใกล้จะถึงแล้ว

บัดดี้: จะถึง.. ถึงที่ไหนเหรอ?

“ใจกลางแห่งดินแดนสีแดง”

“สถานที่ที่เหล่าแอนิม่อลแมนอาศัยอยู่ไงล่ะคะ”

“ต้องเร่งมือ… ข้าไม่อาจอยู่ในร่างนี้ได้นานนัก”

“เราควรนำร่างต้นแหล่งของเรามาด้วย… ข้าหิววววว”

“ไม่ต้องกังวลไปดอก… เพราะเรามาถึงแล้ว”

 

“อาาา… ผู้เป็นมารดาอยู่ที่นี่… แต่ร่างอวตารและมันผู้นั้นกำลังมุ่งเข้าสู่แดนสีแดงแล้ว!

“ช่ายยย เจ้าพูดถูก ข้าสัมผัสได้ว่ามันอยู่ที่นั่น”

“เราชักช้าเกินไป หากร่างอวตารได้พบกับเสาเทวลักษณ์ – Totems เสียแล้วล่ะ…”

“ไม่ จะให้เป็นเช่นนั้นไม่ได้ เจ้าจงไป… พวกเจ้าทั้งคู่… จงไปสู่แดนสีแดง”

“ไปตามล่าพวกมัน! ข้าจะจัดการกับผู้เป็นแม่เอง”

“นางคนนี้สำคัญมากนักหรือออออ…?”

“ครรภ์ของนางได้ให้กำเนิดร่างอวตารมาแล้ว… นางอาจจะให้กำเนิดได้อีก เราจะเสี่ยงไม่ได้ จงไปเสียที”

 

“เช่นนั้นพวกข้าจะไปก่อน”

 

“ยินดีต้อนรับ บัดดี้ เบเคอร์ เรารอเจ้าอยู่”

 

บัดดี้: แกคือตัวอะไรกัน?… แล้วที่นี่มันที่ไหน?

 

แม็กซีน: หนูบอกพ่อแล้วไงคะ เราอยู่ในดินแดนสีแดง พวกนี้คืออดีตแอนิม่อลแมนเหมือนพ่อนั่นแหละ”

 

บัดดี้: ลูกรู้เรื่องแบบนี้ได้ยังไงกันนกน้อย? ลูกรู้จักที่นี่ได้ยังไง?

แม็กซีน: ถามแปลก ๆ หนูมาที่นี่ทุกครั้งที่หนูฝัน

 

“บุตรีของเจ้าเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่… เป็นหนึ่งในพวกเรา”

“แต่ข้าหมายถึงเธอเพียงผู้เดียว เพราะพวกเราไม่เหมือนกับเจ้า บัดดี้ เบเคอร์… หากกล่าวตรง ๆ คือเจ้าไม่ใช่หนึ่งในพวกเรา”

 

“พวกเราคือเสาเทวลักษณ์ อดีตร่างอวตารแห่งสีแดง… อวตารแห่งรากเหง้า – The Source สายใยชีวิตที่โยงใยกับทุกชีวิตบนผืนพิภพ”

 

บัดดี้: แต่ผม… ผมไม่เข้าใจ ผมนึกว่าผมคืออวตารแห่งสรรพสัตว์ที่พวกคุณว่าเสียอีก

“เจ้าผิดแล้ว เจ้าเป็นเพียงผู้รับใช้ชั้นรองแห่งสีแดง เจ้าเพียงมีหน้าที่ให้กำเนิดและปกป้องร่างอวตารคนต่อไป… แม็กซีน”

บัดดี้: ไม่ ต้องไม่ใช่… เดี๋ยวสิ ผมได้พลังมาจากซากยานของมนุษย์ต่างดาวนี่นา

“เหล่านั้นก็เป็นข้ารับใช้ของพวกเราเช่นกัน พวกมันไม่ต่างจากข้าหรือเจ้าเท่าใดดอก เราให้พวกมันชี้แนะเจ้าเพื่อที่จะเจ้าจะได้หยั่งถึงพลัง”

 

“เรามอบตำแหน่งนี้ให้แก่เจ้า เพื่อที่เราจะได้ควบคุมและฝึกฝนเจ้าจนกระทั่งลูกสาวของเจ้าพร้อม”

 

บัดดี้:  พร้อมงั้นเหรอ? พร้อมทำอะไรกัน? เธอยังเด็กอยู่เลยนะ!

“พร้อมเผชิญสงคราม”

“สงครามเพื่อทุกสรรพสิ่ง สงครามแห่งชีวิต”

 

ณ บ้านครอบครัวเบเคอร์

คลิฟ: ให้ตายสิ! ไอ้กระดูกพวกนี้เกาะแกะผมไม่ไปไหนเลย!

เอล: แม่เข้าใจจ้ะ แม่เข้าใจ… หวังว่าแม็กซีนจะเอามันลงหลุมหรือทำอะไรสักอย่างกับพวกมันได้ตอนกลับมา

 

คลิฟ: คิดงานไม่ออกหรือครับ?

เอล: เปล่าหรอก แม่เป็นห่วงพวกพ่อน่ะ ไหนลูกเล่นเกมอะไรอยู่?

คลิฟ: หุบเขากินคนภาค 6

คลิฟ: พ่อไม่เป็นไรหรอกครับ เขาเป็นซุปเปอร์ฮีโร่นะ

เอล: ที่แม่ห่วงไม่ใช่พ่อเขาหรอก… เกมนี้น่าขยะแขยงจัง ลูกเล่นได้ไงน่ะ

คลิฟ: ก็กดปุ่ม X แล้วตามด้วย O สิแม่ มันจะเหวี่ยงอาวุธ

 

ทันใดนั้นเสียงกริ่งก็ดังขึ้น…

เอล: แม่ไปเปิดเอง ลูกเอาปิศาจกระดูกพวกนี้ไปซ่อนที

คลิฟ: พูดอย่างกับว่าผมจะคุมมันอยู่

 

“สวัสดี คุณนายยยยยยเบเคอร์”

…. 

บัดดี้: ไม่ต้องพูดแล้ว! เธอเพิ่งสี่ขวบเองนะ! ถ้าจะให้ผมไปรบก็ไม่เป็นไร แต่อย่าเอาเธอมาเกี่ยวด้วย!

“เธอไม่มีทางเลือก บัดดี้ เบเคอร์ นี่คือชะตากรรมของเธอ พวกอวลักษณ์ – The Other ลงมือแล้ว ทั้ง “สีแดง” และ “สีเขียว” ต่างต้องเตรียมความพร้อม”

 

“บางอย่างผิดปกติ… เชื้อร้ายได้บุกเข้ามาในแดนแห่งสีแดง… พวกหนั่นเนื้อเน่า”

 

“อะไรกัน!? ไม่นะ!” 

“มันจะเจอพวกเรา! ในอีกไม่ช้า!”

.. 

ด้านแม็กซีนก็เริ่มมีปฏิกิริยาบางอย่างตามพวกเสาเทวลักษณ์ไปด้วย

แม็กซีน: พ่อคะ หนูรู้สึกไม่ดีเลย

บัดดี้: เกิดอะไรขึ้น!?

 

เหล่านักล่าพลันปรากฏกาย!

“อาาาา… อยู่นี่เอง!”

“หิวจัง นานแล้วสินะ… ที่ไม่ได้ลิ้มลองรสชาติของสีแดง…”

 

“แม่”

…

ทางด้านเอลเลนกับคลิฟ พวกเขากำลังเผชิญกับนักล่าอยู่เช่นเดียวกัน!

 

“อย่าวิ่งสิ ข้าหิวจังเลย… ได้โปรด”

 

เหล่าโครงกระดูกปิศาจทั้งหลายกระโจนเข้าจู่โจมนักล่า!

“ซากศพเหล่านี้คืออันใดกัน? งดงามนัก… แต่หาใช่อวลักษณ์เช่นเดียวกับข้าไม่”

 

เอล: คลิฟ! วิ่ง!

“ขึ้นรถเลย!”

 

คลิฟ: รีบหน่อยสิแม่!

เอล: แม่ทำอยู่นี่ไง!

คลิฟ: มันมาแล้วแม่!

เอล: คาดเข็มขัดซะ!

เอลเลนตัดสินใจดับเครื่องชน!

 

คลิฟ: สุดยอดเลย!

เอล: ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันยอมแต่งงานกับพวกยอดมนุษย์

กลับมาทางบัดดี้ ตอนนี้เขากำลังเผชิญหน้าอยู่กับสองนักล่าเพียงลำพัง

…

บัดดี้: ถอยไป!

“เจ้าตัวจ้อย… ‘แอนิม่อลแมน’ตัวจ้อย ฮี่ฮี่”

 

แม็กซีน: พ่อคะ มันไม่ควรอยู่ที่นี่!

บัดดี้: ไม่เป็นไรนะ แม่นกน้อยของพ่อ พ่อรู้สึกแข็งแกร่งกว่าที่เคย… รู้สึกได้ถึงพลัง… พลังที่บริสุทธิ์

การประจัญบานเริ่มต้นขึ้น!

บัดดี้: วิ่ง แม็กซีน วิ่งหนีไป

“หนีไม่พ้นดอก…”

แม็กซีน: คุณเสา ได้โปรดช่วยพ่อหนูสู้กับพวกมันที!

“การต่อสู้ของพวกเราจบลงแล้ว แต่การต่อสู้ของเจ้าเพิ่งเริ่มต้น”

 

“มีเพียงเจ้าเท่านั้นที่จะช่วยเขาได้”

 

เอล: รับสิ รับหน่อยเถอะ

 

เครนชอว์: นักสืบเครนชอว์ กรมตำรวจซาน ดิเอโก้ครับ

เอล: ขอบคุณสวรรค์! คุณนักสืบ นี่เอลเลน เบเคอร์ ภรรยาของบัด… ของแอนิม่อลแมนน่ะค่ะ! ฉันกับลูกชายถูกตัว… ตัวอะไรสักอย่างโจมตี แล้วบัดดี้ก็ไม่อยู่! เราต้องการความช่วยเหลือ!

เครนชอว์: ครับ ๆ ใจเย็นคุณนายเบเคอร์… ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?

เอล: จุดพักรถบนทางด่วนหมายเลขสิบเอ็ดค่ะ ที่ร้านชื่อลัคกี้สตาร์

เครนชอว์: อยู่ที่นั่นก่อนนะครับ ผมกำลังไป!

เอล: ค่ะ ขอบคุณมาก… รีบ ๆ นะคะ

 

“กลับไปซะ!”

 

แม็กซีน: พ่อคะ… เราต้องรีบกลับ แม่กับคลิฟกำลังตกอยู่ในอันตราย!

บัดดี้: อะไรนะ!? ลูกรู้…?

แม็กซีน: หนูสัมผัสพวกแม่ได้… แม่กำลังกลัว กลัวมาก ๆ

“ช่ายยยย… ร่างอวตารพูดถูก พวกเราสามนักล่ามีกันสามตน”

“บุตรชายและภรรยาของเจ้าเป็นเหยื่ออันโอชะของพี่น้องเรา”

 

“ม่ายยย!”

 

“อ๊ากกกกก!”

 

แม็กซีน: พ่อคะ!!!

“ฮี่ฮี่ รสชาติของแอนิม่อลแมนตัวจ้อยช่างเยี่ยมยอด… เจ้าทำให้ข้าแข็งแกร่งขึ้น”

“นังหนูของเจ้าคงเลิศรสยิ่งกว่านี้”

..

บัดดี้กำลังหมดสภาพ เขาค่อย ๆ ล้มลงไปอย่างช้า ๆ

แม็กซีน: ไม่นะ พ่อจ๋า!

..

“ใช่เลยจ้ะ พ่อจ๋าาาาาาา…”

 

ขณะเดียวกัน นักสืบเครนชอว์รีบมาพบเอลเลนในเวลาอันรวดเร็ว

แต่เขาไม่ได้ระวังตัวเท่าไหร่

..

เครนชอว์: อั่กก…!

“ชู่ววว… เงียบหน่อยสิ พ่อหนุ่ม”

 

“ทำเช่นนี้ข้าจะเจ็บปวดมากกกกก… แต่ข้าต้องใช้ผิววววววหนังของเจ้า”

 

…

…

“คุณนายเบเคอร์?”

 

เอล: นักสืบเครนชอว์! โอ้ ขอบคุณสวรรค์!

“ไม่ต้องห่วงขอรับท่าน… ทุกอย่างจะเรียบร้อย”

 

..

สงครามใหญ่กำลังจะเปิดฉากขึ้น!

ตอนต่อไป:

THE OTHER

..

คุยกันท้ายเล่ม

เล่มนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจไปกว่าเรื่องของ The Red, The Green และ The Other อีกแล้ว เพราะดูเหมือนดีซีกำลังวางแผนจะครอสโอเวอร์หัวนี้กับ Swamp Thing แน่ ๆ

          ในขณะที่ The Green คือตัวแทนแห่งพืชพรรณธรรมชาติ, The Red ที่กล่าวถึงมาตั้งแต่สองเล่มก่อนที่แท้ก็คือตัวแทนของสิ่งมีชีวิตนี่เอง ในเล่มนี้ได้เฉลยอะไรหลาย ๆ อย่างและปูเรื่องต่อไปได้น่าติดตามมาก The Other จะเป็นพวกไหนและจะน่าสะพรึงเพียงใดคงต้องรอติดตามเล่มหน้าครับ

          ขอบคุณที่รับชมครับ