เรื่อง : Scott Lobdell
ภาพ : Brett Booth, Norm Rapmund, Adrew Dalhouse
วางจำหน่าย: 26 พฤศจิกายน 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

 

มาพบกันต่อ กับทีมวัยรุ่นสุดจ๊าบ แห่ง จักรวาล DC

“ผมชื่อ Bart Allen หรือที่รู้จักกันดีว่า Kid Flash”

“ตอนนี้ผมในเครื่องแบบฮีโร่ของผมเอง”

“ฟังดูดีใช้ไหมล่ะ”

“มีพลังพิเศษ”

“ความเร็วที่เร็วแบบสุดยอด!!!”

“แล้วฉันควรทำยังไงกับมันต่อดี”

“ลองทำตัวเป็นวายร้ายดูดีไหม”

“แฟลชนักฆ่า !!!”

“คิดไปคิดมา ไม่ไหวมั้ง….”

ขณะ ที่เจ้าบาร์ท กำลังนั่งคิดเรื่องชีวิตการเป็นฮีโร่ของเขาอยู่นั้น ก็มีเสียงหนึ่ง ทักขึ้นมา

Danny: เฮ้ บาร์ท เอ็งยังอยู่นี่หรือเปล่าฟระ

Bart: เอ่อ ดิ แล้วจะให้ไปอยุ๋ไหนล่ะฟระ

“เขาชื่อ แดนนี่ แค่ แดนนี่ ธรรมดาๆนะ”

“เขาเป็น ผู้มีพลังพิเศษอีกคนหนึ่ง ที่ถูกจับขังไว้ที่นี่”

Danny: แล้วแผนการ สุดระทึกของเราล่ะฟระ เป็นไงบ้าง

Bart: แผนที่จะหนีออกจากที่นี่ใช่ไหม?? ฉันกำลังคิดมันอยู่เนี่ย

“ผมโกหกน่ะ”

“ตอนนี้ผม ไม่มีสักแผนเลยด้วยซ้ำ”

“ทุกอย่างเพี้ยนไปหมด”

“กับการได้เป็นซุปเปอร์ฮีโร่กากๆ”

 

ตัดมาอีกมุมหนึ่ง ระหว่างที่ แคสซี่กับทิมกำลังสนทนาอยู่ ณ ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

Cassie: เฮ้ เหม่ออะไรอยู่น่ะ……..

Cassie: อ้อใช่สินะ…..พวกมันมีตัวตนกันจริงๆ นี่หน่า

Tim: เปล่าหรอ แคสซี่ ผมได้กำลังมองหาพวกมันอยู่

Tim: ผมแค่กำลังสงสัยว่า ทำไมกำไลแปลงร่างของเธอถึงสามารถลองหนได้น่ะ

Cassie: นั่นสินะ……ไม่รู้สิ

Cassie: มันก็เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่ตอนที่ฉัน จิ๊ก มันมาจากวิหารแล้วล่ะ

“ผมชื่อทิม เดรค หรือ เรด โรบิน”

“สิ่งที่ยากที่สุดในการร่วมงานระหว่าง ผม กับ แคสซี่ แซนมาร์ค”

“นั้นก็คือ……ผมห้ามเรียกเธอว่าวันเดอร์ เกิร์ล” (ไม่งั้นโดนหักคอจิ้มน้ำพริกแน่เอ็ง)

 

 

Tim: ถ้าเป็นคนอื่นล่ะก็ คงคิดว่าเธอเหน็บแนบที่ผมพูดอะไรบ้าๆออกมาแน่

Tim: แต่ วันนี้ผมได้เห็นกับตาตัวเองถึงพลังของเธอ เธอ ทรงพลังมากเลยนะ

Tim: ถึงกระนั้น ก็ยังขาดการฝึกฝนและระเบียบวินัยที่ดีอยู่

Cassie: ก็ยินด้วยกับเรื่อง มหัศจรรย์ที่เธอได้เจอนะ

ในขณะที่ทั้งคู่กำลังจะเดินออกจากร้าน ทิม ก็โชว์ความเป็นวัยรุ่นพันล้าน ด้วยการให้ทิปด้วย แบงค์ขนาดเป็นปึก

Cassie: เอิ่ม…..ไม่ต้องบอกฉันก็ได้นะ ว่านายให้ทิปเขาไปเท่าไหร่

Cassie: แต่ถ้านายจะบอกให้ฉันบริจาคเงินอะไรทำนองนั้นบ้างล่ะก็ ขอบอกเลยนะว่าไม่ เด็ดขาด!!!

Tim: ฉันให้เพราะความใจกว้างน่ะ

Tim: เพราะยังไง นั้นก็ไม่ใช่เงินของฉันอยู่แล้ว !!!!

 

Tim: ทุกอย่างมันดูแปลกๆ นะ??

Cassie: ที่นี้ มันฮอลลีวูด ตะวันตกนะ

Cassie: มันเป็นทั้งบ้านของฉัน และ เหล่าผู้ที่ทำตัวประหลาดๆอยู่แล้วล่ะ

Cassie:แล้วนี่อีกไม่นานก็จะเข้าช่วง เทศกาล ฮาโลวีนแล้วด้วย

Tim: เปล่า ผมหมายถึงพวก N.O.W.H.E.R.E. ต่างหาก

Tim:เท่าที่ผมสืบมา พวกมันเป็นองค์กรขนาดใหญ่ ที่ได้รับการสนับสนุนจาก องค์ใหญ่ๆ ระดับโลก

Tim:ทั้ง นาโต หรือพวกสหประชาชาติ หรืออะไรก็ตาม

Tim: พวกมันมีทรัพยากรมากมายและไร้ขีดจำกัด

Tim: และไม่ว่ากฏหมายหรือมนุษยธรรมก็ไม่มีผลต่อพวกมัน

Tim: และตอนนี้ พวกมันกำลังตามล่าเหล่า เด็กผู้พลังเหนือมนุษย์

Tim: ภารกิจของพวกมันคือ จับ หรือไม่ก็ฆ่าพวกเขาซะ

Tim:ภารกิจแรกของพวกมันคือมาตามจับเธอ แต่ก็ล้มเหลว…

Tim: แต่ผมกำลังสงสัยแค่ว่าทำไม มันถึงไม่ย้อนกลับมาอีกทีล่ะ???

 

Cassie: อย่าทำท่าสิ้นหวังอย่างงั้นสิ มันเพิ่งผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงเองนะ

Tim: ผมไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น

Tim: แค่แบบ…ผมยังสามารถสืบหาได้ว่าเธอเป็นใครและอยู่ที่ไหน พวกมันก็ต้องทำได้เช่นกัน!!!

Cassie:เธอคิดว่า พวกมันอาจจะอยู่ที่นี้ก็ได้ งั้นหรอ???

Tim: พวกมันสามารถอยู่ได้ในทุกๆ ที่นั้นแหละ แคสซี่

 

ทั้งคู่เดินออกจากตัวเมืองไปจนถึงบ้านหลังหนึ่งที่ประดับด้วยสิ่งของที่นิยมกันตามงานวันฮาโลวีน

 

Cassie: เอาหล่ะ ถึงบ้านพักอันแสนสุขของ ครอบครัวแซนมาร์คแล้ว

Cassie: เธอได้รับสิทธิ์ในการนอนหนึ่งคืนฟรี แต่ต้องรีบไสหัวออกไปตอนเช้าตรูเลยนะ

Tim: บ้านสวยดีนิ

Cassie: ถ้านายจะหมายถึง โทรมอะนะ

 

ณ ห้องแล็บแห่งหนึ่งที่ขึ้นตรงกับ N.O.W.H.E.R.E.

ซึ่ง ซุปเปอร์บอยกำลังดูคลิป ที่แคสซี่สู้กับเฮลิคอปเตอร์อยู่

“พวกเขาเรียกผมว่า ซุปเปอร์บอย”

“พวกเขาสั่งให้เรียนรู้และศึกษาการเคลื่อนไหวทั้งหมดของเธอคนนี้”

“เพราะ อีกไม่นาน จะต้องจัดการเธอและพาตัวมาที่นี่”

“ไม่ว่าเป็นหรือตาย”

“ทำไมผมถึงรู้สึกแย่กันนะ”

“ทั้งๆ ที่มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรกับผมแท้ๆ”

“ถ้าผมยอมทำงานให้พวกมันล่ะก็”

“ผมก็จะได้เข้าใกล้อิสรภาพมากยิ่งขึ้น”

ระหว่างที่ซุปเปอร์บอยกับวิเคราะห์อยู่นั้น ก็มีสองคน ได้จับตามองพวกเขาอยู่ด้านนอก นั้นก็คือ Fairchild สนทนากับตาแว่นปริศนา ที่ได้เฉลยชื่อออกมาแล้วว่าชื่อ Templar

Fairchild: ฉันบอกคุณแล้วนะ เทมปลาร์!!!!
Fairchild: เขายังไม่พร้อม!!! เรายังไม่รู้ถึงขีดจำกัดพลัง เทเลคิเนติคของเขาเลย
Fairchild: และถ้าเราใช้งานเขาตตอนนี้นี้ล่ะก็ พลังของเขา อาจะฆ่าใครสักคนตายก็ได้นะ!!!
Templar: ฉันรับได้!!!

กลับมายังที่บ้าน แซนมาร์ค

Cassie: โทษทีนะ ที่มันอาจจะดูรกๆ หน่อย

Tim:บางอย่างในนี้มันก็ถูกต้องตามกฏหมายอ่ะนะ

Tim: แต่ว่าหลายๆ อย่าง เธอก็ไปขโมยจาก โบราณสถานต่างๆ หรือพวกพิพิทภันทร์ใช่ม่ะเนี้ย

Tim: เธอนี่มัน บ้าจริงๆ เลยแหะ

Cassie:.ใช่ บ้ามากๆ เลยล่ะ

Cassie:คือว่านะ…ไหนๆ เราก็ผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะแล้ว เธอช่วยบอกชื่อจริงของเธอได้ไหม

Cassie: มันคงจะน่าเรียกมากกว่าชื่อทุเรศๆ อย่างเรด โรบินแน่

Tim: ผมยินดีนะ แต่ว่า จากการร่วมงานกับหลายๆคนแล้ว ผมคิดว่า การรุ้ชื่อจริง มันอาจจะส่งผลต่องาน

Cassie: งั้นก็…

Tim: หือ???

Cassie: ฉันคิดว่าฉันควรจะพูดให้เร็วกว่านี้ แบบว่า…ขอบคุณนะ

Cassie: ขอบคุณสำหรับ สิ่งที่นายทำในวันนี้

Cassie: ไม่ว่านายจะเป็นใครก็ตาม นายก็เป็นคนที่ดีมาก คนหนึ่งเลยนะ

(แม่เจ้า คนเขียนมันจะชงคู่นี้ไปไหนฟระ วันเดอร์เกิร์ล ต้อง คู่กับซูปเปอร์บอยเซ่!!!!!!!)

หลังจากพูดจบ แคสซี่ก็เดินออกจากห้องไป

“คนดีงั้นหรอ??”

“ก็ดี”

“นั้นก็เป็นสิ่งที่ผมอยากจะเป็นนี่นะ”

 

 

เช้าวันถัดมา ทิมก็ตื่นขึ้นมาเช็คข่าวสารและข้อมูลต่างๆ

“เอาล่ะ”

“เมื่อคืน ไม่ได้มีใครมาบุกแคซซี่เพิ่มอีก”

“ก็ทำให้โล่งใจได้ว่า พวกมันคงจะวางมือจากเธอไปสักระยะ”

“ผมจะใช้เวลานี้ คิดในสิ่งที่พวกมันกำลังคิดอยู่”

“พวกมันคงไม่ได้หาข้อมูลพวกนี้จาก กูเกิ้ลนะ”

“อือ…ผมว่า ผมควรจะกลับไปที่นิวยอร์คก่อนแล้วค่อย…..”

ระหว่างที่คิดอะไรๆ อยู่นั้นเอง ทิมก็ได้เหลือบไปเห็น ข่าวเกี่ยวกับคนพบสัตว์ประหลาดใน L.A.

ทิม ไม่รอช้า ก็ได้รีบเดินทางไปยัง Los Angeles ทันที

ซึ่งสิ่งที่ทิมได้พบ ก็คือ ผู้คนมากมายต่างคอสเพลย์เป็นซุปเปอร์ฮีโร่กันอยู่

(คาดว่า น่าจะเป็นเทศกาล Los Angeles Comic con น่ะครับ  )

“เอาจริงดิ”

“ผู้คนพากันแต่งตัวแบบนี้เนี่ยนะ ??”

“ลองคิดภาพ ในวัยเด็กดูสิ”

“เอาเวลาว่างมาเดินเลือกซื้อหน้ากากในห้าง”

“เอิ่ม และก็ปีก”

“ก็พอไหวล่ะมั้ง….”

ทันใดนั้น ทิมก็ได้พบกับพนักงาน ที่ตกเป็นข่าวว่าได้เจอกับผู้มีพลังพิเศษ

Claudia: ยินดีตอนรับ สู่ร้าน “wear it well” ค่ะ ดิฉันชื่อ คลาวเดีย มีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ

Tim: ผมก็คิดว่างั้นน่ะ ผมกำลังมองหาความจริงบางอย่างอยู่

Claudia: ดิฉันไม่เข้าใจ…

Tim: ก็เกี่ยวกับ สัตว์ประหลาดที่ คุณเรียกว่า “Skitter” ไงล่ะ

Tim: ผมรู้นะ ว่าคุณโกหก

Tim: ผมมีทฤษฏีของผมอยู่ แต่ผมอยากรู้ความจริงจากปากคุณมากกว่า

Claudia: เดี๋ยว ฉันจะมีพักในอีกห้านาที เดียวเราคอยคุยกันเรื่องนี้นะ

และทั้งสองก็แยกออกจากตัวเมือง มาคุยกันที่สวน สองคน

Claudia:คุณรู้ได้ยังไงกัน ??
Tim: ก็เพราะคุณเป็นคนเดียวที่เรียกเจ้า สกิตเตอร์ ว่า “เธอ”ยังไงล่ะ
Tim: ผมไปสืบมาจากโรงเรียนคุณและว่า คุณมีพี่น้องฝาแฝด ที่ตอนนี้ควรจะได้ไปเรียนทุนต่อที่ ลอนดอน
Tim: แต่แล้ว เมื่อสองอาทิตย์ก่อน วัยรุ่นในแอลเอ ก็เริ่มมีการลือถึง สัตว์ประหลาดที่ที่เรียกกันว่า สกิตเตอร์
Claudia:เธอไม่ได้ทำร้ายใครเลยนะ….เธอแค่หวาดกลัว และ สับสน
Tim:โอเค ผมเข้าใจ

ทิมได้โอกาส ก็จับมือ คลาวเดียในทันที (เชื้อไม่ทิ้งแถวพ่อบุญธรรมเลยนะเอ็ง)

Claudia: Celine เริ่มแสดงอาการแปลกๆเมื่อหลายอาทิตย์ก่อนหน้านั้น แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก
Claudia: เพราะตามปกติ เธอก็มีอาการแปลกๆเล็กๆน้อยๆอยู่แล้ว
Claudia:จนวันหนึ่ง ฉันกลับมาจากโรงเรียนแล้วก็พบว่าเธอ…
Claudia:เอิ่ม….อยู่ในดักแด้น่ะ

Claudia: ฉันคิดว่า ฉันจะรีบ ติดต่อ สตาร์แล็ป ในตอนเช้า ตอนฉันพอตื่นมาเธอก็จากไปแล้ว
Claudia: แล้วเรื่องราวของสัวร์ประหลาดนั้นก็ได้เริ่มต้นขึ้น
Claudia: และก็ฉันก็ได้ตั้งบล็อคข่าว รายงานเกี่ยวกับเธอ และ เรียกเธอว่า สกิตเตอร์ เพราะมันดูน่ารัก และไม่เจ็บปวดดี(เรอะ!!!!)
Claudia: ไม่มีใครเขากลัวชื่อนี้กันหรอก…
Tim: ผมสามารถช่วยคุณได้นะ คลาวเดีย และก้ เซเลียน ด้วย แต่ ที่สำคัญ เธอต้องไม่บอกใครเรื่องนี้นะ
Claudia: แต่ฉันบอกพวกเขาไปแล้ว คนจากรัฐบาล มันจะไม่เป็นไรใช่ไหม ???
Tim: ผมก็คิดว่างั้นมั้ง

“ชิบหาไม่เจอและ”

 

ต่อมา ณ ท่อระบายน้ำแห่งหนึ่ง

วายร้ายใหม่: นี่ ฉัน/เรา ได้รับงานที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลกหรือไงกันล่ะเนี้ย

ในขณะที่มันกำลังบ่นพล่ามกับเพื่อนและตัวมันเองอยู่นั้น

เสียงลึกลับ: ถ้านี่เป็นงานของแกจริงๆล่ะก็……ตอน ม.ปลาย นายคงได้อาจารย์แนะแนวที่เด็ดมากเลยนะ

วายร้ายใหม่: ใครฟะ

วายร้ายใหม่: เฮ้ย เดียวก่อน

วายร้ายใหม่: เฮ้ แกนี่มัน เจ้าหนู เรด โรบิน ที่ป่วน เจ้าเทปล่า นี่หว่า
Tim: มันยังมีชีวิตอยู่เรอะ….น่าเสียดายจัง
วายร้ายใหม่: แกนี่ไม่น่าเสนอหน้ามาหาฉันเลยนะ
วายร้ายใหม่:เพราะถ้าแกแอบซุ่มโจมตีฉันล่ะก็ แกอาจจะ รอดก็ได้นะเว้ยยย
Tim:เอ่อ ฉันเลือกของฉันเองได้
Tim:แกคิดดูนะ ฉันเพิ่งจัดการคนของพวกแกไปได้อย่างสบายๆเลยนะ ??
Tim:แต่ยังไงก้ขอบใจสำหรับคำเตือนล่ะกัน
วายร้ายใหม่: แกนี่มันบ้าจริงๆ ฉันเกลียดคนแบบนี้

พูดเสร็ด ก็ชักปืนเตรียมยิงทันที แต่ ทิม ก็สวนกลับในทันใด

ทิมก็อัดอย่างได้เปรียบเลยทีเดียว

Tim: เอางี้ เรามาตกลงกัน ให้ฉันได้ตัวเจ้าแมลงนั้นไป
Tim: แลกกับการที่ฟันแกยังอยู่ครบน่ะ
วายร้ายใหม่:เฮ้ย พี่น้อง เอ็งยังอยู่ป่ะ
อีกเสียงหนึ่ง: เสมอนั้นแหละ
วายร้ายใหม่: ฉันคิดว่า ฉันต้องการกำลังเสริมซะแล้วล่ะ
Tim: บอกมันให้มาเร็วๆหน่อยแล้วกัน

ทันใดนั้นเอง ก็มีนักฆ่าอีกคน วาปออกมาจากร่างทันที

วายร้ายใหม่B: นี่เร็วพอหรือยังล่ะไอหนู
วายร้ายใหม่A: ลุยเลยพี่น้อง
Tim: อ้อ พวกแกมีกันสองพี่น้อง พลังของพวกแกคือ สามารถย้ายร่างของตนไปหาอีกร่างหนึ่งได้สินะ
Tim: แต่ตอนแรกฉันลูกผู้ชายพอที่คิดว่าแกจะไม่ทำแบบนี้นะเนี้ย!!!!

(ต่อไปนี้ขอเรียกว่า Two brothers นะครับ)

Tim:และจริงจังนะ ฉันสมเพชพวกแกว่ะ!!!!
Two brothers B: เฮ้ย คนเรามันเลือกเกิดไม่ได้นี่หว่า

Tim: ฉันหมายถึง พวกแกคงไม่ได้อายุเยอะไปกว่าพวกฉันเท่าไหร่
Tim: แต่พวกแกดันใช้พลังพิเศษของพวกแก แสวงหาผลประโยชน์บนความความเดือดร้อนของผู้อื่น
Two brothers A : ไม่ใช่!!!

ขณะที่ ทิม กระโดดหลบไปได้ พวกมันก็ใช้การวาปสลับไปมา จนชกโดน ทิมเต็มๆ

Two brothers B : อภิมหาผลประโยชนืต่างหากล่ะเฟร้ยยยยย
Two brothers A :และมากกว่านั้นด้วยซ้ำ

Two brothers B : N.O.W.H.E.R.E คืออนาคต!!!! และถ้าเกิดมีสงคราม
Two brothers A : พวกเราก็อยากจะอยู่ฝ่ายที่ได้รับชัยชนะ

ทิมเห็นท่าจะไม่ไหว เลยโยนระเบิดควันใส่

Tim: งั้น ก็ขอให้พวกแกโชคดีล่ะกัน

Two brothers A : อย่างแกมันจะไปสนใจอะไรล่ะ แกมันก็เป็นแค่เด็กนิ
Two brothers B : แกไม่มีทางได้ชัยชนะ หรอก

สองพี่น้องก้ใส่หน้ากากเตรียมลุยเต็มที่

Tim: พวกฉันจะจัดการกับพวกแกได้แน่ หือ….

ทิมพุ่งเข้าไปชก แต่พวกสองพี่น้องกลับเทเลพอร์ตไปก่อน เลย หวืด

“พวกมันไปไหนแล้ว??”

“ชิบแล้ว ข้างหลังนิ”

สองพี่น้อง พุ่งอัด ทิมจากข้างหลัง

พอได้ตัวทิมปุบ ก็กระหน่ำอัดไม่เลี้ยง

Two Brothers: แกกำลังจะพ่ายแล้วล่ะ ไอหนู
Tim: ก็คงสักวันหนึ่งนั้นแหละ….
Tim: แต่ไม่ใช่ด้วยน้ำมือของพวกแกทั้งสองคนหรอก!!!

ทิมก็ส่วนกลับ เตะเข้า จุดยุทธศาสตร์เข้าเต็มที่

Tim: แกคิดว่าพลังนั้น มันจะมาจากตอนที่เราเกิดออย่างเดียวงั้นเรอะ

“ให้ตายสิ ผมเกลียดเวลาเจอพวกที่คิดอย่างงี้จริงๆ”

(น่าจะเพราะทิม ไม่มีพลังพิเศษติดตัวมาแต่กำเนิดน่ะครับ)

วิทยุสื่อสาร: เฮ้ย พี่น้อง นายยังอยู่ตรงนั้นป่ะ

“อ้าว พวกมันมีกันสามคนเรอะ”

Two Brothers: มีไรหรือ??
วิทยุสื่อสาร:พวกเราพอตัวเธอแล้ว ได้เวลาวาปแล้วพวก?!!!

Two Brothers: โชคดีล่ะกันเจ้าหนู พวกเรา…อ๊าคคคคคคค!!!!!
Two Brothers:เกิดอะไรขึ้นกันเนี้ย!!!

ในขณะที่ทั้งสองกำลังจะทำการย้ายร่างก็เกิดอาการแปลกๆขึ้น

Tim: เฮ้ย พวกนายไม่เป็นไรนะ…

ทันใดนั้นร่างของทั้งสองก็วาปหายไปทันที

“พวกนั้นไปแล้ว”

“แต่พวกนั้นดูไม่ค่อย….”

เสียงลึกลับ:อ๊าคคคคคคคคคค

“เสียงร้องอันโหยหวนนั้น”

“อยู่ข้างหน้านี้เอง”

“นั้นคงแปลว่า พวกนั้นคงปะทะกับ สกิตเตอร์แล้วแน่ๆ”

“และมันก็ไม่ได้ง่าย เหมือนกับในแผนของพวกมันที่พวกมันคิดไว้”

ทิม ตามหาไปจนเจอต้นต่อของเสียง

นั้นก็คือ สกิตเตอร์กำลังเล่นงาน พวกนั้นอยู่

Two Brothers: ขอร้องล่ะ!!!! ฉันขอโทดทียิงใส่เธอ

“เธอโยนพวกนั้นเล่น ดดยไม่ได้ทำให้พวกนั้นถึงตาย”

“เหมือนเธอกำลังสนุกกับการทำอย่างนั้นนะ”

“นั้นเป็นสัญญาณที่ดีใช่ไหม ??”

“และมันคงจะดีกว่านี้ถ้าเธอไม่ได้…”

“ดุน่ากลัวขนาดนี้อ่ะนะ”

“เอาน่า ทิม”

“มันน่าจะหลงเหลือความเป็นคนอยุ่บ้างน่า”

“ก็แค่ ต้องหาให้เจอเท่านั้น”

Tim: เซลีน….
Tim: พี่สาวของเธอขอให้ฉันมาช่วยเธอน่ะ
Celine: กี๊ซซซซซซ

เซลีนพ่นใยใส่ทิม ดูเหมือนการเจรจาจะไม่ได้ผลเสียแล้ว

แต่ทิมก็เอาปีกมากันไว้ทัน

Tim:โอเค มันดูน่าขยะแขยงสุดๆเลยล่ะ

“โอ้ มันมีฤทธิเป้นกรดด้วยแหะ”

“ดีนะที่ช่างเทคนิคของเวย์สร้างไอนี้ด้วย Inertrite”

(โลหะชนิดหนึ่ง ที่แข็งแกร่งแบบสุดๆ ไม่มีจริงในโลกนะครับ)

Tim: เซลีน ผมขอร้องล่ะ อย่าทำให้ต้องทำร้ายคุณเลยนะ

“ขู่เธองั้นหรือ เฮ้อ”

“นั้นทำจากKevlar หรือเปล่านะ” (เป็นโลหะสังเคราะห์ นิยมนำมาทำเป้นเสื้อเกราะกันกระสุน)

“ช่างเธอ ยังไง ดุมันก็น่าจะสามารถผ่าร่างของผมได้ในฉับเดียวเลยล่ะ”

“ผมไม่อยากจะเชื่อเลยและผมไม่เคยคิดมาก่อน”

“ว่านี่ จะเป็นหนึ่งในเหตุการ์ณการก่อตั้ง Teen Titansของผม”

“สักครั้งเลยนะ”

ในขณะที่ทิมกำลังจะเข้าตาจนอยู่นั้น แคสซี่ก็มาช่วยไว้ได้ทัน

Cassie: ออกไปให้พ้นนะ!!!!
Tim: วันเดอร์ เกิล??? (หลุดเรียกจนได้)

“เอาเข้าจริงนะ ถ้าผมไม่สนอะไร”

“ผมคงจะตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้แล้วล่ะ”

“เธอสามารถแก้ปัญหาตรงหน้าให้การเป็นเรื่องน่ายินดีได้”

“ถึงแม้จะแรงไปหน่อยก็เถอะ”

แคสซี่ อัดเซลีน ปลิวติดกำแพงในทีเดียว

Tim: นี่เธอตามผมมาหรอ
Cassie:งั้นแปลว่านายไม่ได้ บันทึกข้อมูลติดตามฉันไว้สินะ
Tim:ขอบใจนะที่ช่วย
Cassie:ไม่จำเป็นหรอก ฉันก็แค่ใช้หนี้นายแค่นั้นเอง
Cassie:ตอนนี้ถือว่าเราหายกัน ลาก่อน
Tim:ไม่เอาน่า แคสซี่ เธอจะปล่อยเรื่องไว้แบบนี้ไม่ได้นะ
Tim:เธอลองคิดดู ถ้ามันได้ตัวเซลีนไป พวกมันจะทำอะไรกับหล่อน
Cassie:แล้วฉันต้องสนใจด้วยหรอ???
Tim:เธอควรจะสนใจมันได้แล้วล่ะ แคสซี่
Tim:ถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่างล่ะก็ พวกมัน จะยิ่งได้ใจใหญ่นะ
Tim:ทุกครั้งที่มันได้ตัวพวกเราไป จำนวนของพวกเราก็จะลดลง แล้วพวกมันก้จะแข็งแกร่งขึ้น
Cassie:ถ้านายว่างั้น ฉันก้ว่าฉันแกร่งพอที่จัดการกับเรื่องนี้ มันไม่ใช่ปัญหาของฉันเลยสักนิด

พูดเสร็ด แคสซี่ก็เดินจากไปอย่างไร้เยื่อใย

“ตอนนี้เหมือน ผมเหลือตัวคนเดียวแล้วสิ”

“ไม่ ไม่ใช่ตัวคนเดียว”

“เพราะในตอนนี้ผมได้ในสิ่งที่น่ามหัศจรรย์มาแล้ว”

“แต่ผมจะพาเธอออกไปในสภาพนี้ ยังไงดีล่ะ???”

กลับมาที่คุก The Cell

เจ้าหน้าที่:ฉันตรวจจับสนามพลังได้
เจ้าหน้าที่:ถ้าแกขยับหรือเล่นตุกติกล่ะ พวกเราได้รับอณุญาติให้ลงมือขั้นรุนแรงได้
เจ้าหน้าที่: แกได้ยินฉันไหม เฮ้

ทันใดนั้น บาร์ทก็ใช้ พลังความเร็วสูงจัดการกับ เจ้าหน้าที่ทั้งสองทันที

ก่อนที่จะหนีไป บาร์ทก็หันไปหาแดนนี่ ที่เป็นเพื่อนข้างห้อง

Bart:แดนนี่ เราไปกันเถอะ…อ้าว

แต่ที่บาร์ทพบ กลับเป็นห้องขังที่ว่างเปล่า

“ก็พอไม่รุ้หรอกนะ ว่าหมอนั้นไปไหนกัน”

“แต่คงรอต่อไปไม่ได้แล้ว”

“ทำไมมีคนโดนจับอยู่ที่นี่เยอะจัง”

“พวกมัน คิดจะจับคนให้ได้เท่าไหร่กัน”

“ช่างมันเหอะ”

บาร์ทวิ่งไปเรื่อยๆ จนเจอห้องหนึ่งที่มีแสงสว่างมากจนสะดุดตา

Bart: โอ้ แสงนี้มัน ดูเหมือนมีชีวิตเลย
Bart: หน้าห้องเขียนไว่าว่า Solstice (ซอลสติซ)
Bart:คงต้องส่องดูหน่อยแล้วล่ะ

“แต่แล้ว ฉันก็คิดว่า ฉันไม่น่ายุ่งเลย”

ถาพที่บาร์เห็นคือผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังจะปะทุแสงออกมา!!!

Solstice: ขอร้องล่ะ….ช่วยฉันด้วย

ตอนหน้า เตรียมพบ สมาชิกคนสุดท้าย (ที่เป็นเกย์) พร้อมการก่อตั้ง Teen Titans!!!!!

คุยกันท้ายเล่ม

ขอโทษที่มาช้าอีกแล้วนะครับ แบบว่า งานเข้าตลอดเลย ทุกครั้งที่ ฉบับใหม่ออกไม่รู้เป็นอะไรพวกกับที่บ้าน น้ำท่วม ตอนนี้หนีมาหัวหิน กว่าจะมีเน็ตใช้ ทำเอาเปื่อยเลยครับ หวังว่าทุกท่านคงจะไม่ว่าอะไรนะครับ

ในเล่มนี้มีการเปิดเผยชื่อของ คิดแฟลช ว่า บาร์ท อัลเลน เหมือนในจักรวาลเก่า แต่ยังจะเป็นลูกหลานของ แบรี่ จากอนาคตอีกหรือไม่ ต้องคอยดูกันต่อไปนะครับ เพราะเหมือนในตอนนี้ แบรี่ ยังไม่รู้จักกับบาร์ทเลยด้วยซ้ำ มีการยืนยันสมาชิกทีมเข้าไปอีกสองคนคือ Skitter หรือ เซลีน ที่ยังไม่รู้นามสกุลนะครับ เธอเป้นตัวละครใหม่เลยครับไม่ได้มาจากจักรวาลเก่า พลังของเธอ ก็อย่างที่เห็นนะครับ มีอวัยวะที่แหลมคม พ่นใยที่เป็นกรดได้ และน่าจะไต่กำแพงได้ด้วย ส่วนอีกคนที่ได้รับการยืนยันคือ Solstice ที่โผล่มาในหน้าสุดท้ายครับ เธอคนนี้ มาจากจักรวาลเก่านะครับ แต่คนอาจจะไม่ค่อยได้เห้นเธอเท่าไหร่ เพราะ เธอเข้าร่วมทีม ในช่วง ไบรเทสท์ เดย์ ครับ และบทบาทก็พื้นๆ ไม่เด่นเท่าไหร่ ชื่อของเธอคือ Kiran ครับ เป็นเด็กสาวชาวอินเดีย ที่มีพ่อแม่เป็นนักโบราณคดี เธอสนิทกับ แคสซี่ในจักรวาลเก่ามากครับ เพราะมีพ่อแม่ทำอาชีพเดียวกัน และเพราะ แคสซี่ทำให้เธอได้เข้าร่วม ทีนไททันครับ แต่คาดว่า ในการรีบูทน่าจะเปลี่ยนประวัติเธอไปพอสมควร เหมือนคนอื่นๆ ส่วนพลังของเธอ คือสามารถสร้างและควบคุมแสงได้ครับ

เท่าที่อ่านมาสองเล่ม คนที่ยังคงประวัติไว้คล้ายเดิมมากที่สุดคือ ทิมครับ (พวกตระกูลเด็กเส้น :P) ตามมาด้วย ด้วย บาร์ท กับ คอนเนอร์ ตรงตาม ชาติกำเนิด แต่ก็ยังยืนยันไม่ได้ร้อยเปอร์ อย่างเรื่องว่าบาร์ท มาจากอนาคตหรือเปล่า และ เซลล์ของคอนเนอร์ มีเซลล์ ของเล็กซ์ ลูเธอร์ ผสมอยู่ด้วยหรือเปล่า และ ส่วนของแคสซี่นั้น แม่ของเธอน่าจะยังเป็นนักโบราณคดีอยู่นะครับ เพราะดูจากลักษณะนิสัยของเธอ ส่วน พ่อ ของเธอ ยังจะเป็น มหาเทพ ซุส เหมือนเดิมหรือเปล่า ต้องรอคอยดูกันไปอีกที

ยังไงก็ขอบคุณที่ตามอ่านนะครับ อาจจะผิดเยอะ ใช้ภาษาไม่ค่อยดีก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ ถ้ามีไรสงสัยถามได้นะครับ เพราะผม รักทีมนี้มาก m/