DC Comic : Demon Knight 02 : เจ็ดคนประหลาดปะทะกองทัพแดนเถื่อน

เรื่อง : Paul Cornell
ภาพ : Diogenese Neves, Oclair Albert
วางจำหน่าย: 12 ตุลาคม 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ปีศาจจากนรก, จอมเวทย์หญิง, มนุษย์ยุคหินผู้เป็นอมตะ, อัศวินเกราะทองคำ, นักรบหญิงอมาซอน, ชาวอาหรับผู้มาพร้อมอุปกรณ์แปลกประหลาด และหญิงนักขี่ม้า ด้วยเหตุผลบางอย่างที่เหลือคาดเดา ทั้งหมดนี้ได้มารวมกันในหมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่งกลางหุบเขา และพวกเขาอาจเป็นความหวังเดียวของเหล่าชาวบ้านที่จะรอดพ้นจากกองทัพของราชินีแห่งเผ่า Horde และจอมเวทย์คู่ใจของนาง!!

.
.
.
เปิดฉากมาในหมู่บ้าน Little Spring ชายแดนของอาณาจักร Alba Sarum

ซึ่งตอนนี้มันกำลังถูกโจมตีโดยฝูงมังกร!!

แต่ที่ในโรงเตี๊ยม คนประหลาดหกคนกำลังปะทะกับฝูงมังกรอย่างดุเดือด!

Vandal : เยี่ยมจริงๆ! ข้าไม่ได้กินเจ้าพวกแบบนี้มาเป็นร้อยๆปีแล้วนะเนี่ย!

เหล่านักเดินทางพเนจรต่างก็ใช้วิธีต่างๆกันในการรับมือฝูงมังกร

Madame Xanadu สู้ด้วยเวทย์มนต์ ส่วนชาวอาหรับนาม Al Jabr ใช้อุปกรณ์พิเศษอย่างแส้ไฟฟ้าและดาบเข้าสู้

แต่สำหรับจอมป่าเถื่อนอมตะอย่าง Vandal Savage นั้น ใช้กำลังล้วนๆ!

(พี่แกเล่นคว้าไดโนเสาร์ตัวหนึ่งมาฟาดอีกตัวเลย)

ขณะเดียวกัน อัศวินชาวเซลติค Sir Ystin กับนักรบหญิงชาวอมาซอน Exoristos ก็รับมือพวกมังกรอยู่อีกด้านหนึ่งของโรงเตี๊ยม

Sir Ystin : เจ้าเรียกที่ใส่นั่นว่าเกราะงั้นเหรอ? มันจะทำให้ศัตรูเล่นงานเจ้าได้ง่ายขึ้นล่ะไม่ว่า

Exoristos : แต่ถ้าหากว่าคู่ต่อสู้ของข้าเป็นพวกผู้ชายล่ะก็นะ “อัศวินเกราะทอง” เอ๋ย มันก็จะทำให้ข้าเล่นงานพวกนั้นได้ง่ายขึ้นเหมือนกัน

ส่วนทางด้านปีศาจจากนรก Etrigan โชว์พาวโดยการงอกปีกออกมาจากกลางหลัง แล้วบินเข้าไปในปากของมังกรตัวที่ใหญ่ที่สุด

แล้วระเบิดหัวมันจนแหลกจากภายใน!!

ตัดมาที่ราชวังเคลื่อนที่ของเผ่า Horde

The Queen กำลังปรึกษากับ Mordru จอมเวทย์คู่ใจ

The Queen : พวกมันฆ่ามังกรของข้าหมดแล้วงั้นรึ?!

Mordru : ถูกแล้ว แล้วนั่นก็ไม่ใช่เวทย์มนต์ทั่วไปด้วย ไม่ว่ามันจะเป็นใครก็ตามที่อยู่ที่นั่น มันก็มีฝีมือดีทีเดียว

The Queen : พวกมันอาจส่งข่าวแจ้งเตือนไปยังอัลบาซารัมแล้วก็ได้

The Queen : และเราก็ยังไม่พร้อมจะสู้กับกองทัพของที่นั่น โดยเฉพาะในช่องเขาแคบๆแบบนั้น เพราะความได้เปรียบเรื่องจำนวนคนของเราจะไร้ความหมาย มอร์ดรูท่านพอจะ…?

Mordru : ใช้เวทย์มนต์เคลื่อนย้ายกองทัพทั้งหมดผ่านหมู่บ้านนั้นไปงั้นหรือพะย่ะค่ะ? ข้าเกรงว่าแม้แต่มหาจอมเวทย์เมอร์ลินก็ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้หรอกที่รักของข้า

The Queen : ข้าก็อยากให้พวกศัตรูหนีมากกว่าที่จะปักหลักสู้เหมือนกันละนะ แต่เอาเถอะ เราไม่มีทางเลือกอื่น เราก็จะล้อมมันไว้และทำลายพวกมันซะ

The Queen : ส่ง “มังกรเทียม” ออกไปได้เลย!!

The Queen : อย่าให้ใครออกจากหมู่บ้านนั่นไปได้

ตัดไปที่ในหมู่บ้าน

Alaric : เหล่าคนแปลกหน้าทุกท่าน ข้าคืออาลาริค เป็นหัวหน้าหมู่บ้านที่นี่ ส่วนนี่คือหลวงพ่อทีออร์ด

Theod : เราขอขอบคุณต่อสิ่งที่พวกท่านทำเพื่อเรา

Theod : แต่นั่นมันจะหมายความอย่างที่ข้าคิดหรือเปล่ากันล่ะนี่? มันหมายความว่ากองทัพของราชินีของเผ่าฮอร์ดกำลังมาที่นี่งั้นหรือ?

ทันใดนั้นก็มีเสียงตอบดังขึ้น เป็นของหญิงสาวที่ขี่ม้าศึกตัวใหญ่

Horse-Woman : ใช่แล้ว พวกมันกำลังมา พวกท่านควรจะรีบหนีไปซะ

Horse-Woman : ขอให้โชคดี

ว่าแล้วหญิงบนหลังม้าก็ควบม้าจากไป

Madame Xanadu : แล้วนั่นมันใครกันน่ะ?

Theod : พวกเราเรียกนางว่า “หญิงนักขี่ม้า” นางอาศัยอยู่บนภูเขาที่นี่มาหลายสัปดาห์แล้ว

Alaric : นางช่วยเหลือผู้คนของเรา นาง…ไม่เคยทอดทิ้งเรา

เมื่อได้ยินเช่นนั้น Al Jabr ก็เสนอว่าควรจะรีบอพยพผู้คนหนี แต่หัวหน้ากิลด์ค้าขายไม่ยอมรับความคิดนั้น พวกเขาคิดว่าถ้าพวก Horde จะผ่านที่นี่ก็ให้พวกนั้นผ่านไป และบางทีพวกเขาก็อาจขายสินค้าให้พวกนั้นด้วย

แต่ Vandal Savage กลับมีความเห็นอีกอย่าง

Vandal : พวกกอธ ไม่ว่าจะเป็นเผ่าไหนก็คิดว่าตัวเองเก่ง เพียงเพราะว่า “เคยทำลายกรุงโรมมาแล้ว” แต่ไม่พูดถึงว่าตอนนั้นพวกนั้นก็ถือว่าตัวเองเป็นพลเมืองโรมันเหมือนกัน! รวมถึงบทบาทของข้าในตอนนั้นด้วย…แต่เรื่องนั้นก็ช่างมันเถอะ ข้าเคยเป็นนายพลของพวกฮอร์ด…อยู่ช่วงหนึ่ง ข้าบอกได้เลยว่าพวกนั้นจะชิงทุกอย่างที่พวกเจ้ามี รวมถึงเอาเด็กๆของพวกเจ้าไปใช้เป็นทหารด้วย

Vandal : ทั้งหมดนี้เพื่อการเดินทางของ”ราชินี” ไม่ว่าสิ่งที่นางต้องการค้นหาจะเป็นอะไรก็ตาม มันจำเป็นต้องใช้ค่าใช้จ่ายมหาศาลเลยทีเดียว

Alaric : ถ้า…ถ้าเช่นนั้นเราก็จะทำตามที่ท่านบอก ท่านแวนดัล ซาร์เวจ เราจะอพยพคนในหมู่บ้านและส่งข่าวไปยังอัลบา ซารัมว่าชายแดนของจักรวรรดิ์ถูกรุกล้ำ…

แต่ทันใดนั้นก็มีอีกเสียงพูดขึ้น เป็น Etrigan นั่นเอง

Etrigan : พูดเข้าไป! ข้าไม่สนว่าพวกเจ้าจะอพยพไปหรือจะตายกันหมดอยู่ที่นี่ เพราะจอมอสูรและสาวงามผู้นี้ จะไม่อยู่ดูความตายบนพื้นหรอก เราจะไปดูจากบนที่สูง…

ว่าแล้ว Etrigan ก็รวบ Madame Xanadu ไว้ในวงแขนแล้วออกบินไป

Etrigan : …บนท้องฟ้าเบื้องบน!

Madame Xanadu : ท่านทำแบบนี้ทุกทีเลย! พวกนั้นต้องการความช่วยเหลือจากเรานะ!

Etrigan : แล้วเราจะได้อะไรละ เนื้อมังกรย่างหรือไง? จะอพยพงั้นรึ ไม่ใช่วิธีการที่ดีเท่าไหร่ และข้าก็ไม่ชอบพวกกอธอยู่แล้วด้วย…

Etrigan : เจ้าอาจจะมองข้ามเรื่องนี้ไปนะที่รักของข้า…แต่ธาตุแท้ของปีศาจ…นั้นก็คือความชั่วร้าย เจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถเปลี่ยนข้าได้ แต่ก็…

แต่ตอนนั้นเอง Madame Xanadu ก็สะกิดเรียกความสนใจของ Etrigan

Madame Xanadu : เอทริกัน ดูนั่น!

Etrigan : โอ้ นั่นมันท่าจะเป็นปัญหาแฮะ…

ที่กำลังพุ่งตรงมาหาพวกเขาด้วยความเร็วสูง คือฝูงของนักรบขี่มังกรบินจำนวนมาก!

ตัดมาที่ Horse-Woman เธอกำลังผ่านช่องเขาเพื่อมุ่งไปแจ้งข่าวต่ออาณาจักร Albe Sarum
แต่ทว่า ก็มีบางสิ่งที่มีขนาดใหญ่มากเข้าขวางทางเธอ

มันมีรูปร่างเหมือนมังกร แต่ใหญ่กว่ามาก และทำด้วยโลหะ ที่บนตัวของมันมีร่างของคนคอยควบคุมอยู่ภายในตัวของมัน!

ตัดมาที่ภายในหมู่บ้าน ที่กำลังโกลาหลกับการอพยพหนีกองทัพของเผ่า Horde

Theod : นั่นมันอะไรหรือท่าน?

Al Jabr : มันช่วยให้ข้ามองได้ไกลขึ้น แต่ข้าคงต้องขอให้ท่านทำเหมือนไม่เห็นมันน่ะนะ เพราะมันเป็นอาวุธลับของราชาผู้หนึ่งที่คงไม่พอใจมากๆที่มีคนเห็นมันเข้า

Theod : น่าทึ่งจริงๆ แล้วว่าแต่ว่าท่านเห็นอะไรบ้างล่ะ?

Al Jabr : ข้าเห็นปัญหาน่ะสิ ท่านมีวิธีติดต่อกับอัลบา ซารัมบ้างไหมล่ะ?

Theod : ข้าเป็นเพื่อนเล่นหมากรุกกับหลวงพ่อเซปติมัสที่เมืองหลวง เราส่งตาเดินให้กันผ่านทาง…

Al Jabr : ขอข้าดูหน่อยซิ

Theod : ข้ามีนกพิราบสื่อสาร ข้าจะ…

แต่ทันใดนั้น โบสถ์ก็ระเบิดดังตูม!

Al Jabr : มันเหมือนเป็นลูกไฟบางอย่าง!

Theod : พวกมันทำแบบนั้นจากที่ไกลขนาดนั้นได้ยังไง?

Sir Ystin : ก็เวทย์มนต์ไงล่ะนักบวช!

ขณะที่กำลังเถียงกันว่าเวทย์มนต์มีจริงหรือไม่ ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องเตือนดังมาจากบนฟ้า

เป็น Etrigan ที่กำลังมีฝูงนักรบมังกรบินจำนวนนับร้อยๆไล่หลังมา!

เมื่อเห็นเช่นนั้น Sir Ystin ก็วิ่งเข้าไปหาม้าของเขาที่อยู่ในคอก ทว่ามันไม่ใช้ม้าธรรมดา มันเป็นม้ามีปีก Pegasus!!

Madame Xanadu : น่าทึ่งทีเดียว นางทำให้เรามีเวลาจะทำอะไรได้บ้าง เอทริกัน นี่จะเป็นการช่วยท่านด้วย บินวนรอบๆหมู่บ้านให้ที

Etrigan : นี่เจ้าจะทำอะไร…

Madame Xanadu : ข้าใช้เวทย์มนต์ที่ข้าเตรียมไว้ไปหมดแล้ว…ดังนั้นข้าจึงต้องยอมเสียสละบางอย่างไปบ้าง

ว่าแล้ว Madame Xanadu ก็ใช้เล็บกรีดฝ่ามือทั้งสองข้างแล้วเริ่มร่ายคาถา ขณะที่ Etrigan ก็คอยคุ้มกันเธอไปด้วย

ตัดมาที่ราชวังเคลื่อนที่

ราชินีกำลังใส่เกราะเตรียมพร้อม

The Queen : ทัพหน้าจะไปถึงหมู่บ้านนั่นในอีกครึ่งชั่วโมง เพื่อจัดการกับสิ่งที่เหลือจากการโจมตีของกองทัพมังกรบิน เราจะจบเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว

Mordru : เดี๋ยวก่อน มีใครกำลังตั้งข่ายเวทย์มนต์อยู่…

Mordru : โอ…นี่เป็นเวทย์มนต์ที่ทรงพลังทีเดียว ข้ารู้สึกได้ นี่มันเป็นเวทย์มนต์สายคาเมล็อต

The Queen : นี่มันชักจะยุ่งยากขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ…

The Queen : …และเราก็มีเวลาไม่มากนัก กองทัพของข้าต้องการอาหารและทรัพย์สินที่ยึดมาได้ และข้าก็ต้องการยึดอัลบา ซารัม ข้ารู้ว่าท่านสามารถทำอะไรได้ แม้มันจะทำให้ท่านเสียพลังไปมากก็ตาม

The Queen : จงทำลายข่ายมนต์นั่นซะเดี๋ยวนี้เลย ก่อนที่มันจะเสร็จสิ้น จงเผาหมู่บ้านนั่นให้เป็นจุลไปเลย

และด้วยคำสั่งของราชินี ก็บังเกิดเปลวไฟขนาดมหึมาขึ้นบนท้องฟ้าเหนือหมู่บ้าน และมันก็กำลังร่วงลงมา!!

ข่ายมนต์ของ Madama Xanadu จะสามารถรับการโจมตีที่รุนแรงนี้ได้หรือไม่? เหล่านักเดินทางประหลาดทั้ง 7 จะสามารถปกป้องหมู่บ้านนี้ได้หรือไม่?

โปรดติดตามตอนต่อไป