Wonder Woman #2 – Home

เรื่อง : Brian Azzarello

ภาพ : Cliff Chiang

วางจำหน่าย : 19 ตุลาคม 2011

สำนักพิมพ์ : DC Comics

 

เฮร่า ภรรยาของซูส และราชินีแห่งเหล่าทวยเทพ ไม่เคยเห็นการแก้แค้นเป็นเรื่องเล่นๆ และถ้าวันเดอะ วูแมนคิดที่จะอยู่ระหว่างกลางการแก้แค้นของนาง ไม่ใช่ตัวเฮร่าที่เธอต้องเป็นห่วง แต่เป็นลูกสาวของนางต่างหาก

 

 

ณ ยอดเขาโอลิมปัส

 

เฮร่า กำลังดูภาพสะท้อนของ วันเดอะ วูแมน จากสระสะท้อนของเธอ

เฮร่า: ไม่นะ! ไม่ ไม่ ไม่ นี่ไม่ได้การละ!

ลูกสาวของเฮร่าเดินเข้ามาหาแม่ของเธอด้วยความเป็นห่วง

ลูกสาวของเฮร่า: เป็นอะไรเพคะ ท่านแม่? ท่านฟังดู… ไม่เป็นสุข

 

เฮร่า: ฮ่า! สิ่งที่อยู่ไม่ไกลตัวเจ้าเลยสินะ ลูกแม่?

ลูกสาวของเฮร่า: ท่านแม่ ได้โปรดเถอะ ลูกก็แค่คิดว่าท่านอาจต้องการความรักเท่านั้นเอง

 

เฮร่า: ความรัก? เจ้าไม่รู้หรอกว่าข้าต้องการอะไร

ลูกสาวของเฮร่า: จริงหรือเพคะ? ท่านแม่คิดว่าท่านแตกต่างจากพวกเรานักหรอเพคะ?

เฮร่า: แน่สิ! ข้าเป็นถึง —

ลูกสาวของเฮร่า: ราชินี? ตำแหน่งที่มากับภาระและความคาดหวัง…

 

ลูกสาวของเฮร่า: บางที นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ท่านพ่อถึงต้องการการผ่อนคลาย ว่าไหม?

เฮร่า: ข้าเป็นภรรยาของพ่อเจ้า…

ลูกสาวของเฮร่า: แต่สุดท้าย ก็ยังมีผู้หญิงพวกนี้ และลูกๆของพวกนาง… เป็นตัวบ่งบอกว่าเขา… ไม่ได้รักท่านเลย

 

เฮร่ากระชากแก้วไวน์มาจากมือของลูกสาวนาง

เฮร่า: ไอ้เฮอร์มีสจอมวางแผนนั่น มันใช้ อเมซอน ให้เป็นคนดูแลนังโสเภณีคนล่าสุดของพ่อเจ้า

ลูกสาวของเฮร่า: ท่านแม่…

 

ลูกสาวของเฮร่า: ให้ลูกได้ช่วยเถอะ บางทีถ้าลูกได้ลองคุยกับท่านพี่–

เฮร่า: เฮอร์มีสนะหรอ? มันไม่มีเวลาให้เจ้าหรอก มันต้องคอยเลียแผลตัวเอง

ลูกสาวของเฮร่า: อุ๊ย ท่านกะจะเอาจริงเลยสิ

เฮร่า: มันมีราคาเสมอ สำหรับใครที่นอนกับสามีข้า

 

ลูกสาวของเฮร่า: ซึ่งคงไม่มีใครรู้ดีไปกว่าท่านอีกแล้วสินะ? แล้วพวกเขาอยู่ที่ไหนตอนนี้หรอ ท่านแม่?

เฮร่า: อยู่ในกรงของมัน สถานที่ๆ ถูกตั้งชื่อผิดๆ ว่า…

 

เกาะสวรรค์ (Paradise Island)

 

ไดอาน่าอุ้มเฮอร์มีสที่บาดเจ็บอยู่ ข้างๆ เธอคือหญิงสาวที่กำลังตั้งครรภ์ลูกของซูส โซล่า

เพื่อพวกเขาปรากฏตัวขึ้นที่เกาะสวรรค์ก็เริ่มมีเสียงดังขึ้นมาจากป่า

เสียงลึกลับ: ได้กลิ่นนั่นไหม พี่น้อง?

เสียงลึกลับ: เหม็นเน่าไปด้วยกลิ่นไอสัตว์

 

เฮอร์มีส: เจ้าควรทิ้งข้าไว้ที่นั่น อเมซอน

วันเดอะ วูแมน: แน่ละ ปล่อยให้ท่านบาดเจ็บอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ แลดูจะเลวร้ายกว่าความตายมากนัก

โซล่า: เฮ่– นั่นบ้านฉันนะ!

วันเดอะ วูแมน: ตอนแรกฉันก็คิดว่าจะทิ้งเธอไว้ที่นั่นอยู่เหมือนกัน

 

เสียงลึกลับ: กลิ่นของสิ่งที่ห้อยอยู่ระหว่างขานั่น (น้องชาย) ทำให้ข้าคลื่นไส้

โซล่า: พวกเราอยู่ที่ไหนกันเนี่ย?

วันเดอะ วูแมน: บ้านของฉัน

 

เสียงลึกลับ: บางทีข้าควรจะตัดมันทิ้ง แล้วปล่อยให้มันเน่าอยู่บนพื้นทรายไป

วันเดอะ วูแมน: ลองดูสิ แล้วข้าจะเอาให้แน่ใจว่าวิญญาณเจ้าจะไม่ได้อยู่ในที่ของคนเป็นอีก

เสียงลึกลับ: ใครมันบังอาจ?

วันเดอะ วูแมน: ลูกสาว องค์ราชินีของพวกเจ้า

พวกนักรบอเมซอนที่ซ่อนตัวอยู่ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าองค์หญิงของพวกนาง ที่แท้ที่มาของเสียงก็มาจากพวกเขานั่นเอง

สาวชาวอเมซอน: องค์หญิง?

 

ทันใดนั้นเอง ปรากฏต่อหน้าไดอาน่า หญิงสาวร่างใหญ่ผมสีบลอนด์ในผ้าคลุมสีขาว

วันเดอะ วูแมน: องค์ราชินี ฮิพโพลิต้า

ราชินี ฮิพโพลิต้า: ไดอาน่า

วันเดอะ วูแมน: ท่านแม่

 

ราชินี ฮิพโพลิต้า: หน้าที่นี้ ที่เจ้าไปรับมา…

วันเดอะ วูแมน: ลูกไม่แน่ใจว่าลูกได้รับมาแล้ว

ราชินี ฮิพโพลิต้า: ดีแล้ว ความหึงหวงของเฮร่าไม่ใช่แค่ตำนาน แต่เป็นเรื่องจริง ถ้านางรู้ว่าเพื่อนมนุษย์ของเจ้ากำลังตั้งครรภ์บุตรของซูสอยู่ นางจะยอมทำทุกสิ่ง…

 

ราชินี ฮิพโพลิต้า: … และผลรับของมัน จะนำมาแต่ความเลวร้ายและโศกเศร้า

วันเดอะ วูแมน: ลูกไม่ควรพยายามที่จะหยุดนางหรอ?

ราชินี ฮิพโพลิต้า: จะเข้าข้างซูสทำไม ถ้ารู้ว่าเฮร่าจะไม่พอใจ?

วันเดอะ วูแมน: ท่านแม่ ลูกคงไม่เข้าข้างทั้งคู่

ราชินี ฮิพโพลิต้า: ถ้างั้นใคร?

วันเดอะ วูแมน: คงเป็นเด็กหญิงคนนั้น คนที่อยู่ระหว่างกลางเรื่องทั้งหมด…

“… โซล่า”

โซล่า: ที่นี่ดิบเถื่อนมากเลย นายมนุษย์นก

เฮอร์มิส: เห็นแก่ข้าด้วย อย่างน้อยเรียกว่า เทพเจ้านก ก็ยังดี

โซล่า: วันเดอะ วูแมนเรียกนายว่า เฮอร์มิส แบบนั้นโอเคไหม?

เฮอร์มิส: ไหนๆ นั่นก็เป็นชื่อข้า…

 

เฮอร์มิส: ข้าขอถามอะไรเจ้าหน่อยได้ไหม? เวลาที่ซูสร่วมรักกับหญิงอืนนอกจากภรรยาของเขา เขามักจะแปลงกายเป็นร่างที่งดงาม จนหญิงนางไม่อาจต้านทานความต้องการของพวกเธอได้ เจ้าพอจะจำได้ไหมว่าซูสมาหาเจ้าในร่างแบบไหน?

โซล่า: คนขับรถบรรทุก

เฮอร์มิสตกใจในรสนยิของโซล่า

โซล่า: หรือบางทีอาจจะเป็นนักเล่นพูล หรือจะเป็นคนในวงดนตรีนั้นนะ… หวังว่าเขาคงเป็นคนนั้นนะ…

เฮอร์มิส: ดูเหมือนว่าซูสไม่จำเป็นต้องใช้ร่างที่งดงามมากนัก เพื่อที่จะหลับนอนกับเจ้า

 

โซล่า: ฉันชอบผู้ชายนิ เฮอร์มิส และฉันจะไม่ขอโทษใครในเรื่องนั้นด้วย

 

เฮอร์มิส: และเจ้าไม่จำเป็น แต่บนเกาะนี้ เจ้าอาจจะอยากเก็บเรื่องนั้นไว้คนเดียว

โซล่า: พูดก็พูดเถอะ วันเดอะ วูแมน เธอเป็นอะไร? เธอดูแตกต่างจากคนอืน

เฮอร์มิส: ถูกต้องแล้ว เธอแตกต่างจากคนอืน สาวน้อย

 

“ตามตำนานที่เล่ากันมา ราชินีฮิพโพลิต้า นางไม่ได้ตั้งครรภ์ หากแต่ปรารถนาที่จะได้ลูกสาว…”

“ดังนั้นในคืนอันมืดมิด เธอปั้นเด็กขึ้นมาจากดิน…”

“และวิงวอนขอพรจากพระเจ้าให้สิ่งปาฏิหาริย์เกิดขึ้น”

 

“เมื่อนางสวดขอพรเสร็จ นางก็ได้หมดแรง…”

“และสลบลง…”

“และเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น ฮิพโพลิต้าก็ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเด็กน้อยที่อยู่ต่อหน้าเธอ”

“วันเดอะ วูแมน คืออเมซอนที่สมบูรณ์แบบ ไร้ซึ่งความเป็นชายเจือปนในการให้กำเนิด”

 

โซล่า: นั่นแปลกมาก

เฮอร์มิส: ตำนานสวนมากก็เป็นแบบนั้น

“ว่าไง ไดอาน่า…”

 

อลีก้า: …สนใจเล่นกันสักเกมไหม?

วันเดอะ วูแมน: ขอโทษทีนะ อลีก้า แต่ช่วงนี้ฉันอาจจะสนิมจับนิดหน่อย

อลีก้า: แน่นอน องค์หญิง ข้าเชื่อว่าช่วงเวลาที่ท่านใช้ชีวิตอยู่กับพวกมนุษย์ คงทำให้หลายๆส่วนของท่าน ใคร่เนื้อคันตัวขึ้น

(ตรงนี้เป็นการเล่นเสียงระหว่าง rusty = สนิทจับ กับ lusty = ความใคร่)

ไดอาน่าหันกลับไปหาแม่ของเธอ เหมือนเด็กขออนุญาตแม่ตัวเองออกไปเล่นกับเพื่อน

ราชินี ฮิพโพลิต้า: ตามสบาย

 

อลีก้า: ท่านยังอยากใช้ไม้พลองเหมือนเมื่อก่อนอยู่ไหม?

วันเดอะ วูแมน: สำหรับเล่นเกมนะหรอ? อยากสิ

 

ไดอาน่าและอลีก้าสู้กันอย่างดุเดือด แต่ไดอาน่าก็เป็นฝ่ายชนะ สักพัก ฝนก็เริ่มตกลงมา และมากับฝน ก็มีแสงบางอย่างตกลงมาด้วย

เดสซ่า: องค์ราชินี ท่านดูกังวลใจ

ราชินี ฮิพโพลิต้า: กลัว ดูจะเป็นคำอธิบายความรู้สึกข้า เดสซ่า

เดสซ่า: ทำไมละ เพคะ?

ราชินี ฮิพโพลิต้า: ฮาร่ารู้ว่าภรรยานอกสมรสของซูสอยู่บนเกาะเรา… บอกข้าสิ มีอะไรไม่น่ากลัวบ้าง

 

จากการระเบิดอันเกิดขึ้นจากแสงสีแดงปะทะกับพื้นผิวของเกาะสวรรค์ ก็ปรากฎร่างของลูกสาวเฮร่า

หญิงชาวอเมซอน: คุกเข่าลง ผู้บุกรุก ไม่งั้นข้าจะทำให้เจ้าต้องคุกเข่าเอง!

 

เหล่าอเมซอนรีบวิ่งไปยังที่มาของการระเบิด

วันเดอะ วูแมน: กระจายกันออกไป เราไม่รู้ว่ากำลังเจอกับอะไร

หญิงชาวอเมซอนพบเห็นเงาบางอย่าง

หญิงชาวอเมซอน: ทุกคน–

แต่ก่อนที่เธอจะเรียกหาพี่น้องของเธอได้นั้น เธอก็ถูกแทงเข้าข้างหลัง

 

เหล่าอเมซอนค่อยๆ โดนทำร้ายทีละคนๆ และดูเหมือนร่างของลูกสาวเฮร่าก็ค่อยๆ ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

อลีก้า: พวกเราถูกล้อมไว้หมดแล้ว พี่น้อง! นักรบพวกนี้ไม่เหมือนที่พวกเราเคยเจอมาก่อน

อลีก้าสังเกตเห็นเงาของศัตรู เธอพุ่งตัวเข้าไปหาข้าศึก

อลีก้า: ตายซะ ผู้บุกรุก!

วันเดอะ วูแมน: อลีก้า! หยุดนะ! ไม่เห็นหรือไง? วางดาบของเธอลงซะ วางมันลงเดียวนี้

 

วันเดอะ วูแมน: อเมซอน! วางอาวุธของพวกเธอลงเดียวนี้! พวกเธอกำลังฆ่ากันเองอยู่!

ลูกสาวของเฮร่า: แหม หวังอะไรไว้หรือไง องค์หญิง…

 

สไทรฟ์: … พวกเขาจะทำร้ายข้าก่อนนะ

วันเดอะ วูแมน: สไทรฟ์ ในที่สุดเรื่องบ้าๆ ทั้งหมดนี้ก็กระจ่าง

(Strife หรือ Eris เป็นเทพธิดแห่งความวุ่นวายและการไม่ลงรอย เธอเป็นเทพที่ทำให้เกิดสงคราม Trojan)

สไทรฟ์: ข้าไม่ค่อยปรานีพวกที่จะทำร้ายข้าสักเท่าไหร่

วันเดอะ วูแมน: ยกเว้นท่านจะเป็นคนชักนำพวกเขาก่อน พี่ของท่านรู้เห็นด้วยใช่ไหม?

 

สไทรฟ์: พี่ข้า แอรีส นะหรอ? ไม่เลย เทพแห่งสงครามผู้น่าสงสารกำลังวุ่นอยู่กับปัญหาที่เขาก่อ ครั้งนี้เขาไม่ได้เกี่ยวด้วย… แต่ข้ามาอย่างสันตินะ

 

วันเดอะ วูแมน: สันติอย่างงั้นหรอ? ปากของท่านกำลังพูดในสิ่งที่ท่านไม่รู้จักด้วยซ้ำ

สไทรฟ์: อุ๊ย แรง แล้วทั้งหมดนี้ ข้าทำลงไปแค่เพราะอยากมาทักทายน้องสาวตัวน้อยแค่นั้นเอง

วันเดอะ วูแมน: ท่านกำลังจะพูดว่าเด็กในครรภ์นั่นเป็นเด็กผู้หญิงงั้นหรือ?

 

สไทรฟ์: ฮา… ข้าไม่รู้หรอกว่าท่านพ่อทิ้งตัวอะไรไว้ในครรภ์ยัยเด็กคนนั้น ผิดแล้ว วันเดอะ วูแมน… ข้าหมายถึงเจ้าต่างหาก

 

 

สิ่งที่สไทรฟ์หมายถึงคืออะไร ทำไมถึงเรียกไดอาน่าว่าน้องสาว? ความลับที่ฮิพโพลต้าปิดบังมาโดยตลอด 70 ปี กำลังจะถูกเปิดเผยในตอนหน้า ใครกันแน่คือพ่อที่แท้จริงของไดอาน่า?!

โปรดติดตามตอนต่อไปใน Ancient & Untrue

 

เกร็ดความรู้ท้ายเล่ม

ในที่สุด เราก็ได้เห็นอเมซอนแห่งจักรวาลใหม่กันซะที โดยส่วนตัวผมทั้งชอบและเสียดายอเมซอนแห่งจักรวาลเก่า

ในจักรวาลเก่า พวกอเมซอนจะออกแนวนักรบกรีก มีเวทมนตร์และเทคโนโลยีล่องหนของตัวเอง แต่ดูเหมือนในจักรวาลใหม่ ทาง DC จะทำให้พวกเธอกลายเป็นชนป่าที่เกลียดผู้ชายมากแทน ส่วนตัวผมเสียดายความเจริญของพวกอเมซอน แต่แนวนี้ก็ดูจะน่าสนใจดีเหมือนกันครับ

นอกจากนี้ ตัวราชินีฮิพโพลิต้าเอง ก็กลับไปมีผมสีบลอนด์เหมือนช่วง silver age ทำให้เธอดูแตกต่างจากไดอาน่ามากขึ้น เวลาทั้งคู่ยืนด้วยกัน ทำให้แยกกันออกง่าขึ้น แต่ก็อาจจะทำให้ดูไม่เหมือนเป็นแม่ลูกกันด้วย

หวังว่าจะชอบกันนะครับ 🙂