บทที่ 4 The Apple

ภาพ: Gabriel Hernandez Walta

 

ที่ The Immortal City

ไอแซค นิวตัน กำลังไขปริศนาบางอย่างบนโต๊ะของเขา

 

 

มันคือ The Quiet Math สูตรคณิตลับที่เป็นส่วนหนึ่งของ infinity formula สูตรที่ใช้ผลิตเซรุ่มลับเพื่อยืดอายุขัยของมนุษย์ได้

และเป็นสิ่งที่ทำให้นิวตันยอมถวายร่างกายให้แก่เผ่า Deviant เพื่อให้ได้คำตอบ จนเกิด Leonid พระเอกของซีรี่ย์นี้ ขึ้นมา

 

แต่เมื่อเขาละสายตาของเขาจากโต๊ะทำงานเขา สายตาของเขาเหลือบไปมองที่ ลูกแอปเปิ้ล

ทำให้เขานึกถึงเรื่องราวในอดีตของเขา

 

 

ย้อนกลับไปที่ เมืองฮันโนเวอร์ (Hannover) ปี 1707

 

 

ชายผู้หนึ่งเดินกลับมายังห้องของเขา สายตาของเขาสังเกตุไปที่ลูกแอปเปิ้ล ลูกหนึ่ง

 

???: ชั้นรู้นะว่าแกอยู่นี่  ไอแซค

 

 

เมื่อถูกจับได้ นิวตัน เดินออกมาจากหลังผ้าม่าน

 

นิวตัน: ไม่เจอกันซะนานเลยนะ กอทท์ฟรีด (Gottfried)

 

ไลบ์นิซ: และชั้นว่าแกคงจะยุ่งมากเลยสินะ

 

นิวตัน: แล้วคิดว่าตอนนี้ล่ะ

 

 

คนๆนี้ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือ

กอทท์ฟรีด วิลเฮล์ม ฟอน ไลบ์นิซ (Gottfried Wilhelm von Leibniz)

นักปราชญ์ นักวิทยาศาสตร์ และนักคณิตศาสตร์ และยังเป็นบุคคลหนึ่งในสองคนที่สร้างวิชาแคลคูลัส

ในขณะที่มีชีวิตอยู่ ทั้ง นิวตัน และ ไลบ์นิซ ต่างก็อ้างว่า ตนเป็นคนสร้าง แคลคูลัสเป็นคนแรก

(ครับเจ้าสองคนนี้แหล่ะที่ทำให้เราต้องเรียนแคลจนหัวแทบแตก จนถึงทุกวันนี้ เหอๆ)

ทว่า นิวตัน มีบารมีและอำนาจมากกว่าทำให้คนอังกฤษมอง ไลบ์นิซ เป็นคนชั่วที่ชอบขโมยสติปัญญาของคนอื่น

(จะเห็นว่า นิวตัน ตัวจริงๆ ตามประวัติศาสตร์ก็แสบเอาเรื่องครับ)

แต่กระนั้นสัญลักษณ์ต่างๆ ที่เขาคิดใช้ นักคณิตศาสตร์ก็ยังใช้อยู่จนทุกวันนี้ รวมถึงคำว่า “ฟังก์ชัน”  ด้วย
เขาจบชีวิตอย่างไม่มีใครเหลียวมอง ในวันที่ 14 พฤศจิกายน ค.ศ.1716

 

 

ไลบ์นิซ: ชั้นรู้ว่าแกไปทำอะไรไว้บ้าง

 

นิวตัน: โอ้วว แกคิดยังงั้นเหรอวะ ไลบ์นิซ

นิวตัน: ไหนลองบอกหน่อยสิว่า แกคิดว่าชั้นไปทำอะไรมาบ้าง

 

ไลบ์นิซ โยนลูกแอปเปิ้ลไปหา นิวตัน พร้อมเล่าเรื่องราวของเขา

 

 

“ชั้นเริ่มตระหงิดๆใจมาตั้งแต่ตอน จอห์น เฟลมสตีค (John Flamsteed) ถูกวางยาพิษในงานปาร์ตี้ที่บ้านของเขาเอง”

“โดยไม่มีแขกคนอื่นได้รับพิษเลย”

(สังเกตุว่า กินแอปเปิ้ลมีพิษตาย)

 

 

จอห์น เฟลมสตีค (John Flamsteed)

เขาเป็นนักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ และเป็นนักดาราศาสตร์ประจำราชสำนักคนแรก

เฟลมสตีดยังสามารถคำนวณสุริยุปราคา ได้อย่างถูกต้องแม่นยำ ในปี ค.ศ. 1666 และ 1668 อีกด้วย

เขามีปัญหากับนิวตันช่วงนึงเพราะ นิวตันได้ใช้ข้อมูลดาราศาสตร์ที่ เฟลมสตีคให้ในการพิสูจน์ทฤษฎีแรงโน้มถ่วงของเขาแต่ไม่ได้ขอบคุณหรือให้เครดิตแก่ เฟลมสตีค เขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 1719

 

 

“และตอนที่ โรเบิร์ต ฮุค (Robert Hooke) โดนขโมยปล้นฆ่า ไม่นานหลังจากนั้น ชั้นก็เริ่มสงสัยมากขึ้น

ฉะนั้นชั้นจึงลองไปตรวจที่ตัวศพดู ก็พบว่า บาดแผล ถูกแทงอย่างแม่นนยำเกินวิสัยคนทั่วไป

มันเป็นการแทงของคนที่รู้เรื่องทางชีววิทยามาเป็นอย่างดี”

“ฆาตรกรต้องเป็นคนที่มีการศึกษา”

(แอปเปิ้ล ตกกระจายไปทั่ว)

 

 

โรเบิร์ต ฮุค (Robert Hooke)

ผู้รอบรู้ด้านกายวิภาคศาสตร์ เรขาคณิต ธรณีวิทยา ดาราศาสตร์ ทัศนศาสตร์ แม่เหล็ก เขาเป็นคนแรกที่ใช้คำว่า “เซลล์”

โรเบิร์ต ฮุค เป็นผู้วิจารณ์ความคิดของ นิวตัน เกี่ยวกับธรรมชาติของแสงนอกจากนี้

และฮุคเองเคยออกมาโวยวายว่า นิวตันขโมยความคิดของเขาทำให้นิวตันรู้เรื่องแรงโน้มถ่วง

ซึ่งนิวตันเองก็แค้นฮุคมากและจงใจทำลายผลงานและเครดิตทุกรูปแบบของฮุค

เพื่อว่าโลกจะได้ไม่รู้จักและตระหนักในความสามารถของนักวิทยาศาสตร์ผู้นี้

 

ฮุค จบชีวิตอย่างโดดเดี่ยวในตอนดึกของคืนวันที่ 3 มี.ค. 1703 ขณะมีอายุได้ 67 ปี

ปัจจุบันไม่มีใครรู้ว่าศพของ ฮุคฝังอยู่ที่ไหน

 

“ และตอนที่ แบลส ปาสคาล  (Blaise Pascal) จมบ่อน้ำที่มีฟอร์มาลีนแทนที่จะเป็นบ่อน้ำอย่างเดียว”

“ทำให้อนุมานได้ว่า การฆาตรกรรมนี้มีจุดเชื่อมโยงถึงกัน”

 

แบลส ปาสคาล  (Blaise Pascal)

นักคณิตศาสตร์ นักฟิสิกส์ และนักปรัชญา ผู้ให้กำเนิดสามเหลี่ยมปาสคาล

ปาสคาลได้เสียชีวิตด้วยโรคร้าย เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2205 ค.ศ. 1662  หลังจากงานวันเกิดครบรอบอายุ 39 ปีเพียงสองเดือน

 

 

“จากการฆาตกรรม จอห์น ล็อก (John Locke) ทำให้จุดเชื่อม เห็นชัดเจนที่สุด

“คนที่ถูกฆ่าเหล่านี้ ล้วนแต่เป็นศัตรูของแกทั้งนั้น การที่แกทิ้งลายเซ็นของแกเอาไว้

 ก็เพื่อทำให้มันเห็นได้ชัดเจนมากขึ้นว่าแกทำ”

“และชั้นก็รู้ว่า อีกไม่นานแกต้องมาหาชั้นแน่นอน”

 

(ลายเซ็นที่ว่าคงเป็น ลูกแอปเปิ้ลมั้ง เห็นทุกช่องเลย)

 

จอห์น ล็อก (John Locke)

เป็นนักปรัชญา ชาวอังกฤษ เขาคือผู้ให้กำเนิดแนวคิดที่เกี่ยวกับ “ผู้ปกครองที่ได้รับการยอมรับจากผู้ใต้ปกครอง” และ สิทธิธรรมชาติของมนุษย์ และให้กำเนิดคำว่า สัญญาประชาคม (Social Contract)

เสียชีวิตในวันที่ 28 ตุลาคม 1704

 

ซึ่งผมคาดว่าที่ นิวตันไปฆ่าแกตายในเรื่องก็เพราะหนังสือที่แกเขียนนั่นแหล่ะ

 

 

ไลบ์นิซ: และแกก็มาอยู่ที่นี่จนได้

 

นิวตัน: เมื่อรู้ขนาดนั้น ทำไมแกไม่วิ่งหนีไปซะละ

 

ไลบ์นิซ: เพราะว่าชั้นต้องการจะรู้

ไลบ์นิซ: ชั้นเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับสมาคมลับที่อุทิศตนเพื่อวิทยาศาสตร์เพื่อโลกที่ดีกว่า

ไลบ์นิซ: และแกก็น่าจะมีเอี่ยวกับสมาคมนั้นด้วย

 

 

นิวตัน: ไอ้สิ่งที่แกพล่ามมาเนี่ย แม้มันจะมีอยู่จริงๆ มันก็อยู่สูงเกินกว่าสมองแกจะเข้าใจมันได้ว่ะ กอทท์ฟรีด

 

นิวตัน: อย่ามาแสร้งทำเป็นเข้าใจชั้นเลยว่ะ

 

ไลบ์นิซ: แกเข้าใจผิดแล้ว

ไลบ์นิซ:  ชั้นแค่อยากรู้ว่าที่แกจะอ้างว่าทำไปแกจะอ้างว่ามันเป็นเพราะคำสั่งมาจากทางสมาคมบังคับให้แกทำ

ไลบ์นิซ:  หรือที่แกทำไปมันก็แค่ความต้องการส่วนตัวของตัวแกเองกันแน่

 

ไลบ์นิซ: ไหนลองบอกชั้นมาหน่อยสิ ไอแซค

ไลบ์นิซ: แกเคยคิดบ้างรึเปล่าว่า พฤติกรรมตอแหลของแกจะนำไปสู่การรู้แจ้งได้จริงเหรอ?

 

พอได้ยินไลบ์นิซ พูดแบบนั้น นิวตันหน้ามุ่ย

 

นิวตัน: ฮึย!!!

 

ไลบ์นิซ: เอาสิ ไหนลองว่ามาสิ

 

 

ฮว้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ผัวะ!!!

 

โอ๊ยยยย!

 

นิวตันตอบคำถามของ ไลบ์นิซ ด้วยสันหนังสือ

 

 

ผัวะ!!

อย่า!!

ผัวะ!! ผัวะ!! ผัวะ!! ผัวะ!!

 

ในที่สุด ไลบ์นิซ ก็ได้กลับบ้านเก่า ตาม จอห์น ล๊อก และผองเพื่อน ไป!!!!

 

โดยมี ผลแอปเปิ้ลวางอยู่บนหนังสือ ข้างหลัง

 

เมื่อนึกถึงเรื่องคราวนั้น นิวตัน จึงยกผลแอปเปิ้ล พร้อมทำหน้า กลุ้มกลิ่ม

 

 

จบแล้วจ้า เรื่องราวต่อจากนี้สามารถติดตามต่อกันได้ เชิญคลิ๊กข้างล่างได้เลยครับ

 

 

S.H.I.E.L.D ยอดวีรชน คนสมองเพชร ภาค2 Vol.1

S.H.I.E.L.D ยอดวีรชน คนสมองเพชร ภาค2 Vol.2

 

นี่เป็นการโพสครั้งแรกของผมที่บ้านใหม่แห่งนี้ ภาษาผมอาจจะเกรียนๆไปบ้าง ผิดถูกประการใด ต้องขออภัยด้วยนะครับ