DC Comic : Red Lantern 01 : เส้นทางแห่งโชคชะตาที่ชุ่มด้วยโลหิต
เรื่อง : Peter Milligan
ภาพ : Ed Benes, Rob Hunter
วางจำหน่าย: 14 กันยายน 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics
จากที่เคยวาดลวดลายไว้ในซีรีย์ Green Lantern มาบัดนี้ จากการรีบูธจักรวาล DC ได้มอบโอกาสให้ Atrocitus และเหล่า Red Lantern ของเขาได้มีหัวหนังสือเป็นของตัวเองแล้ว!!
.
.
.
เปิดฉากมาในเขตอวกาศ 666
สลัดอวกาศกลุ่มหนึ่งกำลังทรมาณเชลยที่พวกมันจับมาได้
ขณะที่พวกมันเริ่มรู้สึกเบื่อ พวกมันก็ตรวจพบสิ่งมีชีวิตบางอย่างกำลังมุ่งมาหามัน
มันก็คือ Dex-Starr 1 ในสมาชิกของ Red Lantern Corps
เมื่อพวกสลัดอวกาศเอา Dex-Starr เข้ามาในยาน เจ้าแมวโหดก็เริ่มแผลงฤทธิ์ทันที
แม้จะเล่นงานมันเจ็บไปได้หลายคน แต่สุดท้ายเจ้าแมวก็โดนเล่นงานจนได้
แต่ก่อนที่เจ้าพวกโจรจะได้ทันทำอะไรมากกว่านั้น จู่ๆยานของพวกมันก็ถูกอะไรบางอย่างกระแทกเข้าอย่างแรง!!
ผู้ที่มาก็คือ Atrocitus ผู้นำของ Red Lantern Corps!!!
Atrocitus : พวกแกทำอะไรกับแมวของข้า?
ว่าแล้ว Atrocitus ก็จัดการละเลงเลือดเหล่าโจรจนตายเกลี้ยงไม่เหลือแม้แต่ตัวเดียว
“ข้าชื่ออโตรซิตัส นับตั้งแต่วันที่เผ่าพันธ์ของข้าถูกฆ่าล้างเผ่าพันธ์ด้วยฝีมือของพวกการ์เดี้ยน ข้าก็ถูกครอบงำด้วยความแค้น”
“การที่ความแค้นแปรเปลี่ยนเป็นความโกรธนั้น มันเป็นวัฐจักรอย่างหนึ่งของชีวิต”
“แต่พักหลังๆมานี่ มันมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป”
“เปลวไฟแห่งความโกรธมันอ่อนลง ตัวข้านั้น…ไม่เหมือนเดิม”
“มันเหมือนกับว่าข้าแค่ทำไปตามบทบาท”
“เป็นแค่นักแสดงที่แสดงบทพูดที่ไร้ความหมายซ้ำไปซ้ำมา”
“แต่มันเป็นไปได้ยังไง? ทำไมความโกรธของข้าถึงได้ลดน้อยลง?”
“ทั้งที่ยังมีความเจ็บปวดทรมาณอีกมากมายในจักรวาลนี้”
“มีความอยุติธรรมอยู่อีกมากเหลือเกิน”
ในเขตอวกาศ 2814 ดาวเคราะห์โลก
ชายแก่คนหนึ่งถูกโจรทำร้ายอย่างทารุณ
Atrocitus นำ Dex-Starr กลับมารักษาตัวที่ Ysmault ดาวหลักของ Red Lantern Corps
Atrocitus : จงพักผ่อนซะเด็กซ์-สตาร์ แล้วบาดแผลของเจ้าจะได้หาย
แล้วเขาก็หันไปดูลูกน้อง Red Lantern ของเขา และพบว่าพวกมันกำลังต่อสู้กันเองอยู่
และผู้ที่เป็นหัวโจกของเรื่องวุ่นวายนี้ก็คือ Bleez 1 ในคนสนิทของเขาที่เพิ่งกลับมาจากภารกิจในเขตอวกาศลึกลับ Lost Sector
“นี่จิตใจอันคุ้มคลั่งของนางไม่อาจเข้าใจเหตุผลได้แล้วงั้นเรอะ?”
“หรือนี่เป็นการแสดงการแข็งข้อให้ข้าเห็นกันแน่?”
“บางทีบลีซอาจรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวข้า”
“ความหวาดหวั่นถึงจุดอ่อนที่ร้ายแรงที่ข้ารู้สึก”
“บางทีพวกมันทุกคนอาจรู้สึกได้”
“ถ้าหากพวกมันเลิกเกรงกลัวข้า พวกมันจะทำอะไรลงไปได้บ้าง?”
“อะไรบ้างที่พวกมันจะไม่ทำ?
“มีคนมากมายที่รู้ว่าข้าสร้างเหล่าเรดแลนเทิร์นขึ้นมา”
“แต่มีไม่มากที่รู้ว่าก่อนหน้านั้นข้าเคยทำพลาดมาก่อน ซึ่งข้าก็ได้กลบฝังพวกผลงานทดลองที่ผิดพลาดเหล่านั้นไว้ในหุบเขารกร้างของยาซมาลซ์นี้”
“และที่นี่ก็คือที่ๆข้าเก็บซากศพของผู้ที่ข้าเกลียดชัง ร่างของการ์เดี้ยนผู้บ้าคลั่ง”
Atrocitus : โครน่า หากแค่เพียงเจ้ายังมีชีวิตอยู่ เรื่องต่างๆมันคงง่ายกว่านี้มาก เพราะความโกรธของข้ามันคงจะรุนแรงและบริสุทธิ์ยิ่งนัก
Atrocitus : ในหลายๆความหมาย…เรานั้นเหมือนกับคู่รักกัน ข้าผูกพันกับเจ้าผ่านทางความโกรธแค้น โครน่า ผูกพันกันตลอดกาล เพราะเจ้าคือผู้ที่ฆ่าเผ่าพันธ์ของข้า
“โครน่านั้นเป็นนักคิดนอกกรอบ ที่เชื่อว่ากองกำลังที่จะใช้รักษาความสงบสุขควรจะต้องเป็นสิ่งที่มีอารมณ์ความรู้สึก”
“และเพื่อพิสูจน์ความคิดของมัน มันได้ตั้งโปรแกรมของกองทัพแอนดรอยด์แมนฮันเตอร์ของพวกมัน และได้ก่ออาชญากรรมที่ร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ขึ้นมา อาชญากรรมที่สังหารชีวิตไปนับล้านล้าน ซึ่งนำไปสู่การก่อตั้งของกรีนแลนเทิร์นคอร์ป”
“อาชญากรรมที่นำไปสู่ความพินาศของทั้งเขตอวกาศ เขตอวกาศของข้า”
“และข้าก็รู้สึกเจ็บใจเหลือเกิน ทั้งที่เจ้าควรจะเป็นของข้า แต่คนอื่นกลับมาพรากเจ้าไปจากข้า”
“…กรีนแลนเทิร์นที่ชื่อฮาล จอร์แดนได้แย่งเจ้าไปจากข้า!”
“ความแค้นของข้าไม่มีวันได้รับการชำระอีกต่อไป”
“ข้าสามารถใช้เลือดในการทำนายเพื่อทำความเข้าใจว่าทุกอย่างนี้จะจบลงอย่างไรได้”
“แต่ด้วยความรู้สึกลังเลที่ข้ามีอยู่นี้ ทำให้ข้าไม่อยากจะทำมัน”
“ช่างน่าสมเพชเสียจริง ที่ชายผู้ซึ่งมีบาดแผลจากอดีต กลับไม่อาจจะเผชิญหน้ากับอนาคตได้”
ทันใดนั้นรากไม้รอบข้างก็ระเบิดออก และน้ำสีแดงที่มีพิษร้อนแรงก็สาดใส่ Atrocitus
“ต้นน้ำเต้าเพลิงที่อยู่รอบข้างระเบิดใส่ข้า”
“ความเจ็บปวดมันเกินจะทานทนได้”
“มันแผดเผาข้า”
“มันทำให้ข้านึกถึงตอนที่เผ่าพันธ์ของข้าถูกเผาผลาญ กลิ่นเนื้อไหม้โชยไปทั่วทั้งดาวเคราะห์ไรอัท”
“ในตอนนั้นข้ายังชื่อว่า “อาตรอส” ข้าฝึกฝนเรียนรู้เพื่อที่จะเป็นนักจิตเวช ข้าอยากที่จะช่วยเหลือผู้คน”
“ข้าอยากจะเป็นสามีที่ดี และเป็นพ่อที่ดีด้วย”
“แต่ทั้งหมดนั้นมันสูญสิ้นไปแล้ว”
“ชั่วขณะหนึ่งพวกเธอยังมีชีวิตอยู่”
“แล้วอีกเพียงอึดใจต่อมา พวกเธอก็จากไป จากไปตลอดกาล”
“แม้แต่ตุ๊กตาของลูกสาวข้าก็มอดไหม้เป็นเถ้าถ่านในมือของข้า”
“ไม่มีอะไรเหลืออยู่อีก มีเพียงความเจ็บปวดรวดร้าวเท่านั้น…”
“มีเพียงความโกรธแค้นเท่านั้น”
ตัดมาที่ดาวเคราะห์โลก
ชายแก่คนที่โดนโจรทำร้ายได้สิ้นใจไปแล้ว
ซึ่งนั่นทำให้หลานชายของเขา Ray และ John ทั้งโศกเศร้าและโกรธแค้นอย่างมาก
Ray อยากจะไปแก้แค้นให้กับปู่ของเขา แต่ John ไม่เห็นด้วย และนั่นก็ทำให้พวกเขาผิดใจกัน
ตัดกลับมาที่ Ysmalt
“ความทรมาณ”
“ความร้อนที่แผดเผามันผ่านไปแล้ว มันจบไปแล้ว บัดนี้ข้าเหมือนเป็นคนใหม่อีกครั้ง”
Atrocitus : เจ้าเห็นไหมล่ะ เจ้าคนที่น่าชังเอ๋ย?
Atrocitus : เจ้าสนุกกับการได้เห็นความทุกข์ของข้าหรือเปล่า?
Atrocitus เอามือทะลวงเข้าไปในศพของ Krona และเมื่อเขาชักมือออกมา ก็พบว่าเลือดสดๆได้เปื้อนมือของเขาขึ้นมา
“นี่มันคือช่วงเวลาแบบไหนกันแน่”
“ซากศพที่หลั่งเลือดสดๆออกมา กับจักรวาลที่ยอมเปิดเผยความลับของมันออกมา”
“แต่กับเฉพาะกับผู้ที่กล้าพอเท่านั้น”
แล้วเขาก็เริ่มพิธีกรรมเพื่อทำนายโดยใช้เลือดเป็นสื่อ
Atrocitus : ข้าขอสังเวยเลือดอันโสมมของการ์เดี้ยนขบถนี้ให้แก่จักรวาล จงแสดงให้ข้าเห็นสิ่งที่รออยู่เบื้องหน้าของอโตรซิตัสผู้นี้…และของเหล่าเรดแลนเทิร์น
Atrocitus : จงบอกสิ่งที่ข้าต้องทำออกมา
“ข้าได้รับอนุญาตให้มองลึกเข้าไปในกาลเวลา และข้าก็ได้เห็น…”
“ข้าได้เห็นความเจ็บปวด ทั้งที่กำลังเกิดขึ้น และที่จะเกิดขึ้นในอนาคต…”
“ความทุกข์ทรมาณ และความโหดร้ายมันช่างมากมายเหลือเกิน”
“ผู้คนล้มตาย ราวกับตุ๊กตาที่ไหม้ไฟ…”
“มีผู้ที่สมควรต้องชดใช้ความผิดให้กับการกระทำของพวกมันมากมายเหลือเกิน”
“จากเทือกเขาอันห่างไกลของดินแดนอาฟกันของดาวเคราะห์โลก จนถึงจุดซ่อนเร้นภายในดาวเคราะห์โออาร์ของพวกกรีนแลนเทิร์น”
“จักรวาลนี้กำลังเรียกร้องหาการชำระแค้น”
“จักรวาลนี้…กำลังเรียกร้องหาข้า”
“ใช่ ตอนนี้ข้าเข้าใจแล้ว”
“ความโกรธของข้าลุกโชนขึ้นอีกครั้ง ข้ามองเห็นเส้นทางที่ข้าควรก้าวเดินไป”
“ความโกรธของจักรวาล…ก็คือความโกรธของข้า”
“ข้าจะลงโทษเหล่าผู้ที่สมควรโดนลงทัณฑ์ ข้าจะเป็นผู้ทำการชำระความแค้นให้เหล่าผู้ที่โกรธแค้น”
“สิ่งนี้ได้มอบความหมายให้แก่ชีวิตข้าอีกครั้ง หลังจากที่โครน่าได้ถูกแย่งไปจากข้า”
“และเพื่อภารกิจอันยิ่งใหญ่นี้ ข้าต้องการคนช่วย”
“ข้าจะต้องการผู้ติดตาม ผู้ซึ่งเตรียมพร้อมที่จะตามข้าไปสู่ปากทางสู่ความตาย รวมถึงที่ๆเลวร้ายยิ่งกว่านั้น…”
“นั่นหมายถึงว่า ข้าต้องการเหล่าเรดแลนเทิร์นของข้า”
“แต่ข้ายังสงสัยอยู่”
“ว่าเหล่าเรดแลนเทิร์นจะยังต้องการข้าอยู่หรือไม่?”
ที่ภายนอกหุบเขา Bleez กำลังยั่วยุเหล่า Red Lantern อยู่
Bleez : อโตร…ซิตัส…ไร้ค่า…ความโกรธ…สู่…ยาซมาลต์…
Bleez : ความโกรธ…สู่…อโตรซิ…ตัส!!!
ในขณะที่ Atrocitus ได้รับรู้ถึงภารกิจที่ตนจะต้องทำ แต่ตอนนี้เหล่า Red Lantern ของเขากำลังจะถูกยั่วยุให้หันมาเป็นปฏิปักษ์ต่อเขาเองแล้ว! นี่มันจะเป็นแผนการร้ายที่มีใครบางคนอยู่เบื้องหลังหรือไม่?!
โปรดติดตามตอนต่อไป!!
สำหรับผู้ที่สนใจจะทราบภารกิจในเขตอวกาศลึกลับของ Bleez
http://www.comics66.com/?s=emerald+warriors&search=Search
ซึ่งจะต่อเนื่องมาที่ War of The Green Lanterns
http://www.comics66.com/?tag=war-of-green-lantern
รู้สึกว่าสนุกกว่า GL อีกแหะ เล่มนี้
Sinestroก็ไปอยู่สีเขียว Jordanไม่มีแหวน Atrocitus จะโดนหักหลัง
สนุกละทีนี่
Dex-Starr น่ารัก
ขอบคุณมากๆครับ อยากอ่านเล่มนี้ที่สุดเลย
Bleez รอดตอนไหนเนี่ย จำได้ว่าครั้งสุดท้ายโดนอุ้มไปใน Green Lantern Emerald Warriors เล่ม 7 นิ
หลานที่ชายแก่ที่โดนฆ่า คาดว่าต้องได้เป็นเรดแลนเทินแน่ๆ
พึ่งสังเกต พวกนี้ไม่ใส่แหวนนิครับ ถ้าใส่คงใช้ปล่อยพลังแล้ว ตอนนี้ได้แต่กัดกับข่วน แต่สะใจมาก!
พี่Atrocitus ก็มีสัตว์เลี้ยงเหมือนกัน
@BaaMzS
แมวใส่แหวนไว้ที่หางไง
โอ้ว สาวผ้าคลุมก็มาเล่มนี้ด้วย -*-
สาวผ้าคลุม ใน หน้าที่ Ray ต่อย John ใช่ไหมครับ
สีแดงๆม่วงๆ ตรงซอกตึก
ขอบคุณฮับ รอเรื่องนี้มากๆเลย
RL สนุกมากเลยเเฮะ ตอนนี้เรื่องตระกูลเเลนเทิร์นสนุกได้ที่เลย
Dex-Starr น่ารักน่ากอดมากกก แอร๊ยยยยย
ช่วงนี้ผู้นำของสีทั้งสีแดงกับสีเหลืองเหมือนจะงานเข้าทั้งคู่นะ
Sinestro ก็ดันเด้งไปอยุ่สีเขียว ส่วน Atrocitus กำลังจะโดน Bleez สาวหุ่นสะบึ้มมีปีกพ่นเลือด ยึดเก้าอี้อีก!!
@Orion
ตาดีจริงๆ ครับ ^^
รอเ่ล่มหน้าคงเฉลยว่า บลีซ ทำไปเพื่ออะไร
อะโตรซิตัส หรือว่านายจะกลายมาเป็นฮีโร่คนใหม่ของจักรวาล
ซิเนสโตรก็กลับมาแหวนเขียวแล้ว ฮาลก็ตกกระป๋อง
นี่มันชื่อศึกสงครามภายในชัดๆ
แมวเก่ง พอสมควร น่ารักโฮก สีนี้มีคนชอบบาน เพราะในเจแปน เป็นสีพระเอก เอิ๊ก เอิ๊ก 55+
ผมก็ชอบ
ชอบแมว >_<