DC Comic : FLASHPOINT : Emperor Aquaman 03 : เมื่อความจริงปรากฎ

เรื่อง : Tony Bedard
ภาพ : Adrain Syaf, Diana Egea
วางจำหน่าย: 10 สิงหาคม 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

บัดนี้ทั้ง Aquaman และ Wonder Woman ต่างก็ได้รู้ว่าใครคือผู้อยู่เบื้องหลังทุกสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่าง Atlantis กับ Amazon

และในตอนนี้เขาก็ต้องเลือกระหว่างการล้างแค้น กับการปกป้องโลก!!

.
.
“ศัตรูตัวฉกาจของราชาแห่งท้องทะเล ได้บุกเข้ามาถึงยังเรือบัญชาการของเขา”

“นางยืนอยู่อย่างสงบนิ่ง แม้ถูกห้อมล้อมไปด้วยเหล่าทหารของเขา แต่เขาแทบไม่ได้ยินสิ่งที่นางพูดเลย”

“สิ่งที่อยู่ในสายตาเขา มีเพียงดาบเล่มนั้น คมดาบเล่มเดียวกับที่ได้ตัดศรีษะของผู้ที่เขารักที่สุดในชีวิต”

Wonder Woman : อาเธอร์ ถึงแม้เราจะไม่เคยรักกันจริงๆก็ตาม แต่ข้าเพิ่งจะได้รู้เรื่องราวบางอย่างที่เจ้าควรจะรู้ด้วย

Wonder Woman : เหตุการณ์ทั้งหลายที่นำเราให้กลายมาเป็นศัตรูกันนั้น มันเกิดมาจากการสมคบคิดกันของคนสองคนที่เราไม่เคยนึกถึง…

“เขามองไปยังเงาสะท้อนของใบหน้าของเขาบนดาบเล่มนั้น…มองเห็นแผลเป็นที่มันเคยฝากไว้บนใบหน้าของเขา”

“เขาอาจให้อภัยกับบาดแผลนี้ได้…แต่เขาไม่มีวันอภัยให้กับเรื่องของหมวกใบที่เธอสวมอยู่นั่น”

Wonder Woman : อาเธอร์ นี่เจ้าได้ยินที่ข้าพูดหรือเปล่า?

จักรพรรดิ์ Aquaman ที่โกรธจนลืมตัวไปชั่วขณะก็พุ่งฉมวกเข้าใส่ Wonder Woman อย่างหมายเอาชีวิต ในขณะที่อีกฝ่ายเพียงแค่ปัดป้องเท่านั้น

Wonder Woman : สงครามนี้มันคือความผิดพลาดมาตั้งแต่ต้น! เราทั้งสองคนต่างก็ถูกเชิดโดย…

Aquaman : เก็บคำพูดแก้ตัวของเจ้าไว้เหอะ!

Aquaman : โรดัน ให้คนของเจ้าถอยไปซะ นังนี่เป็นของข้าคนเดียวเท่านั้น!

Aquaman : ไดอาน่า ข้าไม่สนว่าเจ้าจะกล่าวโทษใคร…เจ้าฆ่าเมร่า แล้วยังสวมหมวกเกราะของนางราวกับเป็นของที่ระลึก และเจ้าต้องชดใช้กับการกระทำของเจ้า

ย้อนกลับไปเมื่อแปดเดือนก่อน

Arthur กับ Mera ได้เชิญ Brion Markov กษัตริย์แห่ง Makovia มาร่วมทานอาหารค่ำ ในคืนก่อนวันลงนามสนธิสัญญาเป็นพันธมิตรกัน

ทว่าเมื่อ Brion จิบเหล้าในแก้วของเขา…

เจตนาตอนแรกที่ Arthur คิดใช้งานพลังควบคุมแรงดึงดูดของ Brion นั้นเป็นเพื่อใช้พลังของเขาเป็นอาวุธระยะไกล เพื่อที่จะได้ลดการสูญเสียทหารของฝ่าย Atlantis ให้เหลือน้อยที่สุด

แต่ Mera ก็ยังมีท่าทีไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ Arthur คิดจะทำ

ตอนนั้นเอง Ocean Master ก็เข้ามา แจ้งให้ Arthur ทราบว่านายพล Rodunn ต้องการพบเขา.

เมื่อ Arthur ออกจากห้องไปแล้ว Ocean Master ก็เข้าไปหา Mera

Ocean Master : เมร่า ข้าเข้าใจดีว่าท่านรู้สึกอย่างไร และข้าต้องยอมรับว่าข้าคิดเช่นเดียวกับท่าน

Ocean Master : วัลโก้บอกข้าไว้ว่า ถ้าเราใช้ “คลื่นสั่นสะเทือนแรงดึงดูด” ในช่องแคบอังกฤษล่ะก็ มันอาจจมทวีปยุโรปไปครึ่งหนึ่งเลยทีเดียว

Mera : ไม่นะ…!

Ocean Master : แต่เรายังพอมีวิธีที่จะทำให้เราหลีกเลี่ยงการใช้งานมันได้…

Ocean Master : สายของข้าบอกมาว่าราชินีไดอาน่าจะไปตรวจดูการป้องกันชายฝั่ง ที่ท่าเรือในช่องแคบโดเวอร์ ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้ โรดันไม่เห็นด้วยที่จะส่งกองทัพใหญ่เข้าไป เพราะพวกนั้นจะตรวจจับเราได้ก่อนที่เราจะทันได้ลงมือกับนาง

Ocean Master : แต่ถ้าหากว่าเป็นเพียงแค่หน่วยจู่โจมขนาดเล็ก ที่นำโดยผู้ที่มีฝีมือเก่งกาจพอ ก็อาจที่จะช่วยหยุดสงครามนี้ก่อนที่มันจะบานปลายออกไป…

โดยที่ไม่ต้องรอให้ Ocean Master พูดจบประโยค Mera ก็ออกวิ่งไปแล้ว

Mera : หาทางถ่วงเวลาเขาไว้ซะออร์ม อย่าให้เขารู้เชียวล่ะว่าข้าหายไป!

แต่สิ่งที่ Mera ไม่รู้ก็คือ Ocean Master กำลังยิ้มอย่างสมคะเนกับการตัดสินใจของเธอ!!

ตัดมาที่ปัจจุบัน.

Aquaman : ข้าส่งน้องชายของข้าไปสังหาร 1 ในหน่วยฟิวรี่ของเจ้า เด็กสาวที่ชื่อทาร่า มาร์คอฟ บอกข้ามาซิว่าเขาตายยังไง!

Wonder Woman : ที่ข้าพยายามจะบอกเจ้ามาตั้งแต่เมื่อกี้นี้ก็คือ เขายังไม่ตาย! มันแย่กว่านั้นมากเลย…

Wonder Woman : …ข้าเข้าไปเห็นตอนที่น้องชายของเจ้ากำลังจูบอยู่กับเพนเตซีเลีย น้าของข้าเองอยู่!

เมื่อได้ยินสิ่งที่คาดไม่ถึงอย่างที่สุดเข้า Aquaman ก็ถึงกับชะงักไป

Aquaman : นั่น…ไม่…นั่นมันเป็นไปไม่ได้…

Wonder Woman : ลองคิดดูสิ! มองย้อนไปถึงสิ่งที่ทำให้เราต้องมาลงเอยแบบนี้! สองคนนั้นสมคบคิดกันมาตั้งแต่ต้น…

Wonder Woman : ข้าคิดว่าพวกนั้นได้วางแผนลอบสังหารท่านแม่ของข้า และป้ายความผิดให้มหาดเล็กของเจ้าที่ชื่อการ์ธนั่น

Wonder Woman : หลังจากนั้น เพนเตซีเลียก็ผลักดันให้เราทำสงครามในทุกๆวิถีทาง แม้แต่การยุให้เสียสละเกาะ ที่เป็นแผ่นดินตกทอดมาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษของเรา บอกข้ามาซิ น้องชายของเจ้าน่ะเคยจะเสนอความคิดที่จะสงบศึกกับเราต่อเจ้าบ้างไหม?

เมื่อ Aquaman คิดตามที่ Wonder Woman บอกมา เขาก็ตัดสินใจ…

Aquaman : ด๊อกเตอร์วัลโก้ ตอนนี้เจ้าอยู่ที่ไหน?

Dr.Vulko : กระหม่อมอยู่ในห้องแลปพะย่ะค่ะฝ่าบาท จะให้กระหม่อมเดินเครื่องหัวรบคลื่นสั่นสะเทือนแรงดึงดูดเลยหรือไม่พะย่ะค่ะ?

Aquaman : ยังก่อนวัลโก้ ให้เจ้าเพียงแค่เตรียมพร้อมเอาไว้รอคำสั่งไปก่อน

Aquaman : แล้วก็เจ้า นายพลโรดัน จงส่งสัญญาณไปยังกองเรือของเราให้ลอยลำขึ้น

Gen.Rodunn : ถ้าทำเช่นนั้น เราจะกลายเป็นเป้าโจมตีของกองยานบินของพวกนั้นนะพะย่ะค่ะฝ่าบาท

Aquaman : ข้าไม่ได้บอกให้พวกนั้นวางอาวุธ จงสั่งให้พวกนั้นเตรียมอาวุธไว้ให้พร้อม และเตรียมบุกขึ้นบกทันทีที่ข้าสั่ง…

Aquaman : …แต่ตอนนี้เราจะหยุดยิงไว้ก่อน

เมื่อสั่งการเรียบร้อยแล้ว Aquaman ก็หันมาหา Wonder Woman

Aquaman : เจ้าจงเข้าใจไว้ด้วยนะไดอาน่า : ไม่ว่าเรื่องนี้จะลงเอยอย่างไร เรื่องที่เจ้าฆ่าภรรยาของข้าก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้ แต่หากสิ่งที่เจ้าสงสัยเกี่ยวกับออร์มและเพนเตซีเลียนั้นเป็นความจริงล่ะก็ ข้าก็จะไม่สั่งโจมตี

Aquaman : เราสองคนจะดวลกันตัวต่อตัว และผู้ที่รอดไปได้ก็จะเป็นผู้ที่ตัดสินโทษสองคนนั้น ตกลงไหม?

Wonder Woman : ตกลง ข้าได้ให้กองทหารของข้าเฝ้าสองคนนั้นอยู่ หลังจากที่ข้าจับกุมพวกนั้น ให้ข้ายืนยันสถานการณ์ของสองคนนั้นให้เจ้าก่อนก็ได้…

แล้ว Wonder Woman ก็ใช้วิทยุติดต่อไปยังทหารรักษาพระองค์ของเธอ

Wonder Woman : นี่ราชินีพูด ตอนนี้น้าของข้ากับเจ้าชาวแอตแลนติสนั่นเป็นยังไงบ้าง?

Huntress : ทั้งสองคนยังอยู่ดีเพคะ แต่เจ้าชาวแอตแลนติสนั่นยังสลบไม่ฟื้นอยู่เลย

Wonder Woman : ถ้าเช่นนั้น ข้าขอสั่งพวกเจ้าให้เตรียมพร้อมไว้ก่อน

Wonder Woman : ตอนนี้ข้าอยู่บนเรือธงของฝ่ายแอตแลนติส และข้าได้บอกเรื่องการทรยศของน้องชายของเขาให้ราชาทราบแล้ว

Wonder Woman : สงครามเต็มรูปแบบอาจถูกป้องกันเอาไว้ได้แล้วก็เป็นได้

ในขณะที่ทุกคนสนใจคำพูดของราชินี Ocean Master ที่ตอนนี้ฟื้นแล้วก็กระซิบถาม Penthesilea

Ocean Master : ได้เวลาแล้วใช่ไหม ที่รักของข้า?

Penthesilea : ใช่แล้วล่ะ

Ocean Master : ไอ้เจ้าพี่ชายที่มันแย่งบัลลังค์ไปจากข้านั่น มันไม่ควรจะให้ข้า “ตรวจสอบ” กองเรือเลยน้า…

ทันใดนั้นก็เกิดระเบิดขึ้นในเรือของฝ่าย Atlantis รวมทั้งเรือบัญชาการด้วย

Dr.Vulko : เจ้าพวกอมาซอนมันลอบกัดเรา!

Dr.Vulko : เรือธงกำลังจะจมแล้ว! การรบครั้งนี้เราแพ้! แต่ข้าจะไม่ยอมไปจากที่นี่ในขณะที่ข้ายังสามารถโจมตีพวกมันได้ ในนามแห่งแอตแลนติส!

Aquaman : ไม่นะ วัลโก้! เดี๋ยวก่อน.!!

“แต่ความพินาศมันได้เริ่มไปแล้ว”.

“บางทีในห้วงเวลาอื่น เด็กน้อยอาเธอร์ เคอร์รี่อาจไม่ต้องกลับไปครองบัลลังค์ตั้งแต่ยังเด็กเกินไปเช่นนี้”

“บางทีหากเขาได้ใช้ชีวิตบนโลกเบื้องบนนานกว่านี้…พ่อของเขาคงจะได้สอนสั่งให้เขามีความรอบรู้ พอที่จะสังเกตุเห็นแผนการร้ายของน้องชายของเขาก็เป็นได้”

“บางทีในห้วงเวลาอื่น ฉายา “อควอแมน” อาจเป็นชื่อที่แสดงถึงความถูกต้อง แทนที่จะเป็นการฆ่าล้างเผ่าพันธ์เช่นนี้”

“แต่นี่คือชีวิตที่โชคชะตาได้มอบให้เขา และตอนนี้จุดจบก็มาถึงแล้ว”

“พลังของบริออน มาคอฟที่ถูกเสริมพลังด้วยเครื่องมือของวัลโก้ กำลังเขย่าโลกนี้อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน”

เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ Aquaman ที่เข้าใจว่านี่เป็นแผนการของ Wonder Woman ก็สั่งให้เริ่มการยกพลขึ้นบกทันที

ทั้งสองเข้าต่อสู้กันต่อ และเมื่อ Aquaman ซัด Wonder Woman จนหมวกของเธอหลุดออก

“ตอนนี้เมฆหมอกของความเจ็บปวดที่บดบังสายตาของเขามานานได้หายไปแล้ว…”

“…แต่ภาพที่ปรากฎต่อสายตาของเขาได้นำความเจ็บปวดที่แตกต่างมาแทนที่…”

เขาได้หวลนึกไปถึงวันที่เขาได้รับศพของ Mera กลับมา

“ในตอนนั้น คำสอนต่างๆที่พ่อของเขาเคยสอนไว้ได้ย้อนกลับเข้ามาในหัวของเขา : อย่างเช่น จงรักศัตรูเหมือนรักตนเอง…การให้คือสิ่งที่ยุติการต่อสู้…เมื่อถูกตบแก้มข้างหนึ่ง ก็จงยื่นแก้มอีกข้างให้ตบ…”

“เขาไม่เคยรู้สึกว่าคำสอนเหล่านั้นมันช่างไร้สาระเท่าตอนนั้นเลย”

“ไม่มีอะไรที่สมเหตุสมผลอีกต่อไปแล้ว”

“มันไม่สำคัญอีกแล้ว”

“มันแน่ชัดแล้วว่าโลกนี้มันไม่มีความยุติธรรม”

“ในเมื่อโลกนี้มันไร้ซึ่งกฎเกณฑ์ใดๆเช่นนี้ ถ้าเช่นนั้นไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ไม่ผิดกฎเกณฑ์อะไรทั้งนั้น”

“ราชาแห่งท้องทะเลรู้ดีว่าเมื่อหน้ากากอ๊อกซิเจนของเธอแตกไปแล้ว ไดอาน่าก็ไม่สามารถอยู่ต่อได้นานนัก”

“แต่เขาก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นว่าเธอเลือกที่จะหนีมากกว่าจะสู้”

“การจากไปของเธอ ทำให้ราชาอาเธอร์ที่อยู่บนเรือที่กำลังจะจมต้องเลือกระหว่าง การไปปิดการทำงานของหัวรบคลื่นสั่นสะเทือนแรงดึงดูด กับการไปตามล่าไดอาน่า”

และสิ่งที่เขาเลือกก็คือ…ตามเธอไป!!!

“ในท้ายที่สุด ความเกลียดชังก็คือสิ่งเดียวที่เขาเหลืออยู่”

“เขารู้ว่าบริออน มาร์คอฟจะยังรอดชีวิตอยู่ได้อีกนานนับชั่วโมง ในขณะที่เขาจมลงสู่ก้นทะเล และพลังของเขาก็ฉีกทึ้งโลกนี้”

“เขารู้ว่าจากการที่เขาเลือกการแก้แค้น เขาได้ตัดสินโทษตายให้ทุกชีวิตที่อยู่ในสายตาของเขา”

“หากว่าสวรรค์มีจริง เมร่าก็คงจะรอคอยเขาอยู่บนนั้นเป็นแน่ แต่เขาก็รู้ว่าต่อให้เขาตายไป เขาก็คงไม่มีวันได้ตามไปพบกับเธอแน่”

“เพราะว่าอาเธอร์ เคอร์รี่ ราชาแห่งแอตแลนติส ผู้ถูกเลือกจากพระแม่แห่งท้องทะเล รู้ดีว่าเขานั้นมันคือคนบาป ที่ต้องถูกสาปแช่งให้ตกนรกหมกไหม้ไปชั่วนิรันดร์”

“แต่มันก็คุ้มค่าที่จะได้เห็น “วันเดอร์วูแมน” แห่งอมาซอนตาย และเพื่อการนั้นเขาก็ยินดีที่จะถูกแผดเผาในไฟแห่งการพิพากษา”

โปรดติดตามตอนจบของสงครามนี้ได้ใน : Flashpoint เล่มหลักเล่ม 5!