Marvel Comic : Venom 02 : ผจญนักล่าในป่าโลกล้านปี

เรื่อง : Rick Remender
ภาพ : Tony Moore, Danny Miki, John Rauch
วางจำหน่าย: 27 เมษายน 2011
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

Venom ได้รับภารกิจให้เข้าไปทำลายเหมืองแร่ Antarctic Vibranium ใน Savage Land แต่กลับต้องมาพบกับอุปสรรคที่คาดไม่ถึงในรูปของ Kraven The Hunter!!

ที่ป่าโลกล้านปี Savage Land

Venom (Eugene “Flash” Thompson) กำลังโดนใครคนหนึ่งที่ขี่ไดโนเสาร์สายพันธุ์ Raptor ไล่ล่า

ที่ตามตัวของเขามีหอกหลายเล่มเสียบอยู่ รวมทั้งมีลูกดอกเสียบอีกไหล่อีกด้วย

เขาหนีมาเจอทางขาด แต่เมื่อเขาคิดหันกลับมาสู้ เขาก็โดนหอกอีกเล่มเสียบเข้าที่ไหล่จนปืนหลุดมือ

แล้ว “นักล่า” ก็ปรากฎตัว

มันคือ Kraven The Hunter (Sergei Kravinoff) 1 ในศัตรูเก่าแก่ของ Spiderman

นักล่าผู้นี้ใช้สมุนไพรลับสารพัดชนิดในการเสริมความแข็งแกร่งให้ร่างกายจนมีพละกำลังและความเร็วระดับที่สูสีกับ Spiderman ทีเดียว เขาเคยตายมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ก็คืนชีพจากการที่พวกลูกๆของเขาใช้เลือดของ Spiderman ประกอบพิธีกรรมชุบชีวิตเขาขึ้นมา แต่หลังจากฟื้นขึ้นมาจิตใจของเขาก็อยู่ในสภาพไม่มั่นคงและเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย และเลือกที่จะมาอยู่ในแดนเถื่อนอย่าง Savage Land ที่เข้ากับธรรมชาติของเขามากกว่า

และด้วยความที่สภาพจิตใจของเขาอยู่ในสภาพคุ้มดีคุ้มร้าย ตอนนี้เขาก็เข้าใจไปว่า Venom เป็น Spiderman ศัตรูเก่าของเขา

แม้หากเทียบพลังกันแล้ว Venom จะแข็งแกร่งกว่า Kraven แต่เนื่องจากอาวุธของ Kraven นั้นอาบยาพิษเอาไว้ ทำให้เขาอยู่ในสภาพเสียเปรียบอย่างมาก

(Symbiote เป็นสิ่งมีชีวิต ดังนั้นพิษจึงสามารถทำร้ายมันได้ ถึงมันจะทนทานพิษมากกว่ามนุษย์ก็ตาม แต่จากการที่มันเชื่อมต่ออยู่กับ Host ทำให้เมื่อมันโดนพิษ พิษก็จะแพร่ไปยัง Host ด้วย)

เขาจัดการกับไดโนเสาร์ไปได้ แต่การจัดการกับนักล่าที่มีพละกำลังเหนือมนุษย์ในสภาพที่ตัวเองโดนพิษนั้นนับว่าไม่ใช่การฉลาดเลย

Venom จึงตัดสินใจหนีไปตั้งหลักก่อน

แต่สำหรับนักล่านั้น การตามเหยื่อที่หนีไปได้นั้นเป็นแค่ส่วนหนึ่งของงานเท่านั้น

ที่ New York City

Betty Brant แฟนของ Flash กำลังระบายความในใจของเธอกับอดีตเพื่อนนักข่าวหนังสือพิมพ์ Daily Bugle ของเธอ Peter Parker ในเรื่องที่แฟนหนุ่มของเธอ ซึ่งก็เป็นเพื่อนเก่าของ Peter ด้วยนั้นทำตัวห่างเหิน และหายตัวไปเป็นเวลาหลายวันโดยไม่ยอมส่งข่าวมาเลยหลายต่อหลายครั้ง

(ปฏิบัติการของ Venom นั้นเป็นภารกิจลับของทางทหาร Flash จึงไม่สามารถบอกใครได้ว่าเขาไปทำอะไร)

ตัดกลับไปที่ Savage Land

Venom สะดุ้งตื่นขึ้นมาในถ้ำแห่งหนึ่งที่เขาเข้ามาซ่อนตัว

“นี่ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? ที่นี่มันที่…”

“ที่นี่คือซาเวจแลนด์…ฉันโดดร่มลงมาที่นี่…ต้องใจเย็นๆหน่อย”

“เจ้าคราเว่นมันตามล่าฉันอยู่…เป็นวันๆแล้ว…รู้สึกเหมือนว่าฉันจะสลบไป…”

“ดูเหมือนว่าซิมไบโอตจะเข้าควบคุมร่างฉัน…แล้วก็พาเรามาที่นี่”

“ฉันสวมใส่เจ้านี่มานานเกินไปแล้ว”

“ซึ่งนั่นไม่ดีเลย”

“นายพลดอจ์ดส่งฉันมาที่นี่ เพื่อทำลายสถานที่ขุดแร่แอนตาร์คติคไวเบรเนี่ยม…”

“โดนเจ้าคราเว่นทำให้เสียเวลา…มาป่วนภารกิจของฉันจนวุ่นไปหมด”

“และสถานการณ์มันจะยิ่งแย่ลงกว่านี้อีก ถ้าฉันไม่รีบออกไปจากที่นี่โดยเร็ว”

“ฉันมีกำหนดเวลาที่จะสวมใส่ซิมไบโอตอยู่ที่ 2 วัน…ผ่านระยะเวลาปลอดภัยไปนานแล้วด้วยสิ”

เมื่อเขาดูที่นาฬิกาข้อมือก็พบว่าเขาสวม Symbiote มา 47 ชั่วโมง 21 นาทีแล้ว

“ต้องเอาเจ้าชุดนี่ออก”

“แต่เจ้าคราเว่นมันยังอยู่ข้างนอกนั่น”

“แถมมันคงจะตามมาถึงที่นี่ในไม่ช้านี้ด้วย…”

“วิทยุพังไปแล้ว แคทรีนไม่มีทางรู้สถานการณ์ทางนี้ได้เลย”

“อย่างน้อยเขาก็ยังไม่ได้กดระเบิดหัวฉันทิ้งล่ะนะ”

“เขายังเชื่อใจฉันพอที่จะยังไม่ลงมือตอนนี้”

“ฉันต้องไปให้ถึงเหมืองแร่…”

“หยุดยั้งการส่งออกแร่นั้น…แต่เวลามัน…”

“แล้วยังเจ้านั่นที่ยังตามล่าฉันอยู่อีก”

เขาตรวจดูปืนพกของเขา

“เหลือกระสุนนัดเดียว”

“เผื่อในกรณีที่ซิมไบโอตควบคุมฉัน…ในกรณีที่ฉันต้อง…”

“ไม่สิ”

“ต้องไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นสิ”

“เบ็ตตี้ไม่ควรต้องไปงานศพคนโกหก”

“เจ้าคราเว่นไม่ใช่ภารกิจของฉัน…มันไม่ใช่ปัญหาของฉัน”

“แน่วแน่เข้าไว้สิทหาร”

“ทำลายเหมืองแร่นั่น”

“ออกจากที่นี่ไปแบบเป็นๆ”

“แล้วก็กลับบ้านไปหาเบ็ตตี้”

เขาออกเดินไปในถ้ำมืด แต่ก็ยังชั่งใจว่าจะปล่อย Kraven ไว้ให้เป็นภัยกับคนอื่นอีกแบบนี้มันจะดีแน่หรือ?

แต่เขาก็ไม่ต้องคิดนาน…

เพราะ Kraven ตามมาถึงแล้ว แถมยังอัดยาวูดูมาเพียบแปล้จนตากลับไปแล้ว

มันซัด Venom จนกลิ้งไปตามทางเดินในถ้ำ

เมื่อมองไปรอบๆถ้ำ Venom ก็ต้องพบว่าที่นี่เป็นรังของค้างคาวยักษ์ที่ตัวเท่าช้างนับร้อยๆตัว!?

“ถ้ำนรกนี่มันเป็นที่อยู่ของค้าวคาวยักษ์นี่หว่า”

“ค้างคาวใช้คลื่นเสียงในการนำทาง”

“และคลื่นเสียงก็ไม่ดีกับซิมไบโอตของฉันด้วย”

Venom ที่รู้ว่าตัวเองอยู่ในที่ๆตัวเองแพ้ทางสุดๆ ก็พยายามจะย่องไปให้เงียบที่สุด

“ต้องรีบไปแล้ว”

“ที่นี่ไม่เหมาะที่จะสู้อย่างแรง”

“ต้องรีบผ่านไป…ออกไปจากที่นี่ก่อนที่มันจะหาพบ”

“ต้องรีบออก…”

Kraven : ถึงเวลาแล้ว การล่าจบลงแล้ว

Kraven : เรามาตายด้วย…อุ๊บ

“หุบปากไปเลยว๊อย”

“สงบใจไว้”

“ความเครียดจะนำไปสู่ความหวาดกลัว”

“ความกลัวจะนำไปสู่ความโกรธ”

“ถ้าโกรธ…ก็จะสูญเสียการควบคุมตัวเอง…แล้วซิมไบโอตก็จะเข้าควบคุมฉัน”

Kraven : ใช่แล้ว นั่นไง ข้ารู้สึกถึงความโกรธของแก จงยินดีกับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนี้เถอะแมงมุมเอ๋ย…

Kraven : เพราะคืนนี้เราทั้งคู่จะตายด้วยกัน!!

แล้วมันก็แทงหอกเข้าใส่ Venom อย่างรวดเร็ว

“มันเร็วเกินกว่าที่ตาจะมองตามทัน”

“เห็นเป็นภาพเบลอเท่านั้น”

“อย่าเสียเวลาคิด…ขยับไปตามสัญชาติญาณ…คาดคะเนการเคลื่อนไหวของมัน”

“แล้วให้สิ่งที่เจ้าจิตหลุดนี่ต้องการ…”

เขาหลบหอกของ Kraven แล้วใช้ใยจับหอกไว้ก่อนจะส่งกลับส่งไปเสียบสีข้างมัน!!

Venom เริ่มเรียนรู้การเคลื่อนไหวแบบ Spiderman เขากำลังพัฒนา Spider Sense ขึ้นมาหรือนี่?

“มันกรีดร้องเสียงดังที่เดียว…เป็นเสียงที่เสนาะหูดีแท้”

แต่เสียงร้อง และการต่อสู้ได้ปลุกฝูงค้างคาวยักษ์ขึ้นมา และตอนนี้คลื่นเสียงของพวกมันก็ทำให้ Symbiote หลุดออกจากตัวของ Flash

แต่ถึงแม้เขาจะกลับไปสู่สภาพคนพิการของเขา Flash ก็ไม่ได้แสดงท่าทีขลาดกลัวแต่อย่างใด

Flash : ถึงไม่มีมันฉันก็สู้แกได้ ขอมีดให้ฉันสักเล่มสิ ให้มันเท่าเทียมกันหน่อย…แล้วฉันจะฆ่าแกเอง จะมอบสิ่งที่แกอยากได้ให้ไงล่ะ

Kraven : ไม่ แกทำให้ข้าผิดหวัง แกไม่สามารถช่วยข้าได้

Kraven : แกมันแค่ของปลอม

ขณะที่ Kraven กำลังพล่าม Flash ก็คิดวิธีรับมืออยู่ในใจ

“ยังมีกระสุนเหลืออีกนัด…”

“ให้มันพล่ามเข้าไว้…แล้วหยิบปืนขึ้นมา…”

Kraven : คนพิการอย่างแกไม่คู่ควรจะเอาชีวิตของคนตระกูลเครวินอฟ

Flash : ขอบอกตามตรงว่ะ แกมันจิตหลุดไปแล้ว ลองทำสิ่งที่ถูกต้องแล้วฆ่าตัวตายไปซะเลยสิ

Kraven : โทษฐานที่ทำให้ข้าเสื่อมเสียเกียรติ์ แกจะต้องเสียเลือดจนตายไปอย่างช้าๆ แกจะ…

ตอนนั้นเองค้างคาวยักษ์ตัวหนึ่งก็มาข้างหลังของ Kraven แล้วคว้าตัวมันไป!

แต่ในขณะที่เขาเผลอ ค้างคาวอีกตัวก็เข้าคว้าตัว Flash ไปด้วย!!

ในขณะที่มันพาเขาบินไป Flash รู้ดีว่ามีเวลาเพียงไม่กี่วินาที ก่อนที่มันจะบินสูงเกินกว่าที่เขาจะรอดจากการตกได้

เขาใช้กระสุนนัดสุดท้ายยิงเข้าไปในปากค้างคาว เข้าไปในสมองของมัน ทำให้มันสูญเสียการทรงตัวจนบินต่อไม่ไหวจนร่วงลงมา พร้อมกับที่ Flash หลุดจากอุ้งเท้ามัน

เขาตะเกียกตะกายจนจับรากไม้ที่ชะง่อนผาไว้ได้ และใช้มันปีนขึ้นสู่ที่ปลอดภัยได้สำเร็จ

และเขาก็รู้สึกดียิ่งขึ้นเมื่อได้รู้ว่า Kraven ไม่โชคดีเท่าเขา…

เขานอนหมดแรงอยู่บนชะง่อนผา

“จะทำแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆไม่ได้แล้ว”

“ต้องกลับบ้านไปหาเบ็ตตี้ แล้วบอกทุกอย่างให้เธอรู้”

“จะไม่มีความลับกับเธออีก”

“ขอแค่มีเบ็ตตี้อยู่เคียงข้าง…อย่างอื่นก็ไม่สำคัญแล้ว”

“เจ้าชุดนั่นมันคือพิษร้าย มันจะดีกว่าถ้ามันจะไม่…กลับมา?

ตอนนั้นเองเขาเห็น Symbiote คืบคลานกลับมาหาเขาด้วยตัวมันเอง?!?!

“นี่มันไม่น่าเป็นไปได้! ก็มันเป็นอิสระแล้วนี่นา…แล้วทำไมมันถึง…?”

“ได้ยินเสียงของมัน…น้ำเสียงที่เป็นมิตร”

“มันไม่ปิดบัง…มันยอมรับว่ามันต้องการฉัน”

“และมันรู้ว่าฉันก็ต้องการมัน”

“มันสัญญาว่ามันจะไม่มีวันทอดทิ้งฉัน”

“มันจะอยู่ด้วยทุกเมื่อที่ฉันต้องการมัน”

“มันช่วยเตือนให้ฉันนึกถึงภารกิจที่ต้องทำ”

“ว่าถ้าเราไม่หยุดการส่งออกแอนตาร์คติกไวเบรเนี่ยม คนนับแสนจะต้องตาย”

“มันช่วยเตือนให้ฉันรู้ว่าเราไม่จำเป็นต้องหนี หรือหวาดกลัวอะไรอีกแล้ว”

“ตราบเท่าที่เรามีกันและกันอยู่”

ในขณะเดียวกันนั้นเอง

“จอมบงการ” พ่อค้าอาวุธเจ้าของเหมือง Antarctic Vibranium ก็เห็นตัวจริงของ Venom ผ่านทางกล้องที่ซ่อนไว้ในป่า และใช้มันเทียบประวัติจนรู้ว่าเขาเป็นใคร

??? : นั่นไงล่ะ เรารู้ตัวจริงของมันแล้ว รู้หมดทุกอย่างเลยเชียว

แล้วมันก็พูดกับคนที่อยู่ข้างหลังของมัน

??? : ทีนี้จะมีเด็กดีคนไหนจะอาสาจัดการกับเจ้าเด็กเลวนี่ให้พ่อหน่อยไหม? ว่าไงล่ะแจ็ค-โอ-แลนเทิร์นเอ๋ย?

Jack-O-Lantern : ฆ่าเด็กเลวงั้นหรือครับ? โอ้ ผมเอา! ผมเอา!

เมื่อได้โอกาสจะได้เอาคืนกับเจ้าคนที่เล่นงานมันจนหน้าแหก มีหรือเจ้า Jack-O-Lantern จะไม่เอา!? แถมคราวนี้มันรู้ตัวจริงของ Venom แล้วด้วย…ยกสองนี้ต้องไม่ง่ายอย่างแน่นอน!!

โปรดติดตามตอนต่อไป : เมื่อ Jack ชำระแค้น!!!

ขอโฆษณาสักหน่อย

ในเดือนสิงหาคมนี้ Series Spiderman จะมี Event ใหญ่ ชื่อ “SPIDER-ISLAND”

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อมีไวรัสปริศนาแพร่กระจายใน NewYork และมันทำให้คนมากมายเริ่มมีพลังแบบเดียวกับ Spiderman ขึ้นมา? และมันจะเกิดอะไรขึ้น…เมื่อไม่ใช่ทุกคนที่จะมีความคิดว่า “พลังอันยิ่งใหญ่ มาพร้อมกับความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง” ?

Event นี้จะเกี่ยวข้องกับตัวละครเกือบทุกตัวใน Series Spiderman ซึ่งแน่นอนว่า Venom ของเราก็จะมี Tie-In กับเขาด้วย