Brightest Day #24 เมื่อชีวิตต้องดำเนินต่อไป

เรื่อง : GEOFF JOHNS, PETER J. TOMASI
ภาพ : IVAN REIS, PAT GLEASON ARDIAN SYAF, SCOTT CLARK, JOE PRADO
วางจำหน่าย: 27 เมษายน 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

นี่คือตอนจบของ Event Brightest Day ที่ดำเนินมาอย่างยาวนาน และจะเป็นการเริ่มบทใหม่ของจักรวาล DC Comic ไปด้วยในตัว ซึ่งมันจะต้องส่งผลต่อเหล่าผู้ที่ต้องมาเกี่ยวข้องกับมันอย่างไรบ้าง มาติดตามกันเลยครับ!

จากเล่มที่แล้ว

The Entity ได้เผยตัว “ผู้กอบกู้โลก” ที่มันได้เลือกแล้วขึ้นมา ต่อหน้า Deadman (Boston Brand), Hawk(Hank Hall) และ Dove (Dawn Granger) ในรูปของซากร่างกายที่เน่าเปื่อยผุพังของชายที่ชื่อว่า Alec Holland

Hawk : นั่นน่ะนะผู้กอบกู้โลกคนใหม่?

Deadman : อเล็กซ์ ฮอลแลนด์…

Dove : ฉันเคยได้ยินชื่อนั้นมาก่อน

Deadman : เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์น่ะโดฟ เป็นนักชีววิทยา หรือนักพืชวิทยา หรือเป็นทั้งคู่ ฉันก็ไม่แน่ใจ เขามีห้องแลปอยู่แถวหนองบึงในหลุยเซียน่า แล้วก็มีการระเบิดขึ้น

{มันเป็นการโจมตี บอสตัน}

{เหล่าคนที่คิดหาประโยชน์จากโลกใบนี้ต้องการงานวิจัยของอเล็กซ์ ฮอลแลนเป็นของตนเอง}

{อเล็กซ์ ฮอลแลนตายอยู่ในบึงนั่น แต่ความทรงจำของเขาถูกดูดซับเข้าไปในสายใยชีวิตของโลก ที่เรียกว่าพลังงานแห่งธาตุไม้}

Deadman : ตรงนี้ฉันรู้ แล้วเจ้าตัวประหลาดที่ก่อร่างจากพืชพันธ์ก็ผุดขึ้นมันจากบึงนั่น และคิดว่ามันคืออเล็กซ์ ฮอลแลนด์

{แต่อเล็กซ์ ฮอลแลนด์ตายไปแล้ว มันจึงไม่ใช่อเล็กซ์ ฮอลแลนด์}

{มันคือ “สวอมป์ติง”}

ตัดมาทางด้านเหล่าธาตุทั้งสี่ พวกเขาเข้าปะทะกับ “อวตารแห่งความมืด”

Jason : นี่เราควรจะทำอะไรอยู่กันเนี่ย รอนนี่?

Ronald : ฉัน…ฉันเหมือนรู้ว่าต้องทำอะไรด้วยสัญชาติญาณน่ะเจสัน ว่าต้องเผาสีดำนี่

Ronald : เราจะให้เจ้าสัตว์ประหลาดนี้เขาถึงต้นไม้นั่นไม่ได้

Hawkgirl : นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้

Martian Manhunter : เพื่อปกป้องโลก

Aquaman : เราจะต้องต่อสู้กับโลก

แล้วทันใดนั้นเสียงของ The Entity ก็ดังขึ้น

{พวกเจ้าได้สร้างความเสียหายให้แก่เจ้ารากเน่าเปื่อยที่แปดเปื้อนนี้ และให้เวลาแก่พวกเรามาเพียงพอแล้วเหล่าธาตุทั้งหลาย}

{ตอนนี้ข้าต้องการพวกเจ้าสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้}

ราวกับพวกเขารู้ว่าต้องทำอะไร เหล่าธาตุทั้งสี่ต่างพุ่งกลับไปยังต้นไม้แห่งแสงอย่างพร้อมเพรียงกัน

Deadman : นี่แกทำอะไรกับพวกเขาอยู่กันล่ะเนี่ย?

{เจ้ารู้ตัวไหมว่าเจ้าได้เลิกเอาแต่คิดถึงตัวเองแล้วน่ะบอสตัน แบรนด์? มันไม่ใช่สิ่งที่ตัวเจ้าก่อนหน้านี้จะคิดได้หรอกนะ}

Deadman : บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะว่าแกกำลังทำอะไร?

{ข้าต้องรวมอเล็กซ์ ฮอลแลนด์เข้ากับเหล่าธาตุทั้งหลาย}

แล้วทันใดนั้นเหล่าพลังงานของธาตุทั้งสี่ก็พุ่งเข้าไปในร่างของ Alec Holland

ขณะเดียวกันนั้น ในมุมมืดหลังแนวต้นไม้ Captain Boomerang (Digger Harkness) กำลังรอคอยโอกาสที่จะทำภารกิจของเขาอยู่

{เจ้ายังไม่เข้าใจรึบอสตัน แบรนด์ สิ่งนี้นั้นเกี่ยวพันกับตัวเจ้ามากเท่าๆกับทุกคนบนโลก}

{เมื่อ ครั้งที่เนครอนมายังโลกนี้ เจ้ายังเป็นคนตายอยู่ เป็นอิสระจากการเชื่อมต่อกับชีวิต และในขณะเดียวกันก็เป็นอิสระจากการแปดเปื้อนของการเน่าเปื่อยผุพังทั้งหลาย ด้วย}

{เจ้าคือเพียงผู้เดียวซึ่งพลังชีวิตนั้นบริสุทธิ์อย่างที่สุด หากจะพูดให้ง่ายๆกคือ เจ้าคือที่หลบภัยของข้ากับป่าแห่งชีวิตนี้}

{และ ในขณะที่ข้าชุบชีวิตคนหลายคนขึ้นมา เพื่อช่วยประวิงเวลาของการต่อสู้ครั้งนี้ คนบางคนอย่างพวกอควอแมนนั้นมีความสำคัญมากกว่าคนอื่นๆ}

{เพราะเมื่อ ได้รับการชำระล้างแล้ว พลังชีวิตของพวกเขาสามารถทำหน้าทีในการชี้นำเหล่าธาตุทั้งสี่ เช่นเดียวกับที่พลังชีวิตของอเล็กซ์ ฮอลแลนด์เคยทำหน้าที่ชี้นำพลังแห่งธาตุไม้}

{…จนกระทั่งพลังงานของเนครอนเข้าแทนที่มันไป}

Dark Avatar : โลกนี้…ต้องเน่าเปื่อยผุพัง

Deadman : เดี๋ยวนะ…ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว

Deadman : สวอมป์ติงเคยคิดว่ามันคืออเล็กซ์ ฮอลแลนด์…แต่มาตอนนี้มันคิดว่ามันคือเนครอน”

{เจ้าคิดถูกแล้วบอสตัน แบรนด์}

Deadman : ถ้างั้นแกก็ต้องการให้สวอมป์ติงคิดว่ามันคืออเล็กซ์ ฮอลแลนด์อีกครั้งงั้นสิ?

{ในการจะขจัดอิทธิพลของเนครอนออกไป เพียงการที่สวอมป์ติงคิดว่ามันคืออเล็กซ์ ฮอลแลนด์นั้นไม่เพียงพอ…}

{…มันจะต้องกลายเป็นอเล็กซ์ ฮอลแลนด์อย่างแท้จริง}

Hawk : เออ แต่ว่านายอเล็กซ์ ฮอลแลนด์นี่ดูยังไม่พร้อมจะทำหน้าที่นั่นเลยนี่

{อเล็กซ์ ฮอลแลนด์ไม่มีความทรงจำในตอนที่เป็นสวอมป์ติง เพราะเขาไม่เคยเป็นหนึ่งเดียวกับมันอย่างแท้จริง}

{สิ่งที่เขาจำได้คือการตายไปในหนองบึงนั่น}

ทันใดนั้น “อวตารแห่งความมืดก็มาถึงและ Dove ก็เข้าช่วย Alec Holland ได้ทันท่วงทีก่อนจะโดนมันเหยียบ

ขณะนั้นเอง The Entity ก็พูดกับ Captain Boomerang

{จงขว้างบูมเมอร์แรงซะ}

Captain Boomerang : อะไรนะ? เจ้าสัตว์ประหลาดนั่นก็อยู่ตรงนั้นแล้วนี้! ให้มันจัดการสิ

{จงขว้างบูมเมอร์แรงใส่เธอซะ}

Dove : คุณได้ยินที่แหวนนั่นพูดแล้วนี่ ไม่ว่าเขาจะเป็นหรือตายอยู่ก็ตาม เราต้องปกป้องอเล็กซ์ ฮอลแลนด์ไว้

Deadman : แต่ว่า…

Dove : ความสามารถของฉันคือการหลบหลีกความรุนแรงนะบอสตัน ฉันจะถ่วงเวลาเจ้านี่ไว้ ขณะที่คุณรอให้แหวนนั่นบอกเรื่องที่คุณต้องทำต่อไป

{อเล็กซ์ ฮอลแลนด์นั้นจะต้องกลับสู่แดนของเหล่าผู้มีชีวิตอีกครั้ง แต่เพื่อการนั้นใครบางคนจะต้องตายเสียก่อน}

Deadman : แกพูดเรื่องอะไร?

ตอนนั้นเอง Captain Boomerang ก็ขว้างบูมเมอร์แรงออกไป

และ Hawk ที่เห็นพอดีก็เข้าทำหน้าที่ตามภารกิจของเขา

Hawk : โดฟ!

เขาพยายามจะรับบูมเมอร์แรงไว้ แต่มันกลับเฉือนมือของเขาและพุ่งต่อไป

ในขณะที่มันยังพุ่งต่อไปหา Dove ในวินาทีเป็นตายนั้น Deadman ก็เข้าไปขวางหน้ามันไว้

ส่วน Hawk ก็เข้าไปซัด Captain Boomerang ร่วงไป

Hawk : ไอ้สารเลวเอ๊ย!

{ดิคเกอร์ ฮาร์คเนส แห่งโลก}

{ภารกิจเสร็จสิ้น}

{ชีวิตคืนกลับ}

Deadman :ไม่เป็นไรหรอก ทุกอย่างจะต้อง…

Deadman : …เรียบร้อย

บูมเมอร์แรงสีดำเสียบเข้าที่อกของ Deadman แล้วแสงสีขาวสว่างจ้าก็ระเบิดขึ้น

Dove : บอสตัน?! บอสตัน…ไม่นะ…แหวนนี่จะช่วยคุณ…แหวนนี่จะ

{ข้าเสียใจด้วย ข้าไม่สามารถรักษาชีวิตเขาได้}

{ครั้งนี้ข้าทำไม่ได้}

Dove : ไม่นะ! ทั้งที่แกทำให้เขาต้องเจอเรื่องร้ายๆมามากขนาดนี้…

ในห้วงวาระสุดท้ายครั้งที่สองของเขา Deadman เอามือลูบแก้มของหญิงที่เขารัก

Deadman : โดฟ ได้โปรดฟังที่ฉันพูดนะ ฉันขอบใจเธอจริงๆ

Deadman : ขอบใจที่ช่วยเปิดตาของฉัน ขอบคุณที่ทำให้โอกาสที่สองในชีวิตของฉัน…ไม่สูญเปล่า

และคำพูดสุดท้ายของเขาก็มอบต่อผู้ที่จะสืบทอดชีวิตของเขา

Deadman : …ไปจัดการมันเลยฮอลแลนด์

พริบตาที่เขาหมดลมหายใจ แหวนสีขาวก็หลุดจากนิ้วเขาและเข้าไปในตัว Alec Holland

{อเล็กซ์ ฮอลแลนด์ แห่งโลก}

{จงมีชีวิต}

Alec : นี่…นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย? ฉันจำได้ว่าไหม้ห้องแลป….
ทันใดนั้นต้นไม้ในป่าก็เข้าหาเขา โอบรัดเขา รวมเข้ากับร่างของเขา

Alec : นี่มันอะไรกันเนี่ย?!

{รากฐานแห่งมวลพฤกษา…พลังงานแห่งธาตุในอดีตของดาวดวงนี้…ป่าแห่งนี้…ต้องการความช่วยเหลือของเจ้า}

{สีเขียวได้แปดเปื้อนเสียแล้ว}

Alec : สีเขียว…ได้แปดเปื้อนแล้ว

{นี่คือโลกของเจ้า}

Swamp Thing : นี่คือ…โลกของข้า

ต้นไม้ทั้งป่าเกี่ยวกระหวัดรวมกัน เกิดเป็นยักษ์พฤกษาอีกตนหนึ่ง พร้อมด้วยสัญลักษณ์แห่งชีวิตบนอกของมัน

{เจ้าจะต้องปกป้องมัน}

Swamp Thing : …ข้าจะปกป้องมัน

และดังนี้ มนุษย์ยักษ์แห่งชีวิตและความตายก็เข้าต่อสู้กัน โดยมีอนาคตของโลกเป็นเดิมพัน

{ตำนานบทใหม่ได้เริ่มขึ้นแล้ว อเล็กซ์ ฮอลแลนด์}

{ไม่เพียงสำหรับตัวเจ้า แต่กับทั้งจักรวาลนี้เลยทีเดียว}

{การขจัดสิ่งหลงเหลือที่แปดเปื้อนจากการสัมผัสของเนครอนนี้ เป็นเพียงการเริ่มต้น}

{พลังงานแห่งธาตุทั้งสี่ตอนนี้อยู่ภายในธาตไม้แล้ว}

Alec : …ไม่….

{จงใช้มันซะ}

Alec : ฉันคือ…อเล็กซ์ ฮอลแลนด์

{และจงหยุดต่อต้านการเปลี่ยนแปลงของตัวเจ้าได้แล้ว อเล็กซ์ ฮอลแลนด์}

{เจ้าไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว}

Alec : ฉัน…

{เจ้าคือ…เจ้าจะต้องเป็น…}

{สวอมป์ติง}

ด้วยการโจมตีครั้งสุดท้าย อวตารแห่งความมืดก็สูญสลายไป จบสิ้นสิ่งหลงเหลือสุดท้ายของ Blackest Night อย่างสมบูรณ์

ที่ด้านล่าง Hawk เดินเข้าไปหา Dove ที่ยังร่ำไห้กอดร่างไร้ชีวิตของ Boston อยู่

Hawk : โดฟ เขาจากไปแล้วล่ะ

Dove : ไม่นะ…

Hawk : เขาจากไปแล้วจริงๆ โดฟ

Hawk : ฉัน…ฉันเสียใจด้วยจริงๆ

Swamp Thing : ผืนดิน…จะดูแลเขาเอง

พืชไม้เลื้อยขึ้นปกคลุมร่างของ Boston และเปลี่ยนให้เป็นกอดอกไม้ที่บานสะพรั่ง

{บอสตัน แบรนด์}

{ชีวิตของเจ้าได้สิ้นสุดลงแล้ว}

ทันใดนั้น Deadman ก็ปรากฎตัวขึ้นมาในร่างวิญญาณอย่างที่เขาเคยเป็นมาก่อน

Deadman : อะ…อะไร? อะไรอีกล่ะ…?

{แต่หน้าที่ของเจ้าบนโลกนี้ยังไม่สิ้นสุดลง}

{เหล่าผู้คนที่หมดหวังในการมีชีวิตยังต้องการความช่วยเหลือของเจ้า}

Deadman : ไม่เอาด้วยหรอก! ถ้าแกจะบอกว่าฉันต้องกลายเป็นแค่วิญญาณอีกแล้ว และจะไม่มีใครสามารถมองเห็นหรือได้ยินฉันอีกล่ะก็ ฉันก็ไม่ต้องการจะอยู่ที่นี่อีกแล้ว! ฉันไม่ต้องการจะไร้ตัวตนแบบนี้อีก! ถ้าฉันจะตายวันนี้ก็ให้ฉันตายไปเลยสิ ให้ฉันข้ามไปภพหน้าสิ! แกได้ยินไหม?

Deadman : ให้ฉันได้ข้ามไปยังภพหน้าซะทีสิ!

{ข้าไม่สามารถทำได้}

Deadman : ไม่! นี่มันไม่ยุติธรรม!

Deadman : นี่มันไม่ยุติธรรมเลย!!

ตอนนั้นเอง…ปาฎิหารย์เล็กๆก็เกิดขึ้น

Dove : บอสตัน?

Deadman : โดฟ? นี่เธอมองเห็นฉันหรือ?

Dove : ฉันได้ยินเสียงคุณค่ะ!

Dove : ฉันได้ยินเสียงคุณนะบอสตัน…!

Deadman : โดฟ ฉัน…ฉันรักเธอ

Dove : ฉันก็รักคุณเหมือนกัน

แม้ทั้งคู่จะได้ยินเสียงกัน สามารถพูดคุยกันได้ แต่พวกเขากลับไม่สามารถสัมผัสกันได้…

Swamp Thing : ความแปดเปื้อนถูกขจัดไปแล้ว

Swamp Thing : ความมืด…จากไปแล้ว…มันถูกชำระล้าง…พลังงานแห่งธาตุทั้งหลาย…ที่ช่วย เพิ่มพลังให้กับพลังชีวิตของข้า และช่วยชี้นำข้า

Swamp Thing : …ไม่จำเป็นอีกแล้ว

แล้ว Swamp Thing ก็ปล่อยร่างของ Aquaman, Martian Manhunter, Hawkman และ Firestorm ออกมา

Ronald : นั่นสวอมป์ติงหรือ? เขาตัวใหญ่กว่าที่ผมจำได้มากเลยนะ

Swamp Thing : ข้ารู้จักท่านรึ?

Aquaman : เขาคือไฟร์สตอร์ม ส่วนฉันคืออควอแมน แล้วก็…

Swamp Thing : จากการที่ข้าได้เชื่อมต่อกับพวกท่านอยู่ชั่วเวลาหนึ่ง…ดูเหมือนว่าร่างกายและจิตใจของท่านจะกลับเป็นปกติแล้ว

Ronald : ปกติเหรอ?! บอกหน่อยซิว่าอะไรที่มันเป็นปกติ! เหล่าผู้คนที่เราห่วงใยต้องล้มตายอยู่ข้างนอกนั่นนะ!

Swamp Thing : การสูญเสียนั้น…เป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

ทันใดนั้น Hawkman ก็รู้สึกถึงสิ่งที่ขาดหายไป…Hawkgirl ไม่ได้กลับมา?!

Hawkman : เชียร่า?

เขาบินขึ้นไปหา Swamp Thing

Hawkman : เชียร่าอยู่ที่ไหน?

Swamp Thing : นาง…ไม่ได้อยู่ที่นี่…

Hawkman เริ่มขุดลงไปบนตัวของ Swamp Thing

Hawkman : เชียร่า! ปล่อยเธอออกมานะ!

Hawkman : ให้เธอกลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ บ้าเอ๊ย!

Hawkman : ถ้าแกยังต้องการชีวิตใครอีกล่ะก็ เอาของฉันไปแทนสิ! ปล่อยเธอออกมา!

Swamp Thing : ข้าบอกท่านแล้ว…นางไม่ได้อยู่ที่นี่…

ทันใดนั้น Hawkman ก็รู้สึกถึงสัมผัสที่คุ้นเคยจากสายลมที่พัดอยู่รอบตัวเขา? Hawkgirl ยังอยู่ในสภาพของพลังงานธาตุลมอยู่?!

Swamp Thing : …แต่นางอยู่รอบตัวท่าน…

Hawkman : เชียร่า…

ทันใดนั้นแมกไม้จำนวนมหาศาลก็งอกจากตัวของ Swamp Thing และแผ่ขยายออกไปอย่างรวดเร็ว

Swamp Thing : ฤดูใบไม้ผลิอันเป็นนิรันดร์…ได้มาถึงแล้ว…นี่คือเวลา…แห่งการเริ่มต้นใหม่…

Aquaman : …ป่าทั้งป่ากำลังกลับมาอีกครั้ง…

Swamp Thing : ใช่แล้ว

Swamp Thing : มันกลับมาอีกครั้ง

Martian Manhunter : ฉันได้ยินความคิดของพวกเขา…

Ronald : ของใครหรือ?

Martian Manhunter : คนนับล้าน…กำลังร้องตะโกนด้วยความยินดี…สวอมป์ติงไม่เพียงแค่ทำให้ป่านี้ฟื้นกลับคืนมาใหม่เท่านั้น…

Martian Manhunter : เขากำลังฟื้นฟูเหล่าสีเขียวของทั่วทั้งโลกนี้เลย

Swamp Thing : โลกอันเปราะบางนี้ปลอดภัยแล้ว…เหล่าแมกไม้ได้กลับมาแข็งแกร่งดังเดิมอีกครั้ง…

Swamp Thing : แต่มันต้องการการปกป้องจากทุกๆคน…ร่วมกันกับการทุ่มเทอย่างเต็มที่ของข้า…สีเขียวเหล่านี้ต้องการการคุ้มครอง…

Swamp Thing : …และข้าจะจัดการกับใครหรืออะไรก็ตามที่…ทำให้มันอยู่ในอันตราย

Aquaman : เดี๋ยวสิ…

{เจ้าทำได้ดีมาก อาเธอร์ เคอร์รี่}

{พวกเจ้าทุกคนทำได้ดีมาก}

{ยกเว้นแต่เจ้าเท่านั้น แฮงค์ ฮอลด์}

{เจ้าทำภารกิจของเจ้าไม่สำเร็จ}

Hawk : แกพูดอะไรของแก? แกหมายความว่ายังไง?

{ชีวิตของเจ้ายังไม่ใช่ของเจ้าเอง ข้าไม่สามารถที่จะปลดปล่อยเจ้าจากการแทรกแซงของเทพแห่งสงครามได้}

(ความจริงก็คือ คนที่ควรจะต้องตายเพื่อให้พลังชีวิตถูกส่งไปมอบให้กับ Alec Holland ก็คือ Hawk เพราะเมื่อเขาสละชีวิตของตนเพื่อปกป้องตัวแทนของเทพแห่งสันติอย่าง Dove ก็จะเป็นการปลดปล่อยเขาจากการเป็นตัวแทนของเทพแห่งสงคราม ซึ่งเป็นสิ่งที่ Entity เห็นว่าเป็นอันตรายต่อโลก ส่วน Captain Boomerang นั้นถูกเลือกเพราะ “สิ่งก่อสร้าง” ที่เป็นบูมเมอร์แรงของเขานั้นมีความพิเศษที่สามารถสังหารเหล่า “ผู้คืนชีพ” ที่มีพลังของ The Entity คุ้มครองอยู่ได้ ดังนั้นภารกิจของทั้งสองจึงควรจะเป็นว่า Hawk เอาตัวเข้ารับบูมเมอร์แรงทุถูกสั่งให้ขว้างใส่ Dove จากนั้นเขาก็จะตายและพลังชีวิตของเขาก็จะถูกใช้ชุบชีวิตให้ Alec Holland)

(ปล.แต่ สำหรับคำถามที่ว่าหลังจากเขาตายเพื่อปกป้อง Dove ไปแล้วนั้น The Entity กะจะชุบชีวิตเขาขึ้นมาใหม่หรือจะปล่อยให้ตายไปทั้งอย่างนั้นเลยนั้น…เราคง ไม่มีวันรู้คำตอบได้แล้วล่ะนะ)

{เจ้านั้นไม่เหมือนกับคนอื่นๆ}

Dove : คนอื่นๆงั้นรึ?

{เจดนั้นได้ทำการสร้างสมดุลย์ให้แก่ความมืดภายในตัวพี่ชายของเธอ ซึ่งถ้าปล่อยไว้ มันจะไปเพิ่มพลังให้กับอวตารแห่งความมืดและทำให้มันแข็งแกร่งขึ้นกว่านี้อีก มาก}

{แม็กซ็เวล ลอร์ด ได้เป็นส่วนหนึ่งในการปกป้องโลกนี้จากสงครามของเหล่าผู้เหนือมนุษย์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต}

{และโอซิริสได้ช่วยพี่สาวของเขาไอซิส ผู้เป็นเทพธิดาแห่งธรรมชาติให้ฟื้นกลับคืนมา ซึ่งเธอจะเป็นกำลังให้กับอเล็กซ์ ฮอลแลนด์หลังจากนี้ไป}

{เวลาของข้าบนดาวดวงนี้ได้สิ้นสุดลงแล้ว}

{แต่พวกเจ้ายังมีสิ่งที่ต้องทำอยู่อีก}

Deadman : ฉันยังมีเรื่องที่ต้องถามแกอยู่อีก

{ชีวิตนั้นเต็มไปด้วยปริศนาอยู่เสมอนั่นแหละบอสตัน แบรนด์}

{แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือมันยังเต็มไปด้วยความเป็นไปได้อีกมากมาย}

{จงยินดีต่อความเป็นไปได้เหล่านั้น}

{จงอ้าแขนรับชีวิตเอาไว้}

{สำหรับสิ่งที่มันเป็น และสิ่งที่มันไม่ใช่}

ตะเกียงพลังสีขาวเปล่งแสงสว่างจ้าเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหายวับไป

Ronald : ผมชักรู้สึกว่าผมคงไม่มีทางจะทำความเข้าใจเจ้านั่นได้เลยนะเนี่ย

Ronald : แล้ว ทีนี้เราจะทำยังไงต่อไปกันล่ะ?

Deadman : พวกนายก็ต้องใช้ชีวิตของนายต่อไปน่ะสิ

หลังจากนั้น

ที่ชายหาดใน Miami ที่ซึ่งพวก Aquaman เข้าต่อสู้กับกองทัพของเผ่า Xebel

Mera : มันคงจะมีคนตายไปมากกว่านี้ถ้าไม่ใช่เพราะคุณกับแจ็คสันช่วยเอาไว้

Aquaman : มันเป็นเพราะเราทุกคนช่วยกันต่างหากล่ะเมร่า

Aquaman : แล้วนี่แจ็คสันอยู่ที่ไหน?

Mera : เขากลับไปหาพ่อแม่ของเขาแล้ว แต่เขาก็อยากจะคุยกับคุณมาก และก็ต้องการจะฝึกฝนเพิ่มเติมอีก…

Aquaman : ผมได้ติดต่อพวกไททันส์ไว้แล้วล่ะ

(อ้อ สรุปว่า Jackson จะได้เป็นสมาชิกใหม่ของ Teen Titans ตามที่หลายๆคนเก็งไว้สินะ)

Mera : พวกเราโชคดีมากแล้วล่ะนะอาเธอร์ เพราะฮอว์คแมนกับฮอว์คเกิร์ล แล้วก็เดดแมนกับโดฟ พวกเขาต้องสูญเสียคนที่พวกเขารักไป พวกเราก็เกือบจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน….อาเธอร์?

Mera : มีอะไรหรือ?

Aquaman : เทคโนโลยีที่พวกนั้นใช้…อาวุธที่พวกซีเบลใช้นั้น ผมจำพวกมันได้

Aquaman : มันเป็นของที่มาจากแอตแลนติส

(นี่จะเป็นการเริ่มต้นของซีรีย์ใหม่ของ Aquaman หรือเปล่านะ? คงต้องติดตามกันต่อไป)

ที่ Denver Colorado

Martian Manhunter ได้รักษาอาการป่วยของ Melissa ลูกสาวของนักวิทยาศาสตร์ ที่ใช้เครื่องย้ายมวลสารดึงเขาจากดาวอังคารมายังโลก และเขาได้ขอขอบคุณเธอและพ่อของเธอ ที่ได้ช่วยมอบโอกาสที่จะใช้ชีวิตให้กับเขา โดยการดึงเขามายังโลกนี้

ที่ Stonchat Museum ใน Lousiana

Hawkman ยังทำใจรับไม่ได้ว่าเขาต้องสูญเสียคนที่เขารักไปอีกครั้ง

(อันนี้สำหรับคนที่คิดถึง Deadman กับ Hawkgirl พวกเขาจะกลับมาแบบมีชีวิตแน่นอนใน Event Flashpoint ที่ประวัติศาสตร์ถูกเปลี่ยนแปลงไปทำให้ พวกเขาจะไม่เคยตายมาก่อน แต่ลักษณะนิสัยของพวกเขาจะเป็นเหมือนในเนื้อเรื่องหลักหรือไม่นั้น ก็คงต้องติดตามกันต่อไป)

ที่มหาวิทยาลัย Pittsburgh

Ronald ที่เห็น Jason มีท่าทีแปลกๆก็รู้สึกสงสัยและถามขึ้น

Ronald : เฮ้ มันมีอะไรเกิดขึ้นหรือไง?

Jason : ฉันก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ เพราะงั้นฉันอาจจะคิดผิดก็ได้ แต่…ฉันเพิ่งจะทำการทดสอบที่ศาสตราจารย์ตั้งขึ้น เพื่อตรวจดูปฏิกริยาในโมเลกุลของไฟร์สตอร์มแล้วก็…มันเปลี่ยนไป

Ronald : เปลี่ยนไปแบบไหน?

Jason : ถ้าจะให้ฉันลองคาดเดาดูล่ะก็ เมื่อตอนที่เราโดนแอนติมอนิเตอร์โจมตี มันทำให้เมธริกซ์…เสียหาย และฉันคิดว่าการนับถอยหลังมันได้เริ่มขึ้นแล้ว

และเมื่อพวกเขามองไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ก็ต้องพบกับผลที่น่าสะพรึงกลัว…

Jason : จากที่โปรแกรมของศาสตราจารย์คำนวณออกมา ในอีกไม่ถึงเก้าสิบวัน…

Ronald : พวกเราจะระเบิดงั้นรึ

(ตกลงท่าทางสองหน่อนี้จะได้มีซีรีย์เป็นของตัวเองค่อนข้างแน่นอนแล้วสินะ…ก็เล่นมีเรื่องใหญ่ขนาดนี้โผล่มาแล้วนี่)

ในที่แห่งหนึ่ง…

เหล่านักธุรกิจที่คิดถึงแต่ผลประโยชน์ส่วนตน โดยไม่คิดถึงผลร้ายที่จะเกิดขึ้นกับสิ่งแวดล้อมกำลังจะได้รู้ว่า…

…ผู้พิทักษ์คนใหม่ของโลกนี้จะไม่อภัยให้ใครก็ตาม ที่คิดจะทำให้ธรรมชาติต้องเสียหาย…และกฎของมนุษย์ก็ไม่สามารถจะหยุดเขาได้!!

ในคืนนั้น

มีชายคนหนึ่งเข้าไปในที่เกิดเหตุสังหารหมู่นักธุรกิจจากฝีมือของ Swamp Thing

??? : ก็อย่างว่าแหละนะ มันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ขึ้นกับเวลาเท่านั้น

เขาจุดบุหรี่ขึ้นสูบ และสูดควันเข้าไปเต็มปอด

??? : สวอมป์ติงกลับมาแล้วงั้นรึ?

เขาก็คือ John Constantine นักสืบผู้เชี่ยวชาญการรับมือกับคดีเหนือธรรมชาติ โดยเฉพาะคดีที่เกี่ยวกับเทพหรือปีศาจ ดาราชูโรงจากซีรีย์ Hell Blazer Comic ของค่าย Vertigo ค่ายลูกของ DC Comic นั่นเอง!

(ตกลงว่าจะผนวกเอา Vertigo มาเอี่ยวกับจักรวาลหลักแล้วสินะ? เรื่องมันจะเละตุ้มเป๊ะขนาดไหนกันล่ะนี่….)

โปรดติดตามเรื่องราวบทใหม่ที่จะเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป!!

ในที่สุด Event นี้ก็จบลงเป็นที่เรียบร้อย นับตั้งแต่ที่ผมเริ่มสปอย Comic มาตั้งแต่ตอน Blackest Night มาจนถึงตอนนี้มันก็ยาวนานร่วมสองปีแล้วนะนี่ ยาวดีเหมือนกันแฮะ ซึ่งต่อจากนี้ไปผมก็จะยังคงสปอยคอมมิคให้ท่านอ่านกันต่อไป โปรดติดตามต่อไปด้วยนะครับ