War of The Green Lanterns : Part 3 : Green Lantern : Emerald Warriors 8 : Jordan Vs. Gardner!!

เรื่อง : Peter J. Tomasi
ภาพ : Fernando Parasin, Cam Smith
วางจำหน่าย: 30 มีนาคม 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ขณะที่ War of The Green Lanterns ดำเนินต่อไป ในครั้งนี้ ภาพนิมิตรที่ Guy Gardner เห็นว่าเขาและ Hal Jordan ต่อสู้กันเองนั้นกำลังจะเป็นจริงขึ้นมาแล้ว!!

ณ.จุดหนึ่งในห้วงอวกาศ Guy Gardner, Kilowog และ Arisia กำลังมุ่งหน้าไปยัง Oa ดาวหลักของ Green Lantern Corps

Guy : แหวน เราอยู่ห่างจากโออาร์แค่ไหนแล้ว?

“ด้วยความเร็วระดับความเร็วแสงในขณะนี้ จะใช้เวลาอีก 11 ชั่วโมง”

Kilowog : ดีแล้ว เรามาถึงครึ่งทางแล้ว

Arisia : เมื่อเราไปถึง เราจะได้บอกให้ทั้งองค์กรรู้ถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับโซดัม แล้วก็เรื่องเจ้าซาดอร์นั่น

Guy : ช้าก่อน อารีเซีย เราจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครทั้งนั้น จนกว่าฉันจะบอกเรื่องนี้ให้พวกการ์เดี้ยนรู้ก่อนนะ

Arisia : ซึ่งฉันแน่ใจว่าพวกนั้นคงไม่ชอบใจแน่ สำหรับเรื่องข้อตกลงลับที่นายกับกานเธททำไว้กับเรดแลนเทิร์น ที่ต้องการทำลายล้างพวกนั้น รวมถึงองค์กรของเราด้วยน่ะ กาย

Guy : นี่ฟังนะ เมื่อฉันบอกเหตุผลที่ฉันกับกานเธททำเรื่องที่เราทำลงไปให้พวกตัวฟ้านั่นรู้ พวกนั้นก็จะรู้ถึงความสำคัญของปัญหานี้ และฉันก็จะสามารถกลับไปจัดการเรื่องซาดอร์กับยัทต่อได้…

Kilowog : ถ้าฉันเป็นนายนะเจ้าหนู ฉันจะพากานเธทไปด้วย

Guy : ใช่ นายพูดถูก เขาจะพูดกับพวกนั้นได้ดีกว่า

Arisia : คิโลวอคกำลังบอกว่าถ้ามีกานเธทอยู่ตรงนั้นด้วย พวกนั้นก็จะมุ่งความโกรธไปที่เขาแทนที่จะเป็นนายต่างหากล่ะ!

Guy : พวกนั้นไม่มีสิทธิ์จะมาโกรธฉัน…ทุกสิ่งที่ฉันทำไปนั้น ฉันทำเพื่อองค์กรของเรา! พวกนั้นต้องการให้ฉันทำงานอยู่ข้างนอกนั่น เพื่อทำในสิ่งที่ยากจะตัดสินใจ! คิดว่าพวกนั้นจะมาหาใคร เมื่อพวกนั้นต้องการแลนเทิร์นผู้ที่ยอมทำงานสกปรกกันล่ะหือ? ฮาล จอร์แดนหรือไง?! ไม่ใช่หรอก…มันคือฉันต่างหาก!

Arisia : งั้นโซดัมก็เป็นแค่นั้นสำหรับนายเหมือนกันล่ะสิ ก่อนที่นายจะคิดฆ่าเขาน่ะ เป็นแค่ทางเลือกที่ยากจะตัดสินใจงั้นสิ? แล้วสักวันฉันจะไปอยู่ในรายการนั้นด้วยหรือเปล่าล่ะ หรือจะเป็นคิโลวอค?

Guy : นี่ ฉันแค่บอกสิ่งที่เรากำลังเผชิญอยู่ให้เธอรู้เท่านั้น ถ้าเธอไม่อยากรับรู้ก็ตามใจ ฉันไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรอีก

Kilowog : อารีเซีย นี่มันไม่ใช่เรื่องที่จะแบ่งง่ายๆเป็นขาวกับดำได้นะ…โซดัมได้ขอร้องให้ฉัน ฆ่าเชาก่อนที่ซาดอร์จะครอบงำเขาได้ทั้งหมด โซดัมไม่ได้อยากจะกลายเป็นอาวุธมาทำร้ายพวกเรานะ

Arisia : และเขาจะไม่มีทางเป็นแบบนั้น คนในองค์กรของเราคือครอบครับเดียวกัน เราจะช่วยเหลือกันและกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

Arisia : เราจะหาวิธีที่จะช่วยโซ….

ทันใดนั้นจู่ๆ Arisia ก็มีอาการแปลกๆ

Kilowog : อารีเซีย มีอะไรหรือ? เกิดอะไรขึ้นกับ…

แล้วทันใดนั้นทั้ง Guy และ Kilowog ก็รู้สึกถึงอิทธิพลของ Parallax ร่างอวตารแห่งแสงสีเหลือง ที่ส่งพลังของมันผ่านมาทางแหวนของพวกเขา

“สิ่งแปลกปลอมกลับเข้าที่แล้ว”

Kilowog : เมื่อกี้นายเห็น…

Guy : ใช่เลย ฉันเห็น แล้วฉันก็รู้สึกแบบเดียวกับตอนที่…

Kilowog : ตอนที่พาราแล็กซ์เข้าควบคุมพวกเรา เมื่อตอนที่จอร์แดนคืนชีพขึ้นมา

Guy : หมายความว่าพาราแล็กซ์กลับเข้าไปอยู่ในแบตเตอรี่ศูนย์กลางอีกแล้ว ซึ่งหมายความว่ามีเรื่องแย่ๆเกิดขึ้นที่…

ทันใดนั้นจู่ๆ Arisia ที่อยู่ในภวังค์ก็ออกบินไป เป้าหมายคือ Oa

Kilowog : อารีเซีย!

Guy : พูดกับพวกเราหน่อยสิ…เธอเห็นอะไรอยู่…ใครอยู่ในหัวเธอ…เป็นพาราแล็กซ์…หรือโครน่า…หรือว่าซาดอร์กันแน่?

แต่ Arisia ไม่มีการตอบสนอง เธอเร่งความเร็วสลัดทั้ง Guy และ Kilowog ออกไป

และเมื่อพวกเขาหันไปข้างหลังก็ต้องพบกับ…

Guy : ตายละวา

Green Lantern นับสิบๆที่ต่างก็โดน Parallax ควบคุมกำลังมุ่งหน้าไปยัง Oa!!

คลื่นมนุษย์ของ Green Lantern จำนวนมากมายถาโถมเข้าใส่ทั้ง Guy และ Kilowog

Kilowog : นี่มันไม่ใช่แค่พวกมือใหม่แล้ว…ใครบางคนกำลังควบคุมคนทั้งองค์กรเลยนี่นา!

Guy : นี่มันเป็นสิ่งที่ไม่อยู่ในภาพนิมิตรที่ฉันเห็น…นี่ต้องเป็นการเดินแผนขนาดใหญ่ของมันแน่!

Guy : ต้องเป็นฝีมือโครน่า..ทั้งซาดอร์แล้วก็ยัทต่างก็เป็นแค่ขั้นบันไดให้กับมันเท่านั้น!!

Kilowog : พวกนี้มีมากเกินไป…โล่ห์ของเราจะกันไม่อยู่แล้ว!

แล้วพวกเขาก็โดนจับกุมจนได้

Guy : ถ้าพวกเราไม่โดนควบคุม ก็หมายความว่าจะต้องมีแลนเทิร์นคนอื่นที่เป็นแบบเราอยู่อีกแน่…แล้วเราก็ ต้องออกไปจากที่นี่เพื่อตามหาพวกเขา!

Kilowog : รู้ไหม นี่เป็นครั้งแรงที่ฉันเห็นด้วยกับนายเต็มที่เลย…

Kilowog : และนายก็จะต้องเป็นคนไปทำมัน!

ว่าแล้ว Kilowog ก็ใส่ Guy ลงในลูกกระสุนพลังงานแล้วยิงออกไปทันที

Guy : คิโลวอค! นี่นายทำอะไรของ…

Kilowog : ฉันจะอยู่กับพวกลูกศิษย์ของฉัน…จะต้องมีใครอยู่ดูแลพวกเขา…แม้จะเป็นการถูกจับกุมก็ตาม!

Kilowog : ไปที่กรีนเฮาส์ซะกาย!

Kilowog : ไปให้ถึงกรีนเฮาส์ก่อนที่จะ…

Kilowog : อ๊าค!

Guy : คิโลวอค!

Guy : ฉันจะไปช่วยนายกับอารีเซียออกมา แล้วจากนั้นเราจะ…

แต่ Guy ก็ตั้งสติได้

Guy : บ้าเอ๊ย! ใช้หัวของแกหน่อยสิการ์ดเนอร์…พวกมันได้ตัวคิโลวอค….ได้ตัวอารี เซีย…แล้วก็พรรคพวกของเราอีกเป็นร้อย! ต้องมองให้ทั่วจากทุกมุม..ต้องอย่าพุ่งเข้าไปดุ่ยๆ…อย่าให้ความโกรธชี้ นำ…ต้องตั้งสติไว้…นั่นเป็นวิธีเดียวที่จะช่วยพวกเขาได้

แล้วเขาก็เริ่มติดต่อทุกคนที่เขานึกออก

Guy : ซาลาค…นี่กายนะ…รีบใช้มือสักข้างของนายมารับสายของฉันหน่อย! มีกรีนแลนเทิร์นที่โดนควบคุมกลุ่มใหญ่มุ่งหน้าไปทางนาย! ซาลาค?!?

Guy : กานเธท?!

Guy : ไคล์?!

Guy : จอห์น?!

Guy : จอร์แดน?! นี่มีใครเหลืออยู่บ้างไหมเนี่ย โธ่โว้ย?!?

แล้วทันใดนั้นก็มีการตอบรับกลับมา

Hal : ….กาย…สัญญาณมันอ่อน…มาก…

Guy : ไปที่กรีนเฮาส์ซะจอร์แดน! ได้ยินไหม! มุ่งหน้าไปที่กรีนเฮาส์!

Hal : ….กรีน…เฮาส์…ฉันจะ…ไป…

หลายชัวโมงต่อมา Guy ก็มาถึงดาวเคราะห์ที่มีสภาพเป็นยุคน้ำแข็งดวงหนึ่ง

Guy : ในที่สุดก็มาถึงเจ้าลูกบอลหิมะนี่เสียที

Guy : รีบมาเข้าสิจอร์แดน เราไม่มีเวลาจะมาเสียเปล่านะ…

แล้วเขาก็สร้างสัญลักษณ์ขึ้นมาเพื่อเป็นจุดสังเกตุ

Guy : เข้ามาหาฉันตามสัญญาณไฟนี่…แล้วเราจะได้เริ่มงานกันเสียที

Guy : ให้ตายสิ นี่มันกรีนเฮาส์ตรงไหนกันเนี่ย ไอ้บ้าที่ไหนเป็นคนคิดชื่อรหัสแบบนั้นขึ้นมานะ?

Green House = ห้องกระจกปรับอุณหภูมิที่ใช้สำหรับปลูกต้นไม้ในที่ๆอากาศหนาว โดยข้างในจะเก็บกักความอุ่นเอาไ

Hal : ฉันเองแหละ

Guy : ก็พอจะเดาได้ล่ะนะ

Guy : แล้วนายไปเจออะไรมาล่ะเนี่ย

Hal : ฉันโดนซาลาคกับแลนเทิร์นหน่วยหนึ่งโจมตีบนดาวเคราะห์ไรอัท พวกนั้นพยายามจะฆ่าฉัน และก่อนหน้านั้นเราก็โดนเล่นงานโดยลิซซ่า แดรกซ์…แครอลกับพวกผู้นำกลุ่มอื่นๆโดนดูดเข้าไปในหนังสือแห่งความมืดบ้า นั่น…ฉันเป็นคนเดียวที่เอาตัวรอดออกมาได้…และนั่นก็คือตอนที่ฉันได้รับ สัญญาณขอความช่วยเหลือของนาย

Guy : เอาเหอะ อย่างน้อยก็นายคนหนึ่งล่ะที่รับมันได้

Hal : แล้วทำไมล่ะกาย…ทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้?

Guy : ก็เพราะเราเสียงทายด้วยการโยนลูกดอกไปที่แผนที่ดวงดาว และเลือกที่นี่เป็นจุดนัดพบสำหรับตั้งหลัก เผื่อเวลาที่เกิดเรื่องขึ้นมาอีก

Hal : ฉันหมายถึงเรื่องที่ว่าทำไมเราถึงไม่เป็นเหมือนคนอื่นๆในองค์กร…ทำไมเรา ถึงไม่โดนควบคุม…แล้วอะไรทำให้นายต้องหนีมาที่กรีนเฮาส์นี่?

Guy : ฉันโดนการโจมตีทางจิตอย่างแรงเข้าน่ะสิ…มันควบคุมอารีเซีย แต่คิโลวอคกับฉันสลัดมันออกได้ ก่อนที่แลนเทิร์นพวกเราเองเป็นร้อยรุมกินโต๊ะเรา

Hal : ไอ้คลื่นโทรจิตนั่น…นายเห็นพาราแล็กซ์ในนั้นด้วยใช่ไหม?

Guy : ใช่ แล้วคิโลวอคเองก็ด้วย ก่อนที่พวกนั้นจะเล่นงานเขาแล้วเอาตัวเขาไป

Hal : ฉันก็เห็นภาพของพาราแล็กซ์เหมือนกัน…ตอนที่ฉันพยายามจะพูดอธิบายกับซาลาค

Guy : บ้าเอ๊ย! นั่นอธิบายได้ว่าทำไมฉันไม่สามารถติดต่อซาลาค, กานเธท, จอห์น หรือไคล์ได้ พวกนั้นก็โดนโครน่าควบคุมไปด้วยแล้ว!

Hal : เดี๋ยวสิ…แล้วถ้าพวกนั้นไม่โดนล่ะ? นายบอกว่าคิโลวอคก็เห็นภาพนั่นแต่เขาก็ไม่โดนควบคุมเหมือนกันใช่ไหม?

Guy : ใช่

Hal : มีอะไรบ้างที่ทั้งฉัน, นาย, คิโลวอค, จอห์น และ ไคล์ มีร่วมกันบ้าง?

Guy : ถ้าไม่นับคิโลวอคกับกานเธท เราต่างก็เป็นชาวโลกกันหมด…เข้าเรื่องเลยเหอะฮาล

Hal : โครน่าใช้พาราแล็กซ์เพื่อควบคุมองค์กรของเรา มันคิดว่าด้วยวิธีนี้มันจะสามารถเข้าไปในหัวของพวกเราทุกคนได้…แต่มันใช้ ไม่ได้ผลกับพวกเราสองคนแล้วก็คิโลวอค

Hal : ด้วยเหตุผลบางอย่าง เราตัดการเชื่อมต่อของมันได้ และฉันว่าน่าจะเป็นเพราะ…

Guy : เราต่างก็เคยโดนพาราแล็กซ์ควบคุมมาแล้ว เมื่อตอนที่นายคืนชีพขึ้นมา บางทีจิตใจของพวกเราทั้งหกคนได้สร้างแรงต้านทาน…ป้องกันพวกเราจากการติด เชื้อ…หรือการควบคุมนั่น

Hal : ถูกแล้ว แต่การต้านทานนี้อาจเป็นแค่ชั่วคราว ถ้าหากพวกนั้นสามารถต่อต้านได้แต่สุดท้ายก็โดนควบคุมอยู่ดีล่ะก็…นั่นก็ อธิบายได้ว่าทำไมพวกนั้นจึงมาไม่ถึงที่นี่

Guy : หรือไม่พวกนั้นก็ไปหลบซ่อนอยู่…เพื่อตั้งหลัก กานเธทเป็นการ์เดี้ยนนี่นะ ฉันเชื่อว่าเขาตั้งคิดหาทางได้…

Hal : ต้องจำไว้ด้วยนะว่าโครน่าก็เคยเป็นการ์เดี้ยนเหมือนกัน

Hal : เรากำลังสู้อยู่กับคนที่รู้เรื่องทั้งนอกและในขององค์กรของเราอย่างทะลุปรุโปร่ง

Hal : แต่ปัญหาคือโครน่าทำอะไรกันแน่ ถึงสามารถควบคุมองค์กรของเราได้กว้างถึงขนาดนี้?

Guy : เรื่องมันยาว และนายก็คงจะไม่ชอบมันแน่

Hal : ถ้างั้นมันก็ดูจะเป็นสิ่งที่ฉันจะต้องฟังให้ได้ซะแล้วล่ะ

Guy : โครน่าได้ใช้แหวนของพวกเรามาเล่นงานเราเองมาพักหนึ่งแล้ว…ดึงเอาพลังงาน ของเราไป…ทำให้ทั้งแหวน และแลนเทิร์นที่สวมมันอยู่เปิดโล่งต่อการควบคุมของพาราแล็กซ์

Hal : นายกำลังบอกว่าโครน่าได้ดำเนินแผน เพื่อควบคุมจิตใจของคนในองค์กรมาพักใหญ่แล้ว และฉันก็เพิ่งจะมารู้เนี่ยนะ?!

Guy : นายไม่ได้รู้การตัดสินใจและการทำงานของแลนเทิร์นทุกคนหรอกน่า

Hal : ถ้างั้นบางที่ฉันอาจจะควรรู้นะ มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่?

Guy : มันเริ่มจากการรวมกลุ่มกัน

Hal : การรวมกลุ่มของใครกันล่ะ?

Guy : ฉัน, กานเธท แล้วก็อโตรซิตัส

Hal : นี่นายบ้าไปแล้วหรือไง? ทำไมนายถึงได้…

Guy : หยุดตรงนั้นเลยนะจอร์แดน นายก็ไม่ได้ดีกว่ากันหรอก! เมื่อกี้นายก็เพิ่งจะบอกว่านายเพิ่งจะอยู่บนไรอัทกับอโตรซิตัส แล้วก็พลพรรคหลากสีของนาย เพราะงั้นนายไม่ต้องมาพูดเลย

Hal : ฉันพยายามจะจับตัวพวกร่างอวตารแห่งแสง เพื่อกันไม่ให้พวกมันตกไปอยู่ในมือของโครน่า! ที่ฉันทำไปนั่นทั้งหมดก็เพื่อองค์กรของเราทั้งนั้น!

Guy : ใช่ ส่วนฉันก็เข้าไปในเขตอวกาศลึกลับเพื่อค้นหาโครน่า และสิ่งที่ดูดพลังจากแหวนของเรา ในขณะที่กานเธทก็…

Hal : นี่นายไม่เข้าใจหรือไง อโตรซิตัสหลอกใช้ทั้งนาย, กานเธท พวกเราทุกคนเลย

Hal : ฉันเพิ่งรู้มาว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขตอวกาศที่ 666 ไม่ใช่ความผิดพลาด โครน่าคือคนที่โปรแกรมพวกแมนฮันเตอร์ให้ทำลายล้างไรอัท และมันก็ทำเพื่อพิสูจน์ความคิดของมัน

Guy : ฉันรู้ กานเธทบอกฉันแล้ว นั่นคือเหตุผลที่เราทำข้อตกลง เพื่อปกป้องชีวิตของเหล่าแลนเทิร์นฝ่ายเรา เมื่อเราจัดการโครน่าแล้ว เราจะมอบมันให้อโตรซิตัสเพื่อชดใช้ความผิดของมัน แล้วเขาก็จะเลิกการจองเวรกับองค์กรของเรา

Hal : ชดใช้ความผิดงั้นรึ? อโตรซิตัสจะฆ่าเจ้านั่นอย่างเลือดเย็นน่ะสิ

Guy : ใช่ แต่ฉันก็ไม่คิดจะเสียน้ำตาให้กับเจ้าคนเสียสติที่ฆ่าล้างทั้งดวงดาวหรอก เราต่างก็เคยทำในสิ่งที่เราไม่ภูมิใจมาทั้งนั้น นายน่าจะเข้าใจได้ดีกว่าใครนะ

Hal : แล้วนั่นมันหมายความว่ายังไงรึ?

Guy : ก็หมายความว่านายใช้แหวนนั่นฉายแสงสว่างจ้าไปเลยไงล่ะฮาล จนมันกลบปัญหาที่นายก่อขึ้นมาตลอดหลายปีนี่เสียมิดเลย

Hal : เจ้าคนหัวทึบ ปัญญานิ่มเอ๊ย…ถ้าจิตใจของเราแค่เป็นอิสระอยู่ชั่วคราว เราก็ต้องคิดแผนที่จะไปลุยกับโครน่า…ก่อนที่มันจะใช้พาราแล็กซ์คืบคลาน ผ่านแหวนเข้ามาควบคุมเราจนได้

Guy : ใช่ เราจะต้องไปลุยกับโครน่าแน่ แต่มันจะเป็นแค่เราคนใดคนหนึ่งทั่น้น เพราะฉันไม่เชื่อใจนายให้เป็นคนทำหรอก! แหวนของนาย ฮาล ถอดมันออกเดี๋ยวนี้เลย!

Hal : นายต้องบ้าไปแล้วแน่ ถ้านายคิดว่าฉันจะยอมให้โชคชะตาขององค์กรเราไปอยู่ในมือของนาย! นายนั่นแหละที่ต้องถอดแหวนออก กาย เพราะฉันสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะไม่ถอดแหวนของฉันออก ตราบเท่าที่องค์กรของเรายังมีอันตรายอยู่!

Guy : เชอะ นั่นเป็นสัญญาที่แกไม่มีทางรักษาไว้ได้หรอกเจ้าหนุ่มนักบิน!

Hal : งั้นเรอะ? แล้วใครกันล่ะที่จะทำให้ฉันผิดคำสัญญา…

Hal : แกรึไง?!?

ว่าแล้วทั้งสองคนก็เริ่มซัดกันอย่างเอาเป็นเอาตาย

จากบกลงสู่น้ำ

จากน้ำกลับขึ้นไปบนบกอีก

Guy : มีแสงเพียงหนึ่งเดียวที่จะนำทางองค์กรของเราได้นะจอร์แดน นั่นก็คือฉัน!

Guy : การถูกเลือกก่อนไม่ได้หมายความว่าแกเจ๋งที่สุดหรอก!

Guy : โอกาสที่แกจะนั่งแท่นอยู่จุดสูงสุดมันหมดไปแล้ว ตราบเท่าที่ฉันยังอยู่!

Guy : ดูซะให้ดีๆสิ จอร์แดน! นั่นแหละคือสิ่งที่ควรจะเป็น และแกก็รู้อยู่! อาบิน เซอร์เลือกฉันให้เป็นกรีนแลนเทิร์นชาวโลกคนแรก

(จริงๆ แล้วในตอนที่ Abin Sur ตายนั้น ทั้ง Hal และ Guy ต่างก็มีคุณสมบัติเหมาะสมกับแหวนพลังสีเขียวทั้งคู่ เพียงแต่ Hal อยู่ใกล้กว่า จึงได้รับเลือกก่อน Guy)

Hal : กะ…กาย นายไม่เข้าใจรึ…

Hal : …ว่ากรงเล็บของมันยึดกุมเราแน่นขึ้นเรื่อยๆ…เรามีเวลาไม่มากแล้วนะ…

Guy : นายพูดถูก…ฉันรู้สึกว่ามันกำลังจิกเข้าไปใน…อึ๊ก

Hal : เราต้องสลายการยึดกุมของมัน…มีทางเดียวคือต้องตัดการเชื่อมต่อทางจิตกับแหวนของเราซะ! อุ๊บ!

Guy : ฉันเข้าใจที่นายพูดแล้ว…แหวนมันไม่เพียงต้องออกไปจากนิ้วเรา…แต่มันต้องออกไปจากสมองของเราและจิตใจของเราด้วย!

Hal : เราพูดกันอยู่เสมอว่าเรามีพลังความมุ่งมั่นอยู่ขนาดไหน…เราต้องใช้มันแล้ว!

Guy : โอเค…เราต้องเลิกคิดว่าเราเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร…

Guy : …แล้วกลับไปเป็นแค่ตัวเราเอง!

Hal : ดูสิ…เราทำสำเร็จแล้ว…ชุด GL ของเราหายไปแล้ว

Hal : …แล้วเราก็หยุดทำตัวเหมือนคนบ้าไร้เหตุผลกันแล้ว

Guy : เราหาสวิทซ์จนเจอ…เราปิดมันแล้ว

Hal : โครน่าไม่สามารถใช้พาราแล็กซ์มาเล่นกับความบาดหมางของเราผ่านทางแหวนได้อีกแล้ว

Guy : …เฮะ…นั่นคือสิ่งที่กั้นกลางระหว่างเราหรือเนี่ย ความบาดหมางงั้นหรือ? ฉันมักจะมองมันว่าเป็นการที่ความเห็นไม่ตรงกันน่ะนะ

แล้วทั้งสองคนก็ต่างก็ถอดแหวนของตัวเองออก ด้วยความต้องการของตัวเอง

Guy : ตอนนี้เราก็เหลือแต่ตัวเราเองเปล่าๆแล้ว

Guy : นั่นก็คือสิ่งที่เราเป็นมาตลอดนั่นแหละ กาย ทีนี้โครน่ากับพาราแล็กซ์ก็ไม่สามารถเข้ามาในจิตใจของเราได้อีก ซึ่งนั่นหมายความว่าเราเหลือสิ่งเดียวเท่านั้นที่ต้องกังวล…

Hal : …นั่นก็คือเราจะช่วยองค์กรของเราได้ยังไง?

Guy : อ้อ เรื่องแค่นั้นเองรึ

โปรดติดตามตอนต่อไปใน : Green Lantern เล่ม 65!