SUPERMAN/SHAZAM! FIRST THUNDER #2:

ODD COUPLES

เรื่อง : Judd Winick
ภาพ : Joshua Middleton
วางจำหน่าย: ธันวาคม 2005
สำนักพิมพ์ : DC Comics

 

เล่มที่แล้วจบที่ฉาก ซุปเปอร์ฮีโร่จากทั้งสองเมือง เจอกันเป็นครั้งแรกหน้าพิพิธภัณฑ์

เล่มนี้เปิดเรื่องโดยกล่าวถึงเหตุการณ์…

1 สัปดาห์ก่อนหน้า….

Dr. Sivana มาเมโทรโปลิสเพื่อพบกับลูเธอร์ โดยนั่งฮอมาลงบนยอดตึกสูงเสียดฟ้าของเล็กซ์คอร์ป

 

– แน่ใจเหรอ ว่าจะไม่เข้าไปในตึก

– ฉันยอมโดนสวนก้นด้วยแก็ซโซลีน

– แหงล่ะ เพราะตึกแกเป็นสัญลักษณ์ของความมักน้อย

– เอาล่ะ ฉันเกลียดแก แกเกลียดฉัน ทีนี้เราจะเริ่มได้หรือยัง

– ไม่เอาน่า จะรีบไปไหนกัน ถึงแม้แกจะแก่หงั่กใกล้จะตายอยู่แล้วก็เถอะ

– ขอที ฉันต่างหากจะเป็นคนฝังทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนี้

ใครคือคนที่แกจะเสนอให้ฉัน

– เขามีชื่อว่า SPEC

– SPEC ? ทำไมเรียกว่า SPEC ?

– แกจะสนทำไม เขาถูกเรียกว่าอย่างนั้นก็แล้วกันน่ะ

 

– เขาแก่งรึเปล่า ?

– เขายอดเยี่ยม

– จริงเรอะ ?

– แกอยากรู้ว่า มีความลับอะไรเกี่ยวกับกัปตันมาเวลบ้าง SPEC จะจัดการให้

– ฉันอยากรู้ ลูเธอร์ ชายคนนี้จะทำได้ยังไง?

 

– เขาเป็นหนึ่งใน “คนพิเศษ”

– คนพิเศษ ? เหมือนอย่างเด็กพิเศษ?

เขาอ่านได้ช้า ?  ต้องใช้นักบำบัดการพูด ?

ส่วนไหนล่ะที่พิเศษ ( คหสต. อีด็อกเตอร์นี่โคดกวนทีนเลย )

– แล้วนายจะได้เห็นเอง

– เขาไม่เคยตามติดซุปเปอร์แมนได้

– ฉันไม่เคยพูดยังงั้น

– ง้านเหรอ? เพราะล่าสุดที่ฉันตรวจสอบ ซุปเปอร์แมนอยู่ดี ไม่มีแม้รอยขีดข่วน

– ซุปเปอร์แมน ความตายของมัน และสถานะเมืองของฉัน คือธุระของฉัน

วันนี้เรามาเจอกันก็เพื่อช่วยแกจัดการแปัญหา ไอ้ล่ำผ้าคลุมปลิวของแก

 

– ฉันแปลกใจอยู่ว่า นักวิทยาศาสตร์อย่างแก กลับจัดการเจ้านั่นไม่ได้

– ไอ้เจ้านั่น มันไม่ใช่เรื่องของวิทยาศาสตร์ ฉันก็ยังไม่รู้ ว่ามันเกี่ยวกับอะไรแน่

ไอ้ SPEC ของแก ต้องการค่าจ้างเท่าไหร่

– ฉันไม่อยากได้เงินของแก

– พูดเป็นเล่น เอาล่ะ แกอยากได้อะไรตอบแทน ที่ให้ยืมผู้ช่วยล่ะ

– ฉันอยากให้แกขาย 80,000 หุ้นของเล็กซ์คอร์ปที่แกกว้านซื้อผ่านบริษัทบังหน้าทั้งหลาย

แกกำลังจะ take over บริษัทฉันอย่างช้าๆ

ขายหุ้นคืนมาให้ฉัน แล้วแกเอา SPEC ไปได้

–  ถ้าฉันทำตามที่แกเรียกร้อง แล้วไอ้ SPEC นี่ใช้การไม่ได้ล่ะก็

 

2 วันก่อนหน้า….

SPEC ตามติดกัปตัวมาร์เวลโดยเขาไม่รู้ตัว

ถึงกัปตันจะเคลื่อนไหวรวดเร็ว แต่ไม่เร็วเท่าซุปเปอร์แมน

ไม่ต้องพูดถึงการได้ยินเสียง ที่ไม่ได้พิเศษอะไร

พอกัปตันลงมาเดิน ยิ่่งตามง่ายไปก้นใหญ่

 

และ SPEC ก็เห็นฟ้าผ่า และเด็กน้อย…

 

ณ.เวลาปัจจุบัน

– SUPERMAN ?!

– ใช่ และผมเดาว่าคุณคงเป็น..

– SUPERMAN !!

ว้าว! ไม่อยากจะเชื่อเลย ผมได้– ว้าว! — เป็นเกียรติอย่างสูง และ– Holy moley คุณคือซุปเปอร์แมน!

– ใช่ เอ่อ.. ตัวจริงเสียงจริงเลย ผม–

 

ยังไม่ทันจะได้คุยกัน สองยักษ์เขียวที่ไม่ใช่ฮัลค์ก็ออกมา

– ดูเหมือนายกำลังยุ่งนะ

– ผมจัดการได้

แต่ อย่างที่รู้ ผมยินดีถ้าคุณจะช่วย

– แน่นอน ไหนๆก็มาแล้วนิ

 

เมื่อซุปเปอร์ฮีโร่ที่มีพลังสูงสุดสองคนร่วมมือกัน ถึงฮัลค์มาเองก็บ่ยั่น (วะฮ่าๆ)

 

– เด็กเวรพวกนี้ เป็นของพวกโจรกรรมงานศิลป์ที่แต่งตัวด้วยชุดไฮเทคใช่หรือเปล่า ?

– ใช่ มันขโมยของโบราณรัสเซียจากเมโทรโปลิสเมื่อสัปดาห์ก่อนใช่ไหม

– นั่นแหละ พวกมันล่ะ ฉันตรงมานี่ทันทีที่–

 

แคปดูตกใจมาก

 

ภายในพิพิธภัณฑ์ พวกโจรกำลังขนกันอย่างเร่งรีบ

 

หัวหน้าโจรได้ส่งลิ่วล้อไปจับตัว Timothy Barnes ผู้สืบเชื้อสายของ Bagdan

เมื่อเช็คว่าได้ตัวแล้วก็เตรียมเผ่น และวางแผนจะทำการบางอย่างในอีก 1 ชั่วโมง

 

ข้างนอก….

หลังจากจัดการยักษ์เขียวแล้ว กัปตันก็ต่อยคริสตันสีแดงนั่นพังทลายอย่างง่ายดาย

ปลดปล่อยซุปเปอร์แมนออกมา

 

 

ซุปใช้ลมหายใจเยือกแข็ง แช่แข็งยักษ์ตัวนึง แคปมองด้วยความทึ่ง

 

อีกตัวกำลังจะยิงพลังคริสตันแดงออกมา

Cap: ระวัง ไอ้นั่นจะใช้มุขเดิม

แคปเอาตัวเข้าบังซุปเปอร์แมน แอ่นอกรับพลังนั้นอย่างชิวๆ

เหมือนซุปเปอร์แมนถูกยิงด้วยกระสุนปืนก็ไม่ปาน

Sup: แต่ผลไม่เหมือนเดิม

 

ได้ทีซุปเป่าไอ้นั่นเป็นน้ำแข็งอีก  มันหล่นมาแตกกระจาย

Cap:  โว้ว.. ลมหายใจเยือกแข็งนี่เจ๋งจริงๆ

ฉันอยากทำได้บ้างจัง

 

Sup: อันที่จริง นายก็จัดการมันได้สบายมาก พลังที่ยักษ์เขียวปล่อยออกมา ทำอะไรนายไม่ได้เลย

Cap: มันคือพลังแสงคริสตัล เป็นของเสียที่ยักษ์เขียวปล่อยออกมา

Sup: นายเคยสู้กับมันมาก่อนเหรอ ?

Cap: เปล่า ผมแค่รู้น่ะ

สติปัญญาแห่งโซโลมอน

Sup:  นายก็เป็นพวก “คงแก่เรียน” เหมือนกันนี่

Cap: เปล่า ผมแค่…อืม ประมาณนั้นน่ะ ใช่ ผมรู้เรื่องต่างๆมากมาย

ฟังนะ… ผมไม่อยากรบกวน แต่ว่า..

คุณพอมีเวลาคุยกันไหม ?

 

ละติดจูด 27 องศา 59 ลิปดาเหนือ

ลองติดจูด 86 องศา 56 ลิปดาตะวันออก

ระหว่าง เนปาล และ ทิเบต

ภูเขาเอเวอเรส

– เดี๋ยวๆๆ เดี๋ยวก่อนนะ

หมายความว่า คุณสามารถเห็นได้ไกลเป็นไมล์ ชัดพอๆกับมองเห็นจุลินทรีย์

ยิงเลเซอร์ และมองทะลุวัตถุได้เหมือนเอกเรย์

– อืม

– นั่นยอดเยี่ยมไปเลย

– แหม สำหรับคนที่สามารถปัดการโจมตีด้วยเวทย์มนต์ได้ง่ายๆ เหมือนวิ่งผ่านหัวพ่นน้ำ

ผมถือว่านั่นเป็นการยกย่องอย่างสูง

– แน่ล่ะ แต่คุณบอกว่า นั่นเป็นจุดอ่อนอย่างเดียวที่คุณต้องเจอ
ผมยอมแลกพลังเวทย์สักสองสามอย่าง เพื่อให้สามารถมองเห็นเป็นสิบไมล์ได้อย่างคุณ

 

– คุณทำยังงั้นได้ตั้งแต่เกิดเลยเหรอ

–  เปล่า พลังสัมผัสส่วนใหญ่มาพัฒนาเอาตอนช่วงวัยรุ่นปลายๆ

แต่ทุกครั้งที่พลังใหม่เกิดขึ้น มันมักเกิดโดยบังเอิญ อย่างความสามารถวิ่งด้วยความเร็วสูง

ลมหายใจเยือกแข็ง ครั้งแรกที่ผมบินขึ้นไปบนอวกาศก็เป็นอุบัติเหตุ

– อวกาศ นอกโลก คุณบินออกไปนอกโลกได้ด้วย?

– ใช่ ตอนนั้นฉันประมาณ 17 ได้มั้ง

ฉันวิ่งเร็วมาก แล้วก็เลี้ยวหักศอก พอฉันรู้สึกตัวอีกที ฉันก็อยู่ใน–

– อวกาศ ว้าว!

– ตอนกลับไปถึงบ้าน ฉันทั้งตกใจ ทั้งตื่นเต้น พอฉันวิ่งไปเล่าให้พ่อฟัง เขาก็–

 

Cap:   เป็นอะไรไป ?

Sup:    เอ่อ โทษที

ฉันลืมตัวไป ฉัน…ฉันไม่เคยพูดถึง…เอ่อ…เรื่องพวกนี้ กับใครเลย

ไม่เคยเล่าเรื่องส่วนตัวแบบนี้มาก่อนเลย

ปกติฉันจะแยก ชีวิตตอนที่ไม่ได้ใส่ชุดฮีโร่ ไว้ต่างหาก

ฉันไม่เคยพูดถึงเรื่องราว และตัวตนของฉัน–

Cap:     ในตอนที่คุณไม่ใช่ซุปเปอร์แมน

Sup:     ใช่ หวังว่านายคงเข้าใจ

Cap:     อ้า..แน่นอน ผมเข้าใจ

 

ภายในตึกสูง Dr. Sivana กำลังร้อนใจ อยากให้ Heath ช่วยจัดการ Dr. Bruce เร็วๆ

ในวิหารแห่ง Bagdan

Heath กำลังทำพิธีเรียกอำนาจมืดแห่ง Bagdan

ให้เข้าสิงสู่ในร่างของเชื้อสายแห่ง Bagdan ที่โดนจับมาคนนี้ และกลับขึ้นสู่พื้นโลกอีกครั้ง

 

Heath ได้เรียกพลังจากอำนาจมืด คือ

Satan, Aym, Belial, Beelzebub, Asmodeus, Createis

และเมื่อ Timothy เอ่อคำว่า SABBAC เขาจะได้รับพลังและกลายเป็น..

 

 

ณ. Fawcett city ศูนย์พลังแสงอาทิตย์

อยู่ๆฟ้าก็มืดมัว และ Dr. Bruce ก็ถูกครอบงำด้วยอำนาจบางอย่าง

Sup:   …ฉันคิดว่ามันประกอบด้วยหลายเหตุผลนะ

ถ้าฉันแต่ตัวแบบคนปกติธรรมดาทั่วไป ฉันว่ามันจะแปลกประหลาด

และน่ากลัวไปเลย สำหรับบางคน

ชุดนี้สร้างระยะห่างที่เหมาะสม รู้มั๊ย?

บางส่วนของชุดมาจากชุดแบบดั้งเดิมของ..เอ่อ..ของภูมิหลังของฉัน

และบางส่วนเป็นการเพิ่มเติมของฉันเอง

แล้วนายล่ะ ทำไมเลือกผ้าคลุม ?

Cap:       มันมาพร้อมกับงาน

Sup:       หมายความว่าไง ?

Cap:       ผม..เอ่อ..คือว่า…เรื่องมันยาวน่ะ

Sup:       งั้นคงต้องรอเล่าวันหลังแล้ว

Cap:       มีอะไรรึเปล่า?

Sip:         ที่ Fawcett city ฉันได้ยินบางอย่าง

Cap:       คุณได้ยินไปไกลถึง  Fawcett city เลยเหรอ?

Sup:       ใช่

 

…และเราต้องรีบกลับไปเดี๋ยวนี้เลย…