Brightest Day : Green Lantern Corps. Vol.57 : เสียงกระซิบของปีศาจ

เรื่อง : TONY BEDARD
ภาพ : TYLER KIRKHAM, BATT
วางจำหน่าย: 16 กุมภาพันธ์ 2011
สำนักพิมพ์ : DC Comics

ศึกระหว่างพวก Honor Guard กับ Sinestro Corps ที่มีชนวนมาจากความต้องการจะแก้แค้น Sinestro ของ Weaponer นั้นมาถึงจุดจบในฉบับนี้ และมันช่างเป็นจุดจบที่พลิกความคาดหมายอย่างยิ่ง

ดารารับเชิญประจำเล่ม : Firestorm

ณ.ดาวเคราะห์ Qward ใน Antimatter Universe

Firestorm (Ronald Reymond & Jason Rusch) ที่โดนวาร์ปมาที่นี่โดย The Entity ร่างอวตารแห่งแสงสีขาวกำลังตามหาบางอย่างอยู่

Ronald : รู้ไหมพวก นี่มันกลายมาเป็นวันที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตฉันแล้วนะเนี่ย!

Jason : สำหรับฉันวันนี้มันแย่เป็นอันดับสอง แต่ก็ใช่ล่ะนะรอนนี่ นี่มันห่วยแตกจริงๆนั่นแหละ

Jason : แย่ขนาดที่ว่าเจ้าเดธสตอร์มมันขโมยเอาตะเกียงพลังสีขาว แหล่งกำเนิดชีวิตของทั้งจักรวาล…แถมมันยังบังคับเอาพ่อของฉันกับ ศาสตราจารย์สเตนรวมร่างเข้ากับมันอีก…

Jason : …แถมถ้าเราเกิดอารมณ์หงุดหงิดขึ้นมาเราก็จะระเบิด ซึ่งเจ้าเดธสตอร์มก็บอกว่ามันจะทำลายทั้งจักรวาลได้เลย!

Jason : แถมตอนนี้เราก็มาอยู่ที่ดาวพิลึกๆดวงนี้โดยไม่มีคำอธิบายอะไรเลย แล้วยังพวกปีศาจเงาที่โจมตีเราก่อนหน้านี้อีก

Ronald : โอเค พอแค่นั้นแหละเจสัน! นี่มันไม่ได้ช่วยให้สถานการณ์มันดีขึ้นเลย เราต้องทำใจให้เย็นๆไว้!

Jason : ฉันรู้น่ารอนนี่ ขอโทษด้วย

Jason : ฉันแค่อยากจะรู้ว่าเจ้าเดธสตอร์มมันเอาพ่อฉันกับศาสตราจารย์ไปไว้ที่ไหน…

Ronald : ถ้างั้นเราเริ่มด้วยการไปดูตรงโน้นเป็นไง?

Jason : ดูเหมือนว่ากำลังมีการต่อสู้ขนานใหญ่เลยนะเนี่ย…

แล้วทันใดนั้น Ronald ก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

Ronald : เฮ้ เดี๋ยวนะ นายรู้สึกไหม?

Jason : ใช้แล้ว มีพลังงานแสงสีขาวอยู่ไหนซักแห่งตรงนั้น อาจเป็นตะเกียงสีขาวก็ได้

Ronald : มีทางเดียวที่จะรู้ได้…

ที่จุดปะทะ

Sinestro เพิ่งจะเล่นงาน Weaponer ลงไปได้ แต่ตอนนี้เหล่า Thunderer ที่นำมาโดย Green Lantern John Stewart กำลังล้อมเขาอยู่ แต่ละคนก็ถืออาวุธที่สร้างขึ้นโดย Weaponer และพร้อมรบเต็มที่

ว่าแล้วเหล่า Thunderer ก็ระดมยิงใส่ Sinestro ซึ่งการโจมตีก็รุนแรงจน Sinestro ต้องสลาย “สิ่งก่อสร้าง” ให้กลายเป็นพลังงานและเรียกกลับมาเสริมพลังให้กับพลังของแหวน

และเมื่อชาร์จพอแล้วก็…

Sinestro : สนุกพอแล้วใช่ไหมเจ้าพวก “ผู้ใช้อสุนีบาต”? ดีแล้ว…

Sinestro : ทีนี้ตาฉันบ้างล่ะ!

Sinestro ยิงพลังออกมาหลายสิบสาย และทุกอันก็เข้าเป้าทั้งสิ้น แต่กลับไม่โดน John เลยสักนัดเดียว?!

John : !

Sinestro : ใช่แล้ว แลนเทิร์นสจ๊วต ฉันจงใจไม่ให้โดนแก ข้อตกลงสงบศึกของเรายังไม่ถูกทำลายลงไป และที่นี้จงออกไปให้พ้นทางปืนของฉันได้แล้ว

แต่ Weaponer ก็เข้าป้องกันพวก Thunderer เอาไว้ และเข้าสู้กับ Sinestro ต่อ

ซึ่งการกระทำนี้ก็ทำให้พวก Thunderer ประทับใจมาก

ทั้งสองสู้กันอย่างดุเดือด

อีกด้านหนึ่ง เหล่า Thunderer ก็เข้าต่อสู้กับพวก Sinestro Corps แต่แม้อาวุธที่พวกเขาใช้จะมีประสิทธิภาพสูง แต่การไปต่อสู้กับกองทัพที่มีแหวนพลังนั้นก็นับว่าเสียเปรียบอย่างมาก

ซึ่งพวก Green Lanterns ที่รู้ว่าสถานการณ์มีแต่จะแย่ลงเรื่อยๆก็พยายามจะให้พวก Thunderer ถอยทัพไปก่อน

อีกทั้งพวกเขาที่ไม่ต้องการจะละเมิดสัญญาสงบศึก ก็ไม่สามารถใช้แหวนพลังของพวกเขาสู้ได้ ซึ่งนั่นก็ทำให้สถานการณ์แย่หนักข้อลงไปอีก

แต่ทันใดนั้นกำลังเสริมที่ไม่คาดคิดก็มาถึง Firestorm นั่นเอง!

Ronald : ที่อยู่ข้างล่างนั่นมันพวกกรีนแลนเทิร์นรึเปล่าน่ะ?

Jason : บางทีพวกเขาอาจมาตามหาตะเกียงสีขาวเหมือนเราก็ได้!

Firestorm เข้าโจมตีพวก Sinestro Corps ซึ่งก็ทำให้พวก Kyle ได้โอกาสโต้กลับบ้าง

Kyle : ไฟร์สตอร์ม! นายมาทำอะไรที่นี่น่ะ?

Ronald : มองหาเวอร์ชั่นแบล็คแลนเทิร์นของผมอยู่น่ะสิ คุณเห็นมันบ้างไหม?

Kyle : ขอบคุณพระเจ้าที่เราไม่เห็นแฮะ แค่นี้เราก็ยุ่งจะแย่อยู่แล้ว

Ronald : แล้วทำไมถึงใช้ปืนแทนที่จะใช้แหวนพลังของคุณล่ะ?

Kyle : มันอาจฟังดูบ้าอยู่น่ะนะ แต่เรามีข้อตกลงสงบศึกอยู่กับพวกซิเนสโตรคอร์ป และเราก็ต้องหยุดพวกนั้นโดยไม่ให้ละเมิดข้อตกลงนั่น!

Ronald : คุณพูดถูกแฮะ นั่นฟังดูบ้าเอามากๆจริงๆนั่นแหละ แต่ผมก็ไม่เกี่ยวกับข้อตกลงนั่นนี่นะ!

ขณะที่ Firestorm กำลังลุยอยู่ เขาก็เห็น Weaponer ที่กำลังสู้กับ Sinestro อยู่

Ronald : โอ้ ไม่นะ! เจ้าคนที่ใช้ค้อนนั่น…หมอนั่นคือแหล่งของพลังงานแสงสีขาวที่เรารู้สึกนั่น!

Jason : ถ้างั้นตะเกียงสีขาวอยู่ที่ไหน? พ่อฉันอยู่ที่ไหนล่ะ?

ขณะที่ Firestorm กำลังสับสนอยู่ Sinestro ก็เล่นงาน Weaponer ลงได้

Sinestro : ฉันต้องขอยอมรับนะ “นักสร้างอาวุธ” ว่าฉันทึ่งมากทีเดียว

Sinestro : ฉันไม่นึกเลยว่านายจะสู้ได้ถึงขนาดนี้

แล้ว Sinestro ก็สร้างม่านพลังล้อมพวกเขาไว้

Sinestro : ฉันเคยคิดจะขยี้นายเหมือนกับบี้แมลง…แต่ฉันก็ลืมไปว่านายมีความสามารถขนาดไหน

ม่านพลังกั้นคนอื่นๆออกไปหมด ตอนนี้ทั้งพวก Thunderers และ Sinestro Corps ต่างมาออกันเต็มไปหมด

Sinestro : วันนี้นายทำให้ฉันนึกออก ว่าทำไมฉันถึงมาขอให้นายช่วยเหลือเมื่อหลายปีก่อน นายถึงกับเอาพลังของแสงสีขาวมาใช้ได้ ซึ่งนั่นยอดเยี่ยมมาก

Sinestro : แถมนายยังรู้จักคิดที่จะเล่นงานฉันในจุดที่อ่อนที่สุดเสียด้วย

แล้ว Sinestro ก็ยื่นแหวนพลังสีเหลืองวงหนึ่งให้กับ Weaponer

Sinestro : เอาล่ะ นายคือคนที่รู้ดียิ่งกว่าใครว่ามันยากแค่ไหน ที่จะสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาได้

Sinestro : ฉันต้องการคนที่มีความสามารถอย่างนายมาร่วมในองค์กรของฉัน

Thunderer : อย่าเสียลมปากของแกเลยน่า นักสร้างอาวุธคนนั้นคือชาวดาวควาร์ด!

Thunderer : เขาจะยอมตายมากกว่าที่จะรับใช้แก!

Sinestro : เฮอะ ฟังพวกมันพูดสิ ยังกับว่าพวกมันจะเป็นอะไรได้มากไปกว่าแค่ทาสรับใช้เท่านั้น

Sinestro : แต่นาย…นายรู้ดีเสมอมา ว่าโชคชะตาที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นรอคอยนายอยู่ใช่ไหมล่ะ

Sinestro ส่งแหวนพลังสีเหลืองไปลอยอยู่ตรงหน้า Weaponer ซึ่งมองดูมันด้วยความรู้สึกมากมายที่วนเวียนอยู่ในหัวเขา

มัน ช่างเย้ายวนเหลือเกิน…โอกาสที่จะหลุดพ้นจากความยากลำบากทั้งมวล…ไปจาก ดาวที่เป็นเหมือนปลักแห่งความตายนี้….โอกาสมันอยู่แค่เอื้อมตรงหน้านี้เอง ….

ที่ข้างนอกม่านพลัง Soranik Natu ผู้เป็นลูกสาวของ Sinestro ก็มองดูการกระทำของพ่อเธอโดยไม่สามารถทำอะไรได้

“มัน มีหลายเหตุผลเหลือเกินที่ฉันจะเกลียดซิเนสโตร ทั้งชีวิตที่เขาทำลายไป ทั้งความหวังที่เขาบดขยี้มันลง ทั้งเสรีภาพที่เขาช่วงชิงไป…”

“…แต่สิ่งที่น่าชังที่สุดก็คือ…”

“…การที่ความสามารถของซิเนสโตรในการล่อลวงทุกสิ่ง และทุกคนที่เขาสัมผัสเข้าสู่ความชั่วร้าย”

และในที่สุด…เสียงกระซิบของปีศาจก็เป็นฝ่ายมีชัย…

Weaponer : ตกลง…ทาล์ล ซิเนสโตร…

Weaponer : ข้าขอเข้าร่วมกับท่าน

และในพริบตานั้น แหวนพลังสีเหลืองก็สวมเข้ากับนิ้วของ Weaponer

[นักสร้างอาวุธแห่งควาร์ด ขอต้อนรับสู่ซิเนสโตรคอร์ป]

และ Sinestro Corps ก็ได้สมาชิกเพิ่มขึ้นอีก 1 คน

Weaponer : จงไปซะ เหล่าผู้ใช้อสุนีบาต! จงบอกเล่าสิ่งที่ฉันเป็นให้รู้ทั่วกัน…ว่าชาวควาร์ดทั้งหมดจะต้องหวาดกลัว คนที่พวกมันเคยขับไล่ผู้นี้!

Thunderer : สิ่งที่เราจะทำก็คือการสาปแช่งแกต่างหากเล่า!

Thunderer : และสักวันเราจะทำให้แกชดใช้!

ขณะที่พวก Thunderer ค่อยๆจากไป Soranik ก็พูดต่อชายที่จับตัวเธอมาที่นี่

Soranik : ซิเนสโตรพูดถูก…คุณไม่ใช่คนที่จับตัวฉันมาอีกต่อไปแล้ว เพราะอย่างน้อยฉันก็ยังเคยรู้สึกนับถือคนๆนั้นอยู่

Weaponer : ข้าขอเลือกเป็นคนรับใช้บนสวรรค์ มากกว่าจะเป็นจ้าวปกครองนรก

(อัน นี้เป็นความเห็นของผมคนเดียว แต่คิดว่าหนึ่งในสาเหตุที่ Weaponer เข้าร่วมกับ Sinestro อาจเป็นเพราะเมื่อเขาเข้าเป็นลูกน้อง Sinestro แล้ว พวก Sinestro ก็จะได้ไม่มีเหตุผลที่จะเข่นฆ่าชาว Qward อีกต่อไปก็ได้)

Sinestro : เอาล่ะ ได้เวลาไปกันแล้วทหารทั้งหลาย!

Sinestro เปิดประตูมิติกลับสู่จักรวาลหลัก และเหล่า Sinestro Corps ก็ทยอยกันเข้าไปในประตู

Sinestro : เรามีธุระที่เร่งด่วนกว่าอยู่ในจักรวาลของเรา จริงไหมล่ะกานเธท?

และสุดท้ายเขาก็พูดกับลูกสาวของเขาก่อนจะเดินเข้าประตูไป

Sinestro : ลาก่อนแลนเทิร์นนาธู ผู้พิทักษ์แห่งโครูก้า ขอให้เจ้าจงรู้ไว้ว่าถ้าเจ้าได้รับอันตรายแม้แต่นิดเดียวล่ะก็ ฉันคงขยี้ดาวดวงนี้จนเป็นผงไปแล้ว

ซึ่ง Soranik ก็ได้แต่คิดในใจอย่างเงียบงัน

“ถ้าหากมันจะมีทางจะเอาส่วนของเขาออกจาก D.N.A. ของฉันได้ล่ะก็..”

เมื่อสถานการณ์จบลงแล้ว Firestorm ก็ออกไปทำธุระของตัวเองต่อ

Ronald : ผมต้องขอไปก่อนล่ะ! เดธสตอร์มยังอยู่ที่ไหนสักแห่งบนดาวดวงนี้ และเวลาก็ไม่คอยท่าด้วย!

John : เอ่อ. เราจะไม่ตามไปช่วยเขารึ?

Ganthet : หากเป็นสถานการณ์อื่นล่ะก็เราต้องทำเช่นนั้นแน่…แต่ซิเนสโตรพูดถูก เราต้องกลับไปจักรวาลของเรา พวกเจ้าก็ได้ยินคำเตือนที่อโตรซิตัสส่งมาให้ข้าแล้วนี่

Hannu : แล้วนี่ตอนนี้เราต้องมาฟังคำสั่งของสวะอย่างซิเนสโตร กับอโตรซิตัสแล้วงั้นรึ? เพราะถ้าใช่ล่ะก็ ฉันก็ชักไม่แน่ใจแล้วว่ายังอยากเป็นแลนเทิร์นอยู่อีกหรือเปล่า..!

Ganthet : เจ้ายังไม่เข้าใจ เรากำลังเผชิญอยู่กับภัยร้ายที่อันตรายไม่น้อยไปกว่าเมื่อครั้ง “คืนอันมืดมิด” เลยทีเดียว ศัตรูของเราคืออดีตการ์เดี้ยนขบถ ชื่อของมันคือ “โครน่า” และมันก็ได้เริ่มทำลายองค์กรของเราจากภายในไปเรียบร้อยแล้ว

โปรดติดตามตอนต่อไป ใน War of The Green Lanterns