Wolverine Weapon X #2
วางจำหน่าย 20 พฤษภาคม 2009
เรื่อง : Jason Aaron
ภาพ : Ron Garney
ลงสี : Jason Keith
หลายปีก่อนหน่วยงานลับของรัฐบาลแคนาดาได้จับตัวมนุษย์กลายพันธุ์ โลแกน
ผู้มีกรงเล็บกระดูกคมกริบและพลังรักษาตัวเอง พวกมันจับเขามาทดลอง
เพื่อสร้างสุดยอดอาวุธมีชีวิต เคลือบกระดูกเขา
ด้วยสุดยอดโลหะ อะดาแมนเทียม การทดลองนั้นทำให้เขากลายเป็น
Wolverine Weapon X
โลแกนได้รับการติดต่อจากมาเวอร์ริค เพื่อนเก่าที่เคยร่วมทีมปฏิบัติการลับกันมาก่อน
ทำให้ทราบว่ามีกองกำลังรับจ้าง กลุ่มหนึ่งชื่อว่า Blackguard
ได้ข้อมูลโครงการอาวุธเอ็กซ์ (Weapon X) รวมทั้งสูตรการผสมอะดาแมนเทียมด้วย
โลแกนติดตามไปถึงฐานลับของแบล็คการ์ด พบว่ามันถูกทำให้พร้อมใช้เรียบร้อยแล้ว
ณ สำนักงานหนังสือพิมพ์ซานฟรานซิสโกโพสต์
เหล่านักข่าวกำลังประชุมเครียดกับบรรณาธิการ หารูปมาลงหน้าหนึ่งกัน
เมลิทา การ์เนอร์ นักข่าวสาวที่เจอกับโลแกนในตอนที่แล้ว เสนอเรื่องวูฟเวอรีน
แต่ บก.เลือกเอารูป เดอะพันนิชเชอร์ แทน
หลังประชุม เพื่อนนักข่าวมาต่อว่าเมลิทา ว่าเรื่องเอ็กซ์เมนเป็นของเค้า
ให้เมลิทาไปหาเรื่องอื่นแทน
เมลิทากลับบ้านนั่งค้นข้อมูลของวูฟเวอรีนต่อ มีโทรศัพท์ลึกลับเข้ามา
เสียงในโทรศัพท์บอกว่า เรื่องที่เธอกำลังขุดคุ้ยอยู่นี่อาจทำให้เธอถูกฆ่าได้
และบอกว่าสิ่งที่เธอกำลังติดตามอยู่ เธอมาผิดทางแล้ว
ให้ลองค้นหาเกี่ยวกับ “แบล็คการ์ด” แทน แล้วก็วางหูไป
ตัดมาที่เฮียขนดกของเรากำลังนั่งเครื่องบินไปที่โคลัมเบีย
โคลัมเบีย ชายฝั่งแปซิฟิค
โลแกนโชว์เก๋าในการตามหากลุ่มแบล็คการ์ด โดยเข้าไปในบาร์แห่งหนึ่ง
ซึ่งดูเหมือนจะเคยรู้จักกันมาก่อน
“ง่ายๆ แค่ล่อให้พวกมันมาหาฉันเท่านั้น”
แล้วป๋าเราก็เนียนเมาหัวราน้ำ
เมาได้ที่ โลแกนก็กลับที่พัก มีคนลึกลับแอบติดตามมาจริงๆ
“นั่นใช่มันรึเปล่า” “ดูไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่นะ”
ชายสองคนในชุดรบ กำลังซุ่มดูโลแกนอยู่บนต้นไม้พร้อมไรเฟิ่ลซุ่มยิง
พวกมันคุยกันว่ากระสุนที่ได้รับมาให้มาฆ่าโลแกนเป็นกระสุนพิเศษ
ที่จะทำให้เกิดมะเร็งหลากหลายแบบในร่างกายโลแกน
และจะทำให้ตายอย่างช้าๆ
(เพราะปกติเฮียแกยิงไม่ตายง่ายๆ ด้วยปืนธรรมดา)
เผลอแป๊บเดียว พวกมันปล่อยโลแกนคลาดสายตาไป
มีเสียงกรงเล็บดังออกมาอยู่ข้างล่าง
เฮียโหดมาแล้ว ตัดต้นไม้ซะเลย
หนึ่งในนั้นร่วงลงมา เจอเสียบซะ
“ไงเพื่อน”
มันศอกกลับได้ โลแกนพบว่าพวกนี้มีสัญชาตญาณสัตว์ป่าเหมือนเขา
และมีพลังรักษาตัวเองด้วย แต่พวกมันไม่ใช่มนุษย์กลายพันธุ์เหมือนเขา
พลังเหล่านั้นอาจได้จากการใช้ยา หรือเทคโนโลยีชีวภาพ
โลแกนเจอปืนกลมือรัวเข้าใส่
เฮียเลยโค่นต้นไม้ตอบโต้
ซัดกันนัว
พวกมันมีกรงเล็บงอกออกมาได้เหมือนกัน ล้อเล่นน่า!
โลแกนพลาดท่าโดนเสียบเข้าให้
มันเหมือนเป็นใบมีดพลังงานอะไรซักอย่าง ไม่ใช่กรงเล็บกระดูกแบบเขา
โลแกนโดนแทงเข้าไปถึงกับรู้สึกว่ามันกำลังเผาซี่โครงเค้าอยู่
รู้สึกเหมือนกำลังจะโดนฆ่าโดยตัวเองยังไงยังงั้น
ดิ้นหลุดออกมาได้ก็ซัดกันต่อ
สู้กัน 8 นาทีผ่านไป ยังเอากันไม่ลง
โลแกนย่ามใจว่ายังไงซะเค้าก็มีประสบการณ์เรื่องฆ่าคนมามากกว่า
คิดในใจว่าแค่สองคนล้มเค้าไม่ได้หรอก มันต้องมากกว่านั้น
ฝันที่เป็นจริง
พวกมันไม่พูดไม่จา มาเพื่อฆ่าเท่านั้น
โลแกนเปิดฉากลุย ฝ่าวงล้อมได้
แล้วก็…ใส่เกียร์หมา – -”
พวกมันดูประหลาดใจ ไม่นึกว่าจะเจอสุดยอดกลยุทธ์
แต่ไม่มีอะไรเปลี่ยนความตั้งใจของพวกมันได้
“ตามมันไปอย่าให้มันรอดออกไปจากป่านี้”
พวกมันบุกป่าเข้าไป ส่วนป๋าเราก็เตรียมพร้อมรอท่าอยู่แล้ว
โปรดอย่ารอคอย แต่จงติดตามด้วยความระทึกในดวงหทัยพลัน!
เรียบเรียงโดย:
คุยกันท้ายเล่ม
เล่มนี้บู๊ดุเดือดดีครับ แต่เวอร์ไปนิดนึงตรงที่ให้วูฟโค่นต้นไม้ได้อย่างง่ายได้ด้วยกรงเล็บตวัดฉับเดียว
แต่เหมือนเนื้อเรื่องยังไปไม่ถึงไหนเท่าไหร่ คงต้องเล่ม 3 เป็นต้นไป ถึงจะเริ่มเข้าเรื่องจริงๆ ซักที
สนุกจริงๆครับ