Brightest day : Birds of Prey 05 : Bangkok Dangerous ตอนที่ 1

เรื่อง : GAIL SIMONE
ภาพ : ALVIN LEE, ADRIANA MELO
วางจำหน่าย: 15 กันยายน 2010
สำนักพิมพ์ : DC Comics

กลับมาอีกครั้งกับเหล่านกนักล่า และนี่จะเป็นการเริ่มต้นสู่การผจญภัยในดินแดนที่พวกเขาไม่คุ้นเคย ในประเทศไทย

เปิดเรื่องมาที่ Oracle (Barbara Gordon) ที่สามารถเกลี้ยกล่อม Savant และ Creote คู่หูนักแบล็คเมล์ให้กลับมาอยู่ฝ่ายตนได้สำเร็จ

และของแถมก็คือทำให้ Savant และ Creote ได้รับรู้ถึงความรักที่มีให้กันและกัน (ใช่ครับ เต็มๆเลยละ ผู้ชายกล้ามโตสองคน…)

Oracle : นี่สองคนนั้นน่ะ เอ่อ โทษทีนะ แต่อย่างน้อยเราก็ควรจะไปหลบฝนกันก่อนนะ

แต่เมื่อทั้งสองคนดูจะกำลังอยู่ในโลกส่วนตัวอยู่ เธอจึงเลือกที่จะปล่อยไว้แบบนั้นก่อน

Oracle : เอาเถอะ ฉันว่าเราคงรอก่อนได้แหละนะ แค่ปอดบวมทั้งคู่คงไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก

แล้วเธอก็หันไปเช็คดูความเรียบร้อยของเพื่อนร่วมทีมของเธอ

Oracle : ทุกคนเป็นยังไงกันบ้าง? คานารี่ ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?

มาทางด้าน Black Canary (Dinah Lance) ที่จากตอนที่แล้วสามารถจับ White Canary ได้สำเร็จ

Black Canary : ฉันคงไม่พูดแบบนั้นเร็วนักหรอก ฉันจับยายนี่ใส่กุญแจมือแล้ว แต่ฉันว่ามันจงใจปล่อยให้ฉันทำซะมากกว่า

Oracle : เธอปลอดภัยดีไหม?

Black Canary : เธอหมายถึงนอกจากข้อมือหักกับซี่โครงร้าวงั้นรึ? ก็ไม่มากนักน่ะนะ

Black Canary : ฉันยังไม่สะดวกจะอธิบายตอนนี้น่ะนะออราเคิ่ล แต่ฉันต้องรีบไปที่กรุงเทพฯเดี๋ยวนี้แล้วล่ะ ฉันอยากให้เธอบอกซินด้าให้เตรียมยานพาหนะอะไรก็ได้เดี๋ยวนี้เลย

แต่น่าเสียดายที่ท่าทางนั่นจะเป็นไปได้ยาก

Huntress (Helena Bertinelli) รายงานมาว่าตอนนี้ Lady Blackhawk (Zinda Blake) ที่โดน Penguin เล่นงานไปในเล่มก่อนกำลังถูกเข็นเข้าห้องฉุกเฉิน พร้อมกับ Hank Hall (Hawk) โดยมี Dawn Granger (Dove) ตามไปเฝ้าดูอาการของทั้งคู่

แต่ เมื่อ Oracle บอกให้ปล่อย Penguin ไป ด้วยเหตุว่าตอนนี้พวกเธอกำลังโดนตำรวจตามล่าอยู่ ดังนั้นจึงไม่สามารถเอา Penguin ไปส่งตำรวจได้ Huntress จึงตัดสินใจที่จะ…

Huntress เกือบจะลงมือฆ่า Penguin ไปจริงๆด้วยความแค้น แต่ Oracle เกลี้ยกล่อมเธอว่าพวกเธอจะกลับมาจัดการ Penguin ในภายหลัง โดยจะทำลายทั้งองค์กรของ Penguin เอาให้หมดเนื้อหมดตัวไปเลย และจะให้ Huntress เป็นคนลงมือด้วย Huntress จึงยอมปล่อยไปในครั้งนี้

(แต่ไม่แก้มัดให้หรอกนะ ให้หาทางดิ้นให้หลุดเอาเอง)

ทันใดนั้น Black Canary ก็ติดต่อมา

Black Canary : ทุกคน ฉันมีข่าวร้ายจะบอกแน่ะ ฉันคงต้องขอลาออกจากทีมแล้วละ และฉันคิดว่าฉันคงไม่ได้กลับมาอีกแล้ว

Huntress : อะไรนะ? ไม่ไม่ เธอจะทิ้งกันไปแบบนี้ไม่ได้นะคานารี่ ฉันจะไป…

Black Canary : ฮันเตรส ฉันรักพวกเธอทุกคนนะ แต่คงไม่ได้หรอก

Black Canary : ฉันขอโทษนะ

Black Canary : ลาก่อน

Oracle ที่ได้ยินทั้งหมดนี้ ขณะที่บอกสถานที่ๆต้องไปให้กับ Creote ก็ต้องนั่งถามตัวเอง

“ทุกอย่างมันย่ำแย่ลงแบบสุดๆรวดเร็วเหลือเกิน”

“ไม่เคยคิดเลยว่าต้องมาถามคำถามนี้ออกมา แต่ว่า…”

“…ในเวลาแบบนี้ถ้าเป็นแบทแมนเขาจะทำยังไงนะ?”

มาทางด้าน Black Canary

Black Canary : เดี๋ยวนะ นี่เธอเตรียมการไว้ถึงขั้นนี้เลยรึ

White Canary : มันมีความเป็นไปได้เสมอที่พรรคพวกของฉันจะ…ทำให้ฉันผิดหวัง

White Canary : ฉันมีทั้งเสื้อผ้า เอกสารที่จำเป็น และยานพาหนะเตรียมไว้แล้ว

Black Canary : ถ้าฉันขึ้นรถไปล่ะก็…ฉันคงไม่มีทางได้กลับมาที่นี่ได้อีกสินะ?

White Canary : ถูกแล้ว ชีวิตของเธอที่นี่จบสิ้นลงตั้งแต่ตอนที่เธอเอาชนะพวกพี่ชายของฉันแล้ว แต่เธอก็จะได้รับรู้ว่าพวกนั้นจะปลอดภัย ทั้งคู่สามีภรรยาคู่นั้น

White Canary : รวมถึงเด็กผู้หญิงที่เธอรักเหมือนลูกสาวคนนั้นด้วย “สิน” ไงล่ะ

“ขณะที่ฝนซาลง เมฆหมอกก็เข้ามาปกคลุมชีวิตฉันต่อทันที”

“และฉันว่าคงต้องใส่กุญแจมือที่แข็งแรงกว่านี้ให้ยายนี่ด้วย เผื่อไว้ก่อน”

“ลาก่อนกอธแฮม”

“ลาก่อนทุกสิ่งทุกอย่าง”

หลังจากขาดการติดต่อกับ Black Canary

Huntress ก็ระบายความเครียดด้วยการเอาไประบายกับพวกกุ๊ยกระจอกในตรอก และตัดสินใจว่าไม่ว่าจะยังไงก็ตามก็จะตาม Black Canary ไปแน่

ส่วน Oracle ก็มาถึงสถานที่แห่งหนึ่ง

Oracle : เอาละทั้งสองคน เรามาถึงแล้ว และเราจะกลับไปยังพื้นฐานกันเลยนะ

Oracle : คือว่า ถ้านายคิดจะหาที่หลบซ่อนในกอธแฮมล่ะก็…

Oracle : มันจะเป็นการดีที่จะซ่อนในที่ๆเด่นที่สุด

ที่ นี่คือ Kord Tower หอชมวิวที่ตั้งชื่อให้เป็นเกียรติ์กับ Ted Cord เพื่อนเก่าของ Oracle (Blue Beetle รุ่นที่ 2 คนเดียวกับที่เป็นเพื่อนรักของ Booster Gold นั่นแหละ) ซึ่งภายในนั้นมีทั้งร้านอาหาร และกิฟต์ช็อป เป็นฉากหน้า แต่ภายในนั้นคือฐานบัญชาการใหม่ของ Oracle ที่มีทั้งเมนเฟรมและอุปกรณ์พร้อมยานพาหนะครบชุดซุกซ่อนอยู่

ตัดมาทางด้าน Hawk

Hawk : จอร์จทาวน์งั้นรึ? ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน?

ตัวเขาในชุด White Lantern มาโผล่ที่เมืองบ้านเกิดของเขา แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงที่คุ้นหูเรียกมาจากด้านหลัง

Don : นายยังไม่ควรมาที่นี่หรอกแฮงค์ มันยังไม่ถึงเวลา

เมื่อเขาหันไปก็เห็นร่างของพี่ชายของเขา Don Hall หรือ Dove รุ่นที่ 1

Don : ลดหมัดของนายลงเหอะน้องชาย

Hawk : ดอน?

Don : ฉันว่าฉันดูดีกว่านายอีกนะ หือ? นายยังมารวมกับฉันไม่ได้หรอกแฮงค์ นายยังมีหน้าที่อยู่

Hawk : นี่ฉันกำลังฝันอยู่สินะ

Don : มันสำคัญด้วยหรือ?

Hawk : ทุกอย่างมันดูผิดเพี้ยนไปหมดเลยล่ะดอน ฉันไม่ควรจะกลับไปที่นั่น นายต่างหากที่ควรได้กลับไป

Hawk : เมื่อตอนที่ฉันเป็นแค่แฮงค์ คนธรรมดา ฉันไม่เคยรู้สึกอะไรเลย มันเหมือนอยู่ในน้ำ อะไรๆก็ไม่มีรสชาติเอาเสียเลย มีแต่เฉพาะตอนที่ฉันเป็นฮอว์คเท่านั้นที่….

Hawk : …ที่ฉันรู้สึกว่าฉันมีชีวิตอยู่

Hank สะดุ้งตื่นขึ้นมาบนเตียงคนไข้ โดยมี Dawn นั่งเฝ้าอยู่

Dawn : ฝันร้ายงั้นหรือ?

Hank : แผลของฉัน…

Dawn : แผลไหนล่ะ? รอยแผลมันเริ่มสมานตัวเองตั้งแต่ก่อนจะออกจากรถพยาบาลเสียอีก ไม่ว่าพิษที่คุณโดนเข้าจะเป็นอะไรก็ตามมันก็คงหมดฤทธิ์ไปแล้วล่ะ คุณหลับไปเกือบ 24 ชั่วโมงเลยนะ

เมื่อ Hank หันไปมองรอบห้องก็เห็นกระเช้าดอกไม้เต็มไปหมด

Hank : อย่าบอกนะว่าเธอซื้อหมดนี่มาให้ฉันน่ะ

Dawn : เปล่าหรอก. เอ่อ มันถูกจ่าหน้ามาให้ฉันน่ะ เพนกวินเป็นคนส่งมา

(อืม…โดนต่อยฟันร่วงเลยเกิดหลงรักสาวเจ้าขึ้นมาหรือไง?)

แล้วเธอก็ดอกไม้ช่อเล็กอันหนึ่งออกมาพร้อมกระดาษแผ่นหนึ่ง

Dawn : แต่อันนี้เป็นของคุณ ไม่รู้ว่าใครเป็นคนเอามาวางไว้เหมือนกัน แต่มีข้อความเขียนไว้ด้วย

ข้อความบนนั้น เป็นอันเดียวกับที่พี่ชายของเขาเพิ่งพูดให้ฟังในฝัน…

“นายยังมีหน้าที่อยู่”

ส่วนทางด้าน Lady Black Hawk ก็ตื่นขึ้นมาและได้รับรู้เรื่องที่ Black Canary ขอลาออกจากทีมจาก Huntress ที่เฝ้าอยู่ข้างเตียง

ซึ่งเธอก็ตัดสินใจได้ทันที

สิบชั่วโมงต่อมา ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ กรุงเทพฯ ประเทศไทย

Huntress : สนามบินสวยดีนี่

Lady Black Hawk : มันสวยใช่ไหมล่ะ มันเพิ่งสร้างมาได้ไม่กี่ปีเองนะ แต่ฉันก็มาที่นี่หลายครั้งแล้วล่ะ

Lady Black Hawk : เธอรู้ใช่ไหมว่าเรากำลังอยู่ในที่ๆไม่คุ้นเคย และเราก็ไม่มีอาวุธด้วย

Huntress : ออราเคิ่ลจัดการให้เรียบร้อยแล้วล่ะ เธอให้สายของเธอเอาของๆพวกเราไปรอพบเราที่วัดโพธิ์แล้วล่ะ

Lady Black Hawk : ดีเลย ฉันรู้สึกโล่งโจ้งไปเลยเมื่อไม่มีปืนอยู่ด้วย

Huntress : เธอพูดแบบนั้นทั้งๆที่ใส่ชุดนั้นเนี่ยนะ?

พวกเธอเรียกแท็กซี่เพื่อเข้าเมือง

Huntress : ไม่ใช่ว่าที่นี่เพิ่งจะเกิดจราจลขึ้นเมื่อไม่กี่เดือนก่อนหรอกหรือ? ก็ดูสงบดีนี่นา

Lady Black Hawk : น้องสาว ฉันสาบานได้เลย ถ้าเราได้มีโอกาสได้เืืที่ยวชมดูล่ะก็ ประเทศนี้จะทำให้เธอหลงรักมันแบบที่ไม่มีที่ไหนทำได้เลยล่ะ

Lady Black Hawk : นั่นรวมถึงหนุ่มๆที่นี่ด้วย แล้วฉันก็รู้จักที่เที่ยวดีๆด้วยนะ

Huntress : ข้างหลังแน่ะ

Lady Black Hawk : นี่พูดจริงนะ แถมอาหารที่นี่ก็ดีมากๆด้วย เดี๋ยวนะ เธอว่าอะไรนะ?

Huntress : ฉันบอกว่าเราโดนตามอยู่

Lady Black Hawk : ฉันว่ามันแย่กว่านั้นอีกนะ มีใครมาเคาะที่ประตูฝั่งเธอด้วย

แล้วคนแปลกหน้ากลุ่มหนึ่งก็เข้ามาในรถ

??? : ทางจะเปิดในอีก 5 วินาทีนะโชเฟอร์ กรุณาขับตรงไปเรื่อยๆและรอคำสั่งต่อไป

Huntress : ขอเดานะ ไม่ใช่คนที่นี่สินะเธอน่ะ?

??? : เราเป็นแค่ลูกศิษย์เท่านั้นแหละ และพวกเธอก็ไม่เป็นที่ต้อนรับที่นี่ด้วย ซึ่งนายหญิงของเราก็สั่งมา ให้เราสั่งสอนให้รู้ว่าแขกไม่ได้รับเชิญ จะต้องได้รับการปฎิบัติอย่างไร

เมื่อเป็นเช่นนี้ สองสาวก็ประสานตากันแว่บนึง ก่อนจะเริ่มลงมือก่อนเพื่อความได้เปรียบทันที

เมื่อออกมานอกรถ ก็พบอีกเป็นโขยงรออยู่

Huntress : บางครั้งก็รู้สึกว่าที่กอธแฮมมันปลอดภัยสุดๆยังไงก็ไม่รู้แฮะ

(สมควรจะดีใจไหมนี่ ฮีโร่ที่อาศัยในกอธแฮม สถานที่ๆว่ากันว่าเลวร้ายที่สุดในโลก DC กลับบอกว่าที่นั่นปลอดภัยกว่าในกรุงเทพฯเสียอีก)

??? : จัดการพวกมัน เอามันให้ขยับไม่ได้ไปเลย! นั่นคือคำสั่งของนายหญิง!

ว่าแล้วก็เข้าลุยกัน

(ที่น่าสนใจคือทั้งอาวุธและวิชาที่พวกนี้ใช้ เป็นของไทยๆทั้งนั้นเลยแฮะ ทั้งมวยไทย วิชากระบี่กระบอง ดาบแบบไทย ครบเครื่องทีเดียว)

แต่ทันใดนั้นก็มีใครบางคนมาหยุดการต่อสู้ไว้

??? : วางอาวุธลงให้หมดเดี๋ยวนี้

??? : ขอรับนายหญิง

??? : ฉันจะจัดการพวกผู้บุกรุกนี่เอง

Lady Black Hawk : นี่มันชักจะแย่หนักข้อเข้าไปอีกแล้วนะเนี่ย

Huntress : โอ คุณพระช่วย

Huntress : ไดน่า!?

Black Canary : พวกเธอมาโดยไม่ได้รับเชิญนะ แล้วพวกเธอก็ไม่เป็นที่ต้อนรับที่นี่ด้วย

ผ่านไปไม่ถึงสองวัน ทำไม Black Canary กลายไปเป็นหัวหน้าพวกนี้ไปแล้วล่ะนี่!? แถมยังเปลี่ยนมาใส่ชุดแบบ White Canary ด้วย!?

โปรดติดตามตอนต่อไป