Batman :

ไนท์วิง โรยตัวมาจากฟ้า เขาครุ่นคิดอยู่ว่าใครกันที่ทำลาย ก็อตแฮม ขนาดนี้
อาจจะเป็น ทูเฟช? เพนกวิน? ไม่ซิพวกนั้นต้องการเข้าควบคุม ไม่ใช่ทำลาย นี้ต้องเป็นฝีมือคนอื่น แต่ใครกัน?

ด้านล่างเหล่าพรรคพวก The Network ได้ยืนรอเขาอยู่และรอการสั่งการจาก ไนท์วิง

Nightwing : ฟังนะทุกคน ช่วงที่เรากำลังวุ่นอยู่กับสงครามของ ทูเฟช และ เพนกวิน ยังมีคนอื่นที่วางแผนโจมตีเมือง

Huntress : เป้าหมายพวกมันมีแต่ตึกของรัฐ และธนาคาร พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่ามีคนสังเวยชีวิตจากการโจมตีของพวกมันไปเท่าไร

Knight : ไม่ว่าพวกมันจะเป็นใคร มันคือสวะ

Nightwing : เราต้องรู้ให้ได้ว่ามันเป็นใคร ไม่ว่าจะแลกด้วยอะไรก็ตาม

หลังจากนั้น ไนท์วิง ก็สั่งให้ทุกคนออกตามล่า ผู้ที่อยู่เบื้องหลัง การโจมตี เมืองและให้ ฮันเตรส เป็นหัวหน้าแทน
เพื่อที่เขาจะได้ออกเดินทางเพื่อตามล่า Batman ปริศนา

ขณะที่ ไนท์วิง กำลังเดินทาง ในสมองเขาก็ยังคงคิดเรื่องการเป็น แบทแมน ทำไมเขาถึงไม่ยอมเป็น?
นั้นก็เพราะว่า บรูช เวนย์ ได้ทิ้งข้อความให้เขาว่า “ให้ห่างจากชุด แบทแมน เพราะเชื่อมั่นว่า ไนท์วิง และ โรบิ้น สามารถจัดการเมืองได้
โดยไม่ต้องพึ่ง แบทแมน ” ซึ่ง ดิ๊ก เกรย์สัน ผู้นี้ก็รับฟังและทำตาม แต่ทว่า บรูช ได้ประเมินผิดไป ณ ตอนนี้ เมืองที่ไร้ แบทแมน ได้กลายเป็น นรกผื้นบนดินไปแล้ว

ณ สถานีตำรวจ ก็อธแธม

เจมส์ กอร์ดอน และ ฮาร์วี่ย บูลล็อก ออกมายืนดูซากของ สถานีที่โดนทำลาย

Gordon : สารจากทูเฟซ ระเบิดไปครึ่งเมือง , ลอบสังหาร อัยการ คนใหม่ และฝากรอยกระสุนไว้ที่ เกราะกันกระสุนของผม

ฺBullock : เป็นสารที่เลวมาก เจ้านาย แต่ ข้อความแบบไหนกัน?

Gordon : สารฆ่าตัวตายละมั้ง?

ฺฺBullock : มันน่าจะรู้ว่าทำแบบนี้ ทหารสหรัฐ จะใช้กำลังตามล่ามัน

Gordon : แต่จุดประสงค์ของ ทูเฟช เพื่ออะไรล่ะ? เขาจะได้อะไรในการทำให้เมืองกลายเป็นเขตสงคราม

Bollock : อย่างที่เจ้านายบอก ฆ่าตัวตาย มันบ้าไปแล้ว พวกเขาจะอยู่ที่นี้จนกว่าจะหาตัวมันเจอ

ที่ท้องฟ้าด่านบนทั้งสองเห็น เครื่องบินรบ ได้เข้ามาในเมืองแล้ว

Gordon : ทูเฟช ทำได้อย่างนึง ฮาฟ ผมเสียก็อธแธม ไปแล้ว

ที่ถ้ำค้างคาว

เด็กนรก เดเมี่ยน เวนย์ พยายามลากสังขารของตัวเอง ที่พึ่งโดน Gatman(หมายถึง แบทแมนปริศนา) ยิงหน้าอกเพื่ออกไปจากถ้ำ
ทางเดียวที่ออกไปให้ทัน ไนท์วิง ได้ก็คือใช้ Batmobile ซึ่งตอนนี้ อัลเฟรด ได้แก้ระรหัสของ รถ เพื่อไม่ให้ใครเอารถไปใช้ได้อีก

Alfred : คุณคงไม่คิดจะใช้สิ่งนั้นตีผมใช่ไหมครับ คุณหนู เดเมี่ยน

Damian : เจ้าห้ามข้าไม่ได้หรอก

Alfred : ผมไม่ทำเช่นนั้นหรอกครับ แต่เข้าใจไว้ด้วยว่า คุณหนู กำลังบาดเจ็บหนัก และเพียงแค่เพราะคุณฟื้นกายลุกขึ้นมาจากเตียงได้จะหมายความว่า คุณหนูพร้อมสำหรับงาน แล้ว

Damian : งานอะไรของเจ้า อัลเฟรด?

บริเวณปากถ้ำก็พบว่ามีคนกำลัง ขับมอเตอร์ไซด์ เข้ามา…

อัลเฟรด อธิบายว่าที่ เดเมี่ยน รอดมาจากการโดนยิงได้เพราะ เสื้อของเขามี เคฟลาร์ อยู่ แต่ เดเมี่ยน ก็บอกว่า
อย่าคิดว่าเขาอ่อนแอ เขาแข็งแกร่งกว่าคนอื่นคิด มีแต่ตัดหัวเขาเท่านั้นถึงจะฆ่าเขาได้(ว่าไปนั้น)
อัลเฟรด เลยหาคนที่จะมาช่วย เดเมี่ยน ออกไปสู้ข้างนอก ซึ่งนั้นก็คือ…..

Damian : สไคว? เจ้าเด็กผู้หญิงเนี่ยนะ?

Squire : เจ้าเย็นพ่อหนุ่ม แม่นายก็เคยเป็นเด็กผู้หญิงมาก่อน

Damian : เจ้าไปพาใครมาว่ะเนี่ย อัลเฟรด?

เมื่อ เดเมี่ยน หันกลับมาก็พบว่าในมือของ อัลเฟรด มีชุด โรบิ้น

Alfred : ได้เวลา ที่คุณหนูจะได้รับสิ่งนี้ไปแล้ว

Damian : ตราบใดที่ข้าไม่เสียเวลาอยู่ทีนี้ไปมากกว่านี้ ยังไงก็ได้

Squire : งั้นก็ขึ้นรถมา คู่หู

ที่ถ้ำค้างคาวของ Gatman ร่างของ ทิม เดร็ก ได้ถูก Gatman ลากไปไหนก็ไม่ทราบได้

ตัดกลับมาที่ ข่าวทีวี ของ ก็อธแธม วิกกี้ เวล อดีตคนรักเก่าของ บรูช เวนย์ กำลังพูดถึงสถานการณ์ในเมือง
กองกำลังของ ทหารได้เข้ามาในเมืองตามล่า ทูเฟช ประชาชนถูกเตือนในอยู่แต่ในบ้าน

ตอนนี้ เพนกวิน ได้ถูกควบคุมตัวไว้แล้ว และเธอก็ได้สัมภาษณ์ แฟนพันธ์แท้ แบทแมน ที่มีนามว่า แบทแมน โจนส์

แบล็ก แมส คนใหม่ ที่นั่งดูข่าวอยู่เหมือนกัน เขาถอดหน้ากากออกมาแต่ เงาในห้องนั้นปกคลุมใบหน้าไว้
ซึ่งเขาบอกว่า แผนพึ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น

ที่ท่าเรือ ก็อธแธม

ทูเฟช ได้ใช้เรือของเจ้าหน้าที่ เพื่อเตรียมหนีออกจากเมือง และตอนนี้เขาพึ่งมารู้ว่า
เหตุการณ์ในเมืองไม่ใช่ฝีมือของ เพนกวิน

Two-Face : แกผิดแล้ว ดัฟฟี่ นี้ไม่ใช่ฝีมือของ เพนกวิน มันรู้ดีว่าถ้าทำแบบนี้จะทำให้เราทั้งสองโดนเชือด
แต่ แกรู้คนทำเรื่องนี้ใช่ไหม? เอาล่ะถึงตอนนี้มันก็สายไปแล้ว ตอนนี้ฉันสูญเสียทุกอย่าง

Two-Face : มันทำให้นายใหญ่ของก็อธแธม ทั้งสองล้มลงได้ แล้วมันยังไม่เสียเลือดซักหยด มันเป็นใคร ดัฟฟี่?

Duffy : ผมไม่รู้ครับ บอส สาบานได้ อาจจะ..จะเป็นโจ๊กเกอร์? มันเป็นคนเดียวที่บ้าพอที่จะทำแบบนี้กับบอส!

ระหว่างที่ ดัฟฟี่ พูดด้วยความกลัว ลูกน้องของ ทูเฟช ก็โยนชิ้นส่วนมนุษย์ ซึ่งไม่รู้เป็นของใครออกมา

Two-Face : แกตอบผิด ลาก่อนดัฟฟี่ ฝากสวัสดีกับ เมียและลูกนายด้วย พวกเขารอแกอยู่

พอพูดจบ ดัฟฟี่ ก็โดนโยนลงทะเล ไปเป็นอาหาร ฉลาม

ไนท์วิง เดินทางมาถึงถ้ำค้างคาวของ Gatman แล้วด้วยการตามรอยตำแหน่งของ เข็มขัดค้างคาวที่ ทิม นำไปใส่
ซึ่งเขาได้ให้ ออราเคิ้ล ช่วยตามรอย

Oracle : ล..งไป…..อ….กสิ…บ

Nightwing : ออราเคิ้ล คุณได้ยินผมไหม

Oracle : ไนท์วิง ฉัน..ไ…ม่…ไ…ด้ …..มี…สัญ…ญา…ณ..รบ…กวน

Nightwing : ไว้คุยกัน บาบ เหลือแค่ฉันกับความมืด

เมื่อลงมาด้านล่าง ไนท์วิง ก็เห็นแสงโผล่มาจากด้านล่าง ซึ่งมันเป็นสัญลักษณ์ ค้างคาว

และเดินลงไปอีกหน่อยเขาก็เห็น ผ้าคุมค้างคาว

Nightwing : โอ้พระเจ้า…ทิม

อยู่ดีๆก็มีเสียงพูดออกมาจากผ้าคลุม

“ทิม ไม่ได้ยินนายหรอก มันตายแล้ว”

“มันเป็นการป้องกันตัวน่ะ มันบุกเข้ามาในบ้าน แล้วเอาชแลงมาทำร้ายฉัน
แต่ยังโชคดี ที่ฉันได้เตรียมพร้อมมาก่อน ไม่งั้นตอนนี้แกคงจะเสียใจให้ฉันไปแล้ว”

เสียงที่ออกมาคือเสียงของ Gatman นี้เอง

Nightwing : เจสัน นายอาจจะเป็นฆาตกร และมันดูเหมือนว่านายเสียสติไปแล้ว แต่นายไม่โง่นิ

“ไม่ โง่น่ะมันแก แกมาที่นี้เพื่อมาเอาชุดเก่าของแบทแมน ขณะที่ ก็อธแธมลุกเป็นไฟ
แกรู้ไหมมันควรจะเป็นความรับผิดชอบของใคร พอจะมีเงื่อนงำไหม?”

“งั้นฉันจะบอกให้”

ขณะที่ ดิ๊ก กำลังฟังอยู่ดีๆชุดก็มีแสงไฟฟ้า ขึ้นมา

“แต่คำตอบนั้นจะ ชอค แก”

ชุดค้างคาว ชอดไปที่ร่างของ ไนท์วิง จนล้มลง และด้านหลัง Gatman ก็ปรากฏตัวออกมา

Gatman : นายน่าจะรู้ว่า เดร๊ก ใส่ชุดออกมาอย่างลูกผู้ชาย มันรู้ผลที่ตามมา มันรู้ว่าผลที่ได้รับจากฉันเป็นยังไง

Nightwing : เจสัน นายมันบ้า นายรู้รึเปล่าว่านายพูดเรื่องอะไรอยู่

Gatman : ฉันคิดว่ามันคงจะดีถ้านายจะยอมรับข้อเสนอของฉัน ยังไงซะนายก็เป็นคนแรก

Gatman : มาเป็นคู่หูฉัน มาเป็นโรบิ้นของฉัน

Nightwing : นายหลงทาง ไม่เข้าใจรึไง พาฉันไปหาทิม แล้วฉันจะช่วยนายในสิ่งที่นายต้องการ

Gatman : คนที่ต้องช่วยคือแกนั้นแหละ ดิ๊ก แกและทุกคนในก็อธแธม และฉันจะเป็นคนช่วยเอง

ไนท์วิง เบื่อจะพูด เลยวิ่งเข้าไปซัด!

Nightwing : โอกาสสุดท้าย ทิมอยู่ไหน?

Nightwing : เจสัน ฉันรู้ทำไมนายถึงเป็นแบบนี้ แต่บรูช ต้องการแค่ให้นายเดินบนเส้นทางที่ถูกต้อง
นายควรจะฟังเขา นายควรจะหาทางให้จิตนายสงบ

Gatman : สงบเหรอ ใจฉันไม่เคยได้สงบ

Nightwing : เกิดอะไรขึ้นกับนาย มีอะไรที่นายไม่กล้าเผชิญหน้า?

Gatman : งั้นมาคุยกันจริงๆจัง แก ฉัน และ แบทแมน

Nightwing : ใช่คุยกัน…

จากนั้น ไนท์วิง ก็ยิงเครื่องฉายแสงออกมาเป็นภาพของ บรูช เวนย์ ที่ฝากข้อความให้แก่ เจสัน ไว้ก่อนที่เขาจะจากไป
(ทุกคนใน Batman-Family บรูช ได้ฝากข้อความไว้ให้หมด ซึ่งเจสัน เข้าไปรับฟังในถ้ำมาในเล่ม Robin)

“เจสัน ตอนนี้ นายคงได้ยินเรื่องการตายของฉันแล้ว คงประหลาดใจซินะที่โดนเชิญกลับมาในถ้ำ
เหมือน ดิ๊ก กับ ทิม ฉันได้ฝากบางสิ่งที่ให้กับนาย ที่ฉันไม่สามารถให้ได้อีกแล้วนั้นคือ ‘คำแนะนำ’ ”

Gatman : ปิดมันซะ ฉันได้ยินมาหมดแล้ว

Nightwing : หุบปาก คราวนี้นายต้องฟัง

“จากความผิดพลาดทั้งหมด นายคือสิ่งที่ฉันทำพลาดที่สุด
ฉันคือคนที่ต้องรับผิดชอบ สำหรับการเอาใจใส่และเส้นทางชีวิตที่ทำร้ายตัวเองของนาย
จิตใจนายแตกหัก และฉันคิดว่าจะสามารถสมานรอยนั้นกลับมาได้
ฉันคิดว่าฉันสามารถทำในสิ่งที่ไม่เคยทำได้กับฉันมาก่อน ทำให้จิตใจนายกลับมาสมบูรณ์”

Gatman : ฉันบอกให้ปิดมัน เดียวนี้!

“เกิดอะไรขึ้นกับนายในตอนเด็ก…ความหวาดกลัว ความเจ็บปวด ความโหดร้าย ความลับนั้นไม่ใช่สิ่งที่เราควรเก็บไว้  นายต้องได้รับการรักษาเจสัน แทนที่ฉันจะหาทางออกให้นาย ฉันต้องขอโทษด้วย แต่นายยังไม่สายไปสำหรับการเข้าฟื้นฟูสภาพจิต  ยังไม่สายไปที่จะให้ฉันช่วยนาย มันถึงเวลาแล้วที่นายจะหยุดในสิ่งที่นายกำลังทำอยู่ อัลเฟรดรู้จัก หมอเก่งๆ คนที่….”

Gatman : พอแล้ว!!

Gatman ไม่อยากจะฟังคำพูดของ บรูช เวนย์ อีกต่อไปถึงขนาดเขวี้ยงมีดใส่ภาพ

ตัดมาที่เด็กนรก เดเมี่ยน และ สไคว ทั้งสองใกล้มาถึงถ้ำค้างคาวของ Gatman แล้ว
แต่ เดเมี่ยน ยังคงมีอาการบาดเจ็บตรงหน้าอกอยู่

Squire : ทนไม่ไหวแล้วเหรอพ่อหนุ่ม

Damian : ปากเจ้าน่ะแหละที่ข้า ชักจะทนไม่ได้

Squire : งั้นก็ทนไปเถอะ ฉันมั่นใจว่า ไนท์วิง ต้องไปทางนี้แน่ๆ ดูข้างล่างนั้นสิ มีเรืออยู่ด้วย!

Damian : งั้นใช้มันซะ ใช้เรือเดินทางจะง่ายกว่าเดินเท้าไป

Squire : รอนี้นะ นายอยู่ในสภาพที่ไม่เหมาะจะปีนลงไป

มาทำเป็นสั่งเด็กเกรียน มีหรือที่เด็กนรกผู้นี้จะฟัง

Damian : มีใครตายหรือไงมาสั่งข้า?

Squire : เครื่องจีพีเอส ฉันระบุตำแหน่งสุดท้ายของ ไนท์วิง ก่อนที่สัญญาณจะหายไป
อีกอย่าง ตอนนี้นายพิการอยู่ คงจะเสี่ยงน่าดูถ้าให้นายเป็นผู้นำ

Damian : ข้าเนี่ยแหละจะอัดเจ้า “พิการ”

พอ สไคว เดินหันหลังกลับไป รอยยิ้มความชั่วร้าย ของเด็กเกรียน ก็ปรากฏ

Damian : ถอยไปเลย แมรี่ ป๊อปปิ้น!

เดเมี่ยน ขี่ถังใกล้ๆ ไถล ลงไปด้านล่างแถม ฉก จีพีเอส จากมี สไคว มาอีกต่างหาก

Damian : มาพูดตรงๆกันเลยดีกว่า ข้าไม่ใช่ผู้ช่วยเจ้า เจ้านั้นแหละต้องเป็นผู้ช่วยข้า เราจะใช้กฏของข้าเท่านั้น

Squire : เอา จีพีเอส กลับมานะ!

Damian : ไม่ให้จะทำไม ข้าต้องการดูว่าเรือนี้ไปจะพาเราไปที่ไหน ไปด้วยกันไหม?

Squire : ฮืมมมม เหมือนฉันจะเลือกได้เลยนะ?

ไนท์วิง กับ Gatman ยังคงอัดต่อไป ต่างคนต่างรู้เชิงของอีกฝ่ายไม่มีใครยอมใคร

Nightwing : เขาอยู่ไหน เจสัน?

Gatman ยิง Battarang อันเล็กๆใส่ ปักเข้าที่หน้าของ ไนท์วิง

Gatman : แกอยากเห็นศพเน่าๆหรือไง?

Nightwing : แกมันจอมโกหก เจสัน

Gatman : เสียงหัวใจของมันไม่โกหก

Nightwing : คำพูดของแกมันไร้ค่า

Gatman : ได้เวลาเผชิญหน้าความกลัวแล้ว ดิ๊ก

Gatman พ่น Fear Gas ของ Scarecrow ใส่ ไนท์วิง จังๆ แต่ ประสบการณ์ของ ไนท์วิง
ทำให้เขาไม่ได้เห็นภาพหลอนอะไมาก แต่ฤทธิ์ของมันก็ทำให้เห็นภาพสับสน

Gatman : อย่าตายง่ายแบบนั้นซิ การแสดงกำลังมันส์เลย

จากนั้น Gatman ก็เปิดผ้าม่านด้านหลังออกมา และสิ่งที่ ไนท์วิง เห็นทำให้เขาถึงกับยิ้มออกมา

นั้นก็คือภาพของ ทิม เดร็ก พยายามดึงเศษ Battarang ออกมาจาก อก
เขาขอบคุณชุด แบทแมน ของ บรูช ที่มีเคฟล้า แข็งแรงพอที่จะพอป้องกันคมของ Battarang ได้
และยังสงสัยว่าทำไม เจสัน ที่ยังไม่ฆ่าเขาทิ้งไปซะ เนื่องจากเสียเลือดมากเขาจึงล้มลงไปนอนกับพื้น

พอไนท์วิง กลับคืนสติได้ก็กระเตะ Gatman ทันที

Nightwing : มันจบแล้ว เจสัน!

Gatman : แกพูดถูก มันจบแล้วจริงๆ หลับให้สงบเถอะ ดิ๊ก

พูดจบ Gatman ก็ขว้างระเบิดลงพื้นแล้วตัวเองก็ใช้เชือกดึงตัวเองขึ้นไปด้านบน
โชคยังดีที่ ไนท์วิง ไหวตัวทัน โหนเชือกตาม Gatman ไป

แต่ทว่าคนนี้ยังนอนอยู่

Tim : ฮือออ แรงระเบิด น่าจะมาจากรูหนูของเจสัน

แรงระเบิดทำให้พื้นที่ ทิม นอนอยู่กำลังถล่มแล้ว!!

Tim : ไม่ พื้นกำลัง…ต้อง….

“หนี!!”

ขณะที่ร่างของ ทิม กำลังร่วงลงไปด้านล่างก็มีคนคว้าตัวเขาไว้ทันการพอดี!

Damian : ได้ตัวแล้ว! บอกข้าหน่อยสิว่าเจ้าซาบซึ้งที่ข้ามาช่วย!

Tim : เดเมี่ยน!!

Squire : ฉันแน่ใจว่าเขาจะซึ้งกว่านี้แน่ถ้าเรารอดจากที่นี้ได้ ที่นี้จะถล่มเละแล้ว เร็วเข้า!

Gatman หนีต่อไปเรื่อยๆจนถึงทางเดินรถไฟ ไนท์วิง ก็ตามไปไม่คลาดสายตา

Nightwing : นายหนีไปตลอดไม่ได้หรอกเจสัน

Nightwing : นายต้องการให้เรื่องนี้จบยังไง เจสัน?

Gatman : ทางเดียวที่จะจบเรื่องนี้คือ ฉันต้องเป็น แบทแมน

Nightwing : ฝันไปเถอะ!

Gatman : โอ้ จริงหรือ? นี้คือสิ่งที่เรียกว่า ซุปเปอร์ฮีโร่ ที่ปล่อยให้ โรบิ้น ตาย
และ ไม่สนใจที่จะคุ้มครองเมืองรักของเขาจากหายนะที่ แบล็ก แมส ได้ก่อไว้
คืนนี้ฉันอาจจะล้มเลว…แต่แกไปอยู่ที่ไหนหะดิ๊ก?

Gatman ถอดออกผ้าคลุมแบทแมน ออกมาจากหัวปรากฏใบหน้าของ เจสัน อย่างชัดเจน

Jason : ฉันจะบอกให้ว่าที่ไหน แกซ่อนตัวอยู่หลังเงาของ บรูช ขยับไปไหนไม่ได้ เพราะกลัว กลัวที่จะล้มเลว
แต่แกมันล้มเลวไปแล้วดิ๊ก รสชาติมันเป็นยังไงล่ะ?

Nightwing : เหมือนเลือด

Nightwing รีบคว้าผ้าคลุมไว้ก่อนที่ เจสัน จะพยายามทำอะไร

Jason : เข้ามาเลย เรายังสู้ขณะที่แกยังต้องเสีย ก็อธแธม

ไนท์วิง สามารถโจมตีได้ก่อน…..

แต่ก็โดนสวนกลับทันที…

๋Jason : ระวังหน่อย บนนี้ไม่ปลอดภัยหรอกนะ เจ้าหนุ่มละครสัตว์
(ดิ๊ก เกรย์สัน ก่อนจะเป็นโรบิ้น อยู่ในคณะละครสัตว์ Flying Grayson มาก่อน)

๋Jason : มีซักกี่คนที่ตายในคืนนี้ มีกี่คนที่แกไม่ได้ไปช่วยพวกเขา?

เจสัน เริ่มได้เปรียบ เขาคว้าผ้าคลุมมาปิดหน้าของ ดิ๊ก

Nightwing : แล้วกี่คนล่ะที่แกฆ่าไป เจสัน? แกเคยนับบ้างไหม?

Jason : แกอีกคนนึง ฉันก็ดีใจแล้ว

ผ้าคลุมปิดบังหน้าของ ไนท์วิง ทำให้เขามองไม่เห็นทางข้างหน้า ที่คือโอกาศเหมาะที่ เจสัน จะเผด็จศึกเสียที…..

Nightwing : ไม่!

ด้วยสัญชาติญาณ ไนท์วิง สามารถโต้กลับได้ทันเวลา ทำให้ร่างของ เจสัน ตกจากร่างรถไฟ แต่เขายังสามารถคว้าขอบรถมาได้

Nightwing : มันจบแล้วเจสัน คว้ามือฉันซะ แกไม่มีทางเลือกแล้ว

๋Jason : ฉันมีเคยมีทางเลือกด้วยเหรอ

Nightwing : อย่าทำแบบนั้น นายยังกลับตัวได้

Jason : เป็นอะไรไปดิ๊ก? ไม่อยากให้เลือดฉันเปื้อนมือนายเหรอ? มันสายไปแล้วล่ะ

ดิ๊ก เกรย์สัน พยายามพูดให้ เจสัน กลับใจให้ได้ แต่ดูเหมือน เขาจะไม่ต้องการอย่งนั้น

Nightwing : คว้าไปซิ เจสัน จับมือฉัน!

Jason : ฉันจะเจอแกอีกแน่ เร็วกว่าที่แกคิดซะอีก

“ไม่!!!!!!”

ความพยายามของ ดิ๊ก ไม่เป็นผล เจสัน ปล่อยมือจากรถไฟ ปล่อยร่างของเขาดิ่งลงสู่ทะเลเบื้องล่าง ของเมืองก็อธแธม

“มันไม่ควรจะจบแบบนี้”

“ถ้าเจสันแค่มาหาพวกเรา ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม เขาอาจจะช่วยตัวเองได้
แต่คุณรู้อะไรไหม? บางคนไม่ต้องการกลับตัว เพราะว่าการกลับตัว หมายถึงการเปลี่ยนแปลง”

“และการเปลี่ยนแปลง ทำยากกว่าการ อยู่กับสิ่งเดิมๆ มันต้องใช้ความกล้าเพื่อเผชิญหน้าตัวเองในกระจก และมองให้เหนือเงาสะท้อนตัวเอง”

“เพื่อหาตัวคุณ คนที่คุณควรจะเป็น คนที่เดินทางผิด จากเหตุกการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก เหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไป”

“แล้วเปลี่ยนแปลงมัน เป็นบางสิ่งที่คาดไม่ถึง หรือกระทั่งสิ่งที่เหลือเชื่อ”

“ให้ความกล้าแก่ตัวเอง เพื่อเข้าใจกำเนิดของตน โชคชะตาของตน และท้ายที่สุดก็ได้รู้ว่า…”

“….คุณนั้นคือ แบทแมน”

Richard “Dick” John Grayson is THE NEW Batman

Battle for the Cowl
END

เรียบเรียงโดย :