Brightest Day : Green Arrow Vol.2 : เพียงลูกธนูดอกเดียว…

เรื่อง : J.T. Krul
ภาพ : Diogenese Neves, Vincente Cifuentes
วางจำหน่าย: 30 กรกฎาคม 2010
สำนักพิมพ์ : DC Comics

มาต่อกันกับอีก 1 ของ Tie-in ของ Brightest Day

มาดูกันว่าเหล่าชายในชุดสีเขียวจะพบเจออะไรบ้างในป่าที่ดูจะเต็มไปด้วยปริศนาแห่งนี้

ต่อจากตอนที่แล้ว

Green Lantern Hal Jordan เข้ามาสำรวจป่าที่จู่ๆก็ปรากฎขึ้นในส่วนที่พังพินาศของ Star City เมืองของเพื่อนรักของเขา Oliver Queen หรือ Green Arrow

แต่เมื่อ เขาเข้ามาในป่าจู่ๆแหวนของเขาก็หยุดทำงานไปเสียเฉยๆ และเขาก็ตกลงมาที่ใจกลางของป่าที่ซึ่งเขาได้พบกับ Oliver ที่อาศัยอยู่ในป่านี้พอดี

Oliver : เกิดอะไรขึ้นรึ?

Hal : ฉันก็ไม่แน่ใจ

Hal : ฉันกำลังบินลงมาที่ป่านี่แต่จู่ๆพลังของแหวนของฉันก็หายไปเสียเฉยๆ

Oliver : เครื่องใช้ไฟฟ้าใช้งานในป่านี้ไม่ได้ ตอนแรกฉันนึกว่าเกิดจากผลของการระเบิดที่ทำลายใจกลางของสตาร์ซิตี้ แบบเดียวกับผลจากคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจากผลของระเบิดนิวเคลียร์

Oliver : แต่ถ้ามันส่งผลกับแหวนของนายด้วย ฉันก็คงต้องเชื่อว่ามันเป็นผลมาจาก”ไอ้นี่” ละมั๊ง

ทั้งสองหันมาดูสัญลักษณ์เรืองแสงที่อยู่บนต้นไม้ที่อยู่ใจกลางป่า

Hal : นั่นเป็นสัญลักษณ์ของแสงสีขาว

Hal : มันเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตทุกชีวิต พลังของมันคือสิ่งที่พิชิตเนครอนลงได้ (เรื่องราวใน Blackest Night)

Hal : และพลังของแสงสีขาวก็ทำให้พวกมาร์เชี่ยนแมนฮันเตอร์, อควอร์แมน, เจด และคนอื่นๆฟื้นคืนชีพขึ้นมา และถ้ามันนำเพื่อนๆของเรากลับมาจากความตายได้ ฉันว่าการสร้างป่าทั้งป่าขึ้นมาจากที่รกร้างว่างเปล่าก็คงเป็นเรื่องง่ายนิด เดียว

Oliver : มีคนตายไปมากมายในภัยพิบัติที่เกิดขึ้นที่นี่ มันคงจะดีกว่าถ้ามันชุบชีวิตคนที่ตายพวกนั่นขึ้นมาแทน ชีวิตคนนับพันมีค่ามากกว่าต้นไม้เป็นพันๆต้นแบบนี้

Hal : ไม่มีใครรู้ถึงธรรมชาติของพลังของแสงสีขาว แล้วนี่ก็มีตะเกียงสีขาวปรากฎขึ้นมาในนิวเม็กซิโก เราเจอเรื่องประหลาดเกิดขึ้นมากมายหลังจากนั้น และเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ก็คงเป็น 1 ในพวกนั้น

Hal : ฉันมาเพื่อสำรวจดูพื้นที่ที่นี่ และก็มาเยี่ยมนายด้วย

Oliver : ฉันสามารถช่วยนายประหยัดเวลาได้ เพราะว่าในป่านี้ไม่มีใครอยู่เลย

Hal : นายแน่ใจได้ยังไง? ป่านี้มันใหญ่เอาเรื่องเลยนะ

Oliver : ก็เพราะที่นี่คือบ้านฉันไปแล้วนี่นะ

ตัดฉากมาที่ตึกสำนักงานของ Queen Industries

Isabel Rochev เจ้าของบริษัทคนใหม่กำลังเขียนบันทึกอยู่

“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา การได้มาอยู่ที่นี่ก็เป็นแค่ความฝันเท่านั้น”

“แต่ตอนนี้ฉันก็ได้มานั่งอยู่บนจุดสูงสุดของควีนอินดัสตรี มันช่างห่างไกลกับจุดเริ่มต้นของฉันจริงๆ”

“ตัว ฉันนั้นเคยเป็นแค่คนจนๆ ทาสที่ไร้ซึ่งความหวัง แต่โรเบิร์ต ควีนชายที่เคยอยู่เบื้องหลังบริษัทที่เคยยิ่งใหญ่นี้ก็ได้แสดงให้ฉันเห็นว่า โลกนี้นั้นสามารถถูกพิชิตได้”

“มันไม่สำคัญว่าจะเป็นชายหรือหญิง เด็กหรือแก่ รวยหรือจน ขอเพียงเรามีพลังและความมุ่งมั่นที่จะขึ้นสู่ที่สูงกว่าและควบคุมมัน”

“และนั่นคือสิ่งที่ฉันทำ”

“ควีน อินดัสตรี้เป็นสัญลักษณ์ของแรงขับในชีวิตฉัน เหมือนกับตัวโรเบิร์ตเอง มันเคยเป็นอำนาจที่ผู้คนต้องรับรู้ และมันก็จะเป็นเช่นนั้นอีกครั้ง”

“ชื่อของมันจะต้องเป็นของฉัน รวมถึงมรดกของมันด้วย”

“ฉันเพียงแค่ต้องกำจัดเจ้าลูกชายไม่ได้เรื่องของเขาไปให้พ้นทางเท่านั้น”

Hal : นายพูดจริงนะนี่

Hal : ตอนนายพูดว่านายอาศัยอยู่ในป่า ฉันนึกว่านายแค่เปรียบเทียบให้ฟัง แต่นี่มันความหมายตรงตามตัวอักษรเลยนะนี่

Oliver : ฉันเคยอยู่ในที่ๆแย่กว่านี้เยอะมาแล้ว

Hal : แต่คงไม่ใช่แบบจงใจแบบนี้ ตอนนี้นายเหมือนเป็นฤาษีเลยนะเนี่ย

Oliver : ฉันไม่ไปยุ่งกับคนอื่น และพวกเขาก็ไม่มายุ่งกับฉันเหมือนกัน

Hal : ฟังดูดีนี่โอลลี่

Hal : ฉันรู้ว่านายอยากมีเวลาเป็นส่วนตัวบ้าง แต่นี่มันมากไป นายอยู่ตัวตนเดียวและแยกตัวจากคนอื่น มันไม่ดีกับนายเลยนะ นายต้องมีการพบปะผู้คนบ้าง

Oliver : ฉันเคยคิดโง่ๆว่าฉันสามารถเป็นทั้งกรีนแอร์โรว์และโอลิเวอร์ควีน เป็นทั้งผู้ปกป้องและประชากรของเมืองนี้ไปพร้อมๆกันได้ แต่ตอนนี้ฉันรู้ตัวแล้ว นี่คือชีวิตของฉัน ที่นี่คือที่อยู่ของฉัน

Hal : ถ้าฉันไม่สามารถทำให้นายเปลี่ยนใจได้ งั้นฉันขอแนะนำสักเรื่องแล้วกัน ขออย่าให้นายเรียกที่นี่ว่า “Arrow Cave” ก็แล้วกัน ชื่อนั้นมันฟังดูแย่มากๆเลยล่ะ

(แปลว่า “ถ้ำนักธนู” แบบว่าแกจะล้อเลียน Batcave ของ Batman น่ะ)

Oliver : ฉันก็ไม่ได้กะจะตั้งชื่อแปลกๆให้มันอยู่แล้วละ

Hal : ก็ดีแล้วที่นายคิดแบบนั้น

ขณะที่ทั้งสองพูดกันอยู่เหล่ากองกำลังติดอาวุธก็เข้ามาในป่า

Oliver นำทาง Hal ออกจากป่า แต่ในขณะเดียวดันพวกกองกำลังติดอาวุธก็กำลังตามหาพวกเขาเช่นกัน แต่ด้วยเหตุว่าอุปกรณ์อิเล็คทรอนิกส์ใช้งานในป่านี้ไม่ได้ ทำให้การทำงานของพวกนี่ยากขึ้น

Oliver : ตั้งสมาธิให้ดีนะ ในป่าน่ะมันหลงทิศได้ง่ายมาก

Hal : ขอบเขตดูแลของฉันมันครอบคลุมทั้งกาแล็คซี่เลยนะ ฉันว่าฉันสามารถเดินทางในป่าได้ไม่ยากนักหรอก

Hal : นายจะมากับฉันไหมล่ะ? มาช่วยกันสืบเรื่องราวที่เกี่ยวกับแสงสีขาว ฉันคิดว่านายน่าจะติดต่อกับผู้คนบ้าง แถมยังได้เปลี่ยนบรรยากาศด้วย

Oliver : ฉันชอบบรรยากาศที่นี่ดีอยู่แล้ว

Oliver : แถมฉันยังมีคนมาหาเพียบเลย

พวกเขาไปเจอกับพวกกองกำลังติดอาวุธเข้าแล้ว

Oliver : ฉันจะรับมือพวกมันเอง นายหลบไปก่อน

Hal : ถึงแหวนของฉันจะใช้งานไม่ได้ แต่ฉันก็ใช้มือของฉันได้ดีกว่าแค่ใช้เล็งยิงนะ

ทั้งสองคนเข้าปะทะกับกองกำลังติดอาวุธ ซึ่งแม้ Hal จะใช้แหวนไม่ได้ แต่เขาก็แสดงให้เห็นว่าเขาก็ใช่ว่าจะหมดพิษสงเสียทีเดียว

“ต้องเคลื่อนที่ให้มากเข้าไว้”

“ให้พวกมันสนใจมาที่ฉัน”

“ฮาลนั้นเป็นฮีโร่ทั้งกายและใจ แต่ตอนนี้เขากำลังสู้ในแบบที่เขาไม่คุ้นเคย”

“และเขาก็ดื้อเกินกว่าจะยอมรับว่าเมื่อเขาไม่มีแหวนก็จะเสียเปรียบอย่างมาก

“แต่ฉันก็คงจะไปว่าคนอื่นไม่ได้”

“ก็ฉันมันจอมดื้อด้านตัวพ่อเลยนี่นะ”

“ทหารพวกนี้ปรับตัวกับการต่อสู้แบบไม่มีเทคโนโลยีได้ดีทีเดียว แต่อาวุธของพวกมันก็ไม่เหมาะกับการต่อสู่แบบประชิดตัว”

“และลูกธนูของฉันก็ไม่จำต้องใช้คู่กับคันธนูเสมอไป”

เมื่อชักเห็นว่าสู้ไม่ได้ พวกกองกำลังติดอาวุธก็ต้องเรียกกำลังเสริม

และด้วยพลุสัญญาณ พวกคอปเตอร์ด้านบนก็รู้ว่าจะส่งกำลังเสริมลงมาตรงไหน

Hal : ปกติแล้วกำลังเสริมมักจะเป็นข่าวดีน่ะนะ

Oliver : ไม่ใช่ในกรณีที่นายอยู่กับฉันหรอก

ทั้งคู่ไปหลบกระสุนอยู่หลังต้นไม้

Oliver : เราต้องทำให้แหวนของนายกลับมาทำงานอีกครั้ง

Hal : ฟังดูดีนี่ แล้วนายมีแผนยังไงบ้าง?

Oliver : จับเถาวัลย์นั่นไว้

Hal : ฉันไม่ใช้ทาร์ซานนะโอลลี่ ฉันโหนเถาวัลย์เหมือนลิงไม่ได้หรอก

Oliver : ฉันรู้ว่านายเป็นนักบิน คิดซะว่าเป็นการขึ้นบินในแนวดิ่งแล้วกัน

Hal : นายจะทำอะไรน่ะ?

Oliver : อย่าปล่อยมือแล้วกัน

Oliver : หวังว่ามันจะได้ผลนะ

เมื่อลูกธนูพุ่งไปตัดเถาวัลย์อีกเส้นที่อยู่ใกล้ๆ จู่ๆร่างของ Hal ก็ถูกยกลอยขึ้นด้วยความเร็วสูง

Hal : โอลลลลลี่!!!!

ที่แท้เถาวัลย์นั้นคือเชือกที่ใช้ยึดกับดักท่อนซุงเอาไว้นั้นเอง และด้วยหลักการรอกและคาดเหวี่ยง ร่างของ Hal ก็โดนส่งขึ้นไปข้างบนด้วยความเร็วสูง จนไปโผล่ที่ด้านบนเหนือยอดไม้

เมื่อพ้นจากป่า แหวนของ Hal ก็กลับมาทำงานอีกครั้ง และเมื่อเป็นดังนี้ กะแค่เฮลิคอปเตอร์ลำสองลำก็ไม่ใช่ปัญหาเลยสักนิด

ส่วนที่ภายในป่า Oliver ก็ใช้กับดักและลูกธนูจัดการกองกำลังติดอาวุธที่เหลือไปได้จนหมด

Oliver : พวกแกดูจะเป็นหน้าใหม่สำหรับแถวๆนี้ ฉะนั้นฉันจะบอกอะไรให้รู้ไว้ ฉันเป็นคนที่คอยแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นที่นี่ไม่ใช่คนที่ก่อปัญหา ดังนั้นอย่ามายุ่งกับฉัน

Oliver : และอีกอย่างนึง ไปบอกเจ้านายใหม่ของแกด้วยว่าให้เลิกใช้ชื่อ”ควีน” ได้แล้ว

Oliver : ชื่อนั้นมันเป็นของฉัน

คืนนั้นที่สุดแนวป่า Oliver กับ Hal ก็ร่ำลากัน

Oliver : ขอบใจที่ช่วยนะ

Hal : นายมักจะทำตัวเป็นจุดเด่นอยู่เสมอเลยนะ พวกนั้นดูไม่เหมือนหน่วยปราบจราจลเลยนี่ พวกนั้นเป็นใครกัน?

Oliver : เจ้าของใหม่ของควีนอินดัสตรีช่วยจัดหากองกำลังรักษาความปลอดภัยพิเศษให้กับ เมืองนี้ จากการที่ผู้กำกับการกรมตำรวจโดนฆ่าตาย ถึงฉันจะไม่ใช่ผู้ต้องสงสัย แต่พวกนั้นก็คิดว่าฉันเป็นปัญหามากเกินกว่าจะเก็บไว้น่ะ

Hal : พวกเพื่อนๆของนายต่างก็รู้ว่ามันไม่ใช่แบบนั้น ทำไมนายไม่ไปอยู่ที่วอชทาวเวอร์ล่ะ นายยังเป็นสมาชิกของจัสติสลีกอยู่นะโอลลี่

Oliver : ลีกไม่จำเป็นต้องมีฉันหรอก แต่สตาร์ซิตี้ต้องการฉัน

Oliver : นายมีเขตอวกาศที่ต้องดูแลนะฮาล ส่วนที่ๆฉันต้องดูแลก็คือที่นี่

เมื่อฮาลจากไป Oliver ก็โหนเชือกลงไปที่พื้น

แต่จู่ๆเชือกก็ขาดและเขาก็ร่วงลงไปข้างล่าง

“คราวหน้าฉันคงต้องให้แน่ใจว่าใช้เชือกที่แข็งแรงกว่านี้ซะแล้ว”

แต่เมื่อเขาตรวจดูรอยขาดก็ต้องพบว่า

“เดี๋ยวนะ เชือกไม่ได้ขาด มันโดนตัดนี่นา”

ทันใดนั้น ก่อนที่เขาจะทันตั้งตัว

ลูกธนูสีดำดอกหนึ่งก็พุ่งมา

และเสียบเข้ากลางหน้าผากเขาอย่างเต็มเหนี่ยว!!

Oliver Queen หรือ Green Arrow : เสียชีวิต

.
.
.

เฮ้ย!? จู่ๆตัวเอกของเรื่องก็โดนส่องหัวดับซะงั้นเนี่ยนะ?

ใครคือคนยิง?

Oliver จะตายจริงหรือไม่?

คงต้องมาติดตามในตอนหน้า

ตอนหน้า : ชีวิตหลังความตาย