Red Hood and the Outlaws #01
Dark Trinity Part 1: Fathers and Sons
เรื่อง : Scott Lobdell
ภาพ : Dexter Soy
วางจำหน่าย : 10 สิงหาคม 2016
สำนักพิมพ์ : DC Comics
มาดามกันน์ : มารยาทแย่จริงๆ นี่แหละคือสิ่งที่แกจะโดนถ้าแกทำหม่าม๊าโกรธ
หญิงชราคนหนึ่งหยิบปืนขึ้นมารัวไม่ยั้ง
ปรากฏว่าเป้าที่โดนยิงอยู่คือแบทแมนของเรานั่นเอง แบทแมนจะโดนยิงไปหลายนัด แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นอะไร
มาดามกันน์ : เคฟลาร์งั้นเหรอ?
แบทแมน : อันที่จริง…มันคือโพลิเมอร์สังเคราะห์ที่ฉันออกแบบเอง
ระหว่างที่ทั้งคู่คุยกัน ดูเหมือนว่าเจสันก็จะอยู่ที่นั่นกับเขาด้วย
“แบทแมนคิดว่าเขากำลังช่วยผมโดยการพาผมมาเรียนที่รร.ประจำของมาดามกันน์”
“แต่ดูเหมือนว่าอาชญากรรมจะเป็นวิชาเดียวที่เธอสอน”
“แบทแมนรับมือเธอได้ไหมน่ะเหรอ? มันก็ต้องได้อยู่แล้ว”
“แต่มันจะสนุกตรงไหนล่ะ”
เจสันเลือกที่จะพุ่งเขาไปชนมาดามกันน์จนทะลุออกนอกหน้าต่างไปพร้อมกับเขา
ที่เดียวกัน ณ ปัจจุบัน
เรดฮู้ดของกระโดดอุ้มมาดามกันน์ออกมาจากตึกที่กำลังระเบิด
ตอนนี้เจสันเป็นวายร้ายคนดัง เพราะเขาต้องแฝงตัวเข้าไปสืบว่าใครเป็นคนที่ทำให้ท่านนายกติดเชื้อเทคโนไวรัส แต่ไม่ว่าเขาพยายามสืบแค่ไหน ชื่อเดียวที่เขาได้มาก็คือ แบล็กมาสค์
เจสัน : อย่ามาตายทิ้งผมแบบนี้นะ!
มาดามกันน์ : ..เจ…เจสัน?
มาดามกันน์ : โทษที ฉันคงจำคนผิดน่ะ
เรดฮู้ด : คุณนายกันน์ คุณพอจะรู้ไหมว่าทำไมถึงมีคนจงใจทำแบบนี้
มาดามกันน์ : ฉันรู้ดีว่าทำไมและใครเป็นคนทำ…
หลังจากนั้นมาดามกันน์ก็เล่าว่าเธอเคยทำงานที่บ้านเด็กกำพร้าของเมืองก็อธแธม เพื่อเกณฑ์เด็กไปใช้ก่ออาชญากรรมต่างๆ แต่ก็โดนแบทแมนมาขัดขวางและโดนจับเข้าคุก พอเธอออกมาจากคุก
เธอก็ได้พบกับแบล็กมาสค์ เขาเสนอให้เธอทำงานกับเขาแต่เธอก็ปฏิเสธไป เรื่องราวทั้งหมดจึงเกิดขึ้น
เรดฮู้ด : โชคยังดีที่ผมอยู่แถวนี้
มาดามกันน์ : นั่นยังไม่ใช่ส่วนที่แย่ที่สุดหรอก
เรดฮู้ด : นี่คุณกำลังจะบอกว่า…?
มาดามกันน์ : จริงๆแล้วที่นี่มันควรจะมีเด็กๆอยู่เต็มไปหมด นี่ไม่ใช่แค่การยิงขู่ แต่มันคือการสังหารหมู่
ถึงจะเป็นช่วงสั้นๆ แต่เจสันก็เคยอาศัยอยู่ที่นี่
“ผมอยากฆ่าแบล็กมาสค์ไหมน่ะเหรอ? สุดๆเลยล่ะ”
“แต่ผมสัญญากับบรูซไว้แล้ว…”
“และสัญญาต้องเป็นสัญญา”
เจสันกลับมาที่ฐานลับของเขากินแฮมเบอร์เกอร์ไปพลางหาข้อมูลไป เรื่องแบบนี้มันทำให้เขานึกถึงวันเก่าๆ
อดีต
เจสัน(เด็ก) : เรารู้แล้วว่าริดเลอร์อยู่ที่นั่นบรูซ ทำไมเราไม่ไปจัดการมันกันล่ะ?
บรูซ : ศึกษาโครงสร้างอาคารก่อน เจสัน กำแพงปลอมนั่น…มันลากยาวไปถึงอ่าวก็อธแธม
เจสัน : แปลว่าเขาคงหนีไปได้ก่อนเราจะถึงตัวเขา …ก็ได้
บรูซ : ก่อนจะไปไหนเราต้องรู้ทางหนีทีไล่เสมอ
“บรูซเคยบอกผมว่าแค่รู้จักศัตรูของเรานั้นมันยังไม่พอ”
“แต่เราต้องรู้ทุก ๆ เรื่องของพวกมัน”
“ถ้าเราเอาชนะมันด้วยกำลังไม่ได้”
“ก็ต้องชนะด้วยสติปัญญา”
“โรมัน ซีโอนิส หรือ แบล็กมาสค์ เกิดในตระกูลอาชญากรรมขนาดใหญ่ ฆ่าพ่อแม่ตัวเอง ไม่นานมานี้เพิ่งเริ่มปฏิบัติการบางอย่างและเริ่มลดจำนวนคู่แข่งลง เหมือนที่ลูกน้องมันคนหนึ่งเคยบอกผม แบล็กมาสค์กำลังคิดการใหญ่ และผมต้องรู้ให้ได้ว่ามันคืออะไร แต่คืนนี้ต้องพักผ่อนก่อน เพราะพรุ่งนี้โรมันกับผมมีเรื่องต้องคุยกันสักหน่อย….ตามประสาเด็กกำพร้า”
“ผมชอบคุยกันแบบซึ่งๆหน้า” เรดฮู้ดบุกมาหาแบล็กมาสค์ถึงในรถ
ลูกสมุน1 : เวรล่ะ!
ลูกสมุน2 : หัวหน้าครับ เรามีปัญหาแล้ว!
เรดฮู้ด : มีลูกน้องนายคนหนึ่งฝากนามบัตรนายมาให้ฉัน บอกว่านายมีงานให้คนทะเยอทะยานอย่างฉันทำ
แบล็กมาสค์ : ยอดเยี่ยมมาก นายมีครบทุกอย่างที่ฉันต้องการจริงๆ
“ดูเหมือนว่ามันจะรอผมอยู่แล้ว”
แบล็กมาสค์ : สวยใช่ไหมล่ะ? ฉันไม่เคยสนใจที่จะออกเดทกับใครเลย ไม่ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ เพราะว่าผู้คนมักทำเราผิดหวัง ความสัมพันธ์มันเป็นแค่สิ่งชั่วคราว แต่กับเมืองก็อธแธม เธอคงอยู่ตลอดไป แต่เธอกลับไม่ได้รับการเอาใจใส่ ถูกใช้ราวกับพรมเช็ดเท้าไม่ก็เป็นสนามชกมวย ฉันถามนายหน่อยว่าเราควรปฏิบัติติต่อผู้หญิงอย่างไร?”
“พล่ามเข้าไปโรมัน เผื่อฉันจะได้ข้อมูลอะไรบ้าง”
อดีต
แบทแมน : คืนนี้นายทำเกินไปหน่อยนะเจสัน นายเกือบฆ่าคนพวกนั้นแล้ว จำไว้…ถ้านายข้ามเส้นไปเมื่อไหร่…นายจะไม่มีวันได้กลับมาอีก แล้วนายก็จะไม่ต่างอะไรกับพวกมัน
เรดฮู้ด : นี่นายชวนฉันเดทรึเปล่า? เพราะถ้าใช่จริงฉันก็คงต้องขอผ่านล่ะ
แบล็กมาสค์ : ฮ่า! ปากดีเข้าไปพ่อหน้าแดง เพราะฉันไม่มีลูกเลย ฉันเลยต้องหาคนมารับช่วงต่อ ทุกๆอย่างกำลังจะเปลี่ยนไปแบบ ตลอดการ และฉันต้องการคนที่มีทักษะอย่างนายมาช่วย
“ตลอดไปอย่างนั้นเหรอ ก็พอจะเข้าใจได้อยู่”
หลังจากนั้นแบล็กมาสค์ก็พาเรดฮู้ดมาทดสอบ โดยให้ฆ่าลูกน้องที่ทำภารกิจพลาดของเขาซะ แน่นอนว่าเรดฮู้ดปฏิเสธ แบล็กมาสค์เลยจุดระเบิดในหัวลูกน้องของตัวเองซะ
“ไอ้—เอ๊ย”
“แต่ก็นั่นแหละ พวกมันเลือกที่จะทำงานให้ไอ้ชั่วนี่เอง…แต่การฆ่าพวกเดียวกันได้ลงคอ?”
“ขนาดผมยังคิดเลย ว่านั่นมันเลวมาก”
นอกเมืองก็อธแธม
เรดฮู้ดได้รับมอบหมายให้มาสกัดขบวนรถไฟและนำของที่อยู่ในนั้นออกมา แต่เขาเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร
เรดฮู้ดหยุดขบวนรถไฟไว้ได้และกำลังวิ่งไปเอาสินค้าด้านในพร้อมกับลูกทีม(สมุนแบล็กมาส์ค)
แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงคนดังออกมาจากในรถไฟแล้วประตูก็กระเด็นออกมา
??? : ไม่มีทางซะล่ะ
เรดฮู้ด : ระวัง!!
??? : เก็บปืนซะเจ้าหนู
เรดฮู้ด : เจ้าหนูงั้นเหรอ? ฉันว่านั่นไม่ใช่ชื่อฉันนะ ว่าแต่เธอเป็นใครกัน?
อาร์เทมิส : นามของข้าคือ อาร์เทมิส และถ้าเจ้ายังไม่เลิกเล็งไอ้นั่นมาที่ข้า… ข้าจะเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายที่เจ้าจะได้เห็น
“เยี่ยม ชาวแอมะซอน”
ติดตามตอนต่อไป Red Hood V Artemis!
เพิ่งอ่านแฮะ เรดฮู้ด ชื่อเสียงโด่งดังขึ้นเรื่อย ๆ