Marvel Comic : Civil War II : Gods of War : 04 : Assaults On The Storm!!

เรื่อง : Dan Abnett
ภาพ : Emilio Laiso
วางจำหน่าย: 14 กันยายน 2016
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

Hercules ถูกพลังของตราประทับทำให้คลุ้มคลั่งไปแล้ว!! และตอนนี้ผู้ที่มาหยุดยั้งเขาก็คือ AVENGERS!!!

.
.
.
[สวัสดีที่รัก ข้าคือเทพพยากรณ์ธีเรเซีย ที่นี้ ข้ารู้ว่าพวกท่านกำลังยุ่งกับปัญหาการต่อสู้กันเองของพวกท่านอยู่ในตอนนี้ ตอนนี้พวกท่านจึงมีงานล้นมือ หวังว่ามันจะไปได้สวยนะ…ฟังไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะนั่น]
[คืองี้นะ นั่นน่ะไม่ใช้เภทภัยเดียวที่โลกกำลังเผชิญอยู่หรอก เฮอร์คิวลิสสหายเก่าของข้าได้ค้นพบภัยที่ซ่อนเร้นของพวกเทพรุ่นใหม่ซึ่ง…]
[ก็นะ เราจะพูดถีงเรื่องนั้นกันเร็วๆนี้แหละ]
[เห็นได้ชัดว่าพวกท่านกำลังยุ่งเกินกว่าจะมาจัดการเรื่องนั้นได้]
[ดังนั้นเฮอร์คิวลิสจึงรวบรวมพวกเพื่อนเก่าแก่โบราณของเขามาช่วย และเรากำลังจัดการกับพวกมันอยู่]
[ในตอนที่พวกท่านเสร็จเรื่องที่กำลังทำอยู่ โลกก็คงจะปลอดภัยจากภัยร้ายที่พวกท่านไม่รู้ว่ามีอยู่ด้วยซ้ำแล้วล่ะ]
[แต่ข้าก็ตัดสินใจที่จะทำการบันทึกนี้ไว้เผื่อว่า…เอ่อ เผื่อว่าเราจะทำไม่สำเร็จ]
[ถ้าเฮอร์คิวลิสและเหล่าเทพสงครามไม่สามารถจัดการพวกมันได้ เราก็คงจะตายกันหมด และก็จะไม่มีใครที่จะเตือนพวกท่านถึงสิ่งที่กำลังจะมา นั่นก็คือเหตุผลของข้อความนี้]
[ดังนั้นถ้าพวกท่านกำลังฟังคำพูดนี้อยู่ล่ะก็…อเวนเจอร์…เอ็กซ์เม็น…อินฮิวแมน…มันเป็นเพราะว่ามันมีภัยร้ายต่อโลกที่พวกท่านไม่อาจรับรู้ได้อยู่]
[และถ้าพวกท่านกำลังฟังคำพูดนี้อยู่ล่ะก็…นั่นคือพวกเราได้พ่ายแพ้ ถูกฆ่า และตอนนี้ก็เป็นหน้าที่ของพวกท่านแล้ว พวก “พายุแห่งการเปลี่ยนแปลงโลก” กำลังมาและพวกท่านก็ต้องเตรียมตัวเอาไว้…]

[…เตรียมพร้อมให้ดีสุดๆเลยล่ะ]
[นี่คือสิ่งที่เรารู้ เรารู้ว่าพวกพายุมันหลบซ่อนอยู่ที่ไหน]
[ในโรงแรมร้างในเขตลองไอร์แลนด์]
[เฮอร์คิวลิส…พร้อมด้วยเธเซอุส, เบวูล์ฟ, ซิกเกอร์ด และกิลกาเมช…จะบุกจู่โจมมันในบ่ายวันนี้]

[พวกพายุนั้นทรงพลังอย่างยิ่ง แต่สองคนในทีมของเรา…]
[แม่มดแห่งยุคน้ำแข็ง ไอเร และ ลอเรไลย์แห่งแอสการ์ด]
[จะผสานเวทย์มนต์แห่งนอร์สและอาคมแห่งยุคหิน เพื่อพยายามบดบังตาของพวกมันไม่ให้รู้ถึงการมาของพวกเรา]
[พวกเทพรุ่นใหม่เหล่านั้นมีกันอยู่สามตน]
[คริปตอมเนเซีย เป็นผู้นำของพวกมัน เป็นเทพแห่งข้อมูลข่าวสาร ชั่วร้ายสุดๆ…]
[แล้วต่อมาก็ฮอร์เรอร์สโคป นางเป็นเทพแห่งรูปลักษณ์และความหลงตัวเอง]
[สุดท้ายก็คือคาทาสโตรโฟเบีย เทพแห่งสงครามที่น่าสะพรึงกลัว]
[แม้ว่าพวกมันจะมีพลังที่น่าสะพรึงกลัว แต่การเตรียมการของเราก็น่าจะพอที่จะรับมือมันได้]

Cryptomnesia : พวกมันมากันแล้ว

Hororscope : ใครรึ?

Cryptomnesia : ก็เจ้าพวกตาแก่ที่น่าเศร้า โง่เขลาและล้าสมัยไง…เฮอร์คิวลิสกับพวกเพื่อนโง่ๆของมัน กำลังมุ่งหน้ามาเล่นงานเราโดยพยายามจะพรางตัวด้วยเวทย์มนต์เก่าๆน่ะ

Hororscope : ฉันจะจัดการเรื่องนั้นเอง

ว่าแล้ว Horrorscope ก็เคลื่อนย้ายไป

Cryptomnesia : คาทาสโตร ไปดูชั้นล่างซิ

ที่บ้านของโซเฟีย วงเวทย์ของ Lorelei ก็เกิดความผิดปกติขึ้น

Lorilei : ไอเร มันมีบางอย่างผิดปกติแล้วล่ะ อักษรรูนของข้ากำลังสั่นไหว…

Ire : ข้าว่าเราต้องการเลือดมาเพื่อเสริมการร่ายมนต์ เลือดของมนุษย์

ตอนนั้นเอง Horrorscope ก็โผล่มา

Hororscope : เดี๋ยวพวกแกได้นองเลือดแน่ล่ะ

Lorilei : เราถูกมันพบแล้ว!

Hororscope ซัด Lorelei กระเด็นไปกระแทกข้างฝา ในขณะที่ Ire ก็ยกมีดอาคมของเธอขึ้นมา…

แล้วฟันเข้าที่แขนของ Hororscope จนได้เลือด!

Hororscope : โอ๊ย! มันเจ็บนะนังบ้า!

Ire : ดีแล้ว

Hororscope : ไม่ใช่สำหรับแกแน่ ตอนนี้ฉันจะฆ่าแกอย่างช้าๆแทนที่จะรีบฆ่าแกให้เสร็จๆเรื่องไป

[ถ้ามันเป็นไปตามแผน เวทย์ผสานของเราจะทำให้พวกพายุอ่อนกำลังลงอย่างมาก]
[แล้วเธเซอุส, เบวูล์ฟ และกิลกาเมช…เหล่าผู้กล้าจากตำนาน, พวกเขาแต่ละคนมีอาวุธครบมือ]
[และพวกเขาก็หวังว่าอาวูธของพวกเขาจะเพียงพอที่จะทำร้ายเหล่าเทพใหม่ที่อ่อนกำลังลงแล้วได้]

พวก Theseus ระดมยิงปืนกลหนักใส่ Catastrophobia…ทว่า มันไม่ได้ผลเลย!!

พวกเขาพยายามรับมือกับ Catastrophobia อย่างเต็มที่ แต่พลังมันต่างกันเกินไป…

ทว่า Gilgamesh ก็ยังคงไม่ยอมแพ้และเข้าลุยกับมันต่อไป

ที่อีกด้านหนึ่ง Hercules กับ Sigurd เข้าจู่โจม Cryptomnesia!

แต่ตอนนี้ Cryptomnesia ที่เลิกเล่นเอาเถิดกับพวกเขาแล้วก็แสดงความแข็งแกร่งที่เหนือชั้นของมันออกมา

แม้แต่ Hercules ก็โดนสยบได้อย่างง่ายดาย

[สิ่งที่พวกมันต้องการคือความพินาศและความสับสนวุ่นวาย]
[ที่ผ่านมาเราคิดว่าพวกพายุมีแผนการใหญ่อยู่ ประมาณ “แผนครอบครอบโลก” หรือ “แผนกำจัดเหล่าผู้กล้าและทวยเทพยุคเก่าเพื่อเข้าแทนที่” อะไรพวกนั้น]
[พวกพายุคือเทพที่เกิดจากสังคมยุคใหม่ เกิดขึ้นมาจากความฟุ้งเฟ้อและความบกพร่องของสิ่งเหล่านั้น]
[พวกมันต่างจากเทพยุคเก่าที่มุ่งค้นหาความหมายของสรรพชีวิต]
[พวกมันคือความป่วยไข้ เกิดจากอาการภูมิแพ้ที่โลกมีต่อสังคมยุคใหม่]
[พวกมันไม่มีแผนการใดๆทั้งนั้น และนั่นก็คือความน่ากลัวที่แท้จริงของพวกมัน]

Hercules : จ…เจ้าต้องการให้โลกนี้มอดไหม้และตายไป

Hercules : จ…เจ้าเพียงต้องการทำลายเท่านั้น

Cryptomnesia : ถูกเผงเลย มันจะต้องสวยงามสุดๆเชียวละ

Hercules : ท-ทำไม?!

Cryptomnesia : โอ เฮอร์คิวลิสเอ๋ย..บางครั้งมันก็แค่ไม่มีเหตุผลอะไรเลยเท่านั้นแหละ

Cryptomnesia : ชีวิตมันไร้เหตุผล พวกมนุษย์ชอบหลอกตัวเองว่ามันมีความหมาย

Cryptomnesia : ถึงเวลาที่พวกมันจะลืมตาตื่นและรู้ตัวว่าพระเจ้าปลอมๆที่พวกมันเชื่อน่ะไม่ได้คอยเฝ้าดูแลพวกมันหรอก มันไม่มีแผนการที่ยิ่งใหญ่ ไม่มีรางวัลในตอนจบอะไรทั้งนั้น

Cryptomnesia : ชีวิตมันเลวร้าย เจ็บปวด โหดเหี้ยม และว่างเปล่า พวกเราจะเป็นเทพพวกแรกที่จะไม่โกหก เราจะแสดงให้โลกได้เห็นว่าความจริงที่อยู่เบื้องหลังก็คือมันไม่มีอะไรอยู่เบื้องหลังทั้งนั้น

ตัดไปที่อพาร์ทเม้นท์ของ Hercules
ในตอนที่ Hororscope จะฆ่า Ire นั้นเอง Tennyson หมาของ Tiresia ก็กัดขามัน และ Sophia ก็เอากะทะฟาดหน้าของมัน!!

Hororscope : โอย หน้าของฉัน! แต่ แกเป็นแค่มนุษย์ต่ำต้อย! แล้วทำไม?

Ire : ม-มีดของข้านั้นผ่านการลงอาคมและคำสาป และตอนนี้มันได้ดื่มเลือดของเจ้า มันจึงสลายพลังชั่วช้าของเจ้าไปเรื่อยๆ

Hororscope : ม-ไม่

ตอนนั้นเอง Lorelei ก็ใช้ดาบของเธอฟันใส่ Horrorscope จนร่างของมันสลายไปในทันที!

Lorelei : นี่คือเวทย์มนต์โบราณไงเจ้าสัตว์ร้าย จงเรียนรู้ที่จะเคารพมันไว้ซะ!

Sophia : โอแย่จริง

Lorelei : โซเฟีย ข้าขอโทษที่ทำบ้านท่านเละเทะนะ

ตัดไปทางด้าน Hercules ผลของอาคมก็ปรากฎที่ Cryptomnesia เช่นกัน

Cryptomnesia : เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? ฉันรู้สึกอ่อนแรงยังกับ…

Hercules : ในที่สุดพลังของเจ้าก็อ่อนแรงลงแล้ว ข้าว่าเจ้าดูถูกอำนาจของเวทย์มนต์โบราณมากเกินไป…

Hercules : รวมถึงเหล่าวีรบุรุษด้วย

Cryptomnesia : ขอให้ทวยเทพของแกจงสาปแช่งแก

Hercules : พวกนั้นทำยิ่งกว่านั้นมาเยอะแล้ว

อีกด้านหนึ่ง พวก Gilgamesh ก็สามารถจัดการ Catastrophobia ไปได้เช่นกัน

Theseus : ให้ตายสิกิลกาเมช ทำไมชื่อเสียงของเจ้าถึงไม่โด่งดังกว่านี้ก็ไม่รู้นะ?

Cryptomnesia : ทั้งแกและเผ่าพันธ์ของแกทั้งหมด…พวกแกมันหมดความหมายไปแล้ว! โลกนี้ไม่ต้องการแกอีกต่อไปแล้ว!

Hercules : แม้โลกนี้จะมีข้อบกพร่อง แต่มันก็คือโลกที่เราต่อสู้เพื่อมัน ทุกภารกิจ ทุกการต่อสู้ในยุคอดตีทั้งหมดนั้นเพื่อทำให้โลกนี้เติบโตขึ้นอป็นสิ่งที่วิเศษกว่าเดิม

Hercules : นั่นคืออนาคตที่เราต่อสู้เพื่อสร้างขึ้น!

Cryptomnesia : พวกเราคือเทพของยุคนี้!

Cryptomnesia : แกและพวกเพื่อนฮีโร่ของแกก็ของเก่าล้าสมัยที่เกะกะลูกตาเท่านั้น!

Hercules : ผิดแล้ว ยุคสมัยของเรายังไม่ได้ผ่านพ้นไปหรอก และเมื่อภัยร้ายเช่นพวกเจ้าปรากฎขึ้นมา…

Hercules : …พวกเราก็ยังเป็นที่ต้องการอยู่

Hercules หยิบดาบของ Siguard แล้วขว้างไปเสียบร่างของ Cryptomnesia จนร่างของมันสลายไป!

Hercules : ยังเป็นที่ต้องการ

ตอนนั้นเองก็มีเสียงหนึ่งพูดขึ้น

Athena : ใช่แล้ว เฮราเครส

Athena : เจ้าได้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่

Hercules : เทพีอธีน่า

Hercules : ท่านช่างมาได้ถูกเวลาเสียจริง

Hercules : ตอนนี้ท่านพูดกับข้าแล้วหรือ? ท่านมาปรากฎตัวต่อหน้าข้าแล้วหรือ? แล้วท่านไปอยู่ที่ไหนเมื่อยามที่ข้าต้องการท่าน?

Athena : ข้าถูกกันอยู่วงนอกโดยพลังชั่วร้ายของเหล่าพายุ เช่นเดียวกับเหล่าสิ่งจากยุคโบราณอื่นๆ ไม่สามารถกล่าววาจาอะไรได้ แต่เจ้า เฮราเครสผู้ก้าวเท้าลงไปสู่โลกของมนุษย์ไปแล้วนั้นมีอิสระมากกว่า และเจ้าก็ได้ทำลายการขัดขวางของพวกมันลง

Athena : ข้ามาเพื่อเสนอรางวัลตอบแทน จากทวยเทพ เพราะคนทั้งโลกไม่มีวันได้รับรู้ภารกิจของเจ้าในวันนี้

แต่คำตอบของ Hercules ที่กำลังดูอาการของ Sigurd ก็คือ…

Hercules : ข้าไม่สนหรอก เขายังไม่ตาย นั่นดีแล้ว

Athena : เจ้าไม่สนใจงั้นรึ?

Hercules : ที่ผ่านมาข้าเสียเวลาไปมากให้กับการตามหาชื่อเสียงและความรื่นรมย์ และมันก็นำข้าไปสู่ความตกต่ำ

Hercules : บทบาทของวีรบุรุษ…ข้ากังวลกับการจะได้เป็นที่รู้จักในฐานะวีรบุรุษมากเกินไป ทั้งที่จริงๆแล้วเพียงได้เป็นวีรบุรุษเท่านั้นก็พอแล้ว

Athena : เจ้าเติบโตมีภูมิปัญญาขึ้นมากนะเฮราเครส

Athena : ข้าก็แค่เป็นผู้ใหญ่ขึ้นเท่านั้นแหละ

Athena : เจ้าจะกลับไปยังโอลิมปัสกับข้าไหม? สถานที่ซึ่งเกียรติ์อันยิ่งใหญ่รอคอยเจ้าอยู่ เจ้าอยู่บนโลกนี้มานานเกินพอแล้วนี่

Hercules : ไม่ละที่ข้าทำมาทั้งหมดจนถึงตอนนี้ก็เพียงค่เรียนรู้ความหมายของการเป็นวีรบุรุษที่แท้จริงเท่านั้น งานจริงๆจะเริ่มตั้งแต่นี้ไป

Athena : เฮราเครส? เจ้าเป็นวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเสมอมาอยู่แล้วนี่ ทำไมเจ้าจึงพูดราวกับว่านี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวของเจ้ากันล่ะ?

Hercules : ก็เพราะว่ามันเป็นเช่นนั้นจริงๆน่ะสิ

[ดังนั้นก็ขอให้สบายใจ เราจะจัดการเรื่องนี้ให้เอง]
[ข้าก็หวังว่าพวกท่านคงไม่ต้องรู้ว่าภัยร้ายอันยิ่งใหญ่ขนาดไหนที่คุกคามชีวิตของท่านและทุกคนที่ท่านห่วงใยอยู่]
[แต่ถ้าท่านกำลังฟังข้อความนี้อยู่ก็หมายความว่าเราทำไม่สำเร็จ]
[ย้อนกลับไปฟังสิ่งที่ข้าพูดมาอีกรอบแล้วจดเอาไว้แล้วจงทำให้ดีที่สุด โลกนี้ต้องพึ่งพวกท่านแล้ว]
[แต่พูดกันตามตรงแล้ว ถ้าเฮอร์คิวลิส ซุปเปอร์ฮีโร่คนแรกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดยังทำไม่สำเร็จข้าก็ไม่รู้ว่าพวกรุ่นใหม่อย่างพวกท่านจะมีโอกาสสักแค่ไหน ข้าก็รู้ว่าพวกท่านเก่งกันทั้งนั้นน่ะนะ ข้าก็ได้แต่หวังว่าพวกท่านจะไม่ต้องไปทดสอบความเก่งกับพวกมัน]
[เอาละข้าจะไปขอให้โซเฟียสอนวิธีส่งข้อความนี้ทางอินเตอร์เน็ตอะไรนั่นล่ะ เผื่อว่าจำเป็นขึ้นมา]
[ในยุคโบราณข้าจะส่งเรื่องสำคัญๆแบบนี้ไปทางนิมิตรน่ะนะ แต่ข้าก็เข้าใจดีว่าเรื่องพวกนั้นจะทำให้คนกลัวจนเพี้ยนขึ้นมาได้ เพราะงั้นเอาเป็นอินเตอร์เน็ตดีกว่า]
[โชคดีนะที่รักทั้งหลาย ขอให้พวกเราทุกคนรอดมาสู้ต่อในวันต่อไป]

END