DC Comic : DC Universe Rebirth 01 : ชายผู้กลับมา

เรื่อง : Dan Abnett
ภาพ : Brett Booth
วางจำหน่าย : 15 มิถุนายน 2016
สำนักพิมพ์ : DC Comics

Wally West มองหาเหล่าผู้ที่จะช่วยเหลือเขาสืบหาและต่อต้าน “ศัตรู” ที่เปลี่ยนแปลงโลกและช่วงชิงช่วงเวลาไปจากพวกเขา

และผู้ที่เขาไปขอความช่วยเหลือคือ…พวก Titans!!
 .
.
.
.
ก่อนหน้านี้

ในบท Titans Hunt
พวก Titans ได้ต่อสู้กับ Mr.Twister วายร้ายที่อ้างว่าได้เกี่ยวข้องกับพวกเขาในอดีต (จักรวาลเก่า) และทำให้พวกเขาหลงลืมมิตรภาพที่เคยมีและเปลี่ยนแปลงชีวิตของพวกเขาไป

ซึ่งมันบอกว่าตอนนีัมันจะใช้พวกเขาเป็นเหยื่อล่อเพื่อดึงเอา “นาย” ของมันมาจากอีกห้วงมิติ

เนื่องจากตอนนี้นายของมันยังไม่แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับพวกฮีโร่รุ่นใหญ่อย่าง Justice Leagues ตรงๆได้ มันจึงต้องใช้พวกเขาเป็นเครื่องสังเวยเพื่อเป็นพลังให้กับนายของมัน

แต่แผนการของมันผิดพลาด พวก Titans กลับส่งมันเข้าไปในประตูมิติแทน

และสามารถหยุดยั้งการมาของนายของมันได้ชั่วคราว

“ครั้งหนึ่งพวกเราเคยเป็นกลุ่มที่ชื่อ Teen Titans”

“พวกเราเป็นฮีโร่ แต่ที่ยิ่งกว่านั้นคือเราเป็นเพื่อนที่ร่วมเป็นร่วมตายกัน”
มันมีประกายแสงอันพิเศษที่ยึดเหนี่ยวเราเข้าไว้ด้วยกัน”
“มันสิ่งที่หาได้ยากยิ่ง…”
“…เหมือนกับสายฟ้า เราไม่สามารถควบคุมมันได้ มันเกิดขึ้นของมันเอง”
“ทุกวินาทีเรามีร่วมกันนั้นคือของขวัญอันล้ำค่า”

“แล้วมันก็กลายเป็นแค่ความทรงจำ”
“แล้วแม้แต่ความทรงจำนั้นก็จางหายไป”
“เวลาถูกแย่งชิ่งไปจากเรา ถูกขโมยไป มิตรภาพของเราถูกฉีกทึ้ง…”
“…ผมเป็นคนเดียวที่ยังจดจำมันได้”
“ผมชื่อวอลลี่ เวส”
“ผมคือชายที่รวดเร็วที่สุด”
“ผมเคยเป็นคิดแฟลช…แต่ผมก็ไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว”
“และเพื่อนๆของผมก็ลืมผมไปหมด”

ตอนนั้นเองก็มีเสียงพูดขึ้น

ผู้ที่มาก็คือ Nightwing (Dick Greyon)

“ผมมาเพื่อซ่อมแซมความเสียหายที่เกิดขึ้น”
“ผมกลับมาเพื่อทำให้อะไรๆมันถูกต้อง”
“มีเพียงแบรี่ อัลเลนเท่านั้นที่จำผมได้ แต่กับคนอื่นแล้วผมเป็นแค่คนแปลกหน้า”
“แต่เพราะผมสามารถเข้าถึงแบรี่ได้ ผมก็หวังว่าผมจะสามารถเข้าถึงพวกเพื่อนๆของผมได้เหมือนกัน”
“ตอนนี้ผมชักคิดว่า…การสวมชุดใหม่นี่มันจะเป็นความผิดพลาดเสียแล้ว”

Wally พยายามอธิบาย แต่ Dick ที่ไม่รู้จักเขาก็มองเขาว่าเป็นผู้บุกรุกที่ต้องจัดการซะ!

“เหวอ! ผมลืมไปเลยว่าไนท์วิงค์สามารถรวดเร็วขนาดไหน”

เมื่อ Dick สัมผัสตัว Wally ประกายพลังของ Speed Force ก็ช็อตร่างของเขา

แต่เมื่อ Dick ลุกขึ้นมาได้ เขาก็พูดชื่อของ Wally ออกมา?!

“เขาจำผมได้”
“เขาจำผมได้!!”

แม้ Dick จะยังงงๆอยู่ว่าทำไมจู่เขาก็รู้จัก Wally ขึ้นมาได้ยังไง แต่ Wally ก็ดีใจสุดๆและบอกว่าจะอธิบายให้เขาฟังทีหลัง แต่ที่สำคัญคือพวก Titans คนอื่นๆอยู่ที่ไหน?

ซึ่งก็ไม่ต้องรอนาน เพราะบรรดา Titans คนอื่นๆโผล่มาล้อมเขาไว้ทุกด้าน!

“คิดให้เร็ว พวกเขาก็ไม่รู้จักผมเหมือนกัน”
“และพวกเขาก็คิดว่าผมเพิ่งเล่นงานไนท์วิงค์ไป”

“พวกเขาบุกเข้ามาจากทุกด้าน”
“ในการโจมตีของพวกเขา ผมเห็นข้อดีของพวกเขาแต่ละคนที่ทำให้พวกเราเป็นเพื่อนกัน”
“ความมุ่งมั่นที่แกร่งดุจหินผาของรอย”
“ความรู้สึกที่ต้องการปกป้องคนที่เธอรักอย่างดุดันของดอนน่า”
“ความกล้าที่จะเสี่ยงเปิดใจอันอ่อนไหวของเธอเพื่อหาความจริงของลิลิธ”
“และมิตรภาพที่ไม่มีวันเอนเอียงของการ์ธ ที่เป็นโชคดีที่สุดของคนที่เป็นเพื่อนกับเขา”

“ผมจะพิสูจน?ให้พวกเขารู้ได้ยังไงว่าผมไม่ใช่ศัตรู?”
“ผมต้องทำให้พวกเขาจะต้องจำผมให้ได้”
“ไม่งั้นที่ผมกลับมามันก็ไม่มีความหมาย…”

แม้ว่า Wally จะเร็วขนาดไหนแต่ก็ไม่สามารถหลบเลี่ยงการจู่โจมทางจิตของ Lilith ไปได้!

และในตอนที่เขาช้าลงเพียงนิดเดียว เขาก็โดนหมัดของ Arsenal (Roy Harper) เข้าเต็มๆ!

“อูย”
“นั่นมันคือ หมัดฮุค ‘ทางเลือกสุดท้าย’ ของรอย ฮาร์เปอร์”
“แต่เมื่อมันคือกาสัมผัสตัวกันตรงๆ ประกายสายฟ้าจึงส่งผลอีกครั้ง”
ความทรงจำล้นทะลักราวกับเขื่อนแตก”

“โอเค”
“บางทีสำหรับครั้งนี้การวิ่งหนีอาจจะไม่ใช่ทางเลือก”
“ดอนน่าเข้ามาข้างหลังผม”
“ครั้งนี้ผมยอมให้เธอแตะตัวผม”
“ประกายสายฟ้าออกมาอีกครั้ง”
“พร้อมกับความทรงจำ”

“ผมหยุดวิ่ง”
“และปล่อยให้ประกายสายฟ้าทำงานของมันไป”

แล้วผมก็ถอยออกมาแล้วรอดูผลที่เกิดขึ้น”

“และในที่สุด”

“…ผมก็กลับมาถึงบ้านแล้ว”

Wally : มันมีเรื่องต้องบอกพวกนายเยอะแยะเลย

Wally : ไม่แน่ใจว่าจะเริ่มจากตรงไหน

Donna : เอาตั้งแต่ต้นเลย

Wally : ฉันถูกส่งออกไป แบบว่าไปไกลสุดๆเลย นอกกระแสแห่งเวลา

Garth : นอกกระแสเวลา…?!

Wally : เชื่อเถอะการ์ธ ฉันไม่นึกอยากจะไปอีกแน่นอน

Wally : ฉันไปอยู่นอกกระแสเวลา เมื่อมองกลับเข้ามาฉันก็เห็นทั้งจักรวาล

Roy : นี่พวก นายรู้ใช่ไหมว่าที่นายพูดมานั่นมันฟังดูไม่มีเหตุผลเลยน่ะ?

Wally : ฉันรู้ แบบว่านะ ครั้งหนึ่งพวกเราเคยเป็นกลุ่มเพื่อนที่สนิทกันมายาวนานมาก

Donna : เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่นะ!

Wally : ใช่แล้วดอนน่า…แต่ฉันไม่อยู่ไปหลายปีมาก

Donna : นี่มันไม่ถูกต้อง! มันกลายเป็นว่าฉันไม่รู้จักเธอได้ยังไงกัน?

Dick : แต่ลึกๆแล้วเรารู้ เราไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นอะไร แต่เรารู้ว่ามีบางอย่างหายไป…สิ่งนั้นคือนายนั่นเองวอลลี่

Garth : ดิ๊กพูดถูกแล้ว ตั้งแต่เรากลับมารวมกันเราก็คิดถึงความรู้สึกนั้นมากี่ครั้งแล้วนะ?

Roy : ชีวิตมันโหดร้ายกับพวกเรามาก จนเมื่อไม่นานมานี้เราจำกันและกันไม่ได้ด้วยซ้ำ มีใครบางคนขโมย…

Wally : …ความทรงจำของเราไป บางอย่างแย่งชิงเวลานับสิบปีไปจากเรา

Wally : ไม่เพียงแค่เวลาเท่านั้น แต่ที่สำคัญคือเวลาที่เราได้พบและผูกพันกัน

Dick : ใจเย็นๆก่อนวอลลี่ นายกำลังพูดถึงมิสเตอร์ทวิสเตอร์หรือเปล่าน่ะ?

Wally : ฉันก็ไม่รูว่าพวกมันคือใคร ฉันรู้เพียงแค่ว่าพวกมันทำอะไรลงไป

Wally : พวกมันจู่โจมโลกของเราโดยเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์

Roy : มันคือมิสเตอร์ทวิสเตอร์จริงๆสินะ ต้องใช่แน่ๆ เรารู้ว่าใครบางคนทำให้เราลืมกันและกัน

Donn : แต่ทำไมกันล่ะ?

Wally : นั่นคือเหตุผลที่ฉันกลับมาล่ะ เพื่อหาคำตอบ และเพื่อเตือนพวกนาย

Lilith : เธอกลับมาเพื่อเตือนเรางั้นหรือ?

Wally : ใช่ ฉันจำเป็นต้อง ฉัน…ฉันสูญเสียสิ่งต่างๆไปมากมายที่พวกนายไม่รู้ แต่ว่า…ลินดา…

Wally : พวกมันต้องการแยกเราออกจากกัน

Donna : แต่พวกเราก็หากันและกันจนพบ

Wally : และใครก็ตามที่ทำเรื่องนี้คงจะรู้เรื่องนั้นไปแล้ว พวกมันคงรู้แล้วว่าฉันมาอยู่ที่นี่ เราต้องเตรียมพร้อม

Roy : เดี๋ยวนะ นายพูดเรื่องอะไรอยู่น่ะ?

Lilith : เขากำลังบอกว่ามันจะเกิดขึ้นอีก ใช่ไหมวอลลี่?

Wally : ฉันคิดว่าอย่างนั้น

Wally : แต่พวกมันไม่เข้าใจว่ามิตรภาพของพวกเรานั้นแข็งแกร่งขนาดไหน

Wally : ไม่ว่าพวกมันจะทำอะไร พวกมันก็ไม่มีวันแยกพวกเราออกจากกันได้…

Wally : พวกเราไททันส์จะหาคำตอบ…ไปด้วยกัน