Ms.Marvel #3 (2014)

เรื่อง : G. Willow Wilson

ภาพ : Adrian Alphona, Ian Herring, Joe Caramagna, Jamie McKelvie, Matthew Wilson

วางจำหน่าย : 16 เมษายน 2014

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

 

Kamala Khan ตัดสินใจจะใช้พลังของเธอเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นในฐานะฮีโร่

ทว่า การเป็นฮีโร่มันง่ายขนาดนั้นเลยหรือ?

 

 

เริ่มเรื่องมากมลาก็ดังซะแล้ว เมื่อนักข่าวมาทำข่าวเรื่อง Ms.Marvel ปรากฎตัวออกมาช่วยชีวิต Zoe

 

แน่นอน มันทำให้เรื่องนี้ดังไปทั่วเมืองเลยทีเดียว

 

 

แม้กมลาจะตกใจ แต่เธอมีเรื่องที่จัดการก่อนเรื่องนี้ นั่นคือการค้นหาพลังของเธอ

เธอพยายามหาข้อมูลเรื่องพลังของเธอในอากู๋ แต่ก็ไม่เจออะไรเลย

จากนั้น Aamir พี่ชายของเธอก็มาบอกเธอว่าได้เวลาต้องไปมัสยิดแล้ว

 

 

ณ มัสยิดแห่งเจอร์ซีย์ซิตี้

กมลาพยายามจะเลียบๆเคียงๆถาม Nakia อ้อมๆเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเธอ

 

 

นาเกียรู้สึกว่าคุยที่นี่จะไม่สะดวกเท่าไหร่ จึงชวนกมลาแวบไป Circle Q ร้านของ Bruno แทน

 

 

เมื่อไปถึงร้าน กมลารู้สึกฉุนกับท่าทีของบรูโน่มาก ที่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจากวันก่อน

ทั้งๆที่บรูโน่เองนั่นล่ะ ที่เป็นโทรศัพท์บอกพ่อแม่เรื่องที่เธอแอบหนีไปงานปาร์ตี้ ซึ่งนั่นเป็นผลให้เธอถูกกักบริเวณ

เธอจึงลาบรูโน่กลับบ้านทันทีที่เจอหน้าเขา

 

 

ตัดมาวันจันทร์ ณ โรงเรียน Coles Academic High School

Vick กำลังขอเงินใช้จากบรูโน่ พี่ชายของเขา โดยให้บรูโน่แอบเอาเงินจากร้านที่เขาทำงานอยู่ แต่บรูโน่ไม่เอาด้วย

ส่วนกมลา ระหว่างที่เธอกำลังค้นหาอากู๋เรื่องพลังของเธอต่อ เธอก็รู้สึกได้ว่ามือของเธอกำลังเปลี่ยนแปลง

เธอต้องรีบออกไปจากห้องเรียนทันที ก่อนที่ทุกคนจะสังเกตเห็นมือของเธอที่กำลังเปลี่ยนแปลง

 

 

เธอออกนอกห้องเรียนพร้อมกับพยายามหลบผู้คนไปเรื่อยๆจนถึงโรงยิม

เมื่อมาถึงห้องล็อคเกอร์ เธอเริ่มคิดว่าเมื่อวันก่อนเธอสามารถควบคุมร่างกายให้ขยาย-หดได้ ดังนั้นเธอจึงลองทดสอบอะไรบางอย่าง

เธอเอาเก้าอี้มาฟาดหัวตัวเอง เธอลองขยายร่างตัวให้ใหญ่ขึ้นจนชนเพดาน และพบว่าเธอไม่เป็นอะไร เพราะกมลาทำให้มวลสารในตัวเธอหนาแน่นขึ้นตามไปด้วย

หลังจากนั้นเธอลองทดสอบวิธีนี้กับมือของเธอบ้าง และมันก็ได้ผล

ต่อไปเธอลองเปลี่ยนร่างตัวเองบ้าง แล้วเธอก็ทำได้ เธอกลายเป็นแม่ของเธอไปแล้ว

(ถ้าทำได้คล่องเมื่อไหร่งานนี้ Mystique มีหนาว)

แต่ถึงจะแอบอยู่ในห้องล็อคเกอร์ก็ใช่ว่าจะไม่มีใครรู้เรื่อง

เพราะคุณเธอเล่นพังข้าวของไปขนาดนั้น เสียงมันก็ต้องดังออกมาข้องนอกสิ

และก็เป็นกลุ่มนักกีฬาหญิงของโรงเรียน ที่มาเจอกมลาพร้อมเก้าอี้ที่พังไปหมด

และนั่นก็ทำให้เธอถูกครูลงโทษ กักบริเวณในโรงเรียน ข้อหาทำลายทรัพย์สินโรงเรียน

ระหว่างที่เธอกำลังเดินกลับห้องเรียน เธอก็พบโซอี้กำลังโม้เรื่องมิสมาร์เวลช่วยชีวิตยกใหญ่

โซอี้ข่มกมลาอีกต่างหาก ว่าเธอดังแล้วนะ เธอได้ออกข่าวด้วย

กมลาก็ตอบเออออไปแบบไม่ใส่ใจอะไร เพราะจริงๆแล้วเธอนั่นแหละคือมิสมาร์เวลนั่นเอง

กลับมาที่ห้องเรียน บรูโน่ส่งเมสเสจมานัดคุยกับกมลา ซึ่งกมลาก็ตอบตกลงไป

(บรูโน่ดูจะเทคแคร์ผู้หญิงดีนะครับ เขางอนไม่คุยก็รู้ตัว มีมาตามง้อด้วย ฮ่าๆ)

“ไอ้การมีพลังที่ทำให้คนอื่นเห็นชั้นแต่ไม่ใช่ตัวชั้นเองนี่มันหมายความว่าไงกันแน่ ชั้นจะยังเป็นกมลาแน่หรือ”

“ชั้นอยากจะคุยกับใครสักคนถึงเรื่องนี้ บรูโน่น่าจะเข้าใจ หรือไม่ก็พยายามจะเข้าใจ”

“อย่างไรก็ตาม ชั้นหวังว่าชั้นน่าจะหายโกรธเขาแล้วนะ ชั้นไม่ชัวร์หรอก ว่าใครกันแน่ที่รู้สึกผิด แต่คงไม่ใครก็คนหนึ่งนั่นล่ะ ที่รู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้”

Kamala : บรูโน่ วันก่อนชั้นเผลอเหวี่ยงนายไป ชั้นมาลองคิดๆดูแล้ว ชั้น—

อ้าวเฮ้ย มีโจรกำลังปล้นร้านบรูโน่อยู่ซะงั้น

กมลาพยายามจะโทรเรียกตำรวจ แต่อนิจจา แบตหมดพอดีอีก

“เดี๋ยวดิ ชั้นมีพลังพิเศษไม่ใช่เหรอ วันก่อนชั้นก็ช่วยชีวิตคนไป”

“แต่ที่ทุกคนต้องการคือมิสมาร์เวลในข่าวคนนั้น คนที่ผมทอง ใส่ชุดแนบเนื้อ แถมยังเว้าขา”

“ไม่ใช่เด็กกะโปโลผมน้ำตาลอายุ 16”

“คงจะสายไปแล้วที่จะคิดใหม่ ไม่ต้องห่วงนะบรูโน่ ความช่วยเหลือมาถึงแล้ว”

โจร : นายมาอยู่ที่นี่ได้ไง ชั้นนึกว่าไอ้ปากมาก Bob อยู่กะนี้เสียอีก

Bruno : ชั้นเปลี่ยนกะกับบ๊อบเองแหละ นี่มันเป็นเรื่องโง่ที่สุดเท่าที่นายเคยทำมาเลยนะ รู้ไหม นายโชคดีมาก ที่ชั้นไม่โทรเรียกตำรวจด้วยซ้ำ แล้วนายไปเอาปืนมาจากไหน ใช้เป็นเหรอไง

โจร : เออเด้ กระสุนยังไม่ได้โหลดด้วยซ้ำ

โจร : นายนั่นแหละผิด ถ้านายทำตามที่ชั้นขอ เรื่องมันก็ไม่เป็นแบบนี้ แต่นายก็ทำให้ชั้นกลายเป็นไอ้งั่งคนนึงเหมือนทุกๆที

โจร : ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปเมื่อ Inventor (นักประดิษฐ์) มา และนายก็จะต้องปฏิบัติกับชั้นให้ดีกว่านี้

Bruno : นักประดิษฐ์? ใครวะ

ตรูมมมมมมม

กมลามาแล้ววววววว ในคราบ Captain Marvel

Kamala : วางปืนลงแล้วไสตูดออกไปจากที่นี่ซะ ไอ้คุณฮิปปี้วอนนาบี

 

 

โจร : ว่าใครฮิปปี้วะ

ลุยโลด กมลาขยายมือทุบใส่โจรทันที แต่วืดนะจ๊ะ

ฝ่ายโจรเริ่มตอบโต้กลับบ้าง แต่ก็สู้ไม่ได้ แค่กมลาเอามือยักษ์มาจับตัวไว้ เจ้าโจรโชคร้ายก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว จนในที่สุดโจรยอมจำนน กมลาจึงปล่อยมือ

“นี่มันยอดเยี่ยมกระเทียมดอง นี่แหละถูกต้อง ชั้นหยุดเหตุการณ์ร้ายๆได้”

“พลังอันนี้มันมีความหมาย แม้มันจะดูน่ากลัว แต่มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เลวร้าย”

“และนี่เป็นครั้งแรกที่ชั้นรู้สึกได้ว่าชั้นยิ่งใหญ่ ยิ่งใหญ่พอที่จะทำอะไรก็–”

ปัง!

“นี่… นี่มันไม่ใช่อย่างที่ชั้นคิด”

เจ้าโจรมือบอนทำปืนลั่นใส่พุงกมลาเต็มๆ

(เดี๋ยวๆ ไม่กี่หน้าที่แล้วเอ็งบอกว่ากระสุนยังไม่ได้โหลดไม่ใช่เหรอฟะ!)