Original Sin #0

เรื่องโดย : Mark Waid | ภาพโดย : Jim Cheug & Paco Medina

วางจำหน่าย : 23 เมษายน 2014

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

นี่คือหนึ่งในสิ่งที่หลายๆคนถามถึง!

ใครคือ Watcher? แล้วเขาเฝ้ามองจักรวาลนี้ไปเพื่ออะไรกัน? Nova : Sam Alexander จะหาคำตอบให้กับเรา!!

เล่ม 0 : ใครคือ Watcher?

“ชื่อของฉันคือ แซม อเล็กซ์ซานเดอร์ และสิ่งที่ฉันต้องการ ก็คือได้พ่อที่ฉันภาคภูมิใจกลับมา”

“แต่โชคร้าย ที่เรื่องมันไม่ใช่แบบนั้น”

“แท้จริงแล้ว พ่อของฉัน ไม่ใช่แค่ภารโรงของโรงเรียนมัธยมในเมืองเล็กๆอย่างอาริโซน่า แต่เขาเป็นอดีตนักรบอวกาศที่ถอนตัวออกมา ก็อยากที่คุณรู้นั่นแหละ เขาออกผจญภัยในจักวาลอันกว้างใหญ่”

“ในทุกๆคืน เจ้าพ่อตัวดีของฉันมักจะนอนกรนพร้อมกับถือขวดเหล้า และ “คิดถึง” “ช่วงเวลาอันแสนภาคภูมิใจที่ได้เป็นหนึ่งในกองกำลังผู้ปกป้องระบบดวงดาว โนว่า คอร์ปส์”

“ซึ่งฉันเองก็อยากจะเชื่อเขาอยู่”

“แต่การเชื่อเขามันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวด”

“และเป็นการเสียพลังงานไปโดยเปล่าประโยชน์”

“แต่ชีวิตมันก็ไม่ได้เรียบง่ายแบบนั้น วันหนึ่งเขาก็หายตัวไป”

“และมันทำให้ฉันต้องทำหน้าที่แทนเขา เพื่อช่วยเหลือแม่กับน้องสาว”

“เขาแทบจะไม่เหลืออะไรทิ้งไว้เลยนอกจากหมวกเก่าๆที่ดูเหมือนชุดคอสตูมของไออ้อนแมนที่ “เหมาะสมกับอวกาศ””

“…ฉันไม่ได้สนใจมัน จนกระทั่งวันหนึ่งที่มันเกิดเปล่งแสง…”

“…และฉันก็บ้าพอที่จะสวมมันลงไป…”

“…ตอนนั้นเองที่ฉันรู้สึกตัว และรับรู้ถึงความจริง”

“ว่าพ่อของฉันไม่ได้โกหกอะไรเลยในหลายปีที่ผ่านมานี้”

“เขาได้ออกผจญภัยในจักรวาลในฐานะ โนว่า จริงๆ…”

“และตอนนี้มันก็ถึงคราวของฉันแล้ว!”

“แล้วหลังจากนั้น คุณก็จินตนาการไม่ออกหรอก ว่าสิ่งที่ฉันเจอ มันทำให้มันเร่งเรียนทำเกรดขึ้นมายากแค่ไหน”

“เพราะฉันต้องลุยกับ เอเลี่ยนตัวร้าย, ทำภารกิจกับนิววอร์ริเออร์, และยังได้เจอแร็คคูนพูดได้อีก”

“มันยอดเยี่ยมมากจริงๆ และในฐานะ โนว่า ฉันมีแต่จะเจออะไรที่แปลกขึ้นทุกที…”

“…แต่ที่แปลกที่สุด ก็คือพ่อหัวเหม่งที่อยู่บนดวงจันทร์นั่นแหละ”

“เขาเป็นคนเงียบๆ, ดูลึกลับ และเป็นผู้ฟังที่ดี มั้งนะ”

“พวกเราเรียกเขาว่า ผู้เฝ้าดู (วอชเชอร์) แต่เขาก็ไม่เคยตอบอะไรกลับมา เพียงแค่เงียบต่อไปเรื่อยๆ”

“เว้นแต่ว่า… บางครั้ง ฉันสัญญาได้เลย ว่าบางครั้งเขาก็พูดออกมาในเวลาที่จำเป็น”

“อย่างเช่นตอนที่เขาต้องการจะช่วยให้ฉันเข้าใจถึงความหมายในการเป็นโนว่า หรือฉันควรจะใช้พลังนี้ทำอะไร…”

“…หรือไม่ฉันก็ทำได้แค่มองเขาเหมือนกับตอนที่ ซินดี้ เอาช็อกโกแล็ตวันวาเลนไทน์มาให้ฉันโดยอุบัติเหตุ ก็ไม่รู้หรอกนะ ว่ามันน่าอายเหมือนกันหรือยังไง…”

“แต่ที่แน่ๆฉันรู้ว่าลานขุดเจาะน้ำมันที่ นิวแม็กซิโก มันไม่ใช่สถานที่ที่ควรจะถามคำถามนี้แน่…”

“โดยเฉพาะในตอนที่คุณกำลังช่วยเหลือพวกคนงาน จากเทพโบราณของชนเผ่าพื้นเมือง”

ปัจจุบัน Nova เข้าต่อสู้กับ Aztec God ที่ถูกคนงานก่อสร้างซึ่งขุดพื้นดินปลุกขึ้นมา มันต้องการจะทำลายทุกๆอย่างที่บังอาจปลุกมันจากการหลับไหล

Tomazooma : ไม่มีอะไรที่จะหนีพ้นจากโทเท็มมีชีวิตไปได้!

Nova : ก็นี่ไง…

แล้ว Nova ก็พาพวกคนงานไปยังที่ปลอดภัย

Nova : ผมเห็นมันในข่าว เจ้านั่นมันมาจากไหน? แล้วมันต้องการอะไร?

“ช่วงนี้ฉันต้องดูข่าวตลอด จนแทบจะไม่มีเวลาดูพวกรายการโชว์เลย”

คนงาน : พวกเราจะไปรู้เหรอ! จู่ๆมันก็โผล่ออกมาจากพื้นดิน… แล้วก็เริ่มเล่นงานเครื่องขุดเจาะ เหมือนกับมันเป็นกล่องรับส่งเอกสาร!

“โอ้ เจ้านี่ยิงพลังได้และแข็งแกร่งสุดๆ พวกเราเหมือนกับเป็นคู่แฝดกันเลย”

“เว้นแต่ว่าหนึ่งในพวกเราไม่ได้ใส่กางเกงในสีน้ำตาล”

“กฎพื้นฐานข้อแรก ต้องล่อมันออกไปให้ไกลจากผู้คน ลุยเลย!”

Nova : เฮ้ย แกน่ะ!

Tomazooma : แกกล้าดียังไงมาเรียกเทพแบบนั้น!

Tomazooma : โทมาซูม่า จะทำให้แกต้องร้องโอดครวญขอความเมตตา!

Tomazooma : แต่โทมาซูม่า ไม่ใช่เทพผู้เมตตาปรานี!

พูดดีไปแต่ก็โดน Nova ยิงเข้าใส่จนแขนโดนเผาให้เห็นแขนกลของเครื่องจักรภายในร่าง

Nova : หมอนี่มันเป็น… หุ่นยนต์

Nova เลยจัดหนักได้ในทันที

Nova : โอเค นั่นมันเปลี่ยนทิศทางเกมทั้งหมด! ในเมื่อแกไม่มีร่างกายและเลือดเนื้อ ก็โดนเผด็จศึกไปซะ!

“และใช่แล้ว! นี่คือช่วงเวลาของ แซม อเล็กซานเดอร์!”

“ดูนั่นสิใครที่นั่งควินเจ็ตมา! โผล่มาได้เวลาพอดีเด๊ะเลย!”

“เอาล่ะตั้งท่าเท่ๆหน่อย ทำให้พวกเขาเห็นชัดๆว่าเป็นนาย!”

และพวกเขาก็คือ Avengers นั่นเอง

Iron Man : เอาล่ะ ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี ได้โปรดปรบมือให้กับ โนว่าของเรากันหน่อย! ดูเหมือนพวกเราจะมาร่วมงานสายไปหน่อยใช่มั้ย ไอ้หนู และทำได้ดีมาก

Nova : อ้อ มันไม่มีอะไรหรอกครับ

“ตรงกันข้าม นี่แหละโคตรจะมีความหมายสุดๆ”

“ได้เป็นส่วนหนึ่งของพวกเขา? หรือได้รับคำชมจากอเวนเจอร์? มันไม่มีอะไรจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว”

“มีความสุขฝุดๆเลยให้ตายดิ”

Cap : พวกเราได้ข่าวว่า “มีเทพพื้นเมือง” กำลังเข้าเล่นงานแหล่งขุดน้ำมันของอเมริกัน

Cap : ซึ่งเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวกับบริษัทที่ฉาวโฉ่อย่าง ร็อกซ์ซ่อน หรือบริษัทยักษ์ใหญ่อื่นๆที่พยายามข่มขู่ผู้คนในละแวกนี้ และเจรจาต่อรองเรื่องการซื้อขายที่ดิน

Iron Man : มันอาจจะเกี่ยวข้องกับ… เฮ้ ไอ้หนู ฟังอยู่หรือเปล่า? เหมือนนายกำลังมองหาใครอยู่นะ?

ดูเหมือน Nova จะกำลังมองหาอะไรบางอย่าง

Nova : ใคร ผมเหรอ? เปล๊า! ผมก็แค่… ต่อสู้อย่างหนัก…จนคิดว่า พ่อคนที่ชอบถ้ำมองที่ชื่อ วอชเชอร์ อาจจะโผล่ออกมาก็ได้

Cap : ตลกดีนี่…. นั่นเธอล้อเล่นจริงๆใช่มั้ย?

Nova : ใช่ครับ ทั้งหมดเลย! ผมแค่เล่นตลกนิดหน่อย พอดีชอบสร้างบรรยากาศให้มันเฮฮาน่ะครับ!

Iron Man : ใสเจีย แต่ดูน้ำเสียงก็รู้ว่าเธอไม่ได้พูดเล่น…

Iron Man : …คืองี้นะ ไอ้เจ้าโทมา….อะไรเนี่ย มันไม่ใช่ยักษ์ใหญ่ หรือคอสมิคบีอิ้ง หรือเหตุการณ์ที่ใหญ่มากพอที่จะทำให้พ่อหัวโตมาสนใจหรอก

Nova : เอ้อ ใช่ครับ… จริงผมหมายถึง… เขาทำอะไรกันแน่ นี่ผมพูดถูกเปล่าหว่า?

Iron Man : หมายถึง วอชเชอร์น่ะเหรอ? อุตาอุ อ่ะนะ? อุตาอุน่ะมีอายุพอๆกับช่วงเวลาในจักรวาลนี้ เขาไม่ค่อยจะลงมือทำอะไรถ้ามันไม่จำเป็นจริงๆ… แต่เขาคอยเฝ้ามองทุกๆอย่าง, ทุกๆแห่ง และทำการบันทึกพร้อมกับเรียนรู้การกระทำของสิ่งมีชีวิตกว่าล้านล้านเผ่าพันธุ์ในจักรวาลไว้

Nova : แล้วมันเป็นนั้นได้ยังไงล่ะครับ?

เจอคำถามนี้เข้าไป Tony ก็ต้องอึ้ง เพราะพวกเขาไม่มีใครเคยรู้แม้แต่น้อย

Nova : คือผมเข้าใจนะครับ ว่าเขาทำอะไร แต่เขาทำแบบนั้นทำไม? เขาศึกษาไปเพื่อทำการสอบเหรอ? หรือขายข้อมูลนี้ให้คนอื่น? หรือเขาเฝ้ามองเพื่ออะไรบางอย่าง?

Nova : ผมคิดว่ามันไม่มีใครอยากจะเรียนอะไรที่มันยากๆโดยไม่จำเป็นหรอกครับ ดังนั้นเขาต้องมีเป้าหมายอะไรบางอย่างแน่ๆ?

Tony จนปัญญาตอบ จนต้องหันไปขอความช่วยเหลือ

Cap : เธอก็รู้… ว่านั่นเป็นคำถามที่หลายๆคนไม่เคยจะหยุดถามได้เลย

เมื่อไม่รู้คำตอบ Sam เลยเลือกมาถามให้มันถึงที่

“มันคาใจแฮะ บางทีฉันคงเป็นพวกอยากรู้อยากเห็นมากกว่าที่คิด”

“บางทีฉันอาจจะใจร้อนอยากรู้คำตอบเร็วๆ สำหรับคำถามที่แม้แต่ กัปตันอเมริกาก็ยังตอบไม่ได้ แถมจริงๆแล้ว ฉันก็ยังไม่รู้เลยว่าที่เขาพูดมันหมายความว่าอะไร แต่ดูแล้วพวกเขาไม่ค่อยชอบใจเลย”

“หรือไม่งั้น บางทีฉันอาจจะแค่มาหาคำขอโทษที่ฉันไม่ยอมทำการบ้าน”

“ไม่สิ ซื่อตรงกับตัวเองหน่อย แซม พวกนั้นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้นายบินมาจนถึงดวงจันทร์ในคืนนี้”

“แต่ใจเย็นๆ อย่าลน”

Nova : ไงครับ

Nova : แค่กๆ …ผมไม่แน่ใจว่า… เอ่อ ผมหมายถึง พอดีเห็นในทีวี ว่าผู้คนเอาของมาฝากเวลาเขาไปหา… คนอื่น แต่ผมยังไม่โตพอที่จะซื้อไวน์ได้ เลย…

Nova : …เป็นไอ้นี่แทน

Watcher ที่ไม่ค่อยได้รับของจากใคร ก็รับมาด้วยความฉงนปนสงสัย และเมื่อแกะออกดูก็พบเป็นหินบางอย่าง

Nova : มันเป็นเศษหินจากบริเวณสนามรบของ อเวนเจอร์และเอ็กซ์เม็น ในช่วงที่พวกเขาต่อสู้กันเพื่อหยุดฟีนิกส์ ก็ไม่รู้หรอกนะว่าคุณเก็บของที่ระลึกจากเหตุการณ์…ใหญ่ๆ…แบบนี้มั้ย…แต่…

จากนั้น Watcher ก็เดินเข้าไปในบ้านของเขา

Nova : นี่คุณเชิญผมเข้าไปในบ้านใช่มะ?

Nova : ผมถือว่าเป็นแบบนั้นแล้วกัน

และเมื่อเข้าไป Sam ก็พบว่า บ้านของ Watcher นั้นช่างแปลกประหลาด เขาไม่เห็นของอะไรที่เขาเคยเห็นในบ้านคนเลย และไม่มีอะไรที่เขาสามารถบอกได้เลยว่ามันคืออะไร

แล้วจู่ๆ Sam ก็เกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง และเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมา ก็พบเห็นอะไรที่แปลกตาแบบสุด

“ หือ อะไรเนี่ย ผีวอชเชอร์เหรอ?”

“โอเค โอเค คิดให้ดีๆก่อน บางครั้งหมวกมักจะส่งสัญญาณเตือนมาให้สมองของฉัน แต่มันเป็นรูปแบบที่ฉันไม่เข้าใจสักนิด”

“ตอนนี้อ่ะนะ”

“งั้นขอเดาว่า หมวกกำลังจะบอกฉันว่ามันมีอันตรายบางอย่างอยู่ข้างหน้านี้…”

“แต่มัน…คืออะไรล่ะ?”

แล้วมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง

“ต้องกระพริบตาตั้งสองครั้งกว่าจะลืมตาได้ แล้วพวกผีวอชเชอร์ก็หายไปจนหมด”

“…แต่แม้แต่วอชเชอร์ตัวจริงก็ดันหายไปด้วยนี่สิ”

Nova : วอชเชอร์? เอ่อ คุณ อุตาอุ?

Nova : รอเดี๋ยวสิ! ไปอยู่ที่ไหนเนี่ย?

“บานนี้แหละมั้ง ใกล้ที่สุดแล้ว”

“เขาน่าจะอยู่ที่…”

“… คลังอาวุธ…”

“วอชเชอร์ มีคลังอาวุธ?”

“ใช่แล้ว เจ้าหมวก! แกชนะ แกถูกจริงๆด้วย!”

“ใช่เลยล่ะ ที่นี่มันอันตรายชัดๆ… ฉันหมายถึง”

“…นั่นมัน Ultimate Nullifier! ใช่เลย! มันอยู่ตรงนั้น!”

“ฉันเคยเห็นคนใช้มันมาก่อน มันสามารถที่จะทำลายล้างได้ทั้งจักรวาล”

“ให้ตายสิ! ดูพวกนี้เก็บอยู่ด้วยกันแล้ว ทำให้ฉันแทบจะคิดไม่ออกเลยว่าพวกมันอันตรายสักแค่ไหน”

“แต่มันก็เข้าใจล่ะนะ ว่า วอชเชอร์ ต้องการเก็บพวกมันไว้ให้ปลอดภัย ถูกมั้ย?”

“หวังว่าฉันจะหาทางออกไปได้นะ…”

“โดยที่ไม่ไปยุ่งกับสิ่งที่สามารถ…ทำลายดวงดาวได้ทั้งดวง…!”

พูดดูดีแต่มือยื่นไปแล้ว

แต่สุดท้ายก็ยอมเดินออกมาจนได้

“และแล้ววววววก็ออกมาจนได้แฮะ”

“ของพวกนั้นมันอันตรายเป็นบ้า อันตรายเกินกว่าที่จะให้ตกอยู่ในมือใครได้”

แต่แล้วมันยังไม่จบแค่นั้น เมื่อหมวกของเขาส่งเสียงร้องอีกครั้ง แต่รุนแรงกว่าที่ผ่านมาหลายเท่า

“…ตัดสินจากเจ้าระบบที่แทบจะระเบิดสมองของฉันนี่ มันไม่ใช่บอกว่าอย่าเข้าไป แต่มันหมายถึงฉันกำลังเข้าใกล้มันมากขึ้นแล้ว!”

“หยาบคายเป็นบ้า ที่จริงฉันน่าจะไปจากที่นี่ได้แล้ว… แต่ฉันมาเพื่อถามคำถาม และ… “

“ตอนนี้ฉันเริ่มจะ “ได้ยิน” สิ่งที่หมวกพยายามจะ “เตือน” แล้ว ถ้าจะให้พูด มันก็คือ…”

“”อันตราย” อันนี้ฉันเข้าใจแล้ว”

“พลังงานที่ย้อนแย้ง”

“จักรกลมัลติเวอร์ส”

“มันน่าจะมีต้นกำเนิดพลังอะไรซักอย่างอยู่ที่นี่… นั่นพอที่จะเข้าใจได้…”

“แต่เหมือน “ผีวอชเชอร์” พวกนี้ก็อยู่ในการเตือนด้วยเหมือนกัน”

“หรือพวกนี้จะเป็นวอชเชอร์ที่สำเนาตัวเองออกมา? ไม่สิมันดูเหมือนวอชเชอร์ที่แยกออกมาจากแต่ละคนมากกว่า”

(แปลเอง งงเองวุ้ย)

“มันเป็นอะไรบางอย่างที่ดู…เป็นไปได้ และ…และ… ฉันว่า…ฉันเริ่มจะคิดมากเกินไปแล้ว”

“แต่อย่างน้อยฉันก็เจอเจ้าของบ้านแล้วจนได้”

Nova : โทษทีนะ บอส แต่ผมไปเดินดูรอบๆมาแล้ว ที่นี่มันดูยากเป็นบ้า แล้วกำลังทำอะไรอยู่เหรอ ให้ผมร่วมด้วยได้มั้ย?

“และตอนนี้ หมวก ก็ได้เพิ่ม “เสียง” ที่พูดกับฉันให้ดังขึ้น”

“ไอ้เจ้า…สิ่งที่อยู่ที่เท้าของเขา… มันคือ “จักรกลที่เฝ้าดูเศษเสี้ยวต่างๆของจักรวาลมัลติเวอร์ส” หรืออะไรก็ช่างมันเถอะ”

“เจ้าหมวกนี่บอกว่าฉันกำลังอยู่ในอันตราย แต่ก็ไม่เห็นจะอยู่ในอันตรายสักที ดังนั้นถ้าฉันไม่ได้สับสนไปเองล่ะก็…”

“ไอ้เจ้าหมวกบ้าเอ๊ย!”

“อุตาอุยังคงนิ่งเงียบไม่ปริปากเหมือนเดิม แต่ฉันรู้สึกว่าเขากำลังรอฉันอยู่ เพราะตอนที่ฉันมาถึงที่นี่ ภาพฉายของเขาก็ทำงานขึ้นมา”

“และไม่ว่ามันจะเป็นอะไร มันชัดเจนเลยว่า เขามีระบบดิจิตอลวีดีโอด้วยล่ะ โว้ว!”

??? : มันคือหน้าที่ของเรา เอ็มนู ในฐานะเผ่าพันธุ์ที่อยู่มายาวนานที่สุดและมีสติปัญญามากที่สุด… ที่จะต้องออกไปสั่งสอนและมอบความรู้ให้แก่เผ่าพันธุ์ที่อ่อนด้อยกว่า

“…พวกคนในนั้นดูเหมือนเขาเลยแฮะ”

Emnu : มันเปล่าประโยชน์ อีกอร์! พวกเราไม่ได้ติดหนี้อะไรเผ่าพันธุ์ที่ไม่ได้เท่าเทียมกับเราพวกนั้นเลยนะ

??? : เจ้าผิดแล้ว เอ็มนู ท่านพ่อของข้าพูดได้ถูกต้องแล้ว

“เฮ้ หมอนั่น…คนที่เพิ่งโผล่มา นั่นมันเขาหนิ”

Utau : ผู้ที่แข็งแกร่งต้องช่วยเหลือผู้อ่อนแอ… ไม่เช่นนั้นแล้ว ความแข็งแกร่งของพวกเราก็ไม่มีค่าอันใดเลย!

“นั่นมัน อุตาอุสมัยหนุ่มๆ!”

??? : พอแล้ว อุตาอุ พ่อของเจ้าได้ลองโน้มน้าวสภาแล้ว แต่เอ็มนูชนะการโหวต! พวกเรามาร่วมมือกันช่วยเหลือเหล่าสิ่งมีชีวิตที่ต่ำต้อยในจักรวาลนี้… ให้รุ่งโรจน์ขึ้นมา…

จากนั้นพวกเขาก็เดินทางไปยังดวงดาวในระบบดาวที่อยู่ใกล้ที่สุด Prosilicans เพื่อนำเอาพลังงานนิวเคลียร์ และเทคโนโลยีต่างๆที่ของพวกเขาไปมอบให้

“นั่นเป็นสิ่งที่ผมไม่คาดคิดมาก่อน”

“ฉันบอกได้เลยว่า เรื่องราวต่างๆกำลังจะถูกตีแผ่ออกมา”

“พวกโพรซิลิแคนส์กำลังเกิดการพัฒนาการอย่างรวดเร็วแบบติดจรวด”

“ในเวลาไม่นาน พวกเขารักษาโรคร้ายต่างๆ, ความหิวโหย และเริ่มก่อสร้างเมือง สร้างประเทศ”

“ภายใต้การนำของอิกอร์ เหล่าสานุศิษย์ของเขาได้สั่งสอนให้กับพวกโพรซิลิแคนส์ ให้ออกจากะลาสู่ความยิ่งใหญ่”

“และมันไม่มีใครที่จะมีความสุขกับเรื่องนี้มากไปกว่า ลูกชายของเขาเอง”

จากนั้นเมื่อถึงเวลาหนึ่ง เมื่อพวกเขาคิดว่าดาวดวงนี้ประสบความสำเร็จแล้ว พวกเขาก็ได้จากไป เพื่อไปมอบอารยธรรมต่างๆให้กับดาวดวงอื่นต่อไป

“จากนั้นเรื่องราวก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วอีกครั้ง พวกเขาท่องเที่ยวไปทั่วจักรวาล มันน่าทึ่งสุดๆ….”

“แต่หลังจากหลายปีที่พวกเขาเดินทางไปทั่วจักรวาล มันได้นำพาพวกเขาให้กลับมายังโพรซิลิแคนส์อีกครั้ง…”

“และมันสิ่งที่เกิดขึ้น… มันแสดงให้เห็นว่าแม้แต่เผ่าพันธุ์ของอุตาอุก็สามารถตกใจได้”

พวกเขาตกตะลึงกับบรรยากาศของดวงดาวนี้ มันต่างกับครั้งที่พวกเขาจากไปราวฟ้ากับเหว อากาศที่นี่เปี่ยมไปด้วยคลื่นรังสี

Ikor : นี่คือของขวัญของพวกเรา! ของที่เรามอบให้! พวกเรามอบเทคโนโลยีของเราให้กับเขา พลังงานที่แทบจะไม่มีวันหมดสิ้น มันคือสิ่งที่สามารถเปลี่ยนแปลงดวงดาวได้…

Ikor : แต่พวกเขากลับใช้มันเพื่อสร้างสงครามต่อกันและกัน!

Ikor : เอ็มนู เอ็มนูกล่าวได้ถูกต้องแล้ว พวกเราไม่ควรจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการพัฒนาของเผ่าพันธุ์อื่น

Ikor : พวกเราไม่อาจจะย้อนการทำลายล้างที่เกิดจากสิ่งที่พวกเราทำได้… แต่ความทรงจำของพวกเรา จะทำให้พวกเราต้องทนทุกข์ทรมานและชดใช้กับสิ่งที่เกิดขึ้นไปตลอดกาล พวกเราทุกคน…

Ikor : …ด้วยความโอหังของข้าเอง… มันคือสิ่งที่พวกเราเท่านั้น… ที่จะต้องรับผิดชอบ ด้วยการเฝ้ามอง จดบันทึกเรื่องราวต่างๆที่จะเกิดขึ้น

Ikor : แต่พวกเราจะต้องไม่ใช่ความรู้ของพวกเรา ในการสั่งสอนและกำหนดชะตาของผู้อื่นต่อไป

Utau : ท่านพ่อเดี๋ยวก่อน! ความตั้งใจของท่านมันไม่ใช่เรื่องที่เห็นแก่ตัว! อย่าปล่อยให้เรื่องนี้มันมาทำลาย…

Ikor : ไม่… ไม่อีกแล้ว

Utau ไม่สามารถขัดขวางการตัดสินใจของบิดาได้ และพวกเขาได้แยกย้ายกันไปทำการสังเกตการณ์ของพวกเขา โดยที่ไม่อาจจะลืมเลือนสิ่งที่เกิดบนดาวดวงนี้ได้

และ Nova ที่ดูอยู่ก็อึ้งกับตอนจบ

Nova : เอ่อ ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี

Nova : และคิดว่าแค่ “ผมขอโทษ” คงจะไม่พอ …สิ่งที่เกิดขึ้นมันร้ายแรงมาก แล้วพวกเขาก็สาบานร่วมกัน

Nova : ผมไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหนแล้ว ถ้าไม่รังเกียจ พอจะตอบผมได้มั้ย ว่าที่คุณต้องเฝ้าดูมันมากแค่ไหน?

Nova : แค่ดาราจักรทางช้างเผือก หรือมากกว่านั้น?

เมื่อ Sam ถามมา Watcher จึงตอบเขา ด้วยการแสดงให้เขาเห็นด้วยตาของตัวเอง

และภาพต่างๆจากช่วงเวลาต่างๆก็ปรากฏออกมารายล้อมตัว Sam และ Watcher ไว้

“มัน… มัน เยอะแยะไปหมด”

“หมวกมันส่งเสียงร้องอีกแล้ว มันคือ “รอยแยกของมิติ””

“มันคือพลังของฐานบนดวงจันทร์ของ วอชเชอร์ นั่นคือสิ่งที่ฉันได้ยินมา”

“มันคือพลังของเครื่องจักรที่ติดตั้งอยู่ที่นี่ มันทำการเปิดการทำงาน “การเหลื่อมล้ำของมิติความเป็นจริง” นั่นคือการเปิดประตูมิติกว่าหลายล้านประตูขึ้นมาพร้อมๆกัน…”

“…และมันเป็นพลังงานที่ไม่เหมาะสมกับมนุษย์”

“ในจังหวะที่มันทำงานขึ้นมา ชุดของฉันพยายามปกป้องฉัน แต่ฉันไม่สามารถที่จะเข้าใจมันได้”

“แล้วพวกหน้าต่างพวกนี้มันคืออะไรกัน? คนแอฟริกันอเมริกัน ที่กลายเป็นกัปตันอเมริกา? แล้วยังธิงที่กลายเป็นด็อกเตอร์ดูม?”

“…แล้วนั่นยังน้องสาวของฉัน นี่เธอโตพอจะกลายเป็นโนว่าได้แล้วเหรอ?”

“ไม่สิ นี่มันจักรวาลคู่ขนาน”

“มันมีเป็นพันๆ… เป็นหมื่นๆ…และไร้ที่สิ้นสุด”

Nova : นี่คุณต้องเฝ้ามองพวกนี้ทั้งหมดเลยเหรอเนี่ย? ไม่ว่าจะทั้งอดีต…หรืออนาคต?

Nova : สมองของผมกำลังจะระเบิดแล้ว หยุดมันที!

Nova : นี่คุณยังมีสติอยู่ได้ยังไง? แล้วคุณเฝ้ามองดูพวกมันไปเพื่ออะไรกัน?

Nova : พระเจ้า นี่คุณกำลังมองหาอะไรอยู่กันแน่?

“เขายังคงเงียบ แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว”

“เพราะฉันต้องรีบเผ่นให้เร็วที่สุด ก่อนที่ฉันจะบ้าไปซะก่อน ฉัน…”

“…เห็นอะไรบางอย่าง”

“มันมีอยู่ช่วงเวลาเดียวที่ปรากฏซ้ำๆกันออกมา”

“มันคือช่วงเวลาเดียวที่เกิดขึ้นในทุกจักรวาล”

“มันคือสิ่งเดียวที่ปรากฏในจักรวาลทั้งหลายอย่างไม่ผิดพลาด…”

“…สิ่งที่วอชเชอร์เฝ้ามองอยู่นั้น ไม่ว่าจะอันไหนมันก็ต้องมีบางส่วนที่แตกต่างออกไป “

“ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าเขากำลังมองหาอะไรอยู่”

“แล้วทำไมฉันจะไม่ทำแบบเขาล่ะ?”

เพราะจากเรื่องราวที่ Sam ได้เจอมาในบทแรก เขารับรู้ความจริงที่ว่าพ่อของเขาได้ทรยศเพื่อนพ้องของตัวเอง และเขาได้โกหกลูกชายว่า เพื่อนของเขาได้สั่งให้เขาหนีไปแล้วเรียกกำลังเสริมมา

Nova : ผมก็อยากให้พ่อของผมเป็นฝ่ายถูกเหมือนกัน

ได้ยินดังนั้น Watcher ก็รับรู้ว่าทั้งคู่เหมือนกัน และสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ ได้ถูกส่งออกไปแล้ว เขาจึงได้ปิดการเฝ้าดูมิติต่างๆลง

Nova : ผม…ผมควรจะกลับไปได้แล้ว ผมไม่ควรจะมาที่นี่เพื่อสอดรู้สอดเห็นอะไรแบบนี้เลย ผมสัญญา… ว่าผมก็แค่…

Nova : ผมก็แค่มาที่นี่เพื่อจะถามอะไรบางอย่างกับคุณ ถ้าคุณไม่ว่าอะไร จริงๆแล้วผมก็คิดว่าผมมันบ้า ที่ยังจะถามคุณหลังจากที่เห็นเรื่องพวกนั้น… แต่มันสำคัญกับผมมาก

Nova : ผมรู้ว่าคุณมองเห็นทุกๆอย่าง คุณรู้เรื่องต่างๆมากกว่าคนที่ผมเคยรู้จักมาทั้งหมด หรือกำลังจะรู้จัก ดังนั้นบางที…

Nova : คุณน่าจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพ่อของผม?

และ Watcher ก็เงียบไป เพราะเขาถือหลักการที่จะไม่บอกอะไรกับใคร หรือแสดงออกไป ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ

Nova : ผมยังไม่… ไม่ต้องห่วง ผมยังไม่พร้อมที่จะออกตามหาตัวเขาหรอก เพราะผมยังมีอะไรอีกมากที่ต้องทำที่บ้าน ยังมีคนที่ต้องการความช่วยเหลือของผม และผมจะไม่ทิ้งพวกเขาไป ดังนั้นแค่…

Nova : … มันอาจจะช่วยผมได้มากจริงๆ ถ้าผมรู้ว่า พ่อยังอยู่ หรือตายไปแล้ว

Nova : ตอนนี้ผมขอแค่นั้นแหละ แค่นั้นจริงๆ

แต่ Watcher ก็ยังเงียบต่อไป

Nova : ผมไม่ได้พยายามที่จะ… ผมรู้ว่าคุณปริปากบอกมาไม่ได้ และผมพูดตรงๆเลยว่าผมเองก็กลัวคำตอบที่จะได้ยินเหมือนกัน

Nova : แต่ถ้าทำได้…คุณพอจะ…ขยิบตาสักครั้ง ถ้ามันใช่…หรือ…หรือ…

Nova : ช่างมันเถอะ ผมขอโทษ

Nova : ผมก็แค่…แค่…

และเมื่อเห็นเด็กน้อยตรงหน้ากำลังเศร้า Watcher จึงยอมฝืนคำมั่นของตนสักครั้ง

Watcher : เขายังมีชีวิตอยู่

และคำตอบนั้นก็ทำให้ Sam มีความสุขอย่างที่สุด

“พระคุณเจ้าช่วย”

Nova : เขายังไม่ตาย!!

และรีบบินกลับไปทันที

และเมื่อ Sam จากไป Watcher ก็เลือกที่จะวางก้อนหินที่เขานำมาให้ วางไว้บนแท่นวางอันหนึ่ง เพื่อเป็นหนึ่งในของสะสมของเขา

End

การเตือนของ Nova นำไปสู่ เหตุการณ์ที่ทำให้จักรวาลมาเวลต้องสั่นสะเทือน

Original Sin

เมื่อ Watcher ถูกสังหาร โดยฆาตกรที่ไม่มีใครรู้ เหล่าฮีโร่ต้องร่วมมือกับสืบหาฆาตกรคนนี้

และนำเอาดวงตาของ Watcher กลับมา ก่อนที่มันจะถูกใช้ไปในหนทางที่เลวร้าย!

และเรื่องราวอื่นๆของ Original Sin ในเดือนหน้า (ซึงผมไม่ได้ทำ)