Teen Titans #5: Over Before It’s Begun

เรื่อง : Scott Lobdell
ภาพ : Brett Booth, Norm Rapmund
วางจำหน่าย: 25 มกราคม 2012
สำนักพิมพ์ : DC Comics

“ทีนไททันส์ เป็นชื่อที่ดูธรรมดาๆ

คิราน ไซน์, โซลสทิซ

มิเกล โฮเซ บาราแกน, บังเกอร์

บาร์ท อัลเลน, คิดแฟลช

และผม เร้ดโรบิน พวกเราไม่ใช่จัสติซลีค แต่พวกเราเพิ่งเริ่มต้น”

Red Robin: เอาล่ะ ทุกคน ทำตามชั้น มันเป็นทางเดียว!
Superboy: อย่าเพ้อไปหน่อยเลย คิดจะสู้กับคนที่มีพลังจิตงั้นหรอ

Kid Flash: มีใครรู้มั้ยว่าเค้าทำยังงั้นได้?
Wonder Girl: เร้ดโรบิน หนีไป
Red Robin: พวกเราไม่ทิ้งเธอหรอกนะ
Superboy: ชั้นมีหน้าที่พาวันเดอร์เกิร์ลไป ถ้าพวกนายอยากอยู่ดูวันพรุ่งนี้ ถอยไปซะ

Red Robin: คิดแฟลช อย่า!
Kid Flash: ชั้นมีแผนน่า
“ผมไม่ใช่พวกเล่นเป็นทีม ผมเร็วกว่าพวกนั้น การอยู่กับไททันส์ทำให้ผมช้าลง”

Kid Flash : รัวกำปั้น กำปั้น และกำปั้น
Superboy: ดีนี่ แต่นายควรคิด คิด แล้วก็คิดด้วย
Superboy: นายคิดว่าวิ่งเร็วทันความคิดชั้นมั้ย

Kid Flash: ใครก็ได้/ช…ช่วย../ด้วย!
Bunker: หมอนั่นกำลังจะฆ่าคิดแฟลช
Solstice: เรสต้องทำอะไรซักอย่าง อะไรล่ะ?

Wonder Girl: ชั้นเอง
Red Robin: อย่าจับเค้านะ มันจะทำให้เธอแขนขาดได้!

Wonder Girl: ก็แค่ เตะ น่ะ
Red Robin: โซลสทิซ?!

Solstice: หวังว่าได้นะ

“หมอนี่มันเหี้ยมดีจริง”

Bunker: ใครเอ่ย? ใบ้ให้ว่าเป็นสมาชิกที่ตัวสีม่วง
Superman: เอ่อ ไอ้งี่เง่ากับมือเรืองแสงใช่ปะ
Bunker: ชื่อบังเกอร์เฟ้ย
Superboy: ไม่คุ้นว่ะ
Bunker: คารัมบา!

 

Bunker: พลังนี่มันอาจจะไม่ได้ดีอะไรมากนก แต่อย่างน้อยมันก็ช่วยชั้นได้เยอะทีเดียว

 

Bunker: ถีงนายจะมีชุดสวยๆ แต่นายไม่ควรประมาทพลังแห่ง บังเกอร์
 

ท่าเรือ New York, แม่น้า Hudson
A: ท่านคะ นั่นอะไร เหมือนเด็กผู้ชาย
Solstice: ชั้นขอโทษด้วย บาร์ท แต่ชั้นไม่แน่ใจว่านี้จะได้ผล

 

Bunker: ชั้นไม่รู้จักนายดีนะ “อมิโก”แต่ชั้นว่านายน่าจะทำได้ดีกว่านี้
Superboy: ขอบใจนะ “อมิโก” สำหรับคำแนะนำ ทีนี้ เอากำปั้นเรืองแสงของแกกลับไป

 

 

N.O.W.H.E.R.E. ฐานเคลื่อนที่
Superboy: เฮ้ ผมยังอยู่ในภารกิจ พวกคุณไม่ได้บอกผมว่ามันมีพวก
Minion: ท่านครับ ซุปเปอร์บอยกำลังเสียเปรียบ ให้ส่งกำลังเสริมไปมั้ยครับ

Templar: ซุปเปอร์บอยถูกออกแบบมารับมือพวกเหนือมนุษย์นะ คอยดูสถานการณ์ไป อย่าลืมสิ! วันเดอร์เกิร์ลคือเป้าหมายหลัก จำไว้!
Minion: ครับ ท่าน

Red Robin: บอกชั้นมาซิว่าพวกนั้นทำอะไรกับเด็กที่เค้าจับไป
Superboy: ไม่เกี่ยวกับชั้นนี่
Red Robin: นายคิดว่าไงล่ะ พวกนั้นสร้างนายมาเพื่อทำตามคำสั่งเท่านั้นหรอ
Superboy: ไม่ใช่ ชั้นน่ะ…
Red Robin: นายไม่มีค่าอะไรกับพวกนั้นเลย!
“ดูเหมือนว่าพลังจิตเป็นตัวให้พลังเค้า สิ่งที่ผมต้องทำก็คือเบี่ยงเบนความสนใจให้นานพอที่จะล้มเค้าให้ได้
Red Robin: นายก็แค่เครื่องมือของพวกมัน พอมันได้สิ่งที่ต้องการ มันก็จะทิ้งนาย

Red Robin: ชั้นไม่อยากทำร้ายนาย แต่ชั้นต้องการให้มั่นใจว่าจะไม่มีใครตกอยู่ภายใต้เงื้อมมือของ N.O.W.H.E.R.E.
Superboy: เราต่างก็รู้ ว่านายเป็นคนธรรมดา เราไม่ได้ไล่ตามนาย สิ่งที่นายต้องทำคือกลับไปอยู่หลังคีย์บอร์ดนั่น
Red Robin: ไม่ล่ะ
Solstice: ชั้นพลาดอะไรไปรึเปล่า
Wonder Girl: พ่อนกน้อยนั่นเอาชนะซุปเปอร์เด็กนั่นได้
Red Robin: อ้ากก!

Superboy: ชั้นชื่นชมนายจริงๆที่นายเกือบชนะชั้นได้ ถ้านายใช้ความสามารถมากกกว่าเอาแต่มาพูดโน้มน้าวชั้น อย่ามาสั่งสอนชั้นอีก เข้าใจมั้ย

Wonder Girl: อย่าขัดขืนเลย บ่วงบาศนี่นะทำลายไม่ได้หรอกนะ
Superboy: ก็ลองดู

Wonder girl: เราจะตายทั้งคู่นะ
Superboy:ไม่หรอก ปิดหูไว้นะ นี่อาจเจ็บหน่อย

“ชื่อของผมคือซุปเปอร์บอย ผมไม่ชอบแบบนี้เลย มันไม่ควรเป็นอย่างนี้ ถ้าไม่ใช่ตอนนี้ เราอาจเป็นเพื่อนกันได้”

Solstice: อีกไม่นาน ดาร์คฮาเวสท์จะมาหาเรา ซุปเปอร์บอย มันจะทำการคัดเลือก ผู้อ่อนแอจะตกเป็นเหยื่อ ความจริงมันโหดร้ายกว่าที่นายวาดฝันไว้นะ

 

“เธอกำลังพูดความจริงรึเปล่านะ จะมีใครบอกความจริงชั้นมั้ย บางที นี่ควรเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้คุยกัน”

 

Superboy: พอกันที เทมพลาร์ ชั้นจะกลับไปหาความจริง หาสุนัขรับใช้คนใหม่เถอะ สำคัญคือตอนนี้…

“มากพอแล้ว”
ตอนต่อไป: เกิดอะไรขึ้นกับคิดแฟลช พร้อมแขกรับเชิญพิเศษ