Thunderbolts #18 – INFINITY

Thunderbolts #18 – INFINITY : ภารกิจเสร็จสิ้น

เรื่อง : Charles Soule
ภาพ : Jefte Paolo
วางจำหน่าย : 20 พฤศจิกายน 2013
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

ภารกิจของ Thunderbolts มาถึงตอนจบแล้ว ผลมันจะออกมาเป็นอย่างไรกันนะ?


เปิดเรื่องมาที่หลุมหลบภัยลับของตระกูลอาชญากรรม Parguro
สามพ่อลูกตระกูล Nobili กำลังดูการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจาก Terrigan Mist ซึ่งได้ปลุกยีนส์ของ Inhuman ที่ซ่อนอยู่ในตัวพวกเขาออกมา

Carmen : ป๋า นั่นป๋าหรือเปล่าน่ะ? ป๋าดู…

Gordo : คาร์เมนเหรอ? แกก็ดูแปลกๆไปเหมือนกันนะ

Carmen : แปลกเหรอ? ผมจะไม่แปลกไปได้ยังไง? ผม…เจ็บ เจ็บไปทั้งตัวเลย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับพวกเรา?

Gordo : ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีพลังมากๆเลย

Joe : ฉันเห็นแล้วละคาร์เมน, ป๋า ผมเห็นมันชัดเลย…อยู่ตรงนั้นเอง พวกป๋าไม่เห็นเหรอ?

แล้ว Joe ก็ใช้นิ้วมือที่ยืดยาวของเขาวาดแสงสีขึ้นกลางอากาศ

Joe : ดูนะ เดี๋ยวผมจะแสดงให้ดู

Gordo : โจอี้…นั่นมันสวยงามมากเลย ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นมาก่อนเลยในชีวิต นี่แกทำได้ยังไงน่ะ?

Joe : ผมเห็นมันขึ้นมาเองซะงั้นน่ะป๋า ป๋ารู้ว่าผมไม่สามารถวาดรูปได้อย่างที่อยากทำเลยใช่ไหมครับ? ที่ผมไม่เคยวาดสิ่งที่ผมเห็นในหัวของผมได้เลยน่ะ? ตอนนี้มันออกมาแล้ว ผมสามารถทำให้มันเป็นความจริงได้ และสมบูรณ์แบบสำหรับทุกๆคน

Joe : ผมไม่อยากเชื่อเลย ผมรู้สึกมีความสุข…

แต่ทันใดนั้นเองกระสุนนัดหนึ่งก็พุ่งทะลุหัวของ Joe?!

กุ๊ยA : เห็นไหมเด็กๆ? ฉันเพิ่งจะยิงเจ้าเอเลี่ยนไปตัวนึง พวกพาร์กูโร่น่าจะให้ค่าหัวเจ้าพวกนี้ด้วยนะเนี่ย

Gordo : ไอ้พวกสารเลวเอ๊ย เขาไม่ใช่เอเลี่ยน เขาชื่อโจเซฟ เรย์มอนด์ โนบิลิ เขาไม่เคยทำร้ายใคร เขาเป็นลูกที่ฉันรัก และตอนนี้แกก็ฆ่าเขาไปแล้ว

ว่าแล้ว Gordo ก็กระโจนเข้าเล่นงานกุ๊ยทั้ง 3 ทันที!

Gordo : เขาเป็นลูกชายของฉัน!

Gordo : แกฆ่าลูกฉัน!!

Carmen : ป๋า นั่นป๋าทำอะไรน่ะ?

Gordo : ฉันล้างแค้นให้น้องแกไงคาร์เมน ฉันรักษาเกียรติ์ของตระกูลโนบิลิ ชื่อเสียงของตระกูลคือทุกอย่างที่เรามีเหลืออยู่ และเราจะยอมให้มันโดนลบหลู่ไม่ได้

Gordo : ทีนี้ แกแข็งแรงอย่างที่รูปร่างของแกเป็นไหม?

Carmen : ผมก็ไม่รู้น่ะนะครับ

เพื่อทดสอบดู Carmen ยกโซฟาตัวใหญ่ขึ้นมาด้วยมือข้างเดียวแล้วหักมันเป็นสองท่อนอย่างง่ายดาย

Carmen : ช่าย ผมว่าผมแข็งแรงอยู่น่ะนะ แต่ผมก็รู้สึกแปลกๆด้วย มันไม่เหมือนตัวผมเองเลย ทุกอย่างมัน…

Gordo : ดีแล้ว ฉันก็แข็งแรงขึ้นเหมือนกัน แถมยังเร็วขึ้นด้วย ฉันรู้สึกได้ พวกมันดูหมิ่นดูแคลนพวกเรามานานนับปี ได้เวลาแสดงให้พวกมันเห็นว่าชื่อตระกูลโนบิลิมันมีความหมายว่ายังไง

Gordo : เราจะทำให้พวกมันต้องคุกเข้าอ้อนวอนขอชีวิตจากเรา

Gordo : หรือบางทีเราน่าจะฆ่าพวกมันให้หมดทุกตัวไปเลย

ที่อีกมุมหนึ่งของห้อง The Punisher, Elektra และ Venom กำลังเข่นฆ่าพวกวายร้ายที่บุกเข้ามารอบด้านอย่างเมามัน

Punisher : ทำได้ดีมากทอมป์สัน ดีใจที่ได้เห็นว่าในที่สุดนายก็รู้วิธีทำงานนี้แล้ว นี่มันคือสงคราม ถ้าไม่มีใครตายก็ไม่มีใครชนะหรอก

Venom : ไปตายซะไป๊แฟรงค์

Elektra : ตรงโน้นมันเกิดอะไรขึ้นน่ะ?

ที่พวกเขาเห็นคือภาพของพ่อลูกตระกูล Nobili ไล่ฆ่าพวกวายร้าย

Elektra : พวกเอเลี่ยนหรือน่ะ?

Punisher : ไม่สำคัญหรอก พวกนั้นไล่ฆ่าพวกสวะอยู่ ฉันไม่เข้าไปขวางพวกนั้นแน่

Punisher : ไปหาตัวพวกพาร์กูโร่แล้วปิดงานกันดีกว่า

Venom : พวกมันไปแล้วล่ะ

Punisher : อะไรนะ???

Venom : ฉันเห็นพวกมันแอบหลบไปเมื่อตอนที่หมอกเข้ามาเมื่อกี้

Punisher : ทำไมนายไม่หยุดพวกมันไว้เล่า?

Venom : ก็เพราะตอนนั้นฉันกำลังยุ่งอยู่กับการฆ่าคนอยู่ไงเล่าแคสเซิ่ล! นั่นไม่ใช่สิ่งที่นายต้องการหรือไง?

Punisher : พวกพาร์กูโร่คือเป้าหมายของภารกิจนี้ ฉันบอกนายไปแล้วว่าพวกมันเก่งเรื่องหลบซ่อนตัว พวกมันที่รูหนูให้ซ่อนตัวอยู่ทั่วเมือง ทีนี้เราก็ไม่มีทางหาตัวพวกมันเจอได้อีกแน่

Venom : ฉันว่าเราหาพวกมันเจอแน่

Punisher : แล้วนายแน่ใจแบบนั้นได้ยังไงกันล่ะแฟลช?

Venom : ฉันโยนชิ้นส่วนของซิมไบโอตไปติดที่ตัวพวกมันคนนึง ฉันสามารถตามรอยมันไปได้ นั่นแหละคือสาเหตุที่ฉันมั่นใจ นายไม่ใช่คนเดียวที่รู้วิธีที่จะทำภารกิจให้สำเร็จหรอกน่าเจ้าคนหลงตัวเองงี่เง่าเอ๊ย

Punisher : ก็ได้ งั้นไปกันเลย

ที่ภายในเมือง

Mercy กำลังอาละวาดทำลายยานแม่ของกองทัพยานอวกาศของ Thanos จนพังพินาศ

Mercy : ใช่แล้วววววววว

เมื่อยานแม่ระเบิดกระจุยไปแล้ว Mercy ก็มองหาเป้าหมายต่อไป

Mercy : และทีนี้ก็…

Red Hulk : เมอร์ซี่!

Mercy : เท็ดเดอุส รอส คุณได้นำของขวัญที่ดีเยี่ยมมาให้กับฉัน มีวิญญาณมากมายที่ได้รับการปลดปล่อย

Red Hulk : เธอต้องไม่ยุ่งกับพวกคนในเมืองนะ พวกเอเลี่ยนน่ะเธอจัดการได้มากเท่าที่ต้องการเลย…แต่อย่าไปทำร้ายคนในเมืองเด็ดขาด

Mercy : แล้วฉันจะทำแบบนั้นไปทำไมกัน? รูปร่างของวิญญาณไม่สำคัญกับฉันหรอก ความเมตตาของฉันนั้นมีไว้เพื่อทุกคน

Mercy : ฉันได้ยินพวกเขา แม้แต่ตอนนี้พวกเขาก็กำลังเรียกร้องของขวัญที่ฉันจะมอบให้

Red Hulk : ฉันบอกไปแล้วว่าไม่ ฉันไม่ยอมให้เธอฆ่าคนที่ไม่เกี่ยวข้องแน่

Mercy : แล้วคุณจะหยุดฉันด้วยวิธีไหนกันรึ?

Red Hulk : ฉันฆ่าคนโดยได้รับเงินค่าจ้างมาตั้งแต่อายุสิบแปดปี ฉันเก่งเรื่องนั้นมากเลยล่ะ ฉันจะหาทางจนได้

Mercy : คำขู่ของคุณไม่ทำให้ฉันสนใจเลยสักนิดนะเท็ดเดอุส รอส ฉันขอตัวไปทำงานก่อนล่ะ

Red Hulk : เธอกำลังทำเรื่องผิดพลาดนะ มันไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนี้

Mercy : อ๋อเหรอ?

Red Hulk : ฉันทำตามข้อตกลงของเราเป็นอย่างดีใช่ไหมล่ะ? ตลอดเวลาที่เธออยู่กับเรานั้นเธอก็ได้รับรู้ความตายจำนวนมากอย่างสม่ำเสมอ

Mercy : …ก็จริง แต่มันก็ไม่เคยมากพอ

Red Hulk : มันมีวิธีอยู่ ฉันสามารถให้เธอได้มากเท่าที่เธอจะสามารถต้องการ ยิ่งกว่านั้นอีกด้วยซ้ำ เธอเพียงแค่ต้องทำตามวิธีการของฉัน

Mercy : ใช่ ฉันมองเห็นในใจของคุณ มันอาจเป็นไปได้

Red Hulk : มันเป็นไปได้แน่นอน แต่เธอต้องทำบางอย่างให้ฉันก่อน

Mercy : คุณจะให้ฉันทำอะไรล่ะ?

Red Hulk : เจ้าพวกต่างดาว ทำลายยานของพวกมันให้มากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ ปกป้องเมืองเอาไว้ แต่ถ้าเธอฆ่าชาวโลกไปแม้แต่คนเดียว ไม่ว่าเธอจะคิดว่าพวกเขาจะต้องการเธอมากแค่ไหนก็ตาม ข้อตกลงของเราเป็นอันยกเลิก

Mercy : ย่อมได้

Mercy : ฉันจะตามไปหาคุณแน่เท็ดเดอุส รอส เราจะต้องได้พูดคุยกันอีกเร็วๆนี้

แล้ว Mercy ก็ไปทำการกวาดล้างกองทัพยานอวกาศนับร้อยนับพันอย่างง่ายดายราวกับช้างไล่บี้ฝูงมดที่เกะกะขวางทาง!!

ตัดมาที่อีกมุมเมือง
Deadpool กำลังนั่งกินพิซซ่าที่ต้องฝ่าฟันมาจนถึงอย่างยากลำบาก

Deadpool : เอาละหนูๆ ต้องใช้เวลามากมายกว่าจะมาหาพวกเจ้าได้ ที่นี้ก็ได้เวลาเอาพวกเจ้าเข้าไปในตัวฉันเสียที พวกเจ้าต้องชอบข้างในนั้นแน่เชียว

แล้วพี่โม่งก็ยัดพิซซ่าเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ

Deadpool : อืมม ไม่เลว แต่ก็ไม่ได้ดีเป็นพิเศษด้วยเหมือนกัน แล้วนี่ทำไมฉันถึงอยากมาที่นี่นักกันนะ?

ตอนนั้นเองก็มีคนสามคนเข้าร้านมา ซึ่งเมื่อพวกนั้นเห็น Deadpool ก็ได้แต่พูดออกมาว่า…

Paguro : โอตายละ

อย่างที่ว่าไว้ในเล่มที่แล้ว ร้านพิซซ่าแห่งนี้คือ 1 ในที่ซ่อนของพวก Paguro นั่นเอง และ Deadpool ก็เคยบอกว่ารู้สึกคุ้นๆกับรูปของพวก Paguro ที่ Punisher เอามาให้ดู นั่นก็เพราะว่าเขาจำได้โดยไม่รู้ตัวว่าเขาเคยเห็นรูปของพวกนี้อยู่ในร้านนี้นั่นเอง

Deadpool : อ๋อออออ จริงสินะ

ว่าแล้ว Deadpool ก็ชักปืนออกมายิงออกไปสามนัด…ร่วงไปสามคน

ตัดกลับมาที่หลุมหลบภัย

Carmen : เราเสร็จหรือยังครับป๋า?

Gordo : ใช่แล้วลูกเอ๋ย เราเสร็จแล้วสำหรับตอนนี้

Carmen : โอเค ป๋าจะทำอะไรให้ผมได้ไหม?

Gordo : แกอยากให้ฉันทำอะไรรึ?

ทันใดนั้น Carmen ก็หยิบปืนขึ้นมาจ่อหัวตัวเอง?!

Carmen : ถ้าผมทำไม่ลง ป๋าจะช่วยจัดการให้ผมได้ไหม?

Gordo : คาร์เมน! ไม่นะ! นี่แกทำบ้าอะไรกัน?

Carmen : ผมเห็นเงาตัวเองในกระจก ผมรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเป็นยังไงนะป๋า คนที่เป็นแบบนี้จะกลับเป็นอย่างเดิมไม่ได้อีก เมื่อกลายเป็นตัวประหลาดไปแล้วก็จะกลายเป็นตัวประหลาดไปตลอด แล้วผมก็เจ็บมากๆด้วย

Carmen : ผมไม่อยากเป็นสัตว์ประหลาด ผมแค่อยากจะเป็นคนปกติ ตัวผมตอนนี้จะมีผู้หญิงที่ไหนอยากได้กันล่ะ?

Carmen : ผมรับไม่ได้ครับป๋า…ผมรับไม่ได้จริงๆ

Gordo : คาร์เมน! ได้โปรดเถอะ! เราจะหาวิธีสักอย่างให้ได้! เราสามารถ!

ทว่า Gordo ก็เกลี้ยกล่อมลูกชายไม่สำเร็จ…

พ่อที่สูญเสียลูกชายไปทั้งสองคนก็กู่ร้องอย่างเจ็บปวด แต่ตอนนั้นเองก็มีเสียงพูดขึ้น

??? : กอร์ดอน

Gordo : …ใครน่ะ?

เมื่อมองไปตามเสียง Gordo ก็เห็นว่าเสียงมันมาจากแขนของเขาเอง ซึ่งตอนนี้มันมีใบหน้าหนึ่งปรากฎขึ้นมา

Louie : นี่ฉันเองไงกอร์ดอน

Gordo : ลุง…ลุงลูอี้หรือครับ?

Louie : แกได้มันมาแล้ว เราทุกคนอยู่กับแก ครอบครัวของแกทุกคนเลย

Elder1 : เชื้อสายของเจ้า

Elder2 : ครอบครัวของเจ้าจะทำให้เจ้าแข็งแกร่ง พวกเราตระกูลโนบิลิ พวกเราเป็นตระกูลเก่าแก่ เก่าแก่เกินกว่าเจ้าจะจินตนาการได้ ทุกสิ่งที่เราเคยเป็นได้รวมกันอยู่ในตัวเจ้าแล้ว

Louie : เราเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับโจอี้และคาร์เมนแล้ว มันเป็นเรื่องน่าเศร้าอย่างยิ่ง

Louie : แต่แกทำถูกแล้ว เจ้าพวกสวะนั่นจะไม่ได้ดูหมิ่นสายเลือดโนบิลิอีกต่อไป แต่แกคิดว่างานจบแล้วจริงๆรึ?

Louie : เพราะจากที่เราเห็น มันมีใครคนอื่นที่ต้องรับผิดชอบต่อเรื่องนี้ ใครคนที่มันทำให้เกิดเรื่องเลวร้ายทั้งหมดนี้ คนที่มันจะต้องได้รับบทเรียนว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อมันมาทำร้ายครอบครัวของแก

Gordo : พันนิชเชอร์

ตัดกลับมาที่ร้านพิซซ่า
พวก Punisher มาถึงแล้วเห็น Deadpool อยู่กับศพของพวก Paguro ทั้งสามคน

Deadpool : ไงพรรคพวก

Punisher : นี่นาย

Deadpool : ฉันเจอคนของนายเข้าแน่ะ

Punisher : ใช้เวลาตามล่าพวกสวะนี่อยู่เป็นปีๆ แล้วนาย…นายก็…

Deadpool : ยินดีที่ได้ช่วยเหลือนะ

Punisher : ตายก็คือตายล่ะนะ

Deadpool : และทีนี้นายก็ติดหนี้ฉันก้อนใหญ่แล้วล่ะ รอให้ชื่อฉันถูกจับสลากขึ้นมาก่อนเถอะแฟรงค์ นายจะต้องชอบแน่ๆเลยเชียว

Elektra : ดูท่าทางนายจะมีเรื่องซวยๆรออยู่แล้วล่ะนะ

Punisher ยืนสงบอารมณ์อยู่ชั่วอึดใจก่อนจะหันไปมอง Elektra

Elektra : มีอะไรหรือไง?

แล้วทั้งสองก็ส่งสายตามีความหมายให้กัน ก่อนที่ Elektra จะเดินยิ้มนำออกไป

ขณะที่ Punisher กับ Elektra เดินออกไปทางประตู Venom ก็เดินมานั่งที่โต๊ะเดียวกับ Deadpool

Venom : พิซซ่านั่นมันรสชาติเป็นไงมั่งล่ะ?

Deadpool : ก็ธรรมดาล่ะนะ แต่ในนิวยอร์คก็ไม่มีพิซซ่าห่วยๆอยู่หรอก

Deadpool : แล้วนี้ไม่ใช่ว่าเราจะต้องรีบไปกันแล้วหรือไง? ฉันไม่อยากจะโดนทิ้งไว้นา ฉันเบื่อขนส่งมวลชนเต็มทีแล้วด้วย

Venom : ฉันว่าพวกนั้นคงใช้เวลาอีกสักพักนั่นแหละ

ว่าแล้ว Flash ก็หยิบพิซซ่ามากินแบบไม่รีบร้อน ทำให้ Deadpool มองไปทางรถตู้แล้วคิดตามอยู่ครู่หนึ่ง…แล้วก็ถึงบางอ้อ

Deadpool : …นี่จะเล่นกันในรถเนี่ยนะ???
(ปัจจุบัน Punisher กับ Elektra คบกันอยู่น่ะครับ)

หลังจากนั้น…(ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่เหมือนกัน)
พวก Punisher ไปเจอ Red Hulk กับ Red Leader อยู่ข้างทาง

Red Hulk : ภารกิจเสร็จเรียบร้อยดีไหม?

Punisher : ใช่ แต่คุณไม่ได้ช่วยอะไรเลยนี่ ขึ้นรถซะ ฉันจะพาเรากลับไปเรือดำน้ำ

Red Hulk : เรือดำน้ำมันจมไปแล้ว เราจะไปที่อื่นกัน

Deadpool : ระวังตอนหาที่นั่งด้วยล่ะ

ถึง Red Leader จะขึ้นรถได้โดยไม่มีปัญหา แต่ Red Hulk นั้นคงขึ้นรถทั้งแบบนี้ไม่ได้แน่

Deadpool : ฉันไม่คิดว่าคุณจะเข้ามาทั้งแบบนั้นได้นา

Red Hulk : …

Deadpool : ฉันหวังว่าคุณจะเอากระโปรงมาเปลี่ยนด้วยนะ

ทันใดนั้น Red Hulk ก็กลับเป็นร่างคน

Ross : อย่ามาดูถูกกันน่า ฉันฟิตพอๆกับพวกคนที่อายุน้อยกว่าฉันเป็นครึ่งด้วยซ้ำ ฉันมั่นใจว่าต่อให้เปลือยกายฉันก็ดูดีกว่านายแน่

Deadpool : …จี้จุดอ่อนกันแบบนี้มันไม่ดีเลยนะ

(ทั่วร่างของ Deadpool มีแต่เนื้องอกตะปุ่มตะป่ำเต็มตัวเนื่องจากเซลมะเร็ง ซึ่งหากเขาไม่มี Healing Factor เขาจะตายเพราะมะเร็ง แต่ในขณะเดียวกันถ้าไม่มีเซลมะเร็ง Healing Factor ที่รุนแรงเกินไปของเขาก็จะทำให้เขาตายเช่นกัน)

เมื่อขึ้นมาในรถกันครบแล้ว Punisher ก็สังเกตุเห็นอาการของ Red Leader

Punisher : หมอนั่นเป็นอะไรไปน่ะ?

Ross : เขาไม่สบายน่ะ เขาจะต้องไปรีบูธสมองของเขาเสียก่อน

Punisher : แล้วทำไมเราไม่ทิ้งเขาไว้ซะเลยล่ะ?

Red Leader : ฉันได้ยินนะ

Ross : เขายังมีประโยชน์อยู่ เขาช่วยเรื่องเมอร์ซี่มาแล้วด้วย

Punisher : …แล้วเมอร์ซี่ที่ว่านั่นมันใครกัน?

Ross : เมอร์ซี่คือปัญหาที่เราต้องรับมือไงแคสเซิ่ล ฉันจะอธิบายให้ฟังระหว่างทาง

Deadpool : เราต้องไปกันไกลขนาดไหนล่ะ?

Ross : ก็ประมาณสิบห้าชั่วโมงนั่นแหละเดดพูล

Deadpool : …เฮ้ แฟรงค์ นายช่วยเปิดวิทยุให้หน่อยได้ไหม? เอาคลื่น 93.9 นะ

Punisher : ไม่มีวิทยุหรอก มีแต่ตัวดักคลื่นสื่อสารของตำรวจเท่านั้นแหละ

Deadpool : …ใครช่วยยิงหัวฉันให้ทีสิ ถ้าฉันฟื้นขึ้นมาก่อนจะถึงที่ล่ะก็ ยิงฉันอีก…

=ปัง=

แล้วในรถก็อยู่ในความสงบเงียบ…

บทบาทของ Thunderbolts ใน Event INFINITY หมดลงแต่เพียงเท่านี้

ผลของภารกิจ : ประสบความสำเร็จ
พวก Paguro ตายหมด, อย่างน้อยกว่าครึ่งของพวกแก๊งวายร้ายใน New York ถูกฆ่าตาย, กองทัพยานอวกาศของ Thanos ที่ถูกส่งมาโจมตี New York ถูกทำลายจนพินาศสิ้น และ Punisher ก็มีศัตรูเพิ่มขึ้นมาอีก 1 ราย

โปรดติดตามตอนต่อไป

8 thoughts on “Thunderbolts #18 – INFINITY

  1. arun8405

    ขำสุดๆ ชอบมาก
    ให้อารมณ์แบบว่า Sitcom Anti-Hero มากๆ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *