Battle of The Atom Part 10 – X-Men : Battle of The Atom #2

เรื่องโดย : Jason Aaron | ภาพโดย : Esad Ribic

วางจำหน่าย : 30 ตุลาคม 2013

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

X-Men Vs Brotherhood of Evil Mutant Vs S.H.I.E.L.D.

บทสรุปของอีเวนต์ครบรอบ 50 X-Men

ทุกๆอย่างมาถึงฉากสุดท้ายแล้ว และมันจะเปลี่ยนแปลงเรื่องราวของ X-Men ต่อจากนี้ไป

.
Beast : โอ้แม่เจ้า…

Y.Beast : เขาว่าอะไรนะ?

Storm : ทุกๆคนอย่าตื่นตระหนก พวกเราเคยเจอที่แย่กว่านี้มาแล้ว

Y.Iceman : จริงง่ะ? เยี่ยมเลย ท่าทางฉันจะอยากรู้ซะแล้วสิ

Ice.Gandalf : ไม่หรอก ถ้าพวกเราตายกันซะหมดในวันนี้

Ice.Man : เงียบไปเลยตาแก่

Y.Jean : ฉันขอโทษนะ ทุกๆคน นี่มันเป็นความผิดของฉันเอง

Kitty : ไว้ขอโทษทีหลังนะ จีน แต่ตอนนี้เตรียมตัวให้พร้อม

Y.Cyclops : แล้วแม็กนีโต้ทำ…

Magneto : ฉันจัดการทั้งหมดนี่ไม่ได้ ถึงจะทำได้ก็คงไม่ทันเวลา

Y.Cyclops : งั้นให้ราเชล กับ เอ็มม่า โยงความคิดของพวกเราเข้าด้วยกัน แล้วเล็งเป้าหมายให้พวกเรา

Phoenix : ขอบอกว่า เป็นฉันจะไม่ยอมทำอะไรบ้าๆแบบนั้นกับจิตใจของฉันหรอกนะ

Y.Angel : ก็ถ้ามันเป็นแบบนี้… จีน ฉันขอบอกเธอว่าฉันน่ะ…

Wolverine : มาแล้ว!

Maria : นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น? ใครเป็นคนกดปุ่มยิง?

Maria : ฉันยังไม่ได้สั่งให้ยิงเลยนะ? แล้วงั้นใครที่กดปุ่มยิงออกไป?

จนท.ชิลด์ : ม่ะ….ไม่มีใครกดค่ะท่าน! พะ…พวกเราเสียการควบคุมระบบไปแล้ว! ทุกๆอย่างมันยิงออกไปเอง!

Maria : งั้นก็ปิดมันซะ!

Maria : ปิดมันลงไปให้หมด! แล้วก็อธิฐานว่าพวกเราไม่ได้เปิดสงครามกับพวกเอ็กซ์เม็น!

Xorn : พวกนั้นคิดที่จะเอาการควบคุมกลับไป

Xavier : ฉันใช้พลังโทรจิต สั่งการพวกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไว้หมดแล้ว ดังนั้นพวกนั้นไม่มีทางทำได้…

Phoenix : อ้อเหรอ แต่ฉันว่ามันมีว่ะ…

Phoenix : เจ้าหนูเอ็กซ์ และแม่เฒ่าจีน เกรย์ นี่มันน่าละอายนักสำหรับพวกนาย

Xavier : ที่พวกเราทำก็แค่บังคับให้พวกมัน อ๊ากกกกกก… แสดงธาตุแท้ออกมาก็เท่านั้นเอง

Phoenix : งั้นเดี๋ยวฉันจะใช้ไม้แท่งฟีนิกส์อัดตูดพวกแกเอง

Iceman : อย่าถอยนะไอ้หนู! นายแข็งแกร่งกว่าที่ตัวเองคิดนะ!

Y.Iceman : บอกหน่อยสิ ว่าทำไมฉันถึงโตไปแล้วมีหนวดได้เนี่ย?

Ice.Gandalf : ยิงต่อไปพ่อหนุ่ม จงเยือกเย็นประดุจน้ำแข็ง!

Old.Beast : คราวนี้พวกนายเห็นหรือยังล่ะ? ว่ามนุษย์กลายพันธุ์จะต้องถูกต้อนและไล่ล่าทำลายล้างอยู่เสมอ!

Old.Beast : แต่ช่วงเวลาที่จะทำลายวัฏจักรนั่นมาถึงแล้ว! และพวกเราได้ข้ามผ่านกาลเวลามาเพื่อสิ่งนี้!

Old.Beast : เอาล่ะ จงหยืดหยัดไปกับพวกเรา เหล่าเอ็กซ์เม็น!

Old.Beast : จงเข้าร่วมกับกลุ่มภราดรของผองเรา แล้วเราจะเขียนอนาคตขึ้นมาใหม่!

Y.Beast : โอเค ดูเหมือนฉันจะเติบโตขึ้นไปกลายเป็นไอ้บ้าที่อัปลักษณ์เข้าซักวันนะ นี่เป็นสิ่งที่น่าคิดพอดูเลยล่ะ

Beast : ถ้าพวกเราผ่านเรื่องนี้ไปได้ เห็นทีจะต้องสาบานกันหน่อยด้วยสามัญสำนึกของพวกเราเลย… ว่าจะไม่เดินทางข้ามกาลเวลาอีกเด็ดขาด!

Kitty : มันมีระเบิดมากเกินไป ปีเตอร์เคลื่อนย้ายคนในบริเวณนี้ออกไปจากที่นี่!

Emma : หรือไม่ก็ใช้ดาบของนายฟันเจ้า เฮลิแคร์เรี่ยทิ้ง…

Wolverine : มาอีกแล้ว!

Kitty : มันไม่ระเบิด พวกเรายังไม่ตายใช่มั้ย?

Emma : อย่าเพิ่งวางแผนเที่ยวปีใหม่เลยน่า มันยังเคลื่อนไหวอยู่

Wolverine : ก็อีกไม่นานหรอก ฟรอสท์

เจ้าหน้าที่ชิลด์ : พวกเราดึงเอาระบบควมคุมทุกอย่างกลับมาได้แล้วครับท่าน

Maria : แล้วพวกนั้นมันอะไรกัน? พวกเราทิ้งอะไรลงไป?

เจ้าหน้าที่ชิลด์ : ทุกๆอย่างเลยครับท่าน ทุกๆอย่างที่เรามีอยู่ในรังเพลิง ทั้งระเบิด…และ…อาวุธต่อต้านมิวแทนส์

Maria : อาวุธต่อต้านมิวแทนส์…นั่นมัน…บ้าอะไร… บอกฉันมาว่ามันไม่ใช่อย่างที่ฉันคิด

Old.Beast : นี่คือช่วงเวลาที่แห่งจุดเปลี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดของเผ่าพันธุ์มิวแทนส์ของเรา!

Old.Beast : ดูฉันสิ พวกนายรู้จักฉันดี

Old.Beast : ฉันคือ เฮ็นรี่ แม็คคอย ฉันเป็นเอ็กซ์เม็นรุ่นแรก

Old.Beast : ฉันอยู่มาตั้งแต่แรกเริ่มและฉันบอกพวกนายได้เลย ว่าพวกเราถือกำเนิดขึ้นมาเพื่อโดนทำลาย ฉันเห็นมันด้วยตาของฉันเอง

Old.Beast : พวกเราถือกำเนิดเพื่อพบกับความตายและการทำลายล้าง เว้นแต่ว่าพวกเราจะ…

Old.Beast : อึกกกก

และในระหว่างการกล่าวสุนทรพจน์ Old.Beast ก็โดนลำแสงสายหนึ่งยิงเข้าใส่

บรึ๊มมมมมมมมมม

Old.Beast กลายเป็นซากในพริบตา และสิ่งที่ถูกยิงออกมาก็เป็นอย่างที่ Maria กลัว มันคือ Sentinel ของ Shield!

Y.Iceman : โอเค ฉันเริ่มจะคิดว่าหมอนั่นพูดได้ตรงเผงแล้วสิ

Y.Beast : โอ้แม่เจ้า…นี่ฉัน…เพิ่งจะ…เห็นตัวเองตายไปกับตาใช่มั้ยเนี่ย?

Beast : นั่นมันไม่ใช่พวกเรา อย่าคิดว่าหมอนั่นคือพวกเรา

Magneto : เซ็นติเนล พวกนี้มันของใหม่ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย

Wolverine : ชิลด์มีเซ็นติเนลของตัวเอง ต้องมีคนที่อธิบายเรื่องนี้

Beast : แต่ตอนนี้ฉันกำลังกังวลเรื่องหัวตัวเองนะ ระวัง!

และกองกำลัง Sentinel ก็เข้าโจมตี

Psylocke : หรือ บีสต์ที่แก่ตัวนั่นจะพูดถูก คิตตี้? พวกเราจะต้องสู้กับศัตรูเดิมๆไปตลอดทั้งชีวิตเลยหรือไงกัน? จากเซ็นติเนลหนึ่งกลุ่มไปยังอีกหนึ่งกลุ่ม ความเกลียดชังมันไม่เคยจบสิ้นเลยจริงๆใช่มั้ย?

Kitty : แต่มันก็ยังคงมีเอ็กซ์เม็นในอนาคต เธอจะคิดว่านั่นมันหมายความว่ายังไงล่ะ?

Psylocke : งั้น แล้วอะไรคือเป้าหมายล่ะ? พวกเราสู้ไปเพื่ออะไรกัน?

Kitty : เพื่อความอยู่รอดไง พวกเราจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อให้เห็นวันพรุ่งนี้ และบางทีพวกเราอาจจะคิดอะไรออกก็ได้

และทาง Phoenix

Phoenix : เธอมันบ้ามากเลยรู้ตัวมั้ย?

Phoenix : และคราวนี้เธอจะโทษ ฟีนิกส์ ไม่ได้แล้ว สำหรับความมืดมนและความวิปริตของเธอ ทั้งหมดนี่คือตัวเธอเองนะ จีนนี่

Xorn : อย่ามาพูดถึงฟีนิกส์ต่อหน้าฉัน นายไม่เหมาะสมกับพลังนั่น

Phoenix : หมายถึงอะไร พลังนี่น่ะ? ฉันสามารถใช้มันได้ในวิถีทางที่เธอไม่เคยจะใช้มันได้ด้วยซ้ำ ไม่ใช่หรือไง?

Xorn : แล้วนายคิดว่ามันชอบเธอหรือไงกัน เควนติน?

Phoenix : อะไรนะ? ก็ไม่หรอก ไม่เลย มันไม่ชอบ…

Xorn : มันก็แบบนั้นแหละ ฟังนะ

Xorn : จริงๆแล้ว มันก็เป็นเพียงแค่เสียงกรีดร้องเท่านั้นแหละ

กลับมาทางด้านกลุ่มใหญ่กันต่อ

Sentinel-X : กันพวกมันให้อยู่ห่างๆฉันสักแป๊บนะ วิคแคน แล้วฉันจะลองเจาะโปรแกรมและได้หยุดการทำงานของพวกมันดู

Wiccan : ขอเดิมพันด้วยหนวดขาวของฮ็อกก็อธเลย แต่นายจะต้องรีบหน่อยนะ โชโกะ เพราะมันหน่วยพ่อมดของชิลด์จะเคลือบพลังเวทประหลาดๆไว้บนตัวเจ้าพวกนี้ด้วย

แต่แล้ว Ice.HULK กลับขว้าง Raze ขึ้นมาขวาง

Raze : ดูทางหน่อยพ่อเนิร์ดเกราะเหล็ก บอลลูกพิเศษกำลังจะผ่านไปแล้ว

Old.Jubilee : ปีเตอร์

Colossus : อืม พวกเราจะให้พวกนั้นหนีไปแบบนี้ไม่ได้ ถูกมั้ย?

Colossus เลยขว้าง Old.Jubilee ขึ้นไป

Old.Jubilee : ฉันเคยบอกแล้วใช่มั้ยพ่อหนุ่ม ว่ามันไม่เกี่ยวกับว่าพ่อของนายจะเป็นใคร แต่ยังไงนายก็ไม่ใช่วูฟเวอร์รีน

Old.Jubilee : นายกับฉัน มาเจอกันตัวต่อตัว กรงเล็บต่อกรงเล็บ จบเรื่องนี้กันซักที

Raze : ได้เลย มาจบเรื่องของเธอ กับฉัน และเจ้าหุ่นยักษ์ข้างหลังเธอกัน

และด้วยความประมาท Sentinel ทำให้ Old.Jubilee โดนยิง และ Sentinel-X ก็ละทุกๆอย่างไปดูเธอทันที

Sentinel-X : แม่! ไม่นะ!

Wiccan : โชโกะเดี๋ยวก่อน นายโค่นเจ้าเซ็นติเนลนั่นด้วยตัวคนเดียวไม่ได้นะ!

แน่นอนว่าเมื่อแม่ที่เลี้ยงดูตัวเองมามีอันตราย Sentinel-X มีหรือจะฟัง

Wiccan : โชโกะ!

Colossus : จูบิเลชั่น ไม่นะ…..อ๊ากกกกกกก!

Xavier : ฉันจะห่วงเรื่องของนายมากกว่านะ โคลอสซัส นายกับดาบบ้านั่นทำให้ฉันต้องมานั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวนี้ คราวนี้ถึงตาฉันเอาคืนบ้างล่ะ

Xavier : ฉันไม่ทำอะไรร่างกายของนายหรอกน่า ที่ทำก็แค่ก้อนเหล็กที่นายเรียกมันว่าจิตใจก็เท่านั้นเอง

Colossus : อ๊ากกกกกกก

Magik : Piotr! แกทำอะไรเขา?!

Magik : บอกมาว่าแกทำอะไลงไป เจ้ามนุษย์ตัวจ้อย?!

และด้วยความโมโห Magik เข้าสู่ร่างมืดของตัวเองอีกครั้ง

Rachel : ไม่นะ! ต้องไม่ใช่ ดาร์กไชด์!

Jubilee : อิลิยาน่า ต่อต้านมันสิ นึกให้ออกว่าเธอเป็นใคร!

Magik : ข้าจะเผาโลกใบนี้ให้เป็นเถ้าถ่าน! ข้าจะบุกตะลุยผ่ามหาสมุทรที่เต็มไปด้วยเลือด เพื่อฆ่าแก เซเวียร์!

Storm : มาจิค คลั่งไปแล้ว เอ็มม่า เธอพอจะ…

Emma : ฉันไม่รับคำสั่งจากเธอนะ สตอร์ม ว่าแต่การแต่งงานเป็นไงมั่งล่ะ?

Ice.Gandalf : นี่มันบ้าคลั่งไปกันใหญ่แล้ว นี่มันเป็นช่วงที่แย่ที่สุดช่วงหนึ่งของพวกเราเลย โอ้พระเจ้า ฉันอยู่มาจนแก่แบบนี้ได้ยังไงเนี่ย?

Xorn : โลกของเรา ประวัติศาสตร์ของเรา มันก็มีแต่ความบ้าคลั่งเท่านั้นแหละ

Xorn : พวกเราใช้ทุกๆอย่างที่ศาสตราจารย์เอ็กซ์สร้างให้พวกเรา แต่หนทางของพวกเราก็จบสิ้นลงไปแล้ว

Xorn : แล้วมันต้องโทษใครน่ะเหรอ?

Xorn : พวกแก 2 คนไงล่ะ

Wolverine : พวกเราต้องโค่นเธอ และอย่าปรานีเด็ดขาด จำไว้ว่านั่นไม่ใช่ จีน ของเรา

Cyclops : เออ และเธอก็ไม่เคยเป็น จีน ของนายด้วย

Xorn : มันเป็นเพราะ การทะเลาะเบาะแว้งของพวกแก การแตกแยกของพวกแก

Xorn : พวกแกเป็นคนที่ทำให้มันมาถึงจุดเปลี่ยน และพวกแกอีกที่เป็นคนพาฉันออกมาจากช่วงเวลาของตัวเอง

Xorn : พวกแกนั่นแหละที่ทำลายล้างกฎแห่งธรรมชาติ พวกแกทั้งคู่ทำลายทุกๆอย่าง

Wolverine : รู้สึกว่านั่นจะไม่เหมือนกับที่ฉันจำได้นะ…

Xorn : ลองมองดูรอบๆตัวพวกแกสิ ดูสิ “ที่รัก” ว่าพวกแกทำอะไรกับ เอ็กซ์เม็น ลงไปบ้าง

Xorn : ดูสิว่าพวกแกทำอะไรกับฉัน ดู จีน เกรย์ ที่รักของพวกแกสิ!

Raze : โอ้โหแฮะ แม้แต่ฉันยังรู้สึกถึงพลังโทรจิตเลย นี่ซอร์นกำลังจะทำบ้าอะไรเนี่ย?

Xavier : “จีน… สงบลงก่อน…จำให้ได้สิ ว่าเธอสวมหมวกและชุดนั่นทำไม เธอรู้ดีว่ามันจะเกิดขึ้นหากเธอเสียการควบคุม”

Xavier : “จีน”

Xorn : พวกแกพาพวกเรามาที่นี่เพื่อเปลี่ยนแปลงโลกของพวกแก! แต่โลกของพวกแกต่างหากที่เปลี่ยนพวกเรา! และตอนนี้ฉันอยากได้ชีวิตของฉันกลับคืนมา!

Cyclops : มันไม่มีทางถอนหลังหรอก จีน ที่พวกเราทำได้คือการเดินไปข้างหน้าเท่านั้น แต่ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ พวกเราทุกๆคนล้วนต้องการในสิ่งเดียวกัน

Xorn : แต่ที่ฉันต้องการ คือฉันไม่อยากจะมีตัวตนอยู่อีกต่อไป!

Wolverine : พวกเราทุกๆคนต่างบ้ากันทั้งนั้น และมันบ้ากว่านั้นนิดหน่อยที่ สก๊อตต์ ยังเป็นอยู่

Wolverine : แต่มันยังมีเวลาที่จะเปลี่ยนแปลงสำหรับเธอ และสำหรับทุกๆอย่าง

Wolverine : พวกเรายังคงเปลี่ยนโลกได้นะ จีนนี่ พวกเรากำลังเปลี่ยนแปลงมันในทุกๆวัน ลองดูที่โรงเรียนของฉันสิ

Xorn : นายคิดว่าอนาคตจะช่วยเหลือแกงั้นเหรอ โลแกน? ฉันนี่แหละเห็นอนาคตมากับตาของตัวเอง ฉันนี่แหละอนาคต! แล้วนายคิดว่าถ้าทุกๆอย่างมันเป็นไปด้วยดี ฉันจะมาอยู่ที่งั้นเหรอ?

Xorn : ไม่มีใครที่ปลอดภัยนอกจากมนุษย์ที่เกลียดชังพวกเรา มีแต่พวกเดนมนุษย์เท่านั้นจะมีชีวิตอยู่ไปตอดลกาล ใช่แล้วเดนมนุษย์อย่างพวกมัน

Xorn : และแม้แต่นายก็ต้องตายเข้าสักวัน โลแกน เชื่อฉันเถอะ เพราะฉันนี่แหละที่เป็นคนอ่านคำสดุดีให้นายเอง และตอนนั้นฉันร้องไห้ไปด้วย

Cyclops : จีน อย่าบอกฉันนะว่าเธอยอมแพ้น่ะ เพราะ จีน ที่ฉันรู้จักไม่เคยยอมแพ้

Xorn : แต่ จีน คนนั้นก็ตายไปแล้วนะ สก็อตต์ ไม่สิ มันแย่กว่านั้น เธอไม่มีตัวตนอยู่ด้วยซ้ำไป ตอนนี้ฉันคือ จีน คนเดียวที่นายต้องมองดู และยังไงมันก็ไม่เหมือนเดิม

Xorn : เพราะฉันไม่เคยรักนายเหมือนกับที่เธอรัก ฉันไม่เคยรักสิ่งต่างๆเหมือนกับเธอที่เธอเคยทำ

Xorn : ฉันไม่อยากทำแบบนี้ ฉันไม่อยากจะทำร้ายใคร แต่พวกนายต้องมองเห็นความจริง

Xorn : ฉันพยายามที่จะทำให้ทุกๆอย่างกลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว ฉันพยายามที่จะส่งตัวเองกลับไป แต่บางอย่างมันไม่ยอมปล่อยพวกเราไป

Xorn : ทำไมกัน? หรือเป็นเพราะนาย นายทำอะไรลงไป? บอกฉันมา ว่านายทำอะไรลงไป!

Xorn : ทำไมฉันถึงกลับบ้านไม่ได้? ทำไมฉันถึงกลับไปยังช่วงเวลาเดิมไม่ได้?

Wolverine/Cyclops : อ๊ากกกกกกกกก

Y.Cyclops : คุณผู้หญิง…

Y.Cyclops : นี่คือช่วงเวลาของพวกเรา

Y.Jean : เอ็กซ์เม็น จัดการกับเธอซะ!

Y.Jean : และเอาให้หนักเผื่อฉันด้วย

Y.Iceman : รับทราบคร๊าบบบบบ แม่หญิง

และแล้ว O5 ก็ได้เวลาออกโรง

Xorn : “นี่เธอคิดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ จีน?”

Y.Jean : “ออกไปจากหัวของฉัน”

Xorn : “นั่นมันก็หัวของฉันด้วยนะ”

Y.Jean : “ฉันเคยเอาชนะเธอด้วยตัวคนเดียวมาแล้ว และคราวนี้ก็ไม่ต่างกัน”

Xorn : “คราวนี้ฉันจะไม่ออมมือแล้วนะ อย่าบีบให้ฉันต้องเล่นงานเธอ เพราะถึงแม้เธอจะไม่เชื่อก็ตาม แต่ฉันก็ไม่ได้เกลียดตัวเองมากขนาดนั้น”

Y.Jean : “เธอไม่เห็นจะต้องทำอะไรแบบนี้เลย พวกเราพยายามหาทางกลับไปก็ได้นี่”

Xorn : “พวกเขาปฏิเสธที่จะมองเห็นความจริงของโลกใบนี้ และพวกเขาก็ยังเป็นแบบนั้นอยู่ พวกเขาไม่พร้อมกับอนาคตที่จะเกิดขึ้นหรอกนะ และเธอเองก็ไม่ต่างกัน จีน”

Y.Jean : “ฉันไม่สนใจว่าเธอจะพูดอะไรออกมา และไม่สนด้วยว่าอนาคตที่ฉันเห็นมันเป็นยังไง ฉันรักพวกเขา ดังนั้นฉันจะไม่ยอมแพ้ในตัวพวกเขา”

Y.Jean : “และฉันก็ไม่กลัวที่จะต้องตาย”

Xorn : “ในที่สุดก็มีสิ่งที่พวกเราเห็นพ้องต้องกันซักที”

Xorn : “ฉันรู้ดีว่าเธอคิดว่าตัวเองชนะแล้ว จีน, และยังคิดว่าตัวเองพร้อมแล้วสำหรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น พวกเธอทุกคนคิดแบบนั้น”

Xorn : “และฉันก็หวังว่าฉันจะเชื่อพวกเธอ”

Xorn : “แต่ฉันขอบอกเธอไว้เลย ว่าไม่ว่าเธอจะคิดว่าตัวเองมีพลังอำนาจมากมายแค่ไหนอยู่ข้างเธอก็ตาม”

Xorn : “มันก็ไม่เพียงพอหรอก”

Y.Jean : “หยุดนะ มัน…เกิดอะไรขึ้น? มันเกิดอะไรขึ้นกับพลังของเธอ?”

Xorn : “สักวันหนึ่ง เธอจะรู้เอง”

Xorn : “ลาก่อน จีน เกรย์ และโชคดีล่ะ”

Xavier : “ซอร์น ฉันหวังว่ามันจะมีทางอื่น ฉันสัญญาว่าการเสียสละของเธอจะไม่เปล่าประโยชน์”

Xavier : “มาหาฉันเหล่าภราดร”

Y.Jean : “ถอยไป เร็วเข้า พลังของเธอมันเกิดขีดจำกัดแล้ว เธอกำลังจะ…”

…….. พลังที่มากจนเหลือล้นของ Xorn ได้ถูกปลดปล่อยออกมา และมันได้พรากเอาชีวิตของเธอไปพร้อมๆกับกองกำลัง Sentinel ที่เหลืออยู่

และสักพักหลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เมื่อฝุ่นควันเริ่มจากลง Maria Hill จึงลงมาดูและพบว่าพวกเขาหายไปหมดแล้ว เหลือเพียงแค่เศษหน้ากากอันเดียวเท่านั้น

บทสรุปที่ 1

เหล่า X-Men กลับมายังโรงเรียน

Y.Jean : ไม่นะ! พวกเราต้องกลับไป!

Y.Cyclops : เย็นไว้ จีน มันจบลงแล้ว

Cyclops : ทำได้ดีมาก มาจิค ที่พาพวกเราออกมาจากที่นั่น และตั้งสติไว้ได้ มีอะไรหรือเปล่า มาจิค?

Rogue : พาคนที่ได้รับบาดเจ็บไปที่แล็บพยาบาลทางนี้เลย!

Magik : บาดเจ็บเหรอ? พวกเราไม่มีใครที่บาดเจ็บเลย

Magik : มีแต่คนที่เสียชีวิต กับความเจ็บแค้นเท่านั้น

Kitty : โอ้พระเจ้า นี่พวกเรายังเรียกว่าชนะได้อีกเหรอเนี่ย?

Wolverine : พวกเรายังมีชีวิตอยู่ จริงมั้ยล่ะ?

Storm : แต่มันก็ไม่ใช่ทุกคน

Beast : พวกเราจะส่งเด็กๆกลับไป อย่างน้อยๆนั่นแหละคือชัยชนะ

Iceman : แล้วพวกภราดรล่ะ

Rachel : ฉันลองตรวจสอบสมองของคนที่อยู่ใน เคป ซิติเดล แล้ว พวกชิลด์ไม่เจอศพของใครเลย

Phoenix : แน่อย่แล้วพวกนั้นจะไม่พบเศษร่างของซอร์น เว้นแต่ว่าพวกเขาจะใช้ เว้นแต่พวกนั้นจะใช้แว่นขยายกำลังสูง เพราะเธอระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเลยล่ะ

Kymera : และเซเวียร์ก็ฉลาดพอที่จะหาทางออกไปจากที่นั่น ทำให้ฉันแน่ใจว่าพวกภราดรยังคงอยู่ที่นี่

Wolverine : ใช่ แต่ยังมีเรื่องสำคัญอีกเรื่องนึง…

Wolverine : จะเอาไงพวกเขา

Y.Iceman : พวกเรายังมีปัญหาอีกเหรอเนี่ย เอาจริงดิ?

Y.Cyclops : ขอเวลาพักหน่อยได้มั้ย คุณ วูฟเวอร์รีน! พวกเราเพิ่งจะช่วยคุณไว้นะ

Y.Jean : …และเห็นตัวเราเองตายด้วย

Wolverine : พวกเธออาจจะไม่เป็นอะไร แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงสิ่งที่เกิดขึ้น

Wolvrine : เรื่องบ้าๆทั้งหมดนี่… การเดินทางข้ามเวลาบ้าๆนี่… มันเริ่มจากการที่พวกเราพาตัวพวกเธอมา ซึ่งเป็นสิ่งที่พวกเราไม่สมควรจะทำเลยจริงๆ

Wolverine : และฉันก็รู้ว่าพวกเธอมีความหมายแค่ไหน พวกเธอเป็นฮีโร่ ไม่มีใครเถียงแน่นอน

Wolverine : แต่พวกเราจะให้เธออยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้ เพราะมันอันตรายเกินไป

Wolverine : โดยเฉพาะนาย

Y.Angel : ขอบอกว่าฉันยังเห็นด้วยกับเขานะ

Y.Cyclops : เงียบไปเลย วอร์เร็น

Y.Beast : พวกเราพยายามกลับไปแล้ว แต่มันก็ไม่สำเร็จ มันเหมือนกับว่ามีบางอย่าง…พลังบางอย่างที่ผมไม่สามารถอธิบายได้… ที่ไม่ปล่อยให้พวกเรากลับไป แม้พวกเราจะต้องการก็ตาม

Wolverine : แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่า พวกเราจะไม่ลองพยายามดูนี่ ใช่มั้ยล่ะ แฮ็งค์?

Beast : ฉันจะไปจัดการกับปัญหานี้เดี๋ยวนี้เลย

Iceman : และนอกจากเด็กๆแล้วยังมีคนอื่นที่ต้องกลับไปอีกนะ

Emma : ไม่เอาน่า พวกนายจะเล่นพวกเราอีกแล้วเหรอ

Magneto : แต่ฉันเห็นด้วยกับ วูฟเวอร์รีนนะ เด็กๆพวกนั้นสมควรจะกลับไปยังช่วงเวลาของพวกเขา

Cyclops : เรื่องนั้นฉันก็ไม่เกี่ยง แต่ตอนนี้พวกเรามีปัญหาที่ใหญ่กว่าเรื่องของเด็กๆ และการทะเลาะกันเองแบบนี้นะ

Wolverine : แกหมายถึง ชิลด์ ล่ะสิ

Cyclops : ใช่ ชิลด์พยายามที่จะฆ่าพวกเรา และตอนนี้พวกนั้นมีแม้กระทั่ง เซ็นติเนลของพวกนั้นเอง

Cyclops : นั่นทำให้เราต้องจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด

Wolverine : เออ หนนี้เอ็งพูดถูก

Wolverine : แต่ไม่ใช่แกที่จะจัดการเรื่องนี้ เพราะตอนนี้แกไม่มีสิทธิจะจัดการเรื่องอะไรอีกแล้ว ไอ้ขี้ก้าง

Cyclops : แล้วนายมีหรือไงล่ะ โลแกน? มาลองนับศพกันดูมั้ย? ฉันคิดว่าทางนายคงต้องใช้เครื่องคิดเลขเลยล่ะ

Wolverine : แต่แกฆ่าคนที่ความหมายที่สุดไป

Cyclops : แล้วตอนนี้นายกลายเป็นผู้สืบทอดของเขาไปแล้วใช่มั้ย ศาสตราจารย์วูฟเวอร์รีน? เคยคิดบ้างมั้ยว่านั่นมันฟังดูน่าหัวเราะแค่ไหน?

Wolverine : เออ

Wolverine : ฉันรู้ตัวในทุกๆเช้าที่ตื่นขึ้นมานั่นแหละ

Wolverine : แต่พอฉันเดินผ่านหน้าประตูตรงนั้น ฉันก็จะพบกับเหล่าเด็กมิวแทนส์ที่ต้องการความช่วยเหลือ

Wolverine : ดังนั้น ถ้าจะขำกับชื่อ ศาสตราจารย์วูฟเวอร์รีน ก็ตามสบาย เพราะที่อยู่ตรงนี้ก็คือ ทีมเอ็กซ์เม็นของฉัน และนั่นคือโรงเรียนของพวกเรา และนอกจากสิ่งเหล่านี้…

Wolverine : ทุกๆอย่างมันก็ไร้ค่า รวมไปถึงแกด้วย

บทสรุปที่ 2

Kymera : ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอเอกสารคำอนุญาตหรอกนะ คุณ มุนโร

Storm : มันไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก ไคมีร่า ที่นี่คือโรงเรียนนะ ผู้คนต่างอยากจะเข้ามาทำงานที่นี่ทั้งนั้น

Storm : และเรียกฉันว่า โอโรโร่ เธออาจจะไม่ต้องเรียกฉันว่าแม่ของเธอก็ได้ แต่ก็อย่าให้มันเป็นทางการซะขนาดนั้น

Psylocke : แล้วเธอจะอยู่ที่นี่ต่อไปทำไม? เธอคิดจะทำอะไร?

แล้วเสือดำของ Kymera ก็คาบเอา Shogo วัยเด็กเข้ามา

Kymera : ตามล่าพวกภราดรที่หลบหนีไป มันเป็นหน้าที่ของฉันที่จะทำแบบนั้น ไม่ว่านี่จะเป็นช่วงเวลาของคุณหรือฉันก็ตาม ยังไงเรื่องนี้ก็ต้องจบลง

Kymera : และมานี่ โชโกะน้อย

Kymera : ตอนนี้เธอตอนเป็นผู้ใหญ่กับแม่ของเธอต้องการเวลาส่วนตัวซักหน่อย

Jubilee : …ให้ฉันปล่อยเธอไว้มั้ย?

Shogo : ไม่ครับ คุณจะเดินมาตรงนี้ได้มั้ย? ผมมีอะไรจะคุยด้วย

Jubilee : ขอโทษนะ แต่มันเป็นเพราะพระอาทิตย์นั่น ฉันอาจจะพอทนแสงได้ แต่มันก็มีขีดจำกัด ทำให้บางครั้งฉันต้องการร่มเงาซักหน่อย

Shogo : จริงด้วย พอดีแม่ของผมเขาไม่ต้องใช้อะไรแบบนั้นแล้ว

Jubilee : เธอหมายความว่า เธอสามารถหาทางแก้ได้แล้ว? เธอหายแล้วเหรอ?

Shogo : เธอรู้วิธีที่จะรับมือกับมัน วิธีที่จะอดทนมัน นี่ผมมองหน้าคุณไม่เห็นเลยนะเนี่ย

Shogo : มาผมช่วยเอง

แล้ว Jubilee ก็ได้ร่มเงากลับมาบังตัวเธอไว้

เพราะเป็น Shogo ที่ออกมายืนบังให้กับเธอ

Shogo : ผมสูงกว่าคุณตั้งแต่ผมอายุได้ 12 ปี ผมจึงจดจำไว้เสมอว่าต้องทำแบบนี้ให้คุณ

Jubilee : โชโกะ ฉันขอโทษเรื่องแม่ของเธอนะ… แต่ฉันก็ยังดีใจเมื่อฉันคิดว่ามันสำเร็จแล้ว การรับเลี้ยงเธอ และเลี้ยงเธอขึ้นมาร่วมกับพวกเอ็กซ์เม็น ทุกๆอย่าง… เธอเป็นลูกของฉันจริงๆ

Shogo : ผมก็จดจำอย่างอื่นไม่ได้เลยนอกจากคุณ

Jubilee : แต่เธอจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?

Shogo : มันคงจะยังไม่เป็นแบบนั้นในช่วงแรก แต่แม่ของผมได้ฝึกผมให้พร้อมสำหรับช่วงเวลานี้ เธอฝึกฝน และวางแผนต่างๆไว้ทั้งหมด

Jubilee : ฮะฮะ ฉันเนี่ยนะ? ฝึกฝนตัวเอง? คิดว่าถ้าพูดไปคงไม่มีใครเชื่อแหงเลย! นี่ฉันเปลี่ยนไปมากเลยเหรอ?

Shogo : คุณน่ะเหมือนกับเธอเลย มันทำให้หัวใจผมแทบจะสั่นไหวทุกครั้ง

Shogo : และผมรู้ดีว่าพวกเราต้องกลับไป แต่ยังไงพวกเราก็ยังพอมีเวลาอยู่ และผมก็ยังไม่พร้อมที่จะกล่าวคำว่า ลาก่อน ด้วย

บทสรุปที่ 3

Iceman : ไม่เอาน่า จะไม่บอกเงื่อนงำอะไรซักหน่อยเลยหรือไง?

Ice.Gandalf : ฉันต้องขอโทษด้วยนะ โรเบิร์ต แต่ฉันบอกเรื่องราวเกี่ยวกับอนาคตของเอ็กซ์เม็นไม่ได้จริงๆ เพราะยุคปัจจุบันของพวกเรานั้นได้รับบาดแผลมากพอแล้ว ถ้ารู้อะไรเพิ่มมากขึ้นไปอีกก็อาจจะทำให้มันส่งผลร้ายแรงจนกลายเป็นภัยพิบัติที่…

Iceman : เข้าใจแล้ว ฉันรู้กฎดีแหละน่า พวกเราก็มีคลาสเรียนเรื่องกฎกติกาของการเดินข้ามเวลาเหมือนกันนะ

Ice.Gandalf : ใช่แล้ว ว่าแต่ใครเป็นคนสอนนะ?

Iceman : ก็ อืมมม ราเชล เกรย์ คนที่…. มาจากอนาคตไง และไม่เคยจากไปเลย ฉันว่าพวกเราท่าจะไม่เคยจำจริงๆนะเนี่ย?

Ice.Gandalf : นั่นเพราะถ้าพวกเราเคยจำโลกมันก็ไม่เกิดเรื่องน่าสนุกขึ้นน่ะสิ

Sentinel-X : ตั้งโปรแกรม ลูกบาศก์กาลเวลาเสร็จแล้ว ถึงเวลากลับกันแล้วล่ะพวกเรา

Phoenix : ในที่สุด! พวกนายเห็นมั้ยว่าอินเตอร์เน็ตที่นี่มันบรมช้าแค่ไหน? นี่พวกเรามีชีวิตในยุคแบบนี้ได้ไงเนี่ย?

Wiccan : ฟีนิกส์ทำตัวดีๆหน่อย

Magik : ได้โปรด… ช่วยฝังเขาไว้ที่บ้านเกิดของเขาด้วย เพราะพี่ชายของฉันคงจะต้องการแบบนั้น

Mgik : ลาก่อนนะ Piotr

Magik : ขอให้พี่พบกับความสงบหลังความมืดมิด

Iceman : เดี๋ยวสิ ท่านปรมาจารย์ผู้ใช้น้ำแข็ง… โอ้แม่เจ้า นี่ฉันให้คนอื่นเขาเรียกฉันแบบนี้จริงๆหรือเนี่ย?

(กว่าตรูจะรู้ชื่อเอ็งนะ….)

Iceman :ฟังนะ ฉันรู้ดีว่าคุณจะเปิดเผยความลับในอนาคตไม่ได้… แต่บอกฉันสักอย่างคงจะได้มั้ง?

Iceman : บอกฉันทีว่าอนาคตมันไม่ได้เลวร้ายเหมือนกับที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ เคิร์ทตาย ชัค (เซเวียร์) ก็ตาย เอ็กซ์เม็นแตกแยกกัน

Iceman : ฉันรู้ดีว่าหนทางมันต้องยากลำบาก และยังมีการต่อสู้อีกมาก แต่…

Iceman : ฉันอยากจะรู้ว่าพวกเรายังคงมีเรื่องให้หัวเราะกันได้ ดังนั้นขอร้องล่ะ… บอกฉันทีว่าวันคืนที่ดีที่สุดของเรา นั้นไม่ได้เป็นแค่เหตุการณ์ที่ผ่านมาแล้ว

Ice.Master : ถึงแม้ว่านายจะคิดว่าตัวเองเคยเห็นทุกๆอย่างแล้ว… แต่มันก็ยังมีช่วงเวลาที่ทำให้นายต้องประหลาดใจอยู่

Ice.Master : จงเฝ้ามองดูเจ้าตัวเล็กพวกนี้ไว้

Ice.Master : และโตขึ้นไปมีหนวดเร็วๆ เท่าที่จะทำได้นะ โรเบิร์ต เพราะเชื่อฉันสิ… สาวเขาชอบของแบบนี้

Ice.Master : ลาก่อน เอ็กซ์เม็นทั้งหลาย พวกเราอาจจะได้พบกันอีกครั้งในสักวัน…

Ice.Maste : ในอีกด้านหนึ่งของกำแพง

บทสรุปสุดท้าย

Kitty : ฉันทำอะไรแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว

Beast : คิตตี้?

Kitty : ฉันให้ทุกๆอย่างกับโรงเรียนนี้ กับพวกนายทุกคน และพวกนักเรียน…

Kitty : ไม่ โอโรโร่ ทุกๆอย่างที่ฉันเรียนรู้เกี่ยวกับการเป็นผู้หญิงและมิวแทนส์ เริ่มต้นขึ้นที่นี่

Kitty : แต่แล้ว… ในช่วงเวลาที่ฉันต้องการพวกนายมากที่สุด ช่วงเวลาที่ฉันอยากจะให้พวกนายเชื่อฉันมากที่สุด… ฉันกลับ ไม่ได้อะไรเลย!

Kitty : ในช่วงเวลาที่พวกเอ็กซ์เม็นรุ่นแรกพวกนี้ต้องการพวกนายที่สุด… มันกลับไม่มีอะไรเลย

Kitty : ฉันคิดว่า ฉันอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้แล้ว ฉันขอออกจากโรงเรียนจีนเกรย์

Wolverine : เธออยากจะพักผ่อนใช่มั้ย? ฉันเข้าใจ แต่อย่าพูดอะไรที่ทำให้ตัวเองต้องเสียใจเลยน่า เชื่อฉันสิ

Kitty : เชื่อนาย? นี่คิดว่าฉันยังจะเชื่อพวกนายได้อีกงั้นเหรอ?

Kitty : บ็อบบี้… ทุกๆอย่างที่เธอเคยบอกฉันเป็นการส่วนตัว สัญญาที่เธอให้ไว้ และเธอก็มีโอกาสกว่าสิบครั้งในวันนี้ ที่จะเป็นคนอย่างที่ฉันหวังว่าเธอจะเป็น คนที่เธอสัญญาว่าจะเป็น

Iceman : ไม่ใช่ว่านั่นมันเป็นการเสแสร้งของคนที่คิดจะเสี่ยงกับการบิดเบือนของมิติและกาลเวลาหรอกเหรอ แต่ก็อย่างว่า ใครมันจะไปนับล่ะ

Storm : แล้วเธอจะไปไหน?

Kitty : ฉันรู้ดีว่าฉันสัญญาจะแนะนำและฝึกฝนพวกเธอ แต่ฉันต้องไปแล้ว

Y.Cyclops : พวกเราก็ด้วยเหมือนกัน

Y.Jean : พวกเราได้คุยกันแล้ว และตัดสินใจที่จะไม่อยู่ในสถานที่ที่ไม่ต้องการพวกเรา

Y.Jean : ตราบเท่าพวกเรายังอยู่ที่นี่ พวกเราก็ยังสามารถทำในสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่พวกเราจะทำได้

Kitty : ก็ได้ ถ้างั้นบอกพวกเขาว่าพวกเราพร้อมแล้ว

Y.Jean : พวกเขารู้แล้ว

และแน่นอนว่าพวกเขาที่ว่าไม่ใช่ใครอื่น

Cyclops : ศาสตราจารย์ไพรด์… เตรียมนักเรียนของคุณให้พร้อม พวกเราจะกลับไปยังโรงเรียนเซเวียร์ใหม่กันแล้ว และแน่นอนว่าข้อเสนอยังคงมีอยู่สำหรับพวกนายทุกคน

Kitty : ขอบใจนะ อิลิยาน่า

Magik : ได้เสมอ

Kitty : และลาก่อน

และแล้วหลังจากเรื่องที่ต่างๆ Kitty ตัดสินใจก้าวออกไปพร้อมเหล่า Original X-Men และเป็น Cyclops ที่ได้แสยะยิ้มใส่ Wolverine กับเหตุการณ์ในครั้งนี้

และไม่ว่าอะไรก็ตามที่เกิดขึ้น มันได้เปลี่ยนแปลง X-Men ไปแล้ว

จบบท

และแม้สงครามจะจบ แต่เรื่องราวยังคงดำเนินต่อไป

พบกับการกลับมาของ Nightcrawler ได้ใน The Amazing X-Men #1

ติดตามเรื่องราวของ Original X-Men และ Kitty ได้ใน All-New X-Men #18

การฝึกฝนที่จะเปลี่ยนแปลงโรงเรียนเซเวียร์ใหม่ใน Uncanny X-Men #14

การกลับมาของ Lady Deathstrike และกลุ่ม Sisterhood ของเธอใน X-Men #7

Wolverine & The X-Men จะหาคำตอบจาก Shield ใน Wolverine & The X-Men #38

คุยกันท้ายเล่ม

เล่มนี้ก็ไม่ได้เปิดเผยเรื่องราวอยู่ดีว่าสรุปพวก Future X-Men ยกพลกันมาทำไม แต่บางทีนั่นอาจจะถูกต้องแล้ว เพราะการเปิดเผยเรื่องราวในอนาคตไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก แต่ไม่รู้เหตุผลของ Brotherhood เลย ตัวร้ายจะปิดเรื่องราวในอนาคตไปทำไม ถ้ามันเลวร้ายยิ่งต้องเพื่อให้เปลี่ยนแปลงอนาคตสิ นี่เล่นปิดเงียบ แต่ถึงยังไงในเล่มที่ผ่านมาทั้งหมด ก็แง้มๆ สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตไว้หลายอย่างแล้ว

และหลังจากจบอีเวนต์นี้ ผมก็คงจะเหลือแค่ All-New X-Men กับ Uncanny X-Men ที่ทำต่อ ส่วน X-Men มีน้อง Tei ที่กำลังดูอยู่ว่าจะทำต่อดีมั้ย ก็ต้องต่อไปนะครับ

<———————————————->

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Comics For Fun