DC Comic : Aquaman 20 : Return of The Others

เรื่อง : John Ostrander
ภาพ : Mauel Garcia
วางจำหน่าย: 22 พฤษภาคม 2013
สำนักพิมพ์ : DC Comics

กลุ่ม The Others คือกลุ่มที่ Aquaman เคยเป็นสมาชิกก่อนที่จะเข้าร่วมกับ Justice League โดยแต่ละคนจะครอบครอบสมบัติลับของ Atlantis อยู่คนละชิ้น

ในครั้งนี้ Aquaman ได้ขอความช่วยเหลือจากเหล่าเพื่อนเก่าของเขาให้ช่วยเหลือในการทวงคืนอาวุธของ Atlantis คืนมา ทว่า…ดูเหมือนว่าชะตากรรมจะกำลังแง้มประตูให้เห็นว่าบทบาทของพวกเขาในโลกใบนี้อาจมีมากกว่าที่ิเป็นอยู่มากนัก…

เปิดเรื่องมาที่เขตอนุรักษ์ Fort Apache รัฐ Arizona

ชาวอินเดียนแดงคนหนึ่งพบกับซากของควายที่ถูกฉีกทึ้งจนเห็นกระดูกและอวัยวะภายในหายไป

เขาได้ยินเสียงบางอย่างจากทางด้านหลัง จึงรีบหันปืนไปทางทิศนั้น

ที่เบื้องหน้าของเขาคือครึ่งคนครึ่งหมาป่าร่างมหึมา!!

ตัดมาที่เครื่องบินขนส่งของทหารที่เป็นฐานบัญชาการของ The Operative
ที่ห้องนั่งเล่น The Operative กำลังคุยกับ “ลูกสะไภ้” ของเขา

Madam : ฉันเบื่อจะเล่นเกมนี้กับคุณเต็มทีแล้ว ฉันต้องการลูกชายของฉันคืน

The Operative : เราต่างก็รู้ว่านั่นจะไม่เกิดขึ้นแน่นอนนะคุณนาย และเราต่างก็รู้เหตุผลที่มันเป็นแบบนั้นด้วย

Madam : คุณเอาเขาเป็นตัวประกันเพราะฉันรู้ว่าคุณเป็นใครไงล่ะ “โจชัวร์ โคล”

The Operative : เธอไม่รู้หรอก เธอแค่รู้ชื่อหนึ่งที่ฉันใช้เท่านั้น เธอจะไม่มีทางได้เด็กคนนั้นกลับไปแน่ เพราะแอรอนนั้นสมควรที่จะมีแม่ที่ดีกว่าเธอ

ว่าแล้ว The Operative ก็กดปิดการสนทนาในเวลาเดียวกับที่ Aaron หลานของเขาเข้ามาพอดี

Aaron : คุยกับใครหรือครับปู่? เรามีภารกิจใหม่หรือครับ?

The Operative : เจ้าน่าจะกำลังขับเครื่องบินอยู่ไม่ใช่หรือแอรอน?

Aaron : เครื่องบินมันกำลังขับตัวมันเองอยู่ครับปู่…ตามที่ปู่ออกแบบมันเลยล่ะ ผมไม่มีอะไรให้ต้องทำมากนัก ซึ่งนั่นก็เช่นเดียวกับ…

ทันใดนั้นเองก็เกิดแสงสีทองวาบขึ้น
เมื่อแสงจางลงก็ปรากฎร่างของคนสามคน พวกเขาคือ Aquaman (Arthur Curry), Ya’wara และ Prisoner of War ซึ่งต่างก็เป็นอดีตสมาชิกกลุ่ม The Others เช่นเดียวกับ The Operative นั่นเอง

Arthur : โจชัวร์ ฉันต้องการให้นายช่วย

The Operative : ดูจากวิธีที่นายเข้ามาแล้วฉันก็ว่าอย่างนั้นล่ะนะ แล้วก็ยา’วาร่า ฉันไม่อยากให้เธอเอาสัตว์เลี้ยงเข้ามาในนี้นะ พรมนั่นเป็นของหายากและแพงมากๆเลย

Ya’wara : พวกมันเป็นสัตว์ป่านะตาเฒ่า ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง และฉันก็ไม่ใช่เจ้าของของพวกมันด้วย

The Operative : แอรอน พาพวกเสือไปที่ห้องเก็บของ ปูหนังสือพิมพ์ให้พวกมันนอน แล้วเอาเนื้อดิบมาให้พวกมันด้วยล่ะ

Aaron : ยินดีที่ได้ทำประโยชน์ครับ!

แต่เมื่อ Aaron เข้าไปหาเจ้าเสือจากัวร์สองตัวก็แยกเขี้ยวใส่เด็กหนุ่มทันที

The Operative : ยา’วาร่า ถ้าเธอจะช่วยห้ามไม่ให้สัตว์เลี้ยงของเธอขย้ำหลานฉันล่ะก็ ฉันจะขอบใจมากเลย

Ya’wara : เด็กคนนี้ไม่ใช่อาหาร อย่ากิน ไปกับเขา เขาจะเอาอาหารที่พวกเจ้ากินได้มาให้ ไปได้แล้ว

ในขณะที่ Aaron พาพวกเสือออกจากห้องไป Arthur ก็เริ่มคุยเรื่องงาน

Arthur : ขอเล่าสถานการณ์ในตอนนี้ให้ฟังก่อนแล้วกันนะ ผลจากสงครามระหว่างแอตแลนติสกับอเมริกาได้ทำให้มีอาวุธของแอตแลนติสมากมายถูกทิ้งไว้ที่ใต้ทะเลของชายฝั่ง ซึ่งพวกฉวยโอกาสคนนึงที่ชื่อ “สการ์เวนเจอร์” ได้เก็บกู้อาวุธพวกนั้นแล้วขายมันในตลาดมืดให้กับผู้คนที่ไม่ควรที่จะได้ครอบครองมัน

P.O.W. : นายอยากให้เราไปจัดการหมอนั้นให้งั้นหรือ?

Arthur : ฉัน…แอตแลนติสจะจัดการกับเจ้านั่นเอง และเราก็สามารถทวงคืนอาวุธส่วนใหญ่คืนมาเองได้ แต่มีบางส่วนที่เราทำไม่ได้ อย่างที่อาริโซน่าเป็นต้น มันมี “ถุงมือเพิ่มพลัง” อันหนึ่งไปอยู่ที่นั่น มันมีพลังขนาดชกทะลุเหล็กกล้าหรือขยี้ร่างกายคนให้แหลกได้เลย

Ya’wara : ทะเลทรายที่ร้อนและแห้งมากๆ ไม่ใช่ที่ๆดีสำหรับพวกคนที่อยู่ในน้ำเลยนี่นะ

The Operative : และยิ่งเมื่อคิดถึงสงครามที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้ การที่ชาวแอตแลนติส…หรือราชาของพวกเขา…ไปโผล่อยู่ในดินแดนของอเมริกาจะทำให้สถานการณ์ทีตึงเครียดอยู่แล้วนี้แย่ยิ่งกว่าเดิม

Arthur : ถูกอย่างที่ว่ามาทั้งหมดนั่นแหละ และฉันก็ไม่ต้องการให้อาวุธนั่นตกไปอยู่กับกองทัพสหรัฐด้วย ก็ไม่ได้ว่าอะไรนายหรอกนะโดมินิค

Arthur : และนี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ฉันคิดว่าฉันควรจะไปพูดกับพวกจัสติสลีกส์ด้วย

Arthur : พวกนายจะช่วยฉันไหม?

P.O.W. : ไม่ใช่เพื่อแอตแลนติสหรือแม้แต่ราชาของมันแน่ล่ะ

P.O.W. : แต่ถ้าเป็นเพื่อเพื่อน? ถ้าเพื่อนายล่ะก็นะอาเธอร์? แน่นอน

ตัดกลับมาที่เขตอนุรักษ์ Fort Apache รัฐ Arizona
เด็กสาวชาวอินเดียนแดงคนหนึ่งกำลังคุยกับ “ใครบางคน” (?)

Sky : หนูคิดว่าเขาชอบหนู แต่มันก็บอกยากน่ะนะคะ หนูคิดว่าเขากลัวพี่วิคธอริโออยู่ พี่เขาชอบขู่ให้เด็กผู้ชายที่สนใจหนูกลัว หนูก็รู้ว่าพี่วิคธอริโอเขาหวังดี แต่…

ตอนนั้นเองก็มีเสียงเรียกมาจากข้างในบ้าน

Victorio : พูดกับใครอยู่น่ะสกาย?

Sky : พูดกับแม่น่ะ

Victorio : เธอรู้ใช่ไหมว่าแม่ตายไปแล้วน่ะ?

Sky : แน่นอนสิ แม่ตายตั้งแต่ฉันยังเล็กอยู่ แม่ตายไปหลายปีแล้ว ใครๆก็รู้ทั้งนั้น

Victorio : ครั้งหน้าที่เธอเห็นแม่ ฝากถามด้วยแล้วกันว่าใครกันที่ฆ่าเธอ

Sky : ฉันถามไปแล้ว แต่มันทำให้แม่ดูเศร้ามาก

Sky : ฉันคิดว่ามีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เธอไม่อยากพูดถึงมัน ฉันเลยไม่พูดถึงเรื่องนั้นมากนัก

Victorio : แหงล่ะ

Sky : บางครั้งหนูก็สงสารพี่วิคธอริโอนะคะแม่ เขากดดันตัวเองมากเกินไป

Victorio : ผมอยากให้คุณยายหยุดใส่ความคิดเรื่องหมอผีไร้สาระเข้าไปในหัวน้องผมเสียทีนะครับ

ยาย : เหรอ? บางทีเจ้าคงคิดว่าที่ฉันเป็นหมอยาก็เป็นเรื่องไร้สาระเหมือนกันงั้นสินะวิคธอริโอ?

Victorio : ผมไม่ได้พูดแบบนั้นนะครับคุณยาย! ผมแค่กลัวว่าคนจะคิดว่าสกายเป็นคนพิลึกก็แค่นั้นเอง

ยาย : สำหรับพวกแองโกลส(คนขาว) ก็อาจใช่ แต่ผู้คนของเรานั้นให้ความเคารพต่อเหล่าผู้ที่เดินอยู่ระหว่างสองโลก โลกนี้และโลกแห่งวิญญาณ บางทีจริงๆแล้วเจ้าอาจจะแค่รู้สึกอับอายที่ด้อยกว่าน้องก็ได้!

Victorio : ผมรักสกาย และผมก็แค่อยากจะปกป้องเธอเท่านั้นเอง

ยาย : ฉันเห็นวิธีที่เจ้า “ปกป้อง” น้องด้วยการไปข่มขู่เด็กหนุ่มทุกคนที่เพียงแค่มองดูเธอแล้วล่ะน่ะ

Victorio : มันก็ได้ผลนี่นะ

Victorio : ผมต้องไปแล้วล่ะ น้าคาร์ลอยากให้ผมไปพบที่ประตูอาร์โรโยก่อนที่ผมจะไปเข้ากะ

ยาย : เจ้านั่นเรอะ! มันอยากให้เจ้าไปเป็นแองโกลสเหมือนมันกับพ่อของมันนั่นแหละ!

Sky : พี่จะไปแล้วหรือ?

Victorio : ใช่แล้ว เธอระวังตัวด้วยแล้วกัน ถ้ามีวิญญาณร้ายมายุ่งกับเธอล่ะก็ บอกมันว่าพี่เธอเป็นตำรวจแล้วก็มีปืนด้วย

Sky : แหงล่ะ

Victorio : ฉันจะกลับมาให้ทันเวลาอาหารเย็นนะ

เมื่อพี่ชายออกจากประตูไปแล้ว Sky ก็พูดขึ้น

Sky : เขาจะไม่กลับมาจนถึงดึกดื่นนั่นแหละ

ยาย : แล้วเจ้าล่ะ? เจ้ารู้หรือยังว่าเจ้าจะไปที่ไหน?

Sky : ก็พอจะรู้ แต่มันจะชัดเจนขึ้นเมื่อหนูไปที่นั่น เหมือนทุกทีนั่นแหละค่ะ

ยาย : สกาย…เจ้าจะไม่เป็นไรใช่ไหม?

Sky : ก็เป็นไปได้ล่ะค่ะ ในตอนนี้มันยังไม่แน่นอนนัก มันขึ้นอยู่กับพวกคนอื่นๆที่หนูจะไปพบนั่นแหละค่ะ

ยาย : ขอให้โชคดี ขอให้ปลอดภัย

หลังจากนั้น ที่ท้องฟ้าเหนือทะเลทราย
เครื่องบินของ The Operative ที่บินอยู่ก็ถูกฟ้าผ่าใส่จนอุปกรณ์ไฟฟ้าในเครื่องรวนไปหมด…ทั้งที่รอบข้างไม่มีเมฆเลยสักก้อน?!

เมื่อไม่มีทางเลือก The Operative จึงต้องเอาเครื่องลงจอดกลางทะเลทรายเพื่อทำการตรวจสอบความเสียหาย

แต่เมื่อเขาสั่งให้ Aaron เปิดประตูเพื่อลงไปตรวจสอบรอบๆเครื่อง กลับกลายเป็นว่ามีคนๆหนึ่งอยู่ที่ตรงนั้นพอดี!

Sky : ดีมาก ในที่สุดก็มาแล้ว

แล้วเธอก็เดินขึ้นไปบนเครื่องบินซะอย่างนั้นเลย

Aaron : เฮ้ เดี๋ยว! เดี๋ยวสิ?!

Sky : โอ ที่นี่หรูหราจริงๆ คุณพักอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยหรือ?

Aaron : ปู่ครับ!

ขณะที่ Aaron ร้องเตือนผู้บุกรุกให้ปู่ของเขารู้ Sky ก็เดินไปถึงห้องรับแขกซึ่งที่นั่นเป็นที่ตั้งของ “หมวกเกราะทองคำ” และ “ตราประทับทองคำ” สมบัติลับของ Atlantis ซึ่งเป็นของอดีตสมาชิกของกลุ่ม The Others ที่เสียชีวิตไปแล้ว

Sky : อ้า หมวกเกราะ ผู้ครอบครองคนใหม่ของมันยังไม่ได้มารับมันไปสินะ?

Sky : เหล่าวิญญาณบอกว่าเขายังไม่พร้อม เขายังไม่ขึ้นมาจากใต้ดิน

และเธอก็เห็นตราประทับทองคำ

Sky : อ้า! ของขวัญสำหรับฉัน!

แต่ตอนที่เธอกำลังจะหยิบมันขึ้นมา Ya’wara ก็พุ่งเข้ามาปัดมือของเธอออกไป!

Ya’wara : อย่ามาแตะต้องมันนะ!

พร้อมกันนั้น เสือจากัวร์ 2 ตัวก็เข้ามาขู่ใส่ Sky

P.O.W. : ยา’วาร่า! อย่านะ!

Ya’wara : ฉันจะไม่ยอมให้ตราประทับให้กับโจรที่จะมาขโมยมันไปแน่!

ขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันนั้น Sky กลับสามารถลูบหัวเสือทั้งสองตัว ซึ่งพวกมันทำท่าเหมือนกับเป็นลูกแมวเชื่องๆกระนั้น?!

Sky : ฉันลืมไปทุกทีเลย ว่าการที่ฉันรู้จักใครก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะรู้จักฉันด้วย

Sky : ฉันชื่อสกาย อัลเชเซ่ และตราประทับแห่งความรอบรู้ก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะตัดสินใจว่าจะมอบให้ใครนะยา’วาร่า มันเป็นของๆคาฮีน่าต่างหาก

Ya’wara : คาฮีน่าตายไปแล้ว

Sky : ใช่ เธอตายไปแล้ว เช่นเดียวกับวอสทอค เพื่อนอีกคนของคุณ ฉันเดินอยู่ทั้งบนโลกของคนเป็นและโลกของวิญญาณในเวลาเดียวกัน เป็นสิ่งที่คุณอาจเรียกว่าชาแมน (หมอผี) พวกเขาคือผู้ที่บอกให้ฉันตามหาพวกคุณ

แล้ว Sky ก็เอามือสัมผัสที่แก้มของ Ya’wara

Sky : เธอรู้ว่าคุณรักเธอขนาดไหน ในวิถีทางที่คุณอยากจะรักเธอ เธอเข้าใจเหตุผลที่คุณไม่พูดออกมาว่าเป็นเพราะคุณเคารพในวัฒนธรรมและการแต่งงานของเธอ คุณควรจะได้รู้ว่าเธอก็รักคุณเช่นกัน…แม้จะไม่ใช่ในแบบที่คุณอยากให้รักก็ตาม แต่เธอก็รักคุณอย่างลึกซึ้ง เธออยากให้คุณรู้เอาไว้

Ya’wara นิ่งอยู่ชั่วอึดใจก่อนจะหันไปหาพรรคพวกของเธอด้วยน้ำตานองหน้า

Ya’wara : ตราประทับเป็นของเธอคนนี้

The Operative : นี่เธอรู้ได้ยังไงว่าเราจะมาอยู่ที่นี่น่ะคุณหนู?

Sky : ภูตสายฟ้า พวกเขาบอกว่าพวกเขาจะทำให้พวกคุณลงจอดที่นี่

The Operative : “ภูตสายฟ้า” เนี่ยนะ

The Operative : เราไม่มีเวลาสำหรับเรื่องนี้นะ เรากำลังทำภารกิจที่ทั้งสำคัญและละเอียดอ่อนมากๆ

Sky : พวกคุณมาเพื่อทวงคืนอาวุธของแอตแลนติส “เกราะมือเพิ่มพลัง” ฉันรู้ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่สำคัญ หรืออย่างน้อยก็ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุดน่ะนะ

Sky : สิ่งที่สำคัญคืออาวุธชิ้นนั้นอยู่ในครอบครองของ “สกินวอล์คเกอร์”

Sky : สกินวอล์คเกอร์คือคนผู้ที่ร่ำเรียนไสยศาสตร์และใช้มันทำเรื่องชั่วร้าย มันสามารถแปลงร่างเป็นสัตว์ได้ทุกอย่าง และทำได้แม้แต่เข้าสิงสู่ร่างของบุคคลอื่นด้วย

Sky : มันมีสถานที่ที่เรียกว่า “อาร์โรโย่” ที่ซึ่งโลกวิญญาณและโลกของคนเป็นมาบรรจบกัน ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นเมืองที่อยู่ภายในถ้ำที่ซึ่งพวกสกินวอล์คเกอร์ใช้เป็นที่รวมตัวกัน

Sky : เหล่าภูตสายฟ้าได้ต่อสู่กับพวกมันและผนึกพวกมันไว้ในป้อมปราการของพวกมันเอง เจ้าสกินวอล์คเกอร์ผู้นี้คิดที่จะใช้พลังของเกราะมือเพิ่มพลังร่วมกับพลังของมันเองในการทำลายผนึกลงและทำลายกำแพงที่ปิดกั้นที่แห่งนั้นอยู่ลง!

Sky : ซึ่งเมื่อมันทำสำเร็จ มันเชื่อว่ามันจะสามารถควบคุมเหล่าวิญญาณร้ายภายในนั้น และพวกนั้นจะกลายมาเป็นกองทัพให้กับมัน

ในตอนนั้น Skinwalker ก็สามารถทำลายผนึกและเข้าไปยังดินแดนที่คุมขังวิญญาณร้ายของ Skinwalker ยุคโบราณอยู่เพื่อปลดปล่อยพวกมันเป็นอิสระ!

แต่ทันใดนั้นเองแสงสีทองก็วาบขึ้นแล้วพวก The Others ก็ปรากฎตัวออกมา

Sky : จำสิ่งที่ฉันบอกพวกคุณเรื่องสกินวอล์คเกอร์ไว้ให้ดี! ทำตามแผนด้วย!

The Operative : แม่หนู ฉันทำงานนี้มาตั้งแต่ตอนที่พ่อของเธอยังเป็นเด็กอยู่เลยด้วยซ้ำนะ! อย่าได้คิดว่าเธอจะมาบอกวิธีทำงานให้ฉันได้เป็นอันขาด!

Sky : นี่เขามักจะพูดจามะนาวไม่มีน้ำแบบนี้เสมอเลยหรือ?

P.O.W. : ก็ส่วนใหญ่น่ะนะ เขาอ้างว่าเขายอมให้อควอร์แมนออกคำสั่งได้เป็นกรณีพิเศษเท่านั้น

ทั้ง The Operative และ Ya’wara เข้าปะทะกับ Skinwalker

ส่วน Prisoner of War กับ Sky ก็เข้าไปพยายามยับยั้งฝูงวิญญาณร้ายไม่ให้ออกมา

P.O.W. : พวกมันมีมากไป…ม่านพลังของฉันกันพวกมันไม่อยู่…!

Sky : ใช้พวกทหารเพื่อยันพวกมันกลับเข้าไปสิ!

P.O.W. : ไม่ได้…ครั้งสุดท้ายที่ฉันส่งพวกเขาไปรบ…พวกเขาตายกันหมด!

Sky : พวกเขาไม่สามารถตายอีกหนได้หรอก! พวกเขาอยู่ที่นี่เพื่อทำงานให้คุณ! พวกเขาอยากทำงานให้คุณ! พวกเขาต้องการคำสั่งจากคุณ!

เมื่อได้ยินคำพูดเตือนสติจาก Sky ทาง Prisoner Of War ก็สั่งงานเหล่าวิญญาณเพื่อนทหารของเขา!

P.O.W. : หน่วยทหารวิญญาณ! โจมตีพวกมันได้!!

เมื่อได้รับคำสั่ง เหล่ากองทหารวิญญาณก็เข้าโจมตีต่อสู้กับกองทัพวิญญาณร้ายทันที!!

ตัดไปอีกด้านหนึ่ง

Skinwalker : พรรคพวกของแกเสร็จกันหมดแล้ว ทีนี้ก็ตาแกล่ะนังหนู

Sky : ฉันรู้แล้วว่าเป็นคุณน่ะน้าคาร์ล

Skinwalker : ฉันได้พลังนี้มาด้วยการฆ่าแม่ของแก! แล้วการฆ่าแกจะช่วยให้ฉันมีพลังมาขึ้นอีกแค่ไหนกันนะ? ด้วยกองทัพวิญญาณสกินวอล์คเกอร์ของฉัน แม้แต่เหล่าภูตสายฟ้าก็ต้องหวาดกลัวพลังของฉัน!

Sky : และนั่นก็คือความผิดพลาดของคุณล่ะน้าคาร์ล ฉันคือสื่อกลางของแดนแห่งวิญญาณ และคุณก็ได้ทำให้เหล่าภูตสายฟ้ารู้ตัวแล้ว พวกเขาไม่ชอบคุณนะคาร์ล ปีเตอร์ มันถึงเวลาแล้วที่คุณจะต้องกลายมาเป็นวิญญาณเช่นเดียวกัน

ตอนนั้นเองเหล่าภูตสายฟ้าก็ใช้ร่างของ Sky เป็นสื่อกลางและยิงสายฟ้าใส่ร่างของ Skinwalker!!

P.O.W. : หน่วยทหารวิญญาณ! ถอยทัพได้! โอเปอร์เรทีฟ ใช้กุญแจแล้วผนึกพวกมันไว้เลย! ยา’วาร่าพาเราออกไปจากที่นี่ได้ไหม?

ราวกับนัดกันไว้ ทั้ง The Operative กับ Ya’wara ที่นอนกองอยู่กับพื้นก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาแล้วเริ่มทำตามแผนทันที!

The Operative : ฉันรู้งานของฉันดีน่า

Ya’wara : เราจะไปกันเดี๋ยวนี้ล่ะ

พริบตานั้น The Operative ก็ใช้ “กุญแจทองคำ” สมบัติลับของเขาในการปิดผนึกถ้ำแห่งนี้ลง ส่วน Ya’wara ก็ใช้ “ลูกโลกทองคำ” ของเธอในการเคลื่อนย้ายพวกเขาไปจากที่นั่น!

เมื่อแสงสีทองจางลง พวก The Others ก็หายไปแล้ว ทิ้งให้ Skinwalker ไว้ในถ้ำที่ถล่มลงมาทับมันพร้อมทั้งปิดผนึกดินแดนแห่งนี้ไว้อีกครั้ง

หลังจากนั้น

Aaron : ทุกคน เครื่องบินพร้อมจะไปแล้ว

The Operative : ดี กลับขึ้นไปบนฟ้ากันได้แล้ว

Sky : ฉันคิดว่าคุณโคลจะไม่ชอบฉันเท่าไหร่นะ

P.O.W. : เธอทำให้เขาไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่น่ะนะ เขาชอบเก็บความลับของตัวเขาเองไว้ และเธอก็มีวิธีที่จะมองเข้าไปเห็นมันได้
Ya’wara : เราจะต้องได้พบกันอีกแน่

Sky : ถ้าคุณต้องการฉัน คุณรู้ว่าจะตามฉันได้ที่ไหน ถ้าคุณโคลเขาจะยอมให้ฉันเข้าร่วมน่ะนะ

ขณะที่เครื่องบินออกบินจากไป Sky ก็หันไปพูดกับวิญญาณของแม่ของเธอ

Sky : ใช่ค่ะแม่ พวกเขาเป็นคนดี แม้จะมีปัญหาอยู่บ้างแต่ก็เป็นคนดี

Sky : ขอบคุณค่ะแม่ หนูดีใจที่แม่ภูมิใจในตัวหนู หนูก็รักแม่ค่ะ

ตอนต่อไป : ความลับของสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า