The Flash #20

เรื่องโดย : Brian Buccellato & Francis Manapul | ภาพโดย : Francis Manapul

วางจำหน่าย : 22 พฤษภาคม 2013

สำนักพิมพ์ : DC Comics

สู่จุดเริ่มต้นของบท Reverse-Flash!

.

Iron Height Prison, ระหว่าง Central City และ Keystone City

Marissa ได้เขียนจดหมายถึง Gomez เพื่อขอโทษเขาและหวังให้เขาให้อภัยเธอ ที่เธอโกหกเขาเรื่องพลัง และเรื่องที่เธอทำลงไป และหวังว่านี่จะไม่ใช่การลาจากและอยากให้เขามาหาเธอบ้าง แต่แล้วเมื่อเธอเขียนเสร็จ มันกลับย้อนกลับ

Reverse-Flash : ฉันต้องขอโทษด้วย แต่ฉันต้องจัดการกับความทรงจำนั้นซักหน่อย…

Reverse-Flash : …เพราะนี่แหละคือการลาจาก และไม่มีอะไรที่เป็นเรื่องส่วนตัวหรอกนะ มาริสสา… มันก็แค่เธอไม่ใช่คนเดียวที่มอง “หาเวลา”

Reverse-Flash : แต่ที่ต่างกันก็คือ ฉันรู้ว่าจะหามันได้ที่ไหน

Reverse-Flash : และฉันมีเวลาที่จะ “เอามันกลับคืนมา”… ให้มากเท่าที่จะมากได้ ตามที่ฉันต้องการ

Reverse-Flash : แต่ต้องขอโทษด้วย เพราะสำหรับเธอมันมาพร้อมราคาที่สูงยิ่ง

Reverse-Flash : แต่มันก็เป็นราคาที่ฉันไม่มีปัญหาอะไรสำหรับมัน

ทางด้าน Barry เขากับ Patty ย้ายมาอยู่ด้วยกัน และ Patty ก็บอกว่าครอบครัวของเธอกำลังจะเดินทางมายังเมืองนี้เพื่อฉลองครบรอบวันแต่งงานของพวกเขา และเธอคิดจะจัดงานปาร์ตี้ใหญ่ขึ้นในภัตตาคาร และอยากให้ Barry ช่วยเธอโดยการมาร่วมงานด้วย และแน่นอนว่า Barry ไม่มีปัญหา แต่นั่นเป็นเพราะ Patty ไม่เคยเห็น Barry พูดถึงเรื่องครอบครัวของเราเลย ทำให้เธอไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขากันแน่ Barry จึงบอกให้เธอเดินไปกับเขาหน่อย

และทั้งคู่ขึ้นมาบนชั้นดาดฟ้า

Barry : หลังจากที่แม่ของผมตายไป เมื่อไฟย์ รับผมไปอยู่ด้วย เขาไม่อยากให้ใครถามอะไรมาก ผมเลยมักจะตอบแค่ว่าครอบครัวของผมพวกท่านไม่อยู่แล้ว…

Patty : คุณหมายความว่ายังไง? แปลว่าพวกท่านยังไม่ตายเหรอ?

Barry : คุณเห็น ไออ้อน ไฮล์ ที่อยู่ตรงนั้นใช่มั้ย แม่ของผมตายตอนผมอายุได้ 11 ขวบ ส่วนพ่อของผม…

Barry : …เขาอยู่ในนั้นมาตั้งแต่ที่ถูกกล่าวหาว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของแม่

Patty : โอ้ แบร์รี่ ฉันขอโทษ…ฉันไม่ได้คิดที่จะ…ฉันขอโทษจริงๆ

Barry : ไม่เป็นไร… มันก็แค่ไม่ใช่เรื่องที่เหมาะจะให้คนอื่นๆ รู้…โดยเฉพาะในสถานที่ที่เราทำงาน

Barry : พวกเราถูกฝึกมาให้ปล่อยวางอารมณ์ต่างๆ และจับจ้องไปยังหลักฐานเท่านั้น แต่เขาคือพ่อของผม… ผมต้องการให้เขากลายเป็นผู้บริสุทธิ์

Barry : และนี่คือหลักฐานในคดีนั้นที่ผมได้รวบรวมไว้ในหลายปีที่ผ่านมา แต่ตอนนี้คดีนั้นได้ถูกเก็บไปแล้ว… แต่ในทุกๆ ปีในวันเกิดของแม่ ผมต้องเปิดกล่องนี้และพบกับคดีนี้อีกครั้ง… และหวังว่าสักวันผมจะสามารถทำให้พ่อพ้นผิดได้

Barry : และครั้งหนึ่งเขาก็พูดกับผมว่าเขาเป็นคนผิด เพื่อให้ผมหยุดทำเรื่องนี้…

Patty : แล้วคุณเชื่อเขามั้ย?

Barry : มันก็เคยง่ายมากที่จะบอกว่า ไม่, แต่ตอนนี้ผมเริ่มที่จะไม่แน่ใจ… มันคงจะถึงเวลาที่จะก้าวเดินต่อไปแล้ว เอากล่องนี้ไปแล้วซ่อนมันไว้… แล้วอย่าได้บอกผมว่าคุณเก็บมันไว้ที่ไหน

Patty : แบร์รี่ เธอแน่ใจเหรอ นั่นคือสิ่งที่บ่งบอกว่าเธอเป็นใครนะ

Barry : ไม่ มันคือส่วนหนึ่งของคนที่ผมเคยเป็น แต่ตอนนี้ คุณกับผม นั่นแหละคือสิ่งที่บ่งบอกถึงตัวผม…

Barry : และทั้งหมดนั้นก็เพื่อบอกว่า ตอนนี้คุณรู้เรื่องราวของครอบครัวผมหมดแล้ว… และผมพร้อมที่จะเจอกับครอบครัวของคุณแล้ว

จากนั้นทั้งคู่ก็สวีทกัน

“มันรู้สึกดีจริงๆ ที่จะได้กลับไปสู่ช่วงชีวิตประจำวันของฉัน, ไม่มีการโจมตีจากกอริล่า, ไม่มีพวกเอาท์แลนเดอร์ มาแหกคุก”

“และสามารถที่จะนอนหลับได้เต็มตื่น เพราะฉันสามารถที่จะพา ไอริส, โกเมซ, มาริสสา และอัลเบิร์ตกลับมาได้แล้ว”

“และตอนนี้พวกเราก็มีสิ่งที่สายสัมพันธ์ที่เชื่อมโยงถึงกันและมันจะอยู่กับเราตลอดไป…แต่เสียดายที่ Albert ได้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไป…เขาตกลงมาเพราะพยายามที่จะจัดการกับสายเคเบิ้ลบนหลังคาของเขา… มันไม่สามารถที่จะทำให้พวกเราใกล้ชิดกันได้มากขึ้นอีกแล้ว”

“แต่ฉันก็เข้าใจได้ พวกเราต้องทำในสิ่งที่พวกเราสมควรจะทำ มุ่งหน้าต่อไป”

DC Comic Proudly Present

The FLASH

Reverse Part 1

และหลังจากสิ่งที่เกิดขึ้น Barry ได้กลับมาทำงานที่ C.C.P.D. อีกครั้ง แต่เขาก็ไม่ได้งานของเขาคืนมาจริงๆ เพราะตอนนี้เขาได้เพียงแค่ทำงานที่ชั้นใต้ดินเท่านั้น

*เรื่องราวนี้อุทิศให้แก่ Carmine Infantino (ผู้สรรค์สร้างตัวละครต่างๆ ของ The Flash เขาเสียชีวิตไปเมื่อวันที่ 4 เมษายน 2013)

“พวกตำรวจเรียกห้องนี้ว่า “ห้องเก็บขยะ” หรือ “โรงเก็บกระดาษ” แต่ในห้องแล็บเรียกว่า “ห้องเก็บเอกสารการฆาตกรรมลึกลับ” ”

“และฉันไม่รู้จริงๆ ว่าออฟฟิศนี้มีชื่อจริงๆ ว่าอะไร”

“แต่ไม่ว่าคุณจะเรียกว่าอะไรก็ตาม มันก็เป็นได้แค่สถานที่ตายของคดีความที่ไม่สามารถหาคำตอบได้”

“และจากที่คุณเห็น มันก็มีอยู่มากเลยทีเดียว”

“และหน้าที่ของฉันก็คือการจัดระเบียบ, เอกสารและข้อมูลต่างๆ ของคดีความที่ได้รับสั่งมา”

“และมันแทบจะเป็นคำสั่งที่ต้องใช้เวลาถึงกว่า 6 เดือน แต่สำหรับฉัน…”

“มันก็เป็นแค่งานวันเดียวเท่านั้นแหละ”

และเขาก็จัดพวกมันด้วยความเร็วของเขาก่อนจะมารับประทานอาหารเช้าอย่างสบายใจ แต่แล้ว Iris ก็มาหาเขา

Iris : ดูแล้วมันออกจะเร็วไปหน่อยสำหรับมื้อกลางวันนะ ว่างั้นมั้ย?

Barry : ไอริส? ลมอะไรหอบมาเนี่ย? มีเรื่องอะไรให้ช่วยเหรอ?

Iris : ไม่หรอกก็แค่มาดูคุณน่ะ ว่าเป็นไงบ้าง ไม่มีแสงออกจากมือ หรือทำให้อะไรระเบิดออกด้วยความเร็วใช่มั้ย?

Barry : ไม่ล่ะ แล้วผมคิดว่าคุณก็ไม่มีพลังสปีด ฟอร์ซ อะไรนั่นด้วยใช่มั้ย

Iris : ใช่ และจริงๆ ฉันมก็ไม่ได้มาที่นี่เพื่อดูพลังอะไรนั่นหรอก ก็แค่อยากจะมอบอะไรบางอย่างให้คุณน่ะ…

Iris : ยินดีด้วยนะที่ได้งานกลับคืนมา ฉันก็รู้อยู่หรอกนะว่ามันไม่ใช่งานที่ห้องวิจัย แต่เป็นงานอีกอย่างนึง

แต่แล้ว Forrest เพื่อนของเขาก็โผล่เข้ามา

และเขามาที่นี่เพื่อต้องการฝากวางอะไรหน่อย และนั่นคือลูกบอลที่เขาถืออยู่ มันคือสิ่งของของ Albert ที่เพิ่งจะประสบอุบัติเหตุ และห้องแล็บไม่มีที่วาง เลยจะฝาก Barry ไว้ที่นี่ แต่ในระหว่างที่เขาจะวางกลับสะดุดล้มและบอลก็เข้ามือของ Barry พอดี และมันก็เปล่งแสงออกมา และสถานการณ์เป็นใจให้ Patty เข้ามาพอดี

Patty : แบร์รี่ ฉันอยากจะพูดกับเธอ… นี่ฉันเข้ามาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่าเนี่ย

Iris : ไม่หรอก…ฉันก็แค่…

Iris : มันก็แค่….เอ่อ…งานที่ออฟฟิศน่ะ ต้องไปแล้ว แล้วเสียใจจริงๆ สำหรับเรื่องของอัลเบิร์ตนั่น…

Iris : แล้วค่อยคุยกันต่อทีหลังนะ

สายของ Daniel เข้ามา แต่ Iris เลือกที่จะไม่รับสายของเขา

Forrest : อ้อไม่ต้องห่วงเรื่องฉันหรอกนะ พอดีกำลังจะทำให้เจ้าลูกกลมๆ นี่ใช้งานได้อยู่

Patty : แบร์รี่ฉันต้องบอกเธอว่า มาริสสา ตายแล้ว เธอเพิ่งจะถูกฆาตกรรมในห้องขังของเธอเอง และไม่มีร่องรอยการบุกรุกเลยด้วย

Barry : อะไรนะ? แล้วคุณพอจะเห็นอะไรที่เป็นหลักฐานได้หรือเปล่า?

Patty : มันยังไม่มีอะไรเข้ามา แต่ฉันจะเอามาให้เธอเท่าที่ฉันทำได้ เมื่อฉันมีโอกาส

Barry : แล้วพอจะรู้มั้ยว่าใครคือฆาตกร?

Patty : ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่เมื่อนักสืบลองไปสอบถาม ฟลอยด์ โกเมซ เขาก็ดีดตัวออกและบินหนีไป

Barry : โกเมซ? เขาดูอารมณ์เสียมากในครั้งสุดท้ายที่ผมพบเขา…แต่ผมไม่คิดว่าเขาจะฆ่าใครได้

Patty : แล้วเธอรู้จักเขาดีขนาดนั้นเลยเหรอ?

Forrest : อ้อ แบร์รี่… ถ้านายจะออกไปข้างนอก ฝากซื้อกาแฟเข้ามาด้วยนะ เพราะท่าทางฉันจะอยู่ยาวซะแล้วสิ

Barry : ไหนว่า นายไม่สนใจมันไง

Forrest : นั่นมันก่อนที่นายจะเจอ สวิตซ์ “เปิดการทำงาน” ของมันหนิ

“ฉันไม่รู้ว่า โกเมซเกี่ยวข้องกับการตายของ มาริสสา มากแค่ไหน แต่ฉันแน่ใจที่จะตามหาเขาและค้นหาความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้”

จากนั้นในช่วงเย็น Barry ในคราบ The Flash ก็ออกตาม Gomez ทั่วทุกซอกทุกมุมในเมือง

“ฉันรู้สึกถึงพวกเขา เหล่าคนที่สัมผัสกับสปีดฟอร์ซ… อัลเบิร์ต, โกเมซ, มาริสสา …และไอริส”

“ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ พวกเราทุกๆ คนเชื่อมต่อถึงกัน แม้มันจะเล็กน้อย แต่ถ้าฉันตั้งสมาธิให้ดี ฉันก็จะสามารถใช้การเชื่อมต่อนั่นเป็นเหมือนตัวส่งสัญญาณ…และจับตำแหน่งของพวกเขาได้”

“อย่างเช่นในกรณีนี้ ที่มันพาฉันมายังใจกลางของเมืองคีย์สโตน”

“และเขาอยู่นั่น พยายามทำตัวให้ไม่น่าสงสัย…”

“แต่สำหรับฉัน ที่เขาทำก็แค่การทำให้น่าสงสัยเข้าไปอีก”

The Flash : โกเมซ เรามีเรื่องต้องคุยกัน…

The Flash โดนเตะร่วงลงไปในรางรถไฟ และมันก็มาถึงพอดี แต่ด้วยพลังการสั่นไหวโมเลกุลของเขา มันไม่มีปัญหาอะไรเลย

“ก็ไม่ชอบการพูดคุยเหมือนกันล่ะนะ”

“โกเมซทำตัวเหมือนคนที่กำลังหนีอะไรบางอย่าง”

“และผู้บริสุทธิ์ไม่ควรจะเจออะไรแบบนี้เลยจริงๆ บ้าเอ๊ย”

The Flash : โกเมซ หยุดก่อน! นายจะหนีทำไม?! พวกตำรวจคิดว่านายฆ่ามาริสสา…

Gomez : ไม่ใช่ฉัน! มันเป็นคนเดียวกับที่ฆ่า อัลเบิร์ต…

The Flash : ฆ่า อัลเบิร์ต? นายพูดอะไรเขาตกมาจากหลังคาไม่ใช่เหรอ?

Gomez : ไม่…เขาไม่ได้ตกลงมา…

Gomez : เจ้าฆาตกรนั่นมันมาหาฉันก่อน และฉันก็หนีไปได้ ฉันต้องการไปหาอัลเบิร์ต แต่เจ้าฆาตกรนั่นก็ก็ฆ่าไปแล้ว…

Gomez : เขาอาจจะได้ตัวอัลเบิร์ต แต่มันไม่ได้ตัวฉันแน่ๆ !

และ Gomez ก็ใช้พลังที่เขาได้รับมาอัด The Flash อย่างแรงจนมึน ก่อนที่จะทำลายรางรถไฟแล้วหนีไป ซึ่งรถไฟก็กำลังมา

และรถไฟก็หลุดออกจากรางพุ่งผ่านหัวเข้าไปแบบเฉียดฉิว

“โอ้ ให้ตายสิ…”

“โว้ว”

“มันแทบจะเฉี่ยวเอาหัวฉันไปแล้วนะนั่น”

“ต้องคิดให้เร็วกว่านี้”

และเขาก็วิ่งวนตามอุโมงค์ด้วยความเร็วสูง

“โชคดีนะที่ฉันสนใจวิชาฟิสิกส์”

“อุโมงค์ลม”

“น่าจะสามารถที่จะนำทางให้รถไฟที่หลุดรางนี่ไปยัง…”

“ส่วนที่ปลอดภัย”

“และแน่นอนว่าฉันคงจะต้องเอาน้ำแข็งมาประคบที่ไหล่แน่ๆ คืนนี้”

เพราะเขาใช้ต้องหมุนมันอย่างแรงเพื่อสร้างลมพายุขึ้นมาต้านรถไฟที่กำลังพุ่งมาอย่างเร็ว

“ฉันยังคงมีคำถามที่มากกว่าคำตอบ แต่บางทีเจ้าคำถามพวกนี้อาจจะพาฉันไปยังจุดเริ่มต้นที่ใกล้ที่สุดได้”

“อย่างเช่น ใครคือคนที่ไล่ตาม โกเมซ”

“ถ้า อัลเบิร์ต ไม่ได้ตายด้วยอุบัติเหตุ ถ้างั้นใครที่ฆ่าใคร? …และทำไม?”

“ฉันต้องตรวจสอบร่างกายของ มาริสสา… เพื่อหาเบาะแสที่พอจะหาได้…และดูว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่ และทั้งหมดนี้จะนำไปสู่จุดหมายเดียว”

“แต่ก่อนอื่นเลย…ยิ้มหน่อย แบร์รี่ นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของงานนะ”

และที่สถานีตำรวจของ Central City

Barry กำลังตรวจสอบร่างกายของ Marissa

“รอยแผลพวกนี้ลึกมาก บางส่วนยังเฉือนเนื้อของเธอออกไปอีกด้วย”

“อีกทั้งตามรอยแผลยังเหมือนถูกเผา เธอถูกเฉือนด้วยอะไรบางอย่างที่สามารถเผาไหม้เธอได้”

“มันเหมือนกับการถูกไฟฟ้าดูด…”

“และร่องรอยของเลือดก็ยังบ่งบอกอะไรได้หลายอย่าง มันมีสาเหตุการตายที่หลายหลายมาก นี่มันเกิดอะไรขึ้น? หรือ โกเมซ มีพลังอะไรที่ฉันไม่รู้”

“ไม่ มันเป็นไม่ได้ เพราะจากที่เห็นเขาหวาดกลัวจริงๆ แล้วมันเป็นไปได้ยังไงกันที่จะมีคนฆ่า Marissa อย่างน่าสยดสยองแบบนี้?”

“แล้วงั้น อัลเบิร์ต ล่ะ? โกเมซ บอกว่าเขาถูกฆ่า งั้นก็หมายความว่าเขาไม่ได้ตายด้วยอุบัติ จากการตกลงมาในขณะที่กำลังติดตั้งทีวีดาวเทียม…”

“ดาวเทียม!”

และเมื่อจับทางได้ Barry ก็วิ่งกลับมาที่ห้องของเขาทันที

“เยี่ยมเลย ฟอร์เรสท์ กลับไปแล้ว”

“และยังทิ้งการข้อมูลการทดลองของเขาไว้ด้วย ดูสิว่าเขาได้อะไรบ้าง…”

“หืมมมม นี่มันไม่ใช่ทีวีดาวเทียม… ทั้งหมดนี้คือกล้อง”

“มอบพลังที่ทำให้ อัลเบิร์ต พัฒนาเทคโนโลยีต่างๆ ได้ และการ “เปิดการใช้งาน” ของเจ้านี่ฉันก็พอจะรู้แล้ว…”

“ใช่แล้ว…มันเปิดด้วยพลังสปีดฟอร์ซ”

“หลังจากที่ Gomez บอกเขาเรื่องที่ถูกเล่นงาน เขาคงจะกลัวว่าตัวเองจะเป็นคนต่อไป ดังนั้นบางทีเขาเลยสร้างเจ้ากล้อง 360 องศานี่ขึ้นมา”

“ไม่น่าเชื่อจริงๆ ว่า Albert จะสร้างวีดีโอดิจิตอลสำหรับเล่นซ้ำแบบเสมือนจริงแบบนี้ขึ้นมาได้ ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเขามีพลังที่จะดัดแปลงอะไรแบบนี้ น่าประทับใจจริงๆ ”

“อืมมม ไม่มีแผงควบคุมแฮะ…งั้นท่าทางจะสั่งการด้วยเสียง”

Barry : คอมพิวเตอร์ เล่นซ้ำ

และเขาก็เห็นเงาใครบางคนวิ่งเข้ามาเตะ Albert ให้ตกลงไปด้านล่าง

“เดี๋ยว…อะไรน่ะ?”

“เขาถูกผลัก!”

Barry : ไม่!

Barry : คอมพิวเตอร์ กรอกลับไป 10 วินาทีก่อนหน้านี้

Barry : ด้วยความเร็วครึ่งเดียว

และเขาก็สังเกตเห็นบางอย่าง

Barry : สัญลักษณ์ของฉัน?

“แต่กลับด้าน ฉันเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน”

“ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัย หรือเป้าหมายต่อไป และทำไมถึงเอาภาพลักษณ์ของฉันไปใช้…”

“แต่ดูท่าจะถึงเวลาที่จะหาคำตอบจาก Kid Flash ซะหน่อยแล้ว!”

เล่มหน้า

การพบกันครั้งแรกระหว่าง

The Flash & Kid Flash