Uncanny X-men #07

เรื่องโดย : Brian Michael Bendis | ภาพโดย : Frazer Irving

วางจำหน่าย : 26 มิถุนายน 2013

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

.

??? : ทำไม คุณถึงไม่บอกผมมาล่ะ ว่าคุณเป็นใคร และผมจะช่วยอะไรคุณได้

Magik : ฉันชื่อ อิลิยาน่า รัสปูติน ฉันเป็นมิวแทนส์ และเป็นเอ็กซ์เม็น

??? : รัสปูตินเหรอ? คุณเกี่ยวข้องกับปีเตอร์ รัสปูตินหรือเปล่า? โคลอสซัสน่ะ?

Magik : ค่ะ เขาเป็นพี่ชายของฉัน

??? : จริงๆฉันก็รู้จักกับพวกเอ็กซ์เม็นอยู่นะ แต่ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยินเรื่องของเธอเลย? เธอเป็นคนใหม่งั้นเหรอ?

แล้ว Magik ก็นั่งนิ่งๆไม่ยอมตอบ

??? : ฉันว่าฉันเห็นแล้วว่าคุณกำลังมีปัญหานะ คุณ รัสปูติน แล้วผมจะทำอะไรให้คุณได้บ้างล่ะ?

Magik : ฉันก็อยากจะบอกคุณนะ แต่ฉันกลัวว่ามันจะทำให้คุณคิดว่าฉันเป็นบ้า และร่ายคาถาไล่ฉันไป…

??? : แค่ลองเล่ามาให้ผมฟังตั้งแต่ต้น

Dr.Stange : หมอ อยู่ที่นี่แล้ว

Magik มาหา Dr.Strange หากแต่ว่าทำไมเขาถึงไม่รู้จักเธอ? และทำไมชุดของเขาถึงดูเก่านัก?

Magik : “ฉันรู้ว่าคุณรู้เรื่องของมิติลิมโบ และยังรู้อีกว่าคุณรู้เรื่องของ ดอร์แมมมู”

Dr.Strange : “แต่ว่าดอร์แมมมู นั้นเรียกมิติที่ชื่อว่า มิติทมิฬ ว่ามันเป็นบ้านของมัน และมันไม่เคยทิ้งที่นั่นออกไปไหน”

Magik : “และตอนนี้ฉันจะบอกคุณว่า เขาต้องการลิมโบด้วยเช่นกัน”

Magik : “บางทีเขาอาจจะอยากออกจากบ้านบ้าง”

Magik : “บางทีเขาอาจจะเห็นว่ามันถูกทิ้งร้างไว้ และทำให้เขาอยากจะได้มัน”

Magik : “แต่จริงๆแล้วฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ถึงทำให้เขาอยากได้มัน”

Magik : “ที่ฟาร์มในช่วงที่ฉันเป็นเด็กตัวเล็กๆ พ่อของฉันมักจะหัวเราะใส่ฉัน เพราะฉันมักจะแสดงอารมณ์ต่างๆที่มันซับซ้อนออกมาใส่เจ้าพวกสัตว์ตัวเล็กๆ”

Magik : “แต่กลับเจ้าดอร์แมมมูนั้น ฉันเรียกนรู้ที่จะไม่ทำให้เกิดความผิดพลาดแบบเดิมอีก”

Magik : “เขามันก็เป็นแค่สัตว์… ที่สนใจในสิ่งที่เขาต้องการก็เท่านั้น

Dr.Strange : “ดูท่าฉันจะบอกว่าไม่เห็นด้วยกับเธอไม่ได้สินะเนี่ย”

Magik : “ฉันได้ลงความโกรธเกรี้ยวใส่มัน และมันก็ลงโทษฉันด้วยการให้ฉันเฝ้ามองเพื่อนๆต่อสู้เพื่อตัวรอด ในขณะที่มันจับตัวฉันไว้”

Dr.Strange : “เอ็กซ์เม็นคนอื่นๆน่ะเหรอ?”

Magik : “ใช่สามแฝดพี่น้อง ผู้ใช้พลังโทรจิตของทีมเรา ทำให้พวกนักเรียนใหม่ต่อสู้อย่างสุดความสามารถ ถ้าไม่มีพวกเธอ ฉันไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไง…”

Dr.Strange : “แล้วพวกเขาปลอดภัยแล้วหรือยัง?”

Magik : “มัน… มันคงจะดีกว่า ถ้าฉันอธิบายให้คุณฟัง”

และย้อนกลับไปยัง Limbo
เหล่า Uncanny X-Men และนักเรียนใหม่ของพวกเขาต่อสู้อย่างสุดความสามารถ ในขณะที่ Magik ได้แต่มองดูอยู่เฉยๆ

และ Magik ก็เล่าถึงพลังของเธอให้ Dr.Strange ฟัง ว่าพลังของเธอนั้นสามารถพาคนอื่นๆทำการเทเลพอร์ทไปยังที่อื่นได้ ผ่านมิติลิมโบแห่งนี้ ที่เป็นมิติระหว่างห้วงเวลาแห่งหนึ่ง ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าพลังของเธอมันพังทลายเหมือนคนอื่นๆ ไม่มีใครรู้ พวกทั้งนักเรียนใหม่ด้วย และไม่เคยมีใครสนว่ามันจะมี Limbo อยู่ตรงนั้นหรือไม่ แต่สิ่งมันมีสิ่งที่เปลี่ยนแปลงเรื่องนี้

Dr.Strange : “มันเป็นเพราะ ดอร์แมมมู…”

Magik : “ถูกต้อง”

Magik : “แต่ด้วยความยโสของเจ้าปีศาจตนนี้ มันก็ทำให้ฉันเล็งเห็นสิ่งที่จะจบเรื่องนี้”

Magik ดูดเอาพลังและมิติต่างๆเข้าหาตัวเธอ

Magik : แกกล้าดียังไง?!

Magik : “นั่นคือ ถ้าฉันต้องการ ฉันสามารถที่จะดึงพลังของฉันออกมาจากลิมโบได้”

Magik : “และการทำแบบนั้น ก็หมายถึงการทำลายลิมโบ…”

และ Cyclops ก็เห็นที่เธอทำแล้ว

Cyclops : นั่นแหละ เอ็กซ์เม็น อัดพวกมันด้วยทุกอย่างที่พวกนายมี

Magik : “ฉันคิดว่าคุณน่าจะทำการคำนวณได้นะ”

Cyclops : หมอบลง!

และ Cyclops ก็ระเบิดพลังของเขาออกมาอย่างน่าเหลือเชื่ออีกครั้ง และมันทำการทำลายศัตรูแทบจะทุกตัว และทำให้ Eva เป็นปลื้มอีกครั้ง

Eva : ว้าว

Magik : “แต่ปัญหาก็คือ ทีมของฉัน พวกเขาสู้เพื่อเอาตัวรอด…”

Magneto : พวกแกจะไม่มีวันได้แตะต้องตัวฉัน

แม้จะพูดดีแต่ Magneto ตอนนี้ไม่มีพลังที่มากพอและอุปกรณ์ที่จะช่วยเหลือเขาได้เลย เลยโดนอัดไปเต็มๆ

Magik : “ทีมของพวกเรา เป็นการผสมผสานกันระหว่าง กลุ่มคนที่ดีที่สุดของพวกเรา แต่…ด้วยการที่พลังของพวกเราเพิ่งจะพังทลายไป และไม่สามารถควบคุมมันได้…”

Magik : แกกล้าดียังไง?

และแล้ว Magik ก็หลุดจากการควบคุมของ Dormammu

Magik : “และพวกเขาทุกคนนั้นเป็นแค่เด็กใหม่ ที่ไม่มีประสบการณ์ในการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย”

Magik : “ใช่แล้วไม่มีเลย มันเป็นศูนย์”
Benjamin ที่ทำอะไรไม่ได้ก็ทำได้แค่แปลงเป็นคนอื่นๆแล้วหลบไปหลบมา แต่ก็โดนเข้าจนได้

Magik : “พวกเขาไม่ควรจะไปอยู่ที่นั่นเลย”

Magik : “นี่เป็นความผิดของฉัน”

Magik : “นี่คือการต่อสู้ของฉัน”

Magik : “ใช่ เจ้าปีศาจมันพูดถูก…ถ้าพวกเขาตาย มันจะกระทบกระเทือนต่อจิตใจของฉัน”

Cyclops ที่เห็น Magneto โดนอัด เลยสาดพลังกระจายไปช่วย แต่มันกลับเกิดคาดของเขาเพราะพลังของเขาดันไปโดน Mindee ด้วยจนพวกเธอหลุดจากควบคุมพวกเด็กใหม่

Cyclops : ไม่นะ

แล้ว Fabio ที่หลุดการควบคุมก็เกิดอาการทันที เขาปล่อยลูกบอลสีทองออกมาอย่างคลั่ง

Fabio : โอ้ พระคุณเจ้าช่วย… ผม…ขอโทษด้วยจริงๆ…

และมันทำให้ทุกๆอย่างปั่นป่วนไปจนหมด

Magik : “ฉันคงจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป ถ้านี่คือตอนจบของความฝันของ ชาร์ล เซเวียร์”

Magik : “และถึงแม้ว่าฉันจะรู้ว่า สก๊อตต์ ซัมเมอร์ จะโกรธที่ฉันเลือกที่จะทำอะไรแบบนี้ก็ตาม…”

Magik : “แต่ฉันจะทำอะไรได้อีกล่ะ…”

Cyclops : อิลิยาน่า ไม่นะ อย่าทำแบบนี้!

Magik เลือกที่จะระเบิดพลังของเธอออกมา และมันก็กลบกลืนทุกๆสิ่งเข้าไป

Magik : “ฉันเลือกที่จะทำลายลิมโบ”

Magik : “ฉันเก็บมันเข้าไว้ภายในตัวฉัน”

Magik : “ทุกๆส่วนของฉัน”

Magik : “มันอาจจะดูเกินกำลังไปบ้าง แต่บางครั้ง คุณก็ไม่รู้ว่าคุณจะอะไรได้บางจนกระทั่งคุณได้ลองทำมันดู”

Magik : “และฉันก็ส่งพวกเอ็กเม็นซ์กลับบ้าน”

Magik : “หรืออย่างน้อยๆก็ใกล้ที่สุดเท่าที่ฉันจะนึกถึงได้”

พวก Uncanny X-Men กลับมายังโลกของพวกเขา แต่ Magik กลับไม่ได้มาด้วย

แล้ว Celeste (มั้ง) ก็ร้องขอความช่วยเหลือ

Celeste : มีคนบาดเจ็บ! โอ้ พระเจ้าช่วย เขาไม่หายใจแล้ว! และฉันก็อ่านใจเขาไม่ได้ด้วย!

Celeste : เบนจามิน! นะ..นั่นคือชื่อของเขาใช่มั้ย?

Eva : นาย… คริสโตเฟอร์ นายช่วยเขาได้ใช่มั้ย?

Muse : อันนี้ไม่ชัวแฮะ?

ทางด้าน Magik นั้นก็หลงอยู่ในความมืด แต่เพราะความมืดมันทำให้เธอได้มีเวลาคิด เกี่ยวกับสิ่งต่างๆในตัวเธอ เวลาต่างๆที่เธอเสียไป และเธอพอสำหรับมันแล้ว มันถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องเติบโตขึ้น และรับผิดชอบต่อตัวของเธอเอง และในตอนนั้นเองที่เธอได้พบกับ Dormammu ที่นั่งขอความเมตตาจากเธอ และสิ่งที่เธอตอบมัน คือการเงื้อมดาบในมือขึ้นเหนือศรีษะ

และทางด้าน Uncanny X-Men

Muse : ผะ…ผม ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต ผมเคยทำแต่การผ่าตัดกับพวกแผลพกช้ำเองนะ

Emma : ทำใจให้ว่างไว้ คริสโตเฟอร์ มูส เธอต้องตั้งสติและสมาธิให้ดีแล้วในตอนนี้

Muse : แต่ ผม…ผม…ผม

Emma : ไอ้การพูดอะไรติดอ่างแบบนั้น มันไม่ใช่การตั้งสติเลยนะ

Emma : นี่คือสิ่งที่เธอจะต้องทำในตอนนี้ มันคือสิ่งที่บอกว่าเธอคือใคร มันเหมือนกับการหายใจ และการกินอาหาร…

Emma : จงคิดและตัดสินใจ ว่าเธอทำมันได้ แล้วเธอจะทำได้

และ Muse ก็ทำตามที่เธอบอก เขาวางมือลงบนตัว Benjamin ตั้งสติและพยายามเพ่งสมาธิอย่างที่สุด และในที่สุด Benjamin ก็ลืมตาขึ้น เขาทำสำเร็จ มันจบลงแล้ว

Benjamin : นี่พวกเรา รอดแล้วใช่มั้ย?

Eva : อีตาบ้า…นั่น…นี่มัน บ้าจริงๆ

Benjamin : อะไร…มันเกิดอะไรขึ้น

Emma : เธอรู้สึกยังไงบ้าง?

Benjamin : มึนๆครับ

Y.Angel : ใครก็ได้บอกผมที ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? เอาตั้งแต่เริ่มต้นวันนี้เลย นี่พวกเราไปไหนกันมา?

Cyclops : ฉันขอโทษ วอร์เร็น ฉันขอโทษพวกเธอทุกคนจริงๆ สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเธอไม่พร้อมสำหรับเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย

Eva : พวกคุณก็ด้วย พวกคุณทุกคนดูไม่พร้อมสำหรับเรื่องนี้เหมือนกันนะ

Benjamin : ที่อีวา พยายามจะบอกก็คือ มันดูเหมือนพวกคุณทุกคนจะใช้พลังได้ไม่ดีไปกว่าพวกเราเลยนะ

Cyclops : ใช่ ฉันรู้ว่ามันดูเป็นแบบนั้น

Muse : ผมไม่เข้าใจ… ผมเห็นพวกคุณในทีวีเล่นงานพวกหุ่นยักษ์ และ…และ…

Y.Angel : และนี่ไม่ได้ว่าอะไรนะ สก๊อตต์ , แต่ทั้งนายและเขา (Magneto) เองก็ดูแย่กว่าตอนที่พวกเราเป็นเด็กเยอะเลยนะ

Cyclops : ทุกๆคนต้องการความช่วยเหลือ ดังนั้นพรุ่งนี้เช้าพวกเราจะเริ่มต้นการฝึกกันเลย พวกเราทุกคน

??? : ไม่สำหรับผม

Fabio : ผมต้องการให้พวกคุณพาผมกลับบ้าน เดี๋ยวนี้เลย

Emma : ฟาบิโอ้ ฉันรู้ว่าเธออารมณ์เสียนะ แต่พวกเราสามารถที่จะ…

Fabio : พวกคุณไม่รู้จักผมหรอก พาผมกลับบ้านเถอะ

Emma : เธอต้องสงบสติอารมณ์ลงนะ และ…

Fabio : และอะไร?! คุณพาเพิ่งพาผมลงนรก?!

Fabio : ผมไม่อยากจะเป็นส่วนหนึ่งของพวกคุณ หรือส่วนหนึ่งของเรื่องนี้!

Fabio : พวกคุณต้องพาผมกลับบ้าน เดี๋ยวนี้!

แต่ในเมื่อ Magik ไม่อยู่ พวกเขาจะพา Fabio กลับบ้านได้ยังไงกัน?

Magik : และนั่นคือสาเหตุที่ฉันมาที่นี่ ฉันไม่สามารถที่จะแบกรับพลังเหล่านี้ได้มากไปกว่านี้ โดยปราศจากการเข้าใจมันอย่างถ่องแท้ และควบคุมมันได้…

Magik : ฉันขอโทษที่ต้องมาทำให้คุณต้องแบกรับเรื่องของฉัน แต่ฉันไม่รู้ว่าจะไปที่ไหนจริงๆ

Magik : มันไม่มีใครบนโลกใบนี้ที่จะช่วยเหลือฉันได้ดีไปกว่าคุณแล้ว

Dr.Strange : งั้นเธอจะบอกว่า สิ่งที่อยู่ภายในตัวของเธอตอนนี้ คือมิติลิมโบทั้งหมดเลยงั้นเหรอ?

Magik : ฉันต้องการความช่วยเหลือ

Dr.Strange : กาลเวลาและช่องว่างแห่งมิติ

Magik : ฉันขอโทษ

Dr.Strange : เธอบอกว่า เธอสามารถที่จะเดินทางข้ามกาลเวลาและมิติเวลาได้… และนั่นอาจจะเป็นไปได้ว่าที่ฉันไม่เคยได้ยินเรื่องของเธอ นั่นเพราะเธอเดินทางมาจากช่วงเวลาอื่น ถูกมั้ย?

Magik : จากช่วงเวลาที่ฉันมา ซึ่งไม่นานนักจากนี้ ทั้งอเวนเจอร์ และ เอ็กซ์เม็น มองหน้ากันไม่ติด มันทำให้ฉันไม่แน่ใจว่าจะเชื่อใจใครได้จริงๆ

Dr.Strange : แต่ ฉันไม่ใช่ อเวนเจอร์

(อ้าว หรือมาไกลเกินเนี่ย)

Dr.Strange : ฉันจะได้กลายเป็นอเวนเจอร์เหรอ? ฉันแทบจะไม่เห็นเหตุการณ์ที่จะทำให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นได้เลย

Magik : แล้วคุณจะช่วยฉันมั้ย?

Dr.Strange : แน่นอน แต่พวกเราจะต้องเข้าใจกันและกันให้มากกว่านี้

Magik : คุณเชื่อฉันเหรอ?

Dr.Strange : ฉันได้ร่ายเวทย์ที่จะทำแสดงให้เห็นถึงความจริงใส่เธอ ตั้งแต่ตอนแรกที่เธอมานั่งอยู่ที่นี่แล้ว

Magik : ฉันขอโทษที่ทำให้คุณต้องลำบากแบบนี้

Dr.Strange : ไม่หรอก มันไม่ได้ลำบากอะไรเลย มันคือความตั้งใจของฉันเองที่ต้องการจะช่วย

Dr.Strange : เอาล่ะ มาเริ่มกันเถอะ

โปรดติดตามตอนต่อไป

เล่มหน้า

Magneto Vs Cyclops?!

<———————————————————–>

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Comics For Fun