Nightwing #17 : The Long Week (ช่วงสัปดาห์ที่ยาวนาน)

เรื่องโดย : Kyle Higgins | ภาพโดย : Juan Jose RVP

วางจำหน่าย : 20 กุมภาพันธ์ 2013 | สำนักพิมพ์ : DC Comics

.

หลังจากเหตุการณ์ Death of The Family
Dick ได้ Alfred มาช่วยทำแผล และพูดให้กำลังใจ ซึ่งปากของเขาก็บอกว่าเขาสบายดี แต่สายตาที่เขามองเห็นข่าวการกู้สวนสนุกและเพื่อนๆคณะละครสัตว์โดนพาตัวขึ้นรถพยาบาลนั้นไม่ใช่เลย และ Damian ก็มองดูเขาอยู่โดยที่เขาไม่รู้ตัว

จากนั้นเขากลับมานำศพของ Raya มามอบให้กับ Gordon ซึ่ง Gordon ที่เห็นร่างของ Raya และชุดนั่นก็พอจะเข้าใจความรู้สึกของเขา และบอกให้ Dick พูดกับเขาได้ถ้าต้องการจะระบายอะไรออกมา แต่เขาก็เลือกที่จะไม่ระบาย และจากไป แต่ทั้งหมดก็อยู่ในการเฝ้ามองของ Damian เช่นกัน

และจากนั้น Dick ก็มาเยี่ยมพวกคณะละครสัตว์ฮาลี่ที่นอนอยู่โรงพยาบาล ซึ่ง Marc ก็พูดเสียดแทงว่าเขาคงจะมีที่ซ่อนที่ดีมากๆ Joker เลยหาไม่เจอ แต่แล้ว Christina ก็มาบอกกับเขาว่ามันไม่ใช่ความผิดของเขาหรอก อย่าคิดมากไปเลย

และในวันศุกร์เขาก็มากับ Lucius เพื่อดูการระงับเพลิงไหม้ที่คณะละครสัตว์ และมันแทบจะไม่เหลืออะไรเลย เขาไม่สามารถที่จะทำอะไรได้อีกแล้ว ทางธนาคารเองก็คงจะช่วยอะไรไม่ได้ ทุกๆอย่างที่เขารักมันจบไปแล้ว

และในวันอาทิตย์ เขามาในพิธีศพของ Raya และ Jimmy โดย Sonia ก็มาด้วยซึ่งเธออยากจะช่วย Dick ให้มากกว่านี้ แต่เขาก็ขอบคุณเธอและบอกว่าเธอช่วยมาพอแล้ว ทั้งจากการจัดการเรื่องเงินของทางธนาคาร จากนั้น Sonia ก็จากไป และ Barbara ก็มาพูดคุยกับเขา

Dick : “นายให้ความเชื่อใจแก่คนอื่น และพวกคนเหล่านั้นแหละที่จะถ่วงนายอยู่ตลอด” นั่นคือคำพูดที่ Joker พูดกับผม สิ่งที่ทำให้ผมอ่อนแอ

Dick : คุณรู้มั้ย ว่าตอนที่ผมมองเห็นข่าว ว่าพวกคณะละครสัตว์ยังมีชีวิตอยู่… ผมแทบจะไม่เชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง

Dick : เพราะมันไม่ถูกเลย ทำไมเขาถึงปล่อยให้พวกเขามีชีวิตอยู่

Dick : และผมก็อาจจะดูเห็นแก่ตัว ถ้าผมจะบอกว่าทั้งหมดนั้นก็เพื่อสิ่งนี้? มันทำให้ผมได้เห็นพวกเขา…จากผมไป

Barbara : ทุกๆอย่างๆจะโอเคนะ ริชาร์ด…

Dick : ผมสบายดีน่า บ๊าบ… ผมสบายดีจริงๆ

และโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว Damian ก็อยู่ที่นี่ด้วย

และท่ามกลางซากของสวนสนุก มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังเข้ามาหาบางอย่าง แต่ Dick ก็ได้คาดการณ์ไว้แล้ว และอยู่เฝ้าที่นี่ไว้

และเขาก็จัดการพวกนั้นอย่างหนักหน่วง เหมือนเป็นการระบายอารมณ์ความรู้สึกที่เขาอัดอั้นมานาน จนกระทั่งมือคู่หนึ่งมาหยุดมันไว้ มือของ Damian ที่เฝ้าติดตามเขามาตลอด

“ข้าหวังว่าเจ้าจะรู้นะ…”

Damian : …พวกคนส่วนใหญ่ล้วนมองเห็นแต่สิ่งที่พวกเขาอยากจะเห็น และคนอื่นๆก็ไม่สมควรจะได้เห็น และขอบอกว่าข้าไม่ใช่คนอื่นๆพวกนั้น

Dick : ฉันสบายดีน่า โรบิ้น

Damian : แต่ข้าได้ตามดูเจ้ามาทั้งอาทิตย์นี้แล้ว ข้าบอกได้เลยว่าเจ้าไม่ได้ “สบายดี” อย่างที่พูด

และด้วยคำพูดของเขาเพิ่งทำให้ Dick รู้ตัวว่าตัวเองถูก Damian ติดตามดู

Dick : ฉันก็แค่ไม่อยากจะเป็นแค่คนที่คอยเอาแต่พึ่งพิงคนอื่นอยู่ ฉันอยากจะเป็นคนที่หนักแน่นและเข็มแข็ง

Damian : แล้วไง?

Dick : แล้ว ฉันก็ไม่ใช่คนแบบนั้น… สิ่งที่เจ้าโจ๊กเกอร์มันพูดเกี่ยวกับฉัน มันถูกต้องเลย

Damian : เจ้าหมายถึงที่เจ้าโดนเหล่าผู้คนที่เจ้าปกป้องเล่นงานงั้นเหรอ

Damian : รู้อะไรมั้ย? ว่ามันจะต้องเกิดขึ้นอีก แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเจ้าจะต้องหยุด

Damian : การที่เจ้าเชื่อใจคนอื่นๆ มันคือสิ่งที่แสดงถึงตัวตนของเจ้า

Damian : และเมื่อเทียบกับ โจ๊กเกอร์… เจ้าอาจจะคิดว่าเจ้าบ้านั่นมันเฉือนหน้าตัวเองออกมาจริงๆอย่างงั้นเหรอ? คำตอบก็คือใช่

Damian : แต่เจ้าจะไปยุ่งอะไรกับเรื่องของมัน?

Dick : รู้มั้ยว่านั่นมันฉลาดมากสำหรับเด็กอายุแค่นั้นน่ะ?

Damian : “สำหรับเด็ก” เหรอ?

Dick : ก็นะ ขอบใจมากจริงๆ

Damian : จะรับไว้แล้วกัน แต่จริงๆแล้วก็ช่างมันเหอะ

Damian : และรู้อะไรมั้ย ว่าถ้าเจ้ารอดมาได้ในส่วนที่เหลือของอาทิตย์นี้… พวกเราน่าจะมาทำอะไรแบบนี้กันบ่อยๆนะ

Damian : บางทีอาจจะเอาเป็นเกมฟันดาบอย่าง ซอร์ดวอร์คเคอร์ ก็ได้ ฟังดูเป็นไง? ข้าคิดว่ามันน่าจะสนุกนะ

Dick : นี่ใช่เพราะแบทแมนเอาดาบคาตาน่าของนายไปใช่มั้ย?

Damian : ชิ ทำไมคนอื่นๆถึงคิดว่าเจ้าเป็นคนตลกนักนะ?

Dick : ล้อเล่นน่า เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องเกมเอง คุโรซาวะ

Damian : แจ๋ว

Damian : ไปล่ะ แล้วเจอกันใหม่…

และ Dick ก็เริ่มที่จะดีขึ้นภายหลังจากที่เขาได้ปรับอารมณ์กับ Damian โดยที่ไม่รู้เลยว่าเรื่องเศร้ากำลังจะเกิดขึ้น

และในวันพุธ ที่ไหนสักแห่ง ชายคนหนึ่งนำสิ่งของมาขายต่อให้แก่นักสะสม ซึ่งในตู้ของเขาเต็มไปด้วยข้าวของของพวก Talon และอาวุธต่างๆ และสิ่งที่เขานำมาเสนอ มันคือสิ่งที่เขาชอบมากเป็นพิเศษ ซึ่งถูกฝังอยู่ลึกมาก มันคือ เสื้อของครอบครัว Dick ชุดของ Flying Grayson ที่มีลอยคราบใบหน้าตัวตลกของ Joker อยู่บนนั้น

เล่มหน้า

การหวนคืนของโศกนาฎกรรม

หายไปนานเลย ตอนแรกก็ว่าจะไม่ได้ทำหัวนี้แล้ว แต่จู่ๆก็อยากหยิบขึ้นมาทำอีก เลยขอทำเป็นแบบสรุปนะครับ แต่ถ้าช่วงไหนบทสนทนาน่าสนใจจะแปลให้อ่านกัน แล้วกลับมาพบกันใหม่ในเล่มหน้าเป็นการจบช่วงนี้ก่อนจะขึ้นบทใหม่ครับ

<—————————————————–>

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Comic For Fun