Age of Ultron #9

เรื่อง : Brian Michael Bendis | ภาพ : Brandon Peterson, Carlos Pacheco | วางจำหน่าย : 5 มิถุนายน 2013

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

.

New York City ปัจจุบัน

Helicarrier 2 ลำเกิดการชนกัน และเกิดเป็นแรงระเบิดวินาศสันตะโร ที่ทำลายล้างเมืองนี้ไปทั้งเมือง

ตึกราบ้านช่อง เหล่าฮีโร่ พวกหุ่นยนต์ และคนธรรมดาต่างล้มตายจากแรงระเบิดดังกล่าว แต่ก็ยังมีคนที่รอดมาได้ เขาก็คือ Wolverine นั่นเอง แต่ขาของเขาก็บาดเจ็บหนัก และยังไม่ฟื้นตัวขึ้นมา

5 วันต่อมา

ขาของ Wolverine ฟื้นตัวแล้ว แต่เขาก็โดนเล่นงานจากหุ่น Doombot ของ Morgana เข้าซะก่อน

แต่แน่นอนว่ามันไม่คณามือเขา เขาสามารถพลิกกลับมาตอบโต้มัน และจ้วงแทงอย่างไม่ยั้ง

จนในที่สุดก็จัดการมันได้ และคิดจะเดินจากไป แต่มีคนที่มาจับขาของเขาไว้ซะก่อน

Tony : วูฟเวอร์รีน ฉันโกหกแกเกี่ยวกับ… แฮ็ง พิมพ์…

Tony : ชายเพียงคนเดียวจะสามารถสร้างความแตกต่างได้ถึงขนาดนี้เชียวเหรอ? ฉันคิดแบบนั้นก็จริง แต่… แก…แกจะกลับไปไม่ได้ ฉะ…ฉันรู้ว่าแกคิดที่จะกลับไปในช่วงเวลานั้น และแก้ไขความผิดพลาดของแก แต่แกจะทำแบบนั้นไม่ได้

Tony : ฟังฉันนะ มันมีเหตุผล… เหตุผลที่พวกเราไม่ควรจะย้อนกลับไปเพื่อแก้ไขสิ่งต่างๆ… และเหตุผลที่เราไม่ทำในสิ่งที่พวกเราต้องการเมื่อสิ่งต่างๆมันไม่เป็นไปอย่างที่พวกเราต้องการ นั่นคือ พวกเราทำไม่ได้

Tony : นี่มันคือองค์ประกอบแห่งชีวิตของเรา มันคือส่วนหนึ่งของพวกเรา มันคือห้วงชีวิตและลมหายใจ และทุกๆครั้งที่แกเดินทางข้ามกาลเวลา แกกำลังทำลายมัน แกฉีกกระชากมันออกเป็นชิ้นๆ

Tony : แกกำลังทำร้ายมัน และถ้าแกยังทำต่อไป ในที่สุดแกก็จะฆ่ามัน แกจะทำลายพวกมันจนเกินกว่าที่จะพวกมันรักษาตัวเองได้ แกได้ยินที่ฉันพูดใช่มั้ย? แกลองนึกดูสิว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเวลาหายไป มันจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อแกฆ่ามันไป?

Tony : มันไม่ใช่แค่พวกเรา… พวกเราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวในจักรวาลนี้นะ

Wolverine ที่ได้ยินแบบนั้นก็เหลียวกลับไปมอง แต่ Tony Stark ได้จากไปแล้ว เขาจึงได้แต่ก้มหน้า และเดินออกไปยังที่หมายที่ใจของเขาได้กำหนดไว้แล้ว

(คำพูดของ Tony หมายถึงว่า สิ่งที่ Wolverine ทำนั้นจะส่งผลกระทบไปทั่วทั้งจักรวาลนั่นเอง ซึ่งอาจจะนำไปสู่เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ไปอีก)

ย้อนกลับมา 1 ปีที่แล้ว

Wolverine : ตัวแกในตอนนี้เริ่มคิดที่จะทำ. @#%^& โลกแล้วสิท่า และฉันก็มาอยู่ที่นี่เพื่อดูมัน ฉันนี่โชคดีจริงๆว่ามั้ย

Hank : นายเป็นใครเนี่ย

Wolverine : วิญญาณคริสมาสต์แห่งอนาคตไงเล่า

Hank : นี่ไอ้เกลอ ฉันว่านายเข้ามาผิดที่แล้วมั้ง…

Wolverine : เอาล่ะ ฟังฉันให้ดีนะ ไอ้เกลอ… ฉันมาจากช่วงเวลาและสถานที่ที่ไกลออกไปไม่นานนัก ช่วงเวลาที่ทุกสิ่งทุกอย่างที่นายรัก มันหายจนไปหมดไม่มีเหลือ… และมันเป็นเพราะแก

Hank : นี่นายชื่ออะไรเหรอ เพื่อนยาก

Wolverine : แกต้องฟังฉัน ฉันมาจากอนาคตและในอนาคตนั่นน่ะมันไร้ซึ่งอนาคต

Hank : นี่นายรู้เหรอว่าฉันเป็นใคร

Wolverine : นั่นแหละปัญหา พิมพ์… เพราะจากสถานที่ที่ฉันมาทุกๆคนรู้จักแกทั้งนั้น และฉันก็รู้มาพอตัวทีเดียวเรื่องที่ว่าจะไม่มีอะไรมาหยุดให้แกไม่ใช่แกได้ และโอกาสเล็กน้อยที่นายมี มันก็ไม่ใช่โอกาสที่ฉันต้องการ

Wolverine ชักกรงเล็บออกมาเตรียมพร้อมเข้าจู่โจม Hank อีกครั้ง

Wolverine เข้าปะทะกับ Hank Pym อีกครั้ง และที่ด้านนอก Sue กำลังรอคอย Wolverine อยู่

Sue : นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย… ฉันไม่ควรจะให้ความต้องการของตัวเองมาอยู่เหนือ… แต่ความต้องการของฉันมันคือความต้องการของ…

จากนั้นเธอก็สังเกตเห็นใครบางคน

Sue : เฮ้ นี่นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง อย่าบอกนะว่านายจัดการเสร็จแล้ว ไม่งั้นนายจะออกมาทำอะไร…
จากนั้น Sue ก็โดนเล่นงานจนสลบ

ที่ด้านใน Hank Pym กำลังโดนเล่นงานอย่างหนัก ซึ่งเป็นไปตามรูปแบบเดิม แต่แล้วก็มีเสียงที่ขัดเขาขึ้นมา แต่มันไม่ใช่เสียงของ Sue เหมือนแบบเดิม

Wolverine.F : หยุด! มันไม่ได้ผลหรอก เลิกทำแบบนั้นซะ

Wolverine : อะไรว่ะเนี่ย

(ขอใช้ Wolverine.F แทน คนที่ย้อนกลับมานะครับ)

และการที่ Wolverine งงกับภาพที่เห็นก็เป็นโอกาสให้ Hank Pym

Hank : ตกลงนี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย?!

Wolverine.F : ฉันอยากจะให้นายได้ฟังที่ฉันพูดหน่อยนะ ตัวฉัน ลดมือลงซะ ถ้าแกฆ่าพิมพ์ซะเดี๋ยวนี้ พอแกกลับไปยังบ้านของแกหรือโลกใบเดิมที่แกคิด มันจะทำให้แกต้องกลับมาพยายามหยุดสิ่งที่เกิดขึ้นแบบในตอนนี้อีก

Hank : นี่มันอะไรกันเนี่ย

Wolverine.F : ก็อยากจะขอโทษอ่ะนะเฮีย แต่ไม่รู้จริงๆว่ะ ว่าต้องเริ่มจากตรงไหน

Wolverine : นี่มันเป็นกลลวงบ้าบออะไรอีกล่ะสิท่า

Wolverine.F : นี่คือสิ่งที่มันเป็นอยู่จริงๆ และนายก็รู้ดี ว่ามันคือสิ่งที่มันเป็น… นายคิดว่านายได้ทำสิ่งที่ถูกต้องแล้วที่นี่ แต่ฉันได้กลับมาบอกแล้วว่า นายกำลังจะทำผิดพลาดแล้ว หนทางของพวกเรามันผิดพลาด

Hank : ตกลงนี่มันอะไรว่ะเนี่ย ฉันงงไปหมดแล้ว?

Wolverine : นี่ใครส่งแกมา แคปเหรอ? หรือเจ้าอัลตรอน? แล้วนั่นแกใส่ชุดบ้าอะไร

Wolverine.F : ก็มันมีแค่นี้ในโกดังลับของฟิวรี่นี่หว่า และตอนนี้พวกเราต้องมาคิดกันถึงสิ่งที่ดีกว่าที่นายกำลังคิดจะทำ

Wolverine : เสียใจว่ะคู่หู แต่ฉันไม่สนข้อเสนอของนาย…

Wolverine.F : นี่ตกลงต้องให้ฉันพูดออกมาใช่มั้ย?

Wolverine.F : งั้นได้เลยจัดไป ปี 1928 ชาร์ลีน บัมการ์ทเนอร์

Wolverine : นี่ใครบอก..นายถึงเรื่องนั้น…( ป้าแกเป็นใครอ่ะ)

Wolverine.F : เออก็อย่างที่บอกไง…นี่มันของจริง ฉันอยู่ที่นั่นและย้อนกลับมา ช่วงเวลาที่เราใช้แผน B หรืออะไรสักอย่างสำหรับการแสดง

Wolverine : หยุดเลยนะเอ็ง แกมัน $#@)+

(ตกลงป้าแกเป็นใคร…. ตรู งง!)

Hank : ถามจริงเหอะ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ฉันงงไปหมดแล้วจริงๆนะ

Wolverine : เออ งั้นเอาไงต่อ ไปตามหาช่วงเวลาที่จะจัดการหมอนี่ใหม่งั้นเหรอ เอาเป็นฆ่ามันตั้งแต่เป็นเด็กทารกเลยเอามั้ย

Wolverine.F : ไม่ ต้องปล่อยให้เขาได้แก้ไขเรื่องนี้เอง

Wolverine : เฮ้ย แต่เราตัดสินใจกันแล้วนะ ว่าเราจะไม่ทำแบบนั้น

Hank : โทษนะพวกนาย ฟังฉันหน่อยเหอะ ฉันยังไม่รู้ชื่อพวกนาย และวิธีการที่พวกนายเดินทางข้ามเวลากันเลยนะ

Wolverine.F : โทนี่ สตาร์ก ออกความคิดให้กับฉัน แต่ฉันทำมันไม่ได้ นายจะต้องเป็นคนทำมัน

Hank : ห๊ะ นายรู้จักโทนี่ด้วยเหรอ

Wolverine.F : นี่นายไม่เข้าใจเรื่องนี้ตรงไหนกัน ฉันรู้จักทุกคนที่นายรู้นั่นแหละ เพราะฉันคือหนึ่งในอเวนเจอร์ไงล่ะ

Hank : เอาจริงดิ

Wolverine.F : และทุกๆคนที่นายรู้จักก็ตายเพราะ…

Hank : เพราะฉันดันไปสร้างเจ้าหุ่นนั่นเข้า แต่จริงๆแล้วฉันไม่ได้สร้างหุ่นยนต์ซักหน่อย ฉันก็แค่ดัดแปลงระบบ A.I. ของมัน ให้กลายเป็นจักรกลอัจฉริยะ

Wolverine.F : นั่นแหละ อัลตรอน

Hank : งั้นเอาเป็นว่า ฉันขอสัญญากับพวกนาย ว่าฉันจะไม่สร้างมันขึ้นมา ฉันได้ยินที่พวกนายพูดแล้ว จบกันแค่นี้ เรื่องแบบนั้นมันจะไม่เกิดขึ้น

Wolverine.F : ไม่ มันควรจะเกิดขึ้น ทุกๆอย่างที่ควรจะเกิดขึ้นต้องเกิดขึ้น

Wolverine : ทุกๆอย่างเลยเหรอ?

Wolverine.F : ใช่ทุกๆอย่าง เว้นแต่ขอแค่ไอ้ส่วนที่เจ้า Ultron ปลุกระดมม๊อบหุ่นยนต์เข้าเล่นงานพวกเราและโลกใบนี้ อันนั้นแหละขอไว้ก่อนเลย

Hank : ให้ทำได้ทุกอย่าง… เว้นแต่… แล้วมันจะได้ยังไงฟร่ะนั่น

Wolverine.F : สตาร์ก ได้พูดถึงการสร้างของบางอย่าง… ไวรัสหรือโค๊ดสักอย่างนี่แหละ บางอย่างที่นายจะสามารถใส่มันลงไปในตัวเจ้าหุ่นยนต์ได้ในตอนนี้ และนายก็ปล่อยให้โลกเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น เว้นแต่เมื่อนายทำมันได้สำเร็จ เมื่อพวกมันคิดที่จะยึดครองโลก… มันจะทำไม่ได้

Hank : จักรกลอัจฉริยะ อัลตรอน ถ้าหากว่า… ถ้าหากว่าฉันรู้ในสิ่งที่รู้ตอนนี้แล้วละก็ ฉันจะสร้างแบบที่มันดีกว่านั้นออกมาแทนแล้วกัน

Wolverine : ไงล่ะ เห็นยัง ว่าเรื่องที่จะให้เจ้าบ้านี่เลิกสร้างมันน่ะลืมไปได้เลย พวกเราคิดถูกแล้วที่มาที่นี่

Wolverine.F : ผิดแล้ว ไม่ใกล้เคียงเลยสักนิด

Wolverine : ตกลงแกเห็นอะไรมากันแน่

Hank : นี่คือโอกาสดีที่ฉันจะทำให้มันก้าวไปสู่อีกระดับนึง

Wolverine : ฉันว่าไอ้หมอนี่ไม่เข้าใจที่บอกไปแหงๆเลย

Hank : ผิดแล้ว ฉันเข้าใจ และต้องขอบอกว่าฉันดีใจจริงๆที่พวกนายมาที่นี่ ฉันอยากจะบอกว่า พวกเราสามารถที่จะ…

Wolverine.F : หุบปาก

Wolverine : ขอเหอะ ฉันอยากจะสับมันจริงๆนะตอนนี้

Hank : ฉันได้สร้างจักรกลอัจฉริยะ ที่เข้าจู่โจมโลกใบนี้ และอเวนเจอร์ ….แบบนับครั้งไม่ถ้วน? นั่นใช่มั้ยเรื่องที่พวกเรากำลังกังวลกันอยู่

Wolverine.F : เออ

Hank : ถามจริงดิ นับครั้งไม่ถ้วนเลยเหรอ?

Wolverine.F : เออ

Hank : เอาล่ะงั้นฉันได้ไอเดียละ ฉันจะรับรู้ได้ในแต่ละครั้ง จากหลายๆครั้งที่เจ้านั่นเข้าจู่โจมพวกเรา ฉันจะสามารถกดปุ่มเพื่อหยุดการทำงานของระบบ A.I ของมันได้ในแต่ละครั้งนั้น แล้วว่าแต่มันเป็นไปได้ยังไงกัน ที่ฉันยอมให้มันเกิดเรื่องเลวร้ายแบบนั้นขึ้นได้ มันเคยเกือบจะที่จะเกิดขึ้นมาก่อนถูกมั้ย

Wolverine.F : จะให้นับกี่หนดีล่ะ

Hank : ให้ตายสิ แล้วนี่ฉันจะทำให้ตัวเองใช้ชีวิตโดยที่ไม่สนใจเรื่องแบบนั้นได้ยังไงล่ะ

Sue : คุณก็พยายามทำให้ตัวเองลืมมันไปซะสิ

Hank : เธอ ซูซาน สตอร์ม

Sue : ยินดีที่ได้พบค่ะ ด็อกเตอร์

Hank : นี่คุณมากับพวกเขาเหรอ

Sue : ก็ประมาณนั้น

Hank : นี่คุณดู…ดู

Sue : ไงดีล่ะ ฉันเพิ่งจะผ่านนรกบนดินมานี่

Hank : ผมไม่ได้หมายถึงแบบนั้น คุณดูแก่กว่าที่ควรจะเป็น

Sue : หยุดไว้แค่นั้นสักครู่นะ…

Sue : นายตีฉัน

Wolverine.F : ก็ฉันต้องหยุดเธอที่ไม่ยอมหยุดฉันไม่ให้ฆ่าหมอนั่นนี่

Sue : ผิดแล้ว ฉันจะไปหยุดนาย

Wolverine.F : ใสเจีย เธอไม่ได้ทำ

Sue : เอาล่ะ พวกเรามาอยู่ที่นี่แล้ว และควรที่จะเรียกตัวสามีของฉันมา มีแต่รีดในช่วงเวลานี้เท่านั้นที่จะจัดการสถานการณ์แบบนี้ได้

Wolverine.F : ไม่ล่ะ ฉันว่าพวกเราอยู่กันแบบนี้แหละดีแล้ว อย่าให้มันยุ่งยากไปกว่านี้เลย จัดการกันแค่พวกเรานี่แหละ

Sue : แต่เขาช่วยได้จริงๆนะ

Wolverine.F : อย่าให้เรื่องมันยาวไปกว่านี้เลยน่า

Hank : ผมไม่เคยทำอะไรแบบนั้นจริงๆนะ ผมไม่เคยคิดจะทำอะไรที่จะทำให้คนอื่นๆต้องบาดเจ็บ หรือทำให้พวกเขาต้องโดดเดี่ยว

Sue : ฉันรู้

Hank : แล้วถ้าที่พวกคุณพูดเป็นความจริงละก็…

Sue : เฮ็นรี่ ลูกๆของฉัน เมืองทั้งเมือง ทุกๆอย่างล้มตายไปจนหมด ทุกๆอย่างเลย พวกเรายอมเสี่ยงต่อทุกๆอย่างเพื่อที่จะได้มายังที่นี่

Hank : และสิ่งที่ผมจะทำก็คือสร้างเจ้าจักรกลอัจฉริยะที่ยังสร้างไม่เสร็จ แล้วจัดการใส่เจ้าโปรแกรมควบคุมเวลาลงไปในตัวเจ้านั่นที่ยังสร้างไม่เสร็จ จากนั้นก็ลืมเรื่องทั้งหมดนี้ แล้วไปใช้ชีวิตของผมต่อ…

ทั้งห้องเต็มไปด้วยความเงียบ

Hank : ถามจริงเถอะ ผมจะทำแบบนั้นได้ยังไงกัน?

และเมื่อเจรจาเสร็จสิ้น ทั้งหมดก็มุ่งหน้ากลับไปยัง Savage Land โดยมี sue ที่ทักท้วงถึงเรื่องที่ทั้งคู่จะกลับไปด้วยกัน แล้วทำให้เกิด Time Paradox ขึ้นมา

Wolverine.F : ขอเวลาพวกเราหน่อย

Wolverine : แล้วไง… จะต้องมีหนึ่งในพวกเรา…

Wolverine.F : นั่นคือฉัน

Wolverine : นายแน่ใจเหรอ

Wolverine.F : นายไม่ได้เห็นแบบที่ฉันเห็น

Wolverine : ทำไม มันเลวร้ายมากเหรอไง?

Wolverine.F : พวกเรามีชีวิตอยู่บนโลกแบบนั้นไม่ได้หรอก

Wolverine : แล้วถ้า พิมพ์หลอกพวกเราล่ะ

Wolverine.F : ฉันก็ไม่รู้ ฉันไม่รู้ว่าพวกเราให้โอกาสโลกใบนี้ไปกี่ครั้งแล้ว

Wolverine : งั้นช่างเหอะ… แต่นี่มันจะต้องทำให้ฉันเจ๊บจี๊ดแน่ๆเลย…

Wolverine.F : ใช่

แล้วจากนั้น Wolverine.F ก็มองบรรยากาศรอบๆเป็นครั้งสุดท้าย

Wolverine.F : นายรู้นะ ว่าต้องทำยังไง…

แล้วจากนั้น Wolverine ก็ชักกรงเล็บออกมา

แล้วจากนั้น Wolverine ก็เดินออกมาจากถ้ำคนเดียวพร้อมกรงเล็บที่เปื้อนเลือด

Sue : โอ้พระเจ้าช่วย… นี่นาย… นี่นายทำอะไรลงไป

Wolverine : อย่าถาม แค่กลับไปยังช่วงเวลาของเรา

จากนั้น Pym ก็ทำการลงมือสร้าง Ultron ก่อนที่จะหยุดพักคิดถึงเรื่องต่างๆ

Sue : แล้วถ้ามันไม่ได้ผลล่ะ ถ้ามันเกินกว่าความสามารถของพิมพ์ล่ะ

ทางด้าน Hank ที่ Lab ก็ได้ยินเสียงแปลกประหลาดจากที่ด้านหลัง เสียงของเครื่องจักร

และมันคือ Ultron ที่ยังไม่เสร็จดี และมันได้ตื่นขึ้นมาด้วยตัวมันเอง

Ultron : ไม่จำเป็นต้องติดตั้งอะไรลงไปอีกแล้วคุณพ่อ ผมมีชีวิตแล้ว… เหมือนกับคุณ

–แชร็คคคคคคคคคคคคค-

Ultron ถือกำเนิดแล้ว อย่างที่ Hank ไม่คาดคิดมาก่อน แล้วแผนการของพวกเขาจะสำเร็จหรือไม่ ทุกอย่างจะจบลงอย่างไร รอพบกับบทสรุปของเรื่องราวได้ใน Age of Ultron #10

ตัวละครในเล่ม (จริงไม่ต้องก็ได้นะเนี่ย)

เล่มหน้า

บทสรุปอันยิ่งใหญ่ของยุคแห่งอัลตรอน

เล่มนี้อ่านแล้วคงจะงงงวยกันไม่น้อย คนแปลก็งงงวยเช่นกัน ตอนนั่งแปลพยายามจับใจความของเรื่องให้ดีที่สุดแล้ว แปลให้ออกมาให้เข้าใจง่ายที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว

ซึ่งในหลายๆคนอาจจะคิดว่าเล่ม 7-8 นั้นอาจจะตัดทิ้งไปก็ได้ แต่มันก็มีส่วนสำคัญของมันอยู่ เพราะมันเป็นส่วนที่ช่วยให้ Wolverine คิดได้ว่าสิ่งที่เขาทำลงไปมันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาเลย และรับฟังความคิดเห็นของ Tony เพื่อเปลี่ยนแปลงมันให้เป็นในอย่างที่จะเป็น และเสียสละตัวเองในท้ายที่สุด (ซึ่งถ้าจะพูดจริงๆเล่ม 7 อาจจะไม่จำเป็นจริงๆ แต่เล่ม 8 ผมคิดว่าจำเป็นนะ เพราะอย่างน้อยๆต้องมีการเกริ่นสักหน่อย ว่าอะไรทำให้ป๋าแกเปลี่ยนใจ)

<——————————————————————->

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Comics For Fun