Saga #12

บทที่ 12 คีตกวีแห่งทางช้างเผือก

เรื่อง : Brian K. Vaughan
ภาพ : Fiona Staples
วางจำหน่าย: 10 เมษายน 2013
สำนักพิมพ์ : Image Comics

   

  หมายเหตุ: เรื่องนี้มีเนื้อหาและบางภาพที่ล่อแหลม เด็กอายุต่ำกว่า 20 ปี ควรใช้วิจารญาณในการรับชมครับ

  

“แพทย์สนามว้อย!”

 

เรื่องราวเริ่มขึ้นด้วย Prince Robot IV ที่นอนจมกองเลือดตัวเอง

พร้อมภาพ…..ภาพบ้าอะไรฟระ! เอ็งโดนยิงท่าไหนเนี่ย!!

   

  

แพทย์สนาม:   ไหนมีอะไรคะ?

 

ทหาร:   ไอ้มนุษย์เลือดฟ้าที่ติดมากับหน่วยของพวกเรา

ทหาร:   ดันโดนกระสุนเจาะเข้าที่คอเข้าน่ะสิ!

 

ทหาร:   พี่แกกำลังช๊อต!

   

อะหืมมมม ช๊อตจนภาพแปลกๆ ขึ้นมาเลยทีเดียว

 

(สาระนะ ภาพที่อยู่หลังหน้าเมกุสตา คือภาพ

ผู้ชายกำลังโดนดุ้นผู้ชายหลายคนสาดน้ำพุอัมฤตาลัยใส่หน้าอยู่ครับ

ไม่แน่ใจว่าคนเขียน เขียนเอาฮา หรือต้องการสื่อว่า แท้จริง ลึกๆ แล้วเจ้าชายนี่เป็นเกย์ กันแน่)

 

    

แพทย์สนาม:   รับทราบเจ้าค่า!

แพทย์สนาม:   ช่วยจัดการไอ้พวกชาวดวงจันทร์ให้ด้วยนะเจ้าคะ!

 

ว่าแล้วทหารมีปีกก็บึ่งไปรบต่อ ส่วนน้องกระรอกแพทย์สนามก็เข้ามารักษาพี่องค์ชายของเรา

 

แพทย์สนาม:   จำชื่อตัวเองได้มั๊ยจ๊ะ พ่อรูปหล่อ?

 

Prince Robot IV:   ….ผมชื่อ…Prince Robot IV …

Prince Robot IV:   แห่งกองกำลังผสม…

 

แพทย์สนาม:   เอาเถอะๆ คราวนี้จริงจังนะ อันที่ชั้นจะจิ้มต่อไปนี้

แพทย์สนาม:   จะเจ็บปวดรวดร้าวปานบิดาสิ้นสุดๆ ไปแป๊ปนึงนะค๊า

   

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

   

  

แพทย์สนาม:   ขอประทานอภัยด้วยนะเพคะ องค์ราชันย์

 

Prince Robot IV:   อันที่จริงแค่ ฝ่าพระบาท ก็พอครับ…

Prince Robot IV:   องค์ราชันย์นั่นพระบิดาของผมเอง

 

แพทย์สนาม:   แหม่ น่ารักจัง

แพทย์สนาม:   เดาว่าท่านใช้ประโยคพวกนี้กับสาวๆ ทุกคนเลยสิท่า

 

Prince Robot IV:   นี่เธอ…เธอไม่ใช่คนท้องถิ่นที่นี่ใช่มั๊ยเนี่ย?

 

Prince Robot IV:   ทำไมต้องมาเสี่ยงชีวิตตัวเอง…เพื่อชาว Landfall ด้วย

 

แพทย์สนาม:   ทำไปเพราะอยากได้เกียรติบัตรมั้งเพคะ?

 

แพทย์สนาม:   ที่ชั้นสนุบสนุนพวกชาวปีกสุดฝาบ้านเลย

แพทย์สนาม:   เพราะพวกนั้นเคยช่วยดาวของพวกชั้นจากพวกคนมีเขาหน้าเปรต

แพทย์สนาม:   ในช่วง ศึก Catastrophe (ฉิบหายวายป่วง)

แพทย์สนาม:   ฉะนั้นชั้นก็เลย….

 

ทหาร:   หน้ากาก!

 

ทหารนายหนึ่งตะโกนออกมาจาก ฝุ่นควันสีเขียน

 

ทหาร:   รีบใส่หน้ากากเดี๋ยวนี้เร็ว!

   

 

แพทย์สนาม:   แก๊สพิษเหรอ?

แพทย์สนาม:   แต่ว่า ใน สัญญาศึก ระบุไว้นี่…

 

Prince Robot IV:   คุณแพทย์สนาม

Prince Robot IV:   รีบเอาหน้ากากซังกะบ๊วยของเธอมาใส่เดี๋ยวนี้!

 

แพทย์สนาม:   แต่พวกนั้นไม่ได้ให้ชั้นมาซักอันเลยนะ!

 

 

Prince Robot IV:   งั้นคง…งั้นคงไม่เป็นอะไรมั้ง

Prince Robot IV:   บางทีร่างกายคุณอาจจะมีภูมิต้านทานเวทย์นี่

Prince Robot IV:   เหมือนลูกน้องของชั้น…..

 

แพทย์สนาม:   เดี๋ยวนะ นี่ชั้นกำลังจะตายเหรอ?

 

แพทย์สนาม:   นี่ชั้นกำลังจะ…..อุ๊ก!

   

โผล๊ะ!

   

ร่างของแพทย์สนามบวมและระเบิดออกกลายเป็นเศษชิ้นเนื้อ!

   

   

 

 

เลือดเปรอะเปื้อนเต็มร่างของ Prince Robot IV

 

 

ทุกๆ อย่าง…..เป็นแค่ภาพในความทรงจำ? ของเจ้าชายของเราเท่านั้น

เจ้าชายของเรา กำลังหลับอยู่นั่นเอง

 

>>สายเข้าพิเศษจากหน่วยข่าวกรองลับของ Landfall<<

 

Prince Robot IV:   หืม?

Prince Robot IV:   ผมกำลังอยู่ในภาวะหลับลึก (Fast Asleep) อยู่นะว้อย

Prince Robot IV:    ไอ้คุณ Gale

   

Prince Robot IV:   โทรมาหาเป็ดห่านอะไรวะครับ?

   

 

Agent Gale:   อืมมม โทรมาเพราะอยากรู้ว่าทำไม ไอ้คุณท่านถึง หลับลึก ได้อย่าหน้าตาเฉย

Agent Gale:   ในขณะที่ พลทหารชั้นหนึ่ง Alana ยังออกไปลัลลากับผู้ก่อการนรกชาว Wreath

Agent Gale:   พร้อมหิ้วกระเตงหน่อเน่ามหาวิบัติไปด้วย?

 

Agent Gale:   ไอ้คุณท่านเอ็งอยู่ไหนแล้วเนี่ย?

   

 

Prince Robot IV:   อยู่ในยานรูปหัวกระโหลกมังกร

Prince Robot IV:   ที่ผมได้ครอบครองมาจาก Freelancer คนนั้นน่ะ

 

Prince Robot IV:   แต่ผมเกือบจะถึงเป้าหมายที่ ดาว Quietus แล้ว

 

Agent Gale:   แล้วคุณจะเสียเวลาไปที่ Great Fog ทำซากอะไรฟระ!?

 

Prince Robot IV:   ผมกำลังตามหานักเขียนนิยายชื่อ D. Oswald Heist

Prince Robot IV:   ผมมีเหตุให้เชื่อว่าเจ้านักโทษสงครามของพวกเรา

Prince Robot IV:   ได้รับแรงบันดาลใจในการก่ออาชญากรรมจากงานของเขา

 

Agent Gale:   ได้มาแค่เนี้ยะ?

Agent Gale:   แค่ลางสังหรณ์เรื่องนักเขียนคนนึงเนี่ยนะ?

 

Agent Gale:   ท่านรู้มั๊ยว่าเรื่องนี้มันจะปัญญาอ่อนแค่ไหน

Agent Gale:   ตอนที่มันมาอยู่ในรายงานที่ ไอ้ตัวกระผม ต้องเขียนน่ะ!?

 

Prince Robot IV:   รอเดี๋ยวนะ…เพลงที่ผมได้ยินข้างหลังเนี่ย

Prince Robot IV:   มัน เพลงสรรเสริญบารมี รึเปล่า?

   

 

Agent Gale:   ก็เออดิ ผมมาเยี่ยมเหยียบพื้นปูนบ้านของท่านน่ะสิ

Agent Gale:   สวรรค์ช่วยตรูทีเห้อ

 

Agent Gale:   เรามานี่ในฐานะตัวแทนของ ท่านประธานาธิบดี

Agent Gale:   ผู้ที่เริ่มจะเริ่มข้องใจกับความจริงจังของอาณาจักร Robot Kingdom

Agent Gale:   ในการให้ความสนับสนุนการรบของพวกเรา

 

Prince Robot IV:   ถ้างั้นช่วยกรุณาฝากข้อความถึงเจ้านายคุณด้วย

Prince Robot IV:   ว่าขอให้โดนมะเร็งเต้านมแดร๊กแล้วรีบตายๆ ไปซะ!

 

Agent Gale:   อ๊ะๆ แหม่ ใครจะเหมือนพวกคนวังอย่างท่านๆ ล่ะครับ

Agent Gale:   อย่างน้อยผู้นำของผมก็เอาชีวิตรอดมาจากการเลือกตั้งมาได้ละกัน

   

Agent Gale:   แล้วท่านประธานาธิบดีหญิงของเราท่านก็คิดว่า

Agent Gale:   ไอ้การที่ทหาร Landfall ไปหลับนอนกับศัตรู

Agent Gale:   มันจะทำให้คะแนนประชานิยมของท่านตกได้น่ะ

   

 

Agent Gale:   ฉะนั้นถ้าคุณท่านไม่ว่าอะไร

Agent Gale:   ผมมีใครบางคนที่ผมอยากจะเจอใจจะขาดจนชักกระดิ่วๆ ล่ะ

 

Agent Gale:   องค์หญิงผู้สูงศักดิ์กับพื้นที่ส่วนท้องที่…โตอย่างเห็นได้ชัดของเธอ

 

Prince Robot IV:   คุณเจ้าหน้าที่ คุณคิดดีแล้วเหรอที่คิดจะไปข่มขู่ภรรยาของผมแบบนั้น

 

Agent Gale:   แค่อยากให้ท่านระลึกถึงงานของท่านเฉยๆ ไอ้คุณท่าน IV

 

Agent Gale:   เด็กน้อยเขาต้องการพ่อนะคร้าบ

Agent Gale:   ฉะนั้นทำไมคุณท่านถึงไม่เลิกปัญญาอ่อนไปปัญญาอ่อนมา

Agent Gale:   แล้วรีบจัดการปิดบัญชีแล้วบึ่งกลับบ้านมาหาครอบครัวได้แล้ว!

>>สิ้นสุดการโทร<<

   

  

ณ. ดาว Quietus

 

  

น้องแมวน้ำน้อยน่าร๊ากกกกกกก

(ที่น้ำเสียงท่าจะเหมือน CatBug)

 

กำลังพาม้าสิงโตทะเลเดินทำธุระอยู่

 

 

 

   

แล้วยานของ Prince Robot IV มาถึง

   

 

 

Prince Robot IV:   จะไปหาคุณนักเขียนต้องทางไหน?

 

    

 

อ๋งอ๋ง:   โอ๊ะ โอ คุณ Heist เขาไม่ค่อยอยากจะต้อนรับแขกเท่าไรอ่า

อ๋งอ๋ง:   เว้นแต่แขกนั่นจะเป็นสาวหมวยสวยเอ๊กอ่ะ

 

อ๋งอ๋ง:   พี่สวยหมวยเอ็กรึเปล่าอ่ะ?

 

Prince Robot IV:   ……..(เอิ่ม กวนน่องตรูอยู่เรอะ!)…….

 

  

อ๋งอ๋ง:   จะยังไงก็เหอะ

อ๋งอ๋ง:   ลุงแกอยู่ที่ประภาคารเก่าด้านนู้นแหน่ะ

 

เมื่อรู้ที่อยู่เจ้าชายก็เดินบึ่งไปที่ประภาคารทันที

 

อ๋งอ๋ง:   แล้วพี่เอาขวดเหล้ามาด้วยเป่าอ่า

อ๋งอ๋ง:   คุณ Heist ชอบมากเลยนะ ตอนที่สาวๆ เอาขวดเหล้าให้อ่ะ

 

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ในขณะที่ คุณ Heist กำลังนั่งดื่มเหล้า

 

Heist:   เฮ้ย ใจเย็นๆ ก็ได้ กะจะเคาะให้ประตูพังเลยรึไง

     

Heist:   โอ้

Heist:   เธอคงมาเพราะเรื่องหนังสือของชั้นล่ะสิ

   

 ในที่สุด Prince Robot IV ก็ได้พบกับ Heist ที่เขารอคอย

  

 

Heist:   งั้นก็เข้ามาได้เลย

Heist:   ชั้นรู้น่า ยังพวกเธอก็คงรอตั้งแคมป์อยู่ข้างนอกเป็นวันๆ

Heist:   จนกว่าจะได้ลายเซ็นบนปกหนังสือซังกะบ๊วยของพวกเธอนั่นแหล่ะ!

 

Prince Robot IV:   โอ้ งั้นก็แปลว่าผมไม่ใช่คนแรกที่ตามหาคุณงั้นสิ?

 

Heist:   โอ๊ย คนรงคนแรกอะไรกัน

Heist:   เมื่อก่อนนี่ต่อแถวกันยาวไปจนถึเหมืองแร่ข้างนอกนู้นเลย

 

Prince Robot IV:   คุณ Heist ครับ เคยมีใครที่มาจาก ดวงจันทร์ชื่อ Wreath

Prince Robot IV:   เดินทางมาเยี่ยมคุณบ้างรึเปล่า

   

 

Heist:   …..หา….นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย?

 

Prince Robot IV:  คนๆ นั้นอาจมาพร้อมกับ ผู้หญิงแม่ลูกอ่อน ชาว Landfall ด้วย

 

Heist:   อะไรนะ!? ทำไมผู้หญิงจากดาวดีๆ ต้องไปจมปลักกับไอ้ถ่อยดาวบ้านนอกนั่นด้วยล่ะ?

 

Prince Robot IV:  เพราะว่าเธออ่านหนังสือเล่มนี้ไง

 

Prince Robot IV โชว์หนังสือ A Night Time Smoke (รักแท้ในคืนหลอกลวง!) ขึ้นมา

   

 

Heist:   เดี๋ยวนะ เธอมาที่นี่เพราะไอ้ขยะวรรณกรรมนั้นหรอกเรอะ?

 

Prince Robot IV:  ว่าไงนะครับ?

 

Heist:   ไอ้ชั้นล่ะนึกว่าเธอเหมือนคนอื่นๆ ที่มาที่นี่ พวกกลุ่มแฟนเดนตาย

Heist:   เรื่อง In Lieu of Flowers (พฤษาแห่งความอาลัย) น่ะ

 

Heist:   ไอ้เรื่องรักแท้ในคืนหลอกลวงอะไรนั่นมันเลิกผลิตไปเป็นชาติกว่าแล้วนะ

Heist:   แล้วมันก็สมควรหยุดผลิตอยู่

 

ชะอ้าว! ลุง! ไหงงั้นฟระ แล้วไอ้ปรัชญาอะไรที่แฝงในเรื่องล่ะเฮ้ย!!

   

 

Prince Robot IV:  ขออภัยในความไม่รู้กาลเทศะของผมล่วงหน้าด้วยนะครับ

Prince Robot IV:  ถึงผมจะไม่เห็นด้วยกับข้อความที่คุณต้องการสื่อในหนังสือ

Prince Robot IV:  แต่ผมก็ขอชื่นชมว่าข้อความสื่อมาได้ซับซ้อนและเจนโลกมาก

 

Heist:   ข้อความอะไร?

 

Prince Robot IV:  เลิกเสแสร้งแกล้งไม่รู้อะไรได้แล้ว คุณ Heist

  

Prince Robot IV:  เจ้างานเขียนนี่เห็นได้ชัดว่า

Prince Robot IV:  ได้แฝงนัยของแนวคิดสันตินิยมแบบสุดโต่งเอาไว้ ใต้ตัวอักษรพวกนั้น

Prince Robot IV:  มันแฝงไว้ด้วยแรงกระตุ้น ถ้าทั้งหมดนั่นไม่ใช้เพื่อโน้มน้าวจูงใจ

Prince Robot IV:  ก็คงเป็นการเรียกร้องให้ หยุดการกระทำทุกอย่างที่เกี่ยวกับสงคราม

   

 

 

Heist:   เอิ่ม นี่เจ้าหนู

Heist:   ชั้นเองก็ไม่อยากจะแย้งใครที่กำลังชมว่าชั้นโคตรฉลาดล้ำลึกลึกลับหรอกนะ

Heist:   แต่เอาจริงๆ เลยนะ ไอ้นิยายเรื่องนั้นน่ะ มันเกี่ยวข้องกับเรื่องเดียวอย่างเดียวจริงๆ

 

Heist:   เรื่องเงินง่ายจ่ายเร็ว

   

ชะอ้าวเฮ้ย! เงิบเลยตรู!

แปลว่า เจ๊ Alana คิดมากไปเองเรอะ!!

   

 

Prince Robot IV:  อ่า ก็จริงครับ เราทุกคนต้องมีเงินไว้เลี้ยงปากท้อง

Prince Robot IV:  แต่นั่นก็ไม่ได้แปลว่า

Prince Robot IV:  คุณจะไม่สามารถผลิตงานที่สร้างชื่อจนเลื่องลือได้นี่จริงมั๊ย?

 

Heist:   ชื่อเสียงชั้นด่างพล้อยก็เพราะไอ้อาหารหมาไม่ทานที่เธอถืออยู่นั่นแหล่ะ!

   

Heist:   ไอ้ความบ้าบิ่นของชั้นน่ะมันหายไปการหย่าภรรยาคนที่สองของชั้นไปแล้ว

Heist:   แต่เพราะชั้นยังอยากจะเก็บที่นี่เอาไว้ ชั้นก็เลยเร่งปั่นโครงเรื่องบ้าบออะไรก็ได้

Heist:   ที่พวกสำนักพิมพ์จะได้เอาหน้าปกสองแง่สองง่ามมาแปะ เพิ่มยอดขายได้

 

Heist:   บ่องตงเลยนะ ชั้นเขียนเรื่องให้วนไปวนมาเพื่อให้ตัวหนังสือมันครบจำนวน

Heist:   แล้วจากนั้นก็ส่งไปให้กับ กองบรรณาธิการที่ชั้นเหม็นขี้หน้าสุดๆ

Heist:   พลอตมันไม่ค่อยมีอะไรเลยใช่มั๊ยละ?

 

Prince Robot IV:  แต่ผมกลับคิดว่าคุณจงใจเขียนอย่างนั้นมากกว่า

 

Heist:   ก็นะ ก็อย่างที่เขาบอกๆ กันแหล่ะ

Heist:   คนอ่านก็คือคนร่วมแต่งเรื่องไงในตอนท้ายไง

 

Heist:   งั้นก็ขอดื่มให้กับ การคิดลึกจนงานดูเก๋ก็แล้วกัน

 

Prince Robot IV:  หืมมม

 

ว่าแล้ว Prince Robot IV ก็เหลือบไปเห็นรูปบางอย่าง

   

Prince Robot IV:  โอ้พระสงค์องค์เจ้า

Prince Robot IV:  นี่ภาพคุณสมัยยังฟิตปั๋งรึครับ?

 

Heist:   อันที่จริง นั่นภาพลูกชายของชั้นต่างหาก

   

 

Prince Robot IV:  ลูกชายของคุณเป็นสมาชิกกองกำลังผสมรึครับ?

 

Heist:   เขาอาสาไปช่วย Landfall หลัจากศึก Threshold None

(ศึกเดียวกับที่ Prince Robot เคยเข้าร่วม)

 

Prince Robot IV:  ลูกชายของลุง ตอนนี้เขาประจำการอยู่หน่วยไหนรึครับ

Heist:   ไม่ได้อยู่หน่วยไหนทั้งแหล่ะ

Heist:   เขาตายแล้ว

 

Prince Robot IV:  อ่า

Prince Robot IV:  ผมรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งกับการสูญเสียด้วยนะครับ

ลุง Heist ยื่นเหล้ามาให้เจ้าชายดื่…..เดี๋ยวนะ!! เจ้าชายแกดื่มเหล้าจากทางไหนนิ!!

 

 

Heist:   ชั้นก็ด้วย

Heist:   เด็กคนนั้นเป็นคนพูดเก่งนะ

Heist:   ชั้นชอบบอกเสมอว่าให้ไปทำงานนักกฎหมายเถอะ

Heist:   แต่เด็กก็งี้แหล่ะ พ่อแม่บอกอะไรเคยฟังซะที่ไหนจริงมั๊ย?

 

Prince Robot IV:  เกรงว่าผมคงไม่มีเข้าใจความรู้สึกนั้นได้หรอกครับ

 

Heist:   จริงรึ?

Heist:   ไอ้ชั้นก็นึกว่าคนอย่างพวกเธอมีจะลูกแล้วซะอีก

 

Prince Robot IV:  คนอย่างพวกผมรึครับ?

   

 

Heist:   ก็นะ พวกชาววังไง

Heist:   พวกนั้นไม่ได้กดดันให้เธอรีบสร้างทายาทสืบบัลลังก์เรอะ

 

Prince Robot IV:  ก็จริงครับ ภรรยาของผมเองก็เพิ่งจะมีลูก

 

Heist:   แหม่ดีใจด้วยนะ!

Heist:   จำไว้อย่างเดียวก็พอว่าช่วงสามเดือนแรกเนี่ยเป็นอะไรที่สาหัสมากๆ

Heist:   แต่พอเจ้าลูกน้อยตัวซ่าเริ่มจำหน้าเธอได้ เธอก็เริ่มสบายขึ้นล่ะ

 

Prince Robot IV:  ขอบคุณมากครับ

Prince Robot IV:  แต่ทางเดียวที่ผมจะได้กลับไปหาครอบครัวผมได้

Prince Robot IV:  ก็ต่อเมื่อผมจับพวกโรคจิตสองคนที่ชื่นชอบงานของคุณนี้ได้ครับ

 

Prince Robot IV:  อ่าอย่าเคืองกันนะครับ

 

Heist:   ก็นะ เอาเป็นว่า ถ้าแม่สาวรสนิยมต่ำคนนี้มาเหยียบบ้านชั้นเมื่อไร

Heist:   เดี๋ยวจะรีบโทรหาเธอทันทีเลยนะ

 

Heist เปิดประตู ให้ Prince Robot IV กลับยานของเขา

   

    

 

Prince Robot IV:  ผมต้องขอขอบคุณมากๆ ครับ คุณ Heist

Prince Robot IV:  แล้วผมต้องขอแสดงความเสียใจอีกครั้งกับเรื่องของลูกชายคุณนะครับ

Prince Robot IV:  ไม่ทราบว่า คุณบอกว่าเขาเสียชีวิตที่สงครามครั้งไหนนะครับ

   

Heist:   ชั้นไม่ได้พูดแบบนั้นซักหน่อย

   

  

คำพูดนั้นเอง ทำให้ Prince Robot IV ปิดประตู

 

Prince Robot IV:  โห่..ไหนลองว่ามาสิครับ…

 

Heist:   Parone ลูกชายของชั้นชื่อ Parone

 

Heist:   เขาไม่ได้ตายจนกระทั่งสงครามจบลง

Heist:   เขาแขวนคอตายในห้องน้ำ!

   

  

Prince Robot IV:  หลังจากที่ลูกชายของคุณแขวนคอตายแล้ว

Prince Robot IV:  มันก็ทำให้คุณคิด….คิดอะไรออกล่ะ?

  

Prince Robot IV:  คิดว่าเหล่าทหารผ่านศึกพวกนั้น

Prince Robot IV:  กลายเป็นคนบ้าโรคประสาทไปกันหมดเพราะสงครามใช่มั๊ย?

 

Prince Robot IV:  คุณก็เลยยัดเยียดความโกรธแค้นของคุณลงในบทกวีที่ยืดยาวน่าเบื่อนี่สินะ

 

Heist:   เฮ้ย ไอ้หนู…..

 

Heist:   แกหมดสิทธิ์จะได้ลายเซนแล้วว่ะ

 

Heist ชักอาวุธของเขาขึ้นจ่อที่หน้าของ Prince Robot IV

   

 

Prince Robot IV:   ขออภัยนะครับ นี่คุณกำลังเอาอาวุธร้ายแรง

Prince Robot IV:   จ่อหน้าเจ้าหน้าทหารที่ที่กำลังปฎิบัติหน้ารึครับ?

 

Heist:   เจ้าหน้าทหารที่บุกรุกบ้านของตรูว้อย

 

Heist:   ตรูจ่ายภาษีของตรูทุกดอก

Heist:   ตรูรู้ดีว่าตรูมีสิทธิ์บ้าอะไรบ้าง!

   

 

 

Prince Robot IV:   จริงแท้แน่นอนจนไม่อยากเถียงเลยครับ

   

เปรี้ยง!

เจ้าชายหุ่นเปลี่ยนมือตัวเองให้กลายเป็นปืน

แล้วซัลโวไปที่เข่าลุง Heist หนึ่งนัด

   

 

Heist:   อ๊ากกกกกกกกกกกก!!!

   

Prince Robot IV:   แน่นอนครับ ว่าคุณมีสิทธิ์ที่จะป้องกันตนเองนะครับ

Prince Robot IV:   คนผู้มีเหตุมีผลทั่วไปเขาทำกัน….

   

Prince Robot IV:   …ยกเว้นแต่ ไอ้คนที่เชื่อมั่นในสิ่งที่เขียนอยู่ข้างในนี้

   

เจ้าชายหุ่นยกหนังสือขึ้นมาให้ Heist ดู เขาคิดจะทำอะไรกันแน่!!

   

 

Heist:   แกมันไอ้หุ่นกระแป๋งโรคจิต!

Heist:   เหตุผลเดียวที่ตรูไม่เป่ากระบาลเอ็ง

Heist:   ก็เพราะไอ้นี่มันปืนปลอมว้อย!

Heist:   ปืนปลอมซังกะบ๊วย ที่สร้างอย่างซังกะบ๊วย จากงานเขียนสุดแหล่มของ…

 

Prince Robot IV:   ชู่ววววว เลิกแต่งนิยายกันซักที

 

Prince Robot IV:   ผมอยากให้คุณใช้อาวุธ จริงๆ

Prince Robot IV:   ผมอยากให้คุณแทงคอของผมด้วยเจ้านี่

 

เจ้าชายหยิบปากาแล้วมอบให้แก่ Heist เขาเริ่มเดินหมากอันตรายของเขา

   

 

Heist:   อะไรนะ!?

 

Prince Robot IV:   ผมมีแผลแผงวงจรที่ชำรุดจากสงครามครั้งก่อน

Prince Robot IV:   ฉะนั้นถ้าคุณกระทุ้งมันแรงๆ คุณก็สามารถจัดการผมได้ภายในดอกเดียว

 

Prince Robot IV:   ทำเลย

 

Prince Robot IV:   ไม่อย่างนั้นนัดต่อไปของผม จะแหกสมองของคุณเอง

 

เจ้าชายหุ่น ยื่นคอให้ Heist แทงเต็มที่ แลกกับความเชื่อที่เขามีในหัว

 

 

 

Heist มองไปที่ปากกา

แล้วทิ้งมัน เสมือนทิ้งหน้ากากจอมปลอมที่เขาใส่อยู่ตั้งแต่ต้นออกไป

   

 

Heist:   นี่แกไม่รู้อะไรเลยใช้มั๊ย?

 

Prince Robot IV:   ไม่รู้เรื่องอะไร?

 

Heist:   จำนวนทหารผ่านศึกที่จบชีวิตตัวลงหลังสงครามน่ะ

Heist:   ถ้าแกรู้จำนวนจริงๆ ของมันล่ะก็ แกไม่มีทางนอนหลับแน่ๆ

  

Heist:   แต่จะว่าไป ชั้นพนันเลยว่า แกเองก็ไม่ได้หลับมาหลายคืนแล้วแน่ๆ

Heist:   แกรู้สึกหงุดหงิดตัวเองบ้างมั๊ยเวลาที่ต้องฝันถึงสงครามอยู่ทุกวี่ทุกวันน่ะ

 

Prince Robot IV:   ผมก็พนันเลยว่า เจ้า Parone น้อยของคุณ

Prince Robot IV:   คงหงุดหงิดตัวเองมากจนชิงแขวนคอตัวเองตายไปก่อนสินะ

   

 

Heist:   จะยิงก็รับๆ ยิงเถอะว่ะ พ่อคนทรงอิทธิพล

 

 

Heist:   ฆ่าชั้นไปก็มีแต่จะช่วยให้ยอดขายหนังสือมันพุ่งกระฉูดขึ้นเท่านั้น

  

 

Prince Robot IV:   หรือไม่ก็

 

Prince Robot IV:   มันยิ่งทำให้ผมเชื่อมั่นมากขึ้นว่า ในเร็ววันนี้

Prince Robot IV:   กบฎสองคนนั้นคงจะรีบบึ่งเอา ผลงาน ของทั้งคู่

Prince Robot IV:   มาให้คุณได้เชยชมแน่นอน

 

Prince Robot IV:   ผมจะนั่งรออยู่ที่นี่จนกว่าพวกนั้นจะมาก็แล้วกัน

 

Heist:   ไอ้เด็กแมวน้ำที่ชี้ทางให้แกนั่น….

Heist:   ต้องได้ยินเสียงปืนแกเข้าแน่ๆ……

Heist:   ป่านนี้คงโทรเรียกตำรวจแล้ว…

 

Prince Robot IV:   ถ้าเขาไม่มัวยุ่งกับชีวิตตัวเองอยู่อ่ะนะครับ

Prince Robot IV:   เหมือนที่ Contessa ได้พูดไว้ท้าย บทที่ 12 ไง

  

(ขอบคุณ คุณ Ricky มากครับ สำหรับคำผิด :D)

  

   

     

อย่าไปกังวลว่าคนอื่นจะคิดถึงคุณยังไง

เพราะไม่ใครมาคอยคิดถึงคุณ

“Prince Robot IV มักจะเดาอะไรถูกเสมอ”

“แต่เขาเดาผิดอย่างแรงเรื่องที่”

“ครอบครัวของพวกเราจะมาที่ดาว Quietus ในเร็ววันนี้”

 

“เพราะพวกเรามาถึงที่นี่ได้อาทิตยนึงแล้ว”

อะไรน๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

 

>>To be continued >>

หนึ่งอาทิตย์ที่หายไปเกิดอะไรขึ้นบ้าง!

ทั้งห้าจะเอาชีวิตรอดจาก เจ้าชายหุ่นได้อย่างไร

แล้วหูของ Klara หายไปไหนข้างนึง เฮ้ย!!

 

เล่มนี้เล่มล่าสุดแลว้นะครับ เจอกันอีกที ก็ สิงหาคม นู่นเลยเด้อออ