Blackest Night: Wonder Woman #3 of 3

เรื่อง : Greg Rucka
ภาพ : Nicola Scott, Jonathan Glapion
วางจำหน่าย: 3 กุมภาพันธ์ 2010
สำนักพิมพ์ : DC Comics

มาต่อกันกับเล่มจบของ Tie-In Blackest Night ของ Wonder Woman

“มันช่างน่าอัศจรรย์”

“พวกฮาล, จอห์น, ไคล์ แม้แต่ กาย เคยพยายามอธิบายให้ฉันฟัง”

“แต่มันเกินกว่าที่จะบรรยาย จริงๆ”

“ความรู้สึกที่ได้สวมใส่แหวนพลัง และรู้สึกถึงอารมณ์ที่ก่อตัวขึ้น ”

“ความรู้สึกที่ได้สวมใส่ตัว อารมณ์นั้นๆจริงๆบนมือของเรา ไม่ว่าจะเป็นความกลัว ความโกรธ ความมุ่งมั่น หรือความหวัง”

“ความรู้สึกที่ได้สวมใส่ความรักบนมือของเรา”

Wonder Woman : มันช่างสวยงามเกินกว่าจะบรรยายจริงๆ

Carol : ไดอาน่า!

Wonder Woman หันไปมองเสียงที่เรียกชื่อเธอ และเห็น Carol Ferris

Wonder Woman : แครอล นี่เป็นฝีมือเธอหรือ?

Carol : ก็..ใช่แล้วล่ะ พวกเราต้องการความช่วยเหลือ เราส่งแหวนลอกแบบของเราออกไปเพื่อหาผู้ที่เหมาะสม และเธอก็ถูกเลือก

Carol : เธอคือกองหนุนของฉันนั่นแหละ

Wonder Woman : เข้าใจล่ะ

Carol : พวกคนอื่นๆอย่างอะตอม แฟลช หรือคนอื่นๆพวกเขาเป็นตัวของตัวเองตอนที่แหวนเลือกพวกเขา แต่เธอ…

Wonder Woman : ฉันถูกสิงสู่ ฉันกลายเป็นแบล็คแลนเทิร์น

Carol : ใช่ แต่ตัวตนของเธอก็ยังคงอยู่มากพอที่แหวนสีม่วงจะเข้าถึงเธอได้ และเธอทำสิ่งที่คนอื่นๆทำไม่ได้ เธอตอบรับเสียงเรียกของมัน และนั่นไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

Wonder Woman : แล้วทำไมถึงเป็นฉันล่ะ? ทำไมไม่ใช่คนอื่นๆ?

Carol : แสงสีม่วงของสตาร์แซฟไฟร์ สื่อถึงความรักน่ะไดอาน่า ความรักที่เธอมีอยู่ให้กับทุกสรรพสิ่งมันไร้ขีดจำกัดจริงๆ ฉันไม่เคยพบอะไรแบบนี้มาก่อน

Wonder Woman : แต่เธอก็สวมแหวนแบบเดียวกัน เธอคือสตาร์แซฟไฟร์

Carol : มันต่างกันน่ะ

Wonder Woman : ใช่แล้วล่ะ ฉันเห็นแล้ว ความรักของเธอนั้นไม่ได้รับการตอบสนอง และแหวนสีม่วงของเธอก็เข้าเติมเต็มช่องว่างในหัวใจนั่น

(นี่เป็นกรณี ของสมาชิกส่วนใหญ่ของ Star Sapphire พวกเขาล้วนเป็นผู้ที่เจ็บปวดจากความรัก ทั้งการที่รักไม่ได้รับการตอบสนอง ทั้งการสูญเสียคนที่รักไปด้วยเหตุต่างๆนาๆ และนั่นจะทิ้งรอยแผลลึกที่ตัวเองไม่สามารถรักษาให้หายได้ในจิตใจ และแหวนพลังสีม่วงจะตบสนองต่อความรู้สึกที่โหยหาความรักเหล่านั้นและเข้า เติมเต็มรอยแผลในใจเหล่านั้นด้วยแสงสีม่วง และรับพวกเขาเป็นสมาชิกของ Star Sapphire)

Carol : เธอเรียนรู้เร็วดีนะ

Wonder Woman : มันเห็นได้ชัดเลยน่ะ

Wonder Woman : การแอบคอยรักเขาอยู่ห่างๆมันไม่คู่ควรกับทั้งเขาและเธอเลย

Carol : ฉันคงจะไม่เถียงล่ะนะ แต่ตอนนี้เรามีเรื่องต้องทำ

พวกเธอมาถึงในตัวเมืองและเห็นเหล่า Black Lantern จำนวนมหาศาล ที่กำลังต่อสู้กับเหล่า Lantern อยู่ ซึ่งด้วยเหตุว่าพลังแสงสีม่วงเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอในการทำลายพวกมัน Carol จึงให้ Wonder Woman ขังพวกมันไว้ในผลึกแก้วเพื่อหยุดการเคลื่อนไหวของพวกมันไว้ก่อน และเมื่อ Green Lantern อย่าง Hal มาถึงจะได้ทำลายพวกมันได้ในภายหลัง

(ผลึก แก้วเป็นรูปแบบหนึ่งของแสงสีม่วง นั่นเท่ากับว่าพวกมันจะถูกหุ้มด้วยแสงสีม่วงตลอดเวลาและเมื่อมันถูกแสงสี เขียวเข้าก็จะถูกทำลายไปในทันที)

แต่ข้างล่างนั่นก็มีตัวหนึ่งที่ คุ้นตาเธอมาก มันคือ Black Lantern Maxwell Lord นั่นเอง

มันโยนบ่วงที่คล้องคอมันเองอยู่ไปรัดคอ Wonder Woman แต่ตัวมันนั้นสู้แรงเธอไม่ได้อยู่แล้ว

เธอขังมันไว้ในผลึกแก้ว และทุบมันจนแตกกระจุย

แม้มันจะแตกเป็นเสี่ยงๆแต่ตราบใดที่แหวนยังไม่ถูก ทำลายมันก็จะฟื้นตัวได้ในภายหลัง Carol จึงจะไปตาม Hal มา โดย Wonder Woman ก็ใช้แหวนสร้างกำแพงขวางไม่ให้พวก Black Lantern อื่นเข้ามาถึงตัว ขณะที่เธอเดินไปหา Black Lantern Maxwell Lord

Maxwell : แล้วจากนี้เธอจะทำยังไงต่อล่ะ?

Wonder Woman : ก็แค่เตะแกไปไกลๆเท่านั้นแหละ

ด้วยความรำคาญเหลือทน Wonder Woman เตะโด่งส่วนปากของมันไปให้พ้นๆทันที

แต่ดูเหมือนว่าการมาของเธอจะ สะกิดความสนใจของใครบางคนเข้าแล้ว…

Mera ที่ตอนนี้ได้สวมแหวนพลังสีแดงพุ่งเข้าจู่โจม Wonder Woman ซึ่งแหวนพลังสีแดงได้เสริมความโกรธของเธอขึ้นไปอย่างมหาศาลจนกลืนกินความมี เหตุผลจนหมดแล้ว

เมื่อมองไปรอบตัวก็เห็น Black Lantern ล้อมกรอบอยู่ Wonder Woman จึงรีบเปลี่ยนที่สู้ก่อนจะโดนรุมกินโต๊ะ

“แหวนของฉันพยายามมองเข้าไปในใจของเธอ”

“ความ เจ็บปวดมันทำร้ายเราทั้งคู่”

“ของฉันเป็นความเจ็บปวดทางกาย”

“แต่ ของเธอนั้นมันลึกล้ำกว่านั้นมาก”

“ฉันรู้สึกได้ว่าแหวนของฉันกำลังมองลึกลงไปในห้วง แห่งความโกรธนั้น”

“ค้นหาความทรงจำและบาดแผลในหัวใจของเธอ”

“แต่ มันก็ไร้ประโยชน์ เพราะความโกรธของเธอมันรุนแรงเหลือเกิน”

“ความโกรธ ที่ถูกเติมเชื้อด้วยความเจ็บปวดทรมาณอย่างเหลือคณาที่ถูกซ่อนด้วยคำโกหกมา นานปี”

Wonder Woman เข้าช่วย Mera จากการโดน Black Lantern รุมฆ่าได้อย่างหวุดหวิด

เธอใช้แหวนสร้างโดมผลึกแก้วเพื่อกัน Black Lantern ออกไป และให้เธอสามารถเผชิญหน้ากับ Mera ได้โดยไม่ถูกพวกมันขัดขวาง

“นี่ มันไม่ใช่แค่ความโกรธ มันมากกว่านั้น”

“นี่มันเป็นความเกลียดชัง และมันลึกล้ำมากด้วย”

“เกินกว่าที่แหวนของฉันจะสามารถเข้าถึงมันได้ อย่างน้อยก็ทำตามลำพังไม่ได้น่ะนะ…”

Wonder Woman ใช้ Lasso of Truth เป็นสื่อกลาง และมันทำให้ทั้งเธอและ Mera ต่างเห็นอดีตความเป็นมาของกันและกัน ทั้งความสุข ทั้งความเศร้า

รวมถึงความลับในใจที่ต่างถูกปิดบังไว้ ของแต่ละฝ่ายไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย

(Mera สูญเสียลูกของเธอด้วยฝีมือของ Black Manta 1 ในคู่ปรับของ Aquaman และนั่นทำให้เธอเสียใจอย่างมาก และจากเหตุการณ์นั้นความสัมพันธ์ของเธอกับ Aquaman ก็เริ่มระหองระแหงกัน และสติของเธอก็เริ่มไม่มั่นคงจนต่อมาเธอถึงกับเกือบจะฆ่า Aquaman ด้วยซ้ำ แต่ต่อมาเธอก็ได้รู้ว่าทั้งหมดนั้นมันเป็นแผนการของ พวก Sorcerer Elite กลุ่มจอมเวทย์ของ Atlantis ที่เป็นขั้วอำนาจตรงข้ามกับ Aquaman ในการปกครอง Atlantis ซึ่งทั้งเธอกับ Aquaman ก็ไม่เคยได้ปรับความเข้าใจกันจนกระทั่ง Aquaman ตายไป)

“โอ…ข้าแต่ทวยเทพทั้งหลาย”

“ไม่น่าแปลกใจ เลยที่เธอจะเกลียดตัวเองมากมายขนาดนี้”

“ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอจะเผา ไหม้ตัวเองด้วยความโกรธ”

Wonder Woman เข้าไปหา Mera ที่ตอนนี้ดูจะสงบลงมากแล้ว

Wonder Woman : เขาไม่เคยรู้เลยหรือ?

Mera : แล้วจะให้ฉันบอกอะไรกับเขาล่ะ? หลังจากทุกๆอย่างที่มันเกิดขึ้นมาจนถึงตอนนี้ จะให้ฉันพูดอะไรล่ะ?

Wonder Woman : ความจริงไงล่ะ

Wonder Woman : บ่วงบาศก์นี้แสดงความจริงในใจของเธอให้ฉันเห็น เหมือนๆกับที่มันให้เธอเห็นความจริงในใจของฉัน

Mera : แล้วเรื่องความจริงในใจของเธอล่ะ?

Mera : เธอก็ไม่เคยพูดมันออกมาเหมือนกันไม่ใช่หรือ?

Wonder Woman : เพราะมันไม่มีอะไรที่จำเป็นต้องพูดออกมา หรือถึงแม้มันจะมีก็ตาม…

Wonder Woman : ตอนนี้มันก็สายไปเสียแล้ว

Wonder Woman : แต่มันก็ยังไม่สายไปสำหรับเธอหรอกนะ ถ้าเราสามารถรอดพ้นคืนนี้ไปได้ล่ะก็

Hal : เราจะต้องรอดไปได้แน่

Hal : ที่ถูกก็คือเราจะถล่มค่ำคืนนี้ให้มันเละไปเลย และเราก็ไปทำมันมันด้วยกันเถอะ!

เหล่า Lantern มารวมตัวกันแล้ว และบัดนี้ถึงเวลาจบค่ำคืนนี้และนำยามเช้ากลับมาอีกครั้ง