DC Comic: Wrath of The First Lantern : Red Lantern 18 : การตัดสินใจ?!
เรื่อง : Peter Milligan
ภาพ : Miguel Sepulveda
วางจำหน่าย: 27 มีนาคม 2013
สำนักพิมพ์ : DC Comics
ที่ผ่านมา Atrocitus ใช้ความแ้ค้นจากการสูญเสียครอบครัวและดาวบ้านเกิดเป็นแรงขับดันให้ชีวิตของเขาเดินไปข้างหน้า
แต่ทว่า First Lantern กำลังจะแสดงให้เขาเห็นชีวิตอีกแบบหนึ่ง…ซึ่งมันอาจเลวร้ายยิ่งกว่า!!
.
.
.
ในถ้ำลับบนดาวเคราะห์ Maltus
Atrocitus กำลังเผชิญหน้ากับร่างแปลกประหลาดที่จู่ๆก็ปรากฎขึ้นเบื้องหน้าเขา
First Lantern : เป็นอะไรไปล่ะอโตรซิตัส? เจ้าดูจะ…อารมณ์ไม่ค่อยดีนะ
Atrocitus : อารมณ์ไม่ดีงั้นเรอะ? จู่เจ้าก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้…แล้วมาขัดขวางข้า…ที่กำลังทำภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์…
Atrocitus : นี่น่ะมันไม่ใช่แค่ความโกรธเฉยๆแล้ว…
Atrocitus : มันคือ “ความจริง” ต่างหาก!!
First Lantern : ช่างเป็นคนที่อีโก้แรงเสียจริงๆ
First Lantern : เป็นความเชื่อมั่นในตัวเองจนน่าชื่นชมเลยเชียว
แต่เพียง First Lantern สะบัดมือก็ส่งพลังเข้ากระแทก Atrocitus จนกระเด็นไป
Atrocitus : อ๊าค!!
First Lantern : แต่ว่า หรือมันจะเป็นแค่เปลือกนอกกันนะ? หรือพูดอีกอย่างว่า…อะไรกันที่ซ่อนอยู่ใต้ฉากหน้าความเชื่อมั่นนั้น?
Atrocitus : ก…แกเป็นใครกัน?
First Lantern : ข้าคือวอลธ์ธูม แลนเทิร์นคนแรก ผู้ที่ทรงพลังที่สุดเท่าที่เจ้าเคยพบมา แต่แม้ข้าจะมีพลังมากมายขนาดไหน…ข้าก็ยังมีปัญหาอยู่
First Lantern : ข้านั้นเบื่อง่ายสุดๆเลย ซึ่งข้าก็หวังว่าการสืบดูชีวิตของเจ้าจะทำให้ข้าคลายความเบื่อได้บ้าง…
แล้วมันก็ดึงเอาฉากต่างๆของชีวิตของ Atrocitus ออกมา
First Lantern : อย่าดิ้นรนไปเลย เจ้าจะพบว่ามันจะเจ็บน้อยลง…ถ้าเจ้าจะยอมให้ข้าสนุกกับชีวิตของเจ้าแต่โดยดี
Atrocitus : ช…ชีวิตของข้า…ไม่ใช่ของเล่นให้แกเล่นสนุกนะ
First Lantern : เจ้าพูดผิดแล้วล่ะ…เพราะมันเป็นตามนั้นเต็มๆเลย
First Lantern : ทีนี้ เหตุการณ์สำคัญมันอยู่ตรงไหนกันนะ?
First Lantern : ตรงไหนคือช่วงที่ตัดสินตัวตนของเจ้า?
First Lantern : ต้องเป็นตรงนี้แหละนะ วันที่พวกแมนฮันเตอร์ทำลายดาวเคราะห์ไรอัท วันที่พวกมันทำลายเขตอวกาศของเจ้า
First Lantern : หลังจากนี้ เจ้าก็หมดสิ้นทั้งความรัก ทั้งความหวัง เหลือเพียงความโกรธแค้นเท่านั้น
First Lantern : อ้า ข้าเห็นแล้วว่าเจ้ายังเจ็บปวดกับเรื่องนี้อยู่ หลังจากผ่านมานับล้านปีมันก็ยังคงแผดเผาเจ้าอยู่ ช่างน่าทึ่งในแบบเจ็บๆเสียจริงๆ…
First Lantern : เจ้าเคยนึกดูบ้างไหมว่าชีวิตเจ้าจะเป็นยังไงถ้าหากว่าพวกเขาไม่ได้ตายจากไปน่ะ?
Atricitus : ไป…ตาย…ซะ…
First Lantern : แหงล่ะ เจ้าต้องเคยแน่อยู่แล้ว ใครมั่งล่ะที่จะไม่คิดถึงเรื่องแบบนั้น? เอาละ ข้าสามารถทำให้เจ้าเห็นได้ ข้าสามารถทำให้เจ้าเห็นอีกเส้นทางหนึ่งของชีวิตเจ้าได้…
First Lantern : ในชีวิตนี้พวกแมนฮันเตอร์ไม่เคยมาบุก ไม่มีความผิดพลาดในระบบที่ทำให้พวกมันออกไล่ฆ่าผู้คน ในชีวิตนี้ครอบครัวของเจ้ามีชีวิตอยู่…ตรงนี่แหละที่มันน่าสนใจ ข้าไม่คิดว่าคนอย่างเจ้าจะพอใจกับแค่ครอบครัวสุขสันต์…
First Lantern : นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลายปีหลังจากเวลาที่พวกแมนฮันเตอร์บุก ในชีวิตที่แตกต่างออกไปนั้น…
ในชีวิตนั้น Atrocitus หรือที่ในตอนนั้นยังชื่อว่า Atros ได้กลายเป็นผู้นำของกลุ่มเคลื่อนไหวทางการเมืองที่วางแผนจะโค่นล้มรัฐบาล
ตัดมาที่ดาวเคราะห์โลก
Jack Moore กำลังใช้ชีวิตตามปกติแบบที่เขาโหยหามานาน…แต่เขาก็ยังอดกังวลไม่ได้…
“ข้ามีชื่อว่าแรนคอร์”
“ตัวข้านั้นเป็นหนึ่งในพวกสัตว์ร้ายที่มีหัวใจสีดำสนิทที่พ่นเลือดเพลิงออกมาจากปาก”
“ข้าจะต้องเลือกเวลาที่เหมาะสมที่จะบอกนาง”
“ก่อนที่เราจะใกล้ชิดมากกว่านี้ ข้าจะให้นางได้เห็นสิ่งที่ข้าเป็นอยู่ใต้เปลือกนอกนี้…”
ตัดกลับมาที่ Maltus
Atrocitus กำลังมองดูฉากอันน่าสะพรึงกลัวที่ “ตัวเขา” สร้างขึ้น
Atrocitus : ไม่ นั่นมัน…ไม่ใช่ตัวข้า
First Lantern : แต่นั่นคือคนที่ตัวเจ้าน่าจะเป็นไงล่ะ ข้ากำลังสนุกมากๆเลยนะเนี่ย ที่นี้มาเร่งข้ามไปอีกหน่อยดีกว่า…
First Lantern : มาดูสภาพของดาวไรอัทอันสงบสุข…
First Lantern : ที่ไม่ได้โดนทำลายโดยพวกแมนฮันเตอร์
First Lantern : บางทีเจ้าอาจทำสิ่งนี้ด้วยเจตนาดี อย่างน้อยก็ในตอนแรกน่ะนะ…
First Lantern : แต่อำนาจนั้นมันเป็นเหมือนยาเสพติด…
First Lantern : เพียงสองเดือนต่อมาเจ้าก็เริ่มโหดร้ายมากขึ้น
Atros ที่ขึ้นเป็นผู้นำได้เริ่มปกครองอย่างโหดร้ายยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
เขากลายเป็นสิ่งเดียวกับที่ตัวเขาในปัจจุบันเกลียดชังที่สุด
ความมัวเมาในอำนาจของเขาแผ่มาถึงชีวิตครอบครัวของเขาด้วย
Atrocitus : ข้าไม่เคยทำร้ายภรรยาของข้า
First Lantern : แต่ในชีวิตนี้เจ้าทำนะ ที่นี้เรามาต่อกับการนองเลือด,ความหวาดกลัว และการเข่นฆ่าศัตรูกันดีกว่า…
First Lantern : ฮ่ะ! ข้าเคยพูดนี่นะว่าเจ้าน่ะเป็นคนที่อีโก้แรงน่ะ?
First Lantern : ทั้งการใส่ร้ายป้ายสีศัตรูของเจ้า และการประหารภรรยา “ผู้ทรยศ” ของเจ้าด้วย…
First Lantern : ซึ่งนั่นก็ทำให้เจ้าเป็นอิสระในการจะหาผู้หญิงคนไหนก็ได้ที่เจ้าต้องการไงล่ะ…
Atrocitus : ข…ข้าฆ่าภรรยาของข้างั้นรึ? กลายเป็นเผด็จการงั้นรึ? เป็นไปไม่ได้ มันเหลวไหลสิ้นดี
First Lantern : เจ้ามีความเป็นไปได้อันยิ่งใหญ่อยู่ในตัว เจ้าได้กลายมาเป็นอโตรซิตัสอย่างที่เป็นอยู่นี้ เจ้านั้นไม่มีทางที่จะเป็นเพียงคนธรรมดาไปได้หรอก
First Lantern : เป็นอะไรไปล่ะเรดแลนเทิร์นเอ๋ย? เจ้าไม่ชอบเกมของเรานี้หรือยังไง?
ตัดมาที่ดาวเคราะห์โลก
Jack Moore มาส่งเพื่อนหญิงคนใหม่ของเขาที่บ้าน แต่ตอนนั้นเองเขาก็พบว่ามีอะไรบางอย่างรอเขาอยู่…
ผู้ที่รอเขาอยู่คือ Bleeze เพื่อนร่วมองค์กรของเขานั่นเอง!
ซึ่งด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่านก็ทำให้เปลือกนอกที่หุ้มตัวเขาอยู่ปริแตก และทำให้เพื่อนหญิงของเขาเห็นตัวจริงของเขา ซึ่งทำให้เธอตกใจกลัวจนหนีไป
ตัดกลับมาทาง Atrocitus
First Lantern : เจ้าอยู่ในจุดสูงสุดของอำนาจของเจ้า
First Lantern : ส่วนใหญ่ของดวงดาวอยู่ในการปกครองของเจ้า เจ้าแทบจะไม่คิดถึงเรื่องที่เจ้าฆ่าเมียของเจ้าแล้วด้วยซ้ำ…
First Lantern : แต่ดูเหมือนว่าคนอื่นจะจำเรื่องนั้นได้ติดใจมากกว่าน่ะนะ
จู่ๆ Atros ก็โดนยิงจากข้างหลัง และเมื่อเขาหันมาดูก็ต้องพบว่าคนที่ยิงคือลูกชายของเขาเอง!!
Atros พยายามขอความเมตตาแต่ลูกชายของเขาก็ยิงเขาซ้ำจนตายอย่างเลือดเย็น…\
First Lantern : เห็นไหม แทนที่เจ้าจะแค้นพวกแมนฮันเตอร์ที่ทำลายดาวของเจ้า…เจ้าควรจะขอบใจพวกมันต่างหาก
Atrocitus : ข…ขอบใจพวกมันงั้นรึ?
First Lantern : พวกมันช่วยเจ้าจากชะตากรรมที่เลวร้ายกว่ามากไงล่ะ พวกมันช่วยเจ้าจากตัวเจ้าเอง
ขณะที่ Atrocitus ที่กำลังจิตตกจากเหตุการณ์ที่ได้เห็นกำลังสมองอันสับสนคิดอยู่ First Lantern ก็ส่งหมัดเด็ดชุดต่อไปเข้าใส่อย่างไม่รอช้า
First Lantern : ข้ามีพลังที่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆได้นะอโตรซิตัส
First Lantern : ใช่ ข้าสามารถเปลี่ยนแปลงอดีต หยุดยั้งความผิดพลาดที่เปลี่ยนพวกแมนฮันเตอร์ให้กลายเป็นเครื่องจักรฆาตกรได้
First Lantern : ข้าสามารถให้เจ้าใช้ชีวิตที่แตกต่างออกไปอย่างที่เจ้าได้เห็นได้
First Lantern : เจ้าเข้าใจไหม? ข้ากำลังเสนอทางเลือกให้กับเจ้า ระหว่างการฆ่าล้างเขตอวกาศของเจ้า
First Lantern : ทั้งความเจ็บปวด ความโกรธแค้น และองค์กรเรดแลนเทิร์น
First Lantern : กับชีวิตที่แตกต่างออกไปนั้น
First Lantern : เอาสิอโตรซิตัส ผู้ที่เลือกคือเจ้านะ พวกแมนฮันเตอร์จะไม่เคยโจมตีดาวของเจ้า ครอบครัวของเจ้าจะไม่ถูกสังหาร สิ่งที่เจ้าต้องทำก็แค่เลือกเท่านั้นแหละพี่เบิ้มเอ๋ย
Atrocitus : ถูกฆ่า…โดยลูกชายของข้าเอง ถูกยิงจนตาย…โดยลูกชายสุดที่รักของข้า
ด้วยพลังที่เกิดจากอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน Atrocitus เค้นแรกอันมหาศาลถึงขนาดที่ฉีกพลังที่ First Lantern พันธนาการเขาไว้จนขาดกระจุย!!
Atrocitus : ไม่ว่าอะไรก็ตาม…ไม่ว่าอะไรก็ยังดีกว่าเรื่องนั้น แม้แต่การฆ่าล้างไรอัทก็ตาม!!
First Lantern : งั้นก็เอาตามนั้น
แล้ว First Lantern ก็เปิดทางออกมาจากโลกภายในจิตใจของ Atrocitus ออกมาสู่มิติปกติอีกครั้ง
First Lantern : นี่คือโลกที่เจ้าเลือกเอง โลกที่เขตอวกาศและครอบครัวของเจ้าถูกทำลายโดยพวกแมนฮันเตอร์
จากนั้น First Lantern ก็โจมตีใส่พวก Manhunter ที่ถือ “หัวใจ” อยู่จนกระเด็น
First Lantern : โลกที่ซึ่งเจ้าพวกแมนฮันเตอร์ก็ไม่อาจหยุดข้าไม่ให้ครอบครองสิ่งที่ข้าต้องการนี้ได้
Atrocitus : “หัวใจ” สิ่งที่เก็บกักอารมณ์ความรู้สึกที่พวกการ์เดี้ยนดึงออกมาจากตัวของพวกมัน เอามันมาให้ข้า ข้าจะเอามันไปยังโออาร์และใช้มันต่อสู้กับเจ้าพวกตัวจิ๋วที่ชั่วร้ายนั่น
First Lantern : ในตอนเริ่มแรกสิ่งนี้ก็เป็นเพียง “หัวใจ” เท่านั้น
First Lantern : แต่ด้วยการตกผลึกของพลังงานอารมณ์ความรู้สึกอันทรงพลังเหล่านั้นได้เปลี่ยนมันให้กลายเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นมาก…
ตอนนั้นเอง First Lantern ก็ดูดซับพลังจาก “หัวใจ” เข้าไปในตัวของมัน!!
First Lantern : นี่ก็คือแสงสว่างที่จะมอบพลังที่จะทำให้ข้าสามารถเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงของทุกสิ่งได้
First Lantern : อ้อ แต่อย่าทำหน้าแบบนั้นเลยนะอโตรซิตัส นี่คือโลกที่เจ้าเลือกเอง จำได้ไหมล่ะ? เจ้าตัดสินใจด้วยตัวเจ้าเอง เจ้าปฏิเสธโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลงมันด้วยตัวเจ้าเอง…
First Lantern : ดังนั้นเจ้าจึงไม่มีอะไรที่จะไปโกรธแค้นอีกแล้ว
ว่าแล้ว First Lantern ก็เคลื่อนย้ายมิติจากไป
Manhunter : นายท่าน?
หลังจากที่ยืนนิ่งอึ้งอยู่ครู่ใหญ่ Atrocitus ก็ยกมือข้างที่สวมแหวนขึ้น และเปิดระบบสื่อสาร
Atrocitus : นี่คืออโตรซิตัส ขอแจ้งให้เรดแลนเทิร์นทุกคนทราบ
Atrocitus : ข้าได้ค้นพบผู้ที่ต้องรับผิดชอบต่อการฆ่าล้างทุกชีวิตบนดาวเคราะห์ไรอัทแล้ว
Atrocitus : เรดแลนเทิร์นทุกคนจงตามหาและสังหารเจ้าคนร้ายรายนี้ซะ ชื่อของเจ้าคนร้ายรายนี้ก็คือ…
Atrocitus : …”อโตรซิตัส”
Atrocitus : ขอย้ำอีกครั้ง เรดแลนเทิร์นทุกคนจงตามหาและทำลายอโตรซิตัสซะ!!
โปรดติดตามตอนต่อไป
อ่านจบแล้วรู้สึกว่าเห็นภาพปก Cover Gatefold ของ Red Lantern #19 เลยแฮะว่าจะเป็นรูปใคร ที่เป็นพวก Red Lantern รุมยิงใครอยู่
และทำไมถึงไม่เห็น Atrocitus ในปกของเล่มหลังจากจบเหตุการณ์เลยด้วย คาดว่าพี่ Atrocitus สุดเทพของผมจะได้ไปดีแล้วสินะ
ม่ายยยยยยยย อุตส่าห์เริ่มชอบพี่แกแล้วนะ อย่าพรากกันไปง่ายเซ่ T__T
จัดหนักจัดเต็มเลยแฮะ
ผมว่าหลังจากจบเหตุการณ์นี้ไป ผมว่าผมคงได้listใหม่ของเกรียนจักรวาลเพิ่มอีกหนึ่งตัวแหง(ลุงอาโตรอย่าตายนะ สู้ต่อไปไอ้มดแดง)
โอ้โฮ ยังเทพไม่พอสินะ
ขอบคุณมากครับ
อืมรู้สึกว่า ทำไมมันคล้าย ใครบ้างคน อีก ค่ายหนึ่งจริง Red อะไรนี่แหละ
red skull สินะครับ คิดว่าหลายๆคนก็คงคิดเหมือนกัน
แรนคอร์ อาจได้เป็นผู้นำ Red.Corp คนใหม่นะครับ
ชาตินี้พี่เเกจะมีชิวิตสงบ ๆ เเบบคนอื่นเค้ามั้ยเนี่ย
อ๊าก สงสาร
อย่าตายนะ Atros
Dc เกิดก่อน m. หลายปีแล้วครับ แหมมมม