The Legend of Luther Strode #4
ตำนานสีเลือดของนาย Luther ตอนที่ 4
เรื่อง : Justin Jordan
ภาพ : Tradd Moore
วางจำหน่าย: 27 มีนาคม 2013
สำนักพิมพ์ : Image Comics
Luther ปะทะกับฆาตรกรโรคจิตที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ที่สุดคนหนึ่งของโลก
เขาจะสามารถช่วยคนรักของเขาได้หรือไม่?
หรือเขาจะกลายเป็นเหยื่อรายต่อไปของฆาตรกรคนนี้
โครมมมมมมมมมมมม!!
เปิดเรื่องมาด้วยฉาก Luther พังประตูเข้ามาเพื่อช่วยเหลือสุดรักของเขา
แต่เขาก็ต้องชะงักเมื่อบางสิ่ง
Luther: แล้วนี่….แกเป็นใครวะ?
สิ่งที่เห็นตรงหน้าก็คือ
ร่างของ Mikey ที่ถูกจับห้อยต่องแต่งอยู่ตรงบันได
พร้อมกับไส้ที่ถูกกระซวกจนห้อยต่องแต่ง (เฮ้ย!!)
และตรงนั้นมี Jack the ripper ที่กำลังนั่งรอเขาอยู่อย่างใจเย็น
Jack เอ่ยตอบคำถามของ Luther ไปว่า
Jack: อนาคตของแกมั้ง
Luther: แกเป็นหนึ่งในพวกมันสินะ
Mike: ….ได้…..โปรด…..
Jack: โอ้ย จะไปมีพวกมันพวกเมินที่ไหนก๊าน คุณ Luther
Jack: จะมีก็แต่ พวกเรา แค่นั้น
Luther: ไม่เชิงว่ะ เพราะชั้นว่าอีกไม่นานมันจะเหลือแต่…..
“ตัวกรูเท่านั้นว้อย”
Luther เหวี่ยงหมัดไปที่ Jack แต่ทว่า Jack กระโดดม้วนตัว ไปอยู่หลัง Luther
Jack: ตอนนี้ชั้นเห็นจุดอ่อนจุดหนึ่งของแกแล้ว
Jack: ก็คือความเรียบง่ายจนน่าหัวร่อเลยว่ะ
Luther พยายามเตะสวน แต่ Jack นั้นหลบทันแล้วเอามีดจิ้มขา Luther ไปหนึ่งที
Jack: ไม่มีลูกเล่น
Jack: เรื่องความแข็งแกร่ง?
Jack: เรื่องความเร็ว? ก็พอได้
Jack: แต่ เรื่องความงดงาม?
Jack: เรื่องลีลาที่เร้าใจล่ะ?
จากนั้น Jack ยืนรอจังหวะ
Jack: ค่อนข้างขาดแคลนนะ
โครมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
ฉัวะ! ฉัวะ!
Luther พุ่งเข้าใส่ Jack แต่พลาดไปชนบันไดจนพังเละ!
แต่ยังโดน Jack ฟันเข้าไปอีกรอบ!
(สายแทงค์เจอกับสายเอจิชัดๆ เลยงานนี้)
Jack: คือชั้นเองก็ยอมรับอ่ะนะว่า เหยืออย่างแกน่ะไม่ใช่แนวชั้นหรอก
Jack: ชั้นน่ะชอบอะไรที่อ่อนโยน อะไรที่ประณีตงดงามกว่านี้
Jack: ยังไงก็เหอะ แต่ถ้าแกจะมาเร็วไปเร็วแบบนี้
Jack: ชั้นก็อดผิดหวังไม่ได้ว่ะ
Luther: เอ็งได้ม้ามปลิ้นสมใจแน่!
Luther ขว้างซากเสาบันไดที่ทำจากปูนตราเสือเข้าใส่ Jack
แต่ พี่ Jack ก็หลบได้อย่างชิลๆ ชิคๆ กระซิกๆ
Jack: แกน่ะ มีไหวพริบดีก็จริงนะ
Luther หยิบเสาปูนขึ้นมาเตรียมเอาไปสู้กับมีดน้อยของ Jack
Luther: เข้ามาสิวะ!
Jack: แต่ว่านะ…
Luther: โอ้…เว…
เพียงแค่ Jack ควันออกจากปากแค่นั้น Luther ก็เห็นอนาคต!!
“มันไร้ศิลปะ!”
ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!
ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!
ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!
ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!
Jack กระหน่ำฟัน Luther ไม่ยั้ง
แต่ Luther สบโอกาส…..
เปรี้ยง!!
….เอาเสาฟาดไปที่หน้า Jack หนึ่งที
Jack เอามีดฟันสวนไปที่แขนของ Luther
Jack: ชั้นค่อนข้างสะเทือนใจนะ
Jack: ที่แกไม่ยักจะอิ่มเอิบกับเรื่องอุดมศิลปะอะไรแบบนี้
ในขณะที่ Jack กำลังแพล่มอยู่นั่นเอง
Luther ก็จับไปที่ปลายเสื้อแจ๊คเก็ตที่แสนยาวของ Jack
Luther: ตรูน่ะอิ่มเอิบกับ……
“เรื่องแหกหน้าเอ็งมากกว่าว้อย!!”
Luther เขวี้ยง Jack ไปที่กำแพง
เคี๊ยกกกกกกกกกกก
ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!
แต่ Jack ก็เอามีดทั้งสองปักตรงกำแพงได้ทัน ก่อนหน้าจะแหก
Jack: คือชั้นรู้นะว่าเรื่องแบบนี้มันผิดศีลธรรม
Jack: แต่ชั้นกลับคิดว่าไอ้ศีลธรรมบ้าบอต่างหากที่ไม่เข้าพวก
Jack: ไอ้ศีลธรรมพวกนี้มันไม่เกี่ยวบ้าอะไรกับเรื่องการเสริมสร้าง
Jack: รสนิยมการเสพความงดงามของเหล่าบรรดาอนาคตของชาติตรงไหนเลยว่ะ
Jack: นอกจากนี้นะ
Jack: ชีวิตน่ะ มันจะไปมีความอะไร…
Jack: ….ถ้าขาดความงดงาม?
Jack ละเลงงานศิลป์ของเขาบนร่างของ Luther
รู้สึกมันจะเป็นสัญลักษณ์เดียวกับที่อยู่บนกล่องที่บรรจุงตัวเขาในเล่มที่แล้วเลย
จากนั้น Jack ก็พุ่งตัวพร้อมเล็งมีดเข้าใส่ Luther
แต่ Luther หลบทัน พร้อมจับขาทั้งสองข้างไว้
Luther: แกน่ะมันไอ้มัมมี่โรคจิต
Luther: แต่ชั้นก็ต้องยอมรับว่ะ…..
“…ว่าลายแม่มสวยจริงๆ!”
โครมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
Luther เขวี้ยงร่างของ Jack ลงกับพื้น!!
อีกด้านหนึ่ง Petra ที่ถูกสะกดจุดไว้ กำลังค่อยหาทางขยับร่างกายของเธอ
Petra: เร็วซี่ เร็วซี่ เร็วสิย๊าาาา
แล้วเธอก็สามารถขยับมือได้อีกครั้ง
Petra: โอ้ แหล่มมากเจ้าข้า!
แน่นอนครับ พูดเสียงดังขนาดนี้ ลุงอ้วนสุดพลุ้ยแต่โคตรเมพจะไม่ได้ยินก็บ้าแล้ว!
ว่าเผลอๆ ลุงแกคงได้ยินเสียงแมวเบ่งตดด้วยซ้ำนะนั่น!! (เอิ่ม แอบน่าสงสารแหะ ฮ่า)
Binder: คุยกับตัวเองดังๆ แบบนี้ มันไม่งามนะครับ
Petra: ก็แกน่ะเป็นคู่คุยที่ดีมากจนอยากจับมาโขกจมูกพี่โน๊ตอุดมเหลือเกินนิ
Petra: นั่นแกทำบ้าอะไรน่ะ?
Binder: ก็ Strode แฟนเธอน่ะเริ่มคุมตัวเองไม่ได้
Binder: ชั้นก็เลยต้องให้แน่ใจว่าเขาจะไปทำร้ายใครไม่ได้อีก
Petra: นี่แกจะฆ่าเค้าเหรอ?
Binder: ฆ่าเขา?
Binder: ทำไมชั้นถึงต้องอยากฆ่าเขาด้วยละ?
Binder: ไอ้สิ่งที่เค้าทำน่ะ มันยิ่งใหญ่และทรงคุณค่ามาก
Binder: ชั้นล่ะ อยากจะมีพรสวรรค์แบบเขาจริงๆ
Binder: แต่นอกเหนือจากพลังที่เขามีแล้ว ยังไงเขาก็แค่คนๆหนึ่ง
Binder: แล้วถ้าเขาไม่หยุดทำเรื่องที่เชาทำอยุ่ล่ะก็
Binder: เดี๋ยวอีกไม่ช้าไม่นานใครบางคนก็ต้องหาทางฆ่าเขาจนได้ในที่สุด
Binder: ฉะนั้นชั้นไม่ได้จะมาฆ่า Luther หรอกนะ
Binder: ชั้นพยายามช่วยเขาต่างหาก
Binder: ชั้นว่าเรื่องนี้เธอน่าจะเข้าใจดีนะ
Petra: นี่แกรู้ แกรู้เรื่องทุกอย่างมาตลอดเลยสินะ
Binder: …..เรื่องที่เธอกำลังจะทำน่ะรึ?
Binder: เรื่องที่หลอกใช้ไอ้พวกสวะนี่เพื่อตามหา Luther รึ?
Binder: แหงแซะ
Binder: พูดถึง Luther แล้ว……
โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!
ทั้ง Luther และ Jack ต่างซัดกันไปมา จนมาถึงห้องที่ Petra กับลุงอ้วนอยู่
Jack: โมโห
Jack: โทสะ
Jack เตรียมฆ่า Luther เต็มที่
แต่ Binder ชักปืนในกล่องของเขาออกมา พร้อมบอกกับ Jack ว่า
Binder: เดี๋ยวก่อน!
Jack: ชั้นไม่คิดแบบนั้นว่ะ!!
Jack พุ่งเข้าหา Luther แต่ Luther หลบทัน!!
Luther: เออก็ดี!
“เพราะตรูชอบตอนเอ็งไม่คิด!”
“ไอ้เด็กฉลาดชาติบรรลัย!”
โครมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
Luther เอาฝ่าเท้าถีบไปที่หน้าของ Binder แล้วเอาร่างของ Jack ฟาดไปอีกที
จนทั้งคู่กระเด็นไปติดริมกำแพง
จากนั้น Luther ก็รีบพูดกับคนรักของเขาว่า
Luther: หนีไปซะ…
Petra: Luther แต่ว่า…..เอิ่ม อะเคร ไปก็ได้!
Petra เผ่นหนีออกนอกห้องไป จากนั้น Luther ก็โดน Jack เอามีดเสียบไปที่หน้าอกทันที!!
Jack: แกคิดว่าแม่นั่นจะวิ่งเร็วพอ วิ่งไกลพอจะหนีชั้นพ้นเหรอวะ?
Jack: แกนี่คิดอะไรเหมือนเด็กหัวใจป้อแป้เลยว่ะ
Luther: อั๊ก!….ก็นะ อันที่จริงแล้ว
Luther: ตรูก็คิดแบบนั้นแหล่ะ!!!
มีดที่เสียบไปของ Jack ไม่ทำให้ Luther รู้สึกอะไรเท่าไร
จากนั้นLuther จึงจับยกแขนอันอ้อนแอ้นของ Jack ขึ้น
Jack: นี่แก!!
Luther: ชั้นฝึกเอานมรับลูกปืนมาตั้งกะห้าปีก่อนแล้ว
Luther: แกว่ามีดกากๆของแกแค่นี้จะทำไรชั้นได้เรอะ?
เปรี้ยง!
Luther จัดท่าฝานลูกบวบมุมกลับเข้าไปที่คอหอยของ Jack เข้าไปเต็มๆ!
แต่ไม่ทันทำอะไร Binder ก็ยิงปืนของเขาออกไปปักร่างของ Luther
Binder: ชั้นว่า Jack พูดถูกเผงเลยว่ะ
Binder: เธอมันเป็นเด็กฉลาด ไอ้หนู
Luther: นี่แกคิดว่าไอ้เม็ดกวยจี๊นี่….
Binder: ที่ชั้นคิดก็คือ ถ้าเธอส่งจิตสั่งไปยังกล้ามเนื้อของตัวเองไม่ได้
Binder: ก็น่าจะช่วยให้เธอเลิกบ้าลงไปได้ซักหน่อย
ลุงอ้วน Binder ส่งกระแสไฟฟ้าไปตามสายไฟพุ่งสู่ร่าง Luther
เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ!
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!
ทำเอา Luther ร้องเสียงหลง
จกานั้นลุง Binder ก็พุ่งไปหา Luther ด้วยความเร็วสูง แถมเตะขาไปหนึ่งที
Binder: ความจริง เรื่องมันไม่จำเป็นต้องวุ่นวายแบบนี้เลยนะ
Binder: ตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมา เธอพยายามหาทางควบคุมพลังของเธอไม่ใช่รึ
Binder: เธออยากให้ใครซักคนมาช่วยเธอ
ลุงอ้วน Binder จับมีดทั้งสองที่ปักอยู่กลางอกของ Luther
แล้วก็กดมีดลงมา!!
Binder: อยากให้ใครซักคนมาหยุดเธอ
Binder: งั้นก็หยุดสิว้อย!
“ไม่ว้อย!”
เปรี้ยง!
Luther เอาหัวไปกระแทกกับสันจมูกของลุงอ้วน
จุดเลือดพุ่ง!!
เมื่อเลือดกกเป็นรูจมูกของลุงอ้วนนักพันธนาการแล้ว
Luther ไม่รอช้า ฟาดไปที่ กกหู อีกหนึ่งที
Luther: ไม่ต้องมาสาระแน!
แล้ว Jack ก็โผล่มาข้างหลัง Luther!!
แต่ทว่า……
Jack โดนจับได้ซะก่อน ส่วนลุงอ้วนก็โดน Luther เอาฝ่าทรีนยังคอไว้
“มันจะหยุดก็ต่อเมื่อตรูอยากจะหยุดเท่าว้อย!!”
พี่ Luther โชว์เมพ!!
อีกด้านหนึ่ง Mikey ได้สิ้นใจลงไปแล้ว
เลือดของเขาไหลนองปานท่อน้ำแตก
(ตายง่ายๆ แบบนี้เลยทีเดียว T_T)
แต่นอกเหนือจากรอยเลือดยังมีรอยเท้าของใครซักคนอยู่
เมื่อตามรอยเท้านั้นไปเราจะพบว่าคนๆก็คือ…
ลุง Duvall ลูกน้องคนสนิทของ Mikey นั่นเอง
ดูเหมือนว่าลุงแกกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่
ประจวบเหมาะกับ Petra ดันหนีออกมาเจอะกับลุงแกพอดี
Petra: โอ้ว! กรรม งานงอกแล้วไง
ลุง Duvall ยกปืนขึ้นจ่อหน้าของ Petra
Duvall: เออ งานงอกขนานแท้เลยว่ะ
Petra: ไม่ดีเลย ทำแบบนั้นไม่ดีแน่ๆ นะคะ คุณ Dobrev
(ลุงแกนามสกุล Dobrev นี่เอง)
Duvall: เธอเป็นพวกมัน หรือ เป็นพวกหมอนั่น
Petra: ก็แล้วคำตอบไหนที่ลุงจะไม่เป่าหัวชั้นจนไส้ปริ้นล่ะ?
Duvall: คำตอบที๋โดนใจน่ะสิ
Petra: ชั้นเป็นพวกหมอนั่น
Duvall นิ่งไปพักหนึ่งก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า
Duvall: ดีแล้ว…
Petra: ดีแล้ว?
Duvall: เธอรุ้มั๊ยว่าชั้นน่ะรู้จัก Mikey มาทั้งชีวิตของมันเลย
Duvall: ชั้นอยู่กับมันตอนที่คุณแม่ของ Mikey สิ้นใจ
Duvall: ชั้นเห็นเจ้าเด็กเปรตตัวจ้อยนั่นร้องไห้
Duvall: แล้วก็พ่อของเค้า…..
Duvall: เป็นคนเอาการเอางานมาก เป็นคนดีมากๆ
Duvall: แต่เจ้าน่ะ Mikey ไม่ใช่เลย
Duvall: เธอเห็นสิ่งที่พวกมันทำกับเค้ามั๊ย?
Petra: ชั้นไม่เห็นหรอก
Petra: แต่เลือดพวกนั้น…
Duvall: พวกมันฆ่าเขา ชั้นยอมไม่ได้
Duvall: ชั้นรู้ว่าเขาเป็นตัวกวนส้นเท้า แต่ว่า….
Duvall: ยังไงชั้นก็ยอมไม่ได้
Duvall: เดินลงไปข้างล่างแล้วหันไปที่ห้องสองห้องตรงด้านขวา
Duvall: มันคือห้องเก็บคลังอาวุธ
Duvall: เธอถ่อมาถึงนี่ก็เพื่อจะไปหาห้องแจ่มๆ ซักห้องใช่มั๊ย?
Duvall: ห้องที่อุดมไปด้วยอาวุธน่ะ?
Duvall: เธอเป็นนักสู้ใช่มั๊ย งั้นก็ไปเอาปืนพวกนั้นซะ
Duvall: แต่ทางที่ดีเธอน่าจะหนีไปซะดีกว่า หนีไปให้พ้นๆจากเรื่องพวกนี้
Petra: ชั้นทำแบบนั้นไม่ได้หรอก
Duvall: ชั้นรู้ เพราะชั้นก็เหมือนกัน
Petra: ลุงน่ะสู้พวกมันไม่ไหวหรอกน่า!!
Duvall: เรื่องนั้นชั้นก็รู้
Duvall: แต่ชั้นแน่ใจได้อย่างนึงว่า
Duvall: ชั้นทำให้พวกเวรนั่นเจ็บจี๊ดตั้งแต่ไข่นุ้ยไปถึงไขสันหลังได้แน่
ลุง Duvall เตรียมอาวุธพร้อมรบ!!
กลับมาอีกด้านหนึ่ง Luther กำลังคุมเกมเหนือกว่า
Binder: เธอฆ่าพวกเราสองคนพร้อมกันไม่ได้หรอกน่า!
Luther: เดี๋ยวก็รู้
ฉึก!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!
Luther ขว้างมีดที่ปักหน้าอกของเขา ไปที่ลูกตาข้างซ้ายของลุงอ้วน!
“อู้ว ท่าทางหนูเป็นคนเก่งนะจ๊ะ?”
“เออ”
เปรี้ยง!
กร๊อบ!
Luther ชกเข้าไปที่หน้าของ Jack จนคอหมุนสามร้อยหกสิบองศา
เหมือนสมัยเขาเคยสู้กับบรรณารักษ์คู่ปรับเก่าของเขา
ส่วนลุงอ้วนที่ดวงตาถูกจิ้มตาแหกไปข้างนึงแล้ว ก็พยายามจะพูดกับ Luther
Binder: ไอ้หนู…..
Luther: ตรูไม่ใช่แม่อีหนูของใครว่ะ
ฉึก!
อ๊าก!! แม่มเอ๊ย!!
Luther ขว้างมีดใส่ตาที่เหลืออีกข้างของลุงอ้วนจนแหกอีกข้าง
ก่อนจะหันกลับมาพูดกับ Jack
Luther: ตรูรู้นะว้อยว่า เอ็งยังน่ะยังไม่ตาย เลิกแหลได้แล้ว
Luther: ไอ้กลคอบิดแล้วไม่ตายนี่ ตรูเคยเห็นมาก่อนแล้วเฟร้ย
“งั้นกลแบบนี้เห็นรึยังเอ่ย!”
กร๊อบ!
อ๊ากกกกกกกก!!
Jack จัดการหัดแขนของ Luther จนเลือดสาดเกือบขาด!
จากนั้นทั้ง ลุงอ้วนที่ตาแหกทั้งสองข้าง กับ Jack ที่หัวยังกลับด้านอยู่
ก็รุมสกัม Luther ทั้งบ้องหูทั้งกระหน่ำจี้จุดใส่ จน Luther ต่อไม่ไหว
Jack: น่าสังเวช เสียดายความสามารถซะจริงๆ
Jack: แต่ยังไงก็นะ
Jack: ชั้นพอจะรู้แล้วว่าทำไมนักพันธนาการ
Jack: ถึงต้องลงทุนให้ชั้นมาจัดการเรื่องนี้
Binder: ชั้นดีใจนะที่อย่างน้อยแกก็เห็นอะไรในตัวเขาบ้าง
Binder: นี่เธอรู้มั๊ยว่าไอ้มีดนี่มันโคตรเจ็บเลยว่ะ? Luther?
“เจ็บไม่เท่าส้นเท้าตรูหรอก!”
Luther ทะยานไปหา Jack แต่ไม่เป็นผล Jack หลบได้ทัน
Jack: โอ้ย ไม่จริงอ่ะ
Jack: โดดกินลมแบบนั้น มันจะเจ็บอะไร!
ตูมมมมมมมมมมมมมม!!
Jack เอาเท้าสองข้างแนบหน้าน้อยๆ ของ Luther
จากนั้นลุงอ้วนก็จิกผมของ Luther ขึ้นมา พร้อมเอาเข่ากระแทกไปที่หลังคอ
Binder: ชั้นอาจจะมองไม่เห็น
Binder: ….แต่วางใจได้เลยเพราะ
Binder: ชั้นยัง รู้สึก ถึงเธอ
Binder: ยังได้ยินเสียงเธอ แล้วก็ อึ่ย
Binder: ยังได้กลิ่นเธอด้วยว่ะ
Luther: ตรูจะ….
Binder: …ไม่ทำอะไรทั้งนั้น
Binder: แล้วเธอก็ควรจะนิ่งอยู่อย่างนั้นแหล่ะ
Binder: พึงระลึกไว้ด้วยล่ะ ว่าทำไมเธอถึงนอนนิ่งเป็นแป้งเน่าแบบนั้น
จากนั้น Luther ก็เห็นแต่ความมืด
อีกด้านหนึ่ง Petra มาถึงคลังอาวุธ
Petra: โอ้วพระเจ้าข่วยกล้วยปิ้ง
Petra: ได้เวลาน้อง Petra เปิดของขวัญเล่นแบ้ว เจ้าแม่เอ๊ย!!
อาวุธนัีบร้อยวางเรียงรายอยู่ต่อหน้า Petra!!!
(เอิ่ม เพิ่งสังเกตุเห็น อาวุธแต่ละอย่าง ข้างหลัง Petra นี่ มันดูคุ้นมาก!!)
Petra ระริกระรี้ราวกับได้ช๊อปของฟรีที่พาราก้อน
อันนู้นก็แจ๋ว อันนี้ก็งาน แล้วก็….
Petra: อู้วววววว ปืนน้อยน่ารักน่ากอดของแม่!!
Petra: มาหาแม่เร้ววววววว
น้อง Petra ตัดสินใจหยิบปืน Thompson มาแนบอก
(ปืนคลาสสิคของบรรดาเหล่ามาเฟียในหนังสมัยก่อนชอบใช้กัน)
“เอาล่ะ ได้เวลาไปล่าไอ้พวกหน้าตัวกินไก่กันแล้ว!”
เฮ้ยยยยย……..
P….P…..P…..Petra………
……ข…..ข……ข้างบนนนนนนนน!!!!!!!
ตำนานสีเลือดของนาย Luther ตอนหน้า
Luther ถูกพันธนาการ
Petra ถูกตามล่า
และโลกกำลังจะมอดไหม้
จบแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบบ
มาต่อกันด้วยของแถมประจำเล่มเลยจ้า
แจ๊คนักเปลื้องผ้า
ความเดิมจากเล่มที่แล้ว Jack ผู้เปลื้องผ้า
ได้ถอดผ้าจะฆ่า Luther จนคนอ่านแทบจะบ้าตาย!
แล้วเอ็งไม่ต้อง ซูมไปที่ก้อนของไอ้ Jack ก็ได้ตรูไม่ได้อยากมองงง!!!
แต่แล้วอยู่ๆ บรรดาตัวประกอบ ก็บุกเข้ามาจะจัดการทั้งสองหน่อ
“หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะว้อยยยย”
“ไม่งั้นเอ็งเจอพวกตรูไฝว้หมู่แน่ ไอ้….”
“….งั่ง…อู้ว”
เหล่าตัวประกอบราคาแพงเห็น Jack ก็เกิดเหตุการณ์ดังภาพข้างล่างขึ้น
WTF WTF WTF WTF????
“เอ่อ ลูกพี่ผมสับสนในชีวิตจังเลยอ่ะครับ”
Happy Ending
(เอิ่ม มีดมันโผล่มาจากตรงนั้น……เอ่อ……จบเหอะ!!)
ฆาตรกรรมศีกษา
กับคุณ Kate
(ตั้งใจฟังดีๆไม่งั้นตาย!!)
วันนี้ขอเสนอเรื่อง
Jack The Ripper
แจ๊คนักชำแหละ
ในปี ค.ศ. 1888 ในย่านไวท์ชาเปล (Whitechapel) แห่งนครลอนดอน
หลายสิ่งที่น่ากลัวได้เกิดขึ้นที่นั่น
ไม่ว่าจะเรื่องความยากจนกระจายอยู่ทั่วเมือง เรื่องโรคระบาดอาละวาดไปทั่วเมือง
และเรื่องใครบางคนได้ ควักไส้คว้านพุง ของผู้หญิงขายบริการออกมาเชยชม
หญิงขายบริการ 5 คน (จากทั้งหมดที่มีในเมือง 1,200 คน) เสียชีวิตในปีนั้น
พวกเธอถูกเฉือนคอหอย และฆาตรกรยังชอบคว้านเครื่องในออกมาดูเล่นด้วย
แม้จะมีผู้ต้องสงสัยอยู่มากมายหลายคน แต่ก็ไม่เคยมีใครถูกตั้งข้อหา
และโฉมหน้าของฆาตรกรจอมโหดผู้นี้ยังคงเป็ฯปริศนา
อย่างไรก็ตาม ถ้าว่าตามรูปคดีแล้ว Jack the Ripper
(เป็นชื่อสมญาที่ได้มาจากจดหมายลึกลับที่เขียนโดยผู้ที่อ้างตนว่าเป็นฆาตกร)
ยังคงเป็นฆาตรกรที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์….
คงเพราะ คุณภาพ สำคัญกว่า ปริมาณ ล่ะมั้ง?
จบแล้วคร้าบ ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านมากๆ ครับ
แล้วพบกันใหม่ เล่มหน้านะคร้าบบบบ
สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
ผิดหวังกับน้องเพตราจริงๆ ถึงกันเบลดกับบัสเตอร์ซอร์ดจะเกินมือน้อง และไม้เท้าซัมมอนเนอร์ไม่น่ามีประโยชน์
แต่น้องก็น่าจะเลือกร็อกบัสเตอร์มากกว่าปืนกลอายุร้อยปีนะ
อยากเห็นเพทราบู๊จริงๆ //ขอบคุณครับ
whitechapel วง โปรดผมเลยนะนั่น (คนละเรื่องละ = = )
มันมาก
ขอบคุณครับ