DC Comic: Wrath of The First Lantern : Green Lantern 17 : อสูรร้ายผู้เปลี่ยนประวัติศาสตร์
เรื่อง : Geoff Johns
ภาพ : Doug Mahnke, Dan Jurgens
วางจำหน่าย: 20 กุมภาพันธ์ 2013
สำนักพิมพ์ : DC Comics

The First Lantern ได้แสดงพลังอันน่าหวาดหวั่นออกมาแล้ว และมันอาจทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาลไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป!!

ส่วนอีกด้านหนึ่ง Simon Baz ต้องเผชิญหน้ากับ Black Hand และได้รับรู้ถึงชะตากรรมของ Hal Jordan!!

.
.
.
ย้อนไปเมื่อ 1 หมื่นล้านปีก่อน บนดาวเคราะห์ Oa
Krona 1 ในกลุ่มคนผู้ซึ่งจะกลายมาเป็น Guardians กำลังจะทำสิ่งที่ต้องห้าม และ Ganthet เพื่อนของเขาก็พยายามจะหยุดยั้ง

Ganthet : ถ้าเราไม่หยุดเขาล่ะก็ เขาจะเปลี่ยนแปลงจักรวาลไปตลอดกาล

Ganthet : โครน่า! หยุดทำเรื่องบ้าๆนี่ซะ!

Krona : บ้างั้นรึกานเธท? ข้ากำลังจะได้เป็นสักขีพยานการกำเนิดจักรวาลของเราต่างหากล่ะ

Ganthet : มันเป็นสิ่งต้องห้ามนะ!

Krona : ใครเป็นคนกำหนดกันล่ะกานเธท? ท่านกำลังเป็นห่วงว่าข้าจะพิสูจน์ว่าพวกนักบวชแห่งแสงคิดผิดหรือไงกัน?

Ganthet : ท่านอาจจะรบกวนการเริ่มต้นของทุกสิ่งทุกอย่างนะ! แม้การเปลี่ยนแปลงเพียงนิดเดียวก็อาจจะทำลายทุกสิ่งที่เรารู้จักให้สูญสิ้นไปนะ!

Krona : ข้าเป็นเพียงแค่ผู้เฝ้าสังเกตุการณ์เท่านั้นล่ะกานเธท

Ganthet : โครน่า ได้โปรดฟังข้าก่อนเถอะ!

Krona : ดูนั่นสิ!

ที่บนหน้าจอของหน้าต่างแห่งกาลเวลา ได้ปรากฎภาพของห้วงเวลาที่จักรวาลถือกำเนิดขึ้น?!?!

Krona : มาเป็นสักขีพยานการกำเนิดของจักรวาลร่วมกับข้า!!

Krona : พวกท่านเห็นไหม?! หัตถ์ของผู้สร้างจักรวาล!!

Ganthet : โครน่า ท่านก็รู้เนื้อหาของตำนานนี่ว่า…

Krona : เฮอะ! ก็แค่นิทานที่มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะกลัว

Krona : ข้าขวนขวายที่จะรู้ต้นกำเนิดแห่งจักรวาล

Krona : และท่านก็มาพูดถึงตำนานแห่งการทำลายล้างที่จะเกิดขึ้นหากว่าข้าได้รู้ถึงความเป็นจริงนี้

ตอนนั้นเอง Ganthet ก็สังเกตุเห็นบางอย่าง

Ganthet : โครน่า! ที่มือนั่น…

Ganthet : …มันสวมอะไรอยู่น่ะ?

Ganthet : แหวนงั้นรึ…?

ทันใดนั้นโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าใดๆ หน้าต่างแห่งกาลเวลาก็เกิดระเบิดขึ้น!!
และหลังจากนั้น…

??? : ฉัน…ฉันทำได้สำเร็จแล้ว ฉันรอดชีวิตผ่านมันมาได้!

ที่เบื้องหน้าของ Ganthet คือร่างของชายคนหนึ่งในชุดอวกาศ ในมือของเขาถือตะเกียงที่ส่องประกายอันหนึ่ง?!

??? : ฉันเดินทางผ่านห้วงเวลาและอวกาศเพื่อมาพบท่าน สหายเอ๋ย

Ganthet : ท่านเป็นใครกัน?

??? : ฉันชื่อวอลธ์ธูม และฉันก็มาอย่างสันติ…

ตัดมาที่ปัจจุบัน
ใน Chamber of Shadow

“ฉันชื่อไซม่อน บาซ และสิ่งสุดท้ายที่ฉันจำได้คือเปิดหนังสือพิลึกๆเล่มหนึ่งที่เป็นของวายร้ายพิลึกๆคนหนึ่ง”
“แล้วฉันกับกระรอกกรีนแลนเทิร์น…ที่ชื่อบัดจ์…ก็โดนดูดเข้าไปในหนังสือแล้วมาโผล่ที่นี่”
“มาเจอกับ…ใครก็ไม่รู้ ตัวหมอนี่เย็นชืดเหมือนเนื้อที่ออกมาจากตู้เย็น จนทำให้ฉันรู้สึกหนาวสันหลัง ไอ้หมอนี่มันเป็นตัวอะไรกันแน่?”

Black Hand : แกเป็นใคร?

Simon : ฉันคือ…

Black Hand : เจ้าพวกการ์เดี้ยนส่งแกมางั้นเรอะ?

Simon : เปล่า…ไม่มีใครส่งฉันมาทั้งนั้น! แล้ว…แล้วนี่พวกเราอยู่ที่ไหนกัน?

Black Hand : เรากำลังอยู่ในห้องลับของพวกมัน เป็นที่คุมขังที่ไม่มีทางหนีไปได้ที่เรียกว่า “ห้องแห่งเงา”

Black Hand : และฉันก็ต้องการไปจากที่นี่

ที่ภายในห้องขังของ Chamber of Shadow เหล่า Hidden Ones ที่เป็นเผ่าพันธ์เดียวกับ Guardians ที่โดนคุมขังหลังจากที่พวก Guardians ชิงตัว The First Lantern ไปก็กำลังฟังเสียงสิ่งที่เกิดขึ้นด้านนอกอยู่

Hidden 1 : มีใครอยู่ข้างนอกนั่นด้วย

Hidden 2 : คนอื่นนอกจากเจ้าคนที่เสียงน่ากลัวนั่นรึ?

Hidden 3 : ข้าก็ได้ยินเหมือนกัน! ใครกันน่ะ?

Hidden 4 : เป็นพวกสหายการ์เดี้ยนของเราหรือเปล่า? ข้าหวังจริงๆว่าพวกเขาจะคิดได้แล้วนะ!

ที่ข้างนอก Simon กำลังโดน Black Hand บีบคออยู่…

Simon : บางที่เราอาจจะ…ให้ตายสิ เหม็นสุดๆเลย…อาจจะตกลงกันได้และฉันจะลองดูว่าฉันจะทำยังไงได้บ้างเพื่อที่จะปล่อยนายออกไป โอไคไหม? เพราะงั้น…ก็ปล่อยฉันได้แล้ว ฉัน…ฉันแค่กำลังตามหาฮาล จอร์แดนเท่านั้นเอง!

Black Hand : ฮาล จอร์แดนมันตายไปแล้ว

Black Hand : ตอนนี้แกรู้แล้วใช่ไหมว่าฉันเป็นใคร?

Simon : แกคือ…แบล็คแลนเทิร์นงั้นรึ?

Black Hand : ฉันคือวิลเลี่ยม แฮนด์ “แบล็คแฮนด์” ฉันมาจากโลก…เหมือนกับแกล่ะมั๊ง และฉันก็เคยมีชีวิตเหมือนกับแก

Black Hand : แต่ฉันไม่รู้จักแก

Black Hand : ฉันไม่รู้ว่าแกมาทำอะไรที่นี่หรือแกได้แหวนนั่นมาได้ยังไง หรือทำไมแกถึงพกปืนที่ไร้ประโยชน์นั่นไว้ที่ขาแก ฉันไม่รู้และฉันก็ไม่สนใจด้วย

Black Hand : ฉันจะฉีกเปิดหน้าอกของแกและดึงซี่โครงของแกออกมาที่ละซี่…

Simon : อ๊าค!!

Black Hand : ถ้าแกไม่ปล่อยฉันออกไปฉันจะฆ่าแกซะเดี๋ยวนี้เลย

Simon : จอร์แดน…เขาจ…จะตายไม่ได้

Simon : ฉันต้องการความช่วยเหลือจากเขา! พ..พวกการ์เดี้ยนจะทำลายองค์กรกรีนแลนเทิร์น

Black Hand : แล้วทำไมเจ้าพวกการ์เดี้ยนมันถึงจะทำแบบนั้นกันล่ะ?

Simon : ฉันว่าแกถามแลนเทิร์นผิดคนแล้วว่ะ

ว่าแล้ว Simon ก็ใช้ “สิ่งก่อสร้าง” รูปรถบรรทุกพุ่งชน Black Hand จนถอยห่างออกไปชนกับผนังอีกฟาก!!

Simon : ฉันมันเด็กใหม่น่ะ

ตอนนั้นเอง B’dg ที่นอนสลบอยู่ก็เริ่มได้สติขึ้นมา

B’dg : ไซม่อน?

Simon : ทนหน่อยนะบัดจ์ หนังสือของแบล็คแลนเทิร์นเล่มนี้พาเรามาที่นี่ เพราะงั้นมันก็ต้องพาเราออกไปได้…ถ้าฉันเปิดมันออกได้ล่ะก็

ตอนนั้นเองก็มีเสียงออกมาจากห้องขัง

Hidden 1 : นั่นใครน่ะ?

Simon : ก็แล้วที่พูดนั่นใครกันล่ะ?

Hidden 2 : ประตูบานนี้สามารถเปิดได้จากทางฟากของเจ้าเท่านั้น! ปล่อยเราออกไปที!

Simon : ปล่อยคุณงั้นหรือ? ที่นี่มันเป็นคุกใช่ไหมล่ะ?

Hidden 2 : ใช่แล้ว!

Simon : ถ้างั้นพวกคุณก็เลวร้ายกว่าเจ้าโรคจิตชุดดำนั่นอีกสิ

Black Hand : ฉันไม่ได้เป็นโรคจิต

ทันใดนั้น Black Hand ก็พุ่งเข้าอัด Simon ชนกับประตูคุก!

Black Hand : แต่ฉันเบื่อเต็มทีแล้ว

Black Hand : ฉันเบื่อที่จะต้องนั่งมองกำแพงพวกนี้เต็มทีแล้ว

Hidden 2 : ได้โปรดเถอะ! ท่านยังไม่เข้าใจ!

Hidden 2 : ถ้าหากแลนเทิร์นคนแรกหลุดออกจากที่คุมขังล่ะก็…ประวัติศาสตร์ของความเป็นจริงที่เรารู้จะไม่มีอีกต่อไป

ตัดไปอีกสถานที่หนึ่ง

First Lantern : พวกเจ้าแผ่ขยายเงื้อมมือของพวกเจ้าในความพยายามที่เปลี่ยนแปลงจักรวาลนี้ให้เป็นไปตามที่พวกเจ้าต้องการ การ์เดี้ยนเอ๋ย

First Lantern : พวกเจ้าดูดพลังจากข้าไป แต่ตอนนี้จะดึงมันกลับมาที่ข้าแล้ว…และเมื่อปราศจากพลังของข้าหล่อเลี้ยง เจ้าพวกกองทัพที่สามของเจ้าก็จะเป็นเพียงเศษซากของแผนการบ้าคลั่งอันล่าสุดของพวกเจ้า

First Lantern : พวกมันไม่มีความหมายใดๆ ไม่เคยมีด้วยซ้ำ พวกมันกำลังเน่าสลายไปจนหมด

First Lantern : เช่นเดียวกับวิญญาณของเจ้าที่มันเริ่มเน่าสลายมาตั้งแต่วันที่พวกเราพบกัน

First Lantern : ดูเหมือนว่าที่ผ่านมาพวกเจ้าจะยุ่งกับการป่วนจักรวาลมากเลยนะ

Ganthet : พวกเราถูกคุมขังในขณะที่วอลธ์ธูมเป็นอิสระแล้ว

First Lantern : ถูกต้องแล้วล่ะกานเธท

Ganthet : นี่พวกเราอยู่ที่ไหนกันวอลธ์ธูม?

First Lantern : หลังจากที่พวกเจ้าพยายามอย่างสุดๆที่จะเปลี่ยนแปลงเหล่านักรบแห่งแสงสีเขียวของเจ้าให้เป็นก้อนเนื้อไร้ค่า ข้าก็คิดว่าพวกเขาน่าจะได้พักหายใจบ้าง…ข้าก็เลยส่งพวกกรีนแลนเทิร์นคอร์ปทุกคนกลับไปยังบ้านของพวกนั้น และข้าก็พาพวกเจ้ามาที่นี่ไงล่ะ

First Lantern : เรากำลังอยู่บนดาวเคราะห์มาลตัส ในบ้านของข้า

(Maltus คือดาวบ้านเกิดของพวก Guardians ก่อนจะย้ายไปยัง OA)

First Lantern : รู้ไหมกานเธท สำหรับผู้มีเวลานับพันล้านปีในการเรียนรู้เนี่ย พวกการ์เดี้ยนอย่างเจ้าได้ตัดสินใจทำเรื่องแย่ๆหลายต่อหลายอย่างเลยนะ

First Lantern : อย่างนึงก็คือการหันมาเล่นงานข้าเมื่อนานมาแล้วนี่ล่ะนะ จากนั้นพวกเจ้าก็คิดทิ้งจิตใจของตัวเอง ข้าได้สอนให้พวกเจ้าได้รู้จักพลังงานแห่งอารมณ์ความรู้สึก และพวกเจ้าก็หวาดกลัวมัน และจากนั้นพวกเจ้าก็หวาดกลัวข้า

First Lantern : ข้าก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่กับพวกที่ตัดขาดจากอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองอย่างเจ้าพวกนั้น แต่กับเจ้ามันต่างออกไปนะกานเธท เจ้ายังคงเก็บความเชื่อมโยงนั้นไว้อยู่ ถึงมันจะอ่อนมาก…แต่ข้าก็เห็นมัน

แล้ว First Lantern ก็ดึงเอา Ganthet ออกมาจากที่คุมขัง

First Lantern : เจ้าเป็นคนเดียวที่พยายามจะแสดงความเมตตาต่อข้าในขณะที่พวกเจ้าตัดสินโทษข้าเมื่อนานมาแล้วนั่น แล้วอะไรที่เปลี่ยนเจ้ากันรึกานเธท?

First Lantern : แสดงภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเจ้าให้ข้าดู ให้ข้าได้แสดงให้เจ้าเห็นถึงสิ่งที่น่าจะเป็นและสิ่งที่จะเกิดขึ้น มามองดูชีวิตของเจ้ากันเถอะ

First Lantern : แต่ก่อนอื่นเรามาดูว่ามันเริ่มผิดพลาดตั้งแต่เมื่อไหร่กันดีกว่า…

First Lantern : ใช่…นี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ที่ทำให้เจ้าตกลงสู่เส้นทางอันเลวร้ายนี้…ตอนที่ความเชื่อมโยงที่เจ้ามีต่อหัวใจของเจ้าถูกตัดขาดโดยพรรคพวกการ์เดี้ยนของเจ้าเอง

First Lantern : เจ้าพยายามจะเตือนพวกนั้นถึงบุคคลผู้ซึ่งเจ้าได้พานพบมาหลายต่อหลายครั้งก่อนหน้านี้

First Lantern : คนที่ชื่อซิเนสโตรนี่

First Lantern : จากผู้ที่ต่อสู้เพื่อปลดปล่อยผู้คนจากการกดขี่ มาเป็นกรีนแลนเทิร์น แล้วเป็นผู้ทรยศ จนกระทั่งกลับมาเป็นกรีนแลนเทิร์นอีกครั้ง

First Lantern : น่าทึ่งจริงๆ เรื่องราวแห่งชีวิตของมันจะต้องมอบพลังให้ข้าอย่างมหาศาลแน่

First Lantern : ข้าชักสนใจแล้วสิว่ามันจะเปลี่ยนไปขนาดไหนเมื่อข้าเสร็จเรื่องแล้ว…ที่นี้เรามากลับไปในอดีตให้มันไกลกว่านี้กันเถอะกานเธท ใช่…ในเวลาที่ข้าจะต้องชมดูและเปลี่ยนแปลงมัน…

First Lantern : …เวลาที่เจ้ากับพรรคพวกการ์เดี้ยนของเจ้าได้ขจัดอารมณ์ความรู้สึกออกไป!

Ganthet : นี่ข้าอยู่ที่ไหนกันวอลธ์ธูม? นี่เจ้าทำอะไร…?

First Lantern : เจ้าจะทำในสิ่งที่ข้าต้องการให้เจ้าทำกานเธท ตอนนี้ข้าเริ่มเห็นแล้วว่ากระแสเวลากำลังเปลี่ยนไป…เมื่อการตัดสินใจที่ต่างออกไปกำลังเกิดขึ้น

แล้ว Ganthet ในอดีตก็เริ่มทำในสิ่งที่ First Lantern ชี้นำให้ทำ

Ganthet : สหายการ์เดี้ยนทั้งหลาย การตัดขาดจากอารมณ์ความรู้สึกของเราเองมันเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วแน่หรือ?

Guardian : อารมณ์ความรู้สึกมันคือสิ่งที่ทำให้วอลธ์ธูมบ้าคลั่งไปนะ

Ganthet : เขาบ้ามาตั้งแต่ก่อนจะมาที่โออาร์แล้วล่ะ

First Lantern : ข้าไม่ได้บ้าเสียหน่อย

Guardian : ถ้าเราจะเข้าหาพลังแห่งอารมณ์ความรู้สึก และนำมันมาใช้งาน เราก็จะต้องอยู่เหนืออิทธิพลของมันด้วยนะ

Ganthet : แล้วจากนั้นล่ะ? เหล่าพวกพ้องของเราที่อยู่ในห้องแห่งเงายังคงรักษาอารมณ์ความรู้สึกของพวกเขาอยู่ และเราก็ควรจะทำเช่นนั้นเหมือนกัน

First Lantern : ใช่แล้ว…เกลี้ยกล่อมพวกนั้นซะสิกานเธท หุ่นเชิดของข้าเอ๋ย…

Ganthet : เรามาที่นี่เพื่อตัดขาดจากหัวใจของเราเอง..เราบอกตัวเองว่ามันเพื่อที่เราจะได้ตัดสินใจได้ดีขึ้นเพื่อจักรวาลนี้…แต่ความจริงคือ เราต่างก็เจ็บปวดเพราะสิ่งที่แลนเทิร์นคนแรกทำลงไป เราต่างเต็มไปด้วยความเศร้าและความโกรธแค้น…แต่เราจะต้องเผชิญหน้ากับมันแทนที่จะปฏิเสธมัน เราจะต้องรักษาวิญญาณของเรา เราจะต้องฝ่าฟันอุปสรรคนี้ไป

Ganthet : เราจะต้องไม่กลัวที่จะมีอารมณ์และความรู้สึก

เมื่อพวก Guardians คนอื่นๆคิดตามที่ Ganthet พูด…พวกเขาก็ตัดสินใจตรงกันว่า

Guardians : เห็นด้วย

และจากการตัดสินใจที่เปลี่ยนไปนั้น ก็ส่งผลต่อทุกสิ่งทุกอย่าง!

ตัดกลับมาที่ Chamber of Shadow

Black Hand : แกต่อสู้โดยไม่มีเหตุผลเลยนะ “กรีนแลนเทิร์น” แกคิดจะช่วยเหลือคนที่มันตายไป…

ทันใดนั้นก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น

Black Hand กลายเป็น William Hand มนุษย์ธรรมดาตามเดิม ส่วน Simon กลับเปลี่ยนเป็น…Abin Sur?!?!

William : นี่…นี่ผมอยู่ที่ไหนกัน?

Abin : ผมขอแนะนำให้คุณปล่อยผมนะชาวโลก คุณกำลังทำร้ายอาบิน เซอร์…กรีนแลนเทิร์นแห่งเขตอวกาศ 2814

William : ผม…ผมอยากกลับบ้าน…

Abin : แหวน ตรวจสอบเขาซิ

[วิลเลี่ยม แฮนด์ จากโคสต์ซิตี้ ดาวเคราะห์โลก]

Abin : แล้วนี่พวกเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง…?

ทันใดนั้นก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง?!

Simon : ม…เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น?

Black Hand : แกคิดว่าแกจะสามารถหลอกล่อฉันได้งั้นเรอะแลนเทิร์น?

Black Hand : แกคิดว่าแกจะเอาชนะแบล็คแฮนด์คนนี้ได้งั้นเรอะ?!

ในขณะเดียวกันนั้น พลังของ First Lantern เกิดขาดตอน และนั้นก็ทำให้การเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ถูกหยุดยั้งลงด้วย ทำให้ทุกอย่างกลับมาสู่กระแสเวลาดั้งเดิมอีกครั้ง!

First Lantern : เจ้ากักขังข้ามานานเกินไป พลังของข้าจึงยังอ่อนแอเกินกว่าจะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ความเป็นจริงได้อย่างสมบูรณ์

ทางด้าน Simon ก็ตัดสินใจที่จะพังประตูห้องขัง เพื่อหาตัวช่วยที่อาจทำให้เขารอดจาก Black Hand ได้

First Lantern : เจ้าใช้งานพลังของข้าและทำให้มันอ่อนแรงลง

First Lantern : และเมื่อเจ้าไม่มีอารมณ์ความรู้สึกแล้ว เจ้าก็ไม่มีอะไรจะให้กับข้าแล้วใช่ไหมล่ะ? งั้นบอกมาซิว่ามีใครบ้างที่ข้าจะไปชาร์จพลังจากมันได้? ใครบ้างที่มีพลังงานอารมณ์ความรู้สึกแรงกล้าที่ข้าต้องการ?

First Lantern : อ้า! มีให้เลือกเยอะเลยนี่นะ ที่จะเปลี่ยนแปลงและสร้างขึ้นมาใหม่ มีความเสียใจอันรุนแรง และโศกนาถกรรมหลากหลายอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

First Lantern : ความทุกข์ทรมาณ ความโศกเศร้าและความเสียใจของพวกมันจะมอบพลังที่ข้าต้องการ พลังที่ข้าจำเป็นต้องใช้ในการกลับไปสู่จุดเริ่มต้น…

First Lantern : …และไปดูการกำเนิดใหม่ของข้าเอง

First Lantern : จากนั้นประวัติศาสตร์ทั้งหมดก็จะตกเป็นของข้า

First Lantern : ข้าแทบรอให้มันเกิดขึ้นไม่ไหวแล้ว

ตัดมาที่ Chamber of Shadow

Simon : หวังว่าฉันคงไม่ได้ทำอะไรผิดพลาดไปนะเนี่ย

Hidden 1 : เขาเป็นใครน่ะ?

Hidden 2 : เขาสวมหน้ากากด้วย บางทีเขาอาจจะไว้ใจไม่ได้

Simon : นี่พูดถึงฉันอยู่หรือนั่นนะ? พวกคุณคือการ์เดี้ยนใช่ไหมเนี่ย? พวกคุณคือคนที่ทำเรื่องเฮงซวยทั้งหมดนี่…

ทันใดนั้น Simon ก็โดนคลื่นพลังสีดำโจมตีจากข้างหลัง!!

Simon : อ๊าค!!

Black Hand : แกอยากจะพบฮาล จอร์แดนงั้นเรอะ?

Black Hand : ถ้างั้นแกก็ตามไปหามันซะเลย!

Black Hand : ไปสู่ความตาย!

แล้ว Simon ก็ถูกดูดเข้าไปในแหวนของ Black Hand!!

และที่ๆเขาไปโผล่ก็คือ…

??? : ให้ตายสิ…

Sinestro : …ช่วยบอกฉันทีเถอะว่าแกไม่ใช่คนที่ควรจะมาช่วยเราออกไปจากที่นี่น่ะ

ในที่สุด Simon ก็ตามหา Hal Jordan พบจนได้…แต่มันจะมีความหมายอะไรเมื่อตอนนี้เขาก็ติดอยู่ใน Dead Zone ด้วยเสียแล้ว?!

และ Volthoom คิดจะทำอะไรกับพวก Green Lantern ชาวโลกและสมาชิกกลุ่ม New Guardians กันแน่?

โปรดติดตามตอนต่อไป