The Legend of Luther Strode #3

ตำนานสีเลือดของนาย Luther ตอนที่ 3

 

เรื่อง : Justin Jordan

ภาพ : Tradd Moore

วางจำหน่าย: 27 กุมพาพันธ์ 2013

สำนักพิมพ์ : Image Comics

 

  

สถานการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น!!

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นแผนการของลูกศิษย์ของ Cain

Luther จะสามารถหนีพ้นจากปัญหานี้ได้หรือไม่!

  

  

   

   

เรื่องราวยังคงดำเนินต่อจากเล่มที่แล้ว

ลุงหนวดตัวอ้วนได้จับคอ Luther ไว้แน่น!

   

ลุงหนวด:   รู้รึยังล่ะว่า จุดอ่อนของเธอน่ะก็คือ

ลุงหนวด:   การไม่ค่อยจะมีสมาธิ!

  

ลุงหนวด:   เป็นเพราะยัยสก๊อยคนนั้นน่ะรึ?

 

ลุงหนวด:   เห็นได้ชัดเลยว่าน้องนางเธอเป็นหลุมดำในชีวิตของแกนะ ไอ้หนู

 

Petra:   หลุมดำบ้านอาม่าแกสิ ไอ้หมูตอนอ้วนอืดเอ๊ย!

 

ว่าแล้ว Petra ก็พุ่งตัวไปหยิบปืนที่พื้น……ตูมมมมมม!!……

 

ลุงหนวด:   เห็นมะ เหมือนที่ชั้นบอกไปนั่นแหล่ะ

ลุงหนวด:   ยัยสก๊อยนี่ จะพาเธอวอดวายเข้าเมรุก่อนเวลาอันควร

ลุงหนวด:  หรือเจออะไรที่เฮงซวยกว่านั้นจริงๆ!!

   

  

ลุงหนวด:   แต่ชั้นก็ต้องยอมรับนะว่าน้องเธอแกใจเด็ดจริงๆ

 

Petra:   เออ เอาเกือกของแกออกไปสิยะ

Petra:    เดี๋ยวแม่จะจัดกลเด็ดกล่องดวงใจโชว์ให้หนวดร่วงเลย!

 

ลุงหนวด:   โอ๊ะ โอ้ว ชั้นชอบพวกคนใจเด็ดแบบนี้ จริงๆนะ

ลุงหนวด:   แต่ขอเตือนไว้อย่างว่า เธอน่าจะดูแลสุนัขในปากตรงกรามซ้ายเธอให้ดี

ลุงหนวด:   ก่อนที่ชั้นจะเริ่มเห็นเธอเป็นแค่พวกผู้หญิงไร้ราคาแล้วอาจจะจับยัดลงโลงไปได้!

   

  

 ไม่ทันไร Luther ก็พุ่งตัวเข้าไปซัดลุงหนวด

แต่ลุงหนวดก็คว้าตัว Luther ได้ทัน!!

 

ลุงหนวด:    รู้อะไรบ้างมั๊ยเนี่ย? เห็นมะ?

ลุงหนวด:    โจมตีกันโต้งๆแบบนี้ใครๆก็เขามองออกน่ะ Luther

ลุงหนวด:   แล้วพอคนอื่นเขามองเธอออก

 

ลุงหนวด:   เขาก็บรรจงเอาส้นเท้า

ลุงหนวด:   มาประทับตรงกลางหน้าเธอได้แบบไม่ผิดองศาเลยไง!!

 

ลุงหนวดเควี้ยงตัว Luther จนกระเด็นไปทาง Petra

   

   

Petra:    ชั้นว่าเราเผ่นกันเถอะ!

 

Luther:    รีบหนีไปซะ!

 

Petra:    นี่เมื่อกี้ชั้นพูดว่า เรา นะยะ!?

 

Luther:    นี่ Petra….

 

Luther:    ..ผมขอล่ะ..

 

ขณะที่ Luther กับ Petra กำลังสนทนากันอยู่นั่นเอง

ลุงหนวดก็เตรียมเอาบู้ทสีดำเงาวับ

มาประทับตรงกลางหน้า Luther อย่างชิลๆและบรรจง!!

   

 

โถ ช้าแบบนี้ Luther ก็เอามือจับได้อย่างชิลๆสิลุงงง!!

 

Luther:    ช้าว่ะ

 

ลุงหนวด:   แต่ก็มองไม่ออก

 

 

  

เปรี้ยงงงงงงงง!!

แอ๊ฟฟฟฟฟฟฟ!

 

 

 

ลุงหนวด:   เห็นมะ?

 

ลุงอ้วนเอาเท้าอีกข้างประทับที่ปลายคางของ Luther แทบจะทันที โอ้ว ทำได้ไงแวร้!!!

 

  

ส่วน Petra ก็ใส่เกียร์สามเปิดแนบลงบันไดหนีไป

Petra:   พ่อแก้วแม่แก้วบางแก้วเอ๊ย!!

 

Luther:    คราวนี้สมาธิไม่เสียแล้วลุง!

 

  

ฮว๊ากกกกกกกกกกกกกก!!

ว่าแล้ว Luther ก็พุ่งตัวไปเตรียมฟาดปากกับลุง

  

  

ลุงหนวด:   เออมีสมาธิ แต่ยังคิดไม่เป็นอยู่ดี!

   

  

  

  

ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก!

ฉึก! ฉึก! ฉึก! ฉึก!

“เชร็ดม่อน!”

   

 

ลุงหนวดก็ใช้วิชานินจาแห่งหมู่บ้านโคโนฮะ โดยการขว้างคุไน…..เอ่อ…

อ้า…..ขว้างมีดสั้นนั่นแหล่ะ ใส่หน้าอก Luther ไปเต็มรักแปดดอกรวด!!   

ยังไม่พอยังอุตส่าห์ใส่จักระเข้าไปในมีดจน Luther ขยับตัวไม่ได้แล้วล้มลงในที่สุด!

ลุงแกต้องเคยไปฝึกวิชาจากทวดโฮคาเงะรุ่นที่ 1 หรือไม่ก็ฝึกมาจากคาคาชิจากอีกโลกคู่ขนาน แน่ๆเบยยยยยยย

…….เอ่อ………เอ่อ……ข้ามไอ้มั่วๆข้างบนไปก็ได้นะฮะ ฮ่า เราไปฟังลุงแกอธิบายดีกว่า

 

   

ลุงหนวด:   ที่เธอรู้สึก อ่า หรืออันที่จริงต้องบอกว่า แทบจะไม่รู้ห่านแมวอะไรเลย มากกว่า

ลุงหนวด:  เป็นเพราะสารพิษทางประสาท ที่ชั้นได้ปักเข้าระบบประสาทของเธอเมื่อกี้

(ป๊าดดดดด เมพขนาด!)

 

   

  

ลุงหนวด:   อยากให้จิตสั่งการให้ร่างกายทำทุกอย่างตามใจรึ?

ลุงหนวด:   จะให้ทำได้ก็ต่อจิตและร่างกายคุยกระสานกันเท่านั้น

 

ลุงหนวด:   แต่ในสภาพที่เธอถูกทั้งยาพิษเล่นงาน

ลุงหนวด:   และโดนมีดเล่มน้อยของชั้นปักอยู่ที่เส้นประสาทของเธอแบบนี้

ลุงหนวด:   ชั้นว่า จิตกับกาย มันคงจะคุยกันไม่ค่อยตจะได้ยินกันเท่าไรนะตอนนี้

 

ลุงหนวด:  รู้มั๊ยว่าในยามที่คนๆหนึ่งมีความสามารถแบบที่เธอมีในตอนนี้

ลุงหนวด:   ตามหลักการแล้วมันจะต้องเกิดอะไรซักอย่างขึ้นมา

 

ลุงหนวด:   ในกาลครั้งหนึ่ง พวกเราสามารถทำได้ในสิ่งพวกเราถวิลหาได้อย่างสบาย

ลุงหนวด:   เพราะไม่มีสุนัขหน้าไหนจะสามารถต้านรึห้ามพวกเราได้

ลุงหนวด:   เพียงแค่ใช้ความแข็งแกร่งของจิตและอาวุธเข้างัดก็เพียงพอแล้ว

   

  

ลุงหนวด:   แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปเทคโนโลยีก็พัฒนาขึ้น

ลุงหนวด:  แล้วก็อย่างที่เธอได้เห็นมากับมือหลังจากที่ขยี้พ่อบรรณารักษ์นั่นจนไส้แตก นั่นแหล่ะว่า

ลุงหนวด:  มันทำให้พวกเราตระหนักว่า พวกเราไม่ได้เป็นพระเจ้าผู้เป็นอมตะและไร้เทียมทานอีกต่อไป

 

ลุงหนวด:   อาวุธยุทโธปกรณ์ต่างๆที่ถูกพัฒนาขึ้นจนสามารถล้างพันธุ์พวกเราจนเฮี้ยนเตียนได้อย่างสบายๆ

ลุงหนวด:   แม้แต่กับ Cain (เคน/คาอิน) ก็ไม่เว้น

 

ลุงหนวด:   พวกเราจึงตัดสินใจกันว่าควรจะเริ่มทำบางอย่าง

ลุงหนวด:   โดย Cain เป็นคนแรกที่ยอมพันธนาการตนเอง

ลุงหนวด:   เพื่อเป็นตัวอย่างแก่คนอื่นที่เหลือว่า

ลุงหนวด:   พวกเราควรจะต้องทำกิจของพวกเราอย่างเงียบเชียบ

 

ลุงหนวด:   ใครก็ตามที่ไม่สามารถหรือไม่ยอมควบคุมตนเอง

ลุงหนวด:   ใครก็ตามที่มีพลังแกร่งกล้าเกินจนไม่อาจจะคุมได้?

   

  

ลุงหนวด:   ชั้นจำต้องกระโดดเข้าไปหาคนพวกนั้น

 

ลุงหนวด:   และพันธนาการ (Binding) พวกมัน

 

ลุงหนวด:  ถึงแม้ว่าทั้งชั้นหรือบรรณารักษ์

ลุงหนวด:   จะไม่มีพลังแข็งแกร่งจนคุมไม่ได้เหมือนพวกเธอ

ลุงหนวด:   แต่ความอ่อนแอนี้เองที่ทำให้พวกเราแข็งแกร่ง

ลุงหนวด:   ช่วยให้พวกเราสามารถทำหน้าที่ของพวกเราเองในโลกใบนี้ได้

   

รู้สึกคนที่ลุงหนวดแกจับพันธนาการอยู่

น่าจะเป็น Jack the Ripper ฆาตรกรต่อเนื่องชื่อดังของโลก

เข้าเคยปรากฎตัวหนนึงที่ในเล่ม 4 ของภาคแรก ครับ

ซึ่งตอนนี้โดนจับไปล่ามโซ่ เล่นเทียน เรียบร้อยโรงเรียน Cain แล้ว!

ลุงหนวด:   และหน้าที่นั้นจึงทำให้พวกเราสองคนได้เจ๋อกันที่นี่ ตรงหน้าเธอตอนนี้

ลุงหนวด:   ชั้นพยายามจะเก็บกวาดเรื่องบรรลัยทั้งหลายที่เธอก่อเอาไว้ใต้พรม

ลุงหนวด:   ไม่ว่าจะยัดเงินใต้โต๊ะ ข่มขู่ หรือแม้แต่ฆ่าปิดปาก ชั้นก็ทำมาหมด

 

ลุงหนวด:   ชั้นหมายถึง….นี่เธอไม่คิดว่ามันพิลีกบ้างรึที่

ลุงหนวด:   หลังจากที่ตัวเธอหายไปจากห้องดับจิตแล้ว

ลุงหนวด:   ทำไมไม่ยักจะมีใครพูดถึงเรื่องนี้ เรียกพระ หรือโทรไปหาพี่ป๋องเลย??

 

ลุงหนวด:   แต่เรื่องที่เธอทำคราวนี้มันโฉ่งฉ่างไปจริงๆว่ะ

ลุงหนวด:   ฉะนั้นเรามาทำกิจที่พึงทำของเรากันเถอะ!

 

ลุงหนวดควักหลอดฉีดยาบางอย่างออกมา เตรียมฉีดใส่ร่าง Luther

   

 

 

  

ถุย!

เพล้ง!

 

 

แต่ยังไม่ทันอะไร Luther ก็พ่นฟันที่หักของตนใส่หลอดฉีด จนกระจุย!

แล้วผลักร่างของลุงหนวดออกไป

ลุงหนวด:   เฮ้อ! ทำแบบนั้นระวังนรกกินหัวเอานะคร้าบ!!

Luther:    ไม่เชิงว่ะ!

  

ว่าแล้ว Luther ก็ Heal ตัวเองจนมีดสั้นนารูโตะหลุดออกมา

 

Luther:    ตรูนี่แหล่ะนรกยังเรียกพ่อเลยว้อย!

  

   

 

ลุงหนวด:   เดี๋ยวก็รู้

 

 

เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!

Luther โดนหมัดแย๊ปตรงไปที่โหนกแก้มเข้าให้

  

 

แต่ Luther ไม่ยอมแพ้สะบัดแขนฟาดแต่ลุงหนวดหลบทัน

 

ลุงหนวด:   เกือบแล้ว เกือบแล้ววว

 

  

 

ลุงหนวดจึงฉวยโอกาสนี้…….

 

*!ป๊าป!*

แอร๊กกกกกก!!

 

…….เตะเข้าที่หน้าน้องชายของ Luther ไปเต็มรัก…….อุยยยย….

   

   

  

บังอาจเตะของรักเข้าให้

Luther จึงบีบไปที่คอของลุงหนวดพร้อมตระโกนว่า

“เมิงตัยยยยยย!!!”

ลุงหนวด:   แหม่ แค๊กๆ

ลุงหนวด:   ….ก็พูดแบบนี้กัน ทุก ตัวแหล่ะ!

 

 

ว่าแล้วลุงหนวดก็บิดหัวนม…..เอ๊ย!…เอานิ้วจิ้มไปที่หน้าอกของ Luther

ด้วยความเจ็บปวด Luther ขว้างตัวลุงหนวดไปยังกองซากศพทหารรับจ้างที่ Luther ฆ่าไปก่อนหน้านั้น

   

 

  

ลุงหนวด:  เห็นมั๊ย Luther เธอน่ะยังขาด….

ลุงหนวด:   …การหัดรับรู้สถานการณ์รอบตัว (Situation Awareness)

   

      

ว่าแล้วลุงหนวดก็หยิบปืนกลจากศพของทหารคนหนึ่ง

แล้วกระหน่ำยิงใส่ร่าง Luther!!

   

ส่วน Luther ก็พุ่งตัวไปอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง!!

เหมือนเดิมเลยเฮ้ย!

   

 

 

ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!

ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!

ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!

   

 

  

 

   

อีกด้านหนึ่ง Petra สามารถเดินออกมาจากตึกได้ในที่สุด!

ทว่าเธอเห็นบางสิ่งข้างหน้า

 

Petra:   โอ้ ดูสินั่น!!

Petra:   …..รถแวนที่อุดมไปด้วยพวกขยะสังคม

 Petra:   ไม่สิ ไม่ใช่ละ….

 

 

ปัง! ปัง! ปัง!ปัง! ปัง!

ปัง!ปัง! ปัง! ปัง!

ปัง! ปัง! ปัง!ปัง! ปัง!

ปัง!ปัง! ปัง! ปัง!

   

Petra:   ….ตอนนี้อุดมไปได้เม็ดกระสุนแล้วต่างหาก!

 

Petra ใช้ปืนโปรดของเธอกระหน่ำแจกกระสุนใส่รถแวนผู้โชคร้าย

อ้าวไปยิงเค้าทำไม อ่า!!

  

  

ร้อนถึงผู้โดยสารในรถรีบพุ่งตัวออก…..อ้อ…..ลุง Duvall นี่ฟร่า!!

ชะอ้าวนี่คือ รถที่พวกลุงนั่งเล่นกับอิ Mikey ในเล่มที่แล้วหรอกเรอะ!!

   

ลุง Duvall ไม่รอช้า

แจกกระสุนกลับไปให้ Petra ทันที

   

Petra:   กล้วยทอดเอ๊ยยย!!

   

  

ถ้าเป็นหนังฮ่องกงทั่วไป

ทุกท่านคงได้เห็น ลุง Duvall กระโดดยิงกระสุนเท่ห์แบบสโลโมชั่น

พุ่งยาวไปได้อีกเป็นสิบนาทีจน Petra พรุนไปโจ๊ก

   

แต่นี่มัน Luther ครับ

ความเท่ห์ของลุงสะดุดรถที่จอดอยู่ข้างหลังเข้าให้

(ชะอ้าวววว)

 

Duvall:  แอร๊ฟฟฟฟฟฟ!!

 

เมื่อรุ้ว่าตัวเองเสียหน้า ลุงแกก็เลยของขึ้น!!

 

Duvall:  ยัยสก๊อยหน้า…

Petra:   เออค่ะ หนูพอจะเดาคำที่เหลือออกค่ะลุง!!

 

 

 

 

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

 

Duvall:  อั๊ค! พ่อง!!

 

Petra กระหน่ำยิงลุง Duvall ไปสี่นัดติด

เคราะห์ดีที่ลุงแกใส่ชุดกันกระสุน

ทำให้ลุงแกไปไม่ได้กลับบ้านเก่าตามตัวประกอบอดทนตัวอื่นๆไป

จากนั้น Petra ก็เอาปืนจ่อหน้า Mikey ของเรา

 

Petra:   ยังต้องให้เจ๊พูดอะไรอีกมั๊ยจ๊ะ!!

 

Mike:   เย้ย ไม่ต้องพูดกันให้เหนื่อยเลยครัฟเจ๊!!

Mike:   ว่าแต่เจ๊ได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า?

   

   

 

  

โครมมมมมมมมมมมมมม!!

   

ร่างของลุงหนวดตกจากตึกไปโดนรถของ Mike

  

  

  

 

Petra:   ให้ตายสิยะ ไอ้คุณ Strode เจ้าคะ

Petra:   อิชั้นยังยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้นะยะ!!

 

ขณะที่ Petra เสียสมาธิไปวูบหนึ่ง Mike ก็แอบคว้าปืนที่ตกอยู่ที่พื้นรถ

แต่ไม่ทันการเสียแล้ว Petra เห็นทัน แล้วจึงเหนี่ยวไกเตรียมสอยไปที่….

     

…..แชะ……แชะ….

………………………………

  

……กระสุนหมด!!!!……

     

Petra:   โอ๊ย!! งานจะมาเข้าอะไรตอนนี้ย้าาาา!!!

เมื่อเห็น Petra กระสุนหมด Mike จึงได้ใจเอาปืนจ่อหัว Petra พร้อมร้อง

   

Mike:   อะฮ่า!!!

  

  

   

 ป๊าปปปปปปปป!!!

แอร๊ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ!!

สันปืนเข้าให้

   

 

 

……..เอิ่ม……

Mikey ลงไปนอนหมดสภาพ

….อ่า…..เอิ่ม…..อื้ม…

 

   

  

 กลับมาดูที่ลุงหนวดที่ตกจากการตกตึกสี่ชั้น

จนเลือดไหลเหมือนเขือนแตกเลยทีเดียว

 

ไม่นาน Luther ก็กระโดดตามลงมาแบบชิลๆ

ทำอย่างกับโดดลงบนก้นหมีจอลลี่แบร์เลยเนอะ!!

     

ลุงหนวด:   ขาสั่นผับๆเลยนะไอ้หนู

  

Luther:    สภาพยังดีกว่าลูกป๋องแป๋งลุงก็แล้วกัน!!

   

   

 

  

  

“เดี๋ยวก็รู้!”

   

ลุงหนวดกระโดดคว้าตัว Luther มาอัดต่อรอบสอง

ทั้งๆที่เพิ่งตกกระแทกรถจนเลือดอาบมานะนั่น

เออ ช่างเถอะ ถึงเอ็งจะโดนกระสุน M79 หรือ ระเบิดปิงปองเสร็จ แล้วเต้นฮาเร็มเชคต่อ

ตรูก็ไม่แปลกใจแล้ว!!!

มาดู Petra กันบ้างดีกว่า เธอเห็น Luther กำลังแย่ (ห๊ะ!?) เธอจึงวางแผนจะทำบางสิ่ง

 

Petra:   อ้า เยี่ยมคร้า คุณพี่หายเมาสันปืนชิมิเคอะ?

Petra:   รบกวนคุณพี่ช่วยกรุณาไสหัวไปขับรถให้อิชั้นยิงคนเล่นหน่อยสิเจ้าพระคะ

Petra:   แต่ถ้าคุณพี่ปฎิเสธอยากจะให้อิชั้นก้าวข้ามสเตปไปยิงกบาลคุณพี่เลย

Petra:   อิชั้นก็ไม่ถือนะคะ อะเครป่ะ?

 

Mike:   แว๊ก ได้เลยครับคุณน้อง

Mike:   เอ่อ ว่าแต่จะให้พี่ขับไปทำอะไรนะ!?

 

Petra:   ทำอะไรเหรอ?

   

   

  

   

“ก็ชนม่างเลยเจ้าค่ะ!”

   

 

Mike ขับรถพุ่งไปยังมนุษย์เมพทั้งสองตัว

ส่วน Petra ก็เอาปืนของ Mike ยิง ลุงหนวดเป็นระยะ

   

ลุงหนวด:   อิหนู! เลิกกวนหน้าแข้งซักทีได้มั๊ยฟระ!

  

ว่าแล้ว Luther เหมือนจะรุ้ใจกับ Petra ถีบส่งลุงแกไปที่รถ

จากนั้นก็….

   

  

ตูมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!

   

ร่างของลุงหนวดชนเข้ากับรถแวน จนกระเด็นไปไกลหลายโยชน์

   

  

  

….การต่อสู้จบลงแล้ว….

   

  

Luther:    Petra?

  

Petra:   ไง นายจะมาขับเองหรืออะไรดี Strode?

  

Luther:    ขอบใจนะ…

   

   

  

Petra:   สำหรับพี่บึ้กอย่างนายน่ะเหรอ?

Petra:   อะไรก็ได้ทั้งนั้นแหล่ะ

 

Petra:   แต่รูตรูดนี่แม่ของดเว้นนะยะ

 

Luther:    !!!!!

 

“ข้างหลัง!!”

  

Petra:   เอ๊! เมื่อกี้ก็เพิ่งบอกไปว่า ไม่เอา….แอ๊กกกก!!

 

ลุงหนวดยังม่ายตายยยย!! (ทำไมตรูไม่แปลกใจฟระ)

และคว้าคอ Petra ไว้ งานงอกแล้ววว!!!

 

ลุงหนวด:   เกรงว่าเขากำลังพูดถึงลุงนะหนู!!

  

  

ลุงหนวด:   แกอยากได้ตัวแม่อิหนูนี่เหรอ?

ลุงหนวด:  ก็มาเอาไปเองสิว้อยยยย!!

 

Luther คงคิดในใจว่า “ไม่บอก ตรูก็จะเอาอยู่แล้วว้อย!” แล้วพุ่งเข้าหาลุงหนวดอย่างไว

 

ลุงหนวด:   เฮ้ย ได้เวลาเผ่นกลับบ้านแล้ว Mikey

ลุงหนวด:   ด่วนจี๋เลยยยย!!!!

   

   

  

Mikey รีบบึ่งรถไปอย่างรวดเร็ว

 

  

ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย!!!

Luther!

  

Petra ยื่นมือไปหาคนรักของเธอ

อีกแค่นิดเดียว!

 

  

  

  

  

แต่ก็ไม่ถึง แล้วจากนั้น Lutherก็หัวขมำสามร้อยหกสิบองศา ได้แต่มองดูรถที่พุ่งหายไป

บัดนี้ Petra ถูกลักพาตัวไปเสียแล้ว!

  

  

 

 

ส่วน Duvall ก็ฟื้นมาจากการสลบ

   

Duvall:  ….Mikey..

Duvall:  โอ้…..ปืนคงใช้อะไรกับแกไม่ได้เท่าไรใช่มะ?

 

  

Luther:    ไม่แม้แต่น้อยว่ะ

 

  

Luther คว้าคอของ Duvall ขึ้นมา

 

Luther:    เธออยู่ที่ไหน?

Duvall:  อยู่ที่บ้านทวดเอ็งไง!

Duvall:  ทำใจแล้วไปออกบวชซะ จ้างให้ตรูก็ไม่บอกหรอกว้อย

   

  

ถรุย!

Duvall โชว์เปรี้ยวด้วยการถุยน้ำลายใส่หน้า Strode

Strode จึงเขวี้ยงร่างของ Duvall จนลงไปจูบพื้น

   

Luther:    แกไม่รู้หรอกว่าแกกำลังเล่นกับอะไร!

 

Luther:    ไม่ใช่ทั้งชั้นหรือไอ้อ้วนนั่น

Luther:    แกรู้ใช่มั๊ยว่ามันหลอกใช้แกน่ะ?

Luther:    ทั้งแกและลูกน้องของแกทุกคนมีหน้าที่แค่ถ่วงให้ชั้นเมื่อยข้อมือแค่นั้น!

 

Duvall:  เออ ก็พอจะรู้มาซักพักละ

Luther:    งั้นก็ดี จะให้ชั้นฆ่าแกทิ้งตอนนี้เลยก็ได้ถ้าแกไม่ว่าอะไร

Luther:    แต่ไอ้หมูนั่นมันจะฆ่าทุกคนที่แกรู้จักทิ้งแน่นอน

Luther:    งั้นบอกชั้นหน่อยสิ…..ยังมีใครที่แกยังห่วงใยอยู่บ้างรึเปล่า?

 

Duvall:  มีสิ….

   

“งั้นก็พาชั้นไปหามันซะ!”

  

กลับมาที่ลุงหนวดที่กำลังเช็ดหน้าเช็ดตาหน้าใสเหมือนดาราเกาหมี

ส่วน Petra กำลังนอนม่อยกระรอกอยู่กับพื้น พร้อมส่งเสียงไม่เป็นภาษา

   

Petra:   อ…อ้ายอ้วยอู๋..อ..อ…อ.

 

ลุงหนวด:   คืองี้นะน้อง คนเขากำลังทำสมาธิอยู่ ช่วยหยุดเสียงน่ารำคาญนั้นทีได้มะ

ลุงหนวด:   แล้วก็ ไม่ฮะ คุณน้องไม่มีทางที่จะขยับแม้แต่หัวแม่เล็บ

ลุงหนวด:   ถ้าชั้นยังไม่คลายจุดให้

 

ลุงหนวด:   คิดว่าแฟนเธอคงไม่เคยสอนวิธีแก้จุดให้ด้วยใช่มะ?

 

Petra:   …อ…อ….อ๋อนอ่ออึงอิ….อ…อ..

 

ลุงหนวด:   วร้า แย่ส์ จุงเบย

ลุงหนวด:   แฟนเธอน่ะแม่มเด็ดดวงจริงๆนะ

ลุงหนวด:   ประทับใจจอร์ชมากเลยล่ะ

 

Petra:   อ…อ..อิอวกเอ๊ย..อ..อ..

 

ลุงหนวด:   อ่าาา เสียใจ ทำปากเจ๋อแบบนั้นก็ไม่ช่วยฮะ

 

Mike:   นี่มันเกิดเรื่องห่าฝนเหวลึกอะไรขึ้นวะเฮ้ย!

 

ลุงหนวด:   ก็เฮียจ้างให้ผมหยุด Strode ใช้มั๊ย

ลุงหนวด:   ผมก็กำลังหยุด Strode อยู่ไง

 

Mike:   แล้วเพื่อมะนาวเน่าอะไรครัฟ

Mike:   เอ็งจะเอายัยสก๊อยนี่มาด้วยทำสมรศรีอะไรวร้า!!

ลุงหนวด:   แหม่ ก็ผมต้องใช้เนื้อล่อปากหมานี่ครับ

ลุงหนวด:   สำหรับแผน A ก็นะ แผน A มันบรรลัยวอดวายหมดละ

 

ว่าแล้ว ลุงหนวดก็จี้อีกจุดที่หัวของ Petra คราวนี้บ่นไม่ได้ละ ฮ่า

 

ลุงหนวด:   โอ๊ย ค่อยสบายหูหน่อย

 

และแล้วทั้งสามก็มาถึงคฤหาสของตระกูลพี่ Mike

   

  

Mike:   สรุปคือเราบรรลัยวอดวายกันหมด

Mike:   รู้แบบนี้แล้วอุ่นใจดีจุงเบย!!!!

 

ลุงหนวด:   แหม่ ไม่ขนาดนั้นคร้าบ ผมไม่ได้มีแผนแค่แผนเดียวซักหน่อย

ลุงหนวด:   การที่เราเก็บน้องสก๊อยนี่ไว้ช่วยล่อให้ Strode มาเราได้ง่ายขึ้นด้วย

ลุงหนวด:   เพราะน้องเธออยู่ไหน Strode ก้อจะไปอยู่ที่นั่น

 

Mike:   แล้วนั่นมันดีตรงไหนวร้าคร้าบบบบ!!!

Mike:   ไอ้หน้าผีนั่นมันเพิ่งฆ่าคนกว่าโหลด้วยมือเปล่าๆนะครัฟ

Mike:   ถ้ามันจะใช้หมัดต่อยที่พื้นหยุดแผ่นดินไหว จะเอาหน้าชนกระจกกันกระสุนจนทะลุ

Mike:   หรือทำซุปมิโสะในจินตนาการได้นี่ตรูก็ไม่แปลกใจหรอก!

 

ลุงหนวด:   นั่นเพราะเขาเป็นคนที่มีความสามารถไงครับ

 

Mike:   ว่าแต่ตกจากตึกขนาดนั้นแถมโดนรถบี้เข้าให้อีก

Mike:   ไหงลุงถึงเดินได้ป๋อเลยอ่ะ

 

ลุงหนวด:   เพราะผมเองก็มีความสามารถเหมือนกัน

   

  

Mike:   แต่ตรูไม่มีเหมือนพวกเมิงนี่ครัฟ!

 

ลุงหนวด:   อืมมม งั้นก็ขอแสดงความเสียใจในความซวยด้วยนะครับ

 

ลุงหนวดหยุดลงตรงที่ตู้ ตู้หนึ่งที่เขียนไว้ด้วยอักษรประหลาด

ก่อนจะโยนตัว Petra ลงดัง แอ๊ฟฟฟฟฟฟฟ!!!

 

ลุงหนวด:   เข้าใจมะ?

ลุงหนวด:   อ้า ครับ ชั้นได้ยินนายล่ะ

ลุงหนวด:   ทีแรกชั้นกะจะหยุด Strode ที่…เรียกว่าอะไรดี?….รัง….ของมันอ่ะนะ

ลุงหนวด:    แต่มันไม่ได้ผล ฉะนั้น…

 

ลุงหนวด:   ได้เวลา แผน B

 

Mike:   แผน B ห่านไรฟระ?

   

ว่าแล้วลุงหนวดก็ใช้กุญแจที่ห้อยอยู่ที่คอมาตั้งแต่ตอนแรกๆ เปิดกล่องปริศนานั้นออกมา

 

 

ข้างในกล่องนั้น………

มีมัมมี่อยู่!!

อะร๊ายยยยยยย!!!!

ลุงหนวด:   หวัดดี Jack

 

Jack:   แผน B ที่ว่าคงหมายถึง ชั้น น่ะ

 

Petra:   เชี่……!!

 

Mike:   นั่น

Mike:   มัน

Mike:   บร้าอารายยยวร้าาาา!!

 

 

Jack:   อู้ว หมอนั่นน่าสนใจมากเลย ใช่มะ?

 

ลุงหนวด:   ชั้นอยากได้พรสวรรค์ของนายช่วย

Jack:   ด้ายสิ

Jack:   ชั้นหวังไว้เยอะพอตัวเลยนะ

Jack:   ถึงขนาดที่แกพาชั้นออกมาเล่นซะไกลบ้านขนาดนี้

 

ลุงหนวด:   นักเรียนใหม่ของเรากำลังมาที่นี่

ลุงหนวด:   ถ้าทำได้ก็หยุดมันซะ

ลุงหนวด:   ถ้าจำเป็นก็ฆ่ามันซะ

 

Jack:   แล้วรางวัลที่จะได้คือ?

 

ลุงหนวด:   สก๊อยนี่คือรางวัลของแก

ลุงหนวด:   แต่ถ้าอยากได้วันหยุดเพิ่มก็จัดให้ได้นะ…

 

Jack:   โอ้ว

Jack:   สาวแซ่บแบบนี้แหล่ะของโปรดเลย

 

Petra:   ถ้าแกเอาอะไรมาแตะตัวชั้นนะ

Petra:   แม่จะกัดให้กุดไม่เหลือตอเลย!

   

 

Jack:   โอ๊ววว แซ่บเว้ยยยยยย!!!

 

Jack เอาหน้าไปแนบกับ Petra หนึ่งที

ก่อนเริ่มแต่งตัวในชุดเดิมที่เขาชอบใส่

 

Jack:   อ้า แกเอาของรักของชั้นมาด้วยเหรอ

Jack:   ไม่ยักกะรู้ว่าแกจะสนใจเก็บมันเอาไว้นะ นักพันธนาการ (Binder)

Jack:   แกยังเรียกตัวเองด้วยชื่อนั้นอยู่ใช่มะ?

 

ที่แท้ลุงหนวดคือ Binder (นักพันธนาการ) นั่นเอง! มีชื่อแบ้ววว

 

Binder:   อยากให้แกเข้าอะไรไว้อย่างนะ Jack

Binder:   ชั้นเคยจับแกยัดลงกล่องได้แล้วหนนึง

Binder:   ถ้าพยายามจะหนี พยายามจะฆ่าชั้นล่ะก็

Binder:   คราวนี้ชั้นจะไม่ทำแค่จับแกยัดลงกล่องอย่างเดียว

Binder:   จะโยนแกลงท่อน้ำทิ้งแถมให้ด้วย

 

Jack:   อย่าเครียด น่า

Jack:   ชั้นสาบานว่าจะเป็นเด็กดี

Jack:   ตราบใดที่ชั้นยังสนุกหรรษาลัลลาได้อยู่อ่ะนะ

 

   

ว่าแล้ว Jack ก็เปิดดูกระเป๋าที่เก็บเครื่องมือสำคัญของเขาเอาไว้

มันคือ มีดชำแหละเนื้อนั่นเอง!

   

Jack:   อ้าาาาา ไงคะ สุดสวยยย

Jack:   ยังสวยยยไม่ส่างงงเลยนะคะ

 

Jack:   สุดที่รักของผม!!

   

Jack:   แล้วเหยื่อของเราจะมาเมื่อไร?

Binder:   โห่ว….

   

 

 

บรึ้มมมมมมม!!!

   

Luther มาถึงแล้ว!!

 

 

Binder:   มาถึงแล้วล่ะ

 

 

 

“งานนี้สนุกสุดเหวี่ยงกันแน่ๆ”

 

ฆาตรกรนักชำแหละออกโรง!!

   

ตำนานสีเลือดของนาย Luther ตอนหน้า

 

 

 

Luther Strode ปะทะ Jack The Ripper

ใครจะอยู่ใครจะไป!

 

 

      จบแล้วคร้าบ แน่นอนว่าเล่มนี้มีของแถมมาฝากเช่นเคย

ผมว่ามันคงมีทุกเล่มแหล่ะ ฮ่า

   

---

  

ลุงอ้วนหนวดดก

 

กาลครั้งหนึ่งมีชายสองคนนามว่า Luther และ Binder อยู่กะต๊อปแห่งหนึ่ง

ชายสองคนนี้ช่างไม่ถูกกันซะเลยอ่า

 

ศึกตัดสินระหว่าง Luther กับ Binder ก็มาถึงจุดแตกหัก!!

 

“พอได้แล้วล่ะ ไอ้หนู!”

 

“พอบ้านพ่องสิจ๊ะ ไอ้หมูตอน”

 

คำพูดนั้นเองทำให้ Binder ของขึ้นและตัดสินใจ…..

  

กรอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 

 

“ชั้นเลือกนาย!!”

 

 

โยนลูกโปเกมอนเพื่อเรียก…

 

 

 

JACK

 

 

 

  

 

THE STRIPPER

(ผู้เปลื้องผ้า)

 

 

……ออกมา……

 ……………………………………………………………….

จบเหอะ…..ตรูไม่ไหว แล้ววววววว!!

นิ…นิ…นิทานเรื่อง…สอนให้รู้….ว่า…..

 

อ้วกกกกกกกกกกกกก!

 

 

ฆาตรกรรมศีกษา

 กับคุณ Kate

(ตั้งใจฟังดีๆไม่งั้นตาย!!)

 วันนี้ขอเสนอเรื่อง

   

The Blood Countess

ชายาอาบโลหิต

   

---

 

Elizabeth Báthory หรือ อลิซาเบธ บาโธรี่ เกิดในปี ค.ศ. 1560 ที่ประเทศฮังการี่ (Hungary)

เธอเข้ารับการอภิเษกสมรสเมื่ออายุ 14 ปี

เธออยู่ตัวคนเดียวในคฤหาสขนาดใหญ่ ในขณะที่สามีของเธอไปเรียนที่ต่างประเทศ

  

เมื่อสามีเธอประกาศสงครามกับอาณาจักรตุรกี (Ottoman)

เขาก็จากบ้านไปอีก (จากนั้นก็ตายในสงคราม)

 

ทำให้อลิซาเบธคุมกิจกรรมต่างๆในคฤหาสของเธอได้

หลังจากนั้นราวทศวรรษนึงได้

เริ่มมีข่าวลือเรื่องพฤติกรรมแปลกๆของเธอแพร่กระจายออกไป

 

 

“ชู่วววววว”

 

 

แต่กระนั้นก็ยังไม่มีการสอบสวนใดๆเกิดขึ้น

จนกระทั่งในช่วงปี ค.ศ. 1610 การสืบสวนอย่างเป็นทางการถึงจะเพิ่งเริ่ม

โดยการสอบสวนนั้นเกิดขึ้นจกาข่าวลือเรื่อง กิจกรรมที่ไม่พึงประสงค์ ของเธอที่เริ่มหนาหูขึ้น

 

Elizabeth:  เธอไหน? เดิ๊นเนี่ยนะคะ?

 

 

 

ข้อกล่าวหาที่เบาที่สุดที่เธอได้รับคือ

ข้อหาฆาตรกรรมหญิงสาวหลายคนในเมืองถูกแจ้งความว่าหายตัวไป

หรือไม่ก็กลายเป็นศพในเวลาต่อมา หลายกระทง

ซึ่งศพที่พบก็มันจะเละจนไม่อาจจะบรรยายในนี้ได้

 

บ้างก็ลือว่าพระชายาท่านได้อาบเลือดของหญิงบริสุทธิ์เพื่อคงความสาวเอาไว้ชั่วนิรันด์

 

 

Elizabeth:  ผู้หญิงน่ะ เขาไม่เผยความลับความสวยให้ใครรู้ง่ายๆหรอกย่ะ!

 

 

รายงานเหยื่อของพระชายานั้นหลากหลายแตกต่างกันไป

แต่คาดว่าเธอน่าจะก่อคดีฆาตรกรรมมาประมาณ 80 ถึง 650 ราย

  

เธอถูกจับในเวลาต่อมาละเสียชีวิตลงในปี ค.ศ. 1614

ชื่อของเธอถูกจาลึกไว้ว่าเป็น ฆาตรต่อเนื่องหญิงที่ฆ่าคนมากที่สุดในประวัติศาสตร์

  

 

 

จบแล้วจร้า ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านมากๆครับ

หวังว่าจะสนุกหรรษากันนะคร้าบ