Avengers #6

พระแม่แห่งจักรวาล

เรื่อง : Jonathan Hickman

ภาพ : Adam Kubert

วางจำหน่าย : 20 กุมพาพันธ์ 2013

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

   

  

เธอคือผู้ให้กำเนิดทุกสรรพสิ่งจากความว่างเปล่า

ประวัติของพระแม่แห่งจักรวาลกำลังจะถูกเปิดเผย

  

  

 

      

Avengers ตอนที่แล้ว

 

Iron Man:   ไอ้ความคิดนี้มันแล่นในหัวชั้นไม่หยุดเลยว่ะ

Iron Man:   ชั้นจะเลิกคิดก็ไม่ได้เหมือนมันกำลังจะกินหัวชั้นทั้งหัวอยู่แล้ว

Iron Man:    เรื่องโลกที่อันตรายขึ้น ภัยอันตรายมีมากขึ้น

Iron Man:   แต่นายกลับให้คำตอบที่เรียบง่ายคำตอบเดียว

 

Cap:   พวกเราจะต้องใหญ่กว่านี้!

 

Captain Universe:   ชั้นมาอยู่ตรงนี้ได้ยังไง?

Captain Universe:   รู้สึกเหมือนมีการตก การสั่น ความรุนแรง แล้วจากนั้น…

 

Ex Nihilo:   อดัมของชั้น มีชีวิต

Ex Nihilo:   ชีวิตไม่อาจคาดเดา ไม่อาจควบคุม

 

Captain Universe:   โอ้

Captain Universe:   System

 

Captain Universe:   ท่านจำร่างนี้ได้รึไม่?

Captain Universe:   เจ้ารู้ใช่มั๊ยว่าเราคือใคร?

 

Ex Nihilo:   พระแม่

Ex Nihilo:   เอกภพจักรวาล

 

Captain Universe:   ลูกของเรา Builder ของพวกเจ้า ช่างล่องลอยไร้จุดหมาย

Captain Universe:   พวกเขาเคว้งคว้าง การกระทำของพวกเขา ของพวกเจ้า จึงไม่จำเป็นอีกต่อไป

Captain Universe:   วัฎจักรได้ถูกฉีกออก

Captain Universe:   ระบบได้ถูกทำลายลงแล้ว

 

Captain Universe:   ตอนเราเป็นเด็กตัวเล็ก แม่ของเรามักจะทำพายให้เราทาน

  

Captain Universe:   ที่นี่มีพายรึเปล่าล่ะ?

   

   

   

  พวกเขาคือกลุ่มที่ฮีโร่ที่แข็งแกร่งที่สุดบนผืนพิภพ

  

   

   

DOL

ภูมิใจเสนอ

  

  

Avengers

Earth’s Mightiest Heroes

   

   

  

แปลผิด แปลถูก ประหนึ่งอิมโพรไวส์ขึ้นมาโดย DOL คนเดิมจ้า

     

   

  

   

มีความว่างเปล่า

   

    

ก่อนเกิดทุกสรรพ

   

    

การหมุนโคจร, จุดประกายเพลิงแห่งการสรรค์สร้าง

สิ่งเหล่านั้นได้หมุนรอบพระอาทิตย์ผู้ให้ชีวิต

  

  

จากนั้น…

   

  

พวกเราได้ ทะยาน ไปสู่ แสง

  

   

 

   

Captain Universe:   และนั่นคือเรื่องราวของพวกท่าน

Captain Universe:   ..และเป็นเรื่องของเราเช่นกัน

 

Captain Universe:   เรื่องราวทั้งหลายมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน

Captain Universe:   ทุกเรื่องเป็นเรื่องของเรา

 

Captain Universe:   เข้าใจหรือไม่?

 

(เอิ่ม ผมไม่เข้าใจครับเจ๊!!)

 

Shang-Chi:   ถ้าเหล่าสิ่งนั้นสามารถเข้าใจได้…..

Shang-Chi:   ผมคิดว่าผมพอจะเข้าใจครับ

 

Shang-Chi:   พวกเราล้วนมีเศษเสี้ยวของสวรรค์อยู่ในร่างกายทุกคนไม่มากก็น้อย

 

Shang-Chi:   พวกเราทุกคนล้วนถือกำเนิดขึ้นหลังจากที่จักรวาลถือกำเนิด

Shang-Chi:   หลังจากที่ท่านถือกำเนิด

Shang-Chi:   ท่านผู้เปิดทางแห่งอนาคตให้พวกเราทุกคน

 

Captain Universe:   ก็เราคือมารดาผู้มอบชีวิตนี่

   

   

Shang-Chi:   ใช่ครับ

Shang-Chi:   อย่างไรก็ดี

Shang-Chi:   คนอื่นๆ ถ้าให้เจาะจงก็ Anthony กับ Steve

Shang-Chi:   ขอให้ผมมาพูดคุยกับคุณเรื่อง…ที่แสนจะซับซ้อนบางเรื่องนิดหน่อย

 

Shang-Chi:   ด้วยส่วนตัวผมทั้งเคารพและสำนึกในตัวท่านครับ

Shang-Chi:   การมานั่งถกปริศนาธรรมในคราวนี้ ไม่ใช่ความต้องการของผมเลยจริงๆ

 

Captain Universe:   พวกเขาเหล่านั้นไม่คิดเช่นเดียวกับท่านรึ?

 

Shang-Chi:   ขอผมคุยกับ เธอ หน่อยได้มั๊ยครับ

   

Captain Universe:   ร่างต้น (Host) แตกเป็นเสี่ยงๆ

Captain Universe:   ทุกอย่างแตกเป็นเสี่ยงๆ

 

Shang-Chi:   การที่ท่านมาอยู่ที่นี่นั้นเป็นเรื่องที่สำคัญมากครับ

Shang-Chi:   ท่านถูกตรวจสอบ ถูกกระตุ้น ถูกสอบสวน และถูกตั้งคำถาม

Shang-Chi:   แต่กระนั้น…ก็ยังไม่มีใครเข้าใจว่าทำไมท่านถึงมาอยู่ที่นี่ได้

 

Shang-Chi:   แต่แล้วผมก็เข้าใจว่าปัญหาของเรา

Shang-Chi:   อาจจะเป็นเพราะเราถามคำถามผิดคนก็ได้

 

Shang-Chi:   ผมจึงอยากจะพบกับเธอครับ พระแม่

Shang-Chi:   แม้ว่าร่างกายเธอจะอ่อนแอ

Shang-Chi:   แม้ว่าเธอจะแตกเป็นเสี่ยงแค่ไหนก็ตาม

 

Captain Universe:   ถ้าเธอไม่ปรารถนาจะพบท่านล่ะ

 

Shang-Chi:   งั้นรบกวนท่านช่วยบอกเธอทีว่า

Shang-Chi:   ผมเอา พาย มาให้

   

   

   

…วูบ…

   

  

?????:   โอ้!

?????:   ที่นี่ที่ไหน ชั้นอยู่ที่ไหนกัน?

?????:   นี่ชั้นวูบไปอีกแล้วเหรอ…นี่เวลาไหนแล้ว

 

?????:   แล้วนั่นใคร….คุณเป็นใครกัน?

 

?????:   พายนั่นให้ชั้นเหรอ?

 

Shang-Chi:   ใช่ครับ พายนี้เพื่อคุณเลย

Shang-Chi:   ผมชื่อ Shang-Chi ครับ

Shang-Chi:   หายใจเข้าลึกๆ ใจเย็นครับ

Shang-Chi:   ที่นี่ไม่เป็นอันตรายครับ

Shang-Chi:   วันนี้ผมจะช่วยคุณหาตัวตนของคุณให้พบเองครับ

   

   

  

?????:   ชั้นนึกอะไรไม่ออกเลย จำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ

?????:   แม้แต่กับชื่อชั้นก็นึกไม่ออก

 

?????:   หู่ว พายนี่กลิ่นหอมดีจัง

 

Shang-Chi:   ทางเรารู้ว่า คุณชื่อ Tamara Devoux ครับ

Shang-Chi:   ใช้ส้อมนี่สิครับ

   

    

  

  

Tamara:   คุณรู้ได้ยังไงกัน?

Tamara:   ชื่อ Tamara นี่ รู้สึกไม่คุ้นเลยนะ

Tamara:   คุณแน่ใจรึ?

 

Shang-Chi:   ใช่จริงๆนะครับ มั่นใจได้ครับ

Shang-Chi:   แต่คุณจะรู้สึกไม่คุ้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกครับ

 

Shang-Chi:   บางครั้งตัวตนของเราก็ถูกลบหายไปในชั่วข้ามคืนหรือชั่วเหตุการณ์นึงได้

 

Shang-Chi:   พวกรายละเอียดยิบย่อยกับเรื่องคุณเป็นใครนั้นคุณยังไม่จำเป็นต้องนึกให้ออกตอนนี้ก็ได้ครับ

Shang-Chi:   เราควรจะเริ่มต้นจากความทรงจำที่ยังเหลืออยู่ดีกว่า

 

Shang-Chi:   คุณพอจะบอกผมได้มั๊ยครับว่าความทรงจำสุดท้ายที่คุณพอจะนึกได้คือเรื่องอะไร?

    

  

  

Tamara:   ชั้นจำได้ว่ามีแสงสว่าง

Tamara:   จากนั้นก็เหมือนมีการกระแทก

Tamara:   มีการสั่นสะเทือน รุนแรง แล้วจากนั้น….

Tamara:   จำอะไรไม่ได้อีกเลย….

   

    

  

  

อีกด้านหนึ่ง  Spider-Man (เวอร์ชั่น Superior) กำลังสอยสลัดอยู่

   

   

Sunspot:   เฮ้ย!

 

Sunspot:   ไอ้คุณเมิงคิดว่าตัวเองกำลังทำห่านอะไรอยู่ครัฟ!

 

Spider-Man:   อ้าว ก็เห็นอยู่ตำตานิ

Spider-Man:   กำลังออกปฎิงานช่วยโลกอยู่ไงฮะ

 

Sunspot:   ว้าว! ฮีโร่สมองตันอ่านหนังสือไม่เป็นหนึ่งเดียวในโลกกำลังปฎิบัติงานอยู่เว้ยเฮ้ย

Sunspot:   แจ๋วมากเลยครัฟ บักดวก

 

Spider-Man:   พูดแบบนี้ก็ชัดเลยว่าเอ็งไม่รุ้จักพี่ดีพอซะแล้ว ไอ้น้อง

Spider-Man:   แล้วมากวนซอกเล็บเท้ากันทำไมฮะ?

   

  

Sunspot:   ก็เพราะไอ้กล่องบรรจุอาหารที่คุณพี่กระเดือกอยู่นั่น

Sunspot:   มันมีชื่อแปะอยู่ว่า SAM น่ะสิว้อย

 

Sunspot:   นั่นเขา อ่านว่า SAM ครับ ไม่ใช่ไอ้แมงกุ๊ดจี่!

 

Sunspot:   SAM ว้อยครัฟ!!

 

Spider-Man:   แหม่ เผอิญพี่เป็นคนรู้จักมองข้ามเรื่องเล็กๆน้อยๆอ่ะครัฟ

   

    

Sunspot:   เออชัดเลยว่ะ

Sunspot:   คืองี้นะไอ้คุณพี่ คือไอ้ผมเนี่ยเป็นคนที่จะทำอะไรก็ต้องทำอย่างโปรเฟสชันแน่ล!

 

Sunspot:   ไอ้ผมเนี่ยลงทุนจ้างผู้เชี่ยวชาญด้านอาหารระดับโปรเฟสชาแนลมาเลย

Sunspot:   ทำให้ต้องจ้างนักโภชนาการซุปเปอร์โปรเฟลชันนั่ลมาด้วย

Sunspot:   เพื่อจะได้ไปจ้างเชฟอาหารชีวจิตรโคตรจะโปรเฟสชันแนล ที่มีคิวว่างแค่สัปดาห์ละวัน

Sunspot:   มาทำอาหารโคตรโปรโปรเฟสชันแนลมหาน่อลนี้ให้ Sam เขาแดร๊กครัฟ!

 

Sunspot:   คุณเพื่อนของผมเขากำลังไดเอ็ดอยู่ว้อย!

    

Cannonball:   อารมณ์เหมือนอยากจะผอมแต่ไม่อยากเข้ายิมให้หุ่นล่ำๆอ่ะ

Cannonball:   เข้าใจที่พูดมะไอ้คุณพี่ ไม่ใช่เรื่องเล็กๆมั้งฮะ

 

Spider-Man:   เออ เอาป่ะ

Spider-Man:   ยังไงรสชาติมันสุนัขไม่กระเดือกอยู่แล้ว

   

  

Sunspot:   อ้อลืมบอกไป

Sunspot:    ใครๆเขาก็คิดว่าชุดใหม่คุณพี่อ่ะ เสล่อจนพี่ม้ายังเกาหัวเลย ช่ายป่ะ Sam?

 

Cannonball:   ถูกฮะ เหมือนเด็กเห่อฟันน้ำนมอยากทำตัวเก๋า แต่เก๋าไม่ขึ้นว่ะครัฟ

 

Spider-Man:   อ้า ลืมบอกไปเหมือนกัน

Spider-Man:   พี่เผลอทำสเลดในลูกคอพี่ตกไปในถ้วยน้องแล้วด้วยนะครัฟ

 

ว่าแล้ว Spider-Man ก็จากไป

 

Cannonball:   ชักจะอยากเอาเท้าเหยียบปุ๋ยอินทรีย์ลูบไอ้พี่กระบือนี่ซะแล้วสิ!

   

      

Shang-Chi:   เห็นแสงจากนั้นก็กระแทกรึครับ?

 

Tamara:   ใช่ค่ะ ทั้งหมดที่ชั้นจำได้มีแค่นั้น

 

Shang-Chi:   จำอะไรก่อนหน้าเรื่องนี้ไม่ได้เลยรึครับ?

 

Tamara:   ไม่เลยค่ะ

Tamara:   จำอะไรไม่ได้เลยจริงๆ

 

Shang-Chi:   งั้นก็ไม่เป็นไรครับ

Shang-Chi:   ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมอยากจะลองช่วยฟื้นความจำของคุณดูนะครับ

Shang-Chi:   เราสองคนจะเปลี่ยนมุมมองจากเรื่องอะไรที่คุณเห็น

Shang-Chi:   มาลองนึกเรื่องที่เกิดขึ้นในอีกมุมของเหตุการณ์นี้บ้างนะครับ

Shang-Chi:   สิ่งที่ผมจะบอกนี้หวังว่าจะช่วยให้คุณสามารถฟื้นความทรงจำบางส่วนได้ครับ

 

Shang-Chi:   คุณไม่มีปัญหาอะไรนะครับ?

   

   

Tamara:   คงได้อยู่ค่ะ

 

Shang-Chi:   งั้นกรุณาหลับตาลงนะครับแล้วจินตนาการว่าคุณกำลังล่องลอยอยู่ในน้ำ

Shang-Chi:   คุณเหมือนจะล่องลอยไปได้ทุกที่ แต่ก็ไม่ได้ล่องลอยไปไหนเช่นกัน

 

Shang-Chi:   ปลอดภัย

Shang-Chi:   ปลอดโปร่ง

Shang-Chi:   เงียบสงบ

 

Shang-Chi:   คราวนี้ให้คิดว่าคุณได้ลืมตาขึ้นมา แล้วลองมองความทรงจำครั้งสุดท้ายของคุณ

Shang-Chi:   ล๊อคภาพนั้นเอาไว้ และลองก้าวถอยห่างจากภาพนั้นดูสิครับ

 

Shang-Chi:   เพ่งไปที่แสงนั้น แล้วจากนั้น….

 

Tamara:   ไม่ใช่แสงดวงเดียวค่ะ

Tamara:   มันมีแสงสองดวงตรงนั้น

    

     

Shang-Chi:   ดีมากครับ ล๊อคภาพนั้นเอาไว้ในใจนะครับ

Shang-Chi:   ผมอยากจะให้คุณหยุด มอง แล้วนึกถึงสัมผัสด้านอื่นๆดูบ้าง

Shang-Chi:   คิดกลับไปสิว่าคุณจำ ความรู้สึกอื่น หรือได้ยินเสียงอะไรได้รึเปล่า?

 

Shang-Chi:   พอจะทำได้มั๊ยครับ?

 

Tamara:   ได้ค่ะ

Tamara:   มือชั้นกำลังจับอะไรบางอย่างแน่นมาก

Tamara:   กำลังบีบอะไรบางอย่างอยู่

 

Tamara:   ชั้นได้ยินเสียง….

Tamara:   ชั้นได้ยินเสียง…ล้อหมุนดังเอี๊ยดๆ

 

Shang-Chi:   คุณกำลังอยู่บนรถใช่มั๊ย?

 

Tamara:   อ๊ะ ใช่จริงๆด้วย!! คุณพระช่วย….

 

Tamara:   คุณพระช่วย….พวกเรากำลังจะชน!

Shang-Chi:   ไม่ครับ ทุกอย่างไม่เป็นอะไร

Shang-Chi:   จำได้มั๊ยว่า คุณอยู่นอกเหตุการณ์นั้นแล้ว

 

Shang-Chi:   คุณคุมได้ว่าจะหยุดอยู่ที่เหตุการณ์นี้ไว้หรือว่าเราจะไปเหตุการณ์อื่นต่อไป

Shang-Chi:   ผมขอให้คุณหยุดอยู่ในเหตุการณ์นี้ก่อนนะครับ

 

Shang-Chi:   คุณพอจะทำได้มั๊ยครับ? คุณ Tamara?

 

Tamara:   ชั้น….ชั้นจะลองดูค่ะ

 

Shang-Chi:   ดีมากครับ

Shang-Chi:   คราวนี้ตั้งสมาธิให้ดี แล้วบอกสิครับว่า

Shang-Chi:   มีอะไรอีกที่คุณพอจะบอกได้บ้าง?

 

Tamara:   ชั้นว่าชั้นได้ยินเสียงบางสิ่ง….อีกสิ่ง….

Tamara:   ชั้นว่าชั้นได้ยินเสียง คนร้องไห้

 

Shang-Chi:   ฟังในเสียงที่คุณได้ยินให้ดีๆครับ

Shang-Chi:   …ตรงนั้นมีใครอยู่กับคุณด้วยรึเปล่า?

 

Shang-Chi:   มีใครคนอื่นอีกมั๊ยอยู่บนรถคันนั้น?

    

  

Tamara:   เสียงมันมาจากข้างหลังชั้นค่ะ

Tamara:   ชั้นกำลังมองไปที่แสงอยู่

 

Tamara:   ชั้นมองไม่เห็น

 

Shang-Chi:   คุณเห็นได้ครับ

Shang-Chi:   เพียงแค่คุณหันหน้าไปข้างหลัง

 

Shang-Chi:   คุณเห็นมั๊ย Tamara?

Shang-Chi:   มีคนอยู่บนรถกับคุณรึเปล่า?

   

   

Tamara:   โอ้….

   

    

  

      

 

   

   

    

  

   

    

Tamara:   ค่ะ

   

    

Tamara:   เด็กสาวตัวน้อย

  

  

Tamara:   ลูกสาวตัวน้อยของชั้น…..

   

   

  

  

หลังจากที่เกรียนแตกใส่ Cannonball และ Sunspot

พี่  (Superior) Spider-Man ก็ถ่อมาฟ้อง Stark ถึงห้องวิจัย

 

Spider-Man:   นายช่วยทำอะไรซักอย่างไอ้เด็กเปรตพวกนั้นทีดิ

 

Iron Man:   เด็กเปรตไหนวะ?

 

Spider-Man:   เด็กเปรตมารยาททรามนิยมน่าตบกระโหลกพวกนั้นไง

 

Iron Man:   ขอข้อมูลเพิ่มคร้าบ?

 

Spider-Man:   ไอ้เด็กที่ตดเป็นระเบิดกับตดเป็นเปลวสุริยะนั่นไง

 

Iron Man:   หมายถึง Cannonball กับ Sunspot สินะ…

Iron Man:   คราวนี้……พวกนั้นไปก่อเรื่องไรอีกล่ะ?

   

Spider-Man:   พวกเราอยู่ในห้องครัวกับใช่ป่ะชั้นหยิบของเหลือในตู้เย็นมากินอ่ะ

Spider-Man:   แล้วอยู่ๆพวกนั้นอ่ะ…มาตะคอกเสกภาษาสุนัขใส่หน้าชั้นแบบโคตรหยาบคายอ่ะ

    

    

Iron Man:   แล้วที่นายกินนั่นของนายรึเปล่า?

Spider-Man:   ไม่อ่ะ

 

Iron Man:   แล้วมันเป็นของพวกนั้นรึเปล่า?

Spider-Man:   ก็คงนั้น แต่เขาไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะตัวเธอว์

(โถถถถถ ไอ้หน้าด้านนนนนน)

 

Spider-Man:   ประเด็นของชั้น….คิดว่าใช่ประเด็นนะ…ก็คือ

Spider-Man:   ชั้นไม่ควรจะถูกเด็กเกรียนไม่อย่านมมาพูดจากวนซอกเล็บเท้าแบบนี้!

 

Iron Man:   งั้นเอ็งก็อย่าไปแดร๊กของกินของพวกนั้นสิครัฟ!

 

Blackveil:  सिस्टम टूट गया है (THE SYSTEM IS BROKEN)

 

Spider-Man:   เออ ยินดีที่ไม่รู้เรื่องเช่นกันครัฟ ไอ้โล้นอวกาศเอ๊ย!

Spider-Man:   หมอนี่เข้าใจที่ชั้นพูดป่ะเนี่ย?

     

    

Iron Man:   ชั้นกำลังจัดการกับชุดแปลภาษาของชั้นอยู่

Iron Man:   แต่ตอนนี้คิดว่าคงไม่เข้าใจอ่ะ

 

ว่าแล้ว Spider-Man ก็เข้าไปเกรียนแตกใส่เด็กสมบูรณ์ของเรา

 

Spider-Man:   ไอ้ตัวอุบาทล่อนจ้อนไม่มีผ้าใส่เอ๊ย

 

Blackveil:  यह आ रहा है  (ITS COMING)

   

Shang-Chi:   คุณพอจะบอกเรื่องของเด็กผู้หญิงคนนั้นได้มั๊ยครับ?

Shang-Chi:   คุณรู้จักชื่อเธอรึเปล่า?

 

Tamara:   ค่ะ เธอชื่อ Ella

Tamara:   เธออายุหกขวบ พ่อของเธอทิ้งเราสองคนไป

Tamara:   พวกเราสองคนจึงใช้ชีวิตอยู่ด้วยลำแข็งของกันและกัน

Tamara:   แค่สาวน้อยคนนี้กับชั้นแค่นั้น

 

Tamara:   ชั้น….จำได้แล้ว!

Tamara:   ขอชั้นพบเธอหน่อยได้มั๊ยคะ?

    

    

Shang-Chi:   Tamara ครับ มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ผมต้องบอกคุณ

Shang-Chi:   เมื่อคุณได้ยินแล้ว ผมอยากจะให้คุณสงบสติอารมณ์เอาไว้

 

Shang-Chi:   ฟังแล้ว พยายามเข้าใจเรื่องที่ผมจะพูดด้วยนะครับ….

 

Tamara:   ชั้นรู้เรื่องทั้งหมดแล้วค่ะ ชั้นบาดเจ็บจากรถชน แล้วก็..แล้วก็ชั้น..

Tamara:   ชั้นพลาดวันเกิดของเธอไปใช่มั๊ย?

Tamara:   เลขเจ็ดน่ะเป็นเลขโปรดเธอเลยนะ แล้วชั้นเองก็สัญญากับเธอไว้ว่า…

Tamara:   ชั้น….ชั้น….

 

Tamara:   ชั้นอยากจะพบเธอค่ะ

 

Shang-Chi:   ถูกต้องครับว่าในตอนที่คุณได้รับ…..กลายเป็น Universe

Shang-Chi:   คุณนอนอยู่ในโรงพยาบาลครับ

 

Shang-Chi:   และตอนนี้พวกเราไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับลูกสาวของคุณเลยครับ

Shang-Chi:   บันทึกที่เรามีไม่ได้บันทึกเรื่องนี้เอาไว้เลยครับ….

Shang-Chi:   Tamara….

   

   

   

Tamara:   นานเท่าไร?

Tamara:   เรื่อของชั้นมันเกิดขึ้นมานานเท่าไรแล้ว!?

   

    

“สิบปีครับ”

   

   

Shang-Chi:   คุณนอนโคม่าอยู่สิบปีครับ

 

Tamara:   ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่จริง!

    

  

  

   

  

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกก!!!

แว่บบบบบบบบบ

  

   

Shang-Chi:   Tamara อย่า!!!

 

   

  

  

  

Captain Universe:  มีความว่างเปล่า

Captain Universe:  ก่อนเกิดทุกสรรพสิ่ง

 

Captain Universe:  การหมุนโคจร, จุดประกายเพลิงแห่งการสรรค์สร้าง

Captain Universe:   สิ่งเหล่านั้นได้หมุนรอบพระอาทิตย์ผู้ให้ชีวิต

 

Captain Universe:  จากนั้น…

Captain Universe:  พวกเราได้ ทะยาน ไปสู่ แสง

    

    

 

   

   

Captain Universe:   ร่างต้นแตกเป็นเสี่ยงๆ

Captain Universe:   ทุกอย่างแตกเป็นเสี่ยงๆ

 

Shang-Chi:   ผมไม่เข้าใจ…

 

Captain Universe:   สถานที่ที่เรียกว่าโลกนั้นมีความสำคัญ….

Captain Universe:   เป็นแกนหลักที่ก่อให้เกิดเอกภพคู่ขนาน (Multiverse) ต่างๆ

 

Captain Universe:   ที่นี่

Captain Universe:   ชีวิตและความตายของทุกสรรพสิ่งจะถูกกำหนด….

Captain Universe:   …ฉะนั้นตัวเราจึงจำเป็นต้องมีตัวตน

    

   

   

  

Shang-Chi:   งั้นทำไมต้อง Tamara ทำไมต้องเป็นเธอ?

 

Captain Universe:   เพราะว่าเธอแตกเป็นเสี่ยงๆ

Captain Universe:   เพราะว่าเธอกำลังจะตาย

  

Captain Universe:   เฉกเช่นเรา

   

  

    

   

ในเวลาต่อมา Tony Stark กำลังมึนตึ๊บกับภาษาที่ตอนนี้ยังแปลไม่ออกซักที!

    

Iron Man:   ไม่เข้าใจเลยวุ้ย

Iron Man:   โปรแกรมนี้มันน่าจะแปลความหมายคำนี้ได้สิวะ!

 

ไม่นาน Shang-Chi ก็มาหา Tony พร้อมกับเจ้าแม่จักรวาล

 

Shang-Chi:   นี่ Anthony!

Shang-Chi:   ชั้นมีเรื่องมาบอก พวกเราต้อง…

 

Iron Man:   เดี๋ยวแป๊ปปปนึงนะ

 

Iron Man:   ชั้นกำลังดูโครงสร้างของภาษาว่าทำไมมัน……..

   

   

  

   

ขณะที่ Tony กำลังมึนตึ๊บอยู่นั่นเอง

 

Blackveil:  नमस्ते (HELLO)

Blackveil:  मां (MOTHER)

 

Captain Universe:  रात मुखौटा

 

Iron Man:   เฮ้ย!

Iron Man:   นี่เธอเข้าใจภาษาเขาด้วยเรอะ

Iron Man:   ลองทำอีกทีสิ

 

Captain Universe:  หมายความว่าไง?

 

Iron Man:   ลองพูดคำที่คุณพูดเมื่อกี้อีกทีสิ

 

Captain Universe:  रात मुखौटा

    

    

  

   

Iron Man:   ว้าว ใช่เลย!

Iron Man:   คุณเข้าใจเขาจริงๆด้วย

Iron Man:   คุณรู้จักชื่อเขาอีกต่างหาก…

 

Iron Man:   ไง Blackveil

Blackveil:  रात मुखौटा

 

Iron Man:   ใช่แล้ว Blackveil

Blackveil:  रात मुखौटा

 

Captain Universe:  ถูกต้อง Anthony Stark….เรารู้ชื่อเขา

Captain Universe:  แต่เห็นได้ชัดว่า ท่านกับเครื่องจักรของท่านไม่รู้…

   

    

  

  

ว่าแล้ว เจ้าแม่ก็เสกพลังจักรวาล แก้คำที่ผิด….ให้เป็นถูก โอ้แม่เจ้า!!

พระแม่คร้าบบบบ ช่วยเสกพลังแก้คำตอบข้อสอบภาษาปะกิดให้ผมได้มั๊ยยยย!!

 

Captain Universe:  เขาไม่ได้ชื่อ Blackveil

Captain Universe:  แต่ชื่อ Nightmask

 

อิTony แกบอกชื่อช้านผิด!!

งั้นที่เด็กสมบูรณ์พูดชื่อตัวเองหลายๆรอบกเพื่อจะบอกว่า ตรูชื่อนี้เอ็งน่ะผิดแล้วว้อยรึเล่า ฮ่า

เดี๋ยวฝากเจ้าแม่ไปแก้ชื่อที่พิมพ์ผิดๆก่อนหน้านี้ก่อน!!

   

  

   

  

เมื่อแก้คำผิดให้ Tony แล้ว เด็กสมบูรณ์หรือหน้ากากราตรี Nightmask ก็จ้อไม่หยุด!

 

Nightmask:  सफेद घटना (THE WHITE EVENT)

 

Nightmask:  सिस्टम टूट गया है (THE SYSTEM IS BROKEN)

 

Nightmask:  यह आ रहा है  (ITS COMING)

    

   

   

  

จากนั้นเจ้าแม่จักรวาลก็ใช้พลังของตนจิ้มปาก Nightmask เพื่อ…..

 

 

Captain Universe:  ลองฟังคำพูดของเขาด้วยหูพวกท่านเองเถิด

 

Nightmask:  ระบบได้พังทลายลง (THE SYSTEM IS BROKEN)

 

Nightmask:  มันกำลังจะมา (ITS COMING)

    

   

   

   

Nightmask:  มันมาแล้ว….

Nightmask:  เศวตรการณ์ (THE WHITE EVENT)

 

และแล้วก็เกิดสัญลักษณ์บางอย่างขึ้นที่หน้าผากของ Nightmask!

     

   

จากนั้นก็เกิดพลังบางอย่างระเบิดขึ้นบนฟ้า!!

     

   

   

เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!

   

   

“เศวตรการณ์”

     

    

   

   

  

   

  

 THE WHITE EVENT

  

    

    

    

  

  

Avengers #7

   

   

   

The White Event มาแล้ว!!

     

     

     

 

    

  

จบแล้วคร้าบบบบบ!!  จบ Arc แนะนำตัวละครใหม่แล้วนะครับ

เล่มต่อไปเข้าสู่ Arc ใหม่ครับ เป็นเรื่องราวของ The White Event

และได้ Dustin Weaver (ผู้วาด S.H.I.E.L.D.) มาวาดด้วยนะจ๊ะ เย้ๆ

  

ทบทวนกันอีกซักรอบ

The White Event คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเหตุการณ์ New Universe แห่งจักรวาล Earth-555 ครับ
ที่อยู่ๆก็เกิดแสงสว่างวาปขนาดยักษ์ส่องสว่างมาที่โลก จนระบบไฟฟ้าต่างๆทั้งโลกหยุดทำงานนั่นเอง