Supergirl #15 : H’el on Earth part 5 : Into Kandor
เรื่องโดย : Mike Johnson
ภาพโดย : Mahmuo Asrar
วางจำหน่าย : ธันวาคม 2012
สำนักพิมพ์ : DC Comics

Kara จะช่วยเหลือ H’el อย่างนั้นหรือ? อย่างไรก็ตามมันนำไปสู่บทสรุปอันน่าตกตะลึง

ที่ Argo City ก่อนหน้านี้

Kara ขับรถอยู่กับเพื่อนของเธอ Tali ในเมือง ซึ่งเพื่อนของเธอกำลังเศร้าที่แยกจากกัน เพราะครอบครัวของเธอกำลังย้ายไปยังเมือง Kendor (เมืองขวดในป้อมปราการของเฮียซุป) ซึ่ง Kara คุยจนลืมมองทาง และได้เพื่อนของเธอเตือนสติว่าข้างหน้านั่นมีสะพานแสงอยู่ เธอจึงหันหน้ากลับมาด้วยความตกใจ

ซึ่งก็ทันเวลาทำให้ Kara สามารถบังคับยายหลบหลีกตัวสะพานได้ทัน จากนั้นทั้งคู่ก็มาถึงยังปลายทาง ซึ่ง Kara ก็ถามถึงเรื่องราวของของแฟนของ Tali ว่าเขารู้เรื่องที่เธอจะย้ายบ้านหรือยัง โดย Tali ก็บอกให้ Kara เก็บเป็นความลับห้ามบอกใคร

แล้วเธอก็บอกว่าเขาจูบเธอ และเธอก็ดีใจมากจนเธอคิดว่า Kara ไม่รู้แน่ๆว่ามันเป็นยังไง แต่ Kara ก็บอกว่าเธอเคยทำแล้ว และเธอจะไม่ทำอีกครั้งจนกว่าจะเจอคนที่ใช่จริงๆ

และปัจจุบัน

Kara มองดูภาพของเพื่อนเธอผ่านทางจอมอนิเตอร์ใน Sactuary ซึ่งเธอก็คิดว่าเพื่อนของเธอตายไปพร้อมกับดาวคริปตันแล้วจนร้องไห้ออกมา จากนั้น H’el ก็มากลับมาพอดี

H’el : คาร่า

Kara : H’el (เฮอร์-เอล)

H’el : ผมมีข่าวดีมาบอกคุณ พวกเรากำลังเข้าใกล้เป้าหมายของเราขึ้นอีกก้าวนึงแล้ว อีกก้าวสู่การช่วยเหลือดาวคริปตัน

ซึ่งเขามาได้ผิดจังหวะไปนิดเพราะ Kara กำลังอยู่ในอารมณ์เศร้าใจจนต้องเช็ดน้ำตา

H’el : คุณไม่เป็นอะไรใช่มั้ย

Kara : ฉันโอเคแล้วล่ะ H’el ว่าแต่นายหมายความว่าไงที่ว่า “เข้าใกล้ขึ้นอีกก้าวนึง” เนี่ย

H’el : มันคงจะดีกว่าถ้าผมไม่บอกแล้วให้คุณได้สัมผัสมันด้วยตาของคุณเอง หรือถ้าคุณเห็นว่าไม่อยากจะไปกับผมละก็ ผมขอบอกคุณเลยว่ามันปลอดภัยแน่ๆ จับมือของผมสิแล้วผมจะแสดงให้คุณเห็น

“น้ำเสียงของเขามันช่างเย็นยะเยือก ประดุจส่วนที่ลึกล้ำและดำมืดที่สุดในห้วงอวกาศก็ว่าได้”

“แต่จากคำพูดของขา”

“ถ้าเขาสามารถช่วยเหลือดาวคริปตันได้จริงๆละก็… ฉันก็ไม่มีทางเลือกนอกจากตามเขาไป”

H’el : คุณคิดถูกแล้วล่ะ Kara แล้วตอนนี้พวกเราก็จะสามารถ…

H’el : เริ่มต้นกันได้จริงๆซะที

H’el พา Kara มายังป้อมปราการแห่งความสันโดษที่เขาเพิ่งตะเพิด Superman และ Superboy กระเด็นออกไปเอง

Kara : แต่ว่าที่นี่ ที่นี่มันป้อมปราการของคาลนี่

Kara : คุณเข้ามาได้ยังกันแล้วถ้าพวกเขามาเจอเราเข้าจะทำยังไงล่ะ

H’el : สำหรับเรื่องนั้นคุณไม่ต้องกังวลถึงคาลอีกต่อไปแล้วล่ะ

“เพราะเขาจะไม่เป็นอุปสรรคของพวกเราอีกต่อไปแล้ว”

ที่ด้านนอก Superman และ Superboy ที่โดนซัดออกมาอยู่ได้แต่ยืนมองอยู่ด้านนอกเท่านั้น เพราะตอนนี้พวกเขาต้องการแผนการณ์ในการโต้กลับ และยึดป้อมของเขาคืน

Superman : ให้ตายเถอะนี่เขาตะเพิดฉันออกมาจากบ้านตัวเองเนี่ยนะ แถมยังเปิดการทำงานของโปรแกรมที่ควบคุมระบบต่างๆในป้อมปราการอีก มันไม่มีทางเลยที่เราจะฝ่าเข้าไปได้ ซุปเปอร์บอย เพราะป้อมนี่มันแข็งแรงมากพอที่จะป้องกันการบุกรุกได้แม่แต่กัฉันเอง ก็ถ้ามันจำเป็น แต่นั่นมันก่อนที่เจ้า H’el จะมายุ่งกับมันล่ะนะ

Superboy : ผมไม่เข้าใจเลย ถ้ามันเป็นชาวคริปตันจริงๆเหมือนกับคุณ หรือกับผมในบางส่วน… ทำไมมันถึงมีพลังมากกว่าเราทั้งคู่ที่ร่วมมือกันอีกล่ะ แล้วแบบนี้เราจะไปจัดการมันได้ยังไงล่ะเนี่ย

Superman : แค่พวกเราคงทำอะไรไม่ได้ แต่นายก็ให้ความคิดดีๆกับฉันแล้วไงล่ะ …นั่นคือการรวมพลังกัน และแน่นอนว่ามันต้องไม่ใช่แค่พวกเรา…

จากนั้น H’el ก็พา Kara เดินมายังที่วางของเมืองขวด Kandor ซึ่งเขาบอกว่า Kal นั้นช่างน่าอับอายต่อเหล่าคนของเขานักทั้งๆที่พวกเขายังคงมีชีวิตอยู่ในนี้ ซึ่ง Kara ก็บอกว่า Kal พยายามแล้วแต่ไม่สามารถทำอะไรได้ แต่นั่นไม่ใช่สำหรับ H’el

H’el : ทางเดียวที่จะช่วยมันคือภายใน Kandor เองต่างหากล่ะ คาร่า และมันมีเพียงแต่คุณเท่านั้นที่จะทำได้ เพราะในที่ที่ผมส่งคุณไปนั้นผมไม่สามารถตามเข้าไปได้ ย่างน้อยๆก็ด้วยร่างกายนี้…

H’el วาร์ปส่ง Kara เข้าไปภายในเมือง Kandor

ด้าน Kara โดนส่งเข้ามาแบบงงๆอีกแล้ว ซึ่งเธอก็ไม่แน่ใจว่าตกลงเขาจะช่วยหรือขังเธอไว้ที่นี่กันแน่ แล้วมันหมายความว่ายังไงที่ว่ามีเพียงแต่เธอที่สามารถช่วยเหลือเมืองนี้ได้

แต่เธอก็รู้สึกดีมากๆที่ได้มาอยู่ที่นี่เพราะมันเหมือนกับว่าเธอได้กลับไปยังดาวคริปตันเลย แต่เมื่อเธอลอยตัวลงมาก็พบกับเหล่าผู้คนที่นอนเบิกตาไม่ได้สติ จน Kara คิดว่าบางทีพวกเขาอาจจะตายไปแล้ว…

แต่เธอคิดใหม่ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ และอาจจะมีหนทางที่ช่วยเหลือพวกเขาได้ และก็มีคนทักเธอจากด้านหลัง

??? : ผมต้องขอโทษด้วยถ้าผมทำให้คุณกลัวนะ คาร่า …แต่ผมเกรงว่าคุณอาจจะไม่เชื่อผมก็ได้ถ้าผมจะบอกคุณว่าพวกเราต้องไปที่ไหนกัน

Kara : นี่นายเป็น…

H’el : นี่ผมเองไงล่ะ คาร่า H’el ไง นี่คือร่างกายเดิมของผม…ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนไป มันคือร่างจริงๆของผม

H’el : ผมไม่สามารถย่อร่างกายของตัวเองได้เหมือนกับที่ผมทำกับคุณ แต่ผมสามารถที่จะฉายภาพของผมออกมาแบบนี้ได้…และผมก็คิดว่าถ้าผม…แสดงร่างกายเดิมให้คุณเห็นนั่นอาจจะช่วยให้คุณเชื่อใจผมมากขึ้น

H’el : แต่ผมเองก็อยากจะรู้ว่าทำไมผมถึงเปลี่ยนแปลงไป มันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันแน่หลังจากที่ผมออกมาจากดาวคริปตัน แต่มันยังคงมีช่องว่างในความทรงจำของผมอีกมากนัก

H’el : แต่ตอนนี้ผมไม่มีเวลามาคิดถึงมันหรอก ผมหวังว่าจะสามารถนำพาเหล่าคนพวกนี้ออกมาจากคานดอร์ได้ แต่ผมก็ไม่สามารถรับรู้ได้ว่ามันจะส่งผลอย่างไรกับพวกเขา บางทีมันอาจจะช่วยพวกเขาให้หลุดจากสภาวะหยุดนิ่งนี่…หรือบางทีอาจจะฆ่าพวกเขาก็เป็นได้

H’el : ดังนั้นทางเดียวที่จะช่วยเหลือพวกเขาได้ก็คือเราต้องย้อนเวลากลับไปก่อนที่เบรนิแอคจะเข้าจู่โจมพวกเขา ก่อนที่ดาวคริปตันจะสูญสลาย และส่วนหนึ่งในสมการนั้นอยู่ภายในเมืองคานดอร์แห่งนี้เอง

“เสียงเขาเป็นปกติแล้ว เหมือนกับชาวคริปตันคนอื่นๆ”

“มันเป็นเสียงของชาวคริปตันแท้ๆที่ฉันได้ยินเป็นครั้งแรกภายหลังจากที่ฉันเดินทางมายังโลก”

“และเหมือนกับฉันเลย เขาเดินทางมาถึงที่นี่โดยที่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่…”

“เขาดูเป็นปกติธรรมดามากกว่าที่ฉัน…”

ในขณะที่กำลังคิดอะไรอยู่เธอก็โดนจู่โจมทางหุ่นดรอยที่คิดว่าเธอหลุดจากสภาวพหยุดนิ่ง

Kara : เจ้าพวกนี้มันอะไรกัน

H’el : Terminauts พวกมันคงจะเป็นเหล่าพวกที่เหลือของกองกำลังแบรนิแอค ที่พยายามทำให้คานดอร์ยังคงอยู่ภายในการควบคุม ผมไม่สามารถช่วยเหลือคุณได้ในสภาพนี้ พวกเราต้องหาทางหนีพวกมัน

แต่อย่าง Kara มีหรือจะหนีเธอพุ่งเข้าเล่นงานพวกมันในทันที

Kara : ฉันจะไม่หนีไปไหนทั้งนั้น และถ้าพวกเราไม่หยุดมันซะพวกมันอาจจะทำอันตรายกับชาวคานดอร์ต่อไปก็ได้

แต่ด้วยจำนวนที่มากทำให้เธอโดนเล่นงานจนกระเด็นไป

และเธอก็ตกลงมาข้างๆเพื่อนเก่าของเธอที่อยู่ในสภาวะหยุดนิ่งพร้อมๆกับคนอื่นๆ ซึ่งเธอก็คิดว่าจะไม่ได้เห็นหน้าเพื่อนคนนี้อีกครั้งเสียแล้ว แต่นั่นก็ทำให้เธอฮึกเหิมมากขึ้นและบอกว่าเธอจะหาทางช่วยเองไม่ว่าจะยังไงก็ตาม

ด้วยความบ้าคลั่ง Kara เข้าเล่นงานหุ่นที่เหลือจนราบ

Kara : ฉันจะช่วยพวกเธอทุกคน! ไม่ว่าจะต้องเจอกับอะไรก็ตามที

H’el : คุณช่างน่าอัศจรรย์จริงๆนะ คาร่า และเมื่อเจ้าพวก Terminauts เหล่านี้หายไปจากเส้นทางของพวกเขาแล้ว พวกเราก็จะสามารถเดินทางไปยังสถานที่สุดท้ายที่พวกเราจะไปได้เสียที

และ H’el ก็พาเธอเข้าไปยังโดมสีรุ้ง

H’el : ถ้าพวกเราต้องการจะเดินทางกลับไปให้ทันเวลาพวกเราการตัวจ่ายพลังงานที่มหาศาลมากกว่าที่พวกเราจะสามารถหาได้จากโลกใบนี้ แต่มันไม่ใช่จากที่นี่ ภายในศูนย์กลางจ่ายพลังงานของเมืองคานดอร์แห่งนี้

H’el : และมันอยู่ตรงนั้นไงล่ะ ควอนตัมคริสตัล สิ่งนั้นแหละคือสิ่งที่พวกเราต้องการ

Kara : แต่เมืองนี้ก็ต้องการมันไม่ใช่เหรอ แล้วถ้าเราเอามันไป…

H’el : มันจะไม่เป็นอะไรหรอก คาร่า เมื่อพวกเราทำสำเร็จมันจะไม่เคยเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้น เมื่อพวกเราทำสำเร็จเจ้าควอนตัมคริสตัลนี่จะปลอดภัยอยู่ภายในเมืองคอนดอร์ที่ปลอดภัยอยู่บนดาวคริปตันเช่นกัน ใช่แล้วดาวคริปตันที่ยังคงมีชีวิตอยู่จริงๆไงล่ะ

H’el : อีกไม่ช้าหรอก เพราะพวกเราอยู่บนเส้นทางนั้นแล้ว…

ด้านนอก Kara นำควอนตัมคริสตัลมามอบให้ H’el

H’el : ในอีกไม่ช้าสิ่งนั้นจะกลายเป็นเรื่องจริง และตอนนี้เราก็ได้มันมาแล้ว มันเหลืออีกเพียงองค์ประกอบเดียวเท่านั้นที่เราต้องการ

H’el : และจริงค่าเองก็ต้องการต้องเขา แต่ญาติของคุณเขายังคงไม่เข้าใจ เขาคงจะไม่เห็นด้วยแน่ๆที่จะให้เรานำคริสตัลนี้ออกมาจากคานดอร์ ถึงกระนั้นผมก็ยังคงหวังว่าเขาจะมาเข้าร่วมกับพวกเรา แต่การออกจากดาวดวงนี้เพื่อกลับไปยังคริปตันนั้นหมายความว่าเขาจะต้องยอมทอดทิ้งพลังอันยิ่งใหญ่ของเขา ผมเกรงว่าเขาอาจจะไม่สามารถทำแบบนั้นได้

Kara : แต่ฉันจะทำ ฉันยอมที่จะสละพลังทุกอย่างถ้านั่นหมายถึงการได้กลับไปยังบ้านเกิด ถ้ามันหมายความว่าสิ่งนั้นจะช่วยเหลือครอบครัวของฉัน เพื่อนฉัน และทุกๆคนได้ละก็นะ

H’el : ผมเองก็ไม่ต้องการสิ่งใด มากไปกว่าที่จะทำให้มันเป็นจริงหรอก คาร่า

H’el : ผม…ผมรู้ว่าสำหรับคุณแล้วหน้าตาของผมเป็นยังไง มันเหมือนกับฝันร้าย และการที่ได้เห็นตัวตนของผมภายในคานดอร์อีกครั้งก็ทำให้ผมคิดได้

H’el : ผมรับรู้ได้ว่าถึงแม้พวกเราจะทำการสำเร็จ ถึงแม้เราจะช่วยเหลือดาวคริปตันไว้ได้ก็ตาม… แต่มันไม่ใช่สำหรับผม ผมจะไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกต่อไป จะไม่มีทางได้ฟังเสียงต่างๆเหมือนที่ผมเคยได้ยิน ไม่มีทางได้รู้สึกเหมือนที่เคยรู้สึกอีกต่อไป แต่คุณนั้นสามารถที่จะมีชีวิตอยู่ตามที่คุณเคยเป็นและต้องการ

“น้ำเสียงของเขา…มันไม่ได้ฟังดูเย็นชาอีกต่อไป”

H’el : คุณอาจจะไม่รู้นะว่าความเชื่อใจของคุณนั้นมีหมายความกับผมมากแค่ไหน คุณปฏิบัตกับผมโดยไม่คิดว่าผมเป็นตัวประหลาด มันทำให้รู้สึกว่าผมเป็นตัวผมอีกครั้ง

“ในตอนนี้ฉันได้ยินเสียงที่แท้จริงของเขาที่ดังก้องออกมาจากภายในแล้ว…”

H’el : ผมรู้ดีว่าผมอาจจะไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ทั้งหมด แต่มันก็เพียงพอแล้วที่ผมได้รับรู้ว่าคุณอยู่กับผม

H’el : และเราจะกลับไปยังบ้านของพวกเราด้วยกัน คุณจะไปกลับผมใช่มั้ย คาร่า

Kara : นะ…แน่นอน

Kara : ฉันจะไปคุณ

Kara และ H’el จูบกัน! หรือเธอจะหลงรักเขาเข้าจริงๆแล้ว ทุกอย่างที่ H’el ทำนำมาเพื่อจุดนี้อย่างงั้นหรือ

ตอนต่อไป

อย่าได้พลาด Superman #15 กับบทที่น่าเหลือเชื่อที่สุดของ H’el on Earth

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : [Spoil] – H’el on Earth Part 5 : Supergirl #15