H’el on Earth Part 4 : Superboy #15 : Shattered Steel!

เรื่องโดย : Tom Defalco

ภาพโดย : Ron Frenz, Roger Robinson, Iban Coello และ Amilcar Pinna

วางจำหน่าย : 13 ธันวาคม 2012

สำนักพิมพ์ : DC Comic

ภายหลังการปะทะกับ H’el สภาพของ Superboy กำลังเลวร้ายอย่างที่สุด และ Superman คือความหวังเดียวของเขา

Superboy ยังคงนอนไร้เรี่ยงแรงอยู่ที่เดิมหลังจากที่เขาถูก H’el เล่นงาน ซึ่งตัวเขายังคงมีสติที่จะรับรู้เรื่องราวต่างๆได้ เพียงแต่ เขาไม่สามารถควบคุมร่างกายได้เลย นั่นเพราะ H’el ได้ทำอะไรบางอย่างกับร่างกายของเขา บางสิ่งที่อยู่ลึกลงไปในยิ่งกว่ากระดูก หรืออวัยวะภายใน ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นศูนย์กลางของร่างกายของเขา และมันทำให้ร่างกายของเขาเหมือนถูกหยุดการทำงาน และกำลังจะตาย

และนั่นก็ทำให้เขาไม่เหลือพลังที่จะตอบโต้เหล่าคนรอบๆข้างที่คิดจะทำอะไรกับเขาได้เลย ซึ่งตำรวจและหน่วยงานพิเศษก็กันผู้คนและรอบๆไว้ เว้นแต่เจ้าของรถที่เสียหายยังคงอยู่ด้านในและไม่ค่อยชอบใจที่รถของเขามาโดนลูกหลงนัก ส่วนหน่วยงานพิเศษก็คิดว่ารอบๆมันดูเหมือนสนามรบชัดๆ ซึ่ง 1 ในนั้น ก็บอกว่ามันเป็น การต่อสู้ของพวก-Super เพราะเขาว่าเขาเห็น Supergirl กับ Superman แต่ตอนนี้เขาหายตัวไปแล้ว…

ที่ Suicade Slum ที่แท้ H’el ไม่ได้เคลื่อนย้ายทั้งคู่มาไกลถึงอดีตแต่เป็นไม่กี่บล็อกคถัดมาเท่านั้น ซึ่ง H’el ก็บอกกล่าวตามที่เขาเคยพูดไว้ใน Superman #15 ก่อนที่จะหายตัวไป

Superman : ไม่ว่าแกจะมีพลังมากแค่ไหนก็ตามนะ H’el แต่ไม่มีใครจะมาทำร้ายดาวดวงนี้ได้ถ้าฉันยัง…

“บ้าจริงมันหายไปแล้ว…ต่อหน้าต่อตาฉันเลยนะเนี่ย”

“มันต้องมีทางตามหาหมอนั่นสิน่า แต่การได้ยินระดับสุดยอดของฉันมันดันรับรู้ได้ถึงปัญหาเร่งด่วนนี่สิ”

“เพราะ นาย Superboy ไม่มีการตอบสนองอะไรเลย—นั่นหมายความว่าชีวิตของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย”

เมื่อคิดได้ดังนั้น Superman ก็พุ่งตัวออกไปทันที

และเขาก็มาถึงในเวลาไม่นาน

“ดูซิว่าใครกลับมา ไม่มีโอกาสได้พบกับเขาจริงๆเลยในระหว่างการต่อสู้เนี่ย”

ซึ่ง Superman ก็สั่งให้คนอื่นๆหลีกไป เพราะตอนนี้อาจจะมีแค่เขาเท่านั้นที่สามารถช่วย Superboy ได้ ส่วนเจ้าของรถก็พยายามเรียกค่าเสียหายและให้ Superman ตอบคำถามของเขา ซึ่ง Superman ก็หันไปมองแว๊บนึงและบินไปโดยไม่ใส่ใจ

(ประมาณ รถเพ่แล้วไง ตอนนี้ผมมีปัญหาระดับโลกให้ดูแล)

ทำให้เจ้าของคนนั้นโมโหมาก และมองว่าแกเป็นใคร เมืองนี้มันยังมีกฎหมายนะ

และสถานที่ซึ่ง Superman พาตัว Superboy มาก็คือ “Fortress of Solitude” ป้อมปราการแห่งความสันโดษของเขานั่นเอง ซึ่งตัว Superboy นั้นไม่แน่ใจว่า Superman นั้นคิดจะช่วยเขาจริงๆหรืออยากจะฆ่าเขาแบบ Supergirl กันแน่และเมื่อมาถึง Superman ก็วางตัว Superboy ไว้เพื่อหาทางรักษาเขา

และ Superman ก็ทำการตรวจสอบอาการของเขา

Superman : จากการตรวจสอบระบุว่าอาการของเธอเป็นการบาดเจ็บภายใน

Superman : มันมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นภายในระดับพันธุกรรมของเธอ

Superman : และฉันคิดว่าเจ้า H’el เป็นตัวการแน่ๆ แต่จริงๆแล้วฉันยังไม่รู้เรื่องของเธอเลย

Superman : เธอเป็นใครกันแน่เจ้าหนู เธอมาจากไหนกัน แล้วเธอมีพลังอะไรบ้าง –แล้วที่สำคัญเธอไปยุ่งกับพวกเขาได้ยังไง รวมไปถึงทำไมเธอถึงมีตราสัญลักษณ์ของตระกูล El ได้กัน

Superman : และบางทีดวงตาของฉันอาจจะช่วยทำให้ฉันพอเข้าใจได้…

และ Supreman ก็ใช้ดวงตาของเขามาองผ่านเข้าไปในร่างกายของ Superboy ลงไปในระดับพันธุกรรม

Superman : นี่มันเป็นไปไม่ได้ เธอมี DNA 3 สาย ทั้งๆที่ปกติจะมีเพียงแค่ 2

Superman : –และดูเหมือนมันกำลังจะคลายตัวออกจากกัน

Superman : ถ้าเจ้า H’el มันทำได้ถึงขนาดนี้ดูท่า Supergirl จะอยู่ในอันตรายมากกว่าที่ฉันคิดซะแล้ว

“และฉันก็ทำได้แค่หวังว่า Kara จะยังปลอดภัย”

ที่ Santuary

H’el : คุณตื่นแล้ว

H’el : ผมพาคุณมายังที่นี่ เพราะผมรู้ว่าคุณจะรู้สึกปลอดภัยกว่าที่อยู่ที่นี่ …และผมเกรงว่าการทรยศอย่างร้ายกาจของญาติของคุณจะทำให้คุณใจหาย

Supergirl : ที่เขาพูดออกมาทั้งหมดนั่น…ฉันยังไม่อยากจะเชื่อ ทำไมเขาถึงได้หยาบโลนแบบนี้

H’el : นั่นเป็นเพราะ บุตรแห่ง Jor-El นั้นได้คลุกคลีกับพวกมนุษย์โลกนานเกินไปแล้ว

H’el : และผมก็เกรงว่ามันจะสายไปแล้ว—ดูท่าจิตใจของเขาจะปนเปื้อนจนเกินรักษาแล้ว

H’el : และผมก็ขอสัญญาว่าผมจะปกป้องคุณจากความบ้าคลั่งของเขาเอง คุณจะปลอดภัยแน่ๆเมื่ออยู่ใกล้ๆผม

แต่จู่ H’el ก็หายตัวไปเพื่อไปทำธุระของมัน

H’el : อ๊ะ ผมมี…งานด่วนที่ต้องเร่งไปทำ แล้วผมจะกลับมาในไม่ช้า…แล้วเมื่อนั้นพวกเราจะสามารถดำเนินแผนการช่วยเหลือดาวคริปตันของเราต่อไปได้

ซึ่ง Kara ก็เริ่มจะมีความรู้สึกบางอย่างกับการกระทำของเขา

สักคน : ต้องขอโทษด้วยเกรงว่าอาการของ Superboy นั้นจะยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น

Cyborg : ผมได้ลองตรวจสอบข้อมูลแล้ว และระบุได้ว่ามันเป็น DNA ของมนุษย์ หรือชาวคริปตัน – ส่วนอีกส่วนที่สามนั้นยังไม่สามารถระบุประเภทได้อย่างชัดเจน

Superman : ขอบใจมาก Cyborg

Dr.Veritas : หืม ดีเอ็นเอ ชาวคริปตันงั้นเหรอ ท่าทางคนแถวนี้จะงานเข้าซะแล้วสิ

Superman : ผมก็ตกใจไม่แพ้คุณหรอก ว่าแต่ Dr.Veritas มันพอจะมีทางที่จะช่วยเขาได้บ้างมั้ย

Dr.Veritas : เรื่องนี้ฉันก็ยังไม่แน่ใจ มันเหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เกิดการแตกแยกระหว่างพันธุกรรมที่แตกต่างกันนั่น และผลลัพธ์ที่กำลังจะตามมาก็คือ การแตกสลายของพันธุกรรม

Cyborg : พวกเราจำต้องสร้างสิ่งที่จะทำให้ เจ้า DNA ที่แตกต่างกันนั้นสามารถมารวมตัวกันได้ใหม่ ซึ่งก็เหมือนกับการเข้าเฝือกแขนที่หักนั่นแหละครับ

Dr.Veritas : และปัญหาก็คือจะทำยังไงนั่นแหละ และยังมีเรื่องของ ดีเอ็นเอ ชาวคริปตันอีก

แต่แล้วก็ดูเหมือน Superman จะคิดอะไรออกแล้ว

Superman : บางที…

Superman : ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือ แล้วที่เหลือฉันจะจัดการเอง

Superman : แต่จริงๆฉันเองก็ยังไม่รู้เลยว่ามันจะใช้ได้จริงมั้ยล่ะนะ

Superman : เกราะของชาวคริปตันนี่มันเป็นสิ่งที่ใช้ได้กับฉันเท่านั้น…และฉันเองก็ยังไม่แน่ใจเลยว่ามันจะสามารถสร้างสมดุลที่เธอต้องการได้จริงๆมั้ย

Superman : นั่นเพราะมันมีแค่ฉันเท่านั้นที่สามารถสวมใส่มันได้ภายหลังการดับสูญของดาวคริปตัน…และอย่าที่บอกนั่นแหละ ว่าจริงๆแล้วฉันก็ยังไม่รู้ว่ามันทำงานยังไง

Superman : แต่มันก็ทำงานภายใต้รหัสพันธุกรรมของชาวคริปตัน และมันก็ให้การปกป้องฉันในเวลาที่ฉันที่ต้องการมัน

Superman : และก็หวังว่ามันจะสามารถใช้ได้กับเธอเช่นกัน

และ Superman ก็ถอดเกราะของเขาออก เหลือเพียงแต่ตัวเปล่าๆ

และเขาก็ได้นำสัญลักษณ์ของเขาไปวางไว้บนอกของ Superboy และมันก็สร้างเกราะขึ้นมาบนตัวของเขา แต่มันก็สร้างความเจ็บปวดมหาศาลให้กับเขาเช่นกัน และมันจะได้ผลหรือไม่

และมันก็ได้ผล Superboy ได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

Superboy : นี่คุณจะบ้าหรือเปล่าเนี่ย

Superboy : มันรู้สึกเหมือนคุณเอากรดมาหยดลงบนอกของผม แล้วมีเปลวไฟเผาไหม้อยู่ในกระเพาะของผมเลยนะ

Superboy : แต่นี่มัน ตา, หู, จมูก กลับมาทำงานอีกครั้งแล้ว แต่โทรจิต มันหายไป

Superman : ตราประจำตระกูลของฉัน…ดูเหมือนมันจะเปลี่ยนแปลงไปทันทีที่มันระบุตัวเลือดของเธอและทำการหลอมรวมเข้าด้วยกันได้

“Supergirl พูดถูกจริงๆ – เขาเป็นโคลน — โคลนของฉัน”

ที่นิวยอร์ก

Jimmy ก็ติดต่อหา Lois ที่ Metropolis เรื่องที่ Superboy ไปโผล่ที่นั่น ซึ่ง Lois ก็รู้อยู่แล้ว และบอกว่ามันมีมากกว่านั้น เพราะมันยังมี Superman, Supergirl และอีกคนที่ยังยืนยันไม่ได้ ซึ่งพวกเธอจะต้องทำข่าวของพวกเขา และจากนั้น Jimmy ก็เห็นคนที่เขารอพบอยู่เดินออกมา เขาคือคนที่กล่าวหาว่าถูกทำร้ายโดย Superboy  Superboy  ซึ่งเขาก็ไม่ให้สัมภาษณ์และปัดมือกล้องของ Jimmy จนตกและเดินไปขึ้นรถ แต่ Jimmy เราก็ยังคงมีกล้องมือถืออยู่ดี

Superman : โทษทีนะที่ปล่อยนายไว้—

Superman เดินไปหยิบเสื้อผ้าสมัยก่อนของเขามาใส่ (ยุค Action Comics)

Superman : –นั่นมันแทบจะเรียกได้ว่าเป็นชุดของฉันโดยเฉพาะเลยล่ะนะ เพราะงั้นฉันต้องการคำตอบนะเจ้าหนู เธอมาจากไหน ส่วนเจ้า H’el นั่นดูเหมือนจะมาจากคริปตันจริงๆ…หรือเธอมากับมันด้วย

Superboy : ผมไม่เคยรู้จักเจ้าบ้านั่นเลย มันโผล่มาแล้วก็เข้าเล่นงานผม จนตัวผมแทบจะแยกเป็นชิ้นๆ

Superboy : ดังนั้นไม่มีทาง…ผมถูกสร้างขึ้นมาบนโลกนี่แหละ เรื่องของพวกเรามันค่อนข้างจะซับซ้อนสักหน่อย…

Superboy : …และผมขอพูดตรงๆเลยนะ ว่าผมอาจจะยังเด็กและไม่รู้ว่าคุณทำอะไรลงไปในเวลานี้

Superboy : แต่คุณไม่มีสิทธิ ที่จะลบพลังจิตของผมนะ

Superman : ฉันขอบอกเลยว่าไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนี้ และที่มันทำลงไปก็เพื่อช่วยชีวิตของเธอนะ

Superman : และเธอก็ควรรับมันไว้

Superman : ยังไงก็เถอะสงบสติก่อนซิ มันจะต้องมีทางที่ทำให้เธอได้พลังคืนมาแน่ๆ…

Superboy : ถอยไปห่างๆเลย คุณก่อเรื่องมาพอแล้ว

Superman : ฉันก็เข้าใจนะว่าเธอกำลังอารมณ์เสียนะ แต่ตอนนี้พวกเราจะต้องร่วมมือกันนะ เจ้า H’el น่ะต้องการจะฆ่าเธอจริงๆเลยล่ะ และตอนนี้เธอก็ต้องการให้ฉัน…

Superboy : ไม่มีทาง

Superboy : H’el น่ะมันเป็นเรื่องของคุณ ส่วนผมน่ะหมดธุระกับมันแล้ว และกับคุณด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเลยนะกับยัยโรคจิต Supergirl นั่นด้วย

Superboy : ทำไมพวกคุณถึงไม่ยอมปล่อยให้ผมได้อยู่ตัวคนเดียวซะบ้างเนี่ย

Superboy โมโหจนผลัก Superman กระเด็นออกไป ซึ่งจริงๆตัว Superman ก็ไม่ทันได้ตั้งรับ

Superman : นี่ดูเหมือนพลังของเธอจะไม่ได้หายไปไหนเกินกว่าที่เธอคิดล่ะนะ

Superboy : ผมไม่เข้าใจเลย…ผมไม่ได้คิดที่จะทำแบบนั้น…

แล้วจู่ๆ Superboy ก็โดดขึ้นไปชนกำแพงด้านบนเองซะงั้น

Superman : ดูท่าทางเกราะสงครามจะทำการตรวจสอบรูปแบบและการใช้งานพลังจิตของเธอน่ะ…แต่อย่ามาถามฉันเชียวนะว่าทำยังไง

Superman : และมันจะเพิ่มพลังความสามารถทางกายภาพของเธอให้มากขึ้น ในขณะที่มันกำลังตัดเข้าสู่ความรู้สึกและสัมผัสต่างๆของเธอ

Superboy : แต่ นี่…นี่ มันไม่ใช่…ตัวผมเลย

Superboy : ผมไม่เหมือนกับคุณนะ ผมไม่อยากเป็นพ่อกล้ามโต หรือสุดยอดคนพาลอะไรแบบนั้น

Superboy : และผมก็ไม่สนใจแม้แต่น้อยกับ ไอเรื่องบ้าๆที่ชื่อคริปตันอะไรนั่น ผมแค่อยากให้มันกลับไปเป็นอย่างที่มันเคยเป็นก็พอแล้ว

Superboy : ดังนั้นผมไม่ต้องการมันหรอก

Superman : Superboy ไม่นะ

Superboy ตัดสินใจดึงเอาชุดเกราะสงครามของคริปตันออกมา ซึ่ง Superman ก็พยายามห้ามแล้ว

Superman : ฉันต้องขอโทษจริงๆที่มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่เธอจะตายแน่ๆถ้าไม่สวมเกราะนี่ เพราะเธอต้องการใช้มันเพื่อคงสมดุลของพันธุกรรมของเธอให้มั่นคง

Superboy : ละ—แล้วคุณจะบอกให้ผมใส่มันไปตลอดกาลเลยหรือไงเล่า

Superman : ฉะ—ฉันเองก็ยังไม่รู้เหมือนกันนั่นแหละ

Superman : แต่ยังไงก็ตาม คนที่เลือกก็คือเธอ เธอเลือกได้ว่าจะใช้มัน—หรือโยนมันทิ้งไป

และ Superboy ที่รับรู้สภาพของตัวเอง ก็เริ่มคิดหนัก แต่ในท้ายที่สุดเขาก็เอื้อมมือไปหยิบมันมา และสวมใส่มันอีกครั้ง

ซึ่งดูมันจะคงตัวกว่าเดิมแล้ว

Superboy : แล้วยังมีอะไรอีกล่ะ

Superman : พวกเราต้องตามหาตัว H’el และหาทางจัดการมันให้ได้

Superboy : เอาจริงดิ นั่นอ่ะนะแผนของคุณ

Superboy : นี่คุณคิดจริงๆเหรอว่ามันเป็นไปได้น่ะ

แต่เมื่อพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มา H’el โผล่มาทางด้านหลังของทั้งสองในทันใด และไม่มีใครรับรู้ถึงการมาของมัน

H’el : คำตอบคือ ไม่ มันไม่มีทางเกิดขึ้นหรอก

H’el : และนี่ก็เป็นป้อมปราการที่ดีนะ Kal…

H’el : ข้าคิดว่าข้าจะขอมันไปล่ะนะ

โครมมมมมมมมมมม

ทั้ง Superman และ Superboy โดน H’el อัดลอยออกมาจากป้อมปราการของเขาเอง และทั้งคู่แทบจะไม่ทันได้ตอบโต้อะไรเลย

ติดตามตอนต่อไป

ติดตามช่วงถัดไปได้ใน Supergirl #15

และจากนั้น Superboy ไปพบกับ Lex Luthor ใน Superman #15

และในเดือนหน้า Superboy ร่วมมือกับ Batman และเหล่า Justice League เพื่อเข้าจู่โจม H’el

ใน Superboy #16

 

เผยแพร่ครั้งแรกที่ : Bank-Genesis : Comics News & Spoil