Star Wars: Darth Vader and the Ghost Prison #1 – The calm before a storm
เรื่อง : Haden Blackman
ภาพ : Agustin Alessio
วางจำหน่าย: 23 พฤษภาคม 2012
สำนักพิมพ์ : Dark Horse Comics
เหล่านักเรียนนายร้อยจบใหม่ของจักรวรรดิทุกคนกำลังหลั่งไหลเข้าสู่ Coruscant อดีตศูนย์กลางของสาธารณรัฐที่บัดนี้ได้กลายเป็นของจักรวรรดิซิธไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว งานเลี้ยงฉลองของบัณฑิตเหล่านี้ดำเนินไปอย่างราบรื่น ทุกตารางนิ้วมีแต่ความสนุกสนาน จักรวรรดิดูจะสงบสุขได้เสียที แต่ก็แน่ล่ะ ความสงบย่อมมาก่อนพายุเสมอ….
บันทึกเหตุการณ์หมายเลข CM-0420-003 (รหัส: เรือนจำวิญญาณ)
โดยผู้บัญชาการ Laurita Tohm
“การเข้าไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ ‘เรือนจำวิญญาณ’ นั่นเริ่มต้นที่การมาเยือนของผม….”
“บนดาวเคราะห์ศูนย์กลางของจักรวรรดิเรา..”
“ในวันนั้น ผมยังเป็นแค่นายร้อยโทห์มเท่านั้น—“
“นายร้อยต๊อกต๋อยธรรมดาผู้ไม่มีอะไรเลย นอกจากตราและตำแหน่างที่ได้มาจากสถาบันของผมบน Raithal”
“และก็เหมือนทุกๆคนที่เข้ามาเกี่ยวข้องในเหตุการณ์นี้ ผมมาที่โครัสซองค์….”
“เพื่อรับปริญญา…“
โทห์มนั่งหงอยอยู่คนเดียว จนกระทั่งเพื่อนนักเรียนของเขาเรียกเขาขึ้นมา
Shens: เฮ้ยโทห์ม!
“…และเข้ารับตำแหน่งในฐานะเจ้าหน้าที่คนใหม่ของจักรวรรดิ”
โทห์มเงยหน้าขึ้นมามอง Shens (ผมดำ) และ Caul (ผมทอง) เพื่อนของเขา เผยให้เราเห็นว่า ใบหน้าซีกซ้ายของเขาเละราวกับเคยประสบอุบัติเหตุร้ายมาก่อน
Shens: โทห์ม! เรากำลังจะลงจอดแล้วนะ..
Shens: แล้วนายมัวแต่มาทำบ้าอะไรอยู่ อ่านหนังสือเนี่ยนะ??
Tohm: ก็แค่อ่านนโยบายรักษาความปลอดภัยของที่นี่น่ะเชนส์ พอดีฉันไม่เคยมาโครัสซองค์มาก่อนเท่านั้นแหละ เลยไม่อยากเผลอไปทำอะไรที่มันขัดกับกฎหมายที่นี่ด้วย
Caul: พูดผิดแล้ว นายไม่เคยไปไหนเลยต่างหาก แต่ไม่ต้องห่วงเลยโทห์มเพื่อนรัก ที่นี่มีกฎข้อเดียวเท่านั้น…อย่าไปยิงใครที่ตำแหน่งสูงกว่านายก็พอ
Caul: และอย่าไปกังวลอะไรน่า หลังจากวันนี้ไป ที่นี่จะกลายเป็นบ้านของนายแล้ว
โครัสซองค์
ไม่กี่เดือนหลังจากกบฏเจไดพยายามล้มล้างและยึดครองสาธารณรัฐ และสุดท้าย สมุหนายกพัลพาทีนก็ต้องประกาศก่อตั้งจักรวรรดิขึ้นมา
(คำใส่ร้ายที่พัลพาทีนหรือดาร์ธซีเดียสโยนให้พวกเจไดในหนัง Episode III หากยังจำกันได้ครับ )
“ผมได้เป็นส่วนหนึ่งในนักเรียนมากมายจากทั่วจักรวาลที่ได้มารวมกันในวันนี้”
“นักเรียนนายร้อยนับพัน จาก 6 สถาบันทั่วทั้งกาแล็กซี่…”
“ที่ถูกฝึกให้มีประสิทธิภาพ แข็งแกร่ง รอบคอบ และเหนือสิ่งอื่นใด…จงรักภักดี”
“และไม่มีใครอีกแล้ว ที่มีคุณสมบัติเหล่านี้เพรียบพร้อมไปกว่า Gentis ผู้อำนวยการของเรา”
“แม้กระทั่งในวินาทีนี้ ผมก็ไม่รู้สึกอายเลยที่จะกล่าวออกมาดังๆว่าเขานี่แหละ คือแรงบันดาลใจของผม”
Gentis: นักเรียนทั้งหลาย บัดนี้คงถึงเวลาแล้วที่เราทุกคนจะได้คุยกันอย่างเท่าเทียมกันเสียที
Gentis: พวกท่านทุกคนต่างมาจากสถาบันของเราบน Carida, Corulag,Raithal, Arkanis และที่นี่ Coruscant
“ทุกคนๆที่นี่คงต้องเคยได้ยินวีรกรรมของท่านนายพลเจนทิสในสงครามโคลนส์มาแล้วทั้งนั้น”
“เจนทิส ผู้บัญชาการผู้นำกองทหารโคลนส์แค่ 70 นายเข้าปะทะกับกองกำลัง Burning Ember อันเกรียงไกรของสหพันธ์พาณิชย์และคว้าชัยชนะกลับมาได้”
Gentis: ท่านทั้งหลายจากทั่วทุกมุมของจักรวาล บางคนยากจน บางคนก็ร่ำรวย แต่ทุกๆท่านต่างมารวมกันในวันนี้ด้วยจุดหมายเดียวกัน คือเพื่อมาเป็นเจ้าหน้าที่ เป็นทหาร ผู้ปกป้องจักรวรรดิของเรา
Gentis: และพวกท่านก็ต่างกลัวในสิ่งเดียวกันด้วย คือกลัวว่าตนเองยังไม่พร้อม เพราะพวกท่านทุกคนที่นี่รู้ว่าตนได้รับการฝึกจากสถาบันของเราได้แค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น ในขณะที่หลายๆคน รวมถึงผมด้วย ใช้เวลาในการฝึกร่วมปี
“เจนทิส ผู้เข้าช่วยผู้คนกว่าพันล้านคนอพยพจาก Mirak Major ตอนที่สหพันธ์พาณิชย์จุดชนวนภูเขาไฟลูกยักษ์ที่นั่น”
Gentis: แต่ผมขอเลยบอกว่ามันไม่ได้สำคัญเลย
“เจนทิส นายทหารผู้ถูกเหล่าเจไดหักหลัง ความแค้นเข้าครอบงำ โทสะทำให้เขาสามารถสังหารเจไดผู้ชั่วช้าได้ถึงสามคนด้วยตัวเขาเองคนเดียว”
Gentis: พวกท่านไม่จำเป็นจะต้องผ่านการฝึกเป็นพันๆชั่วโมง ไม่ต้องทำอะไรใดๆทั้งสิ้น ในความเป็นจริงแล้ว บททดสอบเพียงอย่างเดียวที่คุณต้องเผชิญคือคำถามง่ายๆสั้นๆเพียงข้อเดียว คือ…
Gentis: ท่านพร้อมที่จะตายเพื่อจักรวรรดิของท่านหรือไม่?
ด้วยความรักและภักดีต่อจักรวรรดิ (บวกกับความอินจัด) โทห์มถึงกับพูดออกมาเบาๆเลยว่า ‘พร้อมครับ’
หลังจากเจนทิสกล่าวเปิดเสร็จ ก็เริ่มพิธีการกันซักที พิธีกรเริ่มกล่าวชื่อทีละคนโดยคนแรกที่โดยขานชื่อก็คือ ลอร์ริต้า โทห์มของเรานั่นเอง
(ดูดีๆจะเห็นว่านอกจากหน้าซีกซ้ายของเขาที่เละแล้ว เขายังไม่มีแขนซ้ายด้วยนะครับ)
Gentis: ยินดีด้วยนะร้อยโท ทีนี้ลองเล่าให้ผมฟังหน่อยสิ ว่า…สภาพร่างกายคุณตอนเนี้ย มันทำหน้าที่เป็นแรงกระตุ้นให้คุณทำงานหนักกว่านักเรียนคนอื่นทั่วไป หรือให้คนอื่นประมาทคุณล่ะ??
Tohm: เอ่อออ น่าจะทั้งคู่นะครับ
Gentis: ดีมาก ใช้ข้อได้เปรียบของคุณข้อนี้ต่อไปนะ พยายามเข้า
“หลังจากเสร็จพิธี ผมวางแผนจะไปพักผ่อนแล้วรองานต่อไป”
“แต่คอลกับเชนส์ก็ลากผมมาฉลองกันซะอย่างงั้น”
Tohm: คอล มันเสียเวลาเปล่านะ ฉันต้องกลับไปทำงายงานเรื่องศึกแห่งจีโอโนซิสต่อ!
(เหตุการณ์จากภาค Episode II นั่นเอง)
Caul: โถ่เอ๊ย ใครๆเขาก็รู้หน่าว่าพวกทหารสาธรณรัฐกับพวกเจไดคว้าชัยชนะไป นายจะเขียนให้ตายยังไงมันก็จบแบบเดิมตลอดแหละน่า เพราะฉะนั้น เราเอาเวลาของเรามา…พบปะสาวๆจะดีกว่ามั้ย
Tohm: นายกับเชนส์ไปเหอะ ฉันคอยอยู่ตรงนี้แหละ
Caul: เฮ้ยอย่าอายไปเลยน่า เดี๋ยวพวกเธอก็มัวแต่สนใจเครื่องแบบเท่ๆของนาย ไม่สนหน้านายหรอก
Shens: หรือไม่พวกเธอก็จะสงสารแล้วก็เอ็นดูนาย ยังไงนายก็ต้องจีบติดซักคนแหละน่า
Tohm: อ่ะๆก็ได้ แต่ฉันจะอยู่แค่อีกชั่วโมงเดียวนะ
Shens: เร็วเข้า รีบเข้าไปคุยก่อนที่พวกนางจะไปเจ๊อะแจ๊ะกับพวกฮัทท์เฮงซวยจาก Corulag นั่นกันเถอะ
Gentis: ร้อยโทโทห์ม!!
Tohm: ท่านผู้อำนวยการ?
Gentis: ดีใจที่ได้เจอคุณที่นี่ ตอนนี้คุณได้รับคำสั่งใหม่แล้ว
Gentis: คุณได้ถูกรับเลือกเข้าทำงานกับ Grand Moff Tarkin ที่กองยานของเรา เขากำลังทำโปรเจ็คลับอะไรกันซักอย่างอยู่ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไร คุณคงรู้สึกเป็นเกียรติมากสินะ
Tohm: ครับท่าน ว่าแต่ผมต้องออกเดินทางเมื่อไหร่?
(ใครคุ้นๆบ้างครับชื่อ Tarkin นี้ เขาก็คือวายร้ายจาก Episode IV นั่นเอง เป็นคนที่ทำงานกับเวเดอร์บน Death Star ส่วนโปรเจ็คลับที่เจนทิสบอกนี้ ผมว่าเดาว่าน่าจะเป็นโปรเจ็คสร้างเดธสตาร์นะครับ)
Gentis: ทาร์คินจะเดินทางมารับคุณเอง คงจะประมาณอาทิตย์นึงได้ แต่ระหว่างนี้ เชนส์และคอลจะมีหน้าที่ดูแลรักษาคุณให้ปลอดภัยจนกว่าทาร์คินจะมารับคุณ รับทราบ?
Shens/Caul: ครับผม!
“เจนทิสได้มอบหมายงานชิ้นแรกสำหรับเชนส์และคอลในฐานะเจ้าหน้าที่แล้ว”
“นอกจากนั้นแล้ว มันยังเป็นงานชิ้นแรกของพวกเขาที่ล้มเหลวด้วย…”
Tohm: ฉันนึกว่าพวกเรากำลังกลับอพาร์ตเมนท์ฉันซะอีก..
Caul: ไม่ใช่ๆ พอดีพวกฉันมีเซอร์ไพร์สอะไรเล็กน้อยๆให้นายน่ะ
Tohm: นี่เราอยู่ไหนเนี่ย?
Shens: ศูนย์รักษาความปลอดภัย ห่างจากวังจักรพรรดิไม่กี่บล็อกเอง
Tohm: นี่มันดูทะแม่งๆนะ แล้วยามหายหัวไปไหนกันหมดเนี่ย
Shens: เราจ่ายพวกนั้นไปนิดหน่อยน่ะ พวกมันคงจะออกไปเที่ยวกันแล้ว
Caul: ซึ่งนั่นคงจะซื้อเวลาให้เรามากพอที่จะได้….
Caul: ลองขับยานพวกนี้ซํกลำนะ
Tohm: นี่พวกนายบ้าไปแล้วหรอ?! นี่นายกำลังจะขโมยยานต้นแบบพวกนี้นะ!
Caul: ขโมยซะที่ไหน ตอนนี้นายเป็นร้อยโทแล้วนะ นายอยากได้อะไรนายก็ต้องได้ทั้งนั้น
Tohm: ฉันไม่สน! ฉันจะไปขับมันได้ไง ฉันยังไม่เคยไปนั่งตรงที่นั่งคนขับด้วยซ้ำ!
Caul: ลอร์ริต้า นายเคยอยากเป็นอะไร ก่อนจะเกิด…อุบัติเหตุครั้งนั้นล่ะ…
Tohm: นักบินน่ะสิ…
(ที่คอลพูดว่าอุบัติเหตุ น่าจะหมายถึงอุบัติเหตุในอดีตที่ทำให้โทห์มแขนขาดกับหน้าเละนะครับ สังเกตจากหน้าโทห์มตอนคอลพูดขึ้นมา เหมือนโดนแทงใจดำมากๆ)
Caul: ใช่ นักบินน่ะสิ ใครๆก็อยากเป็นนักบินทั้งนั้น และฉันยังรู้อีกนะ ว่าคืนนึงตอนเรายังอยู่ที่สถาบัน นายก็แอบเข้าไปเล่นเครื่องจำลองการบินด้วย ฉันมั่นใจว่านายขับไอ้เครื่องนี่ได้แน่
โดนยุกันซะขนาดนี้ โทห์มเลยอดใจไม่ได้ ขึ้นไปนั่งในเครื่องทันที
Tohm: โอเค ฉันพร้อมแล้ว ทุกอย่างดูเรียบร้อยดีนะ
Tohm: สตาร์ทเครื่องได้…
แต่กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น?!
Tohm: ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่ เครื่องยนต์ยังออฟไลน์อยู่เลย พวกนายแน่ใจนะว่าเครื่องบินต้นแบบลำนี้มันบินได้?
Caul: ฉันขอโทษนะโทห์ม แต่เราไม่มีทางอื่นแล้วที่จะกันนายออกจากปัญหาในคืนนี้ได้
Tohm: นี่นายพูดเรื่องบ้าอะไรของนายเนี่ย? แล้วทำไมฝาเปิดเฮงซวยนี่มันเปิดไม่ออกวะ?!
Caul: เชนส์พึ่งจะแฮ็กเข้ายานที่นายนั่งอยู่ แล้วก็ล็อกฝาเปิดของมันไว้
Caul: แต่มั่นใจได้ ผลของมันอยู่ไม่ถาวรหรอก ล็อกจะหลุดแล้วนายก็จะออกมาได้ตอนเช้า แต่กว่าจะถึงตอนนั้น ปัญหาของเราก็คงจะจบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
Shens: มาเถอะคอล เดี๋ยวเราจะสายเอานะ
Tohm: คอล! อย่าทิ้งฉันไว้ที่นี่!
Tohm: คอล! ได้โปรด! เดี๋ยวฉันก็โดนลงโทษหรอก!
“แล้วคอลกับเชนส์ก็เดินจากไป ทิ้งผมไว้ตามลำพัง แต่มันคงเป็นแค่มุขตลกเท่านั้น เป็นการแกล้งผมเล่นเฉยๆ”
“แต่ผมก็ต้องหนีออกไปให้ได้ จะให้ทหารมาพบผมไม่ได้ ประวัติของผมได้เสียหมดแน่”
“แต่คอลพูดถูกอยู่อย่างนึง ผมผ่านการใช้เครื่องจำลองการบินจากที่สถาบันมาเป็นร้อยๆรอบแล้ว”
“และนักเรียนนายร้อยทุกคนต้องรู้จักปุ่มดีดตัวเป็นอย่างแรกเสมอเมื่อขึ้นเครื่อง”
“แต่ต่อให้เรารู้ว่ามันอยู่ไหน การใช้ปุ่มดีดตัวในเครื่องบินต้นแบบก็เป็นอันตรายมาก”
“หากระบบดีดตัวไม่ระเบิดและเผาคุณเป็นจุณ ฝาเปิดก็อาจจะไม่ทำงาน เก้าอี้ของคุณที่ดีดออกก็จะกระแทกกับฝา บดขยี้กระดูกของคุณเป็นผุยผงในพริบตา”
แต่โทห์มไม่สนอะไรอีกแล้ว เกียรติและประวัติมาก่อนเสมอ เขาจึงเอื้อมมือไปหาปุ่มดีดตัวและ….
ฟิ้วววววววววว
โทห์มพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าของโครัสซองค์!
“แทนที่ผมจะโฟกัสอยู่กับการลงจอด กลับมีบางอย่างดึงความสนใจของผม”
“เพราะระเบิดอันรุนแรงนั่น ซึ่งภายหลังผมถึงมาพบว่าที่นั่นก็คือคลับที่ผมไปกับเชนส์และคอลมานี่เอง”
“แล้วก็ตามมาด้วยการระเบิดที่กองบัญชาการสตอร์มทรูเปอร์ หอส่งสัญญาณ แล้วก็โกดังเสบียง”
“กว่าผมจะตกถึงพื้น สถานที่สำคัญๆของจักรวรรดิถึง 72 จุดก็ถูกระเบิดทำลายสิ้น”
“โครัสซองค์กำลังลุกเป็นไฟ”
“ระบบเก้าอี้ช่วยชีวิตทำงานดีเยี่ยมอย่างปาฏิหารย์ ผมตกถึงพื้นอย่างปลอดภัย”
“แต่มันดันพาผมมาตกอยู่กลางสมรภูมิ”
“ทหารจำนวนมากถูกฆ่าตายด้วยแรงระเบิด และจำนวนนั้นก็เพิ่มขึ้นไปอีกเพราะการปะทะกับกองกำลังปริศนาหลังจากนั้น”
“ผมจึงเข้าไปสมทบกับกองทหารสตอร์มทรูเปอร์ทีใกล้ที่สุด”
Stormtrooper: มาหลบเร็วไอ้โง่เอ๊ย!
Stormtrooper: เรากำลังจะถูกฆ่าตายกันหมด! เจ้าหน้าที่คนอื่นๆหายไปไหน? กำลังเสริมอยู่ไหน?!
Tohm: นั่นไง…
“ที่สถาบันของเรา ไม่มีใครไม่เคยได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับ Darth Vader”
“นักเรียนทุกคนต่างหวาดกลัวเพชรฆาตของจักรพรรดิคนนี้ คนอื่นๆเรียกเขาว่า จอมเวทย์ พวกนั้นเล่าว่าเขาฆ่าเจ้าหน้าที่และทหารจักรวรรดิเองเพื่อความสนุกของตนเอง”
“แต่เมื่อลอร์ดเวเดอร์เข้ามาช่วยเราในสนามรบ นั่นทำให้ผมได้รู้การรับใช้ท่านได้มอบของสองสิ่งให้กับเรา”
“ความหวาดกลัว และ ความเคารพยำเกรง ยังไงล่ะ”
???: ถอย! ถอย!
“การมาของลอร์ดเวเดอร์พลิกสถานการณ์จากหน้ามือเป็นหลังมือ ฝ่ายของเราเริ่มขับไล่ศัตรู…..”
“และขึ้นเป็นฝ่ายได้เปรียบ”
Tohm: เราต้องช่วยเขา!
Tohm: ส่งปืนมากระบอกนึง กัปตัน!
“ผมไม่รู้เลยว่าใครอยู่เบื้องหลังการโจมตี ทั้งที่ความจริงมันลอยอยู่ตรงหน้าผมตั้งแต่แรกแล้ว”
???: ช่วยฉันด้วย..
“แต่ผมกลับถูกระเบิดของพวกมันเบี่ยงเบนความสนใจ ระเบิด อาวุธของพวกขี้ขลาด”
“เพื่อนเป็นหลายอย่างสำหรับผม แต่ผมไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะเป็นพวกขี้ขลาดมาก่อน”
โทห์มเอื้อมมืออกไปถอดหน้ากากของศัตรูปริศนา และพบว่าความจริงแล้วมันคือ…
Tohm: เชนส์!!
Shens: โทห์ม…ถ้านายภักดีต่อท่านเจนทิสจริงๆ… นายต้องช่วยพวกเรา….
Shens: สังหารจักรพรรดินะ…
ตอนหน้า: The Emporor Fallen!!
เผยแพร่ครั้งแรกที่: STAR WARS: DARTH VADER AND THE GHOST PRISON #1
อ่านเล่มนี้แล้วชอบแฮะ ปกติผมเฉยๆกับ Star Wars น่ะค่อนข้างเอียงไปทาง Star Trek (ฮา) แต่เล่มนี้สนุกมากครับ ขอบคุณมาก รอเล่มต่อไปครับ ^^
เป็น Comic หัวเดียวจริงๆ ครับที่อ่านเเล้วมีเสียง Sound Effect ลอยอยูาในหัว ปิ้วๆๆๆ หวึ่งๆ เเซ้ดๆ
ขอบใจมากจ้า สนุกมากมาก
mission impossible ชัดๆ ต้องฝ่า ป๋าdarth vader
ปล.ทำไมตอนฉาก ป๋าแกโผล่มา ทำไม เพลง imperial march ดังขึ้นในหัวขึ้นมาแหะ
เยี่ยมครับ มากตัวหนังสือแต่กลับมันส์มาก
สนุกมาก!!
แต่แอบสิ้นหวังกับคุณพี่Tohmจริงๆ มันไม่มีทางเลยอ่ะ เหอะๆๆ
อนาคตดูมืดมนตั้งแต่เล่มแรกเลยวุ้ย ฮ่าๆๆ
หาอ่าน Star Wars แปลไทยยากมากครับ ขอบคุณครับที่เอามาลง
ลาง Kill In Action (ตายในหน้าที่) มาแรงมากทีเดียว
เจอคอมมิคSWแล้ว ดีใจมากกกกกก
รออ่านต่อไปอย่างใจจดจ่ออะฮับ