Hawkeye #1

เรื่อง : Matt Fraction

ภาพ : David Aja, Matt Hollingsworth, Chris Eliopoulos

วางจำหน่าย : 1 สิงหาคม 2012

สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

 

 

เปิดตัวคอมมิคเป็นของตัวเอง กับสุดยอดนักแม่นธนูแห่ง Marvel!!

คำเตือน : ใครชอบแนวซุปเปอร์ฮีโร่เหนือมนุษย์ บู๊เว่อโคตรโม้ทะลุจักรวาล ไม่ต้องอ่านเล่มนี้ครับ เพราะพระเอกคนนี้มันมนุษย์ธรรมด๊าธรรมดาที่มาพร้อมกับเนื้อเรื่องธรรมด๊าธรรมดาครับ!

 

 

 

 

“โอเค…”

 

“นี่มันห่วยแตก”

 

Clint Barton หรือ Hawkeye พุ่งออกมาจากตึกระหว่างปฏิบัติการ เขายิงธนูสลิงใส่กำแพงตึกเพื่อค้ำตัวเขาไว้ไม่ให้ลงไปโหม่งโลก

(จำกันได้ไหมเอ่ย ฉากสุดหล่อของพี่แกเองในหนัง Avengers ไงครับ)

 

แต่ชีวิตคอมมิคมันไม่ได้อวยกันเหมือนในหนัง เมื่อเขายิงธนูไปเกาะผนังได้แล้ว โอละพ่อพระเอกของเราดันถูกแรงดึงจากธนูดึงตัวเองเข้าไปกระแทกตึกซะงั้น

“นึกดูสิ คุณต้องมาอยู่กับพวก Avengers”

“พวกที่แบบ จะว่ายังไงดีล่ะ ชุดเกราะ, เวทมนต์, โคตรมหาพละกำลัง, ย่อส่วนได้,เปล่งแสงได้, ไหนจะ Healing Factor อีก”
“ผมเป็นแค่เด็กกำพร้าที่โตมากับคณะละครสัตว์ ต่อสู้ด้วยอาวุธยุคหินอย่างเข็มกับด้าย”

(พี่แกเพราะชดครับ เพราะเมื่อไปเทียบกะพลังของอเวนเจอร์คนอื่นๆ ธนูของพี่แกก็เหมือนเข็มกะด้ายไปเลย ด้ายแทนธนู เข็มแทนลูกธนู)

และด้วยแรงกระแทกจากการชนตึก ทำให้คลินท์ร่วงลงมากระแทกรถที่จอดอยู่ด้านล่างทันที

“ดังนั้น เมื่อไรก็ตามที่ชั้นจะพูดว่ามัน ”ห่วยแตก” สาบานได้ว่ามันคือช่วงเวลาที่แย่สุดๆแล้ว”

จากนั้นคลินท์ก็ทนพิษบาดแผลไม่ไหว สิ้นใจตาย เป็นอันจบซีรีย์ Hawkeye  เอวังด้วยประการฉะนี้

 

 

จะบ้าเหรอ!!

 

พี่แกรอดครับ

“ดูไม่จืดเลยนะครับ คุณบาร์ตัน”

หมอ : กระดูกเชิงกรานแตก ซี่โครงหัก 3 ท่อน กล้ามเนื้อคอตึง กระดูกไหปล้าร้าข้างซ้ายร้าว กระดูกแขนขวาท่อนในก็ร้าว ม้ามก็จะแตกมิแตกแหล่อยู่แล้ว

Clint : อืม ฟังจากที่คุณพูด ท่าทางจะเจ็บหนักเอาการนะเนี่ย

 

6 สัปดาห์ต่อมา คลินท์ได้รับอณุญาตให้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว

Clint : ผมเดินได้น่า

พยาบาล : ไม่ได้ เกิดคุณลื่นล้มขึ้นมา พวกเราก็โดนคุณฟ้องสิ

แต่คลินท์ก็ไม่ฟังที่พยาบาลหนุ่มพูดเลย ทันทีที่เขาออกจากโรงพยาบาล เขาก็โชว์เกรียนทันที

“อาจจะดูเหมือนเด็ก ผมยอมรับ แต่ผมอยากทำอย่างนี้มาเป็นเดือนแล้ว”

“ตอนนี้ผมอยากกลับบ้าน และสิ่งเดียวที่จะทำต่อก็คือนอนให้มันตายกันไปข้าง”

คลินท์เดินด้วยขาตัวเองพร้อมกับเตะรถเข็นทิ้งไปกองอยู่กลางถนนซะงั้น

 

ตัดมาที่ปัจจุบัน

 

คลินท์อยู่ที่คลินิคสัตว์ในสภาะสะบักสะบอม พร้อมกับสุนัขอีกหนึ่งตัวที่สภาพใกล้ตายเต็มที

Clint : คุณผู้หญิง ช่วยรักษามันหน่อย

พนักงานคลีนิคต่างตกตะลึงกับสภาพเจ้าหมาตัวนี้

พนักงาน : มันเกิดอะไรขึ้นหรือครับคุณ

 

กลับมาที่อดีตอีกครั้ง

พยาบาล : เกิดอะไรขึ้น เฮ้ เฮ้ย

พยาบาล : ไอ้รถเข็นที่แกเตะไปนั่นน่ะ ราคา 200 ดอลเชียวนะเฟ้ย

“โอ้ ใช่ หน่วยคุ้มครองสิทธิสุขภาพ Avengers จะต้องช่วยผมแก้ตัวได้แน่”

“ผมก็แค่พูดไปว่ามันไหลลงไปกลางถนนเอง หรือไม่ก็…”

“ไม่ได้สิ เขาเห็นผมเตะรถเข็นออกไป พวกเขาจับโกหกผมได้แน่ และผมคงถูกยกเลิกประกันสุขภาพแหงมๆ”

“โอเค เราจบแล้ว”

พยาบาล : #$^&%$&@

Clint : โทษทีสำหรับรถเข็น ไว้ส่งบิลมาเก็บที่ผมละกัน แท็กซี่

คลินท์นั่งแท็กซี่เผ่นกลับบ้านทันที

 

ปรากฎว่ารถติดมากมายดุจกรุงเทพยามคนเลิกงานและเด็กเลิกเรียน

คนขับ : เอาไงดีครับคุณ

“เดาว่าผมคงต้องเดินเท้าแล้วล่ะ”

คนขับ : เฮ้ย เดี๋ยว *%#@%^#

คุณคลินท์ของเราเลยชักดาบแท็กซี่ครับ ลงจากรถแล้วเดินหายไปดื้อๆเลย

ระหว่างทาง เขาได้ยินเสียงใครบางคนจากหน้าอพาร์ทเมนท์ของเขา

 

“อา วันเก็บค่าเช่านี่เอง Ivan เจ้าของที่และแก๊งค์กำลังเก็บของใครบางคนออกจากห้องเอาโยนทิ้งอยู่”

Clint : อีแวน นายไม่ควรขู่ใครต่อหน้าเด็กนะ

Ivan : ถอยไป น้องชาย นี่ไม่ใช่เรื่องของน้อง

หญิงสาว : เขาไล่เราออกแล้ว คลินท์

Ivan : ก็ถูกแล้วนี่ เมื่อไม่มีเงินจ่ายก็ต้องออกไป

หญิงสาว : 3 เท่า! แกขึ้นค่าเช่าเราตั้ง 3 เท่านะ

Ivan : อย่าได้แคร์ น้องชาย มันอยู่ในสัญญา และหล่อนยอมเซ็นเอง ง่ายๆ ไม่จ่ายก็ไปซะ

Clint : เดี๋ยวนะ ขออ่านก่อน

Ivan : เห็นแล้วใช่ไหม มันออกจะเป็นการดีออก สำหรับพื้นที่ของพี่ แล้วก็พวกน้องด้วย

หญิงสาว : เขาทำแบบนั้นได้จริงๆเหรอ คลินท์ ขึ้นค่าเช่า 3 เท่า มันไม่ยุติธรรมเลย

Clint : เขาเป็นเจ้าของที่ คิดว่าเขาคงทำได้แหละ

“บัดซบ”

 

ปัจจุบัน

 

หมอ : คุณบาร์ตันครับ

Clint : ครับ ขอโทษทีครับ

หมอ : เราต้องคุยเรื่องสุนัขของคุณกันหน่อย

Clint : นั่นไม่ใช่หมาของผมครับ

หมอ : โอเค สุนัขตัวนี้เสียเลือดมาก และอยู่ในอาการช็อค ค่อนข้างเสี่ยงมากหากจะผ่าตัด แต่สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้ก็คือการผ่าตัด เข้าเรื่องเลยละกันครับ ผมอยากให้คุณเข้าใจว่าการทำการุณยฆาต (การจงใจสังหารเพื่อให้อีกฝ่ายพ้นจากความเจ็บปวด ถ้าเป็นทางการแพทย์ คือการฉีดยาตายนั่นเอง) ไม่ใช่การกระทำที่โหดร้าย…

Clint : ลืมมันไปได้เลย เจ้าหมามันต้องทำได้สิ ทำสิ่งที่แกต้องทำซะ เคลียร์ไหม

หมอ : ประทานโทษครับ คุณไม่รู้หรอก ผมก็ไม่รู้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าสุนัขตัวนี้จะรอดไหม ผมจะทำการผ่าตัดให้ แต่ผมจำเป้นต้องถามคุณก่อน ว่าคุณต้องการให้ทำแบบนี้เพื่อตัวคุณเอง หรือเพื่อสุนัขตัวนี้

Clint : รักษาหมาของผมที เดี๋ยวนี้

Clint : และขอโทษด้วย ที่ผมขึ้นเสียง

 

อดีต

 

ชาวอพาร์ทเมนท์ของบาร์ตันจะมีการรวมตัวกันบนดาดฟ้า เฮฮากัน ปิ้งบาร์บีคิวกินกันเป็นระยะ และวันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันเช่นกัน

(อิจฉาจังเลย อยากให้บ้านเรามีงี้บ้าง)

และเรื่องเมาท์ของทุกคนวันนี้ก็ไม่พ้นเรื่องที่อีแวนขึ้นค่าเช่า ซึ่งทุกคนต่างก็พูดว่าทำอะไรไม่ได้ เพราะเซ็นสัญญาไปแล้ว จนมีคุณยายคนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า อีแวนบอกว่าเงินเนี่ยล่ะดีที่สุดแล้ว นั่นทำให้คลินท์ฉุกคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

 

คืนวันนั้น เขาเดินมายังตึกหนึ่งในย่านไชน่าทาวน์ พร้อมด้วยกระเป๋าใบโต

การ์ด : ว่าไงน้องชาย

Clint : ให้อาหารหมาได้ไหม

การ์ด : ไม่ดีมั้ง ไอ้ตัวนี้มันกัดนะ

Clint : เด็กดีชอบกินพิซซ่า แล้วในเมื่อมันชอบกินพิซซ่า มันก็คงจะไม่ใช่เด็กไม่ดีแบบนั้นหรอก

การ์ด : น้องชายบอกมาดีกว่า มาที่นี่ทำไม ถ้าแค่มาให้อาหารหมาก็ไสหัวไปไกลๆเลย

Clint : ชั้นเอากระเป๋าใบบิ๊กเบิ้มมาด้วยนะ

คลินท์เปิดกระเป่าให้การ์ดดู ในกระเป๋านั้นเต็มไปด้วยเงินมากมาย

“ผมได้ยินมาว่ามันมีคาสิโนอยู่ใต้ดินของตึก”

“กระเป๋าที่มีเงินตุงๆก็เหมือนกุญแจผีแหละ ใช้เบิกทางไปไหนก็ได้”

“ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องแบบนี้มาจากคาสิโนนะ ผมดูหนังเจมส์บอนด์เอาต่างหาก ถึงบอนด์จะไม่มีทักซิโด้ แต่เขาก็เท่อยู่นะ”

 

และเมื่อคลินท์เข้าไปถึงใต้ดิน เขาก็พบกับความจริงของที่นี่

“ตกลงว่าคาสิโนใต้ดินที่เขาว่ากัน มันก็คือที่รวมหัวเล่นไพ่ของพวกแก๊งค์สินะ”

“งั้นชั้นคงแต่งตัวดีเกินไป”

ตัวประกอบ 1 : นี่มันเกมของคนในครอบครัวนะ นายดูเหมือนไม่ใช่ญาติเราเลยว่ะ

Clint : ไม่เป็นไร ชั้นไม่ได้มาเล่นไพ่อยู่แล้ว

“เจอเจ้านั่นแล้ว”

Ivan : ออกไปเถอะ น้องชาย

Clint : อีแวน ชั้นมาหานาย ชั้นไม่ได้มาเล่นไพ่ก็จริง แต่ชั้นมีเงินนะ

 

ว่าแล้วก็โยนกระเป๋าเงินลงกลางวงไพ่เลย

Clint : ชั้นมาจ่ายค่าเช่า สำหรับทุกคนในตึก

คลินท์พูดพร้อมกับหยิบไพ่ขึ้นมาสับ

Ivan : น้องชาย นี่น้องเป้นใครกันแน่ นางฟ้าพ่อทูนหัวรึไงจ๊ะ นี่มันเงินตั้งเยอะนะ

Clint : ก็น่าจะเพียงพอสำหรับทุกคนในตึกนะ ไม่ต้องห่วง เงินปลอดภาษี

“เงินมันจะมีดีอะไร ถ้าไม่ได้ใช้”

“สับไพ่ต่อไป คลินท์เอ๋ย วอร์มนิ้วไปเรื่อยๆ”

Ivan : นั่นไม่ใช่ที่ของน้องชายนะ จะได้มาทำแบบนี้ แล้วบางทีเงินของพ่อทูนหัวอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ บางทีอาจจะเป็นพื้นที่ตึกนั้นมากกว่านะ

 

การ์ดของอีแวนเริ่มชักปืนออกมา ส่วนคลินท์ก็ยังสับไพ่ต่อไป

Ivan : พูดให้เคลียร์ไปเลยละกัน ขายตึกทั้งตึกมันทำงเนได้มากกว่าว่ะ ดังนั้น ไสหัวไปซะ น้องชาย พี่ไม่รับข้อเสนอ

คลินท์หยิบไพ่เอโพธิ์ดำขึ้นมา

Clint : ตรูไม่ได้ถาม

 

คลินท์ค่อยๆบรรจงปาไพ่ปักเข้ากลางคอการ์ดคนหนึ่ง แม่นยำไม่แพ้ Gambit เลย และเริ่มโจมตีใส่คนอื่นต่อ

“พวกมันเริ่มยิงปืน ในระยะเผาขนแบบนี้…”

 

“ต้องสร้างความยุ่งเหยิง ใช้ความโกลาหลเป็นที่กำบังเจ้าโง่บาร์ตันคนนี้”

 

ปัจจุบัน

 

คลินท์หลับระหว่างรอการผ่าตัดเจ้าหมา ทว่า อีแวนพบตัวเขาแล้ว

Ivan : น้องชาย ไอ้น้องชาย!

 

อดีต

 

คลินท์ถูกซัดกระเด็นออกมานอกตึก

“สาบานได้ ชั้นแค่อยากนอนสักงีบ แล้วดูนี่สิ”

คลินท์พยายามวิ่งหนีจากการ์ด แต่การ์ดเริ่มชักปืนเตรียมยิงเขาแล้ว

 

ปัง!

 

กระสุนเฉี่ยวแขนคลินท์ไป เป็นเพราะเจ้าหมาที่เขาให้พิซซ่าช่วยเขาไว้นั่นเอง

“ผมควรจะวิ่งหนี ผมรู้ว่าผมควรหนี แต่ว่า..”

Clint : เฮ้ย!

เจ้าหมาถูกการ์ดเตะจนกระเด็นไปอยู่กลางถนน คลินท์ตัดสินใจไม่วิ่งหนี วิ่งกลับไปสู้พวกการ์ดแทน

“มีใครที่ไหนเขาโยนหมาไปไว้กลางถนนบ้าง ชั้นถามจริงๆเหอะ”

 

เจ้าหมาตอนนี้อยู่กลางถนน เหล่าผู้คนขับรถต่างไม่มีใครสังเกตุเจ้าหมาเลย

คลินท์จึงคิดจะเบี่ยงเบนความสนใจคนขับรถ ให้หันมาดูเจ้าหมาด้วยการหยิบเหรียญขึ้นมา 1 เหรียญ และ…

 

 

ดีดมันใส่กระจกรถ!

 

 

และนั่นทำให้คนขับรถตกใจขับรถเสียหลัก

“ไม่อยากมองเลย พระเจ้า”

แต่ที่ร้ายที่สุดคือรถที่เสียหลักมันพุ่งเข้าหาเจ้าหมา

ตัดมาปัจจุบัน คลินท์ตื่นขึ้นมาพอดี

Clint : หือ

 

Ivan : น้องชายทำเสียเรื่องหมดเลยนะ ลุกขึ้นมา เราจะไปจากที่นี่กัน ไม่ต้องห่วง พี่ก็ไม่อยากมีปัญหามากหรอก

ว่านอนสอนง่าย คลินท์ลุกขึ้นมาตามที่อีแวนบอก แต่ส่งการ์ดทั้งสองคนลงไปนอนแทน ตามด้วยจับอีแวนท์ยันกำแพง

Clint : ใครโยนหมาออกไป

Ivan : น้องชาย น้องชาย ไอ้น้อง!!

ทุกคนในคลีนิคต่างตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น

Clint : ไม่มีอะไรหรอกครับ ทุกคน ไม่เป็นไร ผมคืออเวนเจอร์สนะ

โล้นอุ้มแมว : แบบ Iron-fist อะไรทำนองนั้นน่ะเหรอ

 

คลินท์พาอีแวนท์มาส่งที่แท็กซี่ด้านนอก

Ivan : ไอ้น้อง อเวนเจอร์สบ้านไหนเขาทำกันยังงี้ฟระ ชั้นไม่ได้ทำผิดกฎหมายอะไรเลย ในสัญญาบอกอยู่ว่าอณุญาตให้ขึ้นค่าเช่าได้ ถึง 3 เท่ามันจะเกินไปสำหรับพวกน้อง แต่พี่ก็มีสิทธิ์ทำได้นะ

Clint : พอเลยไอ้ปลิง แกถามถึงอวเนเจอร์ส อยากรู้ใช่ไหม ว่าเป็นอเวนเจอร์สมันดีตรงไหน

Clint : ก็ มี Captain America คอยตอมตัวอยู่ตลอดเวลา เขาเป็นคนที่พยายามหาทางออกที่ดีที่สุดสำหรับทุกๆคน  นั่นทำให้คนที่อยู่รอบๆเขาอยากจะเป็นคนดีตามไปด้วย

Clint : แล้วดูรอบๆตอนนี้สิอีแวน แคปไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกนะ

Clint : ชั้นจะจ่ายเงินสำหรับทุกคนในตึก รวมไปถึงส่วนที่เหลือของตึกด้วย เป็นอันสิ้นสุดการเจรจา อยากขายไม่ใช่เหรอ ชั้นซื้อเอง ชั้นจะดูแลคนที่นี่เอง ส่วนแกก็รวยเละ

Ivan : พี่มีผู้ซื้อแล้วนะ

Clint : ตรูไม่แคร์ ส่งเขาไปที่สนามบิน JFK อย่างไวที่สุด

เมื่อแท็กซี่พาตัวอีแวนไป คุณหมอก็ออกมาเรียกคลินท์พอดี

หมอ : คุณบาร์ตันครับ

 

หมอ : กระดูกเชิงกรานหัก ขาหักข้างนึง ซี่โครงหัก 2 ท่อน ตาบอดไปอีกดวง สุดท้ายเขาก็ทำได้ ที่เหลือก็อยู่ที่การดูแลรักษาตัวแล้วล่ะ

Clint : เด็กดี เด็กดีมาก

หมอ : เขาชื่ออะไรเหรอครับ

Clint : ไม่ใช่หมาผมน่ะครับ ที่ปลอกคอมีเขียนอะไรไว้บ้างไหม

หมอ : ปลอกคอมีเขียนว่า “Arrow (ลูกธนู)” ครับ

Clint : อืม ดูเหมือนผมจะได้อะไรดีๆมาแล้วล่ะ

 

 

ตอนต่อไป คลินท์ บาร์ตัน และ รหัสวณิพก