Marvel Comic : Minimum Carnage : Part 6 : OMEGA

เรื่อง : Cullen Bunn, Chris Yost
ภาพ : Lan Medina
วางจำหน่าย: 21 พฤศจิกายน 2012
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics

มาถึงตอนจบของ Event นี้กันแล้ว

ศึกสุดท้ายระหว่าง Venom, Scarlet Spider และ Carnage ประทุขึ้นโดยมี Houston เป็นสังเวียน!!

จะมีใครบ้างที่เหลือรอดจากศึกครั้งนี้ไปได้? ไปชมกันเลย!!

.
.
.
เปิดเรื่องมาที่ Houston รัฐ Texas

[บทความจากหนังสือพิมพ์ Daily Inquisitor]
[โดย Katy Kiernan]
[เรื่องราวแบบนี้ไม่จบอย่างมีความสุขเสมอไป]
[ในธุรกิจหนังสือพิมพ์นั้น การจบอย่างมีความสุขนั้นไม่ช่วยให้ยอดขายดีขึ้น]
[การจบอย่างมีความสุขนั้นมันดูจะไม่ค่อยสำคัญนัก โดยเฉพาะเมื่อมันเกิดขึ้นในอีกภาคของประเทศ…หรือในอีกฟากหนึ่งของโลก…]
[…หรือเกิดขึ้นในอีกจักรวาลหนึ่ง]
[ฮีโร่สองคนจากโลกของเราได้ช่วยอีกมิติหนึ่งจากการดับสลาย แต่ก็ไม่มีใครที่จะแม้แต่กะพริบตาด้วยซ้ำ]
[ชีวิตดำเนินต่อไป]
[เราต่างก็ยุ่งเกินกว่าจะสนใจเรื่องเล็กน้อยอย่าง “การจบอย่างมีความสุข”]
[เพราะถ้าจะว่าไปแล้ว เรื่องราวที่จะขายได้มันก็ต้องมีการนองเลือดด้วย]

[แต่อย่างห่วงไปเลย]
[เพราะเรื่องราวนี้มีการนองเลือดแน่นอน]
[ซุปเปอร์ฮีโร่สองคนจากโลกของเราได้เดินทางไปยังจักรวาลขนาดจิ๋ว…อวกาศที่ซ่อนอยู่ภายใน…เพื่อหยุดยั้งฆาตกรโรคจิตที่ต้องการเพียงการสังหารโหดเหยื่อให้มากที่สุดเท่านั้น]
[พวกเขาทำได้สำเร็จ]

[แต่การปกป้องทั้งจักรวาลเอาไว้ได้ มันกลับหมายถึงการทำให้โลกของเราต้องพบกับอันตราย]
[เพราะตอนนี้คาร์เนจกลับมาแล้ว]
[มันกลับมาอย่างที่ไม่มีใครจะควบคุมมันได้]
[และมันยังเอากองทัพมากับมันด้วย]
[และนั่นก็เป็นเรื่องราวระดับพาดหัวข่าวหน้า 1 เลยทีเดียว]

ตัดมาที่ Microverse
ในจุดที่ตั้งของกำแพงของห้วงมิติ

[ฉันก็อยากจะพูดว่าเราได้ช่วยให้พวกอีนิกม่าฟอร์ซชนะสงครามและปลดปล่อยจักรวาลของพวกเขาได้อยู่น่ะนะ]
[แต่ความจริงก็คือเราเกือบจะเอาชีวิตไม่รอดจากเหตุการณ์ที่จะถูกบันทึกลงในประวัติศาสตร์ของพวกเขาในฐานะการปะทะกันเล็กๆน้อยๆในความขัดแย้งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นมาก]
[มาร์ควิสราดู…นักวิทยาศาสตร์บ้าคลั่งผู้กลายมาเป็นทรราช…ยังคงไม่ถูกจับตัวมาลงโทษ พวกอีนิกม่าฟอร์ซยังคงต้องสู้กับเขาต่อไปอีกนานหลังจากที่เราจากไปแล้ว]
[แต่พวกเขาก็อยากจะให้เราไปจากที่นี่เสียอย่างมากเลย]
[เพราะ “คู่หู” ของเอเจนท์เวน่อม ที่เป็นกาฝากจากต่างดาวนั้นเป็นสิ่งที่เป็นอันตรายต่อการคงอยู่ของจักรวาลแห่งนี้]

Marionette : ผู้การคะ…นี่คือจุดที่ใกล้ที่สุดเท่าที่เราจะทำได้โดยไม่ถูกเปลวเพลิงคอสมิคเผาผลาญเอาแล้วค่ะ

Arcturus Rann : ตั้งให้ยานหยุดนิ่งที่จุดนี้ไว้นะมาริ ฉันไม่คิดว่าเกราะของยานจะทนรับความเสียหายมากกว่าที่มันเป็นอยู่ได้แล้วล่ะ

Redeemer : นี่คือจุดที่ใกล้กับ “กำแพงมิติ” จุดที่ผนังระหว่างจักรวาลทั้งสองอ่อนแอที่สุดแล้ว ถึงเวลาที่พวกท่านจะต้องไปแล้วล่ะ

[เราต่างก็ดูออกว่าเวน่อมกำลังพยายามที่จะควบคุมธรรมชาติการทำลายล้างของซิมไบโอตเอาไว้ แต่เราก็รู้ด้วยว่ามันคงจะทำไม่ได้นานนัก]

Marionette : ฉันได้เตรียมอาวุธคลื่นเสียงของเราไว้ให้คุณแล้ว หวังว่าอาวุธพวกนี้จะมีประโยชน์ในการต่อสู้กับคาร์เนจนะ

Flare : ซึ่งก็แน่ล่ะว่าถ้าเจ้าคิดจะมาที่นี่อีกล่ะก็ เจ้าก็จงใช้มันยิงใส่ตัวเองไปซะจะดีกว่า

Venom : ก็…ขอบคุณแล้วกันนะ

Marionette : แต่ขอให้ระวังระเบิดคลื่นเสียงนี่ไว้ด้วยแล้วกัน เพราะถ้าคุณไปอยู่ในรัศมีการระเบิดล่ะก็ คุณอาจจะไม่รอดก็ได้

Scarlet Spider : ก็…นะ…ขอบใจสำหรับคำแนะนำการใช้ชีวิตกับสถานการณ์ถึงตายที่มาไม่ขาดสายช่วงที่เราอยู่ด้วยกันน่ะนะ

Redeemer : ด้วยความยินดี ข้าก็อยากจะอวยพรให้ท่านโชคดี แต่เราต่างก็รู้ว่าอนาคตของท่านมันคงไม่เป็นเช่นนั้น

Bug : แค่อยากบอกให้รู้ไว้น่ะนะเคธี่…ฉันก็ออกไปที่มาโครเวิร์สเป็นครั้งคราวด้วย บางทีฉันจะไปเยี่ยมเธอดีไหม?

Katy : ฟังดูน่าสนุกดีนี่ แต่ช่วยโทรมาบอกก่อนนะโอเค?

แล้วก็ได้เวลาออกเดินทาง

Venom : คุณบอกว่าซิมไบโอตสามารถจะส่งเรากลับไปยังโลกของเราได้

Venom : แต่ผมไม่รู้ว่าจะให้มันทำแบบนั้นได้ยังไง ผมไม่…

Redeemer : ท่านไม่จำเป็นต้องบังคับสิ่งแปดเปื้อนให้ทำตามที่ท่านสั่งหรอก พวกท่านเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่แล้ว

Redeemer : ไม่ว่าท่านจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม มันก็ต้องการสิ่งเดียวกับที่ท่านต้องการนั่นแหละ

พริบตาต่อมา พวก Venom ก็หายไป

[แล้ว…เราก็หายออกจากไมโครเวิร์สมาทั้งแบบนั้นเลย]
[มันง่ายเหมือนกับการลงไปใต้ผิวน้ำของทะเลสาบที่ราบเรียบ…]

[…และจมลงไปสู่อีกมิติหนึ่ง]

ทั้งสามผ่านเข้าไปในช่องว่างของห้วงมิติ โดยมี Venom Symbiote เป็นตัวนำทาง ซึ่งด้วยการเชื่อมโยงที่มันมีต่อ Carnage Symbiote มันจะนำพวกเขาไปโผล่ในที่ๆ Carnage อยู่

พวกเขากลับมายังจักรวาลหลักได้สำเร็จ แต่มันมีอะไรแปลกๆอยู่…

พวกเขาโผล่มาในสภาพตัวเล็กจิ๋ว?!

[เรากลับมาถึงโลกได้สำเร็จ แต่มันมีอะไรบางอย่างผิดแปลกไป ผิดไปอย่างมากเลยด้วย]
[หลังจากนั้น เอเจนท์เวน่อมเล่าให้ฉันฟังว่าดอกเตอร์เคโธล่า ผู้ที่สร้างบ่อโพรเมธีอุสที่พาเราเข้าไปในไมโครเวิร์สนั่นได้เตือนเขาไว้ว่าเรื่องนี้อาจเกิดขึ้น]
[ความผิดแปลกของขนาดตัวในเวลาที่เดินทางกลับมายังโลกนั้น ตามทฤษฎีแล้วนั้นมันควรจะกลับเป็นปกติได้เอง]

[แต่ปัญหาก็คือคาร์เนจกลับมาถึงที่นี่ก่อนเรา]

แม้จะเสียเปรียบเรื่องขนาด แต่ทั้ง Venom และ Scarlet Spider ก็เข้าสู้กับ Carnage อย่างไม่ลังเล

ทว่าสถานการณ์ก็แย่ลงไปอีกเมื่อมันมีกองทัพ Hybrid Symbiote ที่ถูกส่งข้ามมิติมากับมันด้วยเป็นผู้ช่วย!

(ดูเหมือนว่าสิ่งที่เกิดใน Microverse เมื่อข้ามมายังจักรวาลหลักจะไม่ขยายขนาดแฮะ ลูกน้องของ Radu ในเล่มแรกๆก็เหมือนกัน)

ทั้งสองต่อสู้อย่างสุดฤทธิ์กับศัตรูจำนวนมากที่บุกเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย

แต่มันก็มีขีดจำกัด และสุดท้ายพวกเขาก็พลาดท่า

ในขณะที่สถานการณ์ดูสิ้นหวังสุดขีดนั่นเอง ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงบางอย่างขึ้นกับ Venom และ Scarlet Spider!

พวกเขากลับคืนสู่ขนาดปกติทันท่วงทีก่อนที Carnage จะขยี้พวกเขาจนแหลกคามือ!!

Carnage : เป็นอะไรไปล่ะพรรคพวก? การขยายขนาดขึ้นทำให้แกคลื่นไส้นักหรือไง?

Carnage : นั่นแย่หน่อยนะ เพราะตอนนี้ฉันรู้สึกดีสุดๆไปเลยว่ะ!

Carnage : สไปเดอร์แมนตัวปลอม กับเวน่อมของเก๊…พวกแกช่างเป็นฮีโร่ที่ห่วยแตกเสียจริงๆ

Carnage : แต่ฉันนี่สิ…ฉันคือของแท้…ไม่มีสิ่งเจือปน…ฉันคือคาร์เนจตัวจริงเสียงจริง!!

Scarlet Spider : มันยังอยากจะสู่อยู่ว่ะ งั้นเราก็อย่าให้มันต้องผิดหวัง

Venom : เคธี่…หลบไปก่อน! ไปให้ห่างจากที่นี่ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

แล้วทั้งสองก็เข้าสู้กับมันอีกยกหนึ่ง!

Venom : นายอยากจะเอาแบบไหนดีล่ะ?

Scarlet Spider : ก็เอาแบบให้มันเจ็บปวดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เลยไงล่ะ

[เมื่อตอนที่เขาผ่านบ่อโพรเมธีอุสไปนั้น บางทีเขายังเป็นเพียงแค่คลีตัส คาซาดี้ ฆาตรต่อเนื่องที่มีซิมไบโอตอยู่ในครอบครอง]
[แต่ตอนนี้บางอย่างได้เปลี่ยนไปแล้ว]
[บางอย่างได้สอนเขาว่าเขาสามารถเป็นสิ่งที่เลวร้ายได้ขนาดไหน หากเขาเพียงแค่ทิ้งความเป็นมนุษย์ที่เหลืออยู่น้อยนิดในตัวเขาไปเสีย]
[มันทำให้เราต้องตั้งคำถามว่า พวกเราที่เหลือก็อาจจะถูกประสบการณ์ในครั้งนี้เปลี่ยนแปลงไปเหมือนกันหรือไม่?]

ตอนนั้นเอง Carnage ที่ขยายขนาดขึ้นหลายเท่าก็ปัด Scarlet Spider จนกระเด็น แล้วเข้าไปหา Venom!!

Carnage : ไปให้พ้นซะเจ้าสไปเดอร์แมนตัวปลอม ฉันมีเรื่องจะคุยกับพ่อของฉันตามลำพัง!!

ว่าแล้วมันก็งับร่างของ Venom เข้าไปในปากของมัน!

Venom : อ๊าคคค!!!

Carnage : นี่มันอาจเป็นโอกาสที่เราจะเริ่มต้นใหม่กันได้น่ะพ่อ!

Carnage : พวกเราซิมไบโอต…เราสามารถเป็นหนึ่งเดียวกัน…เหมือนเมื่อตอนที่เราอยู่ในไมโครเวิร์ส…ที่เราแพร่ขยายออกไป…กลืนกินทุกสิ่ง…

Carnage : …เป็นหนึ่งเดียวกัน…เป็นหนึ่งเดียวกับทั้งจักรวาล!!

Venom : ปล่อยฉัน…โว๊ย!!

Carnage : เจ้าเพียงต้องเลิกต่อต้านเสียที…ผ่อนคลาย…ยอมให้มันเกิดขึ้น…จงมาเป็นสิ่งที่เจ้า…สิ่งที่พวกเราควรจะเป็น…

แต่ในขณะที่มันกำลังพล่ามอยู่นั้นเอง Venom ก็หย่อนระเบิดคลื่นเสียงเข้าไปในปากของมัน!

แล้วชั่วอึดใจต่อมามันก็…ตูม!!!!!

ทั้ง Venom และ Carnage ต่างก็ได้รับความเสียหายจากการระเบิด แต่ Kasady ที่รวมเซลเข้ากับ Symbiote อย่างลึกล้ำกว่าก็ได้รับผลกระทบมากกว่า Flash

(สำหรับท่านที่สงสัยว่าทำไม Kasady ถึงมีขา มันเป็นเพราะว่านี่คือส่วนร่างกายของมันที่ Carnage Symbiote สังเคราะห์ขึ้นมาใหม่ในตอนที่มันถูกตัดหัวขาดในตอนที่แล้วนั่นเอง)

[ในตัวของพวกเราทุกคนนั้นมีสัตว์ร้ายซ่อนอยู่]
[เราปฏิเสธมัน เราต่อสู้กับมัน เรายึดมั่นกับความเป็นมนุษย์ของเรา ธรรมชาติด้านที่เป็นบวกของเรา]
[แต่เราก็ได้เห็นเวลาที่ธรรมชาติด้านดีล้มเหลวมาหลายต่อหลายครั้ง]
[เราได้เห็นโศกนาฤกรรมอันเป็นผลมาจากการที่สัตว์ร้ายในตัวของพวกเราถูกปลดปล่อยออกมา]
[เราได้เห็นเหล่าผู้กล้าลุกขึ้นต่อสู้กับพวกมัน]

Venom : อึ๊ก…อึก..

Scarlet Spider : เฮ้ เจ้าบื้อ

Scarlet Spider : ทำได้ดีนี่

Venom : …ขอบใจ

แต่ในขณะที่ Scarlet Spider กำลังช่วยพยุง Venom ขึ้นนั้นเอง พวกเขาก็ได้ยินเสียงของ Kasady ร้องครางขึ้น

Scarlet Spider : มันยังไม่ตายอีกรึ? แล้วเราจะเอายังไงล่ะ?

Venom : ฉันจะติดต่อไปหาพวกอเวนเจอร์ พวกนั้นจะเอามันไปเก็บไว้ จนกว่าเราจะหาสถานที่ๆสามารถกักขังมันไว้ได้

Scarlet Spider : แล้วจากนั้นล่ะ?

Kasady : ฆ่า…แก…ฆ่าทุกคน…ฮ่า…ฮี่ๆๆ…ทุกคนเลย…

Venom : เราหยุดมันได้แล้ว และนั่นก็จำเป็นต้องดีพอแล้วล่ะ

[แต่สัตว์ร้ายมันกลับมาได้เสมอ]
[ถ้าหากว่าเราต้องการวิธีการอื่นล่ะ?]
[ถ้าหากว่าเหล่าผู้กล้าไม่อาจจัดการกับสัตว์ร้ายได้…]

ในขณะที่ Venom หันเดินไป Scarlet Spider ที่ชั่งใจอยู่ชั่วอึดใจ ถึงความเป็นไปได้ที่ว่าหากต้องมีครั้งต่อไปที่ต้องเผชิญหน้ากับมันอีก…

แล้วเขาก็ยืดใบมีดกระดูกที่ข้อมือของเขาออกมา…

แล้วในชั่วพริบตานั้น เขาก็เสียบใบมีดกระดูกเข้าไปที่เบ้าตาของ Kasady ทะลุเข้าสู่สมองของมันอย่างรวดเร็วและแม่นยำ!!

[…เราจะเป็นจะต้องกลายไปเป็นสิ่งที่เราต่อสู้ด้วยหรือเปล่า?]
[ถ้าหากเราจำเป็นต้องกลายเป็นสัตว์ร้ายไปด้วยล่ะ?]

เมื่อ Venom หันกลับมา ร่างของ Kasady ก็ล้มลงฟาดพื้นเหมือนตุ๊กตาชักที่เชือกขาด!

Venom : ไม่!!

Venom : นี่นายทำอะไรลงไป?!

Scarlet Spider : กี่คนแล้ว? มันฆ่าคนมามากมายขนาดไหนแล้ว?

Venom : ซิมไบโอตมัน…

Scarlet Spider : ไม่ใช่หรอก มันไม่ใช่เพราะซิมไบโอต

Scarlet Spider : มันเป็นเพราะพวกเราต่างหาก เจ้านี่ถูกจับขังคุกไปกี่ครั้งแล่ว เพียงเพื่อรอเวลาให้มันแหกคุกออกมาอีก? เมื่อมาถึงจุดหนึ่ง มันก็ไม่ใช่ความผิดของมันอีกแล้ว มันเพียงแค่เป็นสิ่งที่มันเป็น แต่ที่มันฆ่าคนได้ก็เพราะเราปล่อยให้มันมีโอกาสได้ทำต่างหาก

Venom : ถ้างั้นเราจะต่างอะไรกับมันล่ะ? อะไรที่จะทำให้พวกเราแตกต่างจากมัน? นี่มันต้องไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้อง มันต้องมีทางอื่นสิ

Scarlet Spider : ไว้แกค่อยมาบอกฉันเมื่อแกหาทางที่ว่าเจอแล้วกัน

ขณะที่ Scarlet Spider โหนใยจากไป Venom ก็ได้แต่ยืนนิ่งมองร่างของ Carnage ที่ตอนนี้ Symbiote กลับมาห่อหุ้มร่างของมันอีกครั้งแล้ว แต่มันก็ไม่ขยับเขยื้อนตัวเลยแม้แต่น้อย

(ตรงนี้หลายคนคงเห็นว่ามันค่อนข้างจะผิดคาร์แรคเตอร์ของ Venom ไปหน่อยที่ไม่ยอมฆ่า Kasady เมื่อมีโอกาสแบบนี้ ซึ่งผมเห็นว่ามันน่าจะเกิดจากการต้องแจกบทระหว่าง Venom กับ Scarlet Spider นั่นแหละครับ เพราะ Event นี้เป็น Cross-Over ที่ทั้งสองคนต้องโดดเด่นเท่าเทียมกัน ดังนั้นเมื่อ Venom เป็นคนจัดการกับ Carnage ได้ไปแล้ว ก็เลยวางบทให้ Scarlet Spider เป็นคนจัดการกับ Kasady นั่นเอง)

บทส่งท้าย

[ในท้ายที่สุด บ่อโพรเมธีอุสก็ถูกรื้อถอนทำลายไป]
[ดอกเตอร์เคโธล่า หญิงผู้ซึ่งสร้างมันขึ้นมาก็ได้ลาออกจากงานเพื่อจะไปดูแลสามีของเธอ]
[เธอได้สร้างประตูสู่อีกจักรวาลหนึ่งขึ้น และเธอก็ไม่ชอบสิ่งที่ออกมาจากข้างในนั้น]
[ส่วนเมืองฮุสตันก็ตกอยู่ในบรรยากาศเศร้าสลด]
[ในวันนั้นมีคนยี่สิบสามคนต้องสูญเสียชีวิตของพวกเขาไป]

[แต่ในขณะที่โลกแห่งหนึ่งกำลังเยียวยาตัวเองอยู่ แล้วบาดแผลอื่นๆที่หลงเหลืออยู่ล่ะ?]
[ยังมีสัตว์ร้ายอื่นๆที่ต้องการจะทำลายแสงสว่างในตัวพวกเราหลงเหลืออยู่หรือเปล่า?]
[บางครั้งมันก็ต้องใช้สัตว์ร้ายในการต่อสู้กับสัตว์ร้าย แต่มันต้องสูญเสียอะไรไปด้วยกันล่ะ?]
[เราจะต่อสู้กับสัตว์ร้ายอย่างไร…โดยไม่กลายไปเป็นสัตว์ร้ายเสียเอง?]

ตัดมาที่สถานที่ไม่เปิดเผยแห่งหนึ่ง
Venom กำลังมองดูร่างของ Kasady ที่ถูกพันธนาการไว้ในห้องขัง

จนท.หญิง : เอเจนท์เวน่อม? ขอโทษนะคะ ฉันไม่คิดว่าคุณจะได้ยินที่ฉันอธิบายไปนะคะ

Venom : …ขอโทษนะครับ ผมใจลอยไปหน่อยน่ะครับ

จนท.หญิง : จากประสบการณ์ที่คุณไปเจอมัน มันก็เป็นที่เข้าใจได้ล่ะนะคะ

จนท.หญิง : คุณคาซาดี้รอดชีวิตจากบาดแผลที่เขาได้รับ แต่เขาก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวด้วยตัวเองได้อีกแล้ว สมองของเขาได้รับความเสียหายจนไม่อาจเยียวยาได้แล้ว

Venom : แล้ว…ตอนนี้เขา…ไม่เป็นอันตรายอีกแล้วงั้นหรือ?

จนท.หญิง : ฉันเกรงว่าจะไม่เป็นเช่นนั้นน่ะสิคะ เพราะซิมไบโอตก็ยังคงอยู่ในเซลของเขา เขายังคงเป็นร่างสิงสู่ของมันอยู่ แต่ตอนนี้จะไม่มีส่วนที่เป็นมนุษย์ของเขา…ไม่ว่าคาซาดี้จะบ้าจนผิดมนุษย์ขนาดไหนก็ตามที…ตอนนี้โดยหลักการแล้วซิมไบโอตเป็นผู้ควบคุมร่างกายของเขาอย่างเต็มที่ ซึ่งในตอนนี้เราก็ได้วางยากล่อมประสาทเจ้าปรสิตนั่นไว้แล้ว…

จนท.หญิง : …แต่คาร์เนจก็ยังคงเป็นอันตรายมากกว่าที่เคยเป็นมาเสียอีก

(ถึงแม้ว่า Carnage Symbiote จะสามารถรักษาบาดแผลของ Kasady ได้แทบทุกอย่างโดยเอาเซลของมันเข้าแทนที่ส่วนที่เสียหาย แต่สำหรับสมองนั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง เพราะสมองนั้นมีความซับซ้อนกว่าอวัยวะอื่นๆมาก ทำให้เมื่อสมองได้รับความเสียหาย และมีเซลอื่นเข้าไปแทนที่ มันก็จะไม่ใช่สมองก้อนเดิมอีกต่อไป)

บัดนี้ Cletus Kasady จะไม่กลับมาอีกต่อไปแล้ว แต่ Carnage ยังคงอยู่…แล้วเหตุการณ์ในวันหน้าจะเป็นอย่างไรกันแน่?

Minimum Carnage : The End