DC Comic: Teen Titans # 0

เรื่อง : Scott Lobdell

ภาพ : Brett Booth,Norm Rapmund

วางจำหน่าย: 26 กันยายน 2012

สำนักพิมพ์ : DC Comics

พบกับจุดกำเนิดของผู้นำ Teen Titans คนปัจจุบัน Red Robin!!!! พร้อมกับ เบาะแส จุดกำเนิดของ Skitter และ Bunker ????

“ไม่มีจุดจบใด น่าประหลาดใจสำหรับเรื่องๆนี้”

“วินาทีแรกที่ฉันได้พบกับทิม”

“มันแจ่มชัดว่า เขาสามารถที่จะสรรค์สร้าง โชคชะตาของเขาได้แน่นอน”

“และ ฉันก็มีอะไรที่ควรจะมีส่วนร่วมกับมันนิดๆหน่อยๆ”

“ใช่แล้ว, ฉันต้องเคี่ยวเข็ญและฝึกฝนเขากับมือ”

“ฉันควรจะชักชวนเขาไปยังบ้าน”

“อืม…..และทำให้เขาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว”

“เสนอให้เขามาเป็นส่วนหนึ่ง ของสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ที่จะทำให้เกิดความแตกต่าง”

“แต่ ในสิ้นวันนี้……ฉันแค่หมายถึง ช่วงสุดท้ายน่ะ”

(เป็นความคิดของเฮียแบท ที่มาสังเกตการณ์ ทิมน่ะครับ)

 

ในภาพคือ การแข่งขันยิมนาสติค ของโรงเรียนของทิมครับ ซึ่ง พ่อแม่ของทิม ก็ตะโกนเชียร์และแสดงถึงความภาคภูมิใจ ในความสามารถของลูกของตน และได้มีคนแก่สองคน แอบ ดูความสามารถของ ของทิมอยู่ข้างสนาม และดูเหมือนว่าทิมจะได้ชัยชนะด้วย

หลังจากงานแข่งขันเสร็จ ณ ห้องแต่งตัว

เพื่อนๆ : นายนี่มันเจ๋งจริงๆ เลยว่ะ ทิม แล้วนี่นายพร้อมสำหรับ อาทิตย์ต่อไปยัง ??

Tim :แน่นอน ฉัน พร้อมตั้งแต่เกิดแล้วว่ะพวก

หลังจากนั้น ทิม ก็ได้เดินออกมาหา พ่อแม่ของเขา

Tim Dad : ฉันมีอะไรจะบอกแกนะ เจ้าหนูทิม ทางมหาลัย ได้เตรียมทุนไว้ให้สำหรับแกแล้วนะ

Tim Mom : ที่รักคะ อย่าเพิ่งไปเร่งรัดให้ลูกเขา โตไปเกินวัยกว่าที่เขาควรจะเป็นสิคะ

คนแก่สองคนที่ แอบมองทิมในตอนแข่งขัน ก็ได้มาขึ้นรถข้างๆ เขา

Tim Dad : ไหนโชว์ให้แม่แกเห็นสิว่าแกยังไม่ได้โต เกินไปที่จะกอดกับพ่อน่ะ

Tim Mom : เอาล่ะ ใครพร้อมสำหรับ ขนมหวานบ้าง ???

Tim : โทษทีนะฮะ คือว่าผม เข้าใจว่า พ่อกับแม่อยากจะฉลอง แต่ว่า ผมติด โครงงานอยู่นะครับ ขอเป็นสุดสัปดาห์ นี้นะ

Tim Mom : เอ่อ……ไม่เป็นไรจ้ะ เราเข้าใจ

พอทิมพูดเสร็จ ก็เดินจากไปทันที

“ฉันได้คิดมาหลายปีแล้ว”

“ว่าถ้าฉันได้ มีโอกาสทำให้พ่อแม่ภูมิใจ”

“ถ้าฉันได้มีโอกาสบอกพวกท่าน ว่าฉันรักพวกท่านแค่ไหน”

“มันจะเป็นยังไงนะ ?????”

และคนแก่ที่แอบดู ทิมอยู่ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แบทแมนนั้นเอง

Batman : เขานี้มันมีพรสวรรค์เหมือนกับที่คุณพูดเลย

Batman :และมันยิ่งทำให้ผม สนใจมากขึ้น ด้วยที่ว่า เขาพยายามจะเข้าใกล้ กับตัวตนที่แท้จริงของ Batman

Batman : และเขาก็ได้เข้ามาใกล้ยิ่งกว่าใครๆเคยทำมาทั้งหมด

Batman : แต่คุณคิดดีแล้วเรอะ ที่ผมควรจะรับโรบินใหม่ หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้น เขาคนนั้นน่ะ

??? : เจสัน ครับ คุณหนู

Batman :ฉันรู้จักชื่อเขาน่า อัลเฟรด

Alfred : งั้น คุณก็ควรจะให้เกียรติกับเขา ด้วยการเรียกชื่อเขาซะ

Alfred : กระผมเกรงว่า คุณหนู เจสัน คงไม่ชอบใจ ที่จะเอาเรื่องความตายของเขามาเป็นตัวตัดสิน การเลือกโรบินนะ คุณหนู บรูซ

 

Batman : เจ้าหนูนี้มีอะไรบางอย่าง อัลเฟรด

Batman : บางอย่างซึ่ง ดิค เจสัน และฉัน ไม่ได้มี เมื่อพวกเราตัดสินใจจะแบกรับหน้ากากนี้

Batman : เจ้าหนูนี่ยังมีครอบครัวอยู่

Batman : และฉัน ก็ไม่ได้อยากจะส่วนที่ นำความตายมาสู่ลูกชายของพวกเขา สักวันหนึ่ง

Alfred : เป็นเหตุผลที่สมบูรณ์แบบและชวนสะเทือนอารมณ์มากครับ

“อัลเฟรด โหมด อะไรก็ตาม”

“เอาล่ะ ฉันต้องเริ่มกลับไปที่ถ้ำแล้ว”

“ส่วนเจ้าหนูทิมก็กลับบ้าน”

“บ้านที่แสนสงบ มันถนนที่เงียบสงัด”

Tim Dad : ทิม

Tim : มีอะไรครับพ่อ

Tim Dad : พ่อเคยเล่าให้แกฟังหรือยัง เกี่ยวกับครั้งแรกที่เราเจอกันน่ะ

Tim : ที่โรงพยาบาลน่ะหรอครับ ???

Tim Dad : ฉันไม่ได้อยู่ที่นั้น ตอนที่แกเกิด ฉันติดธุระอยู่น่ะ เหมือนอย่างเคยนั้นแหละ

Tim Dad : ฉันไม่ได้เห็นหน้าแก จนถึงรุ่งเช้าของอีกวันหนึ่ง

Tim Dad : ฉัน เริ่มคิดถึงช่วงเวลาที่แก พยายามที่จะเดินด้วยเท้าของตัวเอง

Tim Dad : เหมือนกับที่แกรู้ตัวดี ว่าแกชอบพยายามที่จะตีตัวออกห่างจากพวกเรา

Tim : พ่อฮะ ผมไม่ได้…..

Tim Dad : แกไม่ได้ต้องการ งั้นหรอ ????

Tim Dad : แกควรที่จะทำนะ ทิม แแกมันยิ่งใหญ่เกินกว่าบ้านหลังนี้ แกมันยิ่งใหญ่เกินกว่าครอบครัวนี้

Tim Dad : แกสามารถเป็นอะไรก็ได้ในสิ่งที่พ่อไม่สามารถ

Tim Dad : ฉันอยากให้แกรู้ไว้ว่า ไม่เป็นไรหรอกถ้าแกจะเป็นอย่างนั้น

Tim : และผมก็อยากให้พ่อรู็ไว้เช่นกัน ว่า

Tim : ไม่มีเกรดใดหรือถ้วยรางวัลใดๆ มีค่าไปมากกว่าการผมได้เป็นลูกของพ่อหรอกนะฮะ

Tim Dad : ฉันซาบซึ้งในคำพูดนั้นนะ มากกว่าที่แกจะคิดได้ด้วย

Tim Dad : แต่ ไปนอนซะเถอะ ไม่แน่ว่า พรุ่งนี้เช้า แกอาจจะเข้าใจสิ่งที่ฉันพูดมากขึ้นก็ได้

Tim : ราตรีสวัสฮะ พ่อ

“ทิมได้เล่าให้ฉันฟัง”

“ว่าในคืนนั้นเอง เขาไม่สามารถที่จะนอนหลับลงได้เลย”

“เพราะเขารู้ดีแก่ใจ”

“ว่าสิ่งที่พ่อเขาได้พูดออกมานั้น”

“ถูกต้อง”

 

พอรุ่งเช้า ทิมก็รีบแว้นไปทำโครงงานของตัวเองต่อทันที ซึ่ง แบทแมนเองก็ได้ บรรยายถึงความสามารถในการสืบสวนของทิมนั้น

ช่างน่ามหัศจรรย์มาก

และตัวแบทแมนเองก็คิดว่า ถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องยอมปรากฏตัวต่อหน้าของทิมสักที

 

 

ซึ่งที่ๆ ทิมมานั้น เป็นซากตึกร้างแห่งหนึ่ง ที่ทิมใช้เป็นศูนย์ในการตามรอย แบทแมนนั้นเอง

และเมื่อทิม เข้ามาถึง ก็ต้องตกใจกับสิ่งๆ หนึ่ง !!!

 

 

เพราะแบทแมนที่เขา แกะรอยอยู๋ ได้ปรากฏตัวต่อหน้าเขาแล้ว

Batman : แกคือ ไอหนูที่หาญกล้า แกะรอยตัวตนที่จริง เอย

Batman :  ซึ่งเป็นสิ่งที่บ้า และ ยากกมาที่จะทำ

Batman : ฉันชอบแกว่ะ จากใจเลย

Tim : จริงหรอครับ ?? ผมก็ว่ามันไม่ได้ยากอย่างที่เห็นนะ

Batman : ความอหังการ มันไม่ใช่คุณสมบัติที่ดีนะไอเกรียน !!!

Tim : อ่า….เอ่อ แล้วคุณรู้ได้ไงเนี้ย

Batman : ฉันรู้มา ตั้งแต่ปีมะโว้แล้วฟร่ะ

 

Tim : ที่ผมทำไป ก็แค่เพราะอยากจะของานจากคุณน่ะฮะ

Tim : คอยจัดการเรื่องพวกสินเชื่อและ การเรียกร้องความเสียหายจากการระทำของคุณ อะไรพวกนั้น

 

 

Batman : ช่างเป็นข้อเสนอที่ดูใจกว้างเสียเกินนะไอหนู

Batman : แต่เธอคงไม่รู้สินะ ว่าที่จริงแล้ว ฉันเป็นคนจัดฉากให้เธอมาที่นี้เองแหละ

Batman : นายก็แค่ทำบางอย่างได้เฉพาะฉันสามารถปล่อยให้นายทำเท่านั้น

Batman :  ซึ่งที่ฉันทำอยู่ มันไม่ใช่เกมนะ ทิม

Batman : มันไม่ใช่การแข่งขันเพื่อที่จะชนะ หรือเป็นที่หนึ่ง

Batman : แต่มันเกี่ยวผันกับชีวิตและความตายเลยนะ

Tim : เหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับ โรบิ้น น่ะหรอฮะ

พอได้ยินเช่นนั้น เฮียแบทก็ขึ้นทันทีเลยครับ

Batman : เอาเป็นว่า ฉันขอจบบทสนทนาระหว่างเราเพียงเท่านี้

Batman : และนายจะไม่มีวันได้เจอฉันอีกแน่นอน !!!!

Batman : เอาล่ะ ไสหัวกลับบ้านไปซะ

Batman : จงรักพ่อแม่ให้มากๆ และ ดื่มด่ำกับชีวิต วัยรุ่นอันสนุกสนาน เหมือนกับว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายของชีวิตเสียเถอะ

Tm : ไม่!!! คุณไม่มีสิทธิ์อะไรมาบงการชีวิตของผมนะ

Tim : คุณต้องการผม เหมือนกับที่ผมต้องการคุณนั้นแหละ

Batman : การพบกันของเรา ขอจบเพียงเท่านี้

แล้วเฮียแบท ก็หายตัวไปในทันที

Tim : ไปแล้วหรอ เฮ้ย !!!! ได้ไงฟร่ะ

 

ถึงอย่างจะพูดอย่างนั้นก็ตาม แต่แบทแมนก็ยังคงสะกดรอยตามทิมอยู่อย่างต่อเนื่อง

ซึ่งตัวของทิมเอง ก็ได้ เลิกที่จะตามรอยแบทแมน แต่เลือกที่จะทำอย่างอื่นแทน ….

 

 

Alfred : เอิ่ม…..คุณหนูครับ กระผมเกรงว่า เรามีปัญหาซะแล้วล่ะ

Alfred: เด็กคนนั้น เลือกที่จะเชื่อฟังคุณครับ แต่ดันไปเลือกงานอดิเรกผิดไปหน่อย

Alfred : ตอนนี้เขา ใช้ความสามารถในการโจรกรรม ทางข้อมูล เพื่อ การเอาทรัยพ์สมบัติไปแจกจ่ายให้คนจนอยู่ครับ

Batman : ฟังดูเป็นโรบินฮูดที่บ้าบิ่นดีนะ

Alfred :  ผมเกรงว่ามันจะไม่ตลกน่ะสิครับ

Alfred : เพราะตอนนี้เจ้าหนูนั้น มัน จิกเงินไป กว่า ร้อยล้านแล้วนะครับ แถมยังเป็นของเจ้า เพนกวินด้วย!!!!!

แบทแมนได้ยินอย่างนั้น ก็ไม่อยู่เฉยในทันที

 

ตัดมาที่ ทิม กำลังกลับบ้านอย่างสบายใจ ก็ได้มี กลุ่มมือปืน แอบตามเขามา และก็ได้เปิดฉากยิง ใน ขณะที่ทิมกำลังดื่มนมอยู่

 

ซึ่งแบทแมน ก็ได้มาช่วยเขาได้ทันท่วงที

Tim : แบทแมน !!!???

 

 

Tim : สรุปว่ามีแผนอะไรไหมครับท่าน ???

Batman : แผน ???ไม่มีแผนอะไรทั้งนั้นนั่นแหละ

Batman : แกแอบอยู่ตรงนี้นะ

Batman :  แล้วฉันจะไปจัดการเช็ด เยี่ยวเรียราดของแกเอง !!!!

 

“ฉันรู็ว่าเขาอยากจะมาร่วมงานกับฉัน”

“ซึ่งตัวฉันเอง ก็ยอมรับในตัวเขา”

“แต่ โชคชะตาของเขา ยังมีสิ่งติดพันที่เรียกว่าบุพการี อยู่”

“พวกอาจจะตาย”

“เพราะสิ่งที่ทิมกระทำไว้”

“และจะทำให้ทิม กลายเป็นเด็ก กำพร้า คล้ายฉัน”

“คล้ายกับดิ๊ค และ เจสัน”

Tim Dad : โอ้ ทิม ขอบคุณพระเจ้า

Tim Mom : รีบหลบเข้ามาเร็ว

“ไม่ ไม่ใช่ในคืนนี้”

“เพราะพ่อแม่ของเขา ปลอดภัย”

 

และเมื่อเรื่องทุกอย่างจบลง ทิมก็ มายังสำนักงานตำรวจ

Batman : ฉันได้บอกพ่อแม่ของ เธอแล้วนะ แล้วพวกท่านก็สะเทือนใจเป็นอย่างมาก

Batman :  พวกท่านเป็นห่วงเธอจากใจจริง

Tim : และผมก็ทำพวกท่านเกือบตาย เพียงเพราะ เล่นเป็นนักสืบหนุ่มน้อยบ้าๆนั้น

Tim : คุณคิดว่าผม คิดเรื่องนี้ไม่ออกสินะ แบทแมน

Batman :  ฉันไม่ได้มาที่นี้เพื่อติเตียนอะไรนายหรอกนะ

Batman : แค่พ่อแม่ของนาย ต้องการให้ฉํนจับตาดูนาย ในขณะที่พวกท่าน อยู่ในระบบพิทักษ์พยาน

Batman : ถ้า เพนกวินยังเชื่อว่าพวกท่านยังมีชีวิตอยู่

Batman : มันจะต้องส่งคนไปตามล่าแน่ๆ

Batman : และพวกท่านเชื่อ และ คิดว่า ชีวิตนายต้องเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ มากกว่าการต้องหลบซ่อนตัว

Tim : แล้วนับจากนี้ จะให้ผมทำยังไงล่ะ

 

 

Batman : ไปอยู่กับฉันไงล่ะ

Batman : แต่นายต้องทำให้ฉันมั่นใจ ว่าฉันจะไม่เสียโรบินไปอีกคน

Batman : นายตกลงที่จะทำงานร่วมกับฉัน และจะทำตามที่ฉันพูด

Batman :  เชื่อใจฉัน เหมือนกับที่ฉันเชื่อใจนาย

Batman : นั้นถือเป็นข้อตกลงระหว่างเรา

Batman : “คู่หู”

 

ช่วงเวลาต่อมา ทิม ก็ได้พบกับพ่อแม่ของพวกเขา

 

Tim : ผมไม่รู่จะขอโทษยังไงดี สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น

Tim : ผมแค่อยากจะเป็นสิ่งที่น่าภาคภูมิใจสำหรับ พ่อและแม่

Tim Mom : ลูกเป็นตั้งแต่วันที่ลูกลืมตาดูโลกแล้วล่ะ

Tim Dad : และสิ่งนั้นจะไม่มีวันเปลี่ยนไปหรอกนะ

Tim :  ผมสัญญาครับ ว่าผมจะใช้ทุกสิ่งที่พ่อแม่ให้มา เพื่อที่จะทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจ

Tim Dad : ลูกพร้อมอยู่แล้วล่ะ ทิม

Tim Mom : พวกเราทั้งสองคนรักลูกนะ ทีโมธี

เจ้าหน้าที่ :  คุณครับ รถกำลังรออยู่

พ่อแม่ลูกกอดอำลากันเป็นครั้งสุดท้าย

 

 

“เมื่อฉันได้บอกตัวตนที่แท้จริงของฉันกับทิมไป ดูเหมือนเขาจะไม่แปลกใจเท่าไหร่นัก”

“แต่ ฉันประหลาดใจ เรียนรู้การแกล้งทำหน้าตายของเขา”

Alfred : นี่คือเครื่องแต่งกายสำหรับคุณครับ คุณหนู ทิม

Tim : ขอบคุณมากฮะ อัลเฟรด

Tim :  แต่นั้นมันเครื่องแบบของเจสัน ซึ่ง ผมได้คิดเครื่องแบบของผมไว้เองแล้ว

“แล้วเขาก็ออกไปจากถ้ำได้สักห้านาที แล้วก็กลับมา”

 

 

Bruce : ผมรู้สึกได้ว่า เขากับเจสัน น่าจะไปด้วยกันได้…..มันฟังดูบ้าหรือเปล่านะ

Alfred : ไม่หรอกครับ เขาไม่เหมือนคนอื่น แต่นี่เราทำเหมือนรับสมัครงานเลยนะครับเนี้ย

Batman : อาจจะใช่นะ และเขาจะต้อง เตรียมพร้อม กับสิ่งมากมายที่จะต้องเผชิญในวันครั้งหน้า

 

ข่าวใน คอมพิวเตอร์ที่ บรูซกำลังเช็คอยู่นั้น เป็นเรื่องราวของ  Bunker และ ซาก ฟอสซิล ของ Skitter นั้นเอง !!!!!

 

Tim : เอาล่ะทุกคน ผมดูเป็นอย่างไรบ้าง ????

Alfred : น่าประทับใจ

Bruce : ยินดีต้อนรับ นะโรบิน

Tim : Red Robin ต่างหากล่ะคู่หู !!!!

 

“ชื่อของเขาคือ ทิม เดรค”

“เขาคือ เรดโรบิน”

“และ ฉันก็คิดถูก ที่ว่า”

“เขาพร้อมจะสรรค์สร้าง โชคชะตาของเขาเอง”

 

 

คุยกันท้ายเล่ม

เห็นว่าเป็น Zero Month เลยกลับมาทำครับ ใจจริงอยากจะสานต่อมากเลย กับ การสปอยล์ ทีน ไททั่น แต่แบบว่า ชีวิต การเรียน มันช่างหนักหนาสาหัสเหลือเกิน งานนอกงานใน เต็มไปหมด T^T  แล้วนี่ก็เพิ่งจะมีคอมใช้ หลังจากไม่มีคอมใช้มา หกเดือนเต็มๆ ครับถ้าแปลผิดยังไงก็โทษทีครับ ยังเบลอๆ อยู่ ปั่นงานส่งอาจารย์แทบไม่ทันเลยครับ

ในเล่มนี้ ได้เผยประวัติของทิมในจักรวาลใหม่นี้ครับ ในจักวาลเก่าเขาอยู่กับ พ่อแค่สองคน โดยที่เป็นโรบินไปด้วย จนสุดท้ายพ่อเขาถูกกัปตัน บูมเมอร์แรงคนแรก ฆ่าตายครับ และในตอนแรก เขายังใส่ชุดโรบินธรรมดา อยู่ แล้วค่อยไปใส่ชุดแดงล้วน หลังจาก ที่ซูปเปอร์บอยตายใน ช่วง Infinite Crisis เพื่อให้เกียรติ แก่ คอนเนอร์ครับ แต่ตอนนั้น ยังเรียกตัวเอง ว่าโรบินอยู่เหมือนเดิม จน เดเมี่ยน มาแย่งตำแหน่งนี้ไป บวกกับการตายของแบทแมน ทิม จึงเริ่มเรียกตัวเองว่า เรด โรบินครับ

ช่วงนี้ฝนตกหนักดูแล สุขภาพกันด้วยนะครับ ถ้าไง จะรีบมาทำ ไททั่นต่อให้นะครับ